Harry Sacksioni: l7Het leven is niet anders dan genieten Paul Verhoeven in Spanje voorfilm van 20 miljoen "DEFINITIEVE INTERNATIONA!.F. DOORBRAAK NEDERLANDS REGISSEUR CeidóeSowixvnt VRIJDAG 2 MAART 1984 PAGINA 9 Speciale effecten overheersen in drie dimensies LUXOR: Treasure of the four crowns 12 met Tony An thony en Ana Obregon. Re gie: Fernando Baldi. Liefdesgeschiedenis in plaats van „Zoon van Claes" DEN HAAG De Maas- trichtse toneelgroep Het Vervolg komt niet op tijd gereed met de produktie van het toneelstuk „Tijl, de zoon van Claes", dat vanavond en morgen zou worden gespeeld in het Theater aan de Haven. De voorstellingen zijn ver schoven tot nader vast te stellen datum. In plaats van „Tijl" speelt Edda Ba- rends beide avonden haar succesvolle „Liefdesge schiedenis van de eeuw «•utrecht Harry ljSacksioni, de gitarist die de meest verkochte ^instrumentalist van Ne derland mag noemen, houdt van experimenten. ,Op zijn nieuwe elpee laat hij >jdaar een sterk staaltje van rnoren. Behalve dat de voornamelijk bestaat composities die met apen elektrische in plaats fivan zoals in het verle akoestische gitaar ^Worden gespeeld, is in een nummers het istemgeluid van de Bel gisch-Nederlandse zanger Raymond van het Groe- Jiewoud te horen. Het lijkt ïen niet zo voor de hand riggende keuze, omdat Raymond een rockzanger terwijl Harry Sacksioni in de ballad-sfeer verkt. •i.In de teksten die Raymond ■tot nu toe heeft laten horen zo- i als „Je veux l'amour" en „Cha cha", dat ik een humoris- nummer vind, en de mu ziek die ik zelf maak, vond ik een overeenkomst", legt Harry Sacksioni uit. „Ik vind mezelf »ls tekstschrijver erg zwak. Vërtelseltjes en wat langere Verhalen heb ik genoeg ge schreven, dat is het probleem niet. Ik heb thuis hele bakken vol, maar daarmee ben je nog geen tekstschrijver. Ik vind dat anderen beter zijn in het op muziek zetten van tekst. Ik had-anderhalf jaar geleden een programma „Schaduw", met twee zangeressen. Het concept had ik zelf bedacht, maar ik heb Rob Chrispijn de teksten in liedjesvorm laten zetten". „Zo is het ook met Raymond gegaan. Ik had een lijstje met namen gemaakt van mensen met wie ik graag wilde wer ken omdat ik een bepaalde af finiteit met hen voel. Er ston den namen zoals Ry Cooder, Joni Mitchell en Fay Lovsky op. Maar Raymond van het Groenewoud stond bovenaan. Ik heb hem opgebeld en hij zei gelijk dat hij het graag wilde doen. We hebben in Amster dam met elkaar zitten praten en daar bleek dat we vroeger in Utrecht buren van elkaar zijn geweest. Daarmee werd de band nog sterker. Hij heeft zonder dat één van ons het wist zeven jaar lang bij mij om de hoek gewoond. Ik heb hem de muziek laten horen en hij zei meteen: daar kan ik prachtig een tekst op maken. Drie weken later zaten we in de studio". Tijdens de opname verliep de samenwerking zo voorspoedig dat Raymond van Harry een uitnodiging kreeg om tijdens de Nederlandse tournee van Sacksioni ook een aantal gast optredens te doen. „We had den hiervoor een heel leuke truc bedacht. In het program ma kondigde ik dan op een ge geven moment aan dat op de nieuwe elpee ook twee num mers van Raymond staan en dat ik als een soort eerbetoon het nummer „Cha cha cha" wil gaan zingen. Achter de coulissen stond Van het Groe newoud dan al met een open microfoon klaar. Ik playbackte dan het eerste refrein, terwijl Raymond zong. Dat leverde heel wat verbaasde gezichten op. Eerst omdat ik schijnbaar heel relaxed ging staan zingen, vervolgens omdat Raymond plotseling vanuit de coulissen verscheenn. Omdat dit verras- sings-element het zo goed deed, werkt hij ook mee aan de concerten in België. Als Raymond eenmaal op het to neel kwam, werd net echt feest. Het schouwburgperso- neel werd er helemaal gek van. Die zitten normaal ge sproken om twaalf uur 's nachts al naar de video of de nachtfilm te kijken. In Eindhoven echter zijn we tot 's nachts twee uur doorge gaan. Het publiek kon er maar geen genoeg van krijgen... wij trouwens ook niet. Hoewel we twee uitersten zijn in de mu ziek is het bewijs geleverd dat die best iets samen kunnen creëren". Behalve de grote concerten doet Harry Sacksioni jaarlijks ook een serie solo-concerten. „Dan