Wim van Rooij: emotioneel op zoek tussen paard en mens Geen duidelijke visie op De kersentuin hij Haagse Comedie KUNST CcidócSouoant VRIJDAG 16 MAART 1984 PAGINA PLEUNI TOUW IN GASTROL BU NIEUWE KOMEDIE DEN HAAG De Amsterdamse actrice Pleuni Touw heeft een gastrol geaccepteerde bij de Nieuwe Komedie. In het seizoen 1984-'85 speelt zij de hoofdrol in „De oude dame" van Friedrich Dürrenmatt, in de regie van Teun- tje Klinkenberg. Het stuk, dat ruim veertig keer wordt gespeeld, gaat in september in première, als eerste offi ciële produktie van het nieuwe seizoen bij de Nieuwe Komedie in het Theater aan de Haven. Hoewel Pleuni Touw sterk de voorkeur geeft aan vrije produkties, ac cepteerde zij deze rol bij de Nieuwe Komedie met beide handen. Niet alleen om de (hoofd)rol, maar ook om de samenwerking met regiseur Teuntje Klinkenberg. Hoe wel het gaat om een eenmalig contract, is de Nieuwe Ko medie blij met haar komst. „Zeker in deze moeilijke tij den", aldus Henze Pegman. Na uitvoeringen in septem ber en oktober gaat het stuk op reis. Sotheby herkent schilderij niet PORTRET VAN HOGARTH VOORDELIG VERWORVEN LONDEN De National portrait gallery in Londen heèft een miniatuur-portret van de Engelse schilder William Hogarth ver worven dat door het veilinghuis Sotheby's niet als zodanig was herkend. Sotheby's had de emaille-miniatuur „Beeltenis van een edelman"genoemd en op 400 pond geschat. Een in portretschil ders van de 18e eeuw gespecialiseerde functionaris van de Tate Gallery herkende echter op een kijkdag het gezicht van Hogarth aan een litteken op het voorhoofd en gaf het portret-museum dienovereenkomstig een tip. De national portrait gallery kocht daarop het werk voor 1.705 pond en bezit daarmee een kunst werk dat zeker tien keer zoveel waard is. De ovale in zilveren lijst gevatte miniatuur is ongeveer zeven centimeter groot en toont Hogarth met pruik, grijs jasje en blauw vest. Het portret werd waarschijnlijk door een vriend van Hogarth in het jaar 1740 vervaardigd. Russische schilders exposeren in Congresgebouw DEN HAAG Dr. V. Beletsky, de Russische ambassadeur in ons land heeft gisteren in het Con gresgebouw in Den Haag de ten toonstelling „Jonge Sovjet kunste naars uit de jaren '70" geopend. Tot 4 april zijn er werken te zien van 23 schilders. De tentoonstel ling geeft een indruk van het werk van kunstenaars die tien a vijftien jaar geleden begonnen te schilderen. De tentoonstelling is tot stand gekomen in het kader van de culturele samenwerking tussen de Sovjet Unie en Neder land. Première Luchtvaart Suite in Aviodome SCHIPHOL Het luchtvaartmuseum Aviodome op Schiphol heeft gisteren als concertzaal gefunctioneerd voor de wereldpre mière van de Aviation Suite van de Amerikaanse componist Ferde Grofe. Grofe, die in 1972 overleed, componeerde dit stuk al in 1946 na een bezoek aan Nederland, waar hij onder de in druk kwam van wat Nederland toen op luchtvaartgebied te bie den had. Mede dankzij Nederlandse initiatieven is de Aviation Suite nu op de plaat gezet, uitgevoerd door het Promenade Orkest onder leiding van dirigent Jan Stulen. Gezeten tussen de vliegtuigen luisterden de