CcidócSouoanl ETïïTl TAFEL Iran stuurt kinderen door Iraakse mijnenvelden „naar het paradijs'" Bisdom Haarlem wil meer kansen geven aan pastorale werk(st)ers Oud-katholieke steun voor Mariënburggroep Nieuwe vormen van contact met Oosteuropeanen nodig kerk wereld Onterecht verwijt uueer ACHTERGROND QeidócQowuvnt MAANDAG 12 MAART 1984 PAGINA 1 Het bisdom Haarlem, waar 110 van de bijna 250 actieve priesters ou der dan vijfenvijftig jaar zijn, wil meer gebruik maken van pastorale werk(st)ers. Bisschop H. Bomers en hulpbisschop J. Lescrauwaet zullen binnenkort per regio bij eenkomsten houden om met de parochiebesturen te overleggen over de in schakeling van pastorale werkers en werksters, theologisch geschoolde maar niet tot priester ge wijde kerkelijke wer kers. Dit blijkt uit de zaterdag ver schenen nota „Het pastoraat en de toekomst van de kerk", die is uitgegeven door het bisschoppelijk bestuur van Haarlem (de beide bisschop pen en de vier vicarissen). De nota. waarvan bisschop Zwartkruis het ontwerp al had goedgekeurd, bouwt voort op een werkdocument „Kerk, wij samen, anno 1980". Na het tweede Vaticaans concilie dient de kerkge meenschap zich niet passief op te stellen en is er niet lan ger sprake van eenrichtings verkeer van de pastor naar de gelovigen. De gemeen schap kent haar eigen ver antwoordelijkheid voor de verkondiging en de beleving van het evangelie. Hoewel de pastorale werkers niet als zo danig kunnen voorzien in het priestertekort, kunnen zij wel een groot aantal taken op zich nemen die voor het voortbestaan van de plaatse lijke geloofsgemeenschap we zenlijk noodzakelijk zijn, al dus de nota. In dit verband worden genoemd: gemeen schapsvorming, persoonlijk en jongerenpastoraat, (school- -)katechese, niet-priesterlijke liturgische taken, en vraag stukken betreffende de sa menleving en de oecumene. Het zou een gemiste kans zijn en in hoge mate onverant woord als wij voor de pasto rale werkers en werksters in een feitelijk onderbezet pas toraat geen plaats weten te vinden, aldus de nota. De vrouwen die aan de katholie ke theologische hogescholen worden opgeleid en gevormd,- kunnen aan het pastoraat een nieuw gezicht en een eigen kleur geven. Daaraan heeft de huidige kerk volgens de nota behoefte. Het bisschop pelijk bestuur wil daarom be vorderen dat vrouwen in het pastoraat een plaats kunnen vinden. De pastorale werkers en werksters kunnen naast en met gemeenschappelijke ver antwoordelijkheid met de priesters hun taak vervullen. In dit kader noemt de nota behalve de vrijwilligers nog twee groepen van professio nele werkers: de diakens en de pastorale assistenten, waarvan de eerste kandida ten hun opleiding in 1985 aan de katholieke theologische hogeschool te Amsterdam zullen voltooien. Voor hun aanstelling tot pastoraal wer ker is de zending van de bis schop een vereiste. Vorig jaar augustus liet kar dinaal Oddi, prefect van de Vaticaanse congregatie voor de clerus, aan de Nederland se bisschoppen weten, dat hij niet kon instemmen met hun basisregeling voor de benoe ming van pastorale werkers. Overeenkomstig het besluit van de bijzondere synode van de Nederlandse bisschoppen, die in januari 1980 in aanwe zigheid van de paus te Rome is gehouden, moet deze rege ling door de congregatie wor den goedgekeurd. Volgens Oddi wordt daarin te weinig onderscheid gemaakt tussen taken die leken kunnen ver vullen en taken die aan priesters zijn voorbehouden. Kardinaal Oddi laat vragen derwijs bliiken, dat de Ne derlandse