MICHEL BEUKERS,
de man van het kwartet
finale
Harry Schellekens kijkt voorzichtig naar Oranjeteam
ZATERDAG 29 OKTOBER!
ROTTERDAM Wouden-
stein ligt er rustig bij. Hier en
daar staat een auto. Trainer
Rob Jacobs, die met Excelsior
in de laatste drie weken zes
punten bijeensprokkelde
komt even langs. De spelers
hebben hun vriie dag. In het
gezellige clubgebouw, dat een
grote overeenkomst met een
bruine kroeg vertoont, zitten
wat mannetjes op leeftijd. Zij
vullen de dag met klaverjas
sen. Aandachtig toeschouwer
is Michel Beukers, de spits
van de Rotterdammers, die
met twee kwartetten doelpun
ten bijna in z'n eentje verant
woordelijk was voor de op
merkelijke dadendrang van
Excelsior in de laatste weken..
Ter wille van de fotograaf begeeft
Beukers zich eerst naar het veld.
„Heel wat anders dan de Kuip
hier", wijst hij op de accommodatie.
„Maar wel gezellig", vervolgt de
1.95 meter lange ex-amateur van
Barendrecht. Terwijl hij in de lens
kijkt, informeert Jacobs vanuit het
clubgebouw op luidruchtige toon of
hij geen ballen van het verkeerde
merk voor zich heeft uitgespreid.
„Nee", antwoordt Beukers. „Maar
er zitten wel een paar versleten
modellen tussen". Jacobs repliceert
met „Geeft niet, dat ben ik ook".
Beukers (22) is zeer te spreken over
zijn trainer, die hem toch maar de
eerste acht wedstrijden in de eredi
visie toen hij niet éénmaal doel
trof in de basis handhaafde.
„Jacobs past natuurlijk uitstekend
bij deze groep. Je kunt enorm met
hem lachen, maar even later staat
hij boven iedereen. Dollen mag
hier, maar je moet natuurlijk ook
presteren".
Over dat laatste is Beukers waar
het hemzelf betreft niet onte
vreden. „In die eerste acht duels
schoot ik er dan wel geen eentje in,
maar toch speelde ik niet slecht. Ik
kreeg weinig kansen, kon er dus
ook niet veel missen. Toch begon
ik wel uit te zien naar een doel
punt, want je weet toch dat je daar
vaak op wordt beoordeeld".
Dat is Beukers vooral deze dagen
duidelijk geworden, want van een
anonieme speler is hij plotsklaps
uitgegroeid tot één van de bekend
ste voetballers van Excelsior, dat
morgen tegen Feyenoord aantreedt.
De publiciteit stortte zich op hem,
aanvankelijk nog schuchter na zijn
eerste kwartet doelpunten, maar na
de volgende serie nog wat intensie
ver. „Wel leuk eigenlijk", meldt
Beukers. „Het is allemaal nieuw
voor me. Er wordt positief over ons
geschreven, dat is altijd prettig".
Het scoren heeft er bij Beukers al
tijd ingezeten. „Bij Barendrecht al.
In de jeugd was ik altijd goed voor
de nodige doelpunten, later in het
eerste elftal ook. Vorig seizoen
schoot ik er zeventien in en het
jaar daarvoor waren het er tien".
De overgang naar Excelsior lag dan
ook voor de hand. „Toch", zegt hij,
„heb ik nooit naar dat betaalde
voetbal toegeleefd. Ik heb er nooit
bij stil gestaan, dat ik daarin te
recht zou komen. Je hebt van die
jongens die er echt naar stréven. Ik
Michel Beukers, die al tweemaal vier treffers in één wedstrijd op zijn naam bracht, hoopt op meer doelpunten.
dus duidelijk niet. Als ik nu nog bij
Barendrecht had gespeeld, was het
ook goed geweest'
Nuchter
Michel Beukers blijft dan ook
nuchter („Zo ben ik nu eenmaal")
onder zijn successen. Zoals hij de
overgang naar Excelsior niet had
voorzien, houdt hij zich ook nu nog
niet nadrukkelijk met zijn (voetbal-
Hoekomst bezig. „Ik heb er dan wel
acht ingeschoten, maar dat zegt
verder niet zo veel. Ik heb een con
tract voor een jaar. Mijn doel is dat
ik ook volgend seizoen betaald
voetbal speel. En dan heel erg
graag bij Excelsior".
