Woonwijk t Lien wacht op
kunstwerk; het (opgespaarde)
geld ligt er voor
Slogelijk 35 appartementen
Wassenaars landgoed
DE RANK DUUR MAAR
TOCH ONMISBAAR
BURGEMEESTER VAN LEIDSCHENDAM
ZOU ZICH ONSTERFELIJK KUNNEN MAKEN
Bijstands
vrouwen
slaan
handen
ineen
G!NEIDEN
CeidoeOowumt
VRIJDAG 30 DECEMBER 1983 PAGINA 5
veren
in Oili
'an di
\ulidt
roegti
m dr
it cluI
rt ov
digd.
Op mijn omwegen doorstad en land
kom ik graag mensen tegen. U kunt
mij telefonisch of schriftelijk vertellen
wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071
- 12 22 44 op toestel 10.
door Ton Pirlrrs
Wat kun je nu het best doen
maamet een aardig bedragje, sa-
wjaaimengesteld uit jaarlijkse re-
receiserver'ngen? Dat is een vraag
wjaayNaarmee de gemeente Leid
ei doischendam enigszins in de
mak[ maag zit. Het is namelijk zo,
dat Leidschendam telkenjare
en met mondjesmaat achtdui
zend pietermannen uit de ge
meentebegroting trekt voor
.het aanschaffen van kunst.
Nu is Leidschendam een zui-
}^volhige gemeente die niet licht-
•"00jzinnig met de gemeenschaps-
ven *|gelden omspringt. Kunst is
n. "^Jmooi, verrijkt de plaatselijke
'/jxultuur ook, maar om nu te
n J 'hooi en te gras kunstvoor
werpen aan te kopen, nee,
dat is niet Leidschendams.
Wie wat bewaart, heeft wat.
Maar tenslotte moet er eens
iets met dat opgestapelde te-
gebeuren. De Culturele
vRaad in Leidschendam weet
ïdplade oplossing en heeft nu het
e/hek van de dam gehaald in
n in /de hoop dat het eerste kunst-
isfo/ceinnige schaap er overheen
nd Bkomt. Deze raad meent, dat
rer vde elk jaar voor het aanko-
n evpen van kunst uitgetrokken
achtduizend gulden netzo-
goed gebruikt kunnen wor-
den voor het geven van een
kunstopdracht.
Versieren
•e Culturele Raad redeneer-
als volgt: door de bedra-
Iffen van enkele voorgaande
^-&ren samen te voegen, zou
in grotere besteding moge-
ijk zijn. Zoiets gaat om tien
duizenden guldens. Een
lenbare ruimte zou daar-
lee luisterrijk en artistiek
iversierd" en aangekleed
junnen worden. En als van-
gemfelf kwam de raad op het
(jAöeè de nieuwe, problemati-
ihe woonwijk 't Lien in-
liddels een vrij late late
.ien-show via het culture-
vetpotje met kunst te doen
•errijken. „Eigenlijk*zou zo'n
;unstobject, net als plantsoe-
straatmeubilair,
leegenomen" moeten wor-
vegeiJen als de wijk tot stand
•riodi|Omt", meende de Culturele
lad, die daarbij sterk dacht
:er, dian de 1 pct.-regeling voor
jervlifunstwerken bij de bouw
wegeian openbare projecten,
zijn Onvervaard ging men te
geade bij het Leidschendams
kunstenaars Kollektief, 't
collKK, (dat er weer eens echt
dat door ging zitten), de Vrije
e zakkademie De Vlietstreek en
(fc befaamde lokale Galerie
de Sluis. Een en ander resul-
nauM^erde in een speciale aanbie-
kwng: vijf kunstenaars, te we-
arbij *n Anne Hulleman, Ula van
getteriphuijsen-Brandes, Fredy
ent grolf-Wubben, Henk van
i het Jutten en Guus Zuiderwijk,
t reg&nden zes ontwerpen in die,
elijk an de hand van een foto-
t nietlontage op verschillende
een kaatsen in de nieuwe wijk,
te t een boekje zijn verwerkt.
6 aanbieding werd onlangs
ifgerotpresenteerd onder een
dat burgemeester De
ofeeze enigermate, althans
nktisch, onder druk zet.
kan ik mij niet voorstel-
v
mil'
De bronzen plastiek van
Ula van Ophuijsen.
len, dat men de edelachtbare
heer De Vreeze, permanent
gebruind en van Friesen
bloede, ooit zal vergeten.
