Wie heeft nog een baantje
voor een gehandicapte?
Het bananeschilkarakter van de medianota
buitensteBinnenhofbuitensteBinnenhofbuitensteBinnenhofbuitensteBinnenhofbuitensteBinnen
buitensteBinnenhofbuitensteBinnenhofbuitensteBinnenhofbuitensteBinnenhofbuiteristeBinnenl
MINISTER VERANDERT WETSONWERP:
KABINET VOOR NIEUWE VUURPROEF
Politiek
Partij
Parlement
i^SIJTHOFF PERS
BINNENLAND
CiicbeSouacuil
ZATERDAG 28 JANUARI 1984 PAGINA 6,(
REGENPIJP
'oor het oor van gewone ster-
'elingen praten politici vaak
n raadselen. Dit behoeft hier
■erder geen betoog, want over
iet Binnenhofse jargon zijn op
leze plaats al vele regels ge-
chreven. Soms echter weten
>olitieke sprekers het zo bont
e maken, dat zelfs collega-po-
itici de strekking van hun
voorden niet vermogen te be-
■atten. Een voorbeeld daarvan
'iel de afgelopen week te 6e-
uisteren in het kamerdebat
<ver een wijziging van de Wet
tociale Werkvoorziening
wsw).
lalverwege het debat klonken
lit de mond van de PvdA-af-
'evaardigde Henk Knol waar-
chuwende woorden aan het
1dres van staatssecretaris De
7 raaf (sociale zaken). Knol
•oorspelde dat de wijziging
an de wsw flinke problemen
>p zou kunnen leveren en
prak vervolgens: „Kijk uit,
vant voor je het weet zit je in
le regenpijpJ'. Terstond na
deze voor elke toehoorder on
begrijpelijke uitdrukking brak
op het gezicht van de staatsse
cretaris een brede glimlach
door en hij antwoordde: „Je
kunt beter in de schoorsteen
zitten". Knol grijnsde knik
kend terug en verwijderde
zich van de interruptiemicro
foon. waarna De Graaf droog
jes voortging met de verdedi
ging van zijn wetsontwerp.
Bij toeval vernamen wij later
wat de diepere zin (of liever
gezegd: onzin) achter deze dia
loog was geweest. Enige uren
tevoren had Knol in de wan
delgangen van het kamerge
bouw een gesprekje gevoerd
met De Graaf. Deze conversa
tie behelsde niet alleen het aan
de orde zijnde wetsontwerp,
maar ook een melige mop, die
Knol ten afscheid aan de be
windsman vertelde. Kort sa
mengevat ging het verhaaltje
over een man die uit een re
genpijp was gevallen bij het
begluren van een vrijend paar.
Nadat De Graaf daar hartelijk
om had moeten lachen, zei
Knol gekscherend: „Ik kom
hier in het debat wel op te
rug". En warempel, hij deed
het nog ook. zoals uit het bo
venstaande blijkt. Zo is het dus
gekomen dat thans in de Han
delingen van de Tweede Ka
mer der Staten-Generaal van
25 januari 1984 een regenpijp
en een schoorsteen figureren
als volslagen vreemde eenden
in de bijt van een bloedserieus
debat.
BIJBAANTJES 1
Onder het kopje „Bericht van
de voorzitter" staat elke
woensdag in dagblad Trouw
een kolom afgedrukt, geschre
ven door kamervoorzitter
Dick Dolman. De scribent, die
in zijn rubriek op persoonlijke
titel allerlei filosofietjes, ont
boezemingen en meningen
over onze parlementaire de
mocratie ventileert, krijgt
daarvoor100 per stukje. Ver
der ontvangt Dolman naast
zijn inkomen als kamerlid
jaarlijks 10.000 vanwege het
feit dat hij commissaris is van
een verzekeringsmaatschappij.
De omvang van deze bezoldi
gingen zijn wij te weten geko
men uit de nieuwste lijst met
„Nevenfuncties van Tweede
Kamerleden", die begin janua
ri openbaar is gemaakt.
Op last van voorzitter Dolman
doen alle parlementariërs jaar
lijks publiekelijk opgave van
de betaalde en onbetaalde
functies die zij naast hun ka
merlidmaatschap vervullen.
Bezoldigde bijbaantjes zijn toe
gestaan, maar het geld dat
daarmee wordt verdiend mo
gen de kamerleden niet onbe
perkt in hun eigen spaarpot
stoppen.
