CcidócSowumt
IN EN OM DE KAS
Bollenvak heeft lange weg
te gaan naar eenmalig fust
LAND EN TUINBOUW/ SPORT
Westduitser koopt negen
bollen per jaar minder
West-Duitsland, altijd nog onze beste klant voor bloemen en
bloeiende bloembollen, heeft het er in het eerste halfjaar van
1983 lelijk bij laten zitten. Weliswaar (nog) niet op onrustba
rende wijze, maar de oorzaken zijn onduidelijk en het is ook
nog de vraag, of er een gelijke situatie is ontstaan als bij onze
bloemen. Het gaat nu over de bloeiende zomerbloemen, die
een ongunstig beeld geven van de situatie. Het eerste halfjaar
van vorig jaar werden 391 miljoen bloeiende zomerbloemen
verkocht en dit jaar 320,8 miljoen. Totale besteding vorig jaar
123,1 miljoen Duitse marken en nu 91,7 miljoen. Gemiddeld
kochten de West-duitsers vorig jaar 72 bollen en nu 63 bij een
besteding vorig jaar van 22,6 en nu 17.9 Duitse marken. Dit
blijkt uit een onderzoek door de afdeling Marktonderzoek
van het Produktschap voor Siergewassen .(PVS) ingesteld.
Tweederde van de aangekochte bollen zijn gladiolen. Hierna
volgen met 5 procent de dahlia, freesia en begonia beide met
4 procent. De aankopen van begonia waren daarbij slechts de
helft van vorig jaar.
De belangrijkste daling in het verbruik werd dit voorjaar ge
constateerd bij de anemonen. Hiervan kochten de Westduitse
fezinnen slechts een derde van de hoeveelheid van vorig jaar.
lechts bij één bolsoort was in het voorjaar 1983 een toename
in het verbruik waar te nemen, dat was de amarillys. Hiervan
verdubbelde het verbruik. Bij een onderverdeling naar regio
blijkt dat het noorden van West-Duitsland met een markt
aandeel van 25% het belangrijkste gebied is. Een sterke afna
me, zowel in marktaandeel als in het percentage kopende ge
zinshuishoudingen, wordt gevonden in Nordrhein Westfalen.
Het marktaandeel zakte van 26% in 1982 tot 19% dit jaar. Van
de gezinshuishoudingen die in het voorjaar van 1983 bollen
van zomerbloemen kochten, wonen de beste klanten in Ba-
den-Wurtemberg!
Deze gezinnen kochten gemiddeld 76 bloembollen voor een
bedrag van D.M. 22,10. De discounter verbruikersmarkt is de
belangrijkste en tevens de goedkoopste aankoopplaats voor
Is het bloembollenvak
op weg naar éénmalig
fust? Vandaag lijkt dat
punt nog vrij ver weg te
liggen. Vandaag zegt ie
dereen tegen iedereen
dat het geen haalbare
kaart is, maar dat zei
men in de groenten- en
fruitsector in het begin
van de jaren zeventig
ook. Niettemin is het ge
bruik van éénmalig fust
vaak voor diverse pro-
dukten vandaag een alle
daagse zaak. Het zou best
kunnen dat ook in het
bollenvak de ontwikke
lingen het proces in een
stroomversnelling bren
gen. Maar hoe het ook
gaat lopen: het bollenvak
mikt eerst op gestandaar
diseerd fust. En onver
brekelijk daaraan ver
bonden zal zijn de op
richting van een Fust
centrale.
Is ook dat eer» zaak van lange
adem? De heer J. P. M. de
lg-
bollencultuur en ook voorzit
ter van de onlangs opgerichte
Fustcommissie, is ervan
overtuigd dat de weg bepaald
niet geplaveid zal zijn. Er
zullen heel wat hobbels geno
men moeten worden voor dat
gestandardiseerde fust een
feit is, maar de oprichting
van de Fustcentrale, waarin
al het fust dat vandaag in ge
bruik is, ondergebracht zal
moeten worden, ligt niet te
ver weg. We weten nu hoe
de zaken liggen en er is vol
doende over gezegd en ge
schreven. In 1984 moet het
besluit vallen of die Fustcen
trale er moet komen of niet.
Je kunt niet eeuwig blijven
praten.
Het is niet de bedoeling dat
na oprichting van de Fust
centrale, al het fust dat nu in
gebruik is, snel wordt afge
dankt. In de afgelopen jaren
zijn volwassen kapitalen ge
ïnvesteerd in bakken en
kratten van kunststof. Alleen
de twee Lissese bloembollen
veilingen, de CNB en de Ho-
baho, hebben 660.000 kunst
stof bakken gekocht - in vak
jargon: de Curvers - en daar
op tafel moeten leggen dat
tussen de 7 1/2 en de 8
miljoen ligt. Het is duidelijk
dat die Curvers niet op korte
termijn allemaal omgesmol
ten kunnen worden. Het is
eveneens zo klaar als een
klontje dat de kwekers en de
exporteurs die samen miljoe
nen kunststof bakken en
kratten in hun schuur heb
ben staan, er niets voor voe
len om die meteen maar te
gaan dumpen. Dat zou een
kapitaalvernietiging van hier
tot ginder betekenen.
Eerste stap
De eerste stap zou kunnen
zijn dat de op te richten Fust
centrale al die bakken en
kratten gaat overnemen. Dan
zou men ze geleidelijk kun
nen vervangen door de bak
of de krat die men heeft ge
kozen als gestandaariseerd
fusie. Eerst op wat langere
termijn gezien zou er dan één
type bak of krat komen. Als
het zo ver is, wordt het tijd
een studie op te pakken over
de vraag of éénmalig fust,
wenselijk, haalbaar en be
taalbaar is. Dat lijkt dus een
zier er naar uit dat de stap
naar gestandariseerd fust niet
de grootste problemen zal ge
ven. Die komen eerst om de
hoek kijken als men over
eenmalig fust gaat praten.
Want daarvoor is ook aan
passing van de gehele routing
in de schuren van de expor
teurs en de kwekers nodig.
Dat zal een operatie worden
die er vooral in financieel
opzicht fors zal inhakken.
Hoe het ook zal gaan: de
komst van éénmalig fust is
de eerste jaren niet te ver
wachten. Er is nog een lange
weg te gaan en er zal niets
geforceerd kunnen worden.
Toch is men in de Fustcom
missie met veel geestdrift be
zig de eerste aanzetten te ge
ven. Het is een klein, maar
slagvaardig téam dat geen
behoefte heeft aan lange pa
lavers. Men wil op zo kort
mogelijke termijn doorstoten.
Men speelt in de commissie
dan ook met de gedachte dat
eind 1985 de opdracht kan
worden gegeven voor het
maken van de eerste proef-
mal voor het nieuwe fust.
Maar eerst wil men in eigen
DINSDAG 22 NOVEMBER 1983
Voorzitter J. P. M. de Jonge: snel eerste aam
maken. Pas als men exact
weet wat men wil, wordt het
tijd om de hulp van gespecia
liseerde instituten in te roe-
rus is, kunnen cf
worden gelegd met fff
ten. De commercie jK
pas in de laatste etl
