MANNEN SLAGEN BU HU. Minister Brinkman:'ik houd van resultaat-voetbal' Uitbundig kleurgevoel in schilderijen Hilda Blom I Lugdunum wacht tevergeefs... fLAND/BUITENLAND CeidócSou/tfuit DINSDAG 1 NOVEMBER 1983 PAGINA 16 EN HAAG „Spreekbeur- ■n zijn erg leuk, maar of het ou zo'n vreselijk effectief liddel is, vraag ik mij af. Er tten vanavond geharde par- jgangers in de zaal, die niet gauw hun lidmaatschap zul- n opzeggen. Echt zending be- rijven, dat gebeurt natuurlijk iet. Maar je hoort toch vrij ?el van wat er leeft en dat je >ms toch anders overkomt an je had bedoeld. Want al .e paperassen die we naar de amer sturen zijn voor veel iensen niet te lezen; dat is mmer. Een half uurtje tv zou sel beter zijn, maar dat haal meestal niet". de zaal van het motel waar rinkman zijn lezing houdt, tten voornamelijk oudere DA-bestuurders. De plaatse- jke bestuurdersvereniging ad de bijeenkomst georgani- •erd. Dp werkbezoek streef ik er an ook vaak naar discussie aar heb je meer aan dan spe- fieke partijspreekbeurten, oeilijke gesprekken niet mij- an. Als ik discussies heb, niet leen met bestuurders die ge- end zijn ruzie te maken in aftige bewoordingen, maar )k fiolen van toorn over je aen laten komen op de werk- ioer. Ik houd van discussie, aar hebben mensen recht ibliotheken k had gedacht dat de men- •n onder de huidige omstan- gheden toch wat sneller ge- aigd zouden zijn te kiezen oor minder inkomen in ruil Dor minder ontslagen. Biblio- ieken zijn daarvan een mooi aorbeeld. Lever maar wat in- amen in, dan behoud je ar- aidsplaatsen en dienstverle- ing. De wereld was te klein, aar ik houd dat standpunt •t op de dag van vandaag vol. c ben er heilig van overtuigd at dit een van de oplossingen die je niet bij voorbaat weg ;oet gooien". n de bibliotheken zeiden ze: ier moet één op de vier men- in weg. Toen heb ik gezegd: unnen de mensen nou echt ?en dubbeltje of een kwartje aor een boek op tafel leggen aor die honderden boeken :.e we hier uitlenen, terwijl ze el video-films huren, patat open, sigaren en sigaretten o grammofoonplaten? Kun- Toen Eelco Brinkman (35) vorig jaar gevraagd werd minister van Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur te worden, had hij aan een dag bedenktijd genoeg. „Ik had Lubbers nog maar een keer ontmoet en kende hem eigenlijk niet goed. Het was een volslagen verrassing, toen hij mij een paar dagen voordat het kabinet beëdigd zou worueii, belde. Ik heb echt niet zitten hengelen of zo, geloof me". Na een riante post op het ministerie van Binnenlandse Zaken, waar hij directeur- generaal binnenlands bestuur was, kreeg hij de kans zelf een departement te leiden, een departement dat geen dag in het nieuws ontbreekt. Bijna een jaar later zegt hij: „Spijt heb ik geen moment. Ik voel mij als een vis in het water, al moet ik nog zien of ik het leuk zal blijven vinden. Mijn hart gaat uit naar een burgemeesterspost. Dat weet iedereen". Brinkman komt uit een „hecht" ARP-nest en is het CDA een zeer warm hart toegedaan. Toch vinden politieke intimi uit het CDA hem door zijn krachtige en duidelijke stellingnames wel eens wat „te kort". Praten over zijn werk, de vele belangenorganisaties, het afkalvende CDA en de dreigende staking. Het portret van een „wat ongewone CDA'er", opgetekend tijdens een snelle rit van en naar het Brabantse Wouw waar hij voor „geharde partijgangers" een spreekbeurt hield. nen ze niet samenwerken met hogeschoolbibliotheken? Moet elk dorp echt een eigen vesti ging hebben? Die vragen kun je allemaal stellen, voordat je aan ontslagen moet denken. Zelf verantwoordelijkheid durven nemen. Daar gaat 't om". Medianota „De politiek moet laten zien dat ze beslissingen neemt. Er is te lang gezegd dat ambtena ren regeren; daar zit een kern van waarheid in. Als ik een wet