Maar het door de Culturele
Raad gebezigde motto bij de
presentatie van de schetsen
werkt wel in op het eerge
voel van deze ambitieuze
eerste burger: „Wie herinnert
zich na honderd jaren de
burgemeester van Leidschen
dam, tenzij hij eeuwig roem
weet te vergaren, door een
kunstwerk mooier dan 't mo
nument op de Dam in Am
sterdam". Onder dit gestern
te moet' een kunstwerk in 't
Lien tot stand komen. De
Vreeze zal het hele gewicht
van zijn persoonlijkheid er
tegenaan moeten gooien, wil
hij over een eeuw, als een
clean shaven sinterklaas zon
der baard, tabberd en mijter,
postuum nog indruk maken.
Daar vertrouwt de Culturele
Raad dan maar op. Geen ge
grien: 't is voor 't Lien.
Presentatie
De vijf kunstenaars trokken
op hun onnaspeurlijke we
gen, voor de eer van Leid
schendam, voor 't Lien en
voor eigen onderhoud, fiks
van leer. Anne Hulleman
dan maakte een bronzen rui
ter (te paard) met tekens die
geïnspireerd zijn op de nage
laten tekens uit vroegere cul
turen. De bronzen plastiek
van Ula van Ophuijsen, daar
entegen, moet de geborgen
heid van het samengaan, het
elkaar zoeken van mensen,
verbeelden; zoals, bijvoor
Het zuivelspelletje van Guus Zuiderwijk.
beeld, in het gezin of een an
dere bij de tijd zijnde samen
levingsvorm tot uitdrukking
wordt gebracht. Fredy Wolf
ontwierp in het parkachtige
gedeelte van de wijk een
kunstwerk, opgebouwd uit
stalen platen „die in even
wicht worden gehouden door
een (schijnbaar zachte) bron
zen doek met een linnen
structuur". Het bereids aan
wezige elektriciteitshuisje
werd door scherp ziende
Henk van Putten uitgebreid
met gekleurde stalen platen
en buizen die 's avonds door
middel van persglas-spots
„een intrigerend effect" zou
den opleveren.
Het agrarisch verleden van
de wijk 't Lien en het kin
derspel "boter, kaas en eie
ren" deden Guus Zuiderwijk
het idee aan de hand, van
deze drie zuivelprodukten
ruimtelijke objecten te ma
ken die eventueel door de
jeugd ook als speelobject zou
den kunnen worden ge
bruikt. Kortom: met kunst
moet je kunnen leven en spe
len. Geen afstand, geen gere
serveerdheid meer. Je moet
er niet stil bij gaan zitten en
nadenken; het moet op je af-
De stalen platen van Fre
dy Wolf.
komen, heel gewoon, en hoe
dan ook. Straks ook in 't
Lien. Als de gemeenteraad
en De Vreeze het willen.
Tenslotte: de kunstwerken
en ideeën zijn volgens de
Culturele Raad van Leid
schendam slechts een aanzet
voor een definitieve keuze
voor aankoop of een op
dracht. Vrijblijvend dus. Zo n
formulering doet het altijd
wel, bij een gemeenteraad.
Maar om verder gehakketak
mogelijk te maken „wordt
een open inschrijfprocedure
als de beste oplossing gezien,
maar uiteindelijk zou de Cul
turele Raad voorstellen voor
de te volgen procedure wil
len doen".
Maar in feite zal 't Lien daar
later geen enkele weet meer
van hebben. Er komt beslist
een tijd, dat iedere Liener,
jong of oud, probleemloos op
het paard en de ruiter van
Hulleman klimt, de bronzen
geborgenheid van Ula zoekt,
de stalen platen van Fredy
uit hun evenwicht tracht te
brengen, bij nacht en ontij de
effecten van Henk rond het
elektriciteitshuisje probeert
te ontregelen, het zuivelspel
letje van Guus in discrediet
wil brengen. En de magistra
le burgervader De Vreeze,
recht van lijf en leden, de
eerst aanwezende, de slot
voogd van de Leidschendam-
se gemeentelijke burcht, hij
zou zich dat allemaal niet be
wust zijn? Kom nou. Hij
heeft wel voor hetere kunst
werken gestaan. Ik wacht
met spanning, vanuit de ver
te, de komende debatten af.
NOORDWIJKERHOUT
Sinds kort bestaat er
een werkgroep Bijstands
vrouwen in de Bollen
streek. Het eerste doel
van de oprichters is om
lotgenoten, die in de bij
stand terecht zijn geko
men, te wijzen op hun
rechten. Alleen als je je
rechten kent, kun je daar
voor vechten, redeneert
de groep. Verder wil men
morele steun geven aan
elkaar en anderen door
middel van open ochten
den en practische onder
steuning door het organi
seren van een klussen-
dienst.
