Kees van der Wereld
aatgewoon door
„Een fusie doet de
kade weer leven..."
WIELERCROSSER OVERWINT INZINKING
-?ORT LEIDEN
4
CcicLeSomant
^*•■<•*♦'•*■"11". Lm??,.-
a' ïöfc*
SU
ma
«V*
■Hi
de Wereld: weer vertrouwen In de crosstoekomst.
van
)ie flEN AAN DE RIJN
ilitijet uitzondering van
verdeer is niets zo veran-
Julik als de mens. Vori-
[rvareek zondag, meteen
eclie internationale veld-
rwa/an Denekamp, zat
et i van der Wereld stil
egtn hoekje van het eta-
Ypment waar de prij-
Jouden worden uitge-
"pf 1. Na drie rondjes was
n", {gestapt. Van der We-
verwerkte de zoveel-
eleurstellende presta-
/a^i enkele weken en
)lg<4e gedesillusioneerd
>or dat hij overwoog een
e f( achter zijn carriere
^4ten.
leal
jen na „Denekamp" is
nkfimeur van Kees van der
1 Qjd volledig omgedraaid.
5r dag na zijn geflopte op-
in0}i in de Twentse veldrit
dat hij in een sterk bezette
in België beslag op de
plaats. En het afgelo-
*~"^sveekeinde voegde hij
daar bij wedstrijden in Lu
xemburg nog eens een tweede
en een derde prijs aan toe. Nu
zegt hij: „In Denekamp zag ik
het echt niet meer zitten. Ik
trainde keihard, maar het wil
de maar niet vlotten. Maar
toen ik uit Denekamp weg
reed, had ik eigenlijk al weer
spijt van mijn woorden. Dacht
ik al bij mezelf dat het toch
wel een rare reactie van me
was geweest, ingegeven door
een flinke teleurstelling. Een
dag later heb ik met Albert
Stofberg (de voormalige
bondscoach; red.) gesproken.
Die heeft mij er een klein
beetje weer bovenop geholpen.
En het afgelopen weekeinde
in Luxemburg, waar we op
zware parcoursen moesten rij
den, heeft me weer veel ver
trouwen gegeven".
Verzadiging
„Waar het aan. ligt weet ik
niet, maar het gaat van geen
kant meer", verklaarde Kees
van der Wereld na zijn afstap
pen in Denekamp. „Dat ik de
afgelopen zomer veel aan atle-
tiektraining gedaan heb en
veel later dan gewoonlijk het
veld ben ingegaan om te trai
nen, omdat ik met de duurt-
raining ben doorgegaan tot no
vember, kan de oorzaak niet
zijn. De conditie is beter dan
ooit, dus dat is het probleem
niet. Ik denk dat bij mij het
moment van verzadiging eer
der komt dan bij een ander,
een andere verklaring zou ik
ten minste niet kunnen vin
den. Zoals het er nu voorstaat
mag je er gerust van uitgaan
dat ik met veldrijden stop. Zo
doorgaan als nu heeft in elk
geval geen enkele zin. Mis
schien rijd ik het Nederlands
kampioenschap nog, als af--
scheidswedstrijd. Bij het WK
zien ze me in geen geval
meer".
Kortom, de moraal ontbrak
toen volledig bij de man, die
op een redelijke carrière als
crosser kan terugkijken. De
coureur uit Alphen aan de
Rijn was in 1980 (in Berg en
Dal) zelfs nog 's lands beste
veldrijder. In 1978 en 1979
werd Van der Wereld boven
dien tot profkampioen ge
kroond. Maar toen werd hij
wel door één of meer amateurs
verslagen. In zijn geboorte
plaats Nieuwkoop stond in
1978 Herman Snoeyink op het
hoogste treetje van het erepo
dium en een jaar later kwam
Hennie Stamsnijder in Gieten
als eerste over de streep.
Podium
„Je begint na zoveel jaren toch
een beetje stoom af te blazen",
zegt Van der Wereld nu,
„maar de mensen hebben ge
makkelijk praten wanneer ze
zeggen dat je iets zus of zo
moet doen. Ik heb gewoon ge
merkt dat het toch moeilijk is
om zomaar een paar dagen in
de week te stoppen. Bovendien
ben ik nog maar 28, dan moet
je toch nog even mee kunnen.