intrek, zoals de Kaderwet Specifiek Welzijn, is dat mijn beslissing. Daar ben ik verant woordelijk voor. Mensen heb ben behoefte aan politici die weer eens zeggen waar het op staat, ook al zijn ze het er niet mee eens". „De dag na mijn vakantie heb ik gezegd: nou schrijf ik die medianota zelf. Ik wist na al dat praten hoe het compromis eruit moest gaan zien. Je moet het altijd eerlijk zeggen als het een compromis is. Het beste is als zo'n nota uit één pen komt en niet door een clubje men sen gemaakt wordt. Dan krijg je weer gepraat. Het kostte me twee avonden. Nou, dat is toch prima? Ik ben echt iemand van het resultaat-voetbal". Stakingen De dreigende stakingen tegen de verlaging van uitkeringen en ambtenarensalarissen met 3,5 procent worden uitgelegd als een breuk tussen regering en samenleving. Blijkt daar niet uit dat het kabinet bezig is zijn maatschappelijk draagvlak kwijt te raken? „Net zo min als het kabinet mag zeggen dat het dè maat schappelijke opvatting verte genwoordigt, zo mogen de vakbonden niet zeggen dat ze dè bevolking vertegenwoordi gen. Daar moet je erg mee op passen. De bevolking bestaat niet. Er bestaan wel allerlei groepen die over allerlei din gen heel verschillend en genu anceerd denken. Als vakbon den volksmassa's gaan opzwe pen, dan is dat gevaarlijk. Als ze zeggen dat dit kabinet lijn recht in strijd handelt met de belangen van de massa, dan zijn zulke grote organisaties bezig op een manier waarvan ik zeg: daar hebben we niks aan. Je scherpt de tegenstellin gen aan". „En waar kom je dan terecht? Regering en vakbonden moe ten toch weer een keer verder. Wat heb je dan wel bereikt? Een hoop onvrede en stennis. Ambtenaren zijn toch al niet zo populair bij de gemiddelde burger en dat wordt echt niet beter als ze het vuil laten staan en de bussen niet op tijd laten rijden". CDA halfslachtig „Ik ben vrij rationalistisch in gesteld. Ik schrok toen ik in het begin op partijbijeenkom sten kwam; dan zie ik heel veel oudere mensen zitten. Jongeren vinden de weg niet zo gauw meer. In veel kritiek op het CDA staat dat de partij onhelder is, niet eenduidig en halfslachtig. Daar is veel van waar. Ik geloof dat je niet moet proberen het onverzoen lijke te verzoenen en iedereen tot het kleinste groepje toe te vriend te houden". „Geen sfeerboodschappen, maar heldere en zakelijke me dedelingen. Zo vat ik ook mijn taak op, omdat ik denk dat de mensen daar het meest aan hebben. Het is ook mijn aard en opvoeding. Opkomen voor een duidelijke achterban. Dat is een grote groep Nederlan ders, die best verdraagzaam is, maar die ook zegt: aan ons lijf geen polonaise". Burgermansbestaan „Welke mensen behoren tot die achterban? Dat zijn de mensen die een eerlijk burger mansbestaan willen met een normaal familieverband, die eerlijk aan de kost willen ko men en een vrij rechtlijnige le venswandel hebben. Sommi gen vinden dat saai. Ik be schouw dat als een eerlijk bur germansbestaan. Naar mijn ge voel is dat wat het CDA ken merkt. Daar móet je dan ook op mikken en de kring ver groten en dat kan niet door als maar te zigzaggen". „De mensen denken veel te vaak dat de politiek zich al leen maar voor uitzonderingen en modetrends interesseert en dat de politiek voor de gewone man helemaal geen aandacht meer heeft. Die gewone man is het grote midden. Gewone, normale mensen, met hun huisje, boompje, beestje. Mijn schatting is dat het CDA in het streven al die groeperingen te vriend te willen houden zich hoe langer hoe meer van die gewone mensen heeft afge keerd". Rechtse volkspartij „Nou wil ik niet zeggen dat het CDA een grote rechtse volkspartij moet worden. Dat kan ook niet, want Nederland is niet zo rechts van origine. Maar mensen hebben wel be hoefte aan een zekere gebor genheid en aan een vast nor men- en