Michel Valke
wil eindelijk iets
vieren bij PSV
Uitvallen Raas en
Van der Poel slag
voor wielerploeg
Gebaar
ZATERDAG 31 MAART 19j
EINDHOVEN Michel Val
ke staat al jaren te boek als
één van de grote talenten van
het vaderlandse voetbal, maar
pas in zijn zevende seizoen in
de eredivisie lijkt de geboren
Zwijndrechter die belofte ein
delijk in te lossen. Niet in het
laatst dank zij het uitstapje
naar Feyenoord, dat hem vo
rig seizoen liefderijk in de ar
men sloot toen Valke onder
supervisie van Thijs Libregts
bij PSV op de reservebank
dreigde te verpieteren. Voor
de 24-jarige middenvelder
kwam de uitleenperiode bij de
Rotterdammers als een ge
schenk uit de hemel. Omdat
Libregts nog zeker een jaar in
Eindhoven zou doorgaan had
Valke er medio 1982 niet veel
vertrouwen in bij PSV actief
te blijven. Libregts en hij la
gen elkaar niet, Valke bleef
vol onbegrip waarom hij bij
zijn trainer zo weinig vertrou
wen genoot.
Bij Feyenoord had Hans Kraay dat
wel, net als bijvoorbeeld Wim van
Hanegem. Vooral dat tweetal
praatte veel in op Valke, haalde de
onzekerheid bij hem weg. De bij
Groote Lindt begonnen en via DFC
en Sparta bij PSV verzeild geraak
te Valke fleurde in De Kuip zo zeer
op, dat de Eindhovenaren hem vo
rig jaar graag weer in de selectie
terugnamen. Hoewel hij het in Rot
terdam zeer naar zijn zin had mok
te Valke niet. Ook al omdat uitge-,
rekend Thijs Libregts bij Feye
noord als opvolger van Hans Kraay
werd aangetrokken. In de ploeg
van PSV, die vanavond bij winst
op Feyenoord de koppositie kan
grijpen in de eredivisie, trok Mi
chel Valke de in Rotterdam uitge
zette lijn door. Met Hallvar Thore-
sen is hij de enige die constant op
een behoorlijk niveau presteert in
een elftal, dat nog steeds wisselval
lig is en daarom minder aanspra
ken lijkt te mogen maken op het
landskampioenschap dan Feye
noord, dat met Johan Cruijff als re
gisseur zeker in de tweede competi
tiehelft evenwichtiger oogt.
Wel gelijk
„Achteraf", erkent Michel Valke,
„heeft Libregts destijds wel gelijk
gehad. Als je jong bent wil je dat
gewoon niet toegeven. Ik kwam bij
PSV als talent van Sparta in een
voor PSV stroeve periode. Het had
net de UEFA-Cup gewonnen en
was landskampioen geworden.
Daardoor was er al een stuk verza
diging opgetreden. Daar kwam nog
eens bij dat acht spelers naar het
WK in Argentinië waren geweest.
Ze kwamen terug met het idee dat
ze alle acht Cruijff waren. In die si
tuatie kwam ik als nieuweling te
recht, niet ideaal natuurlijk. Maar
de grootste fout lag toen bij mezelf.
Toen ik van Sparta kwam speelde
ik te ingewikkeld, zocht ik de
moeilijkste oplossing in bepaalde si
tuaties waarin ik beter de gemak
kelijkste had kunnen kiezen. Op
het moment dat je reserve komt te
staan, heeft de trainer het natuur
lijk gedaan. Maar hij doet zoiets
vanzelfsprekend niet voor niets. Ik
heb over die toestand een jaar of
twee kunnen nadenken en ben tot
de conclusie gekomen dat ik ge
woon zelf niet best gespeeld heb. Ik
draaide in die tijd te veel pirouet
tes, ook als het niet goed ging. Om
creatief te zijn is het 't simpelst om
heel eenvoudig te voetballen. Nu
ben ik er achter dat het de beste
manier is om direct te spelen als
dat kan. Het remt alleen maar als
je dan nog een keer een man voor
bij wilt. Weet je, vroeger had ik er
een enorme hekel aan de bal twee
maal te moeten raken op een trai
ning. Nu vind ik dat niet onplezie
rig meer. Als het goed loopt is het
zelfs zalig om te doen".