„Een andere club? Daar heb ik echt
nog niet over nagedacht. Lijkt me
ook niet verstandig. Ik heb het hier
naar mijn zin en bovendien houd
ik er niet van om plannen te ma
ken. Dan kan het alleen maar ver
keerd géan. Ik kan nu wel roepen
dat ik er minstens vijftien moet in-
schoppen, maar dan zet ik mezelf
alleen maar onder een bepaalde
druk. Lukt het dan even niet, dan
wordt die druk nog groter. En dan
gaat meestal alles fout".
De overgang van amateurs naar de
betaalde rijen is Beukers, naar ei
gen zeggen, meegevallen. „Het
grootste verschil is de frequentie
van het aantal trainingen. Vroeger
waren dat er twee, nu gaan we zes
maal per week het veld op. Verder
valt het allemaal best mee. Ook de
hardheid. Bij de amateurs wordt
vaak nog hardhandiger opgetreden.
Alles gaat wat ongecontroleerder.
In de eredivisie gaat alles wel wat
sneller. Die voorstoppers zitten bo
venop je".
Nu Beukers door zijn dubbele
•kwartet treffers tegen Volendam
en Fortuna S. nadrukkelijk zijn vi
sitekaartje heeft afgegeven, zal dat
beeld alleen nog maar worden ver
sterkt. „Geeft niet. Als spits weet je
dat je met een stevige mandekking
hebt te maken. Maar ik kan ook
naar rechts uitwijken. Gebeurde te
gen Volendam en Fortuna ook. Als
je dan je vleugelverdediger passeert
en naar binnen trekt, sta je eigen
lijk al direct voor het doel. Want
dat blijft natuurlijk het mooiste.
Vroeger speelde ik ook op het mid
denveld. maar de voorhoede is toch
leuker. Die goals, hè".
Voorlopig geniet Michel Beukers
van zijn bestaan van betaald voet
baller. „Je bent toch een bevoor
recht mens", beweert hij. „Vaak
beseffen velen het niet, maar dit is
toch een mooi bestaan. Lekker met
voetbal bezig zijn. Bovendien is Ex
celsior natuurlijk een verschrikke
lijk gezellige club. Het is nog écht
een vereniging. We hebben een
jonge, enthousiaste groep. We kun
nen allemaal goed met elkaar op
schieten, zijn een stel vrienden".
Beukers beschouwt zichzelf dan
ook niet als een buitenbeentje, al
vult hij zijn tijd d'an tevens met een
studie rechten. „Ook Rutjes stu
deert. Dat vindt niemand hier gek.
Ik ben bovendien niet het proto
type van de gemiddelde student. Ik
zit niet in de één of andere studen
tenvereniging. Ik rook en drink
niet. En ach, Ik heb mijn vrienden
allemaal uit de voetballerij".
„Ik volg de colleges, zo'n negen uur
per week. Dan studeer je thuis na
tuurlijk nog, maar het valt allemaal
goed te combineren". Is die studie
voor hem nu écht belangrijk? „Ach,,
ik moest wat. Mijn pakket wees in
de richting van rechten. Niet dat ik
nu per sé advocaat of rechter wil
worden. Ik zie wel, heb natuurlijk
toch een atheneum-dioloma en dat
geeft enige zekerheid En dan na
lang nadenken: „Als ik moest kie
zen tussen het voetbal en de studie,
zou ik voetbal toch de voorkeur ge-
„Of ik gek ben van voetbal? Ik
denk het wel. Anders train ie niet
zes keer in de week. Ik volg alle
sportprogramma's. Alleen Voetbal
'80 heb ik afgelopen maandag ge
mist. Helaas, heb ik begrepen".
Waarmee het gesprek op de ko
mende wedstrijd tegen Feyenoord
komt. Immers, bij Voetbal '80
speelde verdediger Ben Wijnste
kers een opvallende rol toen hij
met verslaggever Harry Vermee-
gen een vrouwelijke fan met een
bezoekje vereerde. Bij die gelegen
heid stond Wijnstekers bepaald te
kijk voor heel Nederland, maar
Beukers zegt daarover: „Ik heb het
gehoord ja. Ik zal Wijnstekers daar
zondag écht niet mee gaan treite
ren. Ik vind het alleen maar goed,
dat hij toch naar zo'n meisje is toe
geweest".
