"We horen gewoon
in de hoofdklasse'
Henk van
Goozen blijft
hopen op
een topclub
itl
SPORT LEIDEN Ceid6c(2ommit
I R.K.S.V. „TEYLINGEN"
FIDES PACTA-AANVOERDER ROBIN SOMMELING:
Onder redactie van Gert-Jan Onvlee en Maarten Nooter
j 6. Hoogervorst
G. Hooymans L Zandbergen
G. Doffertioff P. Otto C. van Grieken
M. Zandbergen K. Noordermeer P. v. Elk A. Hoogeveen B. Duchüteau
Scheidsrechter
H. Faas S. van Velzen P. Kortekaas i. Slootbeek C. van Leeuwen
P. Kaptein G. v. d. Berg C. Paardekooper
W. de Bruin i. Baak
ZATERDAG 25 FEBRUARI 1984 PAGINA 8
%ÉÉP^
Henk van Goozen: „Er slagen er maar heel weinig bij een top
club als Feijenoord, maar toch, je hoopt altijd tot dat kleine
percentage dat doorbreekt te behoren".
Wankelen voetbalinkomsten
(15.000 gulden bruto per jaar
Dat eerste jaar werd direct Plus premies; 300 bruto per
een succes jaar. Excelsior
digde als derde in de competi-
gewonnen wedstrijd en 150
voor een gelijkspel) wat aan
tie en dwong mede dankzij te vullen, werkt Henk van
drie treffers van Henk van Goozen tegenwoordig als een
Goozen via de nacompetitie soort manusje van alles bij
promotie naar de ere-divisie een schilderbedrijf in Rotter-
af. Desondanks wankelde de dam. Maar voetballen blijft
positie van de Hoogmadenaar. nummer één. „Ik hoop nog al-
Rob Jacobs, die Hans Dorjee tijd op een echte profclub",
op Woudenstein zou opvolgen, solliciteert Van Goozen, wiens
zag niet zoveel in de rossige contract dit jaar afloopt direct,
buitenspeler. Toch kreeg Van Clubs die geinteresseerd zijn
Goozen een nieuw contract in een technische, niet al te
voorgeschoteld. „Mijn optre- snelle voetballer, die niet te
den in de nacompetitie had beroerd is om te „buffelen"
hem kennelijk op andere ge
dachten gebracht". En
en er per seizoen gemiddeld
acht doelpunten inschopt,
landde Henk van Goozen via kunnen zich melden bij het
een omweg alsnog in De secretariaat van Excelsior.
Kuip. Want alsof de duvel er Blijven reacties uit dan is er
mee speelde, was Feijenoord no8 geen man overboord,
Excelsior's eerste tegenstan- meent Van Goozen. „Ik ben
der op ere-divisie niveau. „Ik Pas 23 en heb nog lang te ,k
stond die wedstrijd reserve,
maar toen we halverwege al
gaan. Bovendien denk ik dat
Jacobs blijft Excelsior me
tegen een 3-0 achterstand nog wel een poosje wil hou- jnd d
aankeken, mocht ik invallen, den en ik heb daar ook best
Ik zal het nooit vergeten. Ik trek in
was natuurlijk erg gebrand MAARTEN NOOTER
om me daar te laten zien en
speelde dan ook goed. We
verloren uiteindelijk wel
maar met 3-2 en ik had beide
treffers voorbereid". Dat was
ook Jacobs niet ontgaan en
Dweilpauze
Sarajevo (mag ook Serajewo)
'84 is achter de rug en met
dit Olympische drama ver
wachtten wij van Hutspo(r)t
dat we de diverse nog
door de tv te volgen wereld
kampioenschappen schaat
sen even daar gelaten ook
het grootste gedeelte van die
stomvervelende dweilpauzes
wel hadden gehad. Maar
neen hoor.
Ook in de Leiderdorpse
Munnikhal wordt druk en
stelselmatig gedweild. Ijs of
geen ijs, weer of geen weer:
de vloer van die Munnikse
hal dient zelfs tijdens korf
balduels te worden ge
dweild.
Condensvorming dus.
En: voor ons die de ijsma
chines nog helder voor de
geest hebben, een merk
waardig gezicht.
Noppen
UVS bleef in de topper te
gen GSV het best op de
been.
Kwestie van goed schoeisel,
zo meldde de Leids/Haagse
oefenmeester van de blauw-
witten, Melbi Raboen, na af
loop. UVS had immers wel
met noppen onder de voeten
gespeeld, GSV niet. En
vooral daardoor had UVS
die partij met 1-0 gewonnen.
Een aardige redenering na
tuurlijk, alleen blijft het
maar de vraag of je na ne
gentig minuten glibberen
één doelpunt verschil in een
aantal al dan niet aanwezige
noppen kan vertalen. Daar
bij bewijst bijgaande foto
van Hans van Leeuwen dat
ook deze UVSer evenals
zijn directe tegenstander
regelmatig wat wankel ter
been was.
