Leidse Courant | 1984 | 25 april 1984 | pagina 11

a

,In het midden- en kleinbedrijf
is het menselijke zo belangrijk"

Vijfdaagse beurs
Iaat ouderen zien
hoe fit ze nog zijn

Breda en Weert
mn België?

^NOV-VOORZITTER PERQUIN GAAT MET PENSIOEN

4*sijthoff pers

Xksüf

BINNENLAND

Ceidae (Sen/unit

WOENSDAG 25 APRIL 1984 PAGINA 11

li?EDA Wie dacht dat het geredetwist
ver het grensverloop tussen Nederland
n België al zo'n 150 jaar achter ons lag,
omt bedrogen uit. Zo nu en dan zijn er
ich nog kleine stekeligheden waar te ne-
ien. Dezer dagen heeft de Nationale
laatschappij van Belgische Spoorwegen
tfMBS) het Belgische grondgebied wat

Iitgebreid. Volgens een kleurrijke folder
enoren Breda en Weert voortaan bij het
ind van onze zuiderburen. Roermond en
indhoven zijn grensgevallen. Gelukkig
ordt er ook nog een kleine tegenpresta-
e geleverd: Nederland beschikt voortaan
ver het Belgische St.Niklaas.

Kamerlid hekelt
uitblijven anti
discriminatiewet

DEN HAAG Het Kabinet-Lubbers komt
zijn beloften niet na en laat de Nederlandse
homo-beweging in de kou staan. Dat verwijt
uit het VVD-kamerlid Rempt-Hallmans de
Jong vandaag in De Gay Krant, een infor
matieblad voor homosexuelen, aan het adres
var de door haar partij gesteunde ministers
ploeg. Mevrouw Rempt is boos over het uit
blijven van de wet gelijke behandeling, die
naast diskriminatie van vrouwen ook diskri-
minatie van homosexuelen moet uitbannen.
Ongeacht het verloop van de diskussie hier
over in CDA-kring wil het VVD-Kamerlid
dat het kabinet-Lubbers ernst maakt met
zijn beloften uit het regeerakkoord en de
wet nu spoedig indient.

Weer Tilburg se
auto's in brand

TILBURG In Tilburg
zijn gisteren opnieuw twee
auto's uitgebrand.

Het aantal dat in die stad op
die manier „aan hun eind
kwam" is daarmee op 73 be
land. De politie vermoedt
dat het weer de beruchte
„autopyromaan" is die heeft
toegeslagen. „Hoewel", zegt
een politiewoordvoerder
„het kunnen ook anderen
zijn, die hun ideeën aan de
pyromaan hebben ontleend.
Zo lang de echte autobrand
stichter niet is gepakt, we
ten we dat niet zeker".

Brandbom voor
Turks coisulaat
in Deverter

DEVENTER - De politie heeft het
Turkse consuht in Deventer gisteren
onder verscherte bewaking gesteld, na
dat in de nachVan maandag op dinsdag
in het buitenpctiek van het gebouw een
brandbom wasangetroffen. Toen de po
litie arriveerd» was het vuur van net
projectiel welivaar vanzelf uitgegaan,
maar de voorcur van het gebouw was
inmiddels geblkerd. Niemand heeft de
verantwoordelkheid voor de bom opge
ëist. De politi brengt het incident in
verband met «n herdenkingdag, die de
Armeense gentenschap gisteren vierde.
De Armeniërssijn fel gekant tegen het
huidige Turks regime.

[55P ui

)EN HAAG „Daar heb
Perquin weer met z'n
lilerige verhalen. Dat
b ik vaak moeten ho-
>n. Maar meneer Perquin
seft helaas wel gelijk ge
regen toen hij in de tijd
in de oliecrisis sprak
ver een werkloosheid
vierhonderdduizend
ïensen. Wilde niemand
eloven. Bleek dus nog
rger te zijn dan ik voor-
lde. Ik heb lang het
evoel gehad tegen rub-
eren muren te praten,
fan alles wat moest ge-
euren werd het tegeno-
ergestelde gedaan. Ieder
ïieuw aantredend kabinet
jegon met de mededeling
lat het financieringste
kort naar beneden moest;
iet ging echter telkens
veer omhoog".