kies ik een aantal kleine zalen uit, hoogstens 120 men sen, zodat je gemakkelijk con tact kan krijgen met het pu bliek. Ik praat dan tegen ze en zij zeggen dingen terug. Ik heb altijd behoefte gehad aan af wisseling. Ik zou er ook niet tegen kunnen om de hele avond netjes mijn stukken te spelen. Als dat van mij wordt gevraagd, treedt ik niet meer Joni Mitchell Harry, die in de toekomst heel graag nummers zou willen op nemen met Joni Mitchell, maar ook met saxofonist Tom Barlage („die jongen vind ik echt té gek") is behalve voet balfanaat ook een nachtmens. De meeste nummers komen in de vroege uren tot stand. De titel van de langspeler „Nacht journaal" lijkt dan ook voor de hand te liggen. De uitleg die hij aan de titel geeft is echter verrassend. „Nachtjournaal is eigenlijk... ik vind het een beetje moeilijk uit te leggen omdat het zo zwaar klinkt, maar de titel slaat terug op de gedachten die door je heen gaan, vlak voordat je in slaap valt. Op zo'n moment kunnen dingen helemaal vervormd ra ken. De titel heeft ook een beetje met het laatste journaal te maken. Letterlijk zijn het de laatste beelden die je mee naar bed neemt. In het titel nummer heb ik een collage ge maakt van alle dromen die ik letterlijk een paar keer in de week neb. Ze gaan onder meer over oorlog en voetbal en mas sale dingen zoals een juichend publiek in een voetbalstadion. Dat laatste vind ik angstaanja gend. Maar bijna alle onder werpen op het album hebben met de nacht te maken. Dro men is een soort vluchten. Ik Een acrchieffoto van Jackie Coogan MSTERDAM Vanaf 5 aart is de Nederlandse ni-egisseur Paul Verhoeven :n een middeleeuwse en tourage in Spanje te vin den. Op die dag begint hij, eein midden Spanje, ter he loogte van Valencia, bo- yen de Mancha, het ge- waarvan Don Quijote J>oit de dolende ridder ??*|vas, aan de opnamen voor J[®een internationale Ameri- ZnNederlandse co-produktie. wordt het project waar- ™nee Verhoeven al lang rond- ■■Hiep, „Flesh and Blood". Een film die uiteindelijk 6,6 mil joen dollar moet gaan kosten, een dikke 20 miljoen gulden dus. De drie hoofdrollen wor den gepeeld door een Neder lander, Rutger Hauer, een (Amerikaanse, Jennifer Jason Leigh, en een Australiër, Tom Burlinson. De rest van de rol bezetting bestaat uit Neder landse, Amerikaanse, Spaanse en Engelse acteurs. Verhoeven lijkt daarmee defi nitief z'n internationale door braak te maken. Die stond er al lang aan te komen. In de eerste plaats via de successen die zijn films „Soldaat van Oranje" en „Spetters" vooral in de Verenigde Staten had den. En daarna door de vele malen dat hij al in onderhan deling was met Amerikaanse produktiemaatschappijen. Bij het laatste gesprek dat bijvoor beeld Barbra Streisand met hem in Amsterdam had, zei Verhoeven in deze krant nog: „Daar moet je je niet teveel van voorstellen. Amerikanen zijn voortdurend naar alle kanten op zoek naar projecten en regisseurs. Het kan jaren duren voordat er iets van de grond komt." „Flesh and Blood" is dan inmiddels echt van stapel. Zij het ook na een voorbereidende periode van een dikke drie jaar. Middeleeuws Sinds zijn televisiedoorbraak „Floris" had Verhoeven al het idee om nóg een historische film te maken, een soort „Flo- ris-voor-volwassenen". De werktitel was „Huurlingen", de engelse ondertitel „Soldiers of fortune". Dat was '69. Veel later, bij een gesprek met de Paul Verhoeven: ,,Floris-voor-volwassenen" Ladd Company (de produktie- maatschappij van de zoon van wijlen acteur Alan Ladd), liet hij dat idee nog eens vallen. In 1981 gaf de Ladd Company op dracht tot een locatieonder- zoek en de opzet van een voor lopig budget. Regie-assistent Jindra Markus reisde ruim acht weken door Roemenië, Hongarije, Joegoslavië, Tsje- cho-slowakije en Spanje, op zoek naar bruikbare middel eeuwse entourages, kastelen, stadswallen, landschappen. Het werd uiteindelijk Spanje. Vanaf 5 maart is Verhoeven met zijn internationale cast en een even internationale tech nische ploeg te vinden bij het kasteel Belmonte, daarna ver huist hij naar de stadsmuren van Avila (noordwest van Ma drid), dan volgt de oude stads kern van het plaatsje Caceres (vlakbij de Portugese grens) en dan komen