bisschoppen beter meer aandacht kunnen beste den aan het werven van priesterkandidaten dan aan het regelen van taak en plaats van de pastorale wer den (VPW) aanvaardbaar, maar zal misschien bij kardi naal Oddi vragen oproepen. Dit zei H. van Wel, voorzitter van de Haarlemse VPW, die 230 priesters en pastorale werkers omvat. Binnen de grenzen van het kerkelijk recht is volgens hem gekozen voor een pragmatische aan- f>ak: geef de parochies de ge- egenheid om te wennen aan de pastorale werker en werk ster. Op deze wijze wordt volgens hem de basis verste vigd. Misschien zal later blij ken, aldus van Wel, dat de pastorale werkers meer be voegdheden moeten krijgen. Hij vond het nog te vroeg om te zeggen dat bisschop Bom ers, die deze nota heeft laten uitgaan, het beleid van bis schop Zwartkruis ongewij zigd wil voortzetten. Hoewel .de VPW wel vragen heeft over ambtstheologie van deze nota, is het verschijnen ervan een heel goede ontwikkeling, aldus Van Wel. In een brief aan de Mariënburggroep heeft de commissie die in de oud-katholieke kerk de ontwikkelingen in de r.-k. kerk volgt, haar sympathie betuigd met de oproep „Getuigen van de geest die in ons leeft", die de groep in november 1983 heeft gepubliceerd. De brief is afgedrukt in „De Oud-Katholiek", het orgaan van de oud-katholieke kerk in Nederland. De Ma riënburggroep, veertig vooraanstaande rooms-katholieken, onder wie dekens uit alle bisdommen, wees in haar oproep op de groeiende kloof tussen het beleid van de r.-k. kerk en het feitelijke denken en handelen van de kerkleden. De oud-katholieke commissie meent echter, dat de Mariën burggroep veel duidelijker en constructiever in geschrift en daad principieel bezwaar moet maken tegen een systeem waarbij vanuit Rome andere bisschoppen benoemd kunnen worden dan de lokale kerkgemeenschap wenst. Onze indruk is, dat velen in de r.-k. kerk ongelukkig zijn met de huidige situatie, maar de ontwikkelingen te berustend over zich laten komen, aldus de commissie. Zij herinnert aan de ontstaansge schiedenis van de oud-katholieke kerk, toen „de actieve, van geestelijk leven bruisende Nederlands-Katholieke Kerk door een ongelukkig beleid vanuit Rome werd omgevormd tot de betrekkelijk monddode, inactieve, aan Rome getrouwe Kerk van de achttiende eeuw en een kleine groep de strijd voort zette". Met een herhaling is niemand gebaat, aldus de oud-ka tholieke commissie. VOORZITTER RELIGIEUZEN: Religieuzen zouden ernstig onderzoek moeten doen naar nieuwe vormen van toenade ring tot de wereld van Oost- -Europa, Sovjet-Azië en Chi na. Dat zei de voorzitter van de Konferentie Nederlandse Religieuzen (KNR), pater J. W. Saelman, zaterdag in Den Bosch tijdens een studiedag voor religieuzen over „Geen vrede zonder gerechtigheid".. De studiedag was georgani seerd door de katholieke vre desbeweging Pax Christi Ne derland in samenwerking met de KNR, waarin de orga nisaties van religieuzen in Nederland zijn vertegen woordigd. Pater Saelman meende, dat de Nederlandse religieuzen tot nu toe te weinig over nieuwe vormen van contact met mensen in communisti sche landen hebben nage dacht. Het zou droevig zijn, als de zorg om de mensen daarginds een monopolie zou worden van hoofdzakelijk negatief denkende christelij ke groepen, die alleen maar anti-communistische campag nes voeren zonder veel posi tieve aspecten en zoveel mo gelijk de vroegere feodale toestanden willen herstellen, die grotendeels de huidige verhoudingen in de commu nistische landen hebben