Vouter Perquin, sinds 1975
roorzitter van het Koninklijk
lederlands Ondernemersver-
lond (KNOV) en over korte
ijd met pensioen, filosofeert
)ver de jaren die achter hem
iggen. Perquin is van huis uit
ournalist. Hij was na de oorlog
edacteur bij dagblad Het Bin-
ïenhof en directeur van het
>artijbureau van de KVP. Hij
chreef „Het spirituele leven
(van Franciscus van Assisië",
maar dat is lang geleden. Als
hij straks het voorzitterschap
heeft overgedragen aan mr.

A. Oosternof, nu nog burge-
neester van Hoogeveen, kan
ie koffer waarin hij jarenlang
materiaal stopte over filosofi
sche zaken („voor later als ik
tijd heb") open. Mischien gaat
hij weer schrijven. Maar aan
zijn pastoraal jongerenwerk,
adviseurschappen en wat
missariaten (Nederlandse Mid-
denstandsbank) heeft hij zijn
handen wel vol, denkt hij.
Het spijt Perquin niet dat hij
met pensioen gaat, net op het
moment dat het in onderne
mersland beter begint te gaan.

,In de tijd van de rubberen
nuren moest ik als een houw
degen functioneren. Ik moest
vaak die huilbui zijn,
jok in het overleg met de
lartners moest ik geloofwaar-
lig zien te bliiven. De grens
ussen rationeel en emotioneel
lezig zijn was soms moeilijk te
rekken. In de komende perio
de zal er veel minder sprake
zijn van een houwdegen-situa-
lie. De rationele overtuiging

8 zal het belangrijkste zijn. Ik
word geïdentificeerd met de
houwdegen, dus het is nu een
;oed moment voor vertrek. Ik
heb de bodem gelegd. Miin op-
volger moet het waarmaken".

Cabinet

8'erquin noemt het belangrijk-
te dat dit kabinet heeft be-
eikt dat er weer vertrouwen
bij het bedrijfsleven. Andere

Omsitieve punten vindt hij: in-
latie aardig in de hand, rente
Vrij stabiel, de inkomenssitua-
ie bij de ondernemer in het
nidden- en kleinbedrijf gaat
vat vooruit. Dat de investerin-
en nog niet zo willen, vindt
lij niet vreemd. „Logisch dat
eerst je schulden weg
werkt". Het slechtste wat Ne-
lerland nu kan overkomen, is
volgens Perquin dat het kabi-
let, geschrokken van het
leeft gedaan, terugschrikt. „Ze
aan nog overeind maar ze
jtöj^vankelen. Ik ben benieuwd of
3 e de bezuinigingen op de soci-
r ile zekerheid die ze per 1 juli
niet gehaald hebben in januari
'eer goed durven te maken".

IfX

Wouter Perquin: „Ik moest vaak een huilbui zijn".

Perquin zegt dat hij een van
de eersten was die zich zorgen
maakte over de bestedingen,
die door de bezuinigingen
steeds verder onder druk ko
men te staan. „Nu dreigt het
tegenovergestelde. Opeens
heeft iedereen het over het in
zakken van de bestedingen,
maar ik vind dat je niet moet
overdrijven. Het gaat niet al
leen om de omzetten. Drie fac
toren zijn bepalend voor
winstherstel: omzet, prijs en
kosten. Als het beleid gericht
is op beperking van de kosten
(loonkostenontwikkeling en
sociale verzekeringen) kan dat
zeer positief werken. Mijn filo
sofie is beperk de kosten (om-
buigingsbeleid) en heeft dat
gevolgen voor de koopkracht,
laat dan de effecten van dat
bezuinigingsbeleid teri goede
komen aan de consument door
verkleining van het verschil
tussen bruto- en netto-loon".

Perquin is er op tegen dat een
deèl van de toegezegde twee
miljard gulden voor lastenver
lichting gebruikt wordt om de
bestedingen op peil te houden.
Ten eerste wegens zijn eerder
gemelde opvatting dat niet al
leen de omzetten zaligmakend
zijn maar ten tweede omdat
het de vraag is waar die koop
kracht terecht komt. Volgens
hem bestaat er een grote kans
dat die wegvloeit naar het bui
tenland, bijvoorbeeld door va
kanties. Hij vindt wel dat er
een belastingverlaging voor
consumenten moet komen. Die
moet echter niet uit de pot ko
men waar die twee miljard in
zit. Dan moet volgens hem het
financieringstekort maar wat

minder snel terug, hoewel hij
dit laatste erg belangrijk vindt.