Ik maak dit seizoen daarom
ook gewoon af en volgend jaar
ben ik er weer bij, dat staat
voor mij nu wel vast. En wat
de oorzaken voor die lange in
zinking geweest zijn, dat zoek
ik van de zomer wel een keer
uit".
Kees van der Wereld mikt op
een plaats op het podium bij de
volgende week af te werken
nationale titelstrijd in Oss.
„Daarmee zal ik al blij zijn. Je
moet er immers van uitgaan
dat Hennie Stamsnijder niet te
kloppen is, zeker niet zoals hij
momenteel rijdt. Dat is ge
woon grote klasse. En wan
neer er zoveel regen blijft val
len als de laatste dagen, zal hij
helemaal niet te benaderen
zijn. Tegen de rest heb ik ech
ter wel degelijk een kans. Wat
dat betreft houd ik me vast
aan Berg en Dal".
Naast Stamsnijder zijn vooral
Reinier Groenendaal en Adrie
van der Poel, vorig jaar twee
de in Hulsberg, kandidaten om
Van de Wereld in Oss van het
ereschavot af te houden. Nor
maal gesproken zou dat ook
gelden voor Wil Brouwers.
Diens voorbereiding op het
NK werd echter danig ver
stoord door het bedrijfsongeval
dat hem vorige week maandag
overkwam. Hij was bezig met
het loskoppelen van een wa
gentje achter een heftruck,
toen een collega op een andere
heftruck in botsing kwam met
het voertuig van Brouwers.
Daardoor raakte Brouwers
met een knie bekneld tussen
zijn truck en de aanhanger.
Brouwers: „Ergens heb ik nog
veel geluk gehad, dat ik toe
vallig een draaiende beweging
naar de goede kant maakte.
Voor hetzelfde geld was de
knie kompleet naar de knop
pen geweest".
Kneuzing
Nu bleef het bij een zware
kneuzing, die echter wel het
trainingsschema van de cou
reur uit America fors in de
war schopte. Op de weg trai
nen leverde geen problemen
op, maar pas dezer dagen kon
Brouwers voor het eerst weer
oefenen in het veld. Zijn erva
ring: „Het lopen is me geluk
kig 100 procent meegevallen.
Alleen op het vlakke voel je
steeds die pijnlijke trilling,
omdat ie dan meer op de hak
terechtkomt. Maar heuvel-op
had in nauwelijks last. Ik ver
wacht dan ook dat alles ko
mend weekeinde weer 100
procent is".
Brouwers streeft er, ondanks
zijn tegenslag, naar bij het NK
ten minste de derde prof te
worden. „Ik vind eigenlijk dat
ik die plaats ook wel een beet
je verdiend heb. Ik hoop dat ik
de komende dagen nog flink
aan mijn conditie zal kunnen
schaven om toch een goed
kampioenschap te rijden.
Want goed voor de vorm is
deze blessure natuurlijk nooit
geweest".
Kan de Limburger volgende
week dus normaal van start
gaan, Fons van Katwijk kan
het NK zonder meer vergeten.
Zoals bekend, kwam de ren
ner uit Oploo, die hoopte zich
in Oss te kwalificeren voor de
mondiale titelstrijd drie weken
later in dezelfde plaats, afgelo
pen weekeinde tijdens een
training in botsing met een op
hol geslagen paard. Van Kat
wijk brak daarbij enkele rib
ben en is de komende maan
den uitgeschakeld.
WILLEM PFEIFFER
ZATERDAG 21 JANUARI 1984 PAGINA 11-.
Leden van Leidse Boys, Oranje Groen en VN A
spreken zich maandag uit over bestuursvoorstel
LEIDEN Voor de Leid
se Boshuizerkade kan
maandag 23 januari een
gedenkwaardige dag wor
den. Dan namelijk zullen
de in drie verschillende
Algemene Leden Verga
deringen samengekomen
leden van Leidse Boys,
Oranje Groen en VNA
zich uitspreken over de
door de drie besturen
voorgestelde fusieplan
nen. Hoewel de mogelijk
heid niet denkbeeldig is
dat de beslissing over een
eventueel samengaan niet
maandag zal worden ge
nomen, omdat het immers
nog maar de vraag is of er
op de diverse ALV's vol
doende stemgerechtigde
leden aanwezig zullen zijn
om tot rechtsgeldige be
sluiten te kunnen komen,
bij deze een overzicht van
het fusieverhaal tot nu
toe. Want of de clubs nu
maandag of twee weken
later op zes februari (op
de dan eventueel te hou
den vergaderingen be
hoeft niet driekwart van
het ledenaantal aanwezig
te zijn om besluiten te
kunnen nemen) tot een
samengaan besluiten; het
blijft een opvallende fusie.
