De Ashanti-groep is Europees
aaneensmedend en jeugdig bezig
Omwegen
Ruim 2000Noordwijkse
schoolkinderen in de
voetsporen van Winnetou
Inzamelingsactie
voor Boven Volta
iEIDEN/REGIO
•r
Qeid&iQowutnt
Gaatjes
OOK LORD BADEN POWELL WERD GETROFFEN DOOR HET LOT VAN SECTARISME
NEDERLAND
O
z
I
3
O
O
co
LU
CC
LU
O
LU
LL
UNIEK INDIANENPROJECT
Leidschendam moet strookjes grond verkopen in Duivenvoorde
DINSDAG 31 JANUARI 1984 PAGINA 5
„Tja meneer", zei de agent,
1 terwijl hij onder de lelijke
jjeend uitkroop. „Dat ziet er
'f2 niet zo best uit, er zitten
iVf twee gaatjes in de uitlaat. U
t krijgt van mij een bekeu-
ring." De meneer, een jon
geman uit Hoorn, lachte de
agent vriendelijk toe. „Maar
die twee gaatjes horen er in
te zitten". De verbalisant
geloofde hem niet. „Ja, ja,
dat zal wel. Maak dat de
.^.kantonrechter maar wijs".
e rOf de agent dat laatste heeft
15 «gezegd, is niet bekend.
Jftlaar, hij zou het gezegd
^kunnen hebben.
^Gisteren stond de lange en
kïjspijkerdunne jongeman uit
•e«Poorn 00® 'n 00® met kan"
donrechter Richters. Hij gaf
de rechter een verklaring
van zijn garagehouder. Die
schreef: „Deze twee gaatjes
horen in de uitlaat van een
öuto van het deux chevaux
model. Ze dienen voor de
ekipfvoer van condens en zit-
fehien er vooral om roest te
'jn voorkomen". In de brief
De Werd verder opgemerkt, dat
naareel eendrijders ten onrech
te worden bekeurd vanwe
ge die gaatjes in de uitlaat.
„Wij betreuren, dat veel
agenten de functie van die
gaatjes niet kennen", aldus
le eendendealer. Officier
•an justitie Van Ek eiste
net succes vrijspraak en
'^Jroeg of hij de brief mocht
^.ebben om maatregelen te
,emen. Zouden al die be-
:eurde eendrijders hun geld
jinnenkort terug krijgen?
Herhaling
De man die naar het hekje
liep, had iets bekends. Dat
eold ook voor de getuige die
hij had meegebracht. Nadat
3ssede getuige naar de gang was
Bjkestuurd, zei rechter Rich-
tH,iers dat de man ervan werd
.jf beschuldigd dat de remlich-
oeur:0 van z'jn aanhangwagen
^iet werkten. De verdachte
jre/ging daar echter niet op in,
cubij bracht iets geheel anders
usspaar voren: „In de dagvaar-
ioo/,n£ staat- dat 'k werd aan-
'ehouden in de Vinkenlaan
ïcfioO Sassenheim. Dat klopt
liet", zei de man. Op de
raag waar dat dan wel was
ebeurd, antwoordde hij.
In de Merellaan". Ook in
et verbaal stond Vinken-
lan vermeld.
1 bijt
ede*a deze woordenwisseling
OiOerd ineens duidelijk waar-
tmn de man iets bekends
n. /fed. Hij had dit verhaal
tt sbiige tijd geleden al eens
biji n de kantonrechter ver-
ihunild. Ook toen ging het om
gint\n defect aan een aan-
ingwagen en ook toen be-
ogde de man dat hij niet
as aangehouden in de
inkènlaan, maar in de Me-
llaan. Destijds werd de
rjg jiftuige gehoord. Deze be-
ove^stigde het verhaal en de
rbinPn werd vrijgesproken.
tra-for °^c^er hoefde de getui-
dit keer niet te horen,
k geloof meneer op zijn
■oord", zei Van Ek en
opp om vrijspraak. Rich
's ging hiermee akkoord.
tl ex-verdachte nam af
leid en liep de gang op,
lar hij de getuige tegen
ram. De man kon zich
ït bedwingen, want nog
or de deur achter hem
:ht sloeg, was zijn luide,
mikende lach zeer duide-
c te horen in de rechts-
Rechter en officier ke-
n zeer verbaasd. Maar zij
sten dan ook niet dat de
II Cc nu a* voor tweec*e
UJr was gelukt.
idia
ug o Voorburger had er al
hooet? briefwisseling met
el drl'e °Pzhten, voordat hij
teren te gast was bij mr.