Werkloosheid

Het aantal werklozen en voor
al de vele jeugdige werklozen
vindt Perquin een groot pro
bleem. Aan de jeugdwerkloos
heid is volgens hem alleen iets
te doen als het leerlingenwe
zen aanzienlijk wordt uitge
breid en als het leer-arbeids-
contract en het minimum
jeugdloon op de helling gaan.
Het leer-arbeidscontract moet
afgeschaft worden omdat de
jongeren daarmee onder een
CAO vallen en dus onder het
minimumloon. „Het mini
mumjeugdloon is de grootste
dwaasheid die je je kunt be
denken. Ze moeten het loon
krijgen wat ze waard zijn. Zijn
ze iets waard voor een bedrijf,
dan kunnen ze een goed loon
krijgen". Perquin kan niet
zeggen hoeveel jongeren hij
aan de slag zou krijgen. Be
langrijk is dat er iets gedaan
wordt. Hij gelooft dat het be
drijfsleven na de leerperiode
blijvend werk kan bieden aan
zo'n opgeleide jongere. „Dat
betekent minder werkloos
heid, lagere, kosten en langs de
weg van herstel weer meer
werkgelegenheid".

Arbeidstijdverkorting

Over arbeidstijdverkorting
(korter werken per dag) is de
KNOV-voorzitter niet erg en
thousiast. Volgens hem wordt
er teveel nadruk op gelegd. De
vakbeweging heeft er een
stokpaardje van gemaakt.,, We
hebben gezien waar die hob
by's van de vakbeweging toe

leidenBij arbeidstijdverkor
ting (ATV) en vervroegde uit
treding (VUT) moet je je af
vragen of het organisatorisch
en financieel kan en of het in
derdaad effect heeft voor de
werkgelegenheid. In de detail
handel zal arbeidstijdverkor
ting vaak leiden tot verlies
aan werkgelegenheid. Werk
gelegenheid die er nu nog wel
is op uren dat er eigenlijk geen
werk is, zal worden afgebro
ken doordat de voltijdwerker
wordt verdrongen door de
deeltijdwerker, die alleer
werkt op de drukke tijden. Bo
vendien moet er bij ATV aai
inkomen worden ingelever
wat de koopkracht van c
mensen niet ten goede korr
vreest Perquin.

VNO

Perquin heeft wel een i-
waarom zijn boodschap vk

huileriioverkwam en die van
Van "Ven (VNO) niet. Dat
heeft t maken met het beeld
dat me heeft van de onderne
mer. D ondernemer van Van
Veen vrdt interessant gevon
den: ei man met een dure
auto nt chauffeur en een
dikke ;aar. „Je wordt er tel
kens ne geconfronteerd. Het
is leuk- om bij het VNO te
werker Het is leuker om
Chris t mogen zeggen tegen
Van Vin dan Wouter tegen
mij. Hés interessanter om bij
Econorsche Zaken op indus-
triebeld te zitten dan op mid
den- ei kleinbedrijf. Typisch
eigenlij Toevallig werken er
wel 2,5nilpen mensen in het
midden eh kleinbedrijf en
meneeiV;n Veen heeft ons
wel noig -vil hij met een ge-
zamenlk werkgeversstand
punt kmm".

Apeli<f«

Het behgrijkste dat bereikt is
in de gelopen jaren vindt
Perquitlat „men vooral in
de polifc. nu het midden- en
kleinbéijf ziet staan en de
apelief' zoals hij dat noemt,
zich zongzamerhand aan het
omzet» is in echte liefde, in
dadenlij wijst er in dit ver
band dat bij de invulling
door werkgevers van de
twee djard gulden lastenver-
lichti. voor het bedrijfsleven
voor'lgend jaar er een groot
deel »aar het midden- en
kleiÊdrijf toe zal vloeien.
„Das toch wel stukje erken
ning

Fue

Anre belangrijke zaken die
bekt zijn onder zijn voorzit-
teihap is de fusie in 1975
m<de Nederlandse Katholie-
kfliddenstandsorganisatie en
diAlgemene, waardoor het
gie KNOV kon ontstaan.
C het sterke instrumentari-
uvan zijn organisatie noemt
de Middenstandsbank en
1 Economisch Instituut voor
t Midden- en Kleinbedrijf.