En, om compleet te zijn: la
ten we dan ook direct maar
het schoeisel van scheids
rechter Huydink ter discus
sie stellen.
De op de achtergrond aan
wezige man in het zwart
lijkt nu ook niet direct ste
vig in de schoenen te staan...
Dio
Dio Deegenaars gaat weer
gewichtheffen.
Er heeft een verhelderend
gesprek plaatsgevonden tus
sen de zo talentvolle Leidse
gewichtheffer en het be
stuur van de Nederlandse
Krachtsport Bond en het re
sultaat is dat Neerlands bes
te tiller aller tijden onmid
dellijk de halters uit de wil
gen heeft gehaald om alsnog
op jacht te gaan naar de li
mieten voor Los Angeles '84.
Een Olympische doelstelling
die Dio wel haalbaar lijkt.
In de achter hem liggende,
gewichthefloze periode van
zo'n acht maanden, heeft hij
immers wel degelijk met
zijn halters gewerkt. Ver
achter op zijn schema's kan
hij dus niet liggen.
Ook de redactie van deze
rubriek heeft er wel ver
trouwen in dat Deegenaars
zich nog een plek zal ver
werven in de Nederlandse
Olympische ploeg.
En neemt dan ook met
vreugde afscheid van de
foto die ive bij deze voor de
laatste maal in onze kolom
men opnemen.
De bijbehorende tekstAf
scheid van een boomstam.
Zestig
RKVV Teijlingen bestaat
zestig jaar en de Sassen-
heimse voetbalvereniging
heeft om dat feit te geden
ken een jubileumuitgave het
levenslicht doen zien. Een
actie die door ons van Hut-
spo(r)t zeer wordt gewaar
deerd. Jubileumnummers
hebben wij zullen dat
nooit ontkennen nu een-
q No. 11 7 November 1946.
/M CLUBBLAD VAN ONZE
REDACTIE: P. OTTO. W. Warnaarlaan 1 - TELEF. 7488.
A.s. Zondag 10 November de
big-match TEYLINGEN I - LISSE I
op het Sporthoff te Sassenheim. Aanvang 2.30
De opstelling der elftallen is als volgt i
TEYLINGEN Reserve: Th. Kapteijn en P. Wowijs
LISSE Reserve: W. Versteeg en H. 't Hort
Big-match...
Afscheid...
LEIDEN Het is theore
tisch mogelijk, dat er mor
gen een vroegtijdig einde
komt aan het verblijf van
Fides Pacta in de hoofd
klasse. De fusieclub zal
immers degraderen, wan
neer zij van Blauw Wit
verliest en Pams wint van
LDO. Niettemin heeft Ro
bin Sommeling, aanvoer
der van de Leidse ploeg,
alle vertrouwen in een
betere afloop van de zaal
competitie. „Ik zie Pams
in haar wedstrijden tegen
LDO en PKC geen punten
meer halen", voorspelt hij
hoopvol. „Wij moeten er
zelf tegen Blauw Wit en
Ons Eibernest drie kun
nen pakken, wat net vol
doende zou zijn om ons te
handhaven".
Voor Robin Sommeling komt
de huidige klassering van Fi
des Pacta niet helemaal onver
wacht. „Wij hebben bij de start
van dit seizoen echt niet ge
dacht in de top mee te draaien,
al werd dat door sommigen
wel verwacht", blikt hij terug.
„Het was enkel de bedoeling
om vóór Pams en Ons Eiber
nest en misschien ook LDO te
eindigen. Daarom waren juist
de beide nederlagen tegen
Pams zulke tegenvallers.
Vooral in de uitwedstrijd heb
ben we verzuimd om punten
te pakken: de eerste helft
werd er goed gespeeld, maar
daarna lieten we het liggen".
Bovendien vermoedt hij, dat
de omschakeling van veld-
naar zaalcompetitie zijn ploeg
meer moeite heeft gekost dan
haar poulegenoten, die buiten
allemaal hoofd- of overgangs-
klasser zijn. „Op het veld
komt Fides Pacta uit in de
promotieklasse en daar kom je
niet echt goeie ploegen tegen.
Speel je daar in de overgangs
klasse, dan krijg je wél met be
tere tegenstanders te maken.
