Haagse „Bluffers"stalen de show
bijMatarazzfs Villa Rozenrust
<wr,
der
wet
Boete en twaalf maanden
niet rijden geëist voor
veroorzaken fataal ongeluk
HOTELKWEKELINGEN LEGDEN UIT DE KUNST HUN PROEVE VAN BEKWAAMHEID AF
Vredeskasteel Oud Poelgeest
ÉIDEN/REGIO
£eicbe<2owa/nt
DINSDAG 20 MAART 1984 PAGINA 5
driftkikker
Ie Rijnsburger was heel
iker van zijn zaak, de
verwinning kon hem niet
fitgaan. „Mijn buurman
eeft voor dezelfde over-
eding schuldig zonder
raf gekregen", zei hij te-
in kantonrechter Oomen.
)at wil ik dus ook". De
ian en zijn buurman had-
>n zich in hun straat
huldig gemaakt aan par-
eerovertredingen. De
ijnsburger moest zich gis-
ren voor drie bekeurin-
in verantwoorden. Hij
■rtelde dat hij een zaak
ien schildersbedrijf) heeft
i dat hij zijn auto niet te
•r weg kan zetten. „Wij
erken vaak tot 's avonds
ar", verklaarde hij
et enige trots,
fficier van justitie Van
k ergerde zich zichtbaar
in de man. „Meneer meet
ch hier een air aan alsof
het recht heeft zijn
ito te parkeren waar dat
et mag". Van Ek eiste
in boete van drie maal
jftig gulden. De Rijns-
jrger bracht toen zijn
gestrafte buurman
iar voren. Kantonrechter
Dmen dacht lang na,
:ek de man aan en zei
soluut: „Ik leg u een
raf op conform de eis
in de officier". Nu was
t de beurt aan de Rijns-
irger om na te denken.
bedoelt dat ik niet de
lfde straf krijg als de
lurman", stamelde de
an die voor de zekerheid
•oeg of hij 150 gulden
oest betalen.
oen ook die vraag beves-
gend werd beantwoord,
napte er iets bij de Rijns-
ïrger. Van een rustige,
lfverzekerde (bijna arro-
inte) man veranderde hij
onbeheerst schel
ende driftkikker. Even
robeerde hij zich nog in
e houden, maar toen
donk het luid en duide-
ijk'. „Maar dit is meer dan
icholterig, méér dan
schofterig". „Ik heb von
nis gewezen en ik ga niet
M u in discussie", merk-
fe Oomen droog op en ver-
liepte zich in een dossier.
)ok officier van justitie
fen Ek had alleen nog
og voor papieren, zodat
e man nog bozer werd
en hij zag dat hij straal
erd genegeerd. In zijn
osheid kon hij alleen
aar „Dit is meer dan
hofterig" uitbrengen,
idat hij dit ongeveer tien
er had gezegd, werd hij
lor de bode met zachte
nd naar buiten geleid,
irwijl de deur achter
m dichtsloeg was nog
lidelijk het woord „pes-
gentjes" te horen.
'ijbewijs
Leidenaar was in
aart van het vorig jaar
trapt op het rijden zon-
r rijbewijs. Hij had wel
*n roze papiertje bij zich,
Jar dat was al zes maan-
n niet meer geldig. Voor
ititie betekent dat dan
t je zonder rijbewijs hebt
reden. Op onschuldige
zei de verdachte dat
n rijbewijs nog geen jaar
rlopen was en dat hij
arom niet strafbaar kon
„Dat denken veel
;n, maar dat is niet
legde Oomen uit.