Even wat cijfers. Bijverdien
sten tot 11.786 per jaar mo
gen de kamerleden zelf hou
den, maar wat daar boven
komt, wordt afgetrokken van
het „salaris" dat een kamerlid
van de staat krijgt (ongeveer
95.000 per jaar). Aan die af
trek zit echter een maximum
grens van 34.365. Meer houdt
de staat niet aan neveninkom
sten in. Een klein rekenvoor
beeld: een kamerlid dat aan
bijbaantjes in totaal 50.000
per jaar verdient, mag daar
van dus in ieder geval11.786
houden. Vervolgens moet er
f34.365 worden afgestaan.
Dan resteert er nog een bedrag
van 4.635, hetwelk ook weer
in eigen zak mag verdwijnen.
BIJBAANTJES 2
Nu is er naar onze schatting
hooguit een handjevol kamer
leden met evenveel of nog
méér bijverdiensten als in het
voorgaande sommetje. De
overgrote meerderheid der
volksvertegenwoordigers be
kleedt wel één of meer (meest
al bestuurlijke) part-time
baantjes, maar de meeste van
deze nevenactiviteiten leveren
geen of slechts zeer bescheiden
bijverdiensten op. De hoogte
van de extra inkomsten is niet
precies na te gaan. omdat de
lijst met nevenfuncties op en
kele uitzonderingen na geen
bedragen vermeldt. Alleen de
PvdA-vertegenwoordigers (zie
Dolman hierbovenhebben bij
hun bezoldigde nevenactivitei
ten concrete cijfers genoemd.
Leden van de overige fracties
hebben aan de beschrijving
van hun eventuele nevenfunc
ties enkel de aanduiding „be
taald" of „onbetaald" toege
voegd.
Evenals vorig jaar is de onbet
wiste „Kampioen Bijbanen"
het CDA-kamerlid Gerrit Ger-
ritse. Naast zijn kamerlidmaat
schap bekleedt hij 12 part-time
functies, waarvan 9 een hono
rarium of presentiegeld ople
veren. Hij is onder meer com
missaris (lid van de raad van
toezicht) van de Nederlandse
Spoorwegen, van een verzeke
ringsmaatschappij, van een
glasfabriek te Tiel, van een
drukkerij in Hilversum en een
papierfabriek in Renkum, als
mede adviseur van een grote
bank. In aantallen bijbanen
wordt Gerritse op de voet ge
volgd door de PvdA 'er Harry
van den Bergh en de VVD'er
Broos van Erp. Van den Bergh
heeft er 11, waarvan er 2 wor
den betaald en Van Erp heeft
er eveneens 11. maar dat zijn
allemaal pro-deo-activiteiten.
Van de fractieleiders in de
Tweede Kamer is er slechts
één die geld ontvangt uit niet-
politieke werkzaamheden
SGP-fractieleider Van Ros-
sum. Hij verdient een zakcent
bij als voorzitter van de „Ge
meenschappelijke regeling
dijkverbetering Gelderland"
en voorzitter van de „Stichting
Grind- en Zandvaart". Alle
andere fractievoorzitters be
kleden uitsluitend onbetaalde
of helemaal geen nevenfunc
ties.
De meest opvallende bijbaan
staat nog altijd op naam van
VVD-voorman Nijpels, die
met grote hardnekkigheid
blijft opgeven dat hij in zijn
vrije tijd onbezoldigd secreta
ris is van het earn a valsorkes^
Wa summe nou 'ebbe" te Ber
gen op Zoom. Een ook niet al
ledaagse bijbaan troffen we!
aan bij de CDA'er Durk va/)k
der Mei. Hij is secretaris vairÊ
de Vereniging Overleg PartiH
culier Initiatief Tropenartsen",j
wat dat dan ook moge zijn.
Een vraagteken tje hebben we
geplaatst bij de opgave van de
VVD'er Theo Joekes. HoeweM
hij beweert geen neveninkomM
sten te genieten vragen we ons
af hoe het dan zit met zijn de
tectiveromans, die in de boek-,^,
handels grif over de toonbank^
gaan. Stort hij de inkomsten®
daaruit soms allemaal in een'a'.
liefdadigheidsfondsEn fen-taj
slotte: wie mocht denken dau\
de PvdA'er Marcel van Daml
voor zijn omroep-activiteitenw
een flinke bom duiten ont-r
vangt, dient deze gedachte ter-ja
stond uit het hoofd te zetten,jk
De lijst vermeldt dat hij het al\(
lemaal voor niks doet. j
DICK VAN RIETSCHOTEN?