ver oorzaakt, aldus Saelman. In een brief vroegen de ruim tweehonderd religieuzen die aan de studiedag deelnamen, de Nederlandse bisschoppen duidelijker en krachtdadiger dan in hun brief over vrede ^n gerechtigheid van juni 1983 op te komen voor het zelfbeschikkingsrecht van de ontwikkelingslanden en hun strijd voor gerechtigheid. De religieuzen schrijven uiterst teleurgesteld te zijn over de wijze waarop de bisschoppen vorige week maandag in hun gesprek met het CDA het vraagstuk van de bewape ning aan de orde hebben ge steld. „Uw vage en ontwij kende wijze van spreken stond naar onze overtuiging in scherpe tegenstelling tot de uitspraak van de gerefor meerde synode tegen de plaatsing van kruisraketten in Nederland", aldus de reli gieuzen. Zij vragen de bis schoppen de plaatsing van kruisraketten in Nederland onomwonden af te wijzen. Vesperdienst vervangt „Lima- liturgie" op Vancouverdag van Raad van Kerken De „Vancouverdag" van de Raad van Kerken zal het moeten stellen zonder de Li- ma-liturgie. De raad heeft hiervan afgezien, nadat de vertegenwoordiger van de r.- k. kerk in de raad, bisschop Ernst, per brief ertegen be zwaar had aangetekend, dat deze viering onder verant woordelijkheid van de Raad van Kerken (dus ook van de r.-k. kerk) zou worden ge houden. Dit schrijft de doops gezinde vertegenwoordiger in de raad, ds. E. van Straten, deze week in het „Algemeen Doopsgezind Weekblad". Enkele Vancouvergangers hadden er bij de raad op aan gedrongen de bijeenkomst op 31 maart af te sluiten met een gezamenlijke avondmaal- s-(eucharistie-)viering op ba sis van de overeenstemming over doop, avondmaal en ambt, de zogenaamde Lima- -verklaring, genoemd naar de hoofdstad van Peru waar zij tot stand is gekomen. Gezien het afwijzende katho lieke standpunt besloot de raad aanvankelijk de Van couverdag dan maar te laten houden onder verantwoorde lijkheid van alleen die ker ken die lid zijn van de We reldraad van Kerken (waar toe de r.-k. kerk niet be hoort). Betreurd werd wel, dat juist de eucharistie, als symbool van verbondenheid, het punt zou zijn waarop de oecumenische verbondenheid in de raad moest stuklopen. In een daarna gehouden ge sprek met de Vancouvergan gers bleek, dat zij niet langer aandrongen op de Lima-li turgie. In plaats daarvan wordt nu een Vesperdienst gehouden, waarin elementen van de liturgie van Vancou ver zijn opgenomen. - MORGEN stemt de Tweede Kamer tenslotte, als alles vo 1 gens de plannen verloopt, over de lawine van moties die ii dertijd zijn ingediend bij de behandeling van de medianol Inmiddels zijn er de nodige politieke verwikkelingen: i grootste regeringsfractie, het CDA, heeft een meerderheid de Kamer gezocht met de grootste oppositiepartij, de Pvdj j om wijzigingen in het voorstel van CDA-minister Brinknu i aan te brengen. Dat gaat dan met name om de oprichtii van een derde tv-net en goedkeuring van een PvdA-mot betreffende deelneming van de bestaande omroepen aan abonnee-tv. Is het „overspel" van het CDA met de oppositie inderdaa zo afkeurenswaardig als de VVD wil doen voorkomen? 