genodigden, onder wie prins Bernhard, minister Smit-Kroes van Verkeer en Waterstaat en de zoon van de com ponist, naar de eerste officiële uitvoering van de Aviation Suite door het Promenade Orkest, waarvoor dirigent Jan Stulen uit handen van de zoon van Grofe de dirigeerstok van diens vader had ontvangen. Prins Bernhard kreeg daarna de allereerste plaat met dit werk. De platenmaatschappij zal dit muziekstuk in deze uitvoering over de gehele wereld op de markt gaan bren gen. DEN HAAG - Hóe speel je een paard? Een wat merk waardig lijkende vraag waar mee acteur Wim van Rooij de laatste maanden toch uiterst serieus is bezig geweest. Want de Haagse Comedie brengt - première zaterdag a.s. - de toneelbewerking van een novelle van Tolstoi, „De geschiedenis van een paard". Geschreven door de Russi sche dramaturg Mark Ro- zowski en in scène gezet door regisseur Eddy Habbema. De hoofdrol is een bonte ruin, een gecastreerde hengst. Om hem heen figuren die soms mens, soms paard zijn. Scènes die zich af spelen in de stal, tijdens een paardenren. Krij gen we acteurs te zien met staarten, bitten en slaande hoeven? Wim van Rooij ver telt hoe hij tussen mens en paard een weg heeft probe ren te vinden. „Eigenlijk is het een heel simpel stuk" zegt Van Rooij. „Het gaat over iemand die uit de groep valt. De jongen met rood haar, de blanke tussen negers of andersom. Noem maar op. En daar komt bij: hij was nog zo góed ook. Een paard dat geboren wordt, verliefd wordt, oud wordt. Is dat nou zo interessant, denk je dan? Maar het wonderlijke is, dat wie het ook leest er door ontroerd wordt. Je vraagt je vandaag de dag als gezelschap voortdurend af: wat moeten we op het toneel brengen. Wat dit stuk nou persé wel heeft: het is thea ter. Dit kan niet op de televi sie. Deze geschiedenis van dat paard, dat is puur toneel. Het publiek zal bij voorbaat best benieuwd zijn hoe we die paarden „doen". Maar ei genlijk is dat het onbelang rijkste. Je kan er best een complete Walt Disney-voor stelling van maken. Of Ed, Het Sprekende Paard, zoals iemand al geroepen heeft. Maar je begrijpt dat ik moei lijk een paard kan spelen als ik een lange monoloog heb. Dus is het een zoeken naar een middenweg. Een vorm waarbij het publiek achteraf zegt: Speelde hij nou wèl of niet een paard? Dat de een zegt: Ik vond 't juist goed dat-ie zo weinig paard speel de. En de ander: Ik vond dat- ie precies een paard was". Snuivend We belanden in een conver satie die voor onverwachte binnenkomers wat absurd moet klinken. Wim van Rooij staat op. „Ik kan het nauwe- Wim van Rooij over zijn rol als „paard": „Je moet er geen complete Walt Disney van maken". lijks uitleggen. Ik kan het al leen maar doen". En hij laat zien wat hij niet doet: De perfecte mimicry, hevig snui vend, stampend. En wat wèl: heel even een lichtelijk gesti leerd lopen dat aan een vier voeter herinnert. Dan weer een mens die praat. Maar wanneer hij zich omdraait is er toch opeens het traag wen dende hoofd van een paard. Hoof drol in bewerking van Tolstoi-novelle bij Haagse Comedie Rozowksi's toneelbewerking is inderdaad simpel. Het laat een vervallen en afgeleefd paard zien, dat