TAFEL f„Bidden is belangrijker dan demonstreren" CeidócSomctï 0:7:1 t'l „Wij ageren tegen onze werkgever, niet tegen kabinet en parlement" ■fdi moeder teresa een weekeinde lang in nederland: l: Voor sportieve, actieve mer „We moeten wel" jaap van de scheur, voorzitter abvakabo: 1vmh wed< uéééa tv 'ACHTERGROND CefdaeGomcmt MAANDAG 24 OKTOBER 1983 PAG Geboren uit Albanese ou ders op 27 augustus 1910 in Skopje in Joegoslavië, ver trok Agnes Bojaxhiu op achttienjarige leeftijd naar Ierland om daar in te tre den bij de congregatie van Onze Lieve Vrouw van Lore to. Ze ontving de kloosternaam zuster Tere sa en arriveerde in 1928 in Calcutta, waar ze vervol gens twintig jaar lang les gaf in aardrijkskunde aan meisjes uit de gegoede bur gerij. Aangegrepen door wat ze zelf noemt „een roeping in een roeping" zette ze in 1948 een punt achter dit betrekkelijk comfortabele leven en vestigde zich in de sloppen van de stad, om zich voortaan in dienst te stellen van de allerarm sten, mensen van wie in die tijd de stervende licha men en lijken in de och tenduren met stadsambu- lances en vuilniswagens van de straat werden ver wijderd. In 1950 stichtte Moeder Teresa haar eigen congregatie, de „Missiona rissen van de Naastenlief de". Vandaag beschikt deze congregatie over 236 huizen in 53 verschillende landen. Zo'n tweeduizend vrouwen en vijfhonderd mannen zijn er bij aange sloten. God herkennen zij in de persoon van de ar men, de ongewensten, de genen die een tekort aan genegenheid genieten. Af gelopen weekeinde was- Moeder Teresa in Neder land en bezocht onder meer een bijeenkomst van de Werkgroep Katholieke Jongeren in Utrecht en het Diepgang-centrum in Hazerswoude. Aan een on zer verslaggevers legde ze uit, dat bidden belangrij ker is dan demonstreren. HAZERSWOUDE/U- TRECHT Ze is 73 jaar en oogt daar ook naar. Een tengere, gebogen ge stalte met een gelaat vol rimpels en groeven. De diepste voren lopen daar, waar haar glimlach de huid een leven lang heeft samengetrokken. Donker glanzende ogen zoeken de blik van de ander. En geven de hon derden jongens en meis jes, die elk een paar se conden lang haar hand vasthouden, zoiets als een stroomstoot van le venskracht. „Prachtige mensen", noemt ze hen een half uurtje later, tij dens een gesprek na af loop van de bijeenkomst waarvoor ze naar Utrecht was gekomen, de landelijke ontmoetings dag van de Werkgroep Katholieke Jongeren. „Ze hongeren naar God. Veel jonge mensen hon geren naar God en naar liefde, meer nog dan de ouderen doen. Het is zo ongelukkig, dat zovelen van hen op een dwaal spoor zitten". De ontmoetingsdag in Utrecht was maar één onder deel van het programma dat Moeder Teresa dit weekeinde in ons land afwerkte. Vrijdag aangekomen bij het Rotter damse huis van de door haar gestichte congregatie van de „Missionarissen van Naasten liefde", bracht ze diezelfde dag nog een bezoek aan de Memisa. De bijeenkomst van de katholieke jongeren volg de zaterdag en gistermorgen was ze te gast in het Diep gang-centrum in Hazerswou- de-Rijndijk. Gistermiddag nam Moeder Teresa het vliegtuig voor een bliksem bezoek aan de gemeenschap van prior Roger Schutz in het Franse Taizé, afgelopen nacht keerde ze naar Rotter dam terug en vandaag is ze andermaal naar Frankrijk gevlogen voor een lezing in Orléans. Hoelang ze dit werktempo nog kan volhouden? „Zolang God mij de kracht geeft", zegt de vrouw aan wie in 1979 de Nobelprijs voor de vrede werd toegekend. „Ik ga door tot het echt niet meer lukt. En dan trek ik me terug in Calcutta, in India, waar ik in 1928 ook als jong zuster begonnen ben met mijn werk". Tot de vurige bewonderaars van dit werk hoort de nu naar Utrecht verhuisde mgr. dr. A. J. Simonis. Hij is het geweest die Moeder Teresa in de jaren zeventig van de wenselijkheid overtuigde