Waarschijnlijk waren wij op
dat niveau spelend, beter be
wapend geweest voor de
hoofdklasse. Nu zijn wij drie
balwereld. Bij elk vijandelijk
schot laten de Leidse verdedi
gers hun tegenstanders los om
de bal bij de paal af te vangen,
hetgeen die tegenstanders
veelal tot verwarring en on
zuiver schieten brengt. „Dat
systeem is eigenlijk langzaam
aan zo gegroeid. Wij zijn er dit
seizoen eerst mee begonnen en
daarna gingen we er bewust
op trainen. Het blijkt inder
daad goed te werken, al ben je
afhankelijk van het schot van
de tegenstander. Schiet die
zuiver, dan is het nuttige ef
fect ervan grotendeels ver
dwenen", licht Sommeling
deze tactische stunt toe. Wel
licht kan zij een belangrijke
bijdrage leveren in het duel te
gen Blauw Wit, een club waar
tegen Fides Pacta een punt
hoopt te pakken. „Het kan in
ons voordeel zijn, dat Blauw
Wit geen kampioen meer kan
worden of degraderen. Boven
dien hebben we eerder tegen
haar 7-7 gelijkgespeeld. Bij
rust stonden we toen 1-6 ach
ter, maar Gerard Bos (de trai
ner van Fides Pacta) hield ons
voor, dat wij er ook zes kon
den maken. Dat is gelukt,
mede omdat Blauw Wit condi
tioneel niet zo sterk bleek. Ho
pelijk is dat nu weer het geval.
De laatste wedstrijd, thuis te
gen Ons Eibernest, moeten wij
gewoon winnen, daarin reke
nen we op twee punten".
Mocht Fides Pacta onverhoopt
op de fatale voorlaatste plek
blijven, dan zou dat voor Som
meling een grote teleurstelling
betekenen. „Degradatie zou
voor ons een echte kater zijn.
Wij horen qua spel gewoon in
de hoofdklasse, zeker vergele
ken met ploegen als Pams en
Ons Eibernest. Tegen de top
clubs hebben wij beter gepres
teerd dan zij, maar wij verlo
ren steeds door spelbevriezen.
Daar baal je wel van: tegen
Fortuna joegen we nog op de
bal, maar bij PKC gingen we
gewoon zitten of rond de paal
staan. Spelbevriezen is niet
leuk, maar als wij tegen Ons
Eibernest drie punten voor
staan en we kunnen ons daar
mee handhaven, gaan wij het
ook doen".
MICHEL VAN GENT
HOOGMADE Even leek
het alsof de „droom", die drie
jaar eerder met de overgang
van het onbetekenende afde-
lingscluppie MMO naar het
grote Feijenoord was begon
nen, ruw zou worden ver
stoord. Henk van Goozen was
na die drie seizoen overbodig
geworden bij de Rotterdamse
topper. Afgezien van een inci
denteel optreden in de hoofd
macht had hij onafgebroken
in het C-team gespeeld. De
echte doorbraak was uitgeble
ven. Henk van Goozen was
gewogen en te licht bevonden.
Maar waar jongens als Paul
en Marcel van der Blom
noodgedwongen terugkeerden
naar de rijen der amateurs,
vond Van Goozen elders on
derdak. Feijenoord's kleine
broer Excelsior zag wel wat in
de technisch begaafde Hoog
madenaar en bood hem een
contract aan. Inmiddels is hij
bezig aan zijn derde seizoen
op Woudenstein. Wat bleef is
de hoop om ooit nog eens bij
een echte topper aan de slag
te kunnen.
Henk van Goozen leerde het
voetbalspel bij de plaatselijk
met moeite opgerichte voet
balclub en speelde zich in de
kijker via optredens in selec
tieteams. „Tijdens een toer
nooi in Zeist werd ik door
Feijenoord scout Verhoeven
uitgenodigd voor een proef-
training. Na die training volg
de een proefwedstrijdje en
kreeg ik uiteindelijk een ama
teurcontract voorgelegd". Van
Goozen ondertekende het pa
piertje gretig en dankzij de
diensten van „schoonvader"
Rinus Wolvers meldde de 17-
jarige scholier zich daarna
wekelijks in De Kuip. Maar
zoals gezegd hield het hoofd
stuk Feijenoord na drie jaar
op. „Ik was inderdaad overbo
dig geworden. Natuurlijk
weet je van tevoren dat dat
kan gebeuren. Er slagen er
maar heel weinig bij een top
club als Feijenoord, maar
toch, je hoopt altijd tot dat
kleine percentage dat door
breekt te behoren".
Heerlijk gevoel
Dat ging dus niet door. Van
Goozen mocht zich richting
uitgang begeven, maar ont
moette daar aangekomen be
langstellenden. „Twee om
precies te zijn. Ik had een
aanbieding uit België op zak,
van Germinal, een vierdek
lasser en Hans Dorjee had na
mens Excelsior aangeklopt".
Van Goozen had zijn keuze
snel bepaald: hij bleef in Rot
terdam. „Ik ging bij Excelsior
iets meer verdienen, maar
wat veel belangrijker was, ik
stond eindelijk eens in de ba
sis. Dat gaf een heerlijk ge
voel. Dat ik „maar" bij Excel
sior speelde en „slechts" op
eerste divisie niveau kon me
niks schelen. Ik kón tenmin
ste spelen".
