Baantjer kan
neerleggen
van lijken
niet laten
Tuinieren
per post:
/'XL*,-.
Jacques Bakker: ,,'t Is een heerlijk vak, waarin je vrijwel
uitsluitend blije mensen om je heen ziet".
Frankrijk is in feite al een stuk
minder geschikt voor vele Neder
landse artikelen.
De postorderbedrijven willen zich
niet over hun omzet uitspreken:
Bakker: „We zijn vele malen uit
ons jasje gegroeid. Ook maak ik er
geen geheim van dat we niet meer
dan de helft van onze produkten
zelf kweken. De rest kopen we in
binnen- en buitenland".
Dus zetten West-Duitsers bijvoor
beeld Engelse-bollen-ui t-Hillegom
in hun tuin
„Nee, dat» is uitgesloten. Tulpen
worden alleen in ons land ge
kweekt. De Nederlandse geestgron
den zijn daar zeer geschikt voor.
Maar rozen bijvoorbeeld betrekken
we voor het grootste deel uit het
buitenland".
Als Jacques Bakker in bloemrijke
taal over zijn gevlamde tulpen
praat, trekken tientallen mensen
aan zijn riante kantoorruimte voor
bij. Ze kopen rechtstreeks in het.
grootste overdekte tuincentrum
van Europa, dat pal achter de im
mense verzendhallen in het weidse
landschap van De Zilk is gelegen.
Zaadwinkels
Tuincentra hebben zich ontwik
keld uit de vroegere zaadwinkels.
Ze betekenen hoe dan ook een for
se concurrentie voor het postorder
bedrijf „Dat wil ik niet ontkennen.
Toch heeft het onze positie niet
ZATERDAG 29 OKTOBER 1983
[ENVOORDE Appie
tjer, de schrijvende poli-
n van het Amsterdamse
|u Warmoesstraat, heeft
'lauwe pet aan de wilgen
[gen. Begin deze maand
&e geestelijke vader van
f-cheur De Cock en assis-
Dick Vledder met pen-
De inspiratiebron voor
.antjer-detectives is daar-'
ichter allesbehalve uitge-
[n zijn boekenkast staat
ir de (nog lege) kaft voor"
nieuwe „Baantjer"
flessen wijn herinneren
|e opnamen voor de eer-
aantjer-speelfilm, die fe-
1 volgend jaar in Tu-
Ski in première gaat.
,had dat kunnen dromen",
(Baantjer nog geregeld als hij
■jaarde hond uitlaat in de
ouwwijk te Duivenvoorde,
,ij een riante bungalow be-
i Sinds hij 23 jaar geleden
jn eerste manuscript naar een.
pr stapte, zijn er al 36 titels
[jn hand verschenen. Ruim
jtalf miljoen boeken gingen
[e toonbank. En onder detec-
's ,,c*e Baantjer" inmid-
onaarn begrip en verzamelobject
den.
keeft schrijvende po-
niet onberoerd gelaten.
graagte en onbevangen en-
eeD rrsme vertelt ..Laatst was
®P.%pstandje in de Bijlmerbajes.
Diaajle8atie gevangenen eiste een
P K met de directie en weet je
fn?" Zijn ogen glinsteren.
Mncrfnden dat er te weinig Baant-
bibliotheek stonden. Zo
Ma toch hartstikke mooi? Zeg
geniet er nog steeds
een vrouw zegt: gister-
a9te|ben ik met Baantjer naar
Jweest en ik kon hem maar
m, jfz'j leggen!".