et een ongeldig rijbewijs
ig je niet rijden. Een
rlopen rijbewijs kan wel
irden verlengd. Als het
n jaar ongeldig is, dan
in ook dat niet meer en
oet de bezitter opnieuw
examen doen. Van Ek
begrip te hebben voor
Leidenaar. „Alleen ver-
t hij het met een hand
zijn zak", zei hij cryp-
ch. „Meneer moet de po-
ie dankbaar zijn dat hij
tijd is aangehouden,"
eende de officier die 40
lden boete eiste. Oomen
tig daarmee akkoord,
jstgeester jongeman
toen hij 's nachts in
lordwijk werd aange-
luden zelfs geen ongeldig
bewijs tonen. Hij reed er
de auto van zijn pa. „Ik
acht een vriend naar
n moeder die nogal ziek
legde hij uit. Maar
kon al heel behoorlijk
torijden hoor, want vlak
dit voorval haalde hij
tl rijbewijs. Nee, de
likking van 150 gulden
d hij niet betaald, dat
is hij vergeten, want hij
ld zoveel aan zijn hoofd,
an Ek eiste 190 gulden
„Ik kon goed rij-
zei de jongen nog
ns. „De bus reed niet
aer, het was gewoon een
tte situatie", betoogde
j. „Ik begrijp het", zei
'tnen op meelevende
>n en hij legde de ge
ogde straf op vriende-
ke wijze op.
KEES VAN HERPEN
Ze hadden er jarenlang
nou ja jarenlang, in
elk geval een hele tijd
'van gedroomd. Het was
een sluimerend verlan
gen, bij die nog lang niet
uitgekookte en door de
horecawol geverfde leer
lingen van de Haagse
middelbare hotelschool
Haagland. Er wordt daar
stevig gestudeerd met
het oog op een dienende
toekomst, een service
verlening die hoge eisen
stelt. Drie, vier jaar lang
bekwamen zich hier jon
gelui in een opleiding die
uitloopt in een stagejaar
in binnen- of buitenland.
Daarna liggen leidingge
vende functies in mid
delgrote hotels, restau
rants, binnen bereik, of
kan men zich een „mid
denkaderfunctie" in
midden- en kleinbedrijf
aanmeten. Maar dan
staat er ook een nog
jeugdige meneer of me
vrouw voor je waar men
U tegen mag zeggen.
Scholengemeenschap
Haagland is wat dat be
treft een hoogland. Maar
goed, ze leren daar een
vak dat nog immer in
hoog aanzien staat. Niet
temin heb je in dat mi
lieu scholieren die stie
kem voor hun geestesoog
het summum zien opda
gen. En dan mijmeren ze
stilletjes voor zich heen
en vinden zichzelf terug
in een top-gelegenheid,
een sterrenrestaurant,
het crème de la crème in
de innemende uitgaans-
wereld. Zelf lekkerbek
ken, zien ze zich andere
lekkerbekken verwen
nen en hun tongen stre
len.
Enfin, dit is verwerkelijkt,
afgelopen zondagavond. Villa
Rozenrust wenkte hen. Voor
de Haaglandse jongelieden
werkelijk een Villa Nooitge-
dacht, die al sinds jaren met
een Michelin-ster begiftigde
restaurantheerlijkheid, rustig
gelegen, even buiten Leid-
schendam. In Rozenrust voe
len zelfs Fransen zich thuis
en op hun veeleisende gemak
gesteld. Ik geef u enige uit
leg. De leerlingenvereniging
„Haagsche Bluff" van de
school kreeg het via de steun
van docent en PR-man
R.L.W. de Gunst uit de kunst
voor elkaar. Vanaf zijn deli
cate, hoogverheven culinaire
troon in Rozenrust stelde
Giovanni Matarazzi, de
smaakmakende heerser die
in stad en ommeland colle
ga's vervult met een heilig
ontzag en ze constant in staat
van alarm houdt, wel Mata
razzi dan, zoon der Appenij-
nen, dat succesvolle donkere
joch uit de Italische Laars,
stelde zijn veelgeroemde keu
ken en restaurant een van
purper klaterende, eindeloze
zondagavond beschikbaar.
Giovanni is dus de uitbater
van de Villa. Nu is „uitbater"
schijnbaar een goed zuidne
derlands woord voor exploi
tant, maar het heeft niets
met uitbuiten te maken. Ma
tarazzi heeft een zoon die hij
in een stevig gefundeerde op
welling heeft toevertrouwd
aan de zorgen en voorschrif
ten van Haagland. Alleen
daarom al kon de volgende
verstrengeling van school en
op de top gedreven bedrijfs
leven mogelijk worden.