zijn geschie denis vertelt. Een bonte hengst, anders dan anderen, z'n leven lang met de nek aangekeken. Zijn enige liefde wordt niet beantwoord, maar de grillige prins Serpoe- chowski kiest hem uit en maakt hem zijn favoriet. In zijn dienst kan hij virtuoos zijn, een ren winnen. Dan is het afgelopen. Een verhaaltje van een paar stuivers, maar de spanning tussen wat er niet meer is en wat er was, geeft er een bijna onver klaarbare ontroering aan. Het doet me bij lezing den ken aan het effect dat je bij Chaplins filmwerk hebt. Ter wijl je het sentiment op voor hand bijna dreigend ziet aan komen, laat die solitaire zwerver de echte poëzie toch nèt weer anders doorbreken. Wim van Rooij kan zich in die vergelijking vinden. „Het gaat om pure menselijke ge voelens. Simpelweg, gevoe lens van liefde, vreugde. Je wordt verliefd, maar je wordt afgetikt. Gevoelens die niets met paarden te maken heb ben. Je speelt ze en daaron der, daartussendoor zit dat paard. Er valt moeilijk over te praten. Als een stuk tek stueel body heeft, dan wordt het steeds intessanter, het houdt je hersens bezig. Maar neem zo'n „Tweeling" van Goldoni. Een geweldig succes indertijd. Daar zitten vijf goeie gags in. Wanneer ze dat urinoir in en uit gaan. Daar tussen door zit twintig minu ten lang tekst waar niemand van ondersteboven kan zijn. Maar die vijf dingen, die ont- hou je. Zo hoop ik ook dat je die momenten van poëzie, van ontroering in dit stuk overhoudt". Emoties Je kan niet bij de Haagse Co medie binnenkomen, zonder te praten over de moeilijkhe den die het gezelschap onder vindt. Dreigende taal van kunstraden, vooringenomen kritici. Wim van Rooij zelf, sterk emotioneel acteur die als regisseur („Schakels" in dertijd, stukken van Hor- vath, Tsjechov, Kohout) die emoties fel in ensemblevorm kon vertalen, komt er zelf op terecht. „Ze moeten mij niet voortdurend slaan. Dan komt er niets meer bij me uit. Ik weet best dat we niet altijd even goed zijn. Of geweest zijn. Maar niemand moet zeg gen van: die acteurs zijn lui. Die zeggen dat ze repeteren, maar zitten op hun achterste sherry te drinken. Dat maakt mij stuk. Met zo'n rol ben je ieder uur van de dag bezig. Je legt een verbinding, je verandert een zin, te gek voor woorden zo miniem. Dat gelooft geen hond". Eer der in het geprek liet hij we ten het moeilijk te vinden wót je vandaag op het toneel moet laten zien. Wim van Rooij: „Een gewoon stukkie, dat kan niet meer. Dat heb je op de televisie. Maar nieuwe schrijvers zijn er niet. Waar is een Pinter, waar die Albee. Vroeger had je er ieder jaar wel een paar. Ik zeg niet dat we terug moeten naar vroe ger, maar het was makkelij ker. Je had een Anouilh. Dat was toen mooi, die man kon toneel schrijven. Maar van daag kan het niet meer. Dan is het: ja, dat kennen we al. Dat is de makke van het to neel. Niet het bestel, niet het geld. Het antwoord is die vorm die helemaal alleen voor het theater is. Zoals Joop Admiraal deed met dat verhaal van z'n moeder. Als je 't een beetje vals bekijkt, een sentimenteel verhaal. Maar hij vindt er dan nèt die vorm voor, waarvan je zegt: dat is het, dat is theater". Kriebels „Toen