1 principe is dat inderdaad politiek verwerpelijk. Als partije regeringsverantwoordelijkheid gaan dragen, dan moet tot hi uiterste toe worden getracht over belangrijke politieke zake tot overeenstemming te komen. Bij de kabinetsformatie w al duidelijk, dat behalve de sociaal-economisch aanpak e het vredes- en veiligheidsbeleid de problematiek van de mi dia een van de belangrijkste en gevoeligste politieke kwestii van de coalitie-Lubbers zou worden. De afspraken van hf CDA met de PvdA vormen daarom politiek een erg ve Of die stap tè ver gaat hangt af van het antwoord op vraag of het CDA inderdaad tot het uiterste is gegaan o met de VVD tot afspraken te komen. De VVD redeneert er binnen het Kabinet tussen CDA en VVD afspraken zr gemaakt over de media-nota, waarbij het een kwestie va geven en nemen is geweest. Bij het resultaat daarvan zoude1 de kamerfracties zich zonder meer hebben neer te legger Maar zo simpel is het niet. Gelukkig hebben we in ons lai een parlement, een orgaan dat minstens zo belangrijk is het Kabinet. Dat parlement zit er niet voor spek en bone Als het er om gaat dat er een akkoord moet komen tussen coalitiepartners, dan spelen behalve het Kabinet zeker oo de kamerfracties een rol. De CDA-fractie in de Tweede ki mer stelt daarom terecht, dat er na de onderhandelingen bin5 nen het Kabinet ook nog onderhandelingen over bijstellin' gen tussen de fracties behoren plaats te vinden. Het is de foa1 van de VVD-fractie geweest, dat ze deze onderhandeling^1 nooit serieus heeft genomen. Daardoor kon de CDA-fract»1 niet echt tot het uiterste gaan om het met de VVD eens t|] worden: de VVD heeft niet echt serieus willen praten. D| VVD heeft de CDA-fractie daardoor in de armen van de op positie gejaagd. Dat het CDA nu met de PvdA zaken heef j gedaan valt politiek gezien niet goed te praten. Het past i VVD echter niet het CDA daarover al te zware verwijten 11 maken. De VVD heeft zeker ook schuld aan de gang van u1 ken. Al met al is het nog niet zover dat er nu ook definitievj5 politieke conclusies zijn getrokken. Na morgen is het woonc weer aan het Kabinet, dat nog moet laten weten of het J wil van de meerderheid van het parlement inderdaad wer1 uit te voeren. Nu het zo gelopen is, zou het Kabinet wat betreft die wil van de meerderheid ook moeten uitvoeren,l meer daar datgene wat CDA en PvdA samen willen ook v< beteringen zijn van de medianota. Het geeft de bestaai omroepen een betere gelegenheid te concurreren tegen eerste stappen van de commercie op de televisie door mid< van de abonnee-tv. Schnitzel of rolladeschijf met zoetzure bieten en aardappelen griesmeelvla met rozijnen Voor twee personen hebt u nodig: 2 schnitzels of rolla deschijven, 35 g boter, 1 theelepel bloem, aroma; 400 g bieten, 1 grote ui, 10 g boter, zout, 20 g sui ker, 3 lepels azijn, (aardap pelmeel); V: 1 kg aardappelen; l/2 liter melk, 30 g gries- meel, 30 g suiker, 1 lepel rozijnen. Leg de schnitzels of rollade schijven (of ander door de slager voorbewerkt vlees) in lichtbruine boter. Bak het vlees in twintig minuten, on der af en toe keren, bruin en. gaar. Haal de schnitzels of schijven uit de pan, bak in het overgebleven vet de bloem lichtbruin en voeg weinig water en aroma toe. Laat de jus nog een paar mi nuten trekken (zacht koken). Schil of ontvel de bieten en rasp of schaaf ze. Kook rau we bieten in een half uur gaar in weinig water met zout. Snijd de ui in dunne snippers en smoor (met dek sel op een kleine pit) die gaar in de boter met iets zout. Bak de gare ui zonder deksel nog even lichtbruin. Doe er dan de gare bieten bij en warm die zo nodig mee op. Breng de groente op smaak met sui ker en azijn en mocht ze wat te nat zijn, dan kan het vocht met weinig aardappelmeel worden gebonden. Breng de helft van de melk aan de kook. Meng griesirieel en suiker-en strooi dat meng sel al roerende in de melk. Laat de vla onder af en toe roeren vijf minuten