HAARLEM Je bent ge-
landicapt en je wilt graag
?en baan in het bedrijfsle-
/en. „Nou vergeet het
naar. Je komt niet aan de
Dak", zeggen de gehandi-
:aptenorganisaties en de
/akbonden. „Je kans is
nderdaad niet zo groot",
neent een woordvoerder
/an het ondernemersver-
Dond VNO. De overheid
►tudeert daarom al enkele
aren op een wet, om de
verkgevers te verplichten
le arbeidsplaatsen voor
/ijf procent door gehandi
capten te laten bezetten.
Vlaar staatssecretaris De
Draaf (sociale zaken en
verkgelegenheid) heeft
lit plannetje deze week in
le prullenbak gegooid.
.We zijn geschrokken van
leze stap en ook enorm teleur-
(esteld", zo reageert Yvonne
taliaander, stafmedewerkster
'an de Algemene Nederlandse
nvalidenbond (ANIB) op het
>ericht dat er geen vijf-pro-
entsbepaling komt in het
Wetsontwerp Arbeid van Ge
handicapten (WAG). De Graaf
heeft deze verplichting ge
schrapt nadat de werkgevers
hun grote bezwaren tegen wat
zijn zien als een „betutteling in
het personeelsbeleid van de
ondernemer" kenbaar hadden
gemaakt. De sociale partners
mogen volgens het nieuwe
wetsontwerp, dat overigens
nog ingediend moet worden,
samen uitmaken hoeveel ge
handicapten in de bedrijfstak
ken worden aangesteld.
Dat lijkt een goed plan, im
mers: het zal voor een bouw
bedrijf moeilijker zijn dan
voor bijvoorbeeld een bank
om 5 procent gehandicapten in
dienst te nemen. Bovendien is
het toch sympathieker als de
werkgevers en werknemers
onderling afspreken de gehan
dicapte medeburger op de ar
beidsmarkt een hand toe te
steken, dan dat de overheid de
plaatsing van gehandicapten
binnen de bedrijven afdwingt?
Toch reageren de gehandicap
tenorganisaties ontgoocheld.
„Van vrijblijvende gesprekken
tussen vakbonden en werkge
vers over het aanstellen van
gehandicapten hoeven we
niets te verwachten", zegt
Yvonne Italiaander c
den. „Al vanaf 1946 geldt de
verplichting voor werkgevers
twee procent minder-validen
in dienst te hebben, maar ook
daar is nog niets van terecht
gekomen omdat er geen sanc
ties voor gelden. De werkge
vers zijn eerder geneigd aan
hun omzetten en winsten te
denken dan aan de belangen
van gehandicapten. De vak
bonden op hun beurt hebben
nooit zo veel belangstelling
voor de gehandicapten ge
toond. Hun belangstelling gaat
tegenwoordig meer uit naar de
jeugdwerklozen, die ook om
een baantje roepen".
Volwaardig meedraaien?
Ook de Nederlandse Gehandi
captenraad is verbolgen over
de nieuwste plannen van De
Graaf. Zonder een wettelijke
verplichting voor werkgevers,
kunnen de gehandicapten een
betere positie op de arbeids
markt wel vergeten, zo voor
spelt de raad in een officiële
reactie. „De Gehandicapten
raad moet met lede ogen con
stateren dat er weer een maat
regel dreigt te worden geno
men die het, samen met de
zich reeds opstapelende bezui
nigingsmaatregelen en het af
wijzen van de knielbus, voor
mensen met een handicap
steeds moeilijker maakt om
volwaardig mee te draaien", zo
liet de raad weten.
Yvonne vult aan: „Eigenlijk is
het een droevige zaak dat zo'n
wet nodig is. We zouden na
tuurlijk het liefst een appèl
doen op werkgevers en werk
nemers om vrijwillig meer ge
handicapten in dienst te ne
men, maar de praktijk heeft
helaas uitgewezen dat dat in
deze maatschappij niets uit
haalt. Het treurige is dat de
mensen zich niet realiseren
dat je van het ene op het ande
re moment zélf gehandicapt
kunt worden, bijvoorbeeld als
je struikelt in de sneeuw. Dan
zul je pas ervaren hoe uitge
rangeerd je bent als gehandi
capte".