motie

ad Perquin bij het VNO wil-
n werken? „Geen sprake
an. Bij het VNO kun je nooit
o emotioneel betrokken zijn
ils als bij het midden- en
deinbedrijf. Ik kan me niet
voorstellen dat ik zo betrok
ken zou kunnen zijn bij dat
deel van het bedrijfsleven dat
vooral het VNO vertegen
woordigt. In het midden- en
kleinbedrijf is het menselijke
zo belangrijk. Wat voor risico
loopt een directeur n Phi
lips. Hij krijgt z'i jouden
handdruk en trekt zich terug
in zijn derde huis en zijn
vrouw leidt een prettig leven.
De vrouw van mijn onderne
mer vraagt zich vaak af waar
ze aan begonnen is. Zij kan
niet slapen van die zaak

Nederland zal
binnenkort de
eerste Beurs
voor Senioren
beleven. Dit
vijfdaagse ge
beuren wordt
van 29 mei tot
en met 2 juni in
Arnhem gehou
den. Het is een
initiatief van
het Hummelose
echtpaar Bert
en Tan Graper,
twee aktievelin-
gen in de
ANBO, de Alge
mene Neder
landse Bond
voor Ouderen.
In samenwer
king met de bei
de andere oude
renbonden
(KBO en

PCOB) is de
beurs op touw
gezet. Met de be
doeling om ge
heel het volk,
maar zeker ook
de overheid en
de politieke
partijen, het
ware gezicht
van de 50-plus-
sers te laten
zien. Een beetje
verongelijkt
staat het ge
zicht wel, maar
onmiskenbaar
heeft het ook
zeer levenslusti
ge trekjes. Een
gesprek met de
twee „uitvin
ders".

Honderdduizend senioren in Arnhem verwacht

Bert (65) en Tan (62) Grëper, de mensen achter de komende seniorenbeurs:
vechten voor ouderen die zich niet kunnen verdedigen.

ARNHEM De „uitgescha
kelde" 50-plussers laten zich
niet langer betuttelen en be
knibbelen, ze staan op en ko
men in de benen. Staken kun
nen ze niet, brandbommen
gooien willen ze niet, maar
zich laten horen en zien wèl.
Dat zal Nederland meemaken
als eind mei in Arnhem de
eerste Beurs voor Senioren
wordt gehouden.

Bert en Tan Graper (hij 65, zij
62), „uitvinders" van de beurs,
zijn er nu al enthousiast over.
Het Hummelose echtpaar ver
wacht in Arnhem toch zeker
honderdduizend bezoekers.
„Met de beurs willen we Ne
derland het échte gezicht van
de ouderen laten zien", laat
Bert Graper weten. „Het ge
zicht van mensen die nog ak-
tief en strijdbaar in het leven
staan, die nog een duidelijke
mening hebben over datgene,
wat er om hen heen gebeurt,
die zo lang mogelijk zelfstan
dig willen blijven wonen en
zelf hun leven willen bepalen
en die zelf willen meespreken
in het ouderen- en bejaarden
beleid".

Zijn vrouw Tan („ze is volle
dig geëmancipeerd", glimlacht
Bert) voegt er ongevraagd aan
toe: „Het moet afgelopen zijn
met het beeld van de zielige
ouderen. Men ziet de oudere
mens te veel als iemand met
een stokje en een reeks kwa
len, maar wist u dat slechts
tien procent van wat dan be
iaard heet zorgbehoevend is?
Negentig procent draait op ei
gen benen".

Een paar jaar terug ging RSV-
direkteur personeelszaken
Bert Grëper de VUT in, nadat
hij drieduizend man bij Verol-
me had moeten ontslaan.

„Geen pretje hoor, om mensen
een schop onder hun kont te
geven, die vijfentwintig jaar
en langer zich voor dat bedrijf
hadden uitgesloofd. Zeker niet
als je, héél begrijpelijk, te ho
ren krijgt: „En jij blijft zeker
zitten".

Grëper bleef niet zitten. Toen
hij de deur achter zich dicht
trok, uiteraard met een „dik"
pensioen op zak, stapte hij
weliswaar in een leegte, maar
hij besloot die snel op te vul
len. Naar het voorbeeld van
zijn vrouw, al jaren aktief in

RUITENHEER

Met uw krant naar detnse Rivièra:
8-DAAGSE

LUXE TOURINGCIREIS
NAAR DE

CÖTE D'AUR

Vertrek maandag 74 en 21 mei a.s.

Van het vroege voor|a^nie,en be' plezierige klimaat van de Franse Rlvlèra. Dat Is de bedoeling van onze reis
naar het nabij Frejus. >aan he' goudgele strand van de Middellandse Zee gelegen hotel Saint Aygul». In dit sfeervolle
hotel (alle kamers voo" van bad/douche, tollet) - onder Nederlandse leiding - wordt gedurende ons verblijf aldaar
gelogeerd.