om enkele van haar Zusters van Liefde, zoals de congregatie in de wandeling wordt ge noemd, in Rotterdam aan het werk te zetten. Daar arbei den ze nu, vijf in getal, sinds 1977. Bezoeken eenzame be jaarden, vangen ontheemde kinderen en daklozen op, ge ven katechese en proberen in het algemeen genomen steeds die mensen in de samenle ving een hand te reiken die de liefde het meest moeten ontberen. Juist in de een zaamste en de ellendigste .mensenkinderen ontwaren Moeder Teresa en de circa 2000 zusters en 500 broeders die over de hele wereld bij haar congregatie zijn aange sloten, het gezicht van Chris tus. Gistermorgen in het Hazers- woudse Diepgangcentrum was mgr. Simonis een van de deelnemers aan de gedach- tenwisseling met Moeder Te resa, die vertelde over haar werk en haar visie gaf op wat zij aanwijst als de spiti- tuele armoede in onze cul tuur. Religieuzen uit het bis dom Rotterdam en jongeren uit de Leidse regio hingen ruim twee uur lang aan haar lippen. Namens de Hazers- 'woudse jeugdsociëteit „Plein '68" bood Maria Groen haar een cheque van zeshonderd dollar aan. Geld is bij Moeder Teresa im mer nodig, al houdt ze haar congregatie nadrukkelijk voor er nooit om te vragen. Collectes zijn taboe, een gift moet altijd spontaan worden gedaan. Zo ook heeft ze No belprijs van enkele honderd duizenden guldens opgevat, zegt ze in ons vraaggesprek zaterdagavond, „als een spon tane gift aan de armen". Sprekend over die prijs en over vrede, komt de grote „Of we het lever) nu vernieti gen met kernwapens, door abortus, euthanasie of op welke wijze dan ook in alle gevallen vernietigen we het werk van God". anti-kernwapendemonstratie ter sprake die zaterdag in Den Haag wordt gehouden. Hoe ze daar tegenaan kijkt? „Het leven", antwoordt ze met zachte melodieuze stem. „is geschapen naar het even beeld van God, het is de meest verrukkelijke schep ping van God. Of we het le ven nu vernietigen met kernwapens, door abortus, euthanasie of op welke ande re wijze dan ook in alle gevallen vernietigen we het werk van God. Daarom moe ten we elk mogelijk middel aangrijpen, in het bijzonder het gebed, opdat de mensen die voor deze vernietiging niet terugdeinzen tot inzicht komen". Tot de mogelijke midde len hoort ook de vredes demonstratie? „Bidden is belangrijker. Door te bidden doen we een be roep op de hulp van God om een kernoorlog te voorko men. God kan die oorlog voorkomen, demonstraties van mensen hebben nooit iets kunnen voorkomen. Zelf heb ik er nooit aan meege daan en ik heb ook nooit an deren aangemoedigd om dat wel te doen. We moeten bid den en voor het leven opko men door daden te stellen. Er is zoveel lijden in de wereld: honger, ziekte, werkloosheid, noemt u maar op. We moeten het geld en de middelen waarover we beschikken ge bruiken om de problemen die we menselijkerwijs kunnen oplossen, ook inderdaad uit de wereld te helpen. In plaats hiervan echter, zijn we bezig de bewapening en allerlei an dere destructieve technieken, als bijvoorbeeld abortus, op te voeren. Waardoor er juist méér lijden ontstaat". U legt voortdurend grote nadruk op uw onvoor waardelijke afwijzing van abortus. „Zeker. Als we al aanvaar den, dat een moeder haar ei gen kind doodt, haar ongebo ren kind, maar daarom niet minder haar eigen kind, wel ke grond houden we dan over om andere vormen van moord af te wijzen? Wie het doden van het eigen kind toestaat heeft toch geen en kel argument meer om het doden van andere mensen kinderen, met behulp van geweren of bommen, van de hand te wijzen? Daarom moeten we het probleem van de abortus bestrijden met adoptie. In Calcutta en elders op de wereld waar onze con gregatie gevestigd is, probe ren we abortus zoveel moge lijk tegen te gaan door het al ternatief van adoptie be schikbaar te stellen. Eutha