Gebrandmerkt
J. Dortland, directeur sociale
zaken van de werkgeversorga
nisatie VNO, meent dat de ge
handicapten zelf uiteindelijk
aan het kortste eind trekken
als een verplicht quotum van 5
procent was ingesteld. De di
recteur: „Je gaat de positie van
de gehandicapten met zo'n
maatregel eerder verzwakken
dan versterken. Allereerst
worden ze door zo'n quotum
nog eens gebrandmerkt als ge
handicapte. Er moet namelijk
speciaal voor hen iets ver
plicht worden gesteld. Verder
bevorder je dat werkgevers
werknemers in de wao terecht
laten komen om ze vervolgens
als gehandicapten weer aan te
nemen, zodat ze toch aan hun
verplichte quotum komen. Je
doet er beter aan ervoor te
zorgen dat werknemers niet
langer ten onrechte in de wao
terecht komen. Dat ging voor
heen veel te gemakkelijk,
waardoor we nu met zo veel
arbeidsongeschikten zitten".
Dortland noemt het verplicht
aanstellen van een percentage
gehandicapten overigens prin
cipieel onjuist. Dortland: „Je
kunt ondernemers er niet toe
dwingen in hun personeelsbe
leid een getrouwe afspiegeling
te geven van de samenleving.
Stel je voor dat er een gedrags
regel zou bestaan dat je zo veel
procent vrouwen in dienst
moet hebben, zo veel procent
jongeren, een aantal gehandi
capten, en een percentage
minderheden... Dat lijkt mis
schien op korte termijn erg so-
.Schuif maar aan". Een gehandicapte heeft net zo goed recht op werk als ieder ander, maar in der'
praktijk komt daar weinig van terecht. n
haal je de concurrentiekracr
en doelmatigheid van de on
derneming ermee onderuit. Je
zult, wil je blijven concurre
ren, toch vooral moeten letten
op de kwalificaties van sollici
tanten".
Mes op tafel
VNO en NCW hebben danook
verheugd gereageerd op de
voorgestelde wijziging in het
wetsontwerp, hoewel het de
werkgevers nog niet zint dat
de minister na drie jaar alsnog
bepaalde percentages per be
drijfstak dwingend voor kan
schrijven, als de werkgevers
en werknemers het niet eens
mochten worden. Dortland:
„Dat betekent dat al bij het be
gin van de besprekingen het
mes op tafel staat. Als je het
niet eens wordt, dan grijpt de
overheid in. Dat vindt het
VNO een onjuiste situatie. Zo
praat je niet met elkaar"
Het Christelijk Nationaal Vak
verbond CNV is juist blij met
lijK IM<
4V is
de „stok achter-de-deur" van
een overheidsingreep achteraf.
Woordvoerder Kees van der
Spek: „Als dat pressiemiddel
er niet zou zijn, dan ben ik
bang dat er onvoldoende ar
beidsplaatsen voor de gehandi
capten gecreëerd zouden wor
den. Overigens wordt werkge
vers en werknemers voor de
komende drie jaar wèl eerst
hun eigen verantwoordelijk
heid gegeven. Dat juichen wij
toe".
Of de vakbonden, zoals de
ANIB beweert, zich onvol
doende inzetten voor de belan
gen van gehandicapten?
Van der Spek: „Ach, dat is wat
het CNV betreft niet waar. In
deze zaak leggen wij duidelijk
de prioriteit bij de gehandicap
ten. De positie van deze men
sen in de samenleving is wel
erg slecht: we moeten ze een
kans geven. Dan zul je bijvoor
beeld bij een sollicitatie de:
voorkeur moeten geven aan
een gehandicapte, boven een'
valide werkloze jongere. Maai
zb'n positieve discriminatie ii
gewoon tijdelijk noodzakelijk'?'