Zelfkritiek
Bij PSV bewijst Michel Valke mo
menteel vrijwel wekelijks dat zelf
kritiek en leergierigheid lonend
zijn. Steeds nadrukkelijker dient
hij zich aan als de vormgever in de
equipe van Jan Reker, de man die
hem aan het begin van dit seizoen
direct tot één van de leiders in het
veld bombardeerde. „Ik heb me
nooit te groot gevoeld om naar an
deren te luisteren. Kraay en Van
Hanegem hebben er toe bijgedra
gen dat ik me bewust ben gewor
den dat je zelf moet weten wat je
kunt, vooral niet aan jezelf moet
gaan twijfelen. En natuurlijk werkt
zo'n houding van Jan Reker daar
aan ook mee. Uiteraard ben je ver
plicht te blijven presteren, maar als
je de indruk hebt, dat de trainer in
je gelooft gaat dat wel een stuk ge
makkelijker".
Persoonlijkheid
Michel Valke denkt overigens dat
zijn groei als spelbepaler ook met
leeftijd te maken heeft. Te veel,
vindt hij, wordt van jongeren ver
wacht dat ze een heel elftal dragen.
Michel Valke: „Het is niet onlo
gisch dat jongens als Gerald Va
nenburg en Marco van Basten dit
jaar een terugval doormaken.
Vooral Vanenburg heeft een onge
looflijk zware taak. Zo jong al de
rol van spelbepaler opgedrongen
krijgen bij een topclub, ik geef het
je te doen. In Nederland is denk ik
alleen Johan Cruijff daartoe in
staat. Volgens mij moet je gewoon
een jaar of 25, 26 zijn om de druk
die zo'n positie automatisch met
zich meebrengt goed aan te kun
nen. Ik denk eerlijk gezegd ook dat
Ajax zo'n figuur mist. Als jongere
voel je je in het veld veiliger wan
neer er een routinier in je buurt is.
Als het slecht draait heb je het ge
voel dat zo iemand nog wel een op-
Michel Valke tijdens een van zijn fameuze draaibewegingen.
lossing weet waardoor het weer be
ter gaat lopen".
Met een gebrek aan persoonlijk
heid heeft het volgens Michel Val
ke niets te maken. „Het is volgens
mij echt die leeftijd. Als snotneus
van negentien kun je nu eenmaal
niet mensen die al tien jaar of lan
ger meelopen op hun nummer zet
ten. Neem Arie Haan. Die was
eerst bij Ajax ook waterdrager. Pas
bij Anderlecht en Standard Luik
heeft hij zich ontpopt als spelverde
ler van grote klasse. Hij is jammer
genoeg maar een half seizoen bij
PSV geweest, want ik heb veel van
hem geleerd".
Toch bleek Michel Valke beter te
gedijen wanneer de inmiddels naar
Hongkong vertrokken Haan niet
met hem in een elftal stond. Met
het afscheid van Haan legde Valke
een flinke brok schroom af. Daar
mee geconfronteerd neemt Valke
toch weer bescheidenheid in acht.
„Veel mensen zeggen, dat ik na het
vertrek van Arie beter ben gaan
voetballen. Ik geloof daar nog niet
zo in. Anders ja, dominanter ook.
Maar beter, ik betwijfel het. Het
punt was alleen dat de aanvallen
met Arie erbij beurtelings via hem
en mij liepen, Nu word ik bij elke
offensieve actie betrokken en speel
ik ook wat meer in het midden. Ik
kom dus meer in beeld, dat is het
enige verschil. Maar van mij had
Arie best mogen blijven, want nog
maals, ik heb veel van hem kun
nen opsteken. Zoals je dat trouwens
van al die mensen uit die generatie
voetballers kunt".
Gelijk verwend
De regélmatige vergelijking met
spelers uit die toplichting werkte
volgens Valke zowel positief als ne
gatief. „Als je met die jongens hebt
mogen werken heb je een pre ten
opzichte van veel anderen. Het na
deel is dat iedereen gelijk verwend
was toen die groep toppers er was.
Alles wat er na komt is dan ge
woon minder. Maar zo'n periode
maakt elk land wel eens door.
Maar weet je, vroeger had de jeugd
alleen maar voetbal. Nu is er ik
weet niet hoeveel te doen: biosco
pen, films, discotheken, noem maar
op. Die gasten liepen dag en nacht
te voetballen op straat. Waar kan
dat nu eigenlijk nog? Die mensen
zijn alleen met voetballen opge
groeid. Ze moesten er destijds meer
voor doen, zonder meer, in het al
gemeen gaat het tegenwoordig alle
maal wat gemakkelijker. Dat is me
vorig seizoen heel sterk gebleken
in gesprekken met Van Hanegem.
Naar die verhalen luisterde ik al
tijd graag, ook al door de humoris
tische manier waarop hij ze bracht.
Als Willem dan vertelde dat je in
die tijd met honderd man tegelijk
op bezoek ging bij iemand die toe
vallig televisie had, dan genoot je.
