[HQ inderdagverblijf Het Konijn erhuist naar I? Octoberschool T. Waterschap De Ommedijck ieemt nieuwbouw in gebruik Sean Connery na twaalf jaar terug als James Bond i^DEN/REGIO CcidócSoincmt Provincie Zuid- Holland subsidieert toernee van zestig popgroepen Directeur geridderd ffllac VRIJDAG 9 DECEMBER'1983 PAGINA 5 Op mijn omwegen door stad en land kom ik. graag mensen tegen. U kunt mij telefonisch of schriftelijk vertellen wie u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Ik bén bereikbaar via 071 - 12 22 44 op toestel 10. Scène uit „Never say never men het beste een aan de tijd aangepaste re-make van „Thunderball" kunnen noe men, want ook in deze film speelt zich een flink gedeelte van de handeling onder wa ter af. Twee Amerikaanse kernra ketten worden door SPEC TRE ontvreemd om zo de wereld onder druk te zetten. Max von Sydow' mag even als de grote baas achter de schermen optreden, maar de werkelijke strijd gaat tussen de in een spoedcursus weer in vorm gebrachte James Bond en een met geld smij tende internationale schurk again". Klaus Maria Brandauer die vanaf zijn luxe jacht zijn duistere zaakjes regelt. De fraaie Bond-dames ontbreken natuurlijk niet, met Barbara Carrera als de meest dodelij ke van het stel. die dan ook tenslotte door Bond op effi ciënte wijze wordt uitgescha keld. De lokaties zijn ditmaal weer eens de Bahama's, de Franse Rivièra en Noord-Afrika. Connery wilde destijds van de rol van 007 af, omdat hij zoveel moest reizen en de op namen soms zo uitliepen, dat hij niet meer aan ander ac teerwerk toekwam. Van Ro ger Moore hoor je tegenwoor dig hoor je tegenwoordig de zelfde klacht, want na tien jaar en zo'n zes Bond-films schijn je er genoeg van te krijgen en wel eens wat an ders te willen doen. Ook al hoef je al het stunt werk niet voor eigen reke ning te nemen. MILO LEIDEN Zestig popgroepen uit Zuid-Holland gaan in december en januari op toernee door deze provincie. Het eerste concert van deze Zuid-Holland toer vindt morgen plaats in Zoetermeer. De groepen Cairo Nights, Modern Times en NN and the Flightcases bijten de spits af. De zestig groepen kunnen op toernee dankzij een subsidie'van de provincie Zuid-Holland. Een op merkelijke zaak. Want of het nu om de ambtenarensalarissen, het welzijnswerk of de cultuursector gaat, vrijwel overal wordt het bezuinigings mes vastberaden gehanteerd. Met name op het terrein van de cultuur nemen de bezuinigingen soms dramatische vormen aan, het krijgen van subsidie voor nieuwe initiatieven lijkt een wel haast ondoenlijke zaak te worden. In dit verband mag de beslissing van de Provincie Zuid-Holland om een toernee van 60 popgroepen te subsidiëren, inderdaad op merkelijk genoemd worden. Dank zij de inspanningen van de Zuidhollandse Popunie, een samenwerkingsverband van acht tien popcollectieven uit de provincie, is dit uitzonderlijke project tot stand gekomen. Marcel Dallinga, voorzitter van de Popunie: „De collectieven hebben ^zich in het voorjaar gebundeld en willen representatief zijn voor de Zuidhollandse popwereld. Op deze manier proberen wij, in nauwe samenwerking met de Culturele Raad Zuid-Hol land, te werken aan de ontwikkeling van een provinciaal beleid voor onze kunstvorm." Dat het provinciaal bestuur niet onwel willend tegenover de initiatieven van de Popunie staat, bleek al uit het feit dat er 10.000 gulden beschikbaar werd gesteld voor een speciaal podium met amateurgroepen tijdens het Parkpop festival, dat in juni in Den Haag plaatsvond. Gesterkt door dit succes heeft de Popunie