waardenpatroon. Soms lijkt het wel alsof men sen die die behoefte hebben min of meer voor gek ver klaard worden. Dat is heel iets anders dan een rechtse volks partij. Er zijn inderdaad een heleboel mensen die van links en van rechts wat mee willen pikken. Wat is daar op tegen? „Maar het komt er wel op aan in die middenpositie met een heldere uitleg te komen. Het CDA verzuimt dat, en andere partijen ook en dan krijg je dat de mensen niet meer weten waar het CDA staat en weglo pen. Is er een compromis? Zeg dat dan. Leg maar uit hoe je aan het compromis bent geko men. Mensen zoeken de extre men niet". „Gegroet" Hij leest negen kranten, kijkt zelden of nooit tv, leeft door zijn job zeer intensief, komt aan zijn prive-leven nauwe lijks toe. Neemt als hij „voor de zaak" uit moet, zoals hij het noemt, zijn vrouw mee. Tij dens de herfstvakantie kon hij een dag vrijmaken om met zijn gezin uit te gaan. Zijn werk boeit hem buitengewoon. „Maar", zegt hij, „na vele uren praten kan ik met het grootste gemak mijn tas in een hoek zetten en zeggen: vrienden nu is het genoeg. Gegroet. Daar denk ik geen seconde over na. Ik ga niet met de problemen van de zaak naar bed, integen deel. Ik kan er heel relative rend over spreken. Ik moet soms oppassen dat ik er niet al te nuchter over doe. Ik lig wat mijn werk betreft, niet gauw ergens wakker van. Maar toen mijn zoontje zijn twee goede voortanden uit de mond viel, was ik daar erg mee bezig. Ik vond dat verschrikkelijk. Na tuurlijk het is overkomelijk, maar dat zijn van die dingetjes waar ik over in kan zitten". Nieuwe premier „Ik weet niet of op termijn de politiek mij blijft boeien. De nieuwe premier? Eerst maar eens kijken hoe het in de poli tiek gaat. Ik ben in het diepe gegooid en nog steeds bezig te zwemmen. Wat ik me aantrek is dat mensen zeggen dat ik nog meer belangstelling moet tonen voor de mens. Het is niet zo dat ik daar niet in ge ïnteresseerd ben. Ik heb altijd ontzettend drukke program ma's, juist omdat ik het leuk vind veel verschillende men sen te ontmoeten. En als je dan zo'n verwijt hoort, dan raakt mij dat". „In de sector waarin ik nu werk zijn er mensen die soms de voorkeur geven aan de zachte aanpak. Maar zo'n spreekwoord als 'zachte heel- meters maken stinkende won den' spreekt mij ook aan. Ik kies de zaken waar ik mij mee bezig moet houden, zorgvuldig uit. Ambtenaren zeggen wel eens dat ik teveel jakker. Maar als een zaak maatschappelijk en politiek warm is, dan moet je het afmaken. Daar ligt mijn betrokkenheid, maar ook nog ergens anders". ARP „Ik ben sterk bezig met het begrip eigen verantwoordelijk heid. Dat is mij met de paple pel ingegoten. Je zit hier om wat te betekenen voor de maatschappij en je medemen sen. Dat is een bijbelse op dracht. Voor een eenmaal ge nomen beslissing niet weg kruipen. Kom nou maar eer lijk voor je mening uit. Zeg het maar. Ik weet wel, dat is niet altijd even gemakkeljk. Toch doen. Dat zit heel sterk in mijn werk gebakken. Daarom werk ik ook graag voor de overheid. Ik zie mijzelf geen bedrijf runnen, ik heb iets over mij heen van het willen dienen van een algemeen be lang. Ik sta open voor vernieu wingen, maar die moeten wel even hun waarde bewezen hebben". „In het liberale denken speelt toch wel erg het recht van de sterkste. Daar geloof ik niet zo in. De sociale component wordt toch wat ondergescho ven. Maar wat ik erin prijs is dat je de geest van het vrije ondernemen er nog vindt. Dat ingewortelde vertrouwen in de overheid, wat het socialisti sche denken kenmerkt, ligt mij ook niet. Maar zij staan weer dichter bij de gewone man en wat dat betreft, dich ter bij het CDA en het burger mansbestaan. Toch staat de grote moot van onze partij dichter bij de VVD. Ik denk dat onder deze omstandighe den regeren met de PvdA niet goed