Yvonne Italiaander vat samen*:
„Als je zo kijkt wat de rege
ring voor beleid voert ten aan
zien van gehandicapten, da
moet je wel concluderen d£
de maatschappij steeds harde
wordt. De hoop die wij koes
terden dat vele gehandicapten
via een werkkring uit hun iso
lement zouden kunnen ko
men, is nu weer de grond in
geboord. En zo lang je de ge
handicapten niet zult tegenko
men in je werk, op de bank, ir
winkels, kantoren en kruide
niers, is de integratie van ge
handicapten in de samenle
ving nog niet begonnen".
PAUL KOOPMA1
De geschiedenis leert dat
?en discussie over het me
diabeleid gemakkelijk een
oananeschilkarakter kan
krijgen. Deze uitspraak,
afkomstig van „mediami
nister" Eelco Brinkman
duidt op het feit dat de
mediapolitiek al mening-
maal tot crisissituaties
heeft geleid in Kabinetten
van uiteenlopende samen
stelling. We roepen even
het Kabinet-Marijnen in
herinnering, die in 1965
als gevolg van deze con
flictstof ten val kwam. Of
die situatie zich in '84 zal
herhalen is de vraag.
Maar Brinkman is er
blijkbaar toch niet hele
maal gerust op dat het al
lemaal met een sisser zal
aflopen.
Het is bepaald niet uitgesloten'
dat de medianota de grootste
vuurproef wordt voor dit Ka
binet tot nog toe. In VVD-
krin^en wordt zelfs gesteld
dat, als het Kabinet tussentijds
zou struikelen, de spreekwoor
delijke bananeschil waar
schijnlijk niet door de kruisra
ketten zal worden gevormd
maar door het mediabeleid.
Zelfs de doorgaans nogal lako-
niek reagerende VVD-fractie-
leider. Ed Nijpels, knijpt hem
'n beetje voor de dingen die
volgende week staan te gebeu-
Vooral de laatste dagen is dui
delijk geworden dat de media
discussie die maandag in de
Kamer wordt gevoerd, een
forse wig kan drijven in het
De geruchten en wilde specu
laties over de politieke me
ningsverschillen tussen chris
ten-democraten en liberalen
verdubbelden zich met de dag.
De mediaspecialisten van CDA
en VVD, Van der Sanden en
Hermans, werden steeds min
der mededeelzaam. En zelfs
Aad Kosto van de PvdA liet
het achterste van zijn tong niet
meer zien. Het is niet zo moei
lijk te raden waarom. De soci
alisten ruiken kansen om
maandag te scoren, dat is dui
delijk. Maar dit even terzijde.
Het probleem, dat dit Kabinet
voor wat betreft de mediapoli
tiek parten speelt, is grofweg
tot één grote tegenstelling te
rug te voeren. Het CDA wil
zich blijven opwerpen als de
grote voorvechter voor het be
houd van het huidige omroep
bestel, terwijl de VVD de com
mercie alle ruimte wil geven
in de media en vooral op de
kabel.
Niet voor niets heeft het ruim
een half jaar gekost om tussen
CDA en VVD een compromis
te bereiken over de Mediano
ta. „Een bouwwerkje" zo
noemde Brinkman deze nota
onlangs, „waar niet al te veel
aan getornd mag worden, wil
de discussie niet worden ge
frustreerd". Het vormde een
duidelijke waarschuwing aan
beide partijen, om de o zo te
dere overeenstemming niet
weer op het laatste moment
met allerlei wilde wensen in
gevaar te brengen.
Doodssteek
De coalitiegenoten hebben
deze waarschuwing niet ge
noeg ter harte genomen, zo
lijkt het nu. Naarmate de da
tum van 30 januari naderbij
sloop, werd al duidelijk dat het
„bouwwerkje" deels onderuit
zou worden gehaald. Dat is
dan grotendeels te wijten aan
de omvangrijke lobby's die de
omroepen (naar CDA en
PvdA) en het bedrijfsleven
(naar de VVD) na het verschij
nen van de Medianota eind
augustus op gang hebben ge
bracht. Vooral de omroepen
hebben geen middel onbe
proefd gelaten om hun invloed
in Den Haag te doen gelden.
Toen duidelijk werd dat zij
geen toegang tot de nieuwe
media (abonnee- en kies-tv)
zouden krijgen, regende het
vernietigende commentaren.