nasie proberen we te voorko men door tehuizen open te stellen voor zieken en ster venden. Zo trachten we steeds, en op alle mogelijke manieren, bescherming te bieden aan leven, dat be dreigd wordt. We moeten da den stellen. En daarnaast veel bidden. Alleen gebed kan ons redden". De vraag of men de standpunten van Moeder Teresa als conservatief mag typeren, maakt een vrolijke lach bij haar los. Ze reageert: „Als mensen mij conservatief noemen, komt dat, doordat ze er niet van houden om te bidden. Wie niet van bidden houdt, houdt niet van mij. Wie niet van de armen houdt, ook niet. En wie niet van de eucharistie houdt, evenmin. Maar dat alles is mijn zorg niet. Mijn zorg is om Jezus lief te hebben en Hem te dienen en zijn gelaat te ontdekken in de armsten der armen. Wat de mensen daarvan denken, och, laat ze dat maar denken". Veel mensen die God zoeken, slagen daar niet in. „God kan je vinden door el kaar lief te hebben. Als men sen elkaar met een zuiver hart tegemoet treden, zullen ze God in elkaar herkennen. God houdt van ons. Hij wil ons geen pijn doen. Hij is in elk van ons. In elkaar kun nen we Hem vinden". Ongeacht de godsdienst die we belijden? „Dat maakt geen verschil. We moeten de aanhangers van het hindoeïsme, van de islam en van welke gods dienst dan ook ten diepste respecteren. Zij volgen hun weg naar God". Zijn andere religies dus gelijkwaardig aan het christendom? „Daar oordeel ik niet over. Ik ben niet de Almachtige God. Hoe gelooft en hoe liefhebt, dat is een zaak tus sen u en Hem alleen, daar kan niemand tussenkomen. We zien immers niet wat er bij de ander van binnen om gaat. We moeten alle gods diensten eerbiedigen en de aanhangers van andere gods diensten met veel liefde tege moet treden. Zij gaan hun weg. Wij moeten onze aan dacht richten op onze eigen godsdienst en langs onze ei gen weg tot Hem komen". WILLEM SCHEER Gruwelijke actie ivir Hui lize EN/I lanol< •ns m iuize wijst it gec freev iet e< inte lertui lkade. ■jbestu gem litem ad la Het kruitvat Libanon en in het bijzonder zijn hoi^J Beiroet, heeft met de gruwelijke actie van fanatieke is i sche zelfmoordcommando's nu voor het eerst ook oj schaal slachtoffers veroorzaakt onder de internationa desmacht, die juist probeert een zeker evenwicht in st houden. De komst van deze internationale vredei heeft voor de moslim-fanatici indertijd een demensie voegd aan de verbitterde belangenstrijd, die al jaren en rond Beiroet woedt. Die vredesmacht heeft weliswj doel de spanningen te verminderen, maar uit de afsch ke bomaanslagen op de Amerikaanse en Franse mil gisterochtend en uit eerdere gewelddadigheden is wel ken, dat de talloze extremistische krachten in Libano lijkertijd ook door de aanwezigheid van de vredesmac der werden geprovoceerd. VOORAL in Washington en Parijs vraagt men zich d af of de aanwezigheid van de internationale vredei wel in het belang is van een oplossing van het veelk Libanese conflict. Het lijkt echter ondenkbaar dat de sen, die historisch gezien nauwe banden hebben met bied, zich op stel en sprong zouden willen terugtrekken zelfde geldt voor de Verenigde Staten, die na het verlj invloed in deze regio, onder meer door het wegvall^ het Sjah-regime in Iran, zich wel tweemaal zullen bec| alvorens zich terug te trekken. Hoe sterk een deel f openbare mening in de VS daar ook op aandringt, terJ king zou volledig in strijd zijn met de filosofie van de 4 kaanse regering, die de toegenomen invloed van het i regime en de met haar verbonden staten in dit gebikgj^ halt wil toeroepen. Len j TT P°f JtlET zou overigens onjuist zijn de strijd in Libanon vcjie f zien als een verdere voortzetting van het Oost-West-cjersib hoezeer ook Syrië een hoofdrolspeler in dit gebied fo Z met huid en haar verbonden heeft met het Sovjet-blcfse t