de bergen in het Noord-Spaanse Asturias, bij Oviedo. De opnamen duren 13 weken en eindigen op 2 juni. Alan Ladd jr. Overigens is die Ladd Compa ny al lang niet meer bij de produktie betrokken. Alan Ladd jr. liet het plotseling af weten, in '82 kwam het project bij United Artists terecht, maar ook daar verdween het uit de map toen na een intern schandaal (directeur David Begelman had zichzelf geld toegeëigend via cheques die zogenaamd voor acteurs be stemd waren - o.a. voor Cliff Robertson) de complete top wisselde. Op 12 september vo rig jaar kreeg „Flesh and Blood" defintieve status bij Orion Pictures. In november vorig jaar werd begonnen met decorbouw, kostuumontwerp en locatievoorbereiding. Begin dit jaar werd er begonnen aan een reconstructie van het kas teel Belmonte, en had Yvonne Blake (die met haar ontwer pen voor „Nicholas and Alexandra" al eens een Oscar in de wacht sleepte) haar kos tuumontwerpen gereed. Spektakelwerk „Flesh and Blood" is het ver haal van drie mensen, een sol daat (Rutger Hauer), de aristo cratische Agnes (Jennifer Ja son Leigh) en een typische re- naissance-figuur (Tom Burlin son). Hun hevige emotionele relatie wordt geschilderd te gen de achtergrond van de ge schiedenis van een groep huurlingen die verraden zijn bij de verovering van een stad en hun wraak gaan halen. Dat leidt tot spektakelwerk via de inname van Avila, een wilde plundering van Caceres en de belegering van het kasteel Bel- Het kasteel Belmonte en de getekende reconstructieervan, een van de Spaanse locaties voor „Flesh and Blood". monte waarbij speciale aan valswapens, zoals een soort Middeleeeuse voorloper van de tank, worden gebruikt. De mensen die dat allemaal technisch gaan opknappen zijn voor 70 procent Nederlanders (vanaf script tot en met beeld en geluidsafwerking), er zijn specialisten uit Amerika, En geland, Italië, Duitsland, Zwit serland en België aangetrok ken, terwijl alle decors, rekwi sieten en wapens in Spanje vervaardigd worden. Eind '84 Al is Orion Pictures de belang rijkste financier en de wereld distributeur van „Flesh and Blood", Riverside Pictures is de produktiemaatschappij die samen met de Spaanse film- mmaatschapij Impala S.A. op treedt als co-porducent. De Nederlandse financiële in breng bedraagt 600.000 Ameri kaanse dollars, samengebracht door het Productiefonds voor de Nederlandse film, de ver- huurgaranties voor Nederland van de maatschappij Tuschins- ki en van het evèneens Neder landse Gofilex voor de video- casette-rechten. „Flesh and Blood" wordt begin '85 door Orion uitgebracht in Amerika en Canada, in tien Europese landen, in Japan, Australië, Nieuw Zeeland en nog een aantal kleinere lan den. In Nederland komt de film eind '84/begin '85 in de bioscoop. Agatha Christie Riverside Pictures heeft zijn basis gekregen in de onder handelingen die producent Gys Versluys, samen met Paul Verhoeven en financieel ge steund door Joop van de Ende (voor wie Verhoeven toen „Spetters" maakte) voerde in de Verenigde Staten. Versluys was toen van mening dat het team van regisseur Verhoeven en scenarioschrijver Gerard Soeteman filmentertainment voor meer dan een Nederlands publiek kon maken. Inmiddels zijn er verregaande contacten voor meerdere projecten: Met Columbia Pictures voor de Agatha Christie-verfilming „Death comes as the end", met MGM/United Artists voor voorbereidingen voor een film die „Harry's Tale" gaat heten. Versluys heeft bovendien de rechten van de H.P.Lovecraft- novelle „The thing on the doorstep", een ongelooflijk spannend verhaal over de geest van een stervende man die zich een plek zoekt in een andere lichamen en uiteinde lijk een bedreigende lichaam loze substantie blijft. Op langere termijn, aldus Ri verside Pictures, komt de ver filming van „De Batavia", de dramatisch verlopen eerste scheepsreis van het V.O.C.