ÏÏavenzangers zingen zich
\pnieuwnaar platina succes
Verrassend
debuut
Renate
Dorrestein
i
B EN W ARNHEM WILLEN
OPSCHORTING BKR-PLAN
Bedrijven profiteren onvoldoende
van Europese ontwikkelingshulp
Het geld
is op
X
JNST
QeidóaQowuvnt
DONDERDAG 22 DECEMBER 1983 PAGINA 7
tograaf Bill Brandt
erleden
IDEN Bill Brandt, een van de groten
de fotografie van deze eeuw, is dinsdag-
;d op 79-jarige leeftijd na een korte, zware
te in Londen gestorven. Hij had een unieke
■\Ql^tatie als portretfotograaf, waarbij hij zijn
*®^jrwerpen plaatste in hun sociale omgeving,
jgenstelling tot vele andere Britse fotogra-
rerbreedde Brand zijn horizon door contac-
e leggen met collega's van naam in het bui-
ind. Hij studeerde en werkte enkele jaren
Eg&rijs en hij onderging de invloed van de
?eft af'^aan ^an Ray. maar °°k van de Frans-
j jHenri Cartier-Bresson. Na de tweede we-
k, lorlög ontwikkelde Brandt een nieuwe stijl
..%ele surreele elementen.
n zijn zwart-wit-afdrukken werden hoge
tw^n betaald en vrijwel alle grote kunstgale-
den 'lin de wereld toonden zijn werk.
Boven
jpetit|
Onderscheiding
voor Swagemaker
en Perlee
AMSTERDAM Burge-
meester en wethouders van
Amsterdam hebben het on
derscheidingsteken van
verdienste van de stad toe
gekend aan de Amsterdam
se kunstschilder T. Swage
maker, die 25 december 85
jaar wordt.
De bekende Amsterdamse
draaiorgelmaker G. Perlee,
die onlangs de 75-jarige
leeftijd bereikte, kreeg het
zelfde onderscheidingsteken
van het college.
Acteur-regisseur Jack
Dixon overleden
OSSENZIJL In zijn woonplaats
Ossenzijl is gisteren op 60-jarige
leeftijd de acteur-regisseur Jack
Dixon aan een hartaanval overle
den. Dixon behoorde indertijd tot
de televisiemakers van het eerste
uur. Het grootste deel van zijn
carrière werkte hij voor de
VPRO, voor welke omroep hij de
eerste drama-produkties regis
seerde die ooit op de Nederlandse
televisieschermen verschenen.
Bekend is onder meer ziin tv-regi-
stratie van „Het Woord'een stuk
van de Deense predikant Kaj
Munk, en van het befaamde to
neelstuk naar de film „Brief En-
counter".
'"eest na tweeën verzekerd van ere-metaal
Première van onbekende Hitchcock over concentratiekampen
LONDEN Op kanaal-4 van de Britse televisie is
de „wereldpremière" van een onbekende Hitchcock,
een documentaire over Duitse concentratiekampen
van vlak na de tweede wereldoorlog, gegeven. De
film werd onlangs bij toeval ontdekt in het Londense
oorlogsmuseum (Imperial War Museum). Hij werd in
1945 in opdracht van het Britse ministerie van voor
lichting gemaakt om de Nazimisdaden te illustreren.
De filmband zonder titels toont afschuwelijke beel
den uit Bergen-Belsen, Dachau en Ludwigslust - ber
gen lijken, uitgemergelde overlevenden en goed-
-doorvoede opzichters die gedwongen worden massa
graven te openen. Hitchcock laat ook de ex-burge
meester van Belsen en andere autoriteiten zien, zoals
zij door de Britse bevrijder naar het concentratie
kamp zijn gebracht en daar wezenloos toekijken. In
Dachau toont de film lampekappen die van mensen
huid zijn gemaakt.
Er is geen commentaar bij de film, maar dat werd er
bijgesproken met behulp van een door Hitchock en
zijn ploeg nagelaten draaiboek.
Bij vrouwenlijken wordt bijvoorbeeld gezegd dat zij
er als „marmeren beelden" bijlagen. Beelden van ba
by's krijgen van Hitchcock het commentaar mee: "Er
werden er geboren achter prikkeldraad en men kan
zich geen voorstelling maken van de omstandighe
den waaronder dat gebeurde". De filmband eindigt
met de woorden: „Wij levenden zullen door Gods ge
nade leren".