conflict in Libanon moet vooral worden gezien als eesten tussen niets ontziende fanatieke krachten, die ook terjplaa van mensenlevens slechts uit zijn op een nieuwe diesel 1 De enige reactie die hierop past is danook dat de inteim 1 nale vredesmacht in Libanon wordt gehandhaafd. Wjsen alle aanleiding een duidelijker taakomschrijving te vejlen ken aan die vredesmacht. Haar aanwezigheid kan njn ni groot belang zijn om enige rust te brengen in de p<| De strijd, die een minderheid van fanatieke moslims t voc grofste middelen voert tegen een op pluriformiteit ingüe in regering. Het Libanese verzoeningsoverleg, dat in <3en j van start gaat, heeft alleen dan enige kans van slagepit v pnde ADVERTENTIE Vijfschaft yoghurt met muesli Nodig voor twee personen: 75 g gedroogde of een klein potje bruine bonen, circa 0,5 kg aardappelen, 300 g winterwortel, 1 grote Ui, 1 zure appel, zout, stuk je ontbijtspek van 150 gr; 2,5 dl yoghurt, paar lepels kant en klaar muesli, brui ne basterdsuiker. Was vanavond de gedroogde bonen een keer, zet ze onder koud water weg en kook ze morgen in wat water met zout in een uur gaar. Neem een iets kleinere portie aard appelen dan anders (de brui ne bonen „vullen" ook) schil ze en snijd ze in vieren. Bor stel de winterwortel schoon en snijd hem in tamelijk dunne schijven. Snijd de ui in dunne snippers. Schil de appel en snijd hem in plak jes. Schep de bruine bonen uit de pan en zorg dat daar ongeveer drie centimeter bo- nenkooknat, zo nodig aange vuld met water, in staat. Leg er eerst de aardappelen in, daarop de wortelschijven, dan de uisnippers en tenslot te de appelschijven en iets zout. Kook dit gehel in onge veer twintig minuten gaar. Warm op het laatst de zelf ge kookte bonen of die uit een potje mee. Schep alles alleen maar door elkaar, dus niet afgieten en niet stampen. Vijfschaft is dus een soort stoofpot, oor spronkelijk is het een streek- gerecht uit Utrecht. Geef er 'licht uitgebakken ontbijtspek bij. Snijd het spek daarvoor in blokjes en bak die uit op een klein vuur, in ongeveer twintig minuten in een braadpan met deksel. Zet het gebakken spek mèt het spek vet op tafel. Meng de yoghurt met de muesli. Laat dit mengsel een paar uren staan, zodat de muesli wat zachter wordt. Geef apart bij dit nagerechtje de bruine basterdsuiker, zo dat ieder het naar eigen smaak zoet of minder zoet kan maken. JEANNE Sinds een paar weken wordt de argeloze burger met een lastig verschijnsel geconfronteerd: „stipt" werkende ambtenaren en trendvolgers. Boos als ze zijn over de voorgenomen korting van 3,5 procent op hun salaris voeren zij actie tegen hun baas, minister Koos Rietkerk van Binnenlandse Zaken. Boos op Koos dus. Actie van laag tot hoog. „We gaan nu verder dan ooit tevoren", bevestigde zaterdag Ton de Jong van de christelijke ambtenarenbond in deze krant. Er is genoeg gekort en de ambtenaren worden als melkkoe, sluitpost van de begroting gebruikt. Van eerlijke behandeling is geen sprake meer, vinden de overheidsdienaren. Geringschattende opmerkingen als zou het het met die kortingen wel meevallen (CDA- leider De Vries) lijken alleen maar olie op het vuur. Jaap van de Scheur (AbvaKabo) gnuift iedere morgen als er een nieuwe actie is ingezet. We moeten wel, zegt hij in de hieronder staande tweede aflevering in de reeks interviews die onze sociaal- economische redacteuren met de leiders van drie grote ambtenarenbonden hebben gehad. (Van onze sociaal- economische redactie) ZOETERMEER Voor Jaap van de Scheur zijn het hoog tijdagen. „Je mag gerust we ten, dat ik zit te gnuiven als ik 's morgens vroeg een tele foontje krijg dat ergens weer een actie is ingezet", zegt de voorzitter van de ambtena- renorganisatie AbvaKabo en hij kijkt met tintelende oogjes over zijn halve bril. Hij wil er best