Apart
Voor Beukers is de wedstrijd tegen
Feyenoord toch een aparte beleve
nis. „Die Kuip is wel leuk. Maar
extra nerveus maak ik me daar
niet om. Die Feyenoorders zijn toch
ook normale mensen. Zijn geboren,
zoals iedereen, hebben een vader
en een moeder en ook maar twee
benen. En het stadion? Op het veld
merk je er toch weinig van. En
onze kansen tegen Feyenoord, ze
zijn natuurlijk klein. Normaal ge
sproken verlies je zo'n wedstrijd.
Maar wat is normaal? Dat Ajax met
3-0 verliest van FC Den Bosch?
Nee toch? Als we tegen Feyenoord
een gelijkspel boeken, spreken we
hier van een bonuspunt. Ik hoop
dat we er nog een aantal halen".
Voor Beukers schijnt de zon voor
lopig. „Nogmaals, ik zie wel wat er
van komt. Wij bekijken het hier bij
Excelsior mischien allemaal wat
vrijblijvender. Ik hoop dan ook dat
ik hier volgend seizoen weer speel.
Ik ben over mijn huidige contract
echt niet ontevreden. Ik had im
mers niets te eisen, toen ik hier
kwam. En ach die center», het is
best belangrijk. Met veel geld kun
je je wat meer permitteren. Voorlo
pig is het voetbal voor mij nu een
betaalde hobby. En daar heb ik
vrede mfee".
DENNIS MULKENS
GRONINGEN Afgelopen
zondag in de wedstrijd AZ'67-
FC Groningen leek het alsof
Harry Schellekens met een
stiptheidsactie bezig was. Al
les, wat in zijn nabijheid
kwam, ruimde de Groninger
doelman volgens het boekje
op, inclusief een door Richard
van der Meer redelijk hard in
geschoten strafschop. Gelet op
de problemen in het elftal
drie spelers ontbraken van
wege blessures en twee speel
den met griep onder de le
den mocht hij als redder
s van dat ene puntje worden be
schouwd.
Desondanks lijkt de voormalige
Nijmegenaar de harten van het
Groninger publiek, altijd kritisch
op zijn keepers, nog niet helemaal
;te hebben veroverd. Er is nog
i steeds sprake van enige reserve ten
opzichte van de man, die de op
weinig elegante wijze opzij gescho
ven Johan Tukker is opgevolgd.
Schellekens zelf voelt dat ook. „Ik
merk het vooral in de thuiswed
strijden. Er is nog geen optimale
vertrouwensrelatie met het publiek
tot stand gekomen".
De kwaliteiten van de volgende
maand 31 jaar wordende Harry
Schellekens hebben eigenlijk nooit
ter discussie gestaan. Voor hij naar
Groningen kwam, had hij 279 wed
strijden in de eredivisie gekeept en
dat is uiteraard niet zo maar tot
stand gekomen. De nog wat koele
relatie met de achterban mag voor
een belangrijk deel op rekening
van trainer Han Berger worden ge
schreven, die Tukker botweg af
stootte en Schellekens aanprees als
een veel betere beheerser van het
strafschopgebied. Het lag aan
Schellekens om het gelijk van de
trainer te bewijzen. Het heeft hem
wat tijd gekost. Niet in het minst
door de totaal andere omgeving,
waarin de geboren Brabander te
recht is gekomen, wat voor hem
bijna aan een emigratie gelijk
stond, maar zo langzamerhand lijkt
hij de stugge noorderlingen te
overtuigen.
De „Tukker Tukker"-roepers zijn
er nog steeds, maar worden steeds
minder in getal. Schellekens stoort
het amper meer. „Ik troost me
maar met de gedachte, dat ze in
Nijmegen nog steeds om Schelle
kens roepen. Ik vind het ook niet
zo'n probleem dat de mensen kri
tisch zijn. Tenslotte moet ik me
hier zodanig bewijzen, dat men op
zeker moment echt een waarde
oordeel kan geven in de vorm van:
hij is een goede of een slechte. Wat
Tukker betreft, ik heb hem vroe
ger nooit gevolgd en heb geen idee
of hij wedstrijden voor FC Gronin
gen heeft gewonnen of verloren.