40U "hters. De man kwam na-
•nA° z'^n vrouw- die °P een
in Voorschoten met
ch t>»/blinciende verlichting
het v| gereden. De koplampen
j. nofc haar auto vertoonden
r gek afwijking van 10 centi-
ioeteiter. De man had justitie,
voortferse brieven gestuurd
j droidat de politie de naam
rief, tl zijn vrouw niet juist
ng \l geschreven. Men had
oral ^odora Lidia geschreven,
zove^O1 dat toch echt Theo-
erkeif1 Lyclia moet zijn. Een
L "ende schrijffout, meen-
>ntelire Voorburger. Die af-
»ertiet'n® van centimeter
mei ajte vve*' »maar'> betoog-
m me man. „Mijn auto had
2 vf"niet zo lang geleden een
guld(e beurt gekregen en ik
dron meteen naar de garage
echaifean". Van Ek eiste 50
in plajen boete en excuseerde
ran Ti voor het feit dat Lydia
roerig: correct was geschreven,
uitg
n W; [heeft gedaan wat u
odschJ'. vond mr. Richters en
nde «fde de verheugde Voor
de bnJer „schuldig zonder
er df" terug naar Lidia.
ing" v KEES VAN HERPEN
ln negentien drie zeven,
toen kon je wat beleven.
Toen kwam de jamboree
in Nederland. Ze kwa
men met duizenden naar
Vogelenzang; van alle
rang en standen en van
alle ras en landen. Daar
zong men toen volop
van, en het rijmde prach
tig. Zelfs Lord B.P., de
Grote Stichter van het
wereldomvattende ver
kennen een onderne
ming waarover Baden
Powell al zat te dubben
toen hij in 1899 in Kim-
berley door de Boeren
vruchteloos belegerd
werd was aanwezig
met zijn wandel- en dril-
stok. Ik was een jaar of
zes en kan het me nog
heel flauw herinneren.
Dat was nog eens wat,
welp zijn. Na '45 heb ik
nog een jaartje in een
„patrouille" als verken
ner gepionierd. Maar
mijn geworstel met dub
bele en platte knopen,
mastworp en andere
worpen was niet succes
vol en ik zag van verde
re deelname af. Ook al
omdat ik geen geboren
corveeër was. Maar mijn
welpentijd, bij de Zalige
Mbaga-horde in de Wa
tergraafsmeer, vergeet ik
niet licht.
Aalmoezenier Visser deed
een smal, glimmend stola-tje
om, wit van boven en aan de
andere kant paars (maar dat
was alleen voor gebruik bij
bedieningen), zegende me
zuinigjes, en ik was geïnstal
leerd als welp van nog onbe
sproken gedrag. Iets later
werd ik „helper", zakte daar
na als „gids", maar veroverde
wel, onbegrijpelijkerwijs,
twee gouden sterren die in
m'n petje werden geboord,
aldus een wolvenkop flanke
rend. Je had destijds ook nog
een „grijsbroer" of zoiets. Dat
was er een oude (eigen)wijze
welp met leiderscapaciteiten
en drie gele banden om een
arm; een etter van een jon
gen en het lievelingetje van
de akela. Die mocht altijd al
les doen, vanwege z'n hoge
„wijding". Ik geloof zelfs, dat
hij naast de akela, of bag-
heera of baloe, midden in de
kring mocht staan, als wij
daaromheen een ritueel vol
trokken. Hurkend en op
springend, daarbij tegen het
petje met beide handen V-te
kens makend, bij wijze van
wolvenoren. Daartoe werden
we door de akela uitgenodigd
met „djib, djib, djib" (vooruit
lopend op de afkortingen
ziekte van na de oorlog), wat
„doe je best" betekende. Na
uit de hurkzit opgesprongen
te zijn riepen wij, jonge wel-
Op mijn' omwegen door stad. en land |^H
kom ik graag mensen tegen. U kunt J^Ê
mij telefonisch of schriftelijk vertellen
wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071 mÊÊÊÊÊrz
- 12 22 44 op toestel 10 ilimr Tim Pirlrr»
pen, als uit één mond: „Ake
la: wij dob, dob, dob, dob!!":
wij doen ons best. Wat ze
dan, ietwat sceptisch, voor
kennisgeving aannam.