Ilia. Dmuie van de Baantjer-detec-
'®rz® simpel en de auteur zelf wil
f absoluut niet pretentieus
delni'oen. Achtendertig jaar poli-
1 aring in de heksenketel van
,n tsterdamse binnenstad lever-
oeg stof voor een hele biblio
een vl°tte Pen doet de
w^ 80°i bijna nooit iets weg",
nu bJBaantjer trots, terwijl hij het
invl<Jer wellevende lijf ietsje on-
wdaat zakken in een lederen
kansel- ..In mijn boekjes leg ik
dan'er8ens een bjk neer. En dat
ik dan professioneel te lijf.
rordt v.°lgf eigenlijk vanzelf. Dat
andell ze^s met de dialogen. Ik
geboJfm tevoren nooit hoe ze aflo-
oeteni
ipensC
ir b'nILK HILLEGOM De
van tuincentra heeft
an d?itie van postorderbedrij-
d heth deze branche niet on-
van(aven. De grote jongens,
wer®Bakker, Stassen en Wil-
lookr' natuurlijk uit de Bol-
hun i^e^» hebben hun markt-
1. Zijfel van jaar tot jaar uitge-
Amei De consument heeft
i waa&lijk een niet stuk te krij-
ighec%rtrouwen jn leveran-
wifn bollen en stekken op
zegt olijke bestelling. Jac-
ftBakker: „Dat vertrou-
mebben we in een reeks
temaltren opgebouwd, 't Is on-
d^ beweren dat we met
j|rtikelen goedkoper zijn
len b!e tuincentra. Wij garan-
de we. wel de kwaliteit van
an daarodukten en vergoeden
en' w en^ commentaar arti-
ee'k 1 die niet aan de eisen
"sejen. Daar moet je niet bij
de „rfincentrum om komen",
een b
in te is Bakker heeft altijd zin om
isBoemen en bollen te praten,
heerlijk vak waarin je
niet uitsluitend blije mensen om
ven, ziet". Terug naar het succes
/ijzen le postorderbedrijven. Het
men nnnemelijk dat de persoonlij-
oktofeeleiding van het tuincen-
overim-de-hoek zoveel gewicht
ïg vaiichaal legt dat het prijsvoor-
:en, lin de concurrent er bij in het
en dealt. De praktijk wijst anders
ige viije waarom? Nou, in de tuin-
lopen hooguit een of twee
uw sin die verstand van zaken
w4. De rest pakt in
maag
postorderbedrijven kunnen
in Geleiding niet geven.
„Sctf
ïerikaijkunnen inderdaad minder
che ftf>ens tot mens met elkaar
;an wn. Dat vangen we op door
:en doPk informatie in de catalogi
ïmocrir uitgebreide handleidingen
kan.tgrijpelijk Nederlands. De
akse (n hebben daar kennelijk
is uit cnoeite mee",
in'
zekere-
ls dictflen jfjgg
la naf-
la naa^|
?bben j"™
t» daa'. B'
as
Pieter Bakker legde in 1945
s voor het systeem van bol-
)E KO
aangetast. Daarvoor is een aantal
redenen aan te wijzen: welvaart,
een sterk toenemende hoeveelheid
vrije tijd en een groeiende liefde
voor de natuur. De eerste factor
speelt uiteraard geen rol meer: de
beide andere staan rotsvast over
eind".
Er zijn meer verschillen tussen
postorderbedrijven en tuincentra.
Jacques: „Wij doen veel minder in
verzending van tuingereedschap en
onze klantenkring is vele malen
groter. Met onze vooijaars- en na
jaarscatalogus bereiken we een mil
joenenpubliek".
Het samenstellen van die catalogus
lijkt een even precieze als tijdro
vende klus. „Dat is het ook. We
zijn nu volop bezig met 1984. Je
kunt je uiteraard geen grote mis
sers veroorloven. Toch moeten we
met sterk concurrerende prijzen
komen. Na bijna veertig jaar speelt
ervaring een grote rol. In deze
branche zijn de schommelingen
nooit hevig.- Ook de smaak van net
publiek is vrij constant. Over een
reeks van jaren is soms een verleg
ging van accenten noodzakelijk,
maar het gaat nooit om meer dan
enkele procenten ten nadele van
het ene en ten voordele van het an
dere produkt".