Maandagochtend veril de bus om acht uur uit Den Haag en half negen uit Rotterdam. Zowel op de heen- als op de
terugreis wordt overn1Ho,el Le Rul|y nabii Dyon. De volgende dag gaat het via het fraaie Rhóne-dal naar het hotel
bij Frejus. Tijdens uw'blil' worden enkele excursies gemaakt o.m. naar Frejus. Porie Grimaud. Saint Tropez, en een
pljpenfabriekje te Co", alsmede twee volle dagtochten naar Grasse (bezoek parfumfabriek). St. Paul de Vence. Can
nes. Nice en Monaco®0'0®®1 kan hovendien aan een safaritocht worden deelgenomen.

De prijs van deze b^®' aantrekkelijke Cóte d"Azur-tour bedraagt slechts 495e™ op basis v

scheidsdiner en excuri

n de relssom 6.- pollskosten, gecombineerde reisverzekering 16.- per persoon

Inlichtingen erfaklngen: telefonisch
onder nr 070- \82 (van maandag t/m
vrijdag van 9 tt uur> of persoonlijk in
onze vestigingJIS,raat 71. Den Haag
op de hoek vaf sPuL

POSTBUS 16050

2500 AA 'e-GRAVENHAGE

TEL. [phone]

USSEN 9 EN 13 UUR)

het bejaardenwerk, meldde hij
zich voor een funktie in de
ANBO, de Algemene Neder
landse Bond voor Ouderen.
Binnen de kortste keren duw
de men hem de voorzittersha
mer van het Gewest Gelder
land in handen. En het moet
gezegd: Grëper weet vaardig
met dat attribuut om te gaan.
Hier en daar, vooral in zijn
toespraken, deelde hij gevoeli
ge tikken uit op overheidsli
chamen en politieke partijen,
die volgens hem te gemakke
lijk aan de belangen van oude
ren voorbijgaan. „Ik vecht niet
voor mezelf, want m'n vrouw
en ik hebben het prima. Ik
vecht voor de ouderen, die
zichzelf niet kunnen verdedi
gen", is zijn nobel klinkend
motief.

Zinvol

Wat krijgen we straks in Arn
hem, een opstand der grijze
horden? Grëper kan ons ge
ruststellen. „Nee, dat niet",
lacht hij, „wèl een beurs die
wil laten zien hoe de fitte 50-
plusser, die niet meer aan het
arbeidsproces deelneemt, het
leven zinvol inricht en kan in
richten. Er komen in de Rijn
hal allerhande stands met
voorlichting over wonen en le
ven, voeding en kleding, socia
le en medische zorg, recreatie
en creativitreit èn elektroni
sche hulpmiddelen. Verder tal
van demonstraties, tentoon
stellingen en in Musis Sacrum
ouderenkoren en ouderenor-
kesten, volksdansgroepen,
noem maar op.

Het idee is geboren in Zwitser
land, waar m'n vrouw en ik op
vakantie in aanraking kwa
men met een dergelijke beurs.
Verdraaid leerzaam. Ook gaan
we die vijf beursdagen een
stuk of wat symposia houden
over onderwerpen die voor se
nioren van belang zijn en
waar ze invloed op kunnen en
ook moeten uitoefenen. Oude
ren hoeven niet buitenspel te
staan. Ik noem u onderwerpen
als Zorgen voor Morgen en
wat daarvan terechtkomt.
Omgaan met Energie, Aange
past Wonen en Aanpasbaar
Bouwen, en Alarmeringssyste
men. Deskundigen van naam
zullen daar hun licht laten
schijnen".

Geen ramp

En als die hondérdduizend be
zoekers niet komen? Dat zou
het verwachtingsvolle echt
paar Grëper natuurlijk heel
verdrietig vinden, maar geen
financiële ramp. Want het
eventuele tekort op de twee-
tonsbegroting is ruimschqots
gedekt. De Amrobank, die \Vel
brood ziet in het groeiende le
ger senioren, heeft een ton ga
rantiekrediet toegezegd onder
voorwaarde dat de organisato
ren niet met een andere bank
in zee gaan. En voor de over
blijvende ton staat het Konin
gin Julianafonds garant. Bo
vendien kan de voor deze ge
legenheid opgerichte Stichting
Beurs voor Senioren nog be
schikken over 18 mille aan
loopsubsidie van de provincie
Gelderland, 20 mille van de
Arnhemse vreemdelingenin
dustrie en 25 mille van het mi
nisterie van WVC. Dus voor
de deurwaarder valt er straks
niets te halen. „Als het goed
loopt houden we een mooi sal
do over. Hoeven we volgend
jaar niet te bedelen", zegt Bert
Grëper njet zichtbare voldoe
ning.