Het spel heeft niet lang mo
gen duren, want de Duitse
bezetter had niets op met al
die Engelse verzinsels. We
kregen een gevernist houten
schildje, een driehoek, als
herinnering aan de Zalige
Mbaga-horde, en de letters
erop waren door de leidsters
(en de grijsbroer) zelf inge
brand. Daarna kon je je ver
mommen als „Kruisvaarder
van St.Jan" om nog even met
het spelletje te kunnen door
gaan. Maar tegen de tijd dat
de bevrijding daar was, lag
alles op z'n achterste.
Europees denkend
Ik denk nog eens aan dat al
les, nu groepsleider Rob Lije-
sen uit Voorschoten me ver
zocht heeft enige aandacht te
wijden aan zijn Scouting
groep Ashanti, gedomici
lieerd te Zoetermeer. Weg,
visioenen uit het verleden.
De J.A.M.B.O.R.E.E., jambo
ree, ree, ree, komt niet meer
naar Nederland. Maar de
o
cc
UJ
De vooretelling op de briefkaart, die de federatie Scouting
Europa uitgeeft.
Grote Stichter en Wetgever,
de praktische, idealistische
„goeroe" B P. had toch wel
plezier kunnen beleven aan
de naoorlogse uitwerking
van zijn denkbeelden die
verder reiken dan de jungle
en Mowgli, het wolvenjong,
die door wolven werd opge
voed. Kijk maar naar „As
hanti", de groep die zich,
sinds eind '82, ijverig be
weegt binnen de ontwikkel
de gedachten van B.P., maar
niet meer „op de plaats rust"
maakt. De bemoeiingen lig
gen duidelijk op het Europe
se vlak: een „volkerenbond",
een UNO op jeugdige basis.
Volgens Rob Lijesen is de
naam Ashanti ontleend aan
een rijke volksstam in Gha
na. Bij de eerste jamboree, in
Londen, omstreeks 1912, ont
moette Baden Powell de rijke
zoon van een Ghanese vorst.
Daarna trok B.P. in Ghana
rond, er zijn patrouilles vesti
gend. Goud en cacao waren
de handelsobjecten van de
Ashanti. Zo rijk is de Ashan
ti-groep niet, maar de das is
goudkleurig, met blauw erin.
Nu kan een Stichter zo groot
en universeel niet zijn, of zijn
volgelingen maken er op de
duur een potje van. We ken
nen dat, na 2000 jaar chris
tendom. B.P. is hetzelfde lot
beschoren. Tot de Tweede
Wereldoorlog was het de ene,
heilige, algemene beweging
van het spel van verkennen.
Daarna werden, met de beste
bedoelingen zoals altijd
de eerste afsplitsingen in het
leven geroepen. In dertig jaar
tijd heeft het naoorlogse
scouting een hele hervor
ming achter de rug. En ik
maak me sterk, dat een „Eu
ropese bidweek voor hereni
ging" nauwelijks meer zal
helpen. Men scout maar een
eigen eind weg, en de Stich
ter „in his grave" heeft daar
helemaal geen vat meer op.
Het is treurig; zelfs zijn pad-
vindershoed tref je bijna uit
sluitend nog slechts aan bij
de Canadese Mounted Police,
zoals u weet de „Mounties".
Maar die doen niet mee, in
„Europees verband".
Dissidenten
In het begin van de jaren
vijftig begonnen de padvin
ders, de verkenners, zich te
roeren. Ook in Duitsland.
Het werden Europese Scouts.
Maar dat hielp niet. In
Frankrijk wilde men de zaak
over de religieuze boeg gooi
en en katholiek houden. Dat
was een soort contra-refor
matie. Het zou me te ver voe
ren om al die verbroederen
de spanningen op een rijtje te
zetten. Maar uiteindelijk is
het zo, dat „Ashanti" en an
dere groepen zich nu een
paar jaar handhaven binnen
de Federatie Scouting Europa
(FSE) Nederland, overkoe
peld door de CES (Confédé-
ration Européenne de Scou
tisme). Nog steeds alles geba
seerd op de principes van
B.P., maar dan in contact met
jonge mensen uit de verschil
lende Europese landen, die
ook het spel van scouting
spelen. Men staat naast de or
ganisatie „Scouting Neder
land". Ach, het lijkt een beet
je sectarisch, maar het zal
wel goed zijn. In elk geval
heeft een groep als Ashanti
„een eigen gezicht, een eigen
handboek, eigen insignes, ei
gen klasse-eisen, een eigen
uniform", aldus Rob Liiesen;
„Maar binnen confederaal
scouting-verband zijn we er
voor iedereen, op weg naar
begrip op Europees niveau".