tegenaan en verheugt zich erover, dat zijn kwart miljoen leden even gretig zijn in hun verzet tegen de 3,5 pet korting, die het kabinet de ambtenaren per 1 januari wil opleggen. „En denk erom, dat het om nog meer gaat, want volgens het regeerak koord hebben we in 1985 en 1986 nóg eens zo'n operatie te verwachten als we ze nu geen halt toeroepen". Aanleiding tot een gesprek met Van de Scheur is het ne gatieve resultaat van het ge sprek van de regering met werkgevers en werkgevers van afgelopen dinsdag. „Dat was natuurlijk te verwach ten. Van de kant van het ka binet uit gezien zouden het ook labbekakken zijn ge weest als ze nu opeens een ander beleid zouden hebben aangeboden, ze worden im mers gedekt door het parle ment. Er doen nu geruchten de ronde, dat het kabinet toch nog wat aan te bieden heeft. Nou ja, geruchten heb je in Den Haag genoeg. Daar heb ik ook geen enkel ver trouwen in". Geen actie op afroep Actie dus. „Denk niet, dat we hier op ons hoofdkantoor op een knop drukken en dat ze het er dan ergens bij neer gooien. Zo werkt dat niet. We peilen de meningen van de verschillende ledengroepen en als men daar dan actie wil dan gaan we na of zo'n actie zinvol is en of ze past in onze strategie. Kijk, als je ergens slechts een handjevol leden hebt en als ze dan ook nog niet eens allemaal mee willen doen, dan moet je van hande len afzien. En wé houden onze leden ook voor: Denk erom, dat het best eens kan zijn dat we wekenlang moe ten volhouden. Geld is geen punt, want we hebben jaren lang gespaard, in de actiekas zitten vele miljoenen". Voorshands beperkt Abva Kabo zich tot stiptheidsacties. Het overheidspersoneel mag dan formeel nog geen sta kingsrecht hebben, feitelijk heeft het dit wel. Maar dan moet wel de vereiste zorgvul digheid worden betracht, an ders fluit de rechter de bon den terug. Tot die zorgvul digheid behoort ook tot het (redelijke) einde onderhande len. En op 2 november is er nog een overlegronde met minister Rietkerk, de baas van alle ambtenaren wat de arbeidsvoorwaarden betreft. Tot zolang dus nog niet sta ken. „Maar denk erom, dat je met stiptheidsacties alleen al heel wat kunt ontregelen. Er zijn nu al groepen, die echt in sta king gaan. Dat behoort niet tot de strategie, maar geen haar op mijn hoofd denkt er aan om ze terug te roepen. Als de leden in beweging ko men neem ik het over". De vraag is wel of je de geest weer in de fles krijgt als hij er eenmaal uit is ontsnapt. „Dat is geen punt. Ik wil hem helemaal niet terugdu wen". Onvermijdelijk Het publiek is er niet altijd gelukkig mee. „Ja kijk eens, bijna alles wat ambtenaren doen ligt in de sfeer van de dienstverlening. Als men on aangenaamheden ondervindt van onze acties moet men niet bij ons maar bij het kabi net zijn beklag doen. Je kunt klachten alleen voorkomen als je niets doet. Vergeet dat maar. We gaan door, bij de PTT, aan de grens, in de ha vens. De andere FNV-bon- den hebben ons steun toege zegd in onze strijd, maar weet je dat wij als ambtena ren de havens plat kunnen leggen, daar hebben we geen arbeider bij nodig. Overal zit overheidspersoneel: radar, waterpolitie, douane, noem maar op. Nu praat ik dus als voorzitter van de ACOP, de centrale van FNV-bonden voor alle overheidssectoren". Een verwijt tot de bonden is, dat ze hun acties moeten heeft gesproken. Anders wordt het een politieke sta king. „De opvatting van de ACOP is en ook de mijne, hoor dat we niks te maken hebben met een parlement of, een gemeenteraad. We stoei en met de minister als werk gever en die moet het daarna maar uitzoeken met, laat ik maar zeggen, zijn raad van commissarissen. Zo liggen de verhoudingen. Trouwens, wie negeert de opvattingen van het parlement het vaakst. Dat is toch het kabi net. Dat legt aan de lopende band moties naast zich