is omdat zij de verant woordelijkheid niet echt aan durven en niet durven kiezen. Alles is terug te brengen op dit: ik zie mijn werk als het beantwoorden van een roe- Pin8"- ED FIGEE Bijna-bankroet Pertamina pakt goed uit DJAKARTA Doordat Indo nesië na het vrijwel failliet gaan van de staatsoliemaat schappij Pertamina omzichtig te werk is gegaan met het aan gaan van leningen staat het er nu niet zo slecht voor als veel andere landen. Dit heeft de Indonesische minister van eco nomische zaken, Ali Wardha- na, gisteren gezegd op een in ternationaal congres van fi nanciële deskundigen. Perta mina verkeerde in 1975 op de rand van bankroet na een aan tal grote leningen ter financie ring van ambitieuze projecten, waaronder de aankoop van een vloot supertankers. Wasbakken Uit vijftien in aanbouw zijnde woningen aan de Willemstraat in Den Haag is het afgelopen weekeinde een grote hoeveelheden was bakken, kranen, cv-ketels en montagegereedschap gestolen. De waarde van het materiaal wordt geschat op 40.000 gul den. Om binnen te komen werd bij elke nieuwbouwwo ning een ruit ingeslagen. Het gestolen goed was al gemon teerd, waaruit mag worden af geleid dat de daders een be hoorlijke tijd nodig hebben ge had om alles weg te halen. Grote fabrieken vliegtuigmotoren gaan samenwerken LONDEN Vijf grote fabrie ken van vliegtuigmotoren in de Verenigde Staten, Japan en West-Europa zijn van plan binnen enige weken in Zwit serland een maatschappij op te richten onder de naam Inter national Aero Engines (IAE), met als doel de ontwikkeling van een straalmotor voor de toekomstige generatie van vliegtuigen met 150 stoelen. De vijf zijn Rolls-Royce in En geland, Pratt and Whitney in de Verenigde Staten, Japanese Aero Engine Corporation (JAEC), Motoren und Turbi- nen Union (MTU) in West- -Duitsland en Fiat in Italië. Ige eli; abi :hc Multatuliprijs voor K. Schippers AMSTERDAM De Multatuliprijs voor dit iaar is toegekend aan K. Schippers (pseudoniem /oor Gerard Stigter), zo s besloten door het be stuur van de Stichting Amsterdams Fonds voor ie Kunst. Hij krijgt de orijs (7.000 gulden) voor rijn in 1982 verschenen Doek „Beweegredenen". De commissie die de stichting adviseerde be stond uit Ethel Portnoy, Tyrille Offermans en Rob Anker. Architect Weeber en Italiaanse filmmaker krijgen Sikkensprijs AMSTERDAM De Sikkensprijs 1983, van de gelijknamige verffabrikant in Sassenheim, gaat naar de Rotterdamse architect Carel Weeber en de Italiaanse filmmaker Ettore Scola. De onderscheiding bestaat uit een glas- prisma. Carel Weeber ontvangt de prijs van wege zijn vernieuwende ontwerpen op het gebied van stedebouw en architectuur en zijn invloedrijke bijdrage aan de culturele dimen sie van het huidige bouwen in Nederland. Kieur speelt daarbij een weloverwogen en specifieke rol, zij het niet altijd opvallend, al dus de stichting. Ettore Scola krijgt de onder scheiding voor de wijze waarop hij kleuren in films gebruikt. De uitreiking is op 16 novem ber in het RAI Congrescentrum in Amster dam tijdens de zogenoemde Piet Mondriaan- lezing 1983. Studio Laren met Middel eeuwse muziek in PePijn DEN HAAG In de serie „Oude muziek en Theater in PePijn" komt 24 november Studio Laren concerte ren. Dit ensemble legde zich 15 jaar geleden toe op het uitvoeren van Middeleeuwse muziek en vormt hiermee een van de oudste groepen op dit gebied in Nederland. Het pro gramma van 24 november zal in het teken staan van Koning PePijn II, de vader van Karei de Grote. De uit voering wordt een dwarsdoorsnede van de achtste eeuw, de vooravond van het Karolingische tijdperk. Stu dio Laren probeert nu onder meer metaangepast instrumentarium aan te tonen hoe destijds muziek werd gemaakt en hoe dat klonk. Kluwerprijs voor Gerrit Komrij DEVENTER De Kluwerprijs (7500 gul- den) voor