De Zoetermeerse groep heeft
op het moment rond de 75
actieve leden: welpen, kabou
ters, verkenners, padvind-
sters, Rovers en Rangers. Die
zijn allemaal uit op buiten
landse bindingen; ze leveren
projecten uit met Belgen,
Britten, Duitsers, Oostenrij-
kert. Of het nu de Gruppe
Lichtstafette Wuppertal is, of
de „Third and Forth Lancas
hire Scoutinggroup" uit Man
chester. Allemaal naar eigen
stijl en natuur. Dat is vriend
schapsbanden leggen. Niet
meer op zichzelf zijn. maar
de blik verleggen. Wie zijn
de dissidenten, de reformato
ren, binnen de visie van
B.P.? Joost mag het weten.
Als er maar „intercommu
nie" is. Maar ook in de Fede
ratie Scouting Europa Neder
land „zomert" men in kam
pen, midden in de bossen
„van avontuur", slaapt en
woont men in een clubhuis,
kookt men in tenten op hout
vuur. En men kapt, natuur
lijk, dode bomen, zoals vorig
jaar in Voorschoten, in de
tuin van Beresteyn. En dan
houdt men, doodmoe, een
kampvuur, maar opgewekt
en voldaan.
Eigen clubhuis
Een ieder naar zijn en haar
eigen stijl. Als het maar van
B.P. is. Nogmaals: iedereen
noemt zich discipel van B.P.
Van welke congregatie of
orde men ook is. Maar het
leggen van vriendschapsban
den staat voorop. Op weg
naar begrip, onder Europese
jongeren. Er is niets vreemds
onder de zon. Maar er leeft
niettemin bij „Ashanti" nog
één grote wens: een eigen
clubhuis, een „Ashanti-hut".
Dat is een droom van de
scouts in Zoetermeer. Die
dromen trouwens nu ook al
van hun zomerkamp, dit jaar
in België. In Amerika opent
men (hier en daar) de school
dag met de hand op het hart
en een eerbetoon aan de vlag
en een „grondwettelijke" be
lofte. Een verkennersbelofte
heeft B.P. ook ooit ingevoerd,
't Zal niet specifiek Neder
lands zijn, maar toch de
moeite van het navolgen
waard. Of zijn we daar, mis
schien, te klein-denkend
voor?: „Doe maar gewoon,
dan doe je al gek genoeg..."
Maar ook voor jonge Neder
landers, Hollanders, is er nog
zoveel aardigs te beleven bin
nen het scouting van, onder
andere, de Ashanti-groep. Te
bereiken via Rob Lijesen,
Leidseweg 191, Voorschoten,
tel. 01717-2341. „Be prepa
red": wees bereid; wellicht is
dat nog steeds het motto van
veel „verkennend" jong le
ven.
NOORDWIJK De
werkgroep Culturele Vor
ming Schooljeugd in
Noord wijk is vorige week
gestart met een uniek In-
dianen-projekt. Meer dan
tweeduizend kinderen
van de kleuter- en basis
scholen zijn er bij betrok
ken. Het projekt omvat
theatervoorstellingen, ex
posities, lees- en filmpro
gramma's, dia-lezingen,
en tal van andere aktivi-
teiten, speciaal van de
schooljeugd zelf. Steeds
staan daarbij de Indianen
en hun cultuur centraal.
Volgens ingewijden is het
de eerste maal, dat een
projekt van.deze omvang
voor de scholen wordt
omgezet. Noordwijk is
koploper in dit genre,
deelde Pieter Jan Barn-
hoorn als woordvoerder
van de werkgroep mede.
Soortgelijke projekten
zouden nog op stapel staan
voor Enschede, Amster
dam (Meervaart) en Nij
megen.
De werkgroep Culturele Vor
ming bestaat uit zes leden. In
de groep zijn vertegenwoor
digd de gemeente Noordwijk,
het schoolhoofdenconvent en
de Stichting SKAN uit de par
ticuliere sector. Op haar bud
get van 16.000,- voor haar ac
tiviteiten, heeft de werkgroep
tien procent moeten inleveren.
Zij stond daarna voor de vraag
wat er met het resterende sub
sidiebedrag gedaan zou kun
nen worden. Een van de mo
gelijkheden was het geven van
theatervoorstellingen aan de
scholen. De werkgroep achtte
dit weinig zinvol, zo bleek uit
de informatie van Barnhoorn
en z'n enthousiaste assistente
mevrouw Kramer-Crama.