zich verder ontwik keld en is er inmiddels een nota verschenen waarin de belang rijkste knelpunten in de popmuziek geïnventariseerd worden en waarin aanbevelingen gedaan worden om door een gericht pro vinciaal beleid tot oplossingen van die knelpunten te komen. „Naast het opzetten van regionale oefenruimtes willen we wer ken aan het vergroten van de speelmogelijkheden voor Zuidhol landse groepen", vertelt Dallinga en geeft daarmee meteen de twee belangrijkste knelpunten uit de nota aan. „Vandaar dat we op het idee van deze toernee zijn gekomen. Dank zij een tweede financiële injectie van de provincie, groot 10.000 gulden, kunnen we nu 60 groepen een optreden laten ver zorgen, waarbij per concert een subsidie van 150 gulden kan worden gegeven aan degene die de groep geboekt heeft. Juist deze subsidie maakt het voor jongerencentra, zaaleigenaren en dergelijke aantrekkelijk om ook eens met een minder bekende groep in zee te gaan, maar wat even belangrijk is, de groep doet podiumervaring op", aldus Dallinga. Om de eerste avond van de toer, morgenavond in de Boerderij in Zoetermeer, een enigszins speciaal karakter te geven zullen er drie groepen spelen: Cairo Nights uit Vlaardingen, Modern Times uit Delft en NN and the Flightcases uit Dordrecht. De positieve reacties van het provinciaal bestuur op de initiatieven van de Popunie zijn bemoedigend. Dallinga: „We hopen dat de provincie ons de komende jaren structureel wil gaan subsidië ren. Tenslotte is popmuziek een niet meer weg te denken onder deel van de muziekcultuur die, net zo goed als klassieke muziek of jazz, door de overheid gesteund moet worden." FRITS BRUINS WARMOND/DEN HAAG De directeur van de Warmond- se scheepswerf en Haagse machinefabriek Schottel-Neder land BV, de heer A.P. Koomen is vandaag benoemd tot offi cier in de orde van Oranje Nassau. De Haagse wethouder N.M. Dijkhuizen reikte hem de bijbehorende versierselen uit in de Haagse machinefabriek in aanwezigheid van het vol tallige personeel. Tevens werd het 25-jarig bestaan van de onderneming gevierd. Bij de machinefabriek en de scheeps werf werken in totaal 200 mensen. Het bedrijf is werkzaam op het gebied van scheepsbouw en scheepsvoorstuwing, en levert daarnaast installaties voor de offshore industrie. De onderneming is zeer actief op het gebied van de export. LIDO 1 en EUROCINEMA 1 en 2: Never say never again 12 met Sean Connery en Barbara Carrera. Regie Ir ving Kershner. Voor sommige mensen is Johnny Weissmuller nog steeds de enige „echte Tar- zan", Warner Oland de enige „echte Charlie Chan" en zo zal Sean Connery wel de eni ge „echte James Bond" blij ven. De acteur, die in 1962 met „Dr. No" Ian Fleming's meedogenloze geheimagent voor het eerst in de bioscoop gestalte gaf, is na twaalf jaar weer terug in deze rol. Met toupetje weliswaar Conne ry is nu 53 maar qua per soonlijkheid nog even sterk aanwezig. „Never say never again is een typische Connery Bond film, realistischer en ook grimmiger dan we van Roger Moore gewend zijn, die het ondanks zijn 55 jaar nog steeds van zijn jeugdige char me en spectaculaire stunts moet hebben. Connery en regisseur Teren ce Young haalden destijds al met „Dr. No" de woede van sommige Britse filmcritici op hun hals, door de held eerst met een schone dame te laten vrijen om haar vervolgens zonder pardon dood te schie ten. En al zijn de harde kan tjes er inmiddels wel een beetje af, Connery-Bond doet dingen, die Moore-Bond nooit in zijn hoofd zou halen. De keuze van de regisseur, Irvin Kershner, heeft daar