Grandioos
Zondag nam een ploegje van
tien Haagsche Bluff-ers en
Bluff-sters, na maandenlange
voorbereiding, bezit van de
Rozenrustkeuken. Chef-kok
Kees van Noort bad in stilte,
dat de godheid die de liefde
door de maag laat gaan ook
Rozenrust genadig zou zijn.
Z'n baas sloeg eveneens een
kruisje. En zie: het lukte
grandioos! Van Noort diri
geerde, en het koortje van
geïnspireerde Haaglanders
volgde hem, in een opeenvol
gende litanie van kostelijke
produkties. In het restaurant,
buiten het zicht van wat er in
de geheiligde ingewanden
van Rozenrust zich afspeelde,
wachtte een schare van ver
wanten en andere belangstel
lenden gelaten af.
Het begon al ontwapenend:
bij het apéritief werd een
toastje met „Haagse bluf"
verstrekt. Haagse bluf: dood
eerlijke, maar opgesmukte
armoe van opgeklopt eiwit
met bessensap die een hon
gerwinter kan doen overle
ven. Een vooraanstaande col
lega van me, die aanvanke
lijk opgewekt aan de maaltijd
deelnam, maar „at dead of
night" zijn tol moest betalen,
ervoer het als „een hapje, dat
wat de omvang betreft omge-
Haagse Bluff-ers verdringen zich rond het fornuis, waar chef-kok Van Noort (derde van rechts) instructie geeft en Giovanni
Matarazzi (geheel rechts) vergenoegd de drukte aanschouwt.
Op mijn omwegen,.door stad en land
kom ik graag mensen tegen. U kunt
mij telefonisch of schriftelijk vertellen
wie u graag in deze.rubriek zou willen
tegenkomen. Ik ben bereikbaar via (171
- 11! 22 44 op toestel 10.
keerd evenredig is met de
voedingswaarde; vergelijk
baar met een hap lucht met
een roze smaakje, derhalve".
Nu was „bluf" natuurlijk ook
een knipoog naar de naam
van de leerlingenvereniging,
die voor alle zekerheid een
tweede „f-je" aan bluf heeft
toegevoegd teneinde grap
penmakers vóór te blijven.
Het menu was geopend. En
het klonk verder als een
klok. Een „regelrechte vol
treffer" ik citeer de colle
ga was „Bresaola a la Mi
lanese", in regelrecht Neder
lands „rendiervlees in een
cocktailsaus". Nou ja, toen
kwam, na enige tijd met grol
len en grappen, het soepje:
"Consommé aux fruits de
bois". Bosvruchten, neem ik
nog steeds aan. Slik slok iets
van een witte wijn, en door
naar de Saumon farcie, een
zalm, gevangen op het hoog
tepunt van z'n al te korte le
ven. In een geurend boter-
sausje. Aaahh. Daarna bra
ken de grotere composities
baan: eendeborst met truffels
(Poitrine de canard au truffe
et nouilles a la menthe) en
lamsvlees, te weten: Agneau
de pauillac pré sale au thym,
waarbij een „Sorbet au sa-
fran" als neutraliserend in
termezzo, „evenals het haas
tig aangevoerde glaasje wa
ter". Na de traditionele Fro-
mages varieés werd het sluit
stuk geserveerd: een heuse
„Symphonie de fruits et glacé
de cocos". Maar tegen die tijd
begon de geïnteresseerde
clan al moeite te krijgen met
het determineren. Of het nou
Frans was, of Italiaans, of
misschien wel Chinees.
Een kostelijke ervaring,
waarin Villa Rozenrust een
tempel is. De deelnemers on
dergingen het geheel als een
„ware culinaire uitspatting".
Ook al dankzij de voortreffe
lijke Italiaanse wijnen van
„In vino Veritas" (van Rozen
rust zelf en werkelijk, in
de wijnen van de Villa
schuilt heel veel waarheid,
zoals vele gasten tegen mid
dernacht gewaar werden) en
de even hoogverheven Fran
se wijnen van Noordman
Frères uit Leiden. Tussen de
wijnimporteurs Matarazzi en
Anton Kleys van de Frè
res ontspon zich een late,
maar begeesterde, samen
spraak, waarbij de wijnen
werden „gedefinieerd". En
welhaast iedereen riep „Hoi"
en „Ho". Maar „in terminis"
vraag je je af, waar het
zwaartepunt ligt: bij de keu
ken of bij de wijnkaart.