Het enige wat ik kan doen is voor
de volle honderd procent mijn best
doen en daarmee ben ik bezig".
Geen slechte
Harry Schellekens heeft voor FC
Groningen tot nu toe geen uitge
sproken slechte wedstrijden ge
speeld. Vanaf het eerste duel uit
tegen Willem I tot en met afge
lopen zondag tegen AZ'67 is er
sprake van progressie. Het laatste
duel in Alkmaar was zelfs buiten
gewoon goed, maar vooral in thuis
wedstrijden springt de vonk naar
het publiek nog maar moeilijk
over. Hij heeft daarvoor een aanne
melijke verklaring bij de hand. „De
mensen zien over het hoofd dat wij
in de meeste thuiswedstrijden het
spel moeten maken en negentig
minuten lang op het doel van de te
genstander drukken. Tegen PEC
Zwolle, Haarlem en Fortuna Sit-
tard bijvoorbeeld was dat het geval.
Doelman
Harry Schel
lekens van
FC Gronin
gen heeft het
bericht dat
Hans van
Breukelen
zich moest
afmelden
voor de inter
land tegen
Spanje geïn
teresseerd
aangehoord.
Voor het publiek een prima zaak
natuurlijk, maar voor mij als kee
per goed waardeloos. Het kan zijn
dat ik twee of drie ballen op doel
krijg en dan zul je ook nog zien dat
er eentje per ongeluk in vliegt. Op
dat enkele moment word ik dan
beoordeeld. Kritiek mag best, maar
ze moeten ook in ogenschouw ne
men wat er in een wedstrijd nu ei
genlijk gebeurt. Tegen AZ'67 ging
het lekker, maar ik heb ook in Den
Bosch en in Amsterdam goed ge
speeld. Desondanks waren er mo
menten, waarvan ik zelf zeg: dat
moet beter. Tegen Ajax zat ik bij
hoge ballen een paar keer verkeerd
en had er een aantal malen eerder
uit moeten komen. Ogenschijnlijk
leek het misschien perfect, maar ik
ben nu eenmaal ontzettend kritisch
op mezelf".
Voetbal alles
Voetbal is nog steeds alles voor
Harry Schellekens. Hij is één van
de weinige fullprofs in dienst van
de Groninger voetbalstichting, een
leven dat hij vanaf het begin van
de jaren zeventig leidt. Bij zijn
toenmalige club NEC heeft hij ook
gouden tijden wat betreft toeschou
wersaantallen, zoals nu bij FC Gro
ningen, meegemaakt. Seizoenen
met gemiddelden van tien- tot
twaalfduizend toeschouwers kwa
men voor met dertigduizend bij de
toppers tegen Feyenoord en Ajax.
„Het was een goed voetbalklimaat
toen. Er was geld in overvloed, zo
dat er twintig fullprofs rondliepen.
Wij trainden soms wel negen tot
tien keer per week. Maar in Nijme
gen werden ze er gek van. Met het
verdiende geld werden spelers uit
de categorie zakkenvullers ge
kocht. Sommigen hebben nooit een
wedstrijd voor NEC gespeeld, om
dat ze al geblesseerd waren voordat
ze kwamen. Ik denk niet, dat zoiets
bij FC Groningen zal gebeuren. De
aankopen zijn duidelijk gericht, er
worden allemaal jongens aange
trokken die ook iets willen preste
ren. Het getuigt van zorgvuldig be
leid".