Het Britse ministerie had de documentaire gemaakt
om te laten zien aan het Duitse volk, maar in het
raam van de naoorlogse verzoening zag het er van
af, bang dat de schrikbeelden een boemerangeffect
op de geallieerden zou hebben.
INFORMATIE OVER FILMS. MUZIEK.
THEATER. RECREATIE. EXPOSITIES
EN EEN COMPLETE AGENDA
veilig
eise
Racin
Racin;
ILDOORN Het ge-
,e: het is niet alles
1 wat er blinkt gaat
de Havenzangers in-
RTjaad op. De vertolkers
offï^et êezelhge lied ne-
Haa ^e laatste tijd alleen
i een; maar genoegen met
fhonc(na. Hun elpee „Daar
rwaaifle waterkant" is in-
/arigeb0!5 yan edelme-
hen,tvoorzien en met ^un
;smaafwste superschijf
n om tst na tweeën" gaat
i te vttprecies dezelfde kant
De platenpers moet op
de vï t°eren blijven draai-
inen j11 aan de overstelpen-
mde Kraag te kunnen vol-
ïren k.
i, afi
'bekefrsteund door ruim veer-
tforrrjterspots is de weg naar
zich^vai met platina gepla
nd, vft Tijdens de Sinterklaas-
re wWe vlogen de langspeel-
'ond.)n a]s warme broodjes
/erw^de toonbank. Platenhan-
van ten belden de leider van
'g groep, Henk Plecket,
itvoetiperSoonlijk op omdat
•ng jpoorraad was uitgeput. De
trentHoomse muzikant is er
n h<y*gewend geraakt. „Het is
luis. gekkenhuis hier. We heb-
chtoftweer eens midden in de
de afgeschoten. En neem van
dighejaan dat we met 's Nachts
koijfreeën niks te vroeg op de
s zij^t zijn gekomen. Deze
'gen houdt het vol tot aan de
êval. Van de single zijn er
verkocht en dat is in
tijd erg veel. De platen-
lel ligt op z'n gat, maar wij
bn verkopen".
)E
idaar die elpee „Feest na
rën". Daarop staat ook
Olé", dat op single wordt
(bracht. Ook dat nummer
het maken. De mensen
|en in deze moeilijke tijd
ET efte aan vrolijke muziek.
'ZIEK doorbreken de kommer en
J^IES I. Met onvervalste Neder-
5e muziek. Dat is het ge-
I van ons succes. In de af-
the (Fjen zjjn we soms wej
Dl. Tsj,^eer Per week °P de tv
3t Rrilj
De Havenzangers met een derde platina elpee. Na „Daar bij de waterkant" ligt ook
voor „Feest na tweeën" platina In het verschiet. Vanavond introduceren ze hun
nieuwste single „Olé, Olé in Op volle toeren. Tros Nederland 2, 19.12 uur.
geweest. Daarnaast treden we
vrijwel elke avond in het land
op. Dat is keihard werken, ja.
Wij staan de helê avond op de
planken. Van acht tot een. Om
half tien staat de tent op zijn
kop. Iedere keer weer, zonder
een enkele uitzondering".
Tournee
Niet alleen in eigen land, maar
ook ver daarbuiten slaan de
stoppen door als de Havenzan
gers hun vrolijke noten de zaal
in slingeren. Onlangs kwam
de groep terug van een ge
slaagde tournee door Canada
en de Verenigde Staten.
Henk Plecket: „Wij zijn opge
treden voor Nederlandse
clubs. In Edmonton, Calgary
en het Amerikaanse Red Dear.
Sommigen hebben negenhon
derd kilometer met de auto ge
reden om ons te zien optreden.
Over de tafels en stoelen gin
gen ze. De zalen barstten uit
hun voegen. Buiten stonden
nog eens zo'n vijfhonderd
mensen te wachten om binnen
te komen. Maar er was geen
plaats meer. In Edmonton zijn
we naar buiten gegaan. We
wilden die mensen niet teleur
stellen. En dat hebben ze
enorm gewaardeerd".
Voor ons was het een droom.
We hebben veel meegemaakt
maar dit sloeg werkelijk alles.
Op een gegeven moment kre
gen we een rondleiding door
de tv-studio's van Edmonton,
een stad met meer dan een
miljoen inwoners. Voor we het
wisten zaten we in een recht
streekse uitzending. Het hele
programma werd voor ons
omgegooid. Van alle kanten
kwamen ze met instrumenten
aandragen en hup daar gingen
we life de ether in. Volgend
jaar gaan we terug, dat weten
we nu al zeker".