Kleys, tenslotte, meende dat
de Franse wijnen tegenover
de Italiaanse weinig gevaar
liepen. Maar toen riep Mata
razzi, dat Frankrijk op het
ogenblik zo'n 12 miljoen hec
toliter Italiaanse wijn impor
teert om de eigen kwaliteit te
verbeteren. Kleys, daarop:
„Zolang kinderen op de lage
re school, als ze praten over
wijnen (en dat komt steeds
meer voor), alleen nog maar
Bordeaux, Bourgogne en
Champagne kunnen noemen,
is er helemaal niets aan de
hand".
Apetrots
De „spraak" lag toen al tus
sen dessert en koffie. Er
stonden toen enkele figuren
op om dingen te verduidelij
ken. Zo was er Haagland-di
recteur P. Scholten, die zei
„apetrots" te zijn; „Want we
hebben al heel wat jaren ge
zaaid, en het is heerlijk om zo
te kunnen oogsten". En toen
nam de directeur nog een
een bonbon. Wat zeg ik!: hij
nam nog een neut; omdat hij
apetrots was. Toen iedereen
nagenoeg aan het einde van
z'n latijn was, werden de tien
jonge, trotse Haaglanders, rij
kelijk geprezen door de meer
dan voldane aanwezigen.
Daar waren ouders die naar
hartelust in Rozenrust foto
grafeerden, omdat ze de
„droom van hun kinderen"
wilden vastleggen, opdat
„ook de familie het zou gelo
ven".
Lof was er ook van de culi
nair hooggeschoolden, die
zich min of meer beroepshal
ve hadden verbaasd over de
excellente presentatie. Wat
hen aanging, had het sterren
kunnen regenen. De Haag
landers knepen de ogen dicht
en wezen de eer terug naar
Van Noort en maïtre Kro
nen, die steeds de vinger aan
de pols hadden gehouden.
Maar er was een droom wer
kelijkheid geworden. En
daarna is de wens „Smakelijk
eten" maar zwakjes uitgea-
drukt. Net was „splendid";
„Slendide"; chiaro. Hele
maal
NA ONDERGAAN VAN ALTERNATIEVE STRAF:
DEN HAAG .Vier
maanden voorwaardelijke
gevangenisstraf, 1000 gul
den boete en twaalf
maanden ontzegging van
de rijbevoegdheid. Deze
Straf werd gisteren in ho
ger beroep bij het Ge
rechtshof in Den Haag ge
ëist tegen een 21-jarige
Leidenaar wegens het
veroorzaken van een bot
sing waarbij vier doden
vielen. De man heeft in
middels al een alternatie
ve straf ondergaan. Hij
heeft 150 uur bij de trans
portdienst van het Acade
misch Ziekenhuis Leiden
gewerkt, reden waarom
de onvoorwaardelijk ge
ëiste gevangenisstraf nu
door de procureur-gene
raal omgezet werd in een
voorwaardelijke met een
proeftijd van twee jaar.
De Leidenaar, die voor het
eerst van zijn leven met justi
tie in aanraking kwam, ver
oorzaakte de aanrijding op 21
november 1981 's nachts op de
Herenweg in Noordwijk. Door
een verkeerde inhaalmanoeu
vre botste hij frontaal op een
auto waarin twee echtparen en
een baby, allemaal familie van
elkaar, zaten. Drie personen
waren op slag dood en de baby
overleed op weg naar het zie
kenhuis. Alleen de moeder
van de baby overleefde de
ramp. De Leidenaar en twee
inzittenden van zijn auto raak
ten zwaar gewond. Het ene
been van de Leidenaar zelf is
na het ongeluk drie centimeter
korter dan het ander waardoor
hij zijn werk als machinist niet
meer kan doen.