dit jaar is toegekend aan Gerrit Komrij (39). Hij krijgt de onderscheiding 22 november in het Amstel Hotel in Amster dam. De prijs is verleend voor „omgaan met de Nederlandse taal" en is toegekend voor het gehele werk van de letterkundige. Het Kluwerfonds is in 1964 gesticht bij het 75-ja- rïg bestaan van het gelijknamig uitgevers concern in Deventer. Het looft jaarlijks een prijs uit ter bekroning van een publikatie of reeks publikaties van meer dan gewone ver dienste. Voor 1983 werd het gebied „omgaan met de Nederlandse taal" gekozen. Toeken ning van de prijs aan Komrij werd geadvi seerd door de jury die bestond uit prof. E. M. Uhlenbeck, Ina van der Beugel, dr. J. Ren- kema en dr. P. G. J. van Sterkenburg. DEN HAAG Tot 10 no- /ember zijn in het Con gresgebouw 50 schilderij en te zien van Hilda Blom iit Tiel, die haar stem- ningen heel nauwkeurig n kleur blijkt om te kun- len zetten. De meeste schilderijen stellen jloemstukken voor, waarvan ?chter niet één lijkt op de an- iere. Het motto „Zeg het met jloemen" zou van Hilda af komstig kunnen zijn geweest; dj zegt steeds iets anders, al noet men bereid zijn ernaar te uisteren. Haar bloemstukken variëren van peinzend stil tot woedend in paarse tinten; zo- ils de witte rozen met toefjes geel tegen een witte achter grond, tot laaiende lupinen, ?en waaier vormend van in el kaar overlopende kleuren. Als een gestolde, heftige huilbui. Al deze emoties tezamen gaan >oms een grens over, tot in het uverdramatische, zoals te vaak olijkt uit de kinderportretten die neigen naar het genre „zi geunermeisje met traan". Met iets meer zelfkritiek had de schilderes beter een selectie kunnen toepassen, waardoor )ok ander werk nadrukkelij ker tot uitdrukking was geko men en waarin Hilda Blom even goed, mogelijk niet beter is: haar landschappen. De toon van haar „Landschap bij maanlicht" is dezelfde van de wat neutralere bloemstukken, maar door de voorstelling boeiender. En dat telt hele maal voor haar „Verwaarloosd park met vervallen huis", mis schien het beste van de hele collectie. Uit de hele tentoonstelling komt een ongemene licht-voe- lende kunstenaresse naar vo ren, in staat de geringste tril lingen van emotie aan te voe len. Maar Hilda Blom, autodi dact, schildert als een tierelier, die in haar werkwoede haar kleurgevoel toch weet te be dwingen en met die kleuren spat en bruist, of teruggetrok ken in verstilling werkt. De tegenstellingen in haar werk zijn groot, maar toch steeds herkenbaar als van één schil deres, die alles in zich heeft om opvallend goed en vooral móói werk te maken, maar nog te weinig last heeft van zelfkritiek. Dit kan nog gemakkelijk ko men. Hilda Blom, huisvrouw die wel altijd getekend heeft, begon een jaar of tien geleden te schilderen, gestimuleerd door een eveneens tekenende zoon die vond dat moeder maar eens moest ophouden met muren verven en sausen. „Je moet wat moois gaan doen", zei zoon Peter en Hilda deed dat, zonder opleiding maar wel heel verwoed. Het resultaat is zichtbaar. Voor heel wat vakbroeders en -zus ters hoeft Hilda Blom bepaald niet onder te doen. Wanneer zij haar bloemen voorlopig be schouwt als uitgebloeid en- zij het gaat zoeken in nieuw te ontdekken gebied, kan nog veel schoons worden ver dacht, én verrassend. FRITS BROMBERG Modethema: mix mèt tweed Links: tweed jasje 225,- bandplooi broek 80,- Rechts: tweed pak 250,- LEIDEN De zaalvoetballers van Lugdunum wachtten gis teravond in de Vijf Meihal te vergeefs op hun tegenstander, Silva Boys. Het al eerder ver plaatste duel zal waarschijnlijk op een nader te bepalen datum worden ingehaald. VWL, eveneens in de interregionale klasse actief, speelde wel. De Leiderdorpse formatie won met 4-6 bij Grovo. FC Lisse kon mede-koploper Datarex niet van een zege afhouden (5- 