het toneel veranderd moest worden, moest er be slist meer volk bij komen. Daar hebben we het vor mingstoneel van over. Maar ik zeg je dat het toneel in z'n geheel juist veel elitairder is geworden. Toneelmaken en daar het woord kunst aan plakken, geeft me de krie bels. Kunst is altijd achteraf. Shakespeare maakte geen kunst. Bach en Mozart maak ten gewoon muziek. Molière wilde zo graag tragisch werk doen, maar dat zagen ze in zijn tijd niet zitten. Dus hij schreef komedies, maar pro beerde er toch iets van die tragiek in kwijt te raken. Als je schildert en je maakt een doek dat niemand begrijpt, of je schrijft een boek dat nie mand mooi vindt, prima. Na 25 jaar kan iemand dat doek pakken en zeggen: Fantas tisch, zie je dat? Die man was z'n tijd ver vooruit. Maar bij toneel kan dat niet. Toneel gebeurt tussen 8 en 11 en je hebt er mensen bij nodig. Je bent afhankelijk van je pu bliek. Dat wil niet zeggen dat je alleen moet doen wat dat publiek leuk vindt, maar je moet geen tien passen voor uit lopen, want dan kan het je niet meer volgen. Dan ko men ze niet meer". BERT JANSMA Foto: MILAN KONVALIN- KA Ondanks de citaten uit brie ven van Tsiechow in het pro grammaboekje bij „De kersen tuin" waaruit blijkt dat de schrijver het stuk geen drama, maar een komedie vindt, heeft ook regisseur Roussillon voor de ernst gekozen. De Haagse Comedie negeert hiermee Tsjechows aanwijzing. Toch heeft „De kersentuin" in de regie van Roussillon zeker ab surdistische elementen. Tij dens de première werd echter niet gelachen. i.De kersentuin" laat zien hoe Ljoebow Andrejewna na vijf jaar terugkeert op haar land goed in Rusland. Zij heeft die jaren, deels met haar dochter Anja, doorgebracht in Frank rijk, waar zij haar gehele for- "tuin heeft verpatst aan een minnaar. Bij haar terugkeer lijkt niemand, ook zijzelf niet, te beseffen dat het geld echt op is. Slechts de zakenman Jermolai Aleksejitsj besteedt aandacht aan het feit dat het landgoed en het huis zullen worden geveild. Hij meent dat er nog wat te redden valt, als de familie ertoe besluit de ker- Haagse Comedie: „De kersentuin" van Anton Tejechow. Vertaling: Chiem van Houweninge en Ton Lutz. Regie: Jean-Paul Roussillon. Dekor en kostuums: Claude Lemai- re. Met Ellen Vogel, Guido de Moor en o.a. Eric van Ingen. HOT, donder dag 15 maart. Herhalingen op 16,17,21,22,24 en 27 »/m 31 maart. sentuin te veranderen in een stuk land, waarop zomerhuis jes kunnen staan. Als Ljoebow dat niet wil, koopt Jermolai het huis op de veiling. De fa milie staat op straat en valt uiteen. In de vormgeving van dit stuk heeft Roussillon het lijsttoneel niet los kunnen laten. In het HOT is een van de drie stoel- zijden opgeofferd aan extra ruimte voor de vloer. Die be staat deels uit een vierkant schaakbordachtig stuk parket, dat door een grote plak rots die zich verder over de ruimte uitstrekt, wordt overlapt, als ware die rots een soort gletsjer. Boven op de rots is een lijstje gemaakt waar de kleur licht aangeeft welk deel van de dag. het is. Achter het parket is ook zo'n lijstje gebouwd. De spelers komen van acht verschillende plaatsen op. Deze „kersentuin" zit vol te