Op 23 december 1983 ging de
man tegen de beslissing van de
rechtbank, vier maanden ge
vangenisstraf, in beroep. Het
gerechtshof bepaalde, op ad
vies van de reclassering, dat
de Leidenaar 150 uur dienst
verlenend werk moest gaan
verrichten voordat er defini
tief een beslissing over de straf
zou worden genomen. De man
heeft dat inderdaad gedaan tot
10 maart, zo bleek gisteren tij
dens de behandeling van het
hoger beroep. De Leidenaar
heeft, omdat de tijd zo kort
was, niet alleen op werkdagen,
maar ook op zaterdagen naast
zijn eigen werk voor het Aca
demisch Ziekenhuis Leiden
gewerkt, hij bracht onder
meer het eten rond. De rap
portage daarover is zeer posi
tief: de Leidenaar wordt ge
prezen als een plezierige colle
ga die zich stipt aan de werk
tijden heeft gehouden. In de
normale werktijden is de Lei
denaar actief geweest in het
eigen verhuurbedrijfje dat hij
na het ongeluk heeft opgezet.
De man was al te verstaan ge
geven dat deze alternatieve
straf niet alles zou hoeven te
zijn, maar dat daarnaast ook
ontzegging van de rijbevoegd
heid en een geldboete tot de
mogelijkheden behoorde. De
president van het gerechtshof
stelde dat men maar met
moeite akkoord was gegaan
met de alternatieve straf. De
procureeur-generaal eiste dan
ook alsnog duizend gulden
boete (zoveel had de Leide
naar opzij weten te leggen),
een jaar ontzegging van de rij
bevoegdheid en de vier maan
den voorwaardelijke gevange
nisstraf. De advocaat van de
Leidenaar, mr. W. Heskes
pleitte ervoor de ontzegging
van de rijbevoegdheid alleen
in de weekeinden, te laten gel
den. „Anders is dat de nekslag
voor het bedrijfje, want mijn
cliënt moet zelf veel huurma-
chines en -aanhangwagen
wegbrengen. Hij kan niet ie
mand erbij in dienst nemen,
want daarvoor zijn de sociale
lasten te hoog".
Uitspraak op 2 april.
Nieuw comité gaat tuinen beoordelen
ZOETERWOUDE Het Zoeterwoudse Comité Tuinbeoordeling
zal voortaan de tuinen in de gemeente met elkaar gaan vergelij
ken, nu de gemeentelijke commissie tuinbeoordeling bij wijze
van bezuiniging is opgeheven. De mooiste tuinen komen in aan
merking voor een prijs die in december wordt uitgereikt tijdens
een feestelijke bijeenkomst in het gemeentehuis. De prijzen be
staan uit fraaie bloembakken. Nieuw bij de tuinbeoordeling is de
balkonversiering. Met het oog op soms prachtige balkons, ver
sierd met hanggeraniums en bloemen, gaat het comité zich ook
daar op richten. Het Zoeterwoudse bedrijfsleven ondersteunt het
comité.
Vredeskasteel Oud-Poelgeest
OEGSTGEEST Het vor
mingscentrum Oud-Poelgeest
organiseert in de week van 26
maart tot en met 1 april een
aantal vredesactiviteiten in
Kasteel Oud Poelgeest, dat
voor die gelegenheid tot „Vre
deskasteel" is omgedoopt.
Maandag 26 maart staat een
lezing op het programma over
de atoomtaak van de Valken-
burgse Orions. Hans Janssen,
lid van het Komitee tegen
Atoomtaken Valkenburg heeft
de presentatie. De lezing be
gint om acht uur.
Donderdag 29 maart is er een
forumdiscussie over de besluit
vorming rond de plaatsing van
kruisraketten. Aan dit forum
wordt deelgenomen door M.
Stelling (Lid van het Vredes-
en Veiligheidsberaad Krijgs
macht), J. Schotel (lid VVD-
defensiecommissie) en R. Bec
kers (lid PPR-tweede kamer
fractie). De forumdiscussie be-
•gint om acht uur.