De sociale diensten in de ver
schillende gemeenten in de
streek schieten vaak te kort in
hun voorlichting aan bij
standsvrouwen, aldus de
werkgroep. Eigenlijk zou het
de taak van de maatschappe
lijk werker moeten zijn de
vrouwen te wijzen op hun
rechten maar dat gebeurt vaak
alleen globaal. Voor de speci
fieke moeilijkheden is er geen
tijd. „De behandeling van jou
specifieke geval hangt vaak af
van de goedwillendheid van
de gemeente of de betreffende
ambtenaar", aldus Frieda
Klijn Velderman. Zelf heeft ze
een part-time baan, maar ze
kon met het geld dat ze daar
mee verdiende nauwelijks de
oppas voor haar kinderen be
talen. Pas een jaar later ont
dekte ze dat ze die oppaskos-
ten vergoed had kunnen krij
gen omdat dit zogenaamde
„verwervingskosten" zijn; kos
ten die je maakt om te gaan
werken. Slechte voorlichting
dus.
Het voornaamste doel van de
groep is dan ook vrouwen te
leren uitzoeken wat hun rech
ten zijn. Daarbij kan de werk
groep uitgaan van de eigen er
varingen die ze inmiddels op
gedaan heeft. Bijstandvrouwen
moeten ook wegwijs gemaakt
worden in het woud van hulp
verlenende instanties. Daar
mee wil de groep niet tegen
over de gemeenten gaan staan
maar juist samenwerken.
Vrouwen die net een echt
scheiding achter de rug heb
ben zullen dat goed kunnen
gebruiken omdat ze toch al in
de put zitten.
Praatgroepen
Het tweede doel van de groep
is dan ook bijstandsvrouwen
de gelegenheid te geven de na
righeid van zich af te praten
op open ochtenden en in
praatgroepen. Op 20 januari
zal er een in het vormingscen
trum De Mast in Noordwijker-
hout georganiseerd worden.
Dan kunnen ook problemen
geïnventariseerd worden.
Dat aan zoiets behoefte is,
bleek al op de ochtend die eni
ge tijd geleden in De Mast
werd gehouden. Daar kwamen
vrouwen bijeen die propvol
praktische en emotionele
moeilijkheden zaten. Daarbij
speelt een grote rol dat vrou
wen minder gewend zijn voor
zichzelf op te komen. Ook zit
de sociale druk van de directe
omgeving veel vrouwen nogal
dwars. Ze moeten hun hele
doen en laten als bijstand-
streksters uitleggen aan de
buurt. Verder wordt er ge
dacht aan het houden van ge
zelligheidsbijeenkomsten op
feestdagen. In de toekomst wil
de groep ook een soort klus-
sendienst organiseren om el
kaar praktsch bij te staan.
JSENAAR Wanneer
Vassenaarse gemeente-
J daarmee instemt, wordt
idoor brand grotendeels
Moeste landhuis op het
Tgoed Backershagen ver-
jyd en worden er twee
huizen met elk zestien'
ementen en een par-
Ikelder voor zestig auto's
juwd. De raadscommissie
'openbare werken buigt
Woensdag over het voor-
|van projectontwikkelaar
Poort.
maart 1979 werd aan de
.p Poort een bouwvergun-
verleend voor onder
r het restaureren van het
dradenhuis. Het was de bedoeling
i tand ^AB-Projectontwikkeling
Douwplan zou overnemen,
verb# deze zag daar van af. De
jente drong in juli 1983
9 luw bij de MAB aan op
[nelle restauratie van Bac-
aagen, aangezien het pand
een voortschrijdend ver-
jtnderhevig is. Als gevolg
ït overleg is ir. Poort on-
met dit voorstel geko-
een
:>nde
,1 i fate
t me
t :ieri
Het is de bedoeling dat aan
weerszijden van het hoofdge
bouw de twee koetshuizen ko
men. Daar tussen komt het
verdiept aangelegde parkeer-
plein en een beeldentuin. De
toegang naar de in totaal 35
appartementen is gepland van
af de Backershagenlaan via de
reeds bestaande brug en toe
gangspad.
Het verbrande landhuis
Backershagen wordt mo
gelijk gerestaureerd.
Voor de restauratie en aan-
fcouw op het landgoed Bac
kershagen, is het nodig het be
stemmingsplan Landelijk Ge
bied aan te passen. Het college
van B en W van Wassenaar
vragen de commissies in te
stemmen met dit voorstel. Ook
Monumentenzorg het land
huis uit 1720 staat op de Monu
mentenlijst en de Wasse-
naarse welstandscommissie
hebben geen bezwaren tegen
c*«. plannen.