hc.el zacht doorkoken. Voeg ver volgens van het vuur de ove rige melk toe en laat de vla koud worden. Was de rozij nen, zet ze net onder water op, laat ze tien minuten heel zacht koken en vervolgens op een zeef uitlekken en af koelen. Meng ze door de vla en gebruik er eventueel een paar als garnering. JEANNE GENÈVE De Iraanse kindsoldaat is jong, fanatiek en, in het aangezicht van het dodelijke vuur van de vijand, schijnbaar onbevreesd. De dood, zo is hem verteld, is de hoogste onderscheiding om dat het de deur naar het pa radijs opent. Hij en duizen den anderen zijn het leven gekomen, vechtend of ge woon dienend als menselijke mijndetectoren om de weg vrij te maken voor opruk kende eenheden van het ge regelde leger. Dit beeld van de kindsoldaat wordt opgeroepen door ver slagen van ooggetuigen en het relaas van diegenen die met jonge overlevenden in een Iraakse gevangenis heb ben gesproken. Alleen Iran blijft er bij dat de kindsoldaat niet bestaan. Teheran be weert dat de Iraanse kinde ren die door Irak worden vastgehouden behoren tot de duizenden Iraanse burgers, die op bevel van Bagdad aan het begin van de oorlog wer den gedeporteerd. Er zijn geen internationale wetten die het inzetten van kinderen in de oorlog verbie den. Een VN-mensenrechten verdrag dat partijen ver plicht „alle mogelijke maat regelen te nemen te verhin deren dat kinderen jonger dan 15 direct deelnemen aan vijandelijkheden" is door Iran getekend maar nog niet geratificeerd. Het is niet bekend hoeveel kinderen de Iraanse strijd krachten tellen. Hodjatoles- lam Rafsanjani, voorzitter van het Iraanse parlement en toekomstige opvolger van ay atollah Khomeini, zei in 1982 dat 400.000 vrijwilligers zich hadden opgegeven voor het Iraanse leger. Een verbannen zegsman merkte toen op dat de dienstplichtige leeftijd 18 jaar is en dat de meeste van deze „vrijwilligers" dus waarschijnlijk jonger waren. Martelaren In een speciaal kamp in Al- Ramadi, honderd kilometer ten westen van Bagdad, houdt Irak ongeveer 300 kindsoldaten vast. De mees ten zijn 15 jaar of jonger. „Het was betreurenswaar dig", aldus Michel Rode van het in Zwitserland gevestigde „Terre des Hommes", die het kamp onlangs bezocht. „Deze kinderen geven hun leeftijd gewoonlijk niet op, omdat zij beschouwd willen worden als volwassen be roepsstrijders. Ik heb met 78 van hen gesproken en velen hadden nog niet de baard in de keel. Niettimin hield een aantal vol 20 jaar te zijn pure fantasie. De jongsten waren dacht ik ongeveer 12 jaar. Men moet niet vergeten dat verschillende al twee jaar gevangen zitten". „Sommigen vertelden me dat zij als martelaren wilden sterven", aldus Rod. „Dood, zeiden ze, zou hun allerhoog ste onderscheiding zijn. Voor hen is het feit dat ze gevan gen zijn genomen een onge luk, iets dat niet had mogen gebeuren. Ze wilden graag naar huis terugkeren, zodat ze de strijd tegen de Irakezen kunnen voortzetten, zelfs wanneer de oorlog nog tien of twintig jaar duurt. Zij ho pen dat er andere oorlogen komen voor de islam, waarin zij dan kunnen vechten". Rod zei dat de meeste kinde ren, voor zij naar het front waren gestuurd, klaarblijke lijk een militaire opleiding van enkele maanden hadden gekregen. „Ze waren zeer waarschijnlijk bewapend met vuurwapens, bajonetten of messen. Alhoewel verschil lende volwassen Iraanse sol daten mij vertelden dat kin deren ongewapend door mij nenvelden werden gezonden om de weg vrij te maken voor de oprukkende militai ren", aldus Rod. Indoctrinatie