2). De Rozet versloeg Rotter damse Studenten met 4-2. In de Leidse hoofdklasse vielen forse overwinningen van THB Boys en Glasbergen te note ren. De eerste club versloeg Noordwijk met 8-2, terwijl de Rijnsburgers Van Duuren met een 10-2 nederlaag naar huis stuurden. Voorts won Cleijn Duin van UVS (6-4). VWL kwam in Waddinxveen op 1-0 achter. Halverwege leek er echter al geen vuiltje meer aan de lucht: 1-3. En al doet de eindstand spanning vermoe den, in feite kwam de voor sprong inderdaad niet meer in gevaar. De Leiderdorpers, van wie doelman Bram Brandt een strafschop keerde, finishten op 4-6. Doelpuntenmakers waren Ben Heemskerk (3x), Robert de Roo, Ger Nagtegeller en Henny Koet. FC Lisse bood prima tegen stand tegen mede-koploper Datarex, maar was desalniette min kansloos. Bij rust was het al 3-0 en pas bij 4-0 kon Theo Godyla namens de Lissese équipe iets terugdoen. In de slotfase bepaalde de ver opge rukte doelman Wim van Hars kamp de eindstand op 5-2. THB Boys-Noord wijk was slechts één helft spannend. Gerard van Beek en Ed Griffi oen zorgden voor 2-0, waarna Andries Wendt tegendoelpunt- te. In het vervolg liep de thuisformatie door naar een 8- 2 overwinning. De treffers voor THB kwamen op naam van Van Beek (2x), Wim Diels, Fred Muller, Ron de Bruin en opnieuw Griffioen. Jos Smits was de enige Noordwijker, die in de tweede helft kans zag goed keepende Bart de Bruin te passeren. Ook veel doelpunten in de wedstrijd tussen Glasbergen en Van Duuren. Na een 4-0 ruststand werd het 10-2 voor de Rijnsburgers. Nico Zwaan, Anne Ouwersloot en Huug Aandewiel scoorden elk drie keer, Piet Haasnoot éénmaal. Jan van Duin en Theo van Seggelen produceerden de Leidse goals. Cleijn Duin boog de 0-1 ach: terstand (Hans van Leeuwen) tegen UVS nog voor rust om in een 4-1 voorsprong via Amerik van Duivenvoorde (3x) en Wim Guijt 1. Hans van Eijgen verkleinde de marge, maar via Van Duivenvoorde en Adrie Nijgh liepen de Kat- wijkers weer uit. In de slotmi nuten gaven Piet Mieremet en meespelende coach Gerard Desar de stand een voor de Leidse ploeg iets aardiger aan blik: 6-4. eg Unikap in '84 'op nulpunt' ZWOLLE De rijwielfabriek Unikap, waarvoor tot 8 januari 1985 verlengd uitstel van beta ling geldt, verwacht voor dit jaar nog een verlies van VA tot twee miljoen gulden. Het ziet er echter naar uit dat de ver liezen volgend jaar zijn wegge werkt en met een schone lei opnieuw kan worden begon nen. Dit heeft het bestuur gis teren meegedeeld in de aan deelhoudersvergadering. Cre diteuren zijn bereid om nog VA jaar op betaling van hun schulden te wachten. In de ja- reh 1980 tot en met 1982 heeft Unikap in totaal bijna 16 mil joen gulden verloren. BRUNSWIJK Eintracht Braunschweig overweegt juri dische stappen te nemen tegen de Westduitse voetbalbond. De DFB heeft de noodlijdende Bundesligavereniging (3 mil joen gulden schuld) dit week einde verboden de naam te wijzigen in (sponsor) Jager- meister Braunschweig. MOSKOU Op de laatste dag van de WK gewichtheffen verbeterde Anatoli Pissarenko in het superzwaargewicht (bó ven 110 kilo) het wereldrecord bij het trekken. Hij bracht 206 kilo omhoog. DUBLIN De Belg Ron Ag-« ten heeft gisteren de marathon van Dublin (de tweede van de onderwijzer uit Antwerpen)- gewonnen in 2 uur 14 minuten en 19 seconden. Bij de dames zegevierde-de Ierse Mary Pur- cell in 2.46.11. pe eve 'zen it s{ nro >rde ken n d geni 'wijl nde irpe s ui )rde ars GRATIS ELKE WOENSDAG DE BIJLAGE BIJ UW KRANT MET INFORMATIE OVER FILMS.MUZIEK THEATER. RECREATIE, EXPOSITIES EN EEN COMPLETE AGENDA Geen krant ontvangen Bel tussen 18.00 en 19.00 uur, za terdags tussen 14.00 en 15.00 uur, telefoonnr.071-122248 en uw krant wordt nog dezelfde avond nabezorgd.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1983 | | pagina 16