Kijkcijfers
„Je weet niet wat je overkomt
daar. Zo werden we ontvan
gen door de burgemeester van
Edmonton. Toen we buiten
kwamen stonden er achtdui
zend mensen op ons te wach
ten. In Edmonton wonen na
melijk 35.000 mensen van Ne
derlandse afkomst. Maar ook
de engelstaligen hebben naar
ons televisie-optreden geke
ken. De kijkcijfers, die daar
onmiddellijk meetbaar zijn
klommen tijdens de uitzending
omhoog".
Eenmaal terug in eigen land
ging het feest onverdroten
voort. De Havenzangers zon
gen zich in een mum van tijd
naar de top van het neder-
landstalige klassement en na
men en passant hun derde pla
tina elpee in ontvangst. Het
feestgedruis was nog niet ver
stomd of daar vloog een nieu
we elpee van de pers: „Feest
na tweeën", met eigen werk
en een potpourri van onver
valste vaderlandse meezingers.
„De tekst van ,,'s Nachts na
tweeën" mag dan wat moeilijk
zijn, maar het nummer ligt
wel lekker in het gehoor", zegt
Henk Plecket. „Bovendien is
het geïnspireerd op een ge
beurtenis die we zelf hebben
meegemaakt. Na afloop van
een optreden bouwen we nog
wel eens een feestje met het
personeel. In Friesland kwam
het dak bijna naar beneden en
dat hebben we in de tekst ver
werkt. Olé, Olé is ook zo'n
nummer. Vanavond introdu
ceren we dat lied in „Op volle
toeren". Het staat trouwens
ook op de nieuwe elpee. Het
wordt weer een gezellige mee-
deiner. Echt, met die langs
peelplaat kunnen we tot car
naval vooruit".
Volle buit
De platenmaatschappij wil in
ieder geval de volle buit bin
nen halen. De Sterspot onder
steunt de reclamecampagne.
Plecket: „Opnamen daarvoor
vonden plaats in Nijmegen.
Life natuurlijk. Sfeer in de
zaal willen we ook op tv over
brengen".
Oudejaarsnacht verschijnen de
Havenzangers andermaal op
de buis. In de show van André
van Duin. Een life programma
dat het nieuwe jaar met het
geweld van een zevenklapper
moet inluiden. Als het aan de
Havenzangers ligt gaat het
feest tot 's nachts na tweeën
door.
DAVID LEVIE
doormen Toonder
ennjkchting steunt
luterend auteur
lavie I HAAG Met het instel-
ntslanevan „De Eenhoornprijs"
1 de Marten Toonder Stich-
rvstfin Amsterdam het schrij-
!che ivan literair proza bevor-
|n. De Eenhoornprijs, groot
000,- wordt jaarlijks uitge-
telm I aan een auteur die nog
i literair werk in hoek
ast (jfi heeft gepubliceerd. On-
e literair werk wordt ook
taan literaire strip. Voor
iterende auteurs geldt
I leeftijdsgrens. Werk, dat
romvang moet hebben van
iei0i7pinste 25.000 woorden, kan
<omenl5 maart 1984 in drievoud
utomaüen toegestuurd aan de
nds ten Toonder Stichting, ge-
igd Rubensstraat 58hs in
iterdam.
ARNHEM Burgemeester en
Wethouders van Arnhem wil-
len dat de regering de voorge
nomen bezuinigingen op de
beeldende-kunstenaarsrege-
ling (BKR) opschort. Het colle
ge is ernstig verontrust over
de omvang van deze bezuini
gingen en de daarmee samen
hangende maatregelen. B en
W willen een dringend beroep
doen op de regering om tot
overleg met kunstenaarsorga
nisaties te komen voor het vei
lig stellen van de beroepsposi
tie van erkende beeldende
kunstenaars.
Dit staat in een voorstel aan de
Arnhemse gemeenteraad. Een
gemeentelijke uitspraak over
de BKR-maatregelen was een
van de eisen die de bezetters
van het Arnhems Gemeente
museum afgelopen weekeinde
stelden voordat zij hun bezet
tingsactie zondag beëindigden.
Volgens B en W van Arnhem
leiden de rijksvoornemens er
toe dat zeker 2.500 van de to
taal 3.500 van de BKR afhan
kelijke kunstenaars op een an
dere manier in hun basisinko
men zullen moeten voorzien.