NOORDWIJK De raads
commissie voor welzijnszaken
gaat zich volgende week bera
den over de verdeling van de
in Noordwijk beschikbare ac
commodatie voor het sociaal-
culturele werk. Een van de
hete hangijzers daarbij is de
toekomst van De Rank. Dit ge
bouw is in zijn oorspronkelijke
opzet een kerkruimte met ver
enigingsaccommodatie voor de
hervormde gemeente. Al gauw
verschafte De Rank ook on
derdak aan niet-kerkelijke
verenigingen en clubs en in de
loop van de jaren ontwikkelde
het gebouw zich tot de functie
van centrale accommodatie
voor sociaal-culturele activitei
ten. Eigenlijk lag dit voor de
hand. Noordwijk aan Zee
kampte met een schaarste aan
vergaderruimte, speciaal voor
kleinere groepen. Voor uitvoe
ringen en dergelijke grote ma
nifestaties kon men terecht in
Lido, voor activiteiten van
meer bescheiden omvang was.
men aangewezen op De Rank
en het Verenigingsgebouw
(het tegenwoordige Buurthuis).
Dit laatste gebouw is het vaste
„home" van de gereformeerde
Jeugdcentrale in Noordwijk
aan Zee. Het behoort toe aan
de gereformeerde kerk.
De vergaderlokaliteiten wor
den ook wel verhuurd aan an
deren. Zo vergaderen daar te
genwoordig de Koninklijke
Maatschappij voor Tuinbouw
en Plantkunde, de afdeling
Noordwijk van de Internatio
nale Verengiing Philatelica,
De Nederlandse Christen
Vrouwenbond, Natuur- en Vo
gelbescherming, de Neder
landse Verenging van Huis
vrouwen (af en toe) en nog en
kele instellingen en organisa
ties. De commissie van beheer
van het Buurthuis staat be
paald niet om huurders te
dringen. Verhuur hangt af van
de tijd die de (vrijwillige) be
heersters beschikbaar hebben.
Vandaar dat de druk op De
Rank groter is geworden. An
derzijds vertrokken daar vere
nigingen (Philatelica Noord
wijk) omdat De Rank haar
huurprijzen zo drastisch ver
hoogde, dat zij elders goedko
per terecht konden.
Verhuur
De Rank streeft wel naar een
optimale verhuur. Voor de
avonduren lukt dat vrij rede
lijk, overdag, en met name in
de ochtend, is het gebouw
slechts bezet. Dat komt omdat
De Rank, in tegenstelling tot
het dorpshuis De Kuip, geen
bejaardenwerk huisvest. De
bejaarden te Noordwijk aan
Zfys, met uitzondering van de
Christelijke Bejaardenbond,
maken gebruik van 't Tref
punt aan de Schoolstraat. Ge
zien de ligging van het ge
bouw vlak bij het strand en
het Vuurtorenplein biedt De
Rank mogelijkheden om in de
zomermaanden een functie te
vervullen in de slechtweerre-
creatie. Dit zou dan wel be
perkt moeten zijn tot de weke
lijkse werkdagen. Zondags
worden namelijk in De Rank
de ochtendkerkdiensten ge
houden van de Ichtus-wijk
van de Hervormde Gemeente
en in het seizoen de avond
diensten voor duitse gasten.
Voorts zijn er zaaltjes, die per
manent aan de hervormde
jeugdraad zijn verhuurd. Bijna
zeventig procent van de ver
huur is echter niet kerkelijk.
De Rank, die in 1964 door de
hervormde gemeente in ge
bruik werd genomen, wordt
beheerd door de kerkvoogdij.
Van het begin af kampte men
al met exploitatietekorten.
Aanvankelijk werden die gro
tendeels door de kerkelijke ge
meente gedekt. Ook de bur
gerlijke gemeente sprong bij.
Met ingang van 1974 besloot
deze laatste een eind te maken
aan exploitatiesubsidies. Van
toen af verstrekte de gemeente
een bijdrage van 15.500.- in
de kapitaalslasten. Ondanks
een verdubbeling van de
huuropbrengst (in 1984 ge
raamd op ruim 90.000.-) blijft
de kerkvoogdij met exploitatie
tekorten kampen.
Verkoop
De kerkvoogdij wil van deze
tekorten af en overweegt ver
koop van het gebouw. Om De
Rank voor het plaatselijk ver
enigingsleven te behouden,
restten in feite slechts twee
mogelijkheden: de gemeente
koopt De Rank aan als centra
le accommodatie of de burger
lijke gemeente springt bij in de
lasten van exploitatie. Men
denkt nu aan een opvoering
van het gebruik van de zaal
ruimte door commerciële akti-
viteiten in de seizoenmaanden
en het meer benutten van de
grote zaal voor het geven van
voorstellingen en dergelijke.
Een wijziging van de subsidie
verordening moet dan de ge
meente een wapen in handen
geven om gesubsidieerde orga
nisaties en instellingen te
dwingen gebruik te miken
van De Rank.