Zeker nadat eerdere po
gingen tot een samengaan,
nu drie jaar geleden,
schipbreuk hadden gele
den, zag het er immers
naar uit dat de verenigin
gen voorlopig wel even op
eigen benen zouden blij
ven staan.
Dat de besturen van de drie
Boshuizerkade voetbalvereni
gingen desondanks nu weer
een nieuwe poging wagen,
vindt zijn oorzaak in het feit
dat de fusiegedachte ook na
die mislukte actie van drie
jaar geleden volgens de be-
stuurderen „toch is blijven be
staan". Een gegeven dat twee
jaar terug voor alle betrokke
nen weer duidelijk werd tij
dens een vergadering van de
BAVL. Nadat met name de
leiding van Leidse Boys en
Oranje Groen had geconsta
teerd dat een van de voor
naamste redenen van de mis
lukking „de slechte informatie
naar de leden toe" was ge
weest, werd besloten een
eventuele nieuwe poging
„grootschaliger" op te zetten.
Op voorstel van beide clubs
kwam er vervolgens een bij
eenkomst van de vier kleinere
verenigingen op de Boshuizer
kade (inclusief Unitas Leiden
en VNA) waarin bleek dat de
besturen de toekomst voor een
kleinere club aan de Kade
„somber" inzagen. Een onder
zoek tot fuseren moest volgens
alle betrokkenen worden inge
steld en ook nadat Unitas Lei
den op aandringen van nieuw
gekozen voorzitter Cor Sip af-
haaktè, zagen de overgebleven
verenigingen voldoende aan
leiding om het onderzoek ge
woon voortgang te laten vin
den. Tijdens het onderzoek
werden de leden van de drie
clubs door hun besturen op de
hoogte gehouden van de ont
wikkelingen en nadat de stu
die was afgerond kregen de le
den ook nog eens een compleet
„Fusie-infoin boekvorm toe
gestuurd om maandag maar 20
„gefundeerd mogelijk" over
het fusievoorstel te kunnen
oordelen.
Terugloop
In dat informatieve boekje
wijzen de bestuurders een aan
tal aspecten aan, die voor de
fusie pleiten. Het feit dat het
voetbal in Nederland nog al
tijd terrein aan het verliezen is
op zaalsporten wordt bijvoor
beeld als punt genoemd. „Dit
maakt dat ook de verenigin
gen aan de Boshuizerkade het
steeds moeilijker krijgen met
het op peil houden van het le
denaantal. Het duidelijkst ziet
men dit bij de jeugd van VNA
en Unitas Leiden". Dat het le
dental voor de clubs zeer be
langrijk is, wordt in het Fusie-
Info in vijf onderdelen uitge
legd. „De basis waarop men
kan selecteren wordt steeds
smaller; de kwaliteit van de
standaardelftallen loopt terug,
de flexibiliteit van de elftal
commissie wordt steeds min
der, de elftallen raken onder
bezet; steeds minder leden
moeten voor steeds meer stij
gende kosten opdraaien; steeds
minder kader moet steeds
meer werk opknappen; de
jeugdcommissie krijgt het
steeds moeilijker elftallen te
completeren in verband met
de leeftijdsgrenzen".
De al even aangestipte finan
ciële situatie wordt door de be
sturen overigens als een zeer
belangrijk punt gezien. „Na
een fusie wordt de financiële
basis beter en komt er wat
meer ruimte voor activiteiten
die anders niet zouden kunnen
worden betaald. Wat we ten
aanzien van dit punt in de ga
ten moeten houden is dat,
wanneer de huidige ontwikke
ling zich voortzet, de kosten zo
hoog worden dat een kleine
vereniging failliet gaat. Hoe
wel de fusieclub niet met geld
kan smijten, is een fusie in dit
opzicht zeer aantrekkelijk".