Kinderen zouden naar hun
mening theatervoorstelingen
te passief meemaken. In de
werkgroep, groeide toen de ge
dachte aan een variatie van
activiteiten, die betrekking
zouden hebben op de Noord-
Amerikaanse Indianen en hun
cultuur. Nadien was er pio
nierswerk verricht. Veel dank
is de werkgroep daarbij ver
schuldigd aan Marlies Reekers
van de afdeling Welzijn op de
gemeentesecretarie.
Om zich meer en gedocumen
teerd omtrent de Indiaanse sa
menleving op de hoogte te
stellen, nam men contact op
met de heer J. Heyink uit
Bennebroek, redacteur van de
KI VA, het officiële tijdschrift
van de werkgroep Noord-
Amerikaanse Indianen in Ne
derland en België. Deze India-
nenkenner bij uitstek bleek di
rect tot medewerking bereid,
evenals het Nederlandse Aktie
Komitee Noord-Amerikaanse
Indianen (NANAI) uit Rotter
dam.
Inmiddels heeft het Pop en
Spel Kollektief uit Enschede
al een van de voorstellingen
van „Je moet je naam verdie
nen" gegeven, waarin men
vertrouwd wordt gemaakt met
ideeën en termen uit het rijke
Indiaanse leven. Ook de open
bare bibliotheek werkt aan het
project mee. Tot 20 februari is
in het riante pand aan het We
teringkade een tentoonstelling
ingericht van voorwerpen en
afbeeldingen uit de unieke
verzameling van de heer He
yink. Deze expositie is gedu
rende de openingstijden van
de bibliotheek te bezichtigen.
Op maandag, 13 februari ver
zorgt de Bennebroekse India-
nenkenner in het leeshuis een
filmavond, die om acht uur
begint. Theateroptredens zijn
er van Pop en Spel Kollektiek.
Voor de kleuter- en laagste
klassen brengt het Betuws
Een Indiaans meisje, vereeuwigd door de Bennebroekse
Indianenkenner Heyink.
Poppentheater „Bimba en het
ei van Dodovogel". Op de
school is de jeugd zelf aktief.
Elke school neeft de vrijheid
om met een zelf gekozen on
derdeel aan het projekt deel te
nemen. Verder is er in samen
werking met de openbare bi
bliotheek een speciaal leespro
gramma, uiteraard over India
nen waarmee het diploma
„Snelle Letter Jager" behaald
kan worden. De heer Miiller
van NANAI zal op verschil
lende scholen een dialezing
houden. Verder staan rondlei
dingen in het Rijksmuseum
voor Volkenkunde in Leiden
op het programma en op 20 fe
bruari wordt het projekt afge
rond met een passend sloteve-
nement.
NOORDWIJK De
Werkgroep Ontwikke
lingssamenwerking
Noordwijk-Boven Volta
wil een inzamelingsactie
voor babykleertjes en wol
op touw zetten. Tijdens de
bezoeken van werkgroep-
leden aan de dorpen Kéra,
Kosso en Soukuy hebben
met name de vrouwelijke
leden van de werkgroep
goede contacten gelegd
met de vrouwengroepe
ringen daar en daarbij
bleek behoefte aan deze
artikelen. Ook willen de
vrouwen een briefwisse
ling op gang brengen.
De Werkgroep Ontwikke
lingssamenwerking is daar
mee druk in de weer en ook
met de voorbereiding van tal
van andere activiteiten dit
jaar ten bate van Boven Vol
ta. Uiteraard zal er weer een
grootse Evenementenmarkt
worden gehouden, op 22 sep
tember, en zal op 11 en 12
november de jaarlijkse
kunstmarkt ten bate van Bo
ven Volta worden gehouden.
Omdat er elk jaar na de Eve
nementenmarkt tweede
handsgoederen niet verkocht
worden, wordt dit jaar een
extra rommelmarkt gehou
den. Men verwacht hierdoor
wel alle goederen te kunnen
verkopen, wat alleen maar
ten goede komt aan Boven
Volta. De rommelmarkt
LEIDSCHENDAM Het gemeentebestuur van Leidschendam
moet vijf eigenaren van woningen in Duivenoorde vóór 13 fe
bruari een naast de woning gelegen vijf meter brede strook
grond verkopen tegen een prijs van 75 gulden per vierkante me
ter. Bij in gebreke blijven zal de gemeente duizend gulden per
dag als dwangsom moeten betalen. Het Gerechtshof te 's-Gra-
venhage heeft in hoger beroep deze uitspraak gedaan. Daarmee
is het vonnis van de Arrondissementsrechtbank, waarin de ge
meente in het gelijk werd gesteld, vernietigd.