genstrijdigheden. De rots die soms de kersentuin en soms een strandje langs de rivier moet uitbeelden, ziet er zo kaal uit, dat je je afvraagt of hier ooit wat óp heeft kunnen groeien. De totale ontkenning van allen die een onzekere toekomst wachten, wordt zo gechargeerd gespeeld, dat je gaat twijfelen aan de illusies van deze personages. Die over drijving komt niet als grappig over en het lijkt erop dat dat ernstig is bedoeld. Niemand begrijpt de ander echt. Nie mand is ook geïnteresseerd in de anderen, al doen zij alsof. En zelfs de individuele perso nages vertonen niet bij hun rol passend gedrag. Zo loopt bij voorbeeld Maijon Brandsma als de halfzuster van Anja, Warja, steeds met een grote bos sleutels rond. Zij heeft vijf jaar het huis beheerd, maar is vergeten de stofhoezen van de stoelen af te halen, hoewel zij Ellen Vogel, Carl van der Plas en Guido de Moor in een turbulente scène In „De ker sentuin". Foto Milan Konvalinka. overprecies en daardoor over spannen is. De 87-jarige knecht Firs gaat bijvoorbeeld om een mooi plaatje, een mooi toneelbeeld te maken, slecht ter been als Wim de Haas hem speelt, nog even zeven stappen de heuvel op. In het uitermate verwarrende eerste bedrijf iedereen is zenuwachtig want Ljoebow komt speelt een hondje van gouvernante Char- lotta een overbodige rol. Dat hondje had met de gouvernan te rustig weggeschreven kun nen worden, hoe overtuigend Rick Nicolet de nietszeggende Duitse ook speelt. Er wordt zeker verdienstelijk geacteerd, onder andere door de letterlijk met geld smijten de Ellen Vogel als Ljoebow en door Eric van Ingen als haar broer Leonid, die een heer van stand is, maar geen Bommel. Ook Guido de Moor speelt zijn zakenman Jermolai overtui gend. Je kunt alleen de perso nages niet inpassen in een vi sie, een idee, en krijgt daar door geen coherent stuk, maar een spel van acteurs te zien. En het valt moeilijk te begrij pen waarom die spelen zoals zij dat doen. PETER SNEL Anne Hulleman maakt nieuw kunstwerk voor Voorschoten VOORSCHOTEN Vorig jaar ging in de wijk Adegeest een kunstwerk vervaardigd door de Voorschotense kunste nares Anne Hulleman in vlammen op. De buurt vond het kunstwerk „Vrouwentor so's" niet mooi en vandalen vernietigden het. Op 30 december vorig jaar gaf het college van burgemeester en wethouders Anne Hulle man een opdracht tot het ver vaardigen van een kunstwerk, waardoor zij gebruik kon blij ven maken van de BKR-rege- ling. De sectie cultuur van de gemeente Voorschoten kreeg de oprdacht drie ontwerpen van Anne Hulleman te bezien en er een uit te kiezen voor plaatsing in het dorpscentrum. De sectie cultuur koos voor het onderwerp ,,'t Gesprek". Het kunstwerk wordt 75 cm hoog, is vervaardigd in brons en krijgt een plaatsje op het pleintje daar waar Schoolstraat en Treubstraat samen komen. Het kunstwerk beeldt drie personen uit, die in gesprek zijn. Op het moment dat be kend werd dat kunstenaars eerst zelf een opdracht moeten verwerven alvorens in aan merking te komen voor de re geling van de beeldende kuns tenaars (BKR) besloot het col lege van burgemeester en wet houders om de Voorschotense kunstenaars, die nog geen