Als je de
kwaliteit van
onze navels
bekijkt, is zo'n
prijs natuurlijk
'n lachertje.
DINSDAG 4 OKTOBER 1983
Hoe'n navel
kon winnen ven
Er zijn mensen die beweren
dat ze nooit advertenties lezen.
Er zijn ook mensen die veel
geld betalen om een advertentie in
de krant te krijgen.
Daar klopt dus iets niet.
En omdat de vereniging De
Nederlandse Dagbladpers haar
75-jarig bestaan viert, besloot zij
krantelezers uit het hele land te
vragen wat zij nou werkelijk van
advertenties vinden.
Welke advertenties hen het
meest aanspreken. Om welke
advertenties ze moeten glimlachen.
En om welke juist niet.
En om 't - in het feestelijk
kader van dit jubileum - ook voor
de makers van advertenties span
nend te maken, kreeg het onder
zoek de vorm van een wedstrijd.
Afgesproken werd dat 22
krantelezers (2 uit iedere provincie)
de beste advertentie van 't afge
lopen halfjaar zouden aanwijzen.
Nu zijn er in die periode
natuurlijk duizenden en nog eens
duizenden kranten verschenen.
En in die kranten stonden
tienduizenden en nog eens tiendui
zenden advertenties.
Als die 22 lezers dat allemaal hadden moeten doorspit
ten, zouden ze kruisdol geworden zijn. Daarom maakte
een vakjury - een groep vooraanstaande vakmensen uit de
krante- en reclamewereld - een voorselectie.
Deze jury lichtte een doosje eruit, dat wegens vakantie
geopend was. Simpel, zomers, vriendelijk, en kopregel en
afbeelding vullen elkaar goed aan, zo luidde de conclusie.
Ook was er een navel bij. Daarvan vonden de mensen
uit het vak dat-ie onderscheidend,
gedurfd simpel, menselijk, even
krachtig als smaakvol vormgege
ven en voorzien was van een
functioneel snufje humor.
Vervolgens koos de jury een
charmante advertentie voor pin
dakaas uit, een lezenswaardig
verhaal over mensen die steeds
weer proberen het wiel uit te
vinden en een markante, opvallen
de en fraaie advertentie over een
auto waarin alleen de ruimte is
overgebleven.
Over die vijf advertenties
bogen zich die 22 krantelezers.
En wat bleek?
Die navel sprak hen het mees
te aan. Die werd dan ook uitge
roepen tot de beste dagbladadver
tentie van het afgelopen halfjaar.
Het lege doosje werd tweede,
de kleine man derde, het wiel
vierde en het ruime autootje ein
digde als goeie vijfde.
En wat bleek verder?
Verreweg de meerderheid
van die 22 krantelezers had één of
meer van de advertenties al eens
eerder gezien.
Sterker nog: sommigen
van hen doen regelmatig boodschappen bij die meneer van
die navel, rijden in dat wiel of zouden erin willen rijden,
hebben flink wat van die gele doosjes mee met vakantie ge
nomen en zijn niet van plan de dupe te worden van de ver
keerde pindakaas.
Waaruitje toch twee conclusies zou mogen trekken.
Eén: advertenties worden wel degelijk gelezen.
Twee: advertenties kun je niet missen. Geen dag.