Gezien ziin verleden is er voor
Harry Schellekens geen tijd ge
weest naar een ander beroep uit te
zien. Ondanks het feit dat hij de
drie kruisjes is gepasseerd, denkt
hij daaraan ook nu nog niet, hoe
wel hij niet tot die selecte groep be
hoort, die een paar ton opzij kan
leggen voor de oude dag. „Ik ver
diende bij NEC een redelijk salaris,
maar daarmee was ook alles ge
zegd. Er veel van overhouden was
er niet bij. Ook nu bij FC Gronin
gen niet. Maar ik ben ook lang niet
van plan te stoppen. Ik wil zeker
nog een jaar of tien mee. Het kli
maat voor keepers in Nederland is
immers uitstekend. Als ik naar
Schrijvers, Doesburg of Jongbloed
kijk, denk ik wel eens: mijn beste
jaren komen nog. Het is natuurlijk
wel zaak te blijven presteren. Elke
week moet ik er weer zijn. Afgelo
pen zondag tegen AZ'67, vandaag
tegen PSV en volgende week
woensdag tegen Inter Milan. Ver
slappen kart niet. Als over ander
half jaar mijn contract is afgelopen,
wil ik dat ze me graag willen hou
den, of dat er belangstelling van
andere clubs is".
Amper aan de bak
Internationaal is de huidige doel
man van FC Groningen amper aan
de bak geweest. Spelen bij een
steeds verder afglijdend team uit
Nijmegen was niet bevorderlijk
voor een interlandcarrière. Hoewel
hij in het begin van de jaren zeven
tig wel uitkwam voor het UEFA-
team (zestien- tot achttienjarigen)
en Jong Oranje. Groningen kon in
zoverre met Nijmegen worden ver
geleken, dat bondscoaches het ja
renlang niet de moeite waard von
den om de gang naar het Noorden
te maken. In die situatie is nu dras
tisch verandering gekomen. FC
Groningen is dit jaar opeens in het
bezit van drie heuse A-internatio
nals met Erwin Koeman, Adrie
van Tiggelen en Bud Broeken, ter
wijl Ron Jans en Theo Keukens al
eens in het olympisch team werden
gekozen. Opent dit wellicht per
spectieven voor Schellekens?
Deze week kwam het bericht dat
Hans van Breukelen een kuitbeen
brak en waarschijnlijk de interland
op 16 november tegen Spanje wel
kan vergeten. Er moet een nieuwe
naam op het lijstje van bondscoach
Kees Rijvers worden ingevuld om
als tweede man achter Piet Schrij
vers te fungeren. Van de andere
keepers, die in de afgelopen drie ja
ren door Rijvers werden gebruikt
Pim Doesburg, Joop Hiele en
Edward Metgod komt niemand
meer in aanmerking. En de
Utrechtenaar Jan-Willem van Ede
is nog zo groen als gras. Gelet op
zijn huidige prestaties en zijn erva
ring lijkt Harry Schellekens een lo
gische keuze. Op de vraag of hij
een telefoontje van de bondscoach
verwacht geeft hij aanvankelijk
geen rechtstreeks antwoord. „Ik
weet het niet. Ik heb alleen een
beetje hoop, maar wil er niet te
veel over zeggen, anders krijg ik
weer te horen: die opschepper
denkt dat hij in het Nederlands elf
tal hoort. Maar ik geef toe dat ik er
een ogenblik aan heb gedacht toen
ik het bericht over Van Breukelen
las. Rijvers een beetje kennende zal
hij echter wel weer met een verras
sing voor de dag komen".
DIRK VAN DER KAAP
Eél
werke
Uitroepteken
Gelukkig bleken niet êlle tv-i
masten in België te zijn om gem
waardoor ik begin deze weej;
staat was een deel te bekijken
het sportprogramma, zoals z)'
daar in goed Vlaams noemen]ae s P
tra Time. Ik viel meteen mQ ™aak
neus in de boter, want nog niefi©r Paa
ik de BRT 2 aangezet of de 6/jdalen 0
facie van René van der Giip flippers
in beeld. René zat in de s|
naast Eddy Voordeekers, de j
ballende Lambiek uit Vlaand g
die in klassiek Belgisch voorki
slechts wordt overtroffen doe
bebaarde Luc Millecamps, de
ke van het Vlaamse voetbal.