Kwaliteit
Bij Bakker, Stassen en hoe de post
orderbedrijven ook mogen heten
(volgens onze gesprekspartner zijn
er slechts drie serieuze), wordt
zwaar getild aan het kwaliteitsas
pect. „We besteden hele middagen
aan het element verpakking, om
een voorbeeld te noemen. We stre
ven er naar om materialen, die we
's morgens binnen krijgen, 's a-
vonds weer de deur uit te hebben".
Bij Bakker geen onvertogen woord
over de tuincentra. „We hebben
beide onze markt. De tuincentra
weten ook dat via onze catalogus
een aantal klanten voor de centra
worden gekweekt. Men bestelt wat
bij ons. vergeet een en ander en
haalt dat bij het centrum in de
buurt. Anderen kopen direct aan
de hand van onze catalogus bij de
concurrent, 't Is leven en laten le
ven".
Bij de postorderbedrijven ziet men
met een tweede en derde generatie
kopers-per-catalogus de toekomst
met vertrouwen tegemoet.
DICK VAN DER VEE3f
Met schrijven is de Amsterdamse
politieman begonnen, nadat hij als
rechercheur zijn eerste processen-
verbaal had moeten opmaken.
Baantjer: „Ik kon mijn ei daar
nooit helemaal in kwijt. Wat je
hebt gevoeld en ervaren mag je als
rechercheur nooit in zo'n proces
verbaal schrijven. Automatisch
ging ik dus daarbuiten nog dingen
op papier zetten. Voor mezelf, om
ermee klaar te komen".
Grijze speurder
Een collega vond die korte verha
len zo leuk dat hij er één opstuurde
naar de Geïllustreerde Pers. Het
werd meteen geplaatst. En later
won Baantjers moeder met een
verhaal van haar zoon de eerste
prijs in een wedstrijd van het Pa
rool. Baantjer, lachend: „Toen
dacht ik: als mijn moeder talent
heeft, dan zal het met mij ook wel
goed zitten".
Baantjer lijkt bijna een belichaming
van de grijze speurder De Cock, die
hij al ruim twintig jaar in zijn boe
ken ten tonele voert. Beiden zijn op
Urk geboren. Beiden werken als
rechercheur op het bureau War
moesstraat. Zowel De Cock als
Baantjer „hebben de calvinistische
scheiding precies in het midden"
en verder hebben auteur en detec
tive-figuur gemeen dat ze hun ge
voel laten spreken als de criminali
teit aan de orde komt.
Baantjer: „Toen ik nog gewoon po-
litie-agent was en ik had heibel
met iemand, dan zette ik mijn pet
af en zei bijvoorbeeld: „Hallo, ik
ben Appie Baantjer. Ik ben ge
trouwd met een schat van een
vrouw en mijn kind heeft de maze
len". Dan was de druk meestal
meteen van de ketel. Want ik vind
dat je als politieman moet kunnen
laten zien dat je een mens bent en
Appie Baantjer: „Dat schrijven, daar heb ik gewoon aardigheid in en de
geen radertje in een machine. Ook
in mijn boekjes wil ik laten zien
dat een rechercheur geen ding is
waar je van boven een strafbaar
feit instopt en van onder vervol
gens een proces-verbaal uittrekt".
In eerdere gesprekken met de pers
heeft Baantjer altijd enige overeen
komst met zijn wat knorrige gees
teskind De Cock ontkend, maar nu
hij zelf ook behoorlijk grijzend is,
neemt Baantjer minder afstand.
„Ach, ik ben wel een beetje naar
De Cock toegegroeid", bekent hij.
„Toen ik met die boekjes begon,
keek ik als jonge rechercheur
enorm tegen die grijze heren op,
maar ongemerkt ben ik er zelf één
geworden".
Tot nog toe was nog geen enkel
boek van Baantjer verfilmd. Nu is
de detective niet bepaald het sterk
ste punt van de Nederlandse film
industrie. Had men wellicht een
kater overgehouden aan eerdere
geflopte pogingen op dit gladde ijs?