De vijf bewoners zeggen dat op een in 1976 gehouden tentoon
stelling van de plannen voor Duivenvoorde door ambtenaren is
meegedeeld dat kopers van een hoekwoning het zijerf tot een
breedte van vijf meter zouden kunnen kopen. In een brochure
werd bovendien gesteld dat garagebouw bij de hoekwoningen
mogelijk zou worden door wijziging van het bestemmingsplan. B
en W voerden aan dat de gemeenteraad een bestemmingsplan
had vastgesteld waarin de stroken voor tuinen en erven waren
aangewezen. De toezeggingen zouden door B en W zijn gedaan
toen het bestemmingsplan nog niet was vastgesteld.
De gemeente heeft vorig jaar aan Duivenvoorde-bewoners een
strook grond van drie meter aangeboden waarmee velen ak
koord zijn gegaan. Vijf eigenaren bleven evenwel op het stand
punt staan dat zij er op mochten vertrouwen dat het door het
college gedane aanbod gedaan was namens de gemeenteraad.
Het gemeentebestuur is door het Gerechtshof ook veroordeeld
in de kosten, groot 5.800 gulden, van de procedures.
Onlangs stond de deurwaarder voor de deur van het raadhuis
die aankondigde dat een termijn van vier weken was ingegaan
waarbinnen de verkoop van de strookjes grond rond moest zijn.
Op het gemeentehuis zei men nauwelijks aan die eis te kunnen
voldoen gezien de termijnen bij de gebruikelijke procedures van
grondverkoop. De heer J.M. Soppe, chef algemene zaken, wees
op het benodigde raadsvoorstel en de goedkeuring van de pro
vincie.
De vijf bewoners moeten overigens eventueel zelf tot invorde
ring van de dwangsom overgaan. De gemeente zou zich dan op
grond van overmacht hiertegen via de rechter weer kunnen
verzetten.
wordt waarschijnlijk zater
dag 2 juni gehouden op het
Vuurtorenplein. Uiteraard
kunnen tweedehands goede
ren als vanouds elke zater
dag tussen tien en twaalf uur
worden ingeleverd bij het
Boven Voltahuis aan de Wil-
helminastraat 56.
De inzamelingsactie voor ba
bykleertjes en wol gaat van
start op verzoek van de Vol-
taanse vrouwen. De vrouwen
daar zijn belast met het huis
houden, de zorg voor de kin
deren en het werken in de
gemeenschappelijke tuin.
Vooral het eerste is erg
zwaar: kilometers lopen zijn
bijvoorbeeld nodig om vol
doende brandstof te vinden.
Van de opbrengsten van de
tuin worden werktuigen en
dergelijke gekocht die het
werk verlichten. Daarnaast
maken de vrouwen veelal
zelf hun kleren. Hiervoor
hebben ze onder meer veel
wol nodig, maar daar is
moeilijk aan te komen. Van
daar het verzoek om in
Noordwijk (en omgeving)
wolrestanten in te zamelen.
Datzelfde geldt voor baby
kleertjes. Die zijn moeilijk te
krijgen en bovendien erg
duur in Boven Volta. De wol
en babykleertjes kunnen
worden ingeleverd bij het
gebouw van de kruisvereni
gingen aan de Van Panhuys-
straat.
Tot slot de briefwisselingsac
tie. De vrouwen in Kéra,
Kosso en Soukuy zijn erg ge
ïnteresseerd in het leven van
vrouwen in Noordwijk. Zij
hebben de vrouwen van de
werkgroep dan ook over
stelpt met vragen hoe die
hun huishouden doen, hoe ze
de kinderen opvoeden, hoe
ze georganiseerd zijn en der
gelijke. Om eikaars ideeën
en gewoonten te leren ken
nen wil men nu elkaar (in
het Frans) brieven gaan
schrijven. Geïnteresseerden
kunnen zich daarvoor aan
melden bij Babs Cassee
(15519), Nelleke Elvader
(17431) of Irene Lindhout
(16474). Voor een eventuele
vertaling in het Frans kan
1e werkgroep zorgen.