Maar je kunt je in feite niet voor
stellen dat het vroeger echt zo ge
weest is".
Voorlopig telt voor Michel Valke
echter het heden en vooral de top
per tegen Feyenoord. De net van
een bij het uitlaten van zijn hond
opgelopen spierscheuring en een er
op volgend griepje herstelde Valke:
„Het zou het gemakkelijkst zijn om
Feyenoord favoriet te noemen. Het
heeft weliswaar wat meer spelin-
telligentie in de ploeg dan wij, met
een speler als Cruijff, die in Neder
land maar eens in de honderd jaar
geboren wordt, maar dat wil niet
zeggen dat we kansloos zijn. Ak
koord, ik weet dat we op eigen veld
al zes jaar lang niet van Feyenoord
hebben kunnen winnen. Maar we
wonnen laatst ook wel van PEC,
dat hier zeven keer achter elkaar
niet had verloren. Elk seizoen staat
op zichzelf. Bovendien wordt het
tijd dat er in Eindhoven weer eens
echt wat te vieren valt".
WILLEM PFEIFFER
Het Gebaar is in opmars. En dt
bedoel ik niet de beweging v*
triomf na het behalen van es
overwinning of het maken vf
een doelpunt. Die bestaat al sim
mensenheugenis, uit de oertL
toen de ene wildebras de andef
met een grote knuppel naar a
andere wereld hielp. Nee, ik b
doel het misprijzende gebaar, k
teken met de gebalde vuist en f
gestrekte middelvinger. Ik wel
niet wie dit als eerste ooit demoi
streerde, maar er zijn sindsdq
vele varianten op bedacht.
De laatste, die mij onder ogty.
kwam was de Koeman-variati
Hij stond op een foto afgebeeld i
een landelijke krant. De vut
omhoog, de middelvinger g
strekt, maar daarbij de andei
arm gekruist voor de borst en f
vlakke hand in de elleboogruir*
te. Ronald Koeman maakte dek
variant tijdens de wedstrijd ij"
Groningen - Ajax, waarin hij
eerste twee doelpunten voor zij
ploeg maakte. En daarmee afri
kende met de koele ontvangs
die hem ten deel was gevallen t
zijn rentree in Groningen, wai
hij ooit speelde. Maar zijn doe
punt was voor Koeman geen vo,
doende wraakneming. In zij
geest borrelde ineens spontaan
opwelling op om zijn sportiev
wraak te vervolmaken met Hi
Gebaar.
Ronald Koeman is slechts een bi
scheiden voetballer, die toevalÈ
een hard schot in de benen heek
Ronald Koeman heeft een voo,
een sportman nogal ongangban
loop, met een motoriek, die doo
SINT NIKLAAS Uitgere
kend op het moment, dat van
de enige echte grote Neder
landse wielerploeg Kwantum
Hallen de nodige prestaties
worden verwacht, is het stil
geworden rond de formatie
van ploegleider Jan Gisbers.
De val van Raas en de doping-
affaire van Adrie van der
Poel hebben de equipe voorlo
pig ontkracht. Toch moeten er
prestaties worden geleverd.
Het liefst morgen al in de
Ronde van Vlaanderen en an
ders maar in een van die an
dere nog op het programma
staande voorjaarsklassiekers.
Want succes moet er komen,
al is het alleen maar omdat de
equipe van Peter Post de afge
lopen weken vernietigend
heeft uitgehaald. Hoewel na
genoeg het grootste deel van
zijn ploeg vorig jaar het over
stapje naar deze ploeg heeft
gemaakt, is Post de enige die
tot nu toe echt kan lachen.
Zijn nieuwe ploeg is al goed
geweest voor zo'n 25 overwin
ningen, waartegen de drie ze
gepralen van Raas c.s. schril
afsteken.
De nu nog rond Zoetemelk en Kui
per verzamelde renners zullen dus
iets moeten terugdoen. De tijd
dringt trouwens, want sponsor
Steenbergen neemt op 1 mei de be
slissing over wel of geen verlen
ging van de contracten. De direc
teur: „Op 1 mei zit ik met het stich
tingsbestuur in Frankfurt waar wii
de Grote Prijs volgen. Daarna zal
worden bepaald of we doorgaan".
De sponsor wenst het achterste van
zijn tong nog niet te laten zien. Wel
laat hij blijken over de tot nu toe
verkregen publiciteit uiterst tevre
den te zijn. Hij baseert die conclusie
op de grote hoeveelheden knipsels,
die in Amsterdam binnenrollen.