Volgens Appie Baantjer is dat toch
niet het geval. „Nee hoor, mij is in
het verleden verschillende malen
gevraagd of één van de Baantjers
verfilmd mocht worden. Maar dat
heb ik steeds geweigerd. Niet om
dat de Nederlandse politiefilm
vaak slap uit de verf komt, maar
omdat ik bang was dat de hoofdfi
guur, De Cock, verminkt zou wor
den. En De Cock beschouw ik toch
wel een beetje als een kind van
me".
Waarom dan toch het vertrouwen
gegeven aan Henk Bos, die het vo
rig jaar gepubliceerde boek „Moord
in Extase" wilde gebruiken voor
een speelfilm met Joop Doderer in
de hoofdrol en kwismaster Ron
Brandsteder als assistent Dick
Vledder? Baantjer: „Ik heb wel ge
twijfeld. Maar op een bepaald mo
ment zei Henk Bos: „Ik had die De
Cock graag als vader gehad". Dat
heeft voor mij de doorslag gegeven.
lezers beleven er ook plezier aan'
En uiteindelijk is De Cock ook
prachtig neergezet".
De Urker calvinist met Amster
dams accent heeft overigens nog
meer noten op zijn zang. Er worden
voorzichtige pogingen ondernomen
enkele titels in Amerika op de
markt te brengen. Baantjer: „Rea
ders Digest heeft vier boekjes van
mij gedrukt voor het Nederlandsta
lig publiek. Die uitgaven scoorden
zulke hoge waarderingscijfers dat
ze in Amerika zijn gaan vragen:
wat is dat voor een jongen, die Ap
pie? En nu zijn ze van plan iets in
Amerika te gaan proberen. Ik ben
benieuwd".
Het succes van zijn boekjes is vol
gens Baantjer met name te danken
aan de bondigheid van de tekst en
de korte zinnen. „Kijk: je moet de
mensen niet vermoeien. Als ik een
vaas op een schoorsteen beschrijf,
dan zit daar óf de as van opa in, óf
iemand krijgt er een klap mee op
zijn hersens. Anders is het voor mij
niet interessant".
Aan die formule zal voorlopig niet
veel veranderen. Zijn lezers stellen
dat ook helemaal niet op prijs, zo
voert de gepensioneerde recher
cheur aan. Baantjer: „Veel mensen
hebben al mijn boeken in de kast
staan, uit een soort verzamelwoede.
Als ik een vaste figuur in een
nieuw boekje zou weglaten, dan
kreeg ik meteen brieven in de
trant van: waar is die en die per
soon nu gebleven? De serie zou niet
meer kloppen".
Met het schrijven stoppen en een
heel andere draad oppikken nu hij
gepensioneerd is, ziet Appie Baant
jer niet zitten. Baantjer: „Dat
schrijven, daar heb ik gewoon aar
digheid in. En de lezers beleven er
ook plezier aan. Voorlopig gaat Ap
pie dus nog wel even door met het
neerleggen van lijken".
PAUL KOOPMAN
Informatie in de catalogus en uitgebreide handleidingen zorgen ervoor,
dat de bollen in de juiste tijd en op de juiste diepte de grond in gaan.
len-per-postorder. „Mijn vader,
kwam op het gouden idee Neder
landers hun dank aan de bevrijder
te laten uitspreken in het verzen
den van pakketten. Die vonden
spoedig in groten getale hun weg
naar Amerika en Canada. Het
bleek ons dat mensen de pakketten
ook voor eigen gebruik bestelden.
Op dat verschijnsel hebben we in
gehaakt".
Jacques Bakker en de 190 perso
neelsleden in Nederland en West-
Duitsland verzenden nu ruim dui
zend artikelen kris-kras door Euro-
pa. In de drukke voorjaars- en
herfstmaanden is dat bestand nogi
belangrijk groter en komen enkele!
honderden part-timers voor een
week of zes de gelederen verster
ken.
Bakker: „Duitsland is met voor
sprong de grootste afnemer. Daar
heen gaat de helft van onze pro-
duktie. Frankrijk en Engeland zijn,
andere belangrijke exportlanden".
De exportbegrenzing heeft alles te
maken met klimaatzones: Zuid-i