op dracht hadden in 1983, van een opdracht te voorzien. Al leen Anne Hulleman bleek, mede door de trammelant rondom haar beeld in Ade geest, nog geen opdracht te hebben. De sectie Cultuur kwam niet uit de opdracht om verenigingen te splitsen naar belangrijkheid. Volgens de sektie is iedere vereniging be langrijk om het leven in Voor schoten plezierig te doen zijn. De sectie vervolgt de discussie rondom het verenigingsleven maandagavond om 20.15 uur in het Ambachtshuis. De ver gadering is openbaar. „Jaap van Zweden met vrienden" AMSTERDAM Onder de naam „Jaap van Zweden en vrienden" wordt 20 maart een concert gegeven in het Con certgebouw in Amsterdam. Van Zweden concerteert met Ronald Brautigam piano, Jo- han Kracht viool, Gert Jan Leuverink altviool, Harro Ruijsenaars cello, Duncan McTier piano en George Pie- terson klarinet. Op het pro gramma staan van Brahms de Tweede sonate voor viool en piano, van Kodaly de sonate voor viool en cello, van Brahms het Klarinetkwintet en van Bottesini het Grand Duo Concertante voor viool en contrabas. GRATIS ELKE WOENSDAG DE BIJLAGE BIJ UW KRANT MET INFORMATIE OVER FILMS,MUZIEK THEATER, RECREATIE, EXPOSITIES EN EEN COMPLETE AGENDA Door telkens één letter bij de voorat- gaande te voegen, kunnen woorden van navolgende betekenis worden verkregen: 1 autokenteken Spanje; 2 persoonlijk vnw.; 3 zelfkant van linnen; 4 kabeljauw met kleine kop; 5 orgaan v.e. wesp; 6 talent; 7 getuigend van genie; 8 overeenkomst. OPLOSSING •e|6o|eue g ifeeiuaB l :6e|uee 9 :ie6ue g :6uei e :6eu g :e6 z :3 l Voor een uitgebreid /I agenda, ook voor de ko mende dagen raadpleg men „UIT", de gratis we kelijkse bijlage van deip' krant. ALPHEN AAN DEN RIJN ROCINEMA I (Van Boetzelaehi straat 6, tel. 01720-20800 a Schatjes (12); 18.30, 21.00. j| zo. wo. ook 13.30. EUROÏL, NEMA II: Les uns el les autrer* (al); (beh. ma.) 20.00. EUROC s' NEMA III: Wargames (al); 18.4S>" 21.15. za. zo. wo. ook 13.4 jt EUROCINEMA IV: Staying al ve (al); 18.45, 21.15. za. zo. -J"" ook 13.45. NACHTVOORSTELLING EUROCINEMA I: Weekends^, in hel paradijs (18); za. 24.00, EUROCINEMA II: Pussy balL' (18); za. 24.00. EUROCINEMA III: Wargame (16); za. 24.00. EUROCINEMA IV: Staying a tc ve (16); za. 24.00. KINDERVOORSTELLING EUROCINEMA II: 101 dalmL tiörs (al); za. zo. wo. 13.45. LEIDEN LUXOR (Stations*!' 19, tel. 071-121239): Twee sto l re truckers op de snelweg (12 14.30, 19.00, 21.15. zo. 14.1 16.30, 19.00, 21.15. LIDO (Steenstraat 39, tel. 124130c Schatjes (12); 14.30, 19.0( 21.15. zo. ook 16.45. LIDO Carmen (16); 14.30, 21.15. zo. ook 16.45. LIDO I Never say never again (1; 14.30, 19.00, 21.15. zo. oc 16.45. LIDO IV: Moord in a tase (12); 14.30, 19.00, 21.15. ook 16.45. STUDIO (Stee, straat 39, tel. 133210): To be not to be (al); 19.00, 21.15. i vr. ma. di. ook 14.30. NON (Breestraat 3 123875): Halloween (16); 14.3 19.00, 21.15. zo. 14.15, 16.3 19.00, 21.15. REX (Haarler": merstraat 52, tel. 071-1254 Heter als lava (16); 14.30, 19.0 r 21.15. KINDERVOORSTELLING STUDIO: Tekenfilmfestft Wi NACHTVOORSTELLING REX: Erotiek in het fitnes^! centrum (16); vr. za. 23.30. VOORSCHOTEN GREENW/ THEATER (Schoolstraat 23-1 tel. 01717-4354): Return of I Yedi (al); vr. 19.00. za. 15.4 19.00. zo. 15.45. Life ol Brh p (12); do. 20.15, vr. za. 21.15. z 20.30. Les uns et les autres (av ma. t/m wo. 20.00, di. 14.00. KINDERVOORSTELLING Pinoccio; za. zo. 14.00. 