In Arnhem zullen volgens het
college door de voorgenomen
bezuinigingen de komende
drie jaar 50 kunstenaars moe
ten „afvloeien".
Het college van B en W is van
plan, „binnen de uiterst krap
pe financiële marge van de ge
meente", zo spoedig mogelijk
met voorstellen te komen die
zijn gericht op behoud van de
beroepspositie van in Arnhem
gevestigde kunstenaars. „De
verwachtingen mogen echter
niet te hoog gespannen zijn",
aldus B en W. „Arnhem zal
onmogelijk de gaten kunnen
dichten die anderen veroorza
ken".
SER:
HAAG Nederlandse
'ijven die ook in aanmer-
willen komen voor de le-
ig van goederen of uitvoe-
van werken die worden
ncierd uit het Europees
'ikkelings Fonds (EOF)
flen volgens de Sociaal-E-
pmische Raad (SER) nau-
>nbo<fe contacten moeten opbou-
zool.j met de Brusselse autori-
35-4^1. Zij moeten met name
Nederlandse ambtenaren
het directoraat-generaal
^^■Wikkeling van de Europe-
Commissie, het „dagelijks
4NfUur" van de Gemeenschap,
sten benaderen.
Het Nederlandse bedrijfsleven
ontvangt slechts 6,4 procent
van de fondsbestedingen van
11,5 miljard gulden terwijl de
Nederlandse overheid bijna 8
procent in de fondskosten bij
draagt. Wat ons land betreft
lopen wij sterk achter bij de
andere EG-landen, waarvan
Frankrijk het meest profiteert.
Het rapport van de SER werd
gistermiddag aangeboden aan
staatssecretaris Bolkestein van
economische zaken, die even
eens vond, dat het aandeel van
het Nederlandse bedrijfsleven
te klein. Hij keerde zich echter
tegen het juste retour", het
beginsel dat een lidstaat van
de Europese Gemeenschap
evenveel van de EG moet ont
vangen als het er aan betaalt.
De Nederlandse overheid zou
betere contacten met Brussel
moeten onderhouden en als zij
weet heeft van specifieke pro
jecten bedrijven rechtstreeks
moeten benaderen, aldus een
van de adviezen in het SER-
rapport. Verder zouden de di
plomatieke vertegenwoordi
gingen in de ontwikkelings
landen informatie moeten vér
strekken over mogelijke con
tracten waarvoor geen inter
nationale aanbesteding plaats
vindt. De Nederlandse bedrij
ven zouden eveneens betere
contacten met Brussel moeten
onderhouden, vaker moeten
klagen als niet alles verloopt
zoals het hoort, zich beter
moeten oriënteren over wat
gaande en mogelijk is, hum
produkten moeten aanpassen
aan het gevraagde prijs- en
kwaliteitspeil en meer moeten
samenwerken met andere be
drijven. Die aanbevelingen
gelden vooral voor kleinere
ondernemingen, die veel
moeilijker aan de bak blijken
te komen.
De staatssecretaris kondigde
aan dat er een hoge ambtenaar
in Brussel zal worden gestatio
neerd om signalen te geven als
er weer wat te vergeven valt.
Zo'n verbindingsman komt
trouwens ook bij de wereld
bank in Washington.
Schouwburgdirecties:
AMSTERDAM Het meren-
deel van de Nederlandse
schouwburgen heeft de laatste
tijd zoveel moeite het hoofd
boven water te houden, dat de
Vereniging van Schouwburg
en Concertgebouwdirecties
heeft besloten om theatergroe
pen en muziekgezelschappen
voortaan te laten meedelen in
het risico van een slecht bezet
te zaal. Tot dusver kwam dat
risico volledig voor rekening
van de zaalexploitanten, die
voor een voorstelling een zo
genoemde „uitkoopsom" op ta
fel moesten leggen.
De Vereniging stelt nu voor de
gezelschappen een - veel lager
- basisbedrag te bieden, en de
rest van de gage afhankelijk te
stellen van de hoogte van de
recette. Neemt een gezelschap
hiermee geen genoegen, dan
gaat de voorstelling niet door.
Het voorstel, of liever ultima
tum, wordt uiteengezet in een
brief aan de gezelschappen,
die gisteren is verzonden.
Volgens G. Tinholt, directeur
van het landelijk bureau van
Schouwburg en Concertge
bouwdirecties, kampen vrijwel
alle theaters buiten de Rand
stad met ernstige financiële
problemen, omdat zij op te
veel voorstellingen moeten
toeleggen. De aangekondige
maatregel is mede genomen
om het ministerie van WVC
wakker te schudden, en aan te
sporen tot de invoering van
een ander subsidiëringssys
teem in de theaterwereld, om
dat het huidige niet meer vol
doet. aldus Tinholt.