waarschijnlijk ook toe bijge dragen, want in tegenstelling tot een op visuele effecten berekende Lewis Gilbert bij voorbeeld, pakt Kershner de zaken veel realistischer aan. „Never say never again" mag dan een aantal spectaculaire achtervolgingen hebben, het gaat meer om het zo geloof waardig mogelijk schetsen van een toch altijd nog bizar wereldje van geheimagenten, en dus dichter bij de boeken van Fleming. „Never say never again" zou SLOOPVONNIS OVER ST.BARBARA-SCHOOL GEVELD IS de fili aan ht llen zi •aig en Harolc mgen r yedt stt 'tig. SU r het jolige volkje van „Het Konijn" verandert er niets; het leven is nog jong en onbe- Ook de allerkleinsten komen niets te kort, in de „slaapkamer". cl TERMEER Water- ip De Ommedijck t vanmiddag het nieu- I waterschapshuis aan ^'ïdaschouw in Zoeter- in det *n gebruik iof e(Pmeri' commissaris jij g-ei.de koningin in Zuid- idag land, mr. M. Vrolijk richtte de opening t het in de vergader- aangebrachte wapen S- het waterschap te uilen. Het wapen is in miek uitgevoerd door ieeldende kunstenaar Waterschap De Ommedijck beheert polders die liggen in de gemeenten Leiden, Zoeter- woude, Leidschendam (en Stompwijk) en Zoetermeer. Het waterschap is in 1978 op gericht door samenvoeging van 16 polders die tot die tijd zelfstandig waren, met elk een eigen bestuur. De Ommedijck heeft nu voor het eerst een echt, eigen gebouw. Sinds 1979 werd gebruik gemaakt van een noodgebouw bij het win kelcentrum Soeterwyde in Zoetermeer. Aanvankelijk wilde meneen bestaand ge bouw aankopen, maar aange zien er geen geschikt pand werd gevonden besloot men tot nieuwbouw. Dijkgraaf A. Bos sloeg op 10 november 1982 de eerste paal. In oktober van dit jaar kom het waterschap het nieuwe gebouw betrekken. Het hoekgebouw, waarin alle aspecten van de dienstverle ning van het waterschap vere nigd zijn, bestaat uit twee vleugels van twee bouwlagen. Tussen deze twee vleugels be vinden zich de entree, de cen trale hal, het ronde trappen huis, de lift en de technische installaties. De administratie met balie voor het publiek en de kamer voor de secretaris zijn op de begane grond. De technische dienst, de kamer van de dijkgraaf en de ruimte voor bestuursvergaderingen en de Verenigde Vergaderin gen bevinden zich op de eerste verdieping. De Verenigde Vergaderingen met dijkgraaf, heemraden en hoofdingelan den zijn openbaar. Er zijn dan ook een aantal plaatsen voor het publiek. Bij grotere publie ke belangstelling kan dit aan tal worden uitgebreid door de vouwwand naar de hal te ope nen en de hal als tribune toe te voegen. Het nieuwe waterschapshuis is ontworpen door het Haagse ar chitectenbureau Brasser Teeuwisse. Aannemersbedrijf C. van der Wiel BV uit Noord- wijk zorgde voor de uitvoe ring. draait het hele jaar door, ook in de vakanties, en is slechts op zaterdag en zondag ontoe gankelijk gesloten. Er moest nu ingepakt worden. Door een vrijwillig stel mee levende ouders. „Morgen komt er een grote verhuis wagen. Ook dan zijn het weer de ouders die hand- en spandiensten verlenen", al dus Yvonne Libochant, hoofdleidster van „Het Ko nijn". De „Barbara" is ten dode opgeschreven. Yvonne en de rest van „de leiding" (zes leidsters, twee per groep kinderen het komt „origineel" voor, dat de dames worden aangesproken met: bent u misschien een leiding?) voelden zich een beetje triest. „Dat we naar wat kleinere lokalen gaan is niet zo erg; dat is nog ruimte genoeg. Maar nee, leuk vin den we het niet. Het is daar, in die buurt van de 3 Octo- berschool, wat stil en saai. Hier, aan