- vlaggeschip van die naam. Bij dit project gaat er samenge werkt worden m^t het Batavia Expo Centrum "in Lelystad, waar men de reconstructie op ware grootte van de Oost-In- diëvaarders „Batavia en „Saerdam" - later bestemd als toeristische trekpleister hoopt te verrichten. BERT JANSMA De drie hoofdrolspelers van „Flesh and Blood" Rutger Hauer, Jennifer Jason Leigh en Tom Burlinson. samenwerken. echt niet. Bij mij is het juist zo dat ik dan iets wil gaan onder nemen. Als ik bijvoorbeeld Jo- han Cruyff een paar prachtige bewegingen zie maken, dan zie je mij dus de hele zondag middag die bewegingen na doen. Ik heb juist bij zoiets de behoefte om daar rijper van te worden. Ik vind het echt doodzonde dat er zoveel men sen zijn die geen vrede hebben met hun eigen positie, maar er niets aan doen om die te ver beteren". HANS PIËT De 3D-film mag dan via de eerste experimenten in drie dimensies uit de jaren dertig en een korte maar verloren strijd tegen Cinemascope in de jaren vijftig, nu dertig jaar la ter een zekere perfectie heb ben bereikt, het gaat in dit soort films toch nog steeds meer om de speciale effecten en de bekwaamheid van de ca meraman om die ten volle uit te buiten, dan om het verhaal en de acteurs. De Israëlische regisseur-pro ducent Menahem Golan, eens de maker van een verlate re constructie van de Entebbe-af faire met de zoon van Mosje Dajan in de hoofdrol, thans su per-producent in Hollywood, heeft dat nog eens benadrukt in „Treasure of the four crowns Verhaal zit er niet in zelfs maar drie in plaats van vier kronen maar de speren, slangen en geraamten vliegen op de toeschouwer af, terwijl het stereophonische ge luid u van achteren in de oren dendert. Voor wie nog wil weten waar het over gaat, een avonturier overleeft een nachtelijke expe ditie in een spookslot, waar hij één van de vier kronen, die goed en kwaad vertegenwoor digen weet te bemachtigen. De andere drie zijn in het bezit van een ex-misdadiger, die in de Pyreneeën als heilige Jonas een religieuze secte heeft op gebouwd in een zwaar be waakt slot. Wat dan volgt is een kruising tussen Jules Das- sin's „Du Rififi chez les hom mes" en „Topkapi" van dezelf de regisseur. De avonturier moet, met een team van ex perts op ieder gebied, trachten de kronen te roven in het zwaar bewaakte klooster zon der de grond aan te raken. Tenslotte blijven alleen hij en een trapeze-artiste over. Wat het acteren betreft, het komt er met de hoeveelheid speciale effecten echt niet op aan. Dassin's films waren be ter en spannender, ondanks het feit dat ze gewoon op twee-dimensies waren ge maakt. OTTO MILO Kinderster uit Chaplinfilm „The Kid" overleden Harry Sacksioni zou heel g vind dan ook dat de tekst op de hoes over die astronaut mooi op het concept van de plaat aansluit. Die man is in zekere zin ook gevlucht uit de werkelijkheid. Hij voelt zich als alleenheerser op de maan pas helemaal gelukkig. En daar ben ik vreselijk op tegen. Daarom ook begrijp ik bijvoor beeld heroïne-spuiters niet. Die vluchten ook, maar ze worden gevangenen van hun eigen zogenaamde bevrijding. Als je je verantwoordelijkheid weet te dragen, kun je pas echt aag met Joni Mitchell willen genieten. Dan kun je het pas echt leuk hebben. Voor mij is het leven dan ook niets anders dan genieten". Briefschrijvers Waar Harry zich ook druk over kan maken zijn de brief schrijvers die laten merken vol bewondering te zijn voor zijn werk, maar zelf helemaal niets ondernemen, behalve 's avonds onderuit voor de te levisie zitten. „Dat begrijp ik HOLLYWOOD Jackie Coogan, de eerste kinderster in de filmwereld met zijn rol als het triest ogende schoffie in de beroemde Chalpinfilm „The Kid", is gisteren aan een hartaanval overleden. Hij is 69 geworden. Coogan, die enige tijd getrouwd is geweest met Betty Garble, verdiende voor zijn 10e miljoenen, maar prak tisch al het geld spoelde door zijn kindervingers. Toen Coogan net anderhalf was, nam zijn moeder hem mee naar een filmstudio, zette hem in een kinderstoel en liet ze hem kirren en huilen, waarmee de uk zijn eerste filmrol verdiende in „Skinners baby". Toen hij 4 was, trok Coogan, die in een stuk speelde met de zwemster Annette Kellerman, de aandacht van Charlie Chaplin, die hem in 1919 tot een regelrechte filmster maak te in „The Kid". Hij had het meteen helemaal gemaakt en speelde later nog rollen in films als „Pecks bad boy", „My boy", „Trouble", „Daddy", „Oliver Twist", „Old Clothes" en Johnny get your gun".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1984 | | pagina 9