14.30. WASSENAAR* ASTRA (Lar straat 32. tel. 01751-1326e Forty eight hours (12); do. I zo. 20.00. La Traviata (al); i t/m wo. 20.00. DEN HAAG* ASTA (Spui 27. 463500): Gorky park (16); 13. 18.45, 21.30. zo. 13.15, 1f 18.45, 21.30. CALYPSO (I 27, tel. 463502): Schatjes j 14.00, 19.15, 21.45. zo. 1< 16.00, 19.15, 21.45. BABY 1 (naast Centraal Station. 471656): The big chill I 14.00, 19.00, 21.30. zo. 13 I 16.00, 19.00, 21.30. BABY1 2: Star '80 (16); 14.00, 19. 21.45. zo. 13.45, 16.15, 19 21.45. BABYLON 3: T Lyndon (12); 14.00. 20.00. NEAC 1 (Buitenhof 20. 630637): Halloween III 14.00, 18.45, 21.30. zo. 13. |i 16.00, 18.45, 21.30. CINE. 2: Trouble with Harry 14.00, 18.45, 21.30. za. zo. 18.45, 21.30. CINEAC 3: W cules (al); 14.00, 18.45, 21. zo. 13.15, 16.00, 18.45, 21. EUROCINEMA (Leyweg 9 tel. 667066): Gejaagd door wind (12); 13.45, 19.45. za. J alleen 19.45. METROPOLE, (Carnegielaan, tel. 4567! Moord in extase (12); 14.' 18.45, 21.30. zo. 13.15, 161 18.45, 21.30. METROPOLI Never say never again 14.00, 18.45, 21.30. zo. 13 16.00, 18.45, 21.30. METI POLE 3: Carmen (16); 14 18.45, 21.30. zo. 13.15, 16 18.45, 21.30. METROPOLE Staying alive (al); 14.00, 18 21.30. zo. 13.15, 16.00, 18 21.30. METROPOLE 5: S| hie's choice (16); 14.00, 20 za. zo. wo. 20.30. ODEOI' (Herengracht 13, tel. 4624 Schatjes (12); 13.45, 18 21.30. zo. 13.15, 16.00, 18 21.30. ODEON 2: Risky bi ness (al); 13.45, 18.45, 21.30. zo. wo. 16.00, 18.45, 21 ODEON 3: To be or not to. (al); 13.45, 18.45, 21.30. 13.15, 16.00, 18.45, 21 ODEON 4: De Stille Ocef (al); 13.45, 18.45, 21.30. 13.15, 16.00, 18.45, 21.30. PARIS 1 (Kettingstraat 12b, 656402): Paul, Lisa en Caro (18); 12.00, 13.30, 15.00, 161 19.00, 19.30, 21.00. vr. za. 22 zo. v.a. 13.30. LE PARIS Verboden spelletjes op schoolbanken (18); 12.15, 13! 15.15, 16.45, 18.15, 19.45, 21; vr. za. 22.45. zo. v.a. 13.45. PARIS 3: Die Madchen vor galle (18); 12.30, 14.15, 16' 17.45, 19.30, 21.15. zo. 14.15. vr. za. 23.00. PASS/ (Passage 63, tel. 460977): C ned heat (16); 14.00, 18 21.30. zo. 13.15, 16.00, 18 21.30. HAAGS FILMH (Denneweg 56, tel. 459900): I gent (16); 20.00, 22.00. vr. 24.00. Amator (16); do. 20.00. zo. 22.00. Aria voor atleet (16); do. 22.00. zo. 14 20.00. di. 20.00. Onschull verleiders (16); vr. 20.00, 24 za. wo. 22.00. Mes in het (16); vr. dl. 22.00. za. 20 24.00. Images from Ame (16); ma. 20.00. Laat je niet 1 ten Sneeuwwitje (al); zo. 14 NACHTVOORSTELLINGEN CINEAC 1: Evil speak 00.15. CINEAC 2: An oH and a gentleman (16); z CINEAC 3: Cat people I za. 00.15. EUROCINE Twee dartele nichten i (18); 00.02. LE PARIS: hoofdprogramma. KINDERVOORSTELLINGEN CINEAC 3: Woody Woodp ker festival; do. t/m za. 14.00. zo. 13.45, 16.00. ROCINEMA: De boezemvri za. wo. 14.00. METROPOl Donald Duck in het wilde ten; za. wo. 14.00. zo. 13 16.00. ODEON 2: Robin H« za. zo. wo. 13.15.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1984 | | pagina 16