„B enW hielden belangrijke
informatie voor ons achter"
LEIDEN/REGIO
CcidócSourorit
CDA-WASSENAAR OVER VERKOOP GEMEENTEPAND:
ZATERDAG 19 NOVEMBER 1
WASSENAAR De
CDA-fractie in de Wasse-
naarse gemeenteraad
vindt dat B en W van die
gemeente belangrijke in
formatie hebben achterge
houden bij de verkoop
van twee huizen aan de
Schoolstraat aan het
WD-raadslid H.P. de
Greef.
Dit blijkt uit schriftelijke vra
gen van het CDA-raadslid drs.
W. Olijslagers. Volgens de
heer Olijslagers waren de
raadsleden bij het besluit tot
verkoop van het pand niet op
de hoogte van een ander bod
op deze twee panden. B en W
wilden dit aanbod niet in
overweging nemen, omdat
deze aspirant-koper het groot
ste pand wilde verbouwen tot
appartementen. Volgens wet
houder C.P.M. Barning zou het
gadering ook al felle kritiek
op de verkoop van een ander
gemeentepand. Die kritiek be
trof de verkoop van een pand
aan de Prinsenweg aan de
Haagse makelaar Voorhoeve.
CDA-fractieleider V.J.W.
Wensveen, die die kritiek ver
woordde: B en W hadden
een aanbod van de project-ont
wikkelaar Van Dongen afge
wezen, omdat dit zou zijn ge
daan uit „speculatieve overwe
gingen". Deze had daarover
een brief geschreven aan de
raad. Wij wilden daarop van B
en W de keiharde garantie dat
Voorhoeve inderdaad zelf ging
wonen en kantoor houden in
dat pand, en het niet binnen
korte tijd zou doorverkopen.
De wethouder (Barning, red)
kon die garantie niet geven.
Wij zijn toen niet akkoord ge
gaan met die verkoop", aldus
de heer Wensveen. Hij pleitte
bij die gelegenheid ook nog
voor een laatste bod van de
Onder redactie van Ton Pieters.
„Men ziet mij liever gaan dan
komen en toch wordt mijn
komst dikwijls met ongeduld
verwacht". Een tekst die
hem op het lijf geschreven
lijkt, maar in feite een van de
„nieuwe opgaven" die Johan
de Raadselredacteur aan zijn
Beste vriendjes en vriendin
netjes in het „Geïllustreerd
Zondagsblad" voorlegde dp
een zaterdag in november
van het jaar 1913. Zeventig
jaar geleden. Goede Johan.
Zijn rijk loopt ten einde,
naarmate we Oudejaar 1983
naderen. Ik wees u er al op,
vorige week, dat ik het Zon
dagsblad niet meer de ronde
door 1914 kan laten maken,
omdat ik die jaargang niet in
mijn bezit heb. Spijtig, maar
het is onmacht, moet u maar
denken. Laten we dan maar
lipvpr IfiiVpn naar waarmno
het geen allerdroevigst ge
zicht, een schouwspel dat het
komende verval dreigt te
doen zien van een bloeiende
industrie, die binnen betrek
kelijk korten tijd deze haven
plaats tot een van de welva
rendste en beduidendste
visscherij-havens van West-
Europa heeft gemaakt? Blijk
baar wordt door de stakers
niet de minste aandacht ge
schonken aan de belangen
van het vak en van de vissc-
herij; alleen en uitsluitend
wordt gezien naar de eischen
der werklieden. Dat is uit het
onophoudelijk geharrewar,
waarbij de (revolutionaire)
bond van het personeel tel
kens met nieuwe eischen
komt, wel heel zeker te con-
cludeeren. Het behoud van
de zeevisscherii, de welvaart
van de ülaats iJmuiden-zelf.
ir
h
niet spoedig een er
komt".
„Waar hebben de i.
die als trommels;,
hoornblazer funge
„métier" geleerd?
lijkt eenvoudig, toc_
nigeen zelfs in gac
f>laatsen ze niet wi
ossen. De idyllis
ningsplaats der r
hoornblazers en tro#
ligt bij Waalsdorp ir
nen, waar het heelt!
een lawaai is dat aki
verschrikt zich we|
Daar dirigeert de
majoor de signalei
dag-uit, en hoort de
voorbijganger ook sd
lei wijzen en deui
zóó gewaagde vari
hem de haren te ber
Onlf rlo trnmmc