Het aantal slachtoffers onder de Iraanse kindsoldaten be reikt monsterachtige propor ties. Onder de gevangenen in Al-Ramadi bevinden zich 32 eenzame overlevenden van een groep van 400 jongeren. Rod zei dat veel kinderen niet vrijuit spraken over wat zij hadden meegemaakt. „Ik geloof dat zij vergeldings maatregelen vreesden van hun grondig geïndoctrineer de leiders, die hen zelfs in Al-Ramadi nog lijken te be heersen". Een uit haar land gevluchte medewerkster van een Iraanse mensenrechtengroep verklaarde dat sommige kin deren meer gingen praten, toen ze alleen met haar wa ren. „Zij begonnen te huilen en noemden me moeder", al dus de vrouw, die slechts haar pseudoniem, Irandokht (dochter van Iran) wilde ge ven. „Zij vertelden me dat feen van hen wapens had ge- ad, met uitzondering mis schien van een stuk hout of stenen om naar de Iraakse tanks te gooien. Anderen zei den dat zij trots waren omdat zij als mijndetectoren waren gebruikt. Zij hadden geen uniformen. Zij kregen slechts T-shirts met het woord „mar telaar" op de rug, wat bete kende dat zij met de permis sie van de Imam (Khomeini) op weg waren naar het para dijs". Zowel Rod als de vrouw zei den dat zij sinds hun bezoek aan Al-Ramadi in december, nog steeds berichten ontvan gen dat kinderen naar het front worden gezonden. Francois Lochon, een Franse fotograaf van het „Gamma Agentschap", die recentelijk het Iraakse front bezocht, meldde dat hij tussen duizen den stoffelijke resten vele dode kinderen had gezien „die niet ouder waren dan 12 of 14 jaar". „Het hoofd geschoren, ge wikkeld in de rode sjaal van de martelaren, de sleutel voor het paradijs om hun nek. Lagen zij verspreid rond in de loopgraven of dreven in de plassen", zei hij in een ooggetuigenverslag voor de krant „Quotidien de Paris" van 2 maart. „Verschillende honderden waren gevangen genomen. Een van hen verklaarde dat de Iraanse autoriteiten voor het offensief de scholen had den gesloten en alle kinderen die oud genoeg waren om te vechten hadden opgepakt". Eveneens berichtend van het Iraakse front schreef Jean- Pierre Haddad in een artikel in de Zwitserse krant „Tribu ne de Genève", dat de kind soldaten met wie hij gespro ken had „norse en ondoor grondelijke gezichten" had den. „Ik vroeg een kind van een jaar of 13 waarom hij vocht", aldus Haddad. „Om dat de Imam mij dat heeft VN-oproep Volgens een rapport van se cretaris-generaal van de Ver enigde Naties Javier Perez de Cuellar was de kwestie van de kindsoldaten onder werp van nieuwe, tegen de Iraanse regering gerichte VN-verklaringen, waarin het „recht op leven van kinde ren" wordt benadrukt. In een rapport dat in de lo pende zitting van de mensen rechtencommissie van de VN is gepresenteerd, staat dat een Iraanse regeringswoord voerder in augustus vorig jaar in een hoorzitting achter gesloten deuren had toegege ven dat kinderen deelnamen aan de oorlog tegen Irak. De Iraanse diplomaat had woordelijk gezegd: „Hun hel denmoed en enthousiasme zijn gebaseerd op het begrip martelaarschap, iets dat ma terialisten niet kunnen be grijpen. Iedere moslim heeft de religieuze plicht de men selijke eer en waardigheid te gen agressie te verdedigen. De kinderen hielpen hun ou ders om hun grond te bevrij den, de waarden waarin zij geloofden te verdedigen en de revolutie te waarborgen". Twee weken later, aldus het rapport, stuurde de Iraanse VN-missie, het VN-kantoor voor de mensenrechten in Genève een brief, die „de suggestie, dat het inzetten van kinderen in de (Iraanse) strijdkrachten een gewone zaak is of een die door de re gering wordt aangemoedigd, Irak gebruikt ook stroom in strijd met Iran TEHERAN BAGDAD Irak gebruikt naast strijdgas sen stroom in de oorlog met Iran. De felste strijd woedt om het kunstmatige olie- -eiland Majnoon 100 kilome ter benoorden de eveneens omstreden havenstad Basra. Irak gebruikt de stroom om Iraanse troepen te isoleren. Bij een Iraanse doorbraak door de moerassen zou Irak ook dijken willen doorsteken om het hele gebied onder wa ter te zetten, aldus diploma tieke kringen. Irak heeft met name een strook moeras naar het eiland Majnoon, waarop Iraanse troepen ingesloten zijn onder stroom gezet, zo werd gisteren vernomen uit diplomatieke kringen in Bag dad. Harde aanwijzingen voor het gebruik van mos terdgas en de nog giftiger mycotoxine ,gele regen' wa ren zaterdag gemeld door het toxicologische instituut van de Universiteit in Gent. Spo ren waren aangetroffen in bloed en urine van voor be handeling naar Europa ge zonden Iraanse soldaten. Van hen zijn er tot dusverre vijf overleden. Irak heeft onlangs ook zelf gemaakte zenuwgassen ge bruikt tegen Iraanse troepen, zo werd bericht door het Britse zondagsblad ,The Ob server'. Irak heeft zondag een felle aanval gedaan op het Internationale Rode Kruis (ICRC), nadat de orga nisatie Iraanse beweringen over gebruik door Irak van chemische wapens had on derschreven. categorisch van de hand wijst". In antwoord op vragen hier over zei de tweede man van de Iraanse VN-missie, Far- had Shahabi Siijani, dat hij onjuist was aangehaald in het rapport. „Er zijn geen kinde ren in onze strijdkrachten", aldus Sirjani, „de kinderen in de Iraakse kampen werden samen met hun families door de Irakezen gedeporteerd". Wolkenvelden DE BILT Boven een grojjl deel van West-Europa is eej oostelijke luchtstroming oni' staan. Deze stroming wordt ir stand gehouden door eec krachtig gebied van hogi? luchtdruk boven Finland dij Noord-Rusland en een depreP sie die van Engeland naai Spanje trekt. J In de oostelijke luchtstroming worden wolkenvelden meege voerd. Het blijft echter op 4n meeste plaatsen droog. Af e toe kan er ook wat zon zijn. Nachts kan de temperatuur t< beneden het vriespunt dalei Overdag zijn temperature van 5 a 6 graden mogelijk. D is voor de tijd van het jaar aa de koude kant. Weerrapporten van vanmorgen 07.00 uur Weer Mai Min f*» temp temp «lag Amsterdam geh.bew. 6 3 Deelen mist 4 O Eelde l.bew. 3 -1 Eindhoven mist 5 -1 Den Helder geh.bew. 5 3 Lh. R'dam zw.bew. 7 2 Twente zw.bew. 4 -2 Bordeaux Brussel Frankfort Genève Helsinki Klagenfurt Kopenhagen Lissabon Londen Luxemburg Mallorca Malta onbew. 14 8 Om j: Taxicha uffeut smijt met geld NEW YORK De Amei kaanse taxichauffeur Georg Thomas uit Queens (Ne York City) nam zijn 26.654,1 dollar spaargeld van de Atlan tic Bank op en gooide het, bui ten gekomen, in de lucht Hl toegesnelde bankpersone kon, op vierduizend dollar n het geld terugvinden. W> wordt vermist moet door voo bijgangers zijn meegenomen 6 onder de sneeuw liggen. De directrice van het bijkan toor vertelde, dat zij een aanta mensen, dat bankbiljetten hai opgevangen of opgepakt, hal weten te bewegen het geld te rug te geven met een berc op hun medelijden met kennelijk gestoorde man. mand die dacht, dat de mal het geld verloor, had hem aai geroepen, maar de chauffeii had zich omgedraaid en gt zegd: Wat kan u het schelenI Het is mijn geld".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1984 | | pagina 2