Noppen...
maal een zeer sterke aan
trekkingskracht. Lezen over
hoe het vroeger allemaal
was; wij krijgen er maar niet
genoeg van. (Niet voor niets
staat het boek „Temidden
der kampioenen" over:
Piet Moeskops; van: Joris
van der Bergh bij ons nog
altijd hoog op de lijst best en
meest gelezen boeken. Maar
dit terzijde, het gaat immers
over Teijlingen 1924-1984 en
niet over die Nederlandse
meestersprinter die in 1924
al weer zijn vierde wereldti
tel veroverde).
In dat zeer verzorgde Sas-
senheimse boekwerkje stuit
ten wij op een afdruk van
het op 20 juni 1946 gedateer
de eerste nummer van het
„Clubblad van onze RKSV
Teylingen (kosten: vijf cent
per nummer), waarin gees
telijk adviseur J.A. Blonk
het „Ten geleide" voor zijn
rekening neemt. Een stukje
dat, met de bij deze rubriek
fotografisch afgedrukte aan
kondiging van de „big-
match voor ons het absolu
te hoogtepunt van de jubi
leumuitgave vormt.
maal per week gaan trainen
om dat grote klasseverschil
weg te werken. Bovendien
worden er voor belangrijke
wedstrijden ook nog eens ex
tra loop- of schiettrainingen
ingelast".
Ondanks de bescheiden klas
sering acht Sommeling alle
trainingsarbeid beslist nuttig.
„In wezen zijn we toch door
geen enkele tegenstander weg
gespeeld", stelt hij vast, wij
zend op de nederlagen, die va
rieerden van één tot vier doel
punten verschil. „Het is wél
zo, dat wij veel wedstrijden in
de laatste minuten uit handen
hebben gegeven, bijvoorbeeld
uit bij Rohda en Pams. Mis
schien valt zoiets toe te schrij
ven aan routinegebrek, want
wij hebben natuurlijk een erg
jong achttal. Maar ik denk dat
we beter hadden gestaan, als
wij hetzelfde schot van vorig
seizoen hadden gehad. Toen
maakten wij rond de veertien,
vijftien treffers per wedstrijd;
nu komen we soms amper aan
de tien toe". Hij vindt het
moeilijk om een verklaring te
geven voor de afgenomen pro-
duktiviteit van met name het
herenkwartet. „Op de trainin
gen schieten alle heren best
zuiver, maar in de wedstrijden
komt het er niet altijd uit.
Vroeger scoorde Ronald van
der Velden heel regelmatig en
nu scoort hij er net aan twee
in één duel. Ikzelf schiet
vreemd genoeg vóór rust vaak
beter dan erna. Het is ook erg
moeilijk om in de hoofdklasse
een vrije schotkans te krijgen,
want de verdedigers zitten
goed op je huid. En wij hebben
nu eenmaal geen team, waarin
ook de dames veel scoren. Zij
zijn uitstekend onder de paal,
maar alleen Bea Schrama
schiet er vaak één in".
Wat de eigen defensie aangaat,
heeft Fides Pacta in elk geval
geen problemen: zij is één van
de minst gepasseerde vereni
gingen in haar poule. Dit komt
vooral door haar eigen stijl
van verdedigen, die veel op
zien heeft gebaard in de korf
Robin Sommeling: „Degradatie zou ik als een echte ka
ter ervaren".
ontspanning. De jongeiLeie
moet op het sportveld
leren optreden en beslissen^en
Zo is het sportveld een oej,
fenveld van: eerlijkheid e/L](je
waarheidszin; eergevoelen Q
zelfcontrole en zelf bed wanende
moreel ui th ou dings verm c»endi
gen; vastberaden wilskrachtérde
offerzin en belangeloosheidelde
eenvoud en soberheiden
plichtsbesef en plichtsgep 12
trouwheid; degelijke vrien<pogg
schap en andere sociale ei^slisi
genschappen; gehoorzaal
heid en orde; doortasteni
heid; vlug inzicht; doeltrei
fende besluitvaardigheid
kritieke ogenblikken; kali
te en tegenwoordigheid va\ t
geest; gevoel voor veran^''j[
woordelijkheid; eigen inith
tief.
i de
Deze en nog meer natuurlijfavt
ke deugden worden ontwik
keld in sportieve sportbeoe*
fening. k
K(l)apstuk
Kees (op wintersport): „Mè 37-j
of zonder noppen?" Itern-
trs
iamg
Zestig (2)
We moeten de sportbe
oefening verbinden met de
idealen en natuurlijke stre
vingen van de jeugd. Wij le
ren den jongen het beste
kennen in zijn sportieve
Dweilpauze...
