Betere tijden voor Wil van der Laan vtónrMO-- O Robby Naish tv contra Stephan van den Berg 'Tl i I J Zevenhoven nieuwe halte NK motorcross SPORT £eidóc(3otrumt ZATERDAG 1 OKTOBER 1983 PAGINA^ mtèmm Wil van der Laan en Kees Hoogervorst in actie tijdens de vorige editie van de wedstrijd om de Piet van der Laan bokaal. TER AAR Voor Wil van der Laan en zijn bak kenist Kees Hoogervorst zijn eindelijk betere tijden aangebroken. Het eerste en verreweg grootste deel van dit motorcrossseizoen werd het Ter Aarse zij- spanduo door pech achter volgd. Waar het tweetal ook aan de start kwam, de pechduivel sloeg steeds weer toe. Spanje, Enge land, Zweden, overal wist het kwaadaardige monster Van der Laan te vinden. Vandaag de dag kunnen Wil van der Laan en Kees Hoogervorst echter weer lachen. De nieuwe twee- taktmachine, een EML Jumbo, voldoet prima en eindelijk is de H4 weer daar terug waar men hem verwacht: in de voorste gelederen. Van der Laan en Hoogervorst denken met gefronste wenk brauwen terug aan het eerste deel van het seizoen. „Het be gon al in Spanje tijdens een wedstrijd voor het wereldkam pioenschap. Normaliter mag je in dat land toch mooi weer verwachten, maar niks hoor, drie dagen hagel en sneeuw. Toch werd er gewoon gereden. Tenminste, we zijn gestart en lagen op een gegeven moment derde, toen de strijd werd af- gevlagd wegens het slechte weer. Daarop togen we naar Engeland. Die wedstrijd werd wel gewoon uitgereden. Twee de werden we, al hadden we er achteraf niets aan, want er werd later besloten dat die wedstrijd niet mee zou tellen voor het kampioenschap. Zon der punten en zonder prijzen geld gingen we toen naar Zwe den. Dat was helemaal prach tig. Ik geloof dat we er vijf uur geweest zijn. In de kwalificatie ging het blok naar de knop pen, we plaatsten ons dus niet e'n konden zonder ook maar iets gedaan te hebben weer te rug naar huis". Niet alleen in het buitenland zat het tegen. Ook in eigen land werd het duo Van der Laan/Hoogervorst door pech achtervolgd. Tijdens de Neder landse Grand Prix in Lochem begaf het blok het wederom. Zowel in de eerste, de tweede, als de derde manche. Ingenomen Als gevolg van die vele man kementen spendeerde het tweetal eerder dit seizoen ake lig veel tijd aan het weer op