De omroepen schreeuwden
moord en brand over het be
reikte compromis. Het zou de
doodssteek betekenen voor het
bestaande omroepbestel, als
het bedrijfsleven ongestoord
zijn gang zou kunnen gaan
met abonnee-tv. De PvdA
dreigde zowaar het CDA als
kampioen-omroepbeschermer
in te gaan halen met de VARA
als inspirator. Maar KRO en
NCRV lieten het er evenmin
bij zitten en het CDA werd on-
RUITENHEER
der grote druk gezet. Met suc
ces. zo is deze week gebleken.
Want op het laatste moment
zijn de christen-democraten
overstag gegaan: de omroepen
moeten toch een vinger in de
pap krijgen bij abonnee-tv.
Maandag zal het CDA eisen
dat een aanzienlijk deel van de
programma's op abonnee-tv
moet worden aangeleverd
door de omroepen gezamen
lijk. Een soort tweede NOS
voor abonnee-tv dus. De PvdA
denkt aan zo'n 25 procent van
de programma's en daarmee
komen ze dicht in de buurt
van de CDA-wensen. En dat is
nog niet alles: de omroepen
moeten naast de geplande uit
breiding van 20 uur zendtijd
per week ook een derde tv-net
krijgen om de concurrentie
met (commerciële) abonnee-
en satelliet-tv aan te kunnen.
Is de deelname van de omroe
pen aan abonnee-tv op zich al
voldoende om de vlam in de
coalitiepan te laten slaan, met
het derde tv-wordt nog eens
olie op het vuur gegooid. Deze
CDA-voorstellen zijn volstrekt
strijdig met de afspraken die
met de VVD zijn gemaakt
Maar het CDA gaat nog meer
bananeschillen uitgooien. Er
moeten programmatische be
perkingen komen voor abon
nee-tv en ook daar zijn de li
beralen fel tegen. De VVD wil
het bedrijfsleven juist zo min
mogelijk beperkingen opleg
gen in het gebruik van de ka
bel. De VVD is fel tegen een
derde tv-net voor de omroe
pen, omdat het een verhoging
van de omroepbijdragen tot
gevolg zal hebben. De libera
len zijn zeker tegen omroep-
deelname aan abonnee-tv als
het de bedoeling is dat Hilver
sum als „oppasser" gaat funge
ren, omdat men vreest dat het
bedrijfsleven omroepje wil
gaan spelen op de kabel.
Eisen
Het CDA heeft, onder druk
van de omroepen, besloten een
aantal nieuwe eisen bij het
Kabinet te deponeren. In de
Kamer kan het CDA zo goed
als zeker rekenen op steun
van de PvdA èn od forse te
genstand van de VVD. JDe li
beralen zullen dat zeker niet
zomaar over hun kant laten
gaan en met tegenvoorstellen
komen die al evenmin in de
Medianota staan te lezen en
die minstens zoveel weerstand
bij het CDA zullen oproepen.
Eens kijken wat we van die
kant te verwachten hebben.
Ten eerste de superstatus:
meer zendtijd voor de grootste
A-omroepen. Verder het af
schaffen van de programma
voorschriften voor de omroe
pen (geen verplicht deel infor
matie, educatie en cultuur
meer) en last but not least: wèl
reclame bij regionale en lokale
omroepen.
Tesamen is dat meer dan ge
noeg om de voltallige CDA-
fractie in de gordijnen te ja
gen. Vooral regionale reclame
zien de christen-democraten
als een rechtstreekse bedrei
ging voor de pers. De PvdA
heeft daar aanmerkelijk min
der moeite mee, al zal de VVD
vergeefs om steun vragen bij
de socialisten.
Naar verluidt heeft de PvdA-
fractie met de kleinst mogelij
ke meerderheid besloten niet
te pleiten voor reclame in re
gionale en lokale omroeppro
gramma's. Die beslissing is on
getwijfeld ingegeven door de
overweging dat men het CDA
niet te veel tegen de haren in
moet strijken. Want er kunnen
zaken met het CDA worden
gedaan.
Zoals gezegd, de PvdA zit in
feite op rozen. De socialisten
nemen een gerieflijke midden
positie in, nu het CDA duide
lijk kiest voor de omroepen en
de VVD het bedrijfleven koes
tert. PvdA-mediawoordvoer-
der Kosto liep de afgelopen
dagen dan ook rond als een
bookmaker bij wie CDA en
VVD hun weddenschappen
mochten afsluiten. Wie er
wint en of er wel sprake kan
zijn van politieke winst, moet
echter nog worder afgewacht.