JU1Ik4-
Renate Dorrestein, geen familie van Hans Dorrestijn en helemaal niet van Renate Ru-
benstein. „Maar op een of andere manier denken de mensen dat wel".
„BUITENSTAANDERS" MET
WERELD IN SPIEGELBEELD
HAARLEM Het heeft
stapels geweigerde manu
scripten geduurd, voor
Renate Dorrestein (29) de
drempel van het debuut
mocht oversteken: uitge
verij Bert Bakker accep
teerde van haar „Buiten
staanders", een wonder
lijk avontuur met Escher-
achtige indrukken, een
wereld in spiegelbeeld.
Want wie zijn dan wel de
buitenstaanders in dit ver
haal over een eenzaam
huis aan het water: de
hoogst zonderling bewo
ners, of het clichématige
gezin, dat daar bij toeval
komt logeren?
Er zijn twee antwoorden mo
gelijk, die Renate in cryptische
vorm wil geven: „Het verschil
tussen gek en normaal is
meestal nauwelijks waarneem
baar. In dat eenzame huis wo
nen mensen die men voor gek
zou kunnen verklaren, die ook
voor gek verklaard zijn, maar
niet noemenswaardig gevaar
lijk. En dat gezin vaA Laurie
en Max kun je normaal noe
men. Maar als je je niet be
moeit met gekken, als je ze
hun gang laat gaan, dan blij
ken die mensen uitstekend te
kunnen functioneren. Het gaat
pas mis als je ze dwingt te le
ren leven volgens de gebrui
kelijke sociale norm".
De gebruikelijke sociale norm,
het gedrag van mensen, houdt
Renate Dorrestein bezig; privé
en als redactrice van het femi
nistische maandblad „Opzij".
Gedrag van mensen in haar
persoonlijke omgeving heeft
deze Haarlemse schrijfster tot
het schrijven van dit debuut
gebracht. Renate: „Het idee
kreeg ik onder de douche. Gek
eigenlijk, dat je op de meest,
vreemde momenten ideeën
kunt krijgen die later bruik
baar blijken te zijn. En je weet
nooit waar die ideeën vandaan
komen.
Zie ie, ik ben heel nauw be
trokken geweest bij een ge
slaagde poging tot zelfmoord
van iemand aan wie ik me erg
gehecht voelde Natuurlijk
bracht dat verdriet met zich
mee, maar het verbaasde me
eigenlijk dat zo veel mensen
me wilden troosten omdat ik
me misschien schuldig zou
moeten voelen. Je hoeft je je
niet schuldig te voelen hoor,
zeiden ze. Maar ik voelde me
helemaal niet schuldig, in te
gendeel. Het was heel anders.
Natuurlijk weet ik ook wel,
dat er gevallen zijn waarin je
iemand kunt helpen, waarin je
iemand móet helpen. Maar
soms kun je ook helpen door
juist niets te doen, een ander
die dood wil in zijn waarde te
laten door mee te denken en
te begrijpen waar het bij die
éne iemand echt om gaat. Ik
denk, dat je dan de hoogste
graad van vriendschap hebt
bereikt. En dat, maar ook mijn
gedachten over het relatieve
van fatsoen, wilde ik in „Bui
tenstaanders" vastleggen".
Roman
Een dergelijke zienswijze over
hulpverlenig zou in drie regels
kunnen worden samengevat,
Renate Dorrestein maakte er
een roman van bijna tweehon
derd pagina's van. „Ik had er
mensen voor nodig, als vehi
cle, ik bedoel het voertuig
waarmee je je gedachten op
andere mensen overbrengt".
Renate Dorrestein bracht al
lerlei vreemde mensen bijel-
kaar: Agrippina, een oude
vrouw die van vers bloed
houdt, haar zoon die liefdes
brieven schrijft, twee kwek
kende zusjes, een zwakzinnig
kind, een onnozele knecht en
een morsige hond die aanvan
kelijk niet als hond wordt her
kend door zijn menselijke
trekjes.