Dood spoor
De Boshuizerkadeclubs zijn, zo
wordt in het Fusie Info ge
steld, „op dood spoor" beland.
Een promotie naar de KNVB
is, naar de mening van de ini
tiatiefnemers tot een samen
gaan, een vrijwel onmogelijke
zaak. Accommodatie en velden
voldoen zeker niet aan de ei
sen van de „grote" KNVB,
daarbij is het nog maar de
vraag of een duurdere trainer
zou kunnen worden betaald.
„Een fusie daarentegen,
schudt de mensen wakker (dat
is al eens gebleken) en doet de
kade weer leven. De besturen
zijn dan ook van mening dat
een fusie aan de kade het
voetbal hier ten goede zal ko
men. Er is nieuws, er is leven
in de brouwerij, er gebeurt
weer eens iets op de Boshui
zerkade en met een beetje ge
luk zal de fusieclub ook voet-
baltechnisch het een en ander
opleveren en de kade voor
goed van een goede naam
voorzien. We voetballen dan
niet meer tegen elkaar, maar
met elkaar!"
„Door het bundelen van de ac
commodatie en de leden zal in
de toekomst ook een efficiën
ter gebruik van de velden
kunnen worden gemaakt en
kan bijvoorbeeld het hoofd-
veld enigszins ontzien wor
den", weten de besturen als
nog een voordeel van het sa
mengaan. „Een nadeel is wel
dat elk clubhuis te klein is
voor alle leden, er zal dus ver
bouwd moeten worden". Het
ligt in de bedoeling van de stu
wende krachten achter de fu
sie dat een clubhuis tot jeugd
honk zal worden verbouwd en
een andere kantine uit te brei
den tot het enige echte club
huis. „Wat er met de derde
kantine moet gebeuren, weten
we nog niet", aldus het Fusie
Info, waarin een uitgebreide
financiële paragraaf, evenals
een schets van de toekomstige
bestuursstructuur niet ont
breekt.
Tevens wordt in dat Info pro
motie naar de KNVB als een
der doelstellingen voor de na
bije toekomst uitgesproken.
Of ook de leden van de drie
verschillende clubs die doel
stelling willen nastreven, zal
maandag op de Boshuizerkade
moeten blijken.
Lege lange zij...
Is het nu werkelijk gedaan
met de aparte status die dit
soort ontmoetingen toch al
tijd hebben gehad?
Moet dat zo unieke sfeertje
rondom deze duels met in
gang van dit seizoen dan de
finitief worden bijgezet in
die toch al zo groot gegroei
de categorie „nostalgisch
werk"?
De bij deze rubriek gevoeg
de foto's zouden het inder
daad doen vermoeden.
Die lege „lange zij" tijdens
Roodenburg - Lugdunum
bijvoorbeeld, nu twee we
ken terug. Of die verlaten
tribune annex duinenrij tij
dens het streektreffen tus
sen Quick Boys en Rijns-
burgse Boys, vorige week
zaterdag. Het zijn op z'n
zachtst gezegd „merkwaar
dige", niet bij dit soort ont
moetingen behorende plaat
jes.
'En zelfs de wetenschap dat
de Leidse derby tussen
Roodenburg en Lugdunum
toch nog zo'n vijfhonderd,
op de tribune verscholen
toeschouwers trok, het feit
dat de zaterdagse confronta
tie tussen Quick- en Rijns-
burgse Boys een kleine
tweeduizend hier onzichtba
re kijkers op Nieuw Zuid
bracht; het zijn gegevens die
aan het waarheidsgehalte
van de foto's niets afdoen.
Tijdens eerdere uitgaven
immers, mocht Roodenburg
echt meer dan vijftienhon
derd man en vrouw begroe
ten. En dat Quick Boys een
duel tegen de Rijnsburgse
buur nog altijd op zo'n vier
duizend toeschouwers in
schat, lijkt ons van Hut-
spo(r)t zeker niet te hoog ge
grepen.
Derby (2)
Toch zijn Wij van Hutspo(r)t
er niet van overtuigd dat de
derby in het algemeen en de
„Leidse" derby in het alge
meen niet meer zou leven.
Natuurlijk is er nog hoop.