Zorgenkindje
,Want het Kabinet is er ook
,nog. Het mag een teken aan de
wand zijn dat het mediadebat
niet wordt overgelaten aan al
leen de vakminister, in dit ge
val Brinkman. Ook VVD-vice-
premier Van Aardenne zal,
gesecondeerd door staatssecre
taris Scherpenhuizen, maan
dag zijn opwachting maken
om zijn CDA-collega in het
vuur van de strijd bij te kun
nen staan. Premier Lubbers
zal als eerste ondertekenaar
van de Medianota eveneens
klaar staan om eventueel te
hulp te snellen.
Feit is dat minister Brinkman
zelf wel bereid is veranderin
gen aan te brengen indien een
meerderheid van de Kamer
daar op aandringt. Het toela
ten van de omroepen op abon
nee-tv en de instelling van een
derde tv-net vormen vóór hem
geen breekpunten, zo heeft hij
meermalen laten blijken. Maar
Lubbers en Van Aardenne
hechten veel meer waarde aan
de overeengekomen scheiding
tussen omroepen en bedrijfsle
ven. De invoering van een
derde tv-net leidt tot hogere
lasten voor de burger (kijk
geld) en past daarmee niet in
de filosofie van het kabinet
om die lasten juist te stabilise
ren.
Naar verwachting wordt het
maandag in eerste -instantie
een ieder-voor-zich situatie.
CDA en VVD zullen elk hun
eigen wensen via een aantal
moties deponeren, die vervol
gens grotendeels op bezwarei
zullen stuiten bij het Kabinet
voorzover zij belangrijk afwij
ken van de inhoud van de Me
dianota. Daarna kan het twet
kanten opgaan. Ofwel CDA er
VVD weten opnieuw een com
promis te bereiken over dezt
kwestie, óf de nota wordt dooi
het Kabinet ingetrokken, zo'
dat alles voorlopig bij het oude
blijft. Minister Brinkman heefj
niet voor niets gezegd dat li
veel getrek en geruk hel
„bouwwerkje" weieens ineen
kan doen storten. Maar alles
bij het oude laten, dat zal d4
VVD niet pikken.
FRANS WEERT9
(ADVERTENTIE)
Met uw krant naar
PARIJS
Ook in 1984 kunt u met uw krant weer
een weekeinde in de Franse hoofdstad
doorbrengen. Het uitgebreide pro
gramma biedt de mogelijkheid om een zo
gevarieerd mogelijke en ruime indruk van
de vermaarde lichtstad te krijgen.
Vrijdag 24 februari a.s. vertrekken we
weer met een luxe touringcar van Maas
kant voor een 3-daagse reis naar Parijs
(vri)dagmorgen weg. zondagavond te
rug).
Vrijdagavond bezoeken we de beroemde
Folies Bergères met een onvervalste
Franse show, zaterdag staat o.a. een ex
cursie op het programma naar het prach
tige paleis van Napoleon in Fontaine-
bleau. is er gelegenheid tot winkelen en
wordt 's avonds een lichtjestour door
Parijs gemaakt.
Gelogeerd wordt in het Sofra Motel Relais des Chartreux, waar 2x wordt overnacht. Daar worden ook de eenvoudige,
maar goede maaltijden geserveerd, alsmede 's morgens het typisch Franse ontbijt. De overige maaltijden zijn voor ei
gen rekening.
De prijs van deze aantrekkelijke trip is slechtsJ 225." per persoon
Hiervoor krijgt u een comfortabele tweepersoonskamer met douche en tollet. 2x ontbijt en 2x avondmaaltijd. De entrees
zijn in deze prijs inbegrepen. Voor een 1-persoonskamer is een toeslag van 30.- verschuldigd. Combinatie reisverzeke
ring 6 - p.p. 5 - poliskosten
Inlichtingen en boekingen: telefonisch
onder nr 070-190882 (van maandag
t/m vrijdag van 9 tot 13 uur: of
persoonlek in onze vestigingen Spui
straat 71, Den Haag op de hoek van
het Spui) en Cool singel 67, Rotterdam
(t.o. stadhuis).
POSTBUS 16050
2500 AA -s-GRAVENHAGE
TEL. 070-190882
(MAANDAG T/M VRIJDAG
TUSSEN 9 EN 13 UUR)