René mocht nog eens uitlt
waarom zijn transfer van Lol
naar Mallorca niet was doorgei
Nou, ik begreep er niets van,
dat zal wel aan mij hebben geh
Het had, geloof ik, iets te m
met de verwachting van Ren
hij op Mallorca niet zou k
aarden. Vreemd, want naar
heb laten vertellen zijn er n
die dat Middellandse-Zee
een paradijs op aarde vindt
Rene is weliswaar altijd al et
tenbeentje geweest, maar dan 0
die deze eigenschap zorgv |f|
combineert met levensgeni
Het maakt zijn beslissing om
maar in Vlaanderen te blijver*
minder opmerkelijk. Of 2
die in februari in Sevilla
laatst met Spanjolen in c
geweest met het Nederlands
die lui niet zo goed meer pru
Extra Time presenteerde troi
nóg een fraaie exponent
Belgische voetbal, een zekere
chim Benfeld uit Duitsland,
pakt het serieuzer aan. Hij
bij KV Mechelen, alwaar h
alleen de aandacht op zich
met wonderschone doelpi
maar evenzeer door een kleu\
levenswandel. Joachim, die
bleek droom wedstrijden
selt met slaapverwekkende
dens heeft het een keer geprei
om na afloop van een partij
slags naar Düsseldorf af te
Daar had het carnavalsgedruis
onweerstaanbaar aangetrokken
den om zich er enige dagen
der te dompelen en KV Meel
te laten voor wat het
Kijk, van zo'n voetballer gaat
hart open. Dat is nog eens
die weet wat relativeren en
geren is. 's Nachts tot drie
de disco, dan kun je tenminsU
sores nog eens professioneel v
afzetten. Daar is René bijna\
kleine jongen bij.
Gig v
'e/iP
Tijgt.
PUF
jfdal
Élen
Kon
en
D
voi
Een mooi programma dat
Time, dat Voetbal. '80 van deziCh
avond naar de kroon stak. Gip
vondst van de VARA trouwere"
die vlot geklede meiden t
over de vloer, die zo camera eve
wust waren dat zelfs drs. Vijfj'
door werd geïnspireerd.
Nóg een leuk moment bij Voe
'80 beleefd. Voor het eerst za/op hi
Harrie Vermeegen afgebluft, iapani
Piet de Visser van AZ '67. Halwon
vond er bij AZ '67 - FC Groniit de
geen zak aan en deelde dat adu,
ook op zijn geheel eigen w trei
mede. „Dan ben jij de gro<im R
zak", repliceerde Piet snedig. I „bei
rie heb ik vervolgens niet meet\ die
hoord, althans niet in dat itemèster
ik neem aan dat die jongens vaigebr
omroep-met-het-uitroepteken ien p
ideetje van Jan Nagel soms?)I's, d
eerlijk hebben gemonteerd enlHin
'nóg enige andere spitse teksten an hi
Piet hebben weggelaten. 'elijk
Nog niet zo lang geleden mai Sei
Harrie met zijn tegen woorlbi) r
Pisa-maat Henk Spaan een rd de
programma. Daarbij zat Spaan gel
uit de studio voortdurend in de aria'
crofoon te blèren: „Vuiban
maaèaan, kan die zak ook de h
méééééé?" Was óók een gt het
vondst. Jammer dat Harrie zó ken
tijd moet steken in Pisa. Ant eei
zou Voetbal '80 misschien nóg tin o
zijn. Maar gelukkig hebben en",
Dolf Koelbloed nog, de man Ir v
het geniale idee om de loting I
de KNVB-beker mét André Hti Z
vanuit Dublin live uit te zen«pani
Dolf zit trouwens bóórdevol idé rijs
Zijn volgende stunt staat al weeènth
stapel. Na Ben Wijnstekers opk. 2
slaapkamer in de armen van ot
aanminnige fan, die haar litht
voor de Feyenoorder en haar ttkist
ven onbeantwoord wist, denkt 1 va
nu al aan een onthullend item i hij
Jan Huybregts en André Hazei le\
Pigalle. Als Nederland zich Ie
minste plaatst voor FranJtiij
straks. Dat blijft smullen bij V'ik b
bal '80. Zeker nu er een nieuw rt zui
schijnt te zijn opgenomen mefvoo
zwijgende Ben, een vriendje Kan
Harrie die zijn „beauties" midi he
een treffend gevonden hoofddetk 1
mag aankondigen. Ook een idtels
van Dolf. n ju
Gelukkig dat niet alle zend mal] te
in Belgie zijn omgewaaid en ik leps
kan kijken naar Extra Time. i.we
Dolf ook wel eens kijken? lide