Alleen: de KNVB werkt niet
echt meer mee. Werkt te
gen, zeg maar. Laat alles
maar doorgaan. Gooit „heel
West 2" er uit, maar vergeet
dat vorig jaar nog bij West 2
behorende voetbalcomplex
in Leiden Noord. Vindt een
westerstorm, windkracht
tien aan de Katwijkse kust,
in combinatie met een toch
al matig bespeelbaar veld
ook al niet meer voldoende
om een duel maar even
voorzichtig af te gelasten.
En dat is toch jammer.
iker
?cZ, we hebben het vaker
■gd-
ja hoor, we hebben vast
iens eerder beloofd dat
het niet meer zouden
n.
ir Hutspo(r)t zou Hut-
'r)t niet zijn als wij des-
anks niet regelmatig
willend een plaatsje zou-
inruimen voor wat „an-
i" berichten. Zaken die
de meeste gevallen de
ntekolommen niet zou-
halen (omdat het aantal
'tief gerichte kolommen
wekelijks zou moeten
den verdubbeld, en dat
»r, zeker in deze tijd niet
maar nu dus wel. Dat,
r coach Lucien Cranssen
ntvol genoemde A-pupil-
eam van de toch al zo
de weg timmerende
Stgeester tafeltennisver-
'ing Sjaardema, bijvoor-
d. Onder leiding van
'h Cranssen slaagde dit
Jeroen van der Poll,
istiaan van Vloten en
erik Geirnairt bestaande
D er in de bekerfinale
de sterke afdeling Den
g tegen het Delftse DHC
nend te besluiten: 3-2.
Talentvol...
Jammer voor al die mensen
die het bij voorbaat voor ge
zien houden en dus de war
me kachel dan wel cv ver
kiezen boven het bezoeken
van een op zich aardig duel.
Jammer voor die voètballers
die in oneigenlijke omstan
digheden moeten trachten
iets te produceren dat op
voetbal lijkt.
Jammer voor de ontvangen
de vereniging die in deze
moeilijke tijden een klein
kapitaaltje aan recette mis
loopt.
En jammer voor Hutspo(r)t-
fotograaf Kees. Die in de re
gel tot heel aardige presta
ties komt, maar in dit soort
gevallen slechts op „heel-
houden kan spelen.
Maar ach, laten we de moed
er maar inhouden. Wachten
op het moment dat voetbal
officieel als zomersport
wordt gepresenteerd. En we
met z'n allen, elk weekeinde
maar weer in ons overhem-
metje met korte mouwtjes,
profiterend van dat kostelij
ke zonnetje, van dat toch
leuke spelletje dat voetbal
heet kunnen genieten...
K(l)apstuk
KeeS: „Ellen Bakker: kleur
bekennen..."
Heelhouden...
Onder redactie van Gert-Jan Onvlee
en Maarten Nooter
Lucien vond die prestatie
minimaal een „fotootje in de
krant" waard.
En wij eigenlijk ook wel. Bij
deze dus. De coach, de ge
lukkige winnaars en de ver
slagenen, broederlijk bij
een...
Afzien
De spelers van UVS maak
ten afgelopen zondag een
matte indruk. Er werd
„geen stap gelopen", geen
metertje teveel afgelegd,
geen streepje inzet getoond.
Het resultaat was dat SJC de
tot dan toe ongeslagen lijst
aanvoerder op z'n eerste ne
derlaag tracteerde. Maar
waarom speelden de blauw
witte n zoals ze speelden?
Boze tongen beweerden dat
het kwam omdat de spelers
kort voor aanvang hadden
begrepen dat de zo sterk aan
discipline vasthoudende
trainer Melbi Raboen voor
twee jaar had bijgetekend.
En dat hen bij het denken
aan nog eens twee seizoenen
afzien op de training de
moed in de schoenen was
gezonken.
Wij van Hutspo(r)t trekken
dat alles echter sterk in twij
fel. Volgens ons zit het ver
haal net iets anders in el
kaar. Wij houden het er op
dat het bestuur van UVS het
contract met Raboen ogen
blikkelijk na afloop van die
verloren partij heeft ver
lengd.
Als een soort twee jaar du
rende straf voor de gelever
de wanprestatie...
Derby
Is de „ouderwetse voetbal
derby" in de Leidse regio nu
echt voltooid verleden tijd?
Verlaten
tribune,
annex
duinenrij...