het Levendaal, is het gezellig; je kunt er naar buiten kijken, naar het druk ke verkeer. We zullen het missen", dacht Yvonne Libo chant beslist. Wachtlijst Zo gaat ook de weg van een kinderdagverblijf niet altijd over rozen. Het is eigenlijk een beetje „barbaars" gelo pen, met de „Barbara". Per dag kwamen hier 38, 39 peu ters over de vloer, op een to taal „bestand" van ongeveer 45. Er komen zelfs van bui ten Leiden naar „Het Ko nijn", grut, getroffen door het lot, dat hun een uithuizi ge, althans bezige, drukke ouder heeft toebedeeld. Ver uit de meeste kinderen „ver huizen" mee naar het nieuwe „Konijn"; het is voor pa of ma een kwestie van even doorrijden, veel maakt dat in de praktijk niet uit. „Het Ko nijn" zal vanaf morgen best wel weer gedijen, in de Tuin- stadwijk. Het is ook een kwestie van wennen. Voor een onderbezetting hoeft niet gevreesd te wor den; reclame heeft „Het Ko nijn" beslist niet nodig. Yvonne Libochant: „We heb ben een wachtlijst, een erg lange wachtlijst zelfs". „Het Konijn" moet weieens zeg gen: „Er zijn nog 75 wachten den vóór u..." En dan knab belt het weer lustig door; het opgevangen volkje heeft er een beste tijd. Met alleraar digste, zorgzame „juffrou wen", wie niets te veel is in hun relatie met hun pupillen. Het is steeds best gelukt, bin nen „Het Konijn" En dat ge beurt ook straks weer, aan de 3 Octoberstraat. Wedden van wel? een kersverse scho- iuier en op mollige itjes trippelde een er rond, bleef even ondaggi bij een grote partij ■f: °P Aken, smeet een 1 e/,.e5plaar de hoek in en \tgi\i zich vervolgens, zal «^onzekere gang, wel- i Het ped naar de deur en. De het lokaal. Het tries- 't conc$n de zaak ontging volkomen. Ook het ire grut om wie Uiteindelijk allemaal bleef koud bij het 'uitzicht van het aan- °r en Jfrde verkassen. Twee C' jPfifclingen, in de beien- Zrn.lfc slaapkamer, de- ongestoord hun du- Pen namiddagslaapje; (deden krachten op de toekomst. Ver- jzag ik een paar jonge lie ma n de I ise dii anvani vrouwen met engelenge duld het zachtaardig re gime handhaven. De laatste dagen van „Het Konijn" zijn geteld. Mor gen, zaterdag, wordt de zitting opgeheven en vertrekt men met het hele hebben en houen naar een andere plaats van vestiging. Ik keek gisteren even rond bij „Het Konijn", dat de vol gende week weer even vrolijk als „konijn" ver der tiereliert, al is het dan wat verderaf gele gen, in de Leidse Tuin- stadwijk. Vijf jaar heeft het kinderdag verblijf „Het Konijn" hon derden baby's en peuters van zes weken tot vier jaar allerplezierigst van 's mor gens 8 tot 's middags 6 uur beziggehouden, terwijl hun ouders aan het werk waren of studeerden. Die opvang gebeurde in drie lokalen en een „slaapkamer" van de St. Barbaraschool, op de hoek van het Levendaal en de St. Jorissteeg. Als het allemaal goed zit, komt eind januari '84 de sloper om het zo ver trouwde, van dubbele begla zing en de meest fantastische tekeningen en blije kreten voorziene, gebouw met de grond gelijk te maken. Er moet op die plek sociale wo ningbouw gepleegd worden, maar helemaal zeker schijnt dat ook weer niet te zijn. Ouders In elk geval moest „Het Ko nijn" naar een andere behui zing omzien. Die is gevonden in de 3 Octoberschool aan de 3 Octoberstraat. Vandaag was „Het Konijn" voor 't eerst in zijn bestaan het „bedrijfje" ?n var. iterna Vlaam 'gint o verkr 1 Tuil tr bijt ttolai it In: \an dt g21 estvlii nlicht 'ijk Wel e toegal De nieuwbouw aan de Aïdaschouw in Zoetermeer.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1983 | | pagina 5