Wat hem betreft, wordt de
beurs een jaarlijks terugkeren
de happening. Mét zijn vrouw
gelooft hij, dat ouder Neder
land erop zit te wachten. Tan
Grëper: „We halen die hon
derdduizend vast wel. 't Is niet
toevallig dat we de beurs eind

mei houden. Begin mei krijgen
de AOW'ers namelijk hun va
kantiegeld. Dan zie je ze met
hun grijsgekrulde kopjes vaak
in de bus zitten voor een uit
stapje. Kom dit keer naar Arn
hem voor uw voorjaarsreisje,
roepen wij ze toe, en knoop er
gelijk een tochtje over de Ve-
luwe aan vast.

We spelen helemaal in op de
komst van bejaarden, samen
met de VVV en de Spoorwe
gen. Er komt bijvoorbeeld ook
een busringleiding langs de di
verse evenementen in de Rijn
hal en Musis Sacrum. Om het
geld hoeven de mensen niet
weg te blijven. De 65-plussers
betalen drie gulden, de overi
gen zes gulden entree voor de
beurs".

Bert Grëper rekent ook op wat
hij noemt een politieke uitstra
ling van de beurs. Ouderen,
meent hij, zijn door de politie
ke partijen tot nu toe in het
verdomhoekje gezet. „Ze voe
len zich verlaten en bedrogen.
Nu er van overheidswege be
zuinigd wordt, krijgen zij de
klappen. Denk even aan de
korting op de AOW, die als so
ciale uitkering wordt gezien
en behandeld, maar in feite
een basispensioen is waarvoor
ze in het verleden hun pre
mies hebben opgebracht".

Verdomhoekje

De bejaardenbonden, zo be
toogt hij, pikken dat verdom
hoekje niet langer. Ze hangen
voortdurend aan de bel bij de

EDlitieke kopstukken. Graper
eeft het idee dat ze langza
merhand gehoor geven. „Maar
nog veel te weinig", voegt hij
er wat mistroostig aan toe. Zelf
is hij lid van de onlangs opge
richte ouderenraad van de
Partij van de Arbeid.
Meepraten in de bestaande
partijen verkiest hij boven de
oprichting van een eigen poli
tieke partij van ouderen. „Die
is misschien wel wenselijk,
maar niet haalbaar. De tradi
tionele partijbinding onder ou
deren is sterk. Daar breek je
niet doorheen. Bovendien
moet je niet categoriaal den
ken. Je moet je niet als leef
tijdsgroep politiek organiseren.
Als ouderenbonden moet je
politieke invloed uitoefenen.
Zo is het bijvoorbeeld belang
rijk dat je meepraat in de SER,
in de ziekenfondsraad, in de
ruimtelijke ordening. Dat
moeten we zien te bereiken".
Hij zegt een groep te vertegen
woordigen waar de politiek
steeds minder omheen kan.
„Denk alleen maar even aan
ons getal. We tellen nu 1,6 mil
joen 65-plussers, in het jaar
2010 zullen dat er 2,3 miljoen
zijn. Op zich al een enorm pro
bleem, die vergrijzing. Je kunt
die mensen niet zomaar af
schrijven. Die willen ook deel
hebben aan het samenlevings-
gebeuren. Als bejaardenbon
den eisen wij in de eerste
plaats een integraal bejaarden
beleid. Niet een beleid van in
cidenteel schreeuwen en brul
len".

Mevrouw Grëper wil het nog
anders zeggen: „Een beleid dat
de oudere mens zo lang moge
lijk zelfstandig laat zijn temid
den van de gemeenschap.
Geen opbergsysteem meer,
maar bijvoorbeeld woningen
in de gemeenschap, voorzien
van een centrale alarmering.
Dat soort beleid. En zeker ook
geen overheidsbeleid dat er
van uitgaat dat ouderen mak
kelijk te pakken zijn met een
rijksdaalder voor een receptje,
terwijl de honoraria van de
specialisten al negen jaar on
gemoeid worden gelaten.
Waarom eerst de zwakken
pakken?"

HOMME KROL