neer. Neem die motie-Linschoten, in februari van dit jaar door alle 150 kamerleden onder steund: Het kabinet moest op basis van gelijkheid met de ambtenarenbonden gaan overleggen, reeds bij het overleg over de arbeidsvoor waarden van 1984. Doet Riet kerk dat? Neen, hij studeert nog een hele tijd, lees: hij wil het helemaal niet. Wij een politieke staking voeren, houd nou toch op. Trouwens, wat heeft het parlement nu helemaal nog beslist „Volksmisleider" Nu heeft CDA-fractievoorzit- ter De Vries in de Tweede Kamer gezegd, dat de ramp van de 3,5 procent nogal meevalt voor de ambtenaren en trendvolgers. Het zou voor de meesten per maand slechts vijftien gulden netto schelen. Dat moet toch wel een schok hebben veroor zaakt. Van de Scheur schuift het allernieuwste pamflet van zijn AbvaKabo naar vo ren. Je ziet Lubbers, weerge geven als een werkgever, dankbaar denken: „Goed zo, knul". En De Vries wordt aangeduid met „Rekenwon der en volksmisleider". „Nee", zegt Van de Scheur even later, „dat heeft ons niet echt geschokt, want zo iets kun je verwachten in een dergelijke strijd. Maar ik had zo'n uitspraak eerder uit de mond van Nijpels verwacht dan van een CDA'er. Wat De Vries uithaalde was gewoon een demagogische truc. Dan heb ik nog liever "met Riet kerk te maken, die zegt ten minste ronduit: „ik moet dat geld hebben". Kijk, waar gaat het om. Wij willen voor de ambtenaren een gelijke behandeling ten opzichte van werknemers in het bedrijfs leven. En die laatsten gaan er straks netto op vooruit, om dat er elders zware koop- krachtlasten liggen als btw, duurder gas, hogere huur. Maar de ambtenaren gaan achteruit. Bij gelijke netto beloning in 1983 krijgt in tachtig procent van de geval len in 1984 een ambtenaar 60 a 65 gulden per maand min der in handen dan iemand in het bedrijfsleven. Daar gaat het om". Men vraagt zich dan toch wel af, of er geen contacten zijn tussen de ambtenarenbonden en de politieke partijen om meer begrip te krijgen. „Kom nou, ik ben geen bedelaar. Oh, in het verleden heb ik wel eens leuke gesprekken gehad, maar uiteindelijk le verden die niets op. Neen, we zullen het op het scherp van de snede moeten uitvechten. En denk erom dat het gaat gebeuren". Van de Scheur wrijft zich vergenoegd in de handen. Hij is een geboren actieman. Van hem is in het verleden wel eens beweerd, dat hij best bereid was om problemen te zoeken als hij het wat stil vond worden aan het vakbondsfront. Nu kan hij zich uitleven en hij hoeft het probleem niet eens te zoeken JO SMITS felijl Rustig herfstig k DE BILT (KNMI) I genkans is deze weekpdsgi Dat komt doordat een kn. D hogedrukgebied het w£n jj paalt. Het centrum gj komt in de komende! met een luchtdrukwaar ca. 1035mbar in de buP^t Nederland aan. Bij raag wind kan de tempitobe daardoor vannacht tot vriespunt dalen. Daarlt er i zich plaatselijk mist T>ee bt Voor morgen overdagh, w£ rustig weer verwacht rm A nige perioden waarbij h brc peratuur tot ca. 10 gra(t mei loopt. In hardnekkige i bieden blijft de tempf echter lager. Na dinsdl plaatst het hogedru| zich naar Frankrijk of Iff pengebied. Met een z| ten wind wordt dan| lucht naar ons land porteerd. Weerrapporten van vanmorgen 0$! Amsterdam mist De Bilt mist Eelde zw.bew. 1 Eindhoven onbew. 13 - f Den Helder geh.bew. 12 Lh. R'dam mist 12 Twente mist 12 Z.-Limburg onbew. 12 Aberdeen l.bew. 10 Athene h.bew. 18 Barcelona onbew. 17 erlijn 10 Bordeaux onbew. 20 Brussel onbew. 15 Frankfort onbew. 12 Genève hmist 11 Helsinki regenbul 10 Luxemburg Madrid Malaga Stockholm n.ontv. I td I igs tcHet GRATIS ELKE WOENSDAG^nk a ex m- en |de f Jst na; BIJLAGE BIJ UW KRANT de INFORMATIE OVER FILMS,Nfcaféb THEATER. RECREATIE,EX mopeel EN EEN COMPLETE AGEN|u^e laatst

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1983 | | pagina 2