Raas' duik in het ravijn en het efe-
drine-verhaal van Van der Poel
hebben inderdaad veel los ge
maakt, maar dat is in wezen al
weer oud nieuws. Beiden zijn voor
lopig uit de running.
Directeur Steenbergen twijfelt ech
ter niet. „Raas kan het natuurlijk
ook niet helpen, dat het allemaal zo
loopt. Ik heb recentelijk nog met
hem gesproken. Kijk, ik heb geen
verstand van wielrennen en heb
hem daarom ook geraadpleegd in
de affaire van Van der Poel. Ik heb
Raas leren kennen als een harde
kerel, maar hij heeft zich toch ui
terst geëmotioneerd getoond over
de tegenslag van Van der Poel. Ik
neem derhalve iets aan en heb be
sloten aan die doping-zaak geen
consequenties te verbinden. Ik heb
Van der Poel dan ook naar Am
sterdam laten komen en alles met
hem doorgepraat. Adrie heeft me
trouwens bezworen dat de succes
sen zullen komen. Hij heeft ook
verteld nog nooit in zo'n fijne ploeg
te hebben gereden; een equipe,
waar de sfeer zó goed is. Ik geloof
Kern. En voor de rest speel ik alles
over Raas. Ik mag dan wel géén
verstand van wielrennen hebben,
ik heb wel mensenkennis. Boven
dien ben ik tevreden over de publi
citeit, waarbij bedacht moet wor
den dat het in de ploeg gestoken
bedrag tien procent uitmaakt van
mijn reclamebudget. Ik heb dan
ook weinig problemen door de ont
wikkelingen. De renners hebben
problemen. Die willen successen
halen".
Grote beslissing
In mei, na de hopelijk door een ei
gen coureur te winnen Grote Prijs
van Frankfurt, valt dus de grote
beslissing. Van der Poel zal op die
belangrijke dag geen enkele posi
tieve bijdrage kunnen leveren. Zijn
voor een beroepsrenner uiterst
stomme handeling zal echter nog
wel eens onderwerp van gesprek
zijn. Het is eigenlijk onbegrijpelijk
dat zelfs de hem ongetwijfeld door
zijn aanstaande schoonvader Jan
sen - de ex-wereldkampioen -
voorgehouden wijze lessen aan hem
zijn voorbijgegaan. Wie niet horen
wil, moet maar voelen. Jan Jansen
heeft indertijd prima ingezien
waarmee hij bezig was. Wellicht
dat die in de praktijk verkregen
wijsheid ook Van der Poel in de
toekomst nog eens op het rechte
spoor doet belanden.
Inmiddels zoekt ploegleider Gis
bers naarstig naar een oplossing
voor de gerezen moeilijkheden.
Hoewel Hennie Kuiper elke dag
beter gaat rijden, lijkt de absolute
topvorm nog niet aanwezig. Daar
om werd deze week zelfs Joop Zoe
temelk gepolst of hij morgen toch
maar niet wilde meedoen aan de
tocht over de beruchte Koppenberg
in de Ronde van Vlaanderen. Jan
Raas volgt het spel vanaf zijn ziek
bed. Veel interesse heeft hij nog
niet want hij heeft veel pijn. „Ik
heb een soort corset aangemeten
gekregen. Dat moet ik vier weken
aanhouden. Ik lig veel in bed, maar
van slapen komt weinig terecht".
De Zeeuw wordt gemist. Jan Gis
bers ontkent dat trouwens niet. Hij
heeft zichzelf al vergeleken met
een trainer van een voetbalelftal,
die ineens zijn twee spitsen is
kwijtgeraakt. Het is weliswaar goed
dat de ploeg deze week heeft deel
genomen aan de Midi-Pyrenées.
Een optreden in de driedaagse van
De Panne, door velen beschouwd
als dé voorbereiding bij uitstek op
de Ronde van Vlaanderen, zou
wellicht fataal zijn geweest. De
door de Post-ploeg daar weer ge
toonde superioriteit zou vermoede
lijk helemaal fataal zijn geworden
voor het moraal van de ex-Postcou-
reurs.