Renate: „Grappig. Een aantal
mensen wie ik het manuscript
heb laten lezen, kregen pas la
ter door dat Evertje Polder
een hond was. Misschien komt
het ook door de naam van die
hond. En wat het verzinnen
van namen betreft, daar heb
ik erg mee geboft, ik had ze op
één dag bijelkaar: Lupo, Biba,
Ebbe, Agrippina. Het ging op
de manier van: zeg, je moet
nog de groeten hebben van
Evertje Polder. Wie is dat?
vroeg ik. O, een meisje met
wie je in de derde klas van de
lagere school hebt gezeten,
weet je dat dan niet meer. Nee,
ik wist het niet meer, maar het
kon heel goed mogelijk zijn. Ik
denk dat je niet zo bij namen
stilstaat, als je er in het dage
lijks leven mee te maken hebt.
Dat meisje heette Evertje en
haar achternaam was Polder.
Dat kan. Maar als je dat na zo
veel jaren hoort, dan denk je
toch van hee, wat een rare
naam. Die kan ik in m'n ro
man gebruiken. Zo zijn alle
namen ontstaan, vrienden van
vriendinnen en dergelijke".
Verhaal
Het verhaal van Renate Dor-
resteins romandebuut is in we
zen heel eenvoudig. Een echt
paar met twee kinderen wil„.
met de auto met vakantie, de^
auto raakt van de weg half in
een rivier. Het gezin zoekt-„
hulp en komt terecht in een.
landhuis dat wordt bewoond.-,
door zonderlingen. Als de auto
is gerepareerd zet het gezin de
vakantie voort. Maar dan is
inmiddels ook duidelijk ge
worden dat het huis met de
zonderlingen een medisch ex
periment is: in hoeverre kun
nen „gekken" een eigen be
staan regelen, zij het onder V;
toezicht?
Renate heeft daar zo haar ge
dachten over. „Een zwakzinni-
ge kent de remmingen niet
van de mens in de normale sa
menleving. Ze zijn spontaner,
kunnen veel gemakkelijker
genegenheid tonen. Zij vinden
niet gek, wat wij wel gek vin
den. Juist omdat ze gek zijn...1'
Om niet helemaal op het gek-
kenspoor te zitten, heeft deze
schrijfster een nogal clichéma
tig echtpaar geïntroduceerd,
Laurie en Max. Renate: „Door
normaal en abnormaal tegen- -
elkaar af te zetten, krijgt het
boek relief. En de passages
over Laurie en Max worden-
als een opluchting ervaren;,
niet voortdurend van dat zon
derlinge. Bovendien heb ik
iets van mijn inzichten over
feminisme kwijt gekund. Alle
karaktertrekken neb ik gelij
kelijk over de betrokkenen
uitgestrooid, of het nu mannen
waren of vrouwen. Ik heb het
niet zo op die felle feministi
sche boeken; ik lees ze niet en
ik zal ze dus zeker niet schrij
ven. Maar dat oude rollenpa
troon van man en vrouw,
waar het feminisme zich tegen
verzet, komt in Buitenstaan
ders toch ook aan de orde.
Laurie is zo'n vrouw die zich
vrijwillig en onbewust aan de
man dienstbaar maakt. Dat die
houding in deze tijd wel scheef
moet lopen, komt niet opval
lend aan de orde. Maar ie
mand die het boek goed leest,
haalt het er wel uit In „Bui
tenstaanders" spelen zich in
derdaad twee verhalen af: de
confrontatie tussen normaal en
abnormaal, waarbij je je kunt
afvragen wat nu het normale
is, en het geestelijke gevecht
tussen Laurie en Max".
Open
„Buitenstaanders" eindigt met.
een open slot: niet duidelijk
wordt gemaakt wat er met het
eenzame huis en z'n zonderlin
ge bewoners moet gebeuren en
ook de rol van Laurie wordt
aan de fantasie van de lezer
overgelaten. „Ja, en wie zijn
nu de buitenstaanders volgen;
jou?" stelt Renate op dreigende
toon. Het antwoord kan alleen
maar znn: „Laurie en Max".
Renate lijkt op dat moment op
een grommende hond die be
sluit niet door te bijten. Mis
schien was het antwoord wel
goed. FRITS BROMBERG
Première ballet
van Nacho Duato
DEN HAAG De balletdan
ser Nacho Duato van het Ne
derlands Dans Theater heeft
zich als choreograaf aange
diend: zijn eerste Dallet gaat 26
jaunari in het Circustheater in
Scheveningen in première.
Het heeft als titel ..Jardi tan-
cat" (Gesloten tuin) en is ge
maakt op muziek van de Cata
laanse zangeres Maria del Mar
Bonet.