Zaterdag 31 maart is er van
tien tot vijf uur een werkdag
over vredesonderwijs en vre-
desopvoeding, in het kader
van de actieweek tegen kruis
raketten. R. Aspeslagh van
Vredesopbouw Utrecht ver
zorgt de inleiding. Verder
wordt ingegaan op acties van
leerlingen tegen kernwapens.
Gedurende de gehele week is
de tentoonstelling De Bunker
buit van Onkruit te bezichti
gen. Het betreft onder meer
documenten die leden van On
kruit meegenomen hebben uit
bunkers bij Katwijk en Noord-
wijk. Men kan dagelijks van
tien tot viif uur en van acht tot
tien uur s avonds terecht, op
zondag van twee tot vijf uur.
Entree en deelname aan de ac
tiviteiten is gratis. Voor de
vredesonderwijsdag kan men
zich tot 27 maart opgegeven.
Inlichtingen: Hans Janssen, tel
071-174224.
GRATIS ELKE WOENSDAG DE
BIJLAGE BIJ UW KRANT MET
INFORMATIE OVER FILMS,MUZIEK
THEATER, RECREATIE,EXPOSITIES
EN EEN COMPLETE AGENDA
CDA-Zoeterwoude verjongt zich
ZOETERWOUDE Het Christen Democratisch Appèl, afdeling
Zoeterwoude, gaat de partij nadrukkelijker toegankelijk maken
voor de jeugd. Dat kwam naar voren tijdens de onlangs gehou
den algemene vergadering. De verjonging kreeg al direct gestal
te bij het debuut van drie bestuursleden, te weten de heren Th.
van Leeuwen, Geerweg, G. van der Hulst, Willem Alexander-
straat en A. Monster, Weipoortseweg. Van de elf bestuursleden
zijn er momenteel vier jonger dan 30 jaar. De komende tijd wil
len de christen democraten de aantrekkelijkheid van de partij
voor de jeugd nog proberen te vergroten. Dat zal onder meer
gebeuren door informatieverstrekking aan de kiezers.
Definitieve
regeling voor
vrouwenstudies
blijft uit
LEIDEN Een commissie ad
hoe zal verder inhoud geven
aan de vrouwenstudies binnen
de faculteit sociale weten
schappen. De commissie gaat
een profielschets maken van
de twee aan te trekken hoogle
raren en zal onderwijs- en on
derzoeksplannen opstellen. Dit
heeft de faculteitsraad sociale
wetenschappen gisteren beslo
ten.
De verwachte definitieve re
geling van de problematiek
rond vrouwenstudies is met dit
besluit eigenlijk niet gekomen.
Vast ligt alleen dat het onder
wijs en onderzoek zich moet
centreren rond de twee the
ma's „vrouwen en ontwikke
ling" en „vrouwen en politie
ke macht". Het onderzoek
wordt centraal geregeld door
de faculteit. Het onderwijs kan
gedeeltelijk worden gedaan op
verantwoordelijkheid van de
afzonderlijke subfaculteiten.
Er moet een buitengewoon
hoogleraar en een bijzonder
hoogleraar worden aangesteld.
Voor het verkrijgen van geld
voor de laatste gaat de facul
teit aankloppen bij het Leids
Universitaire Fonds. Beide
zullen part-time werken. In
totaal hebben faculteits- en
universiteitsbestuur gezamen
lijk een miljoen gulden over
voor wat men noemt het „ex
periment" met vrouwenstu
dies. Over vier jaar zal uit de
toestroom van nieuwe studen
ten en vooral uit de onder
zoeksresultaten van vrouwen
studies moeten blijken of zij
bestaansrecht heeft. In de gis
teren ingestelde commissie ad
hoe zit ook een vertegenwoor
digster van het „universitair
vrouwenstudies overleg". In
dit overleg zijn veel vrouwen
verenigd die in november 1982
het faculteitsbureau sociale
wetenschappen lange tijd bezet
hielden. Dit uit protest tegen
de plannen van de faculteit
om geen geld beschikbaar
meer te stellen voor de weten
schappelijke activiteiten op
vrouwengebied.