Naar de hand
Desondanks zal ongetwijfeld wor
den geprobeerd de strijd op de
Vlaamse kasseien naar de hand te
zetten. Geen eenvoudige opgave,
want door het ontbreken van Raas
is de koers volledig open. Nu met
Raas het echte gezag in het peloton
is verdwenen, zullen velen probe
ren een greep naar de macht te
doen. De 21 ploegen (180 coureurs)
die aan de start verschijnen, tellen
verschillende vedetten. Enkele na
men waarmee rekening dient te
worden gehouden zijn Roger de
Vlaeminck - met twee overwinnin
gen kan hij al spreken van een ge
slaagde come-back - wereldkam
pioen Greg Lemond, Tourwinnaar
Fignon, Jules en Madiot, Van
Impe, Pirard en Van der Velde
over wie in België hardnekkige ge
ruchten de ronde doen als zou ook
hij bij een dopingzaak betrokken
zijn. En wat te denken van Sean
Kelly, Braun, Freuler, Pollentier,
Hoste en Van Holen. Ook de win
naar van Milaan-San Remo, de
sterk koersende Moser, heeft zich
officieel laten inschrijven. Maandag
is er in Venetië echter een voor
stelling inzake de wereldkampioen
schappen, die in 1985 in die con
treien worden gehouden. Tal van
regeringsvertegenwoordigers geven
daar acte de presence, en dus kan
Moser niet wegblijven. Met een
vermoeiende Ronde van Vlaande
ren in de benen is het echter geen
pretje om op een receptie rond te
hangen en dus zal Moser vermoe
delijk niet verschijnen. Misschien
wel tot genoegen van Peter Post,
want de Amstelvener heeft met
Vanderaerden, Planckaert, Ander
son en niet te vergeten de in bla
kende vorm stekende Oosterbosch,
prima ijzers in het vuur.
PETER VAN PUTTEN
Joop Steenbergen (links) en Jan Raas in betere tijden.
allerlei fysieke factoren niet
staat is explosieve kracht te
wikkelen. Ronald Koeman is des
halve iemand, die zich helema,
niet van Het Gebaar mag bedit
nen. Die mag als hij een doelpun
heeft gemaakt slechts zeer terug
houdend twee armen opstekei
teken van tevredenheid
Maar moet zich onthouden vai
het voor hem aanmatigende ge
bruik van Het Gebaar. Dat i
slechts aan de zeer groten in di
sportwereld voorbehouden, eei
Ivan Lendl bijvoorbeeld. Die k
een meester daarin. Die blik o;
dat gezicht erbij. Prachtig. Dat k
een pose voor iemand die zich
mag bedienen van Het Gebaar
Niet Ronald Koeman, die dan fel
genwoordig in Amsterdam ma£
wonen, maar er nog immer uit
ziet als iemand uit de Veenkolo
niën.
Iemand, die Het Gebaar ook
mocht maken is Willem van Hal-
negem, de uitvinder van een an\
dere variant: het wegwerpgebaar
Willem was een grote op zijn ter
rein, hij was bovendien een opti
male bespeler van de massa er
ook iemand die vaak ludiek luch
kon geven aan innerlijke opge
wondenheid. Willem heb ik Hei
Gebaar nooit zien maken, maai
ik ben er zeker van dat hij hel
heeft gedaan. En dan ook goed. I
Iemand, die Het Gebaar nooit zal
maken is Johan Cruijff. Niet om\
dat hij te beschaafd is om op dit
manier uiting te geven aan j'flj
wendige roerselen, maar eerdelj
omdat Cruijff de verpersoonlijl
king is van alle andere mogelijke
gebaren. Zelfs op momenten dal
er helemaal niets valt te gebarei\
staat Cruijff met zijn armen te
zwaaien. De aandrang daartoe bij
Cruijff is zelfs zo sterk, dat je bij\
na zou denken dat het een kwes
tie is van niet onder controle fej
brengen zenuwen in de bewuste
ledematen. Die hem wellicht ook
nu nog in staat stellen prikkels
vanuit de hersenen onmiddellijk
te vertalen in onnavolgbare be
wegingen van de benen. Maar die
heeft Cruijff doorgaans redelijk
onder controle. Het zit 'm in die
armen.
Het is opvallend, dat er door
voetballers zo verschillend ge
bruik wordt gemaakt van hun ar
men, bijvoorbeeld na het makeii
van een doelpunt. Eén van de
meest irritante in die categorie is
ene Ton Lokhoff. Net als Ronalc
Koeman een uiterst bescheiden
voetballer bij PSV, maar kenne
lijk begiftigd met sterallures. Dal
armzalige gebaar, met één non
chalant omhoog gestoken rech
terarm, alsof het de doodgewoon
ste zaak van de wereld is dat hij
Ton Lokhoff, de vedette weer
eens doeltreffend heeft uitge
haald. En dat achteloze teruglo
pen naar de eigen helft. Je hoeft
Lokhoff maar te vergelijken met
- om ipaar eens iemand te noe
men - Zico of Rossi en het zal\
duidelijk zijn wat ik bedoel. Man\
nen als Lokhoff zijn echter mees-\
ter in het maken van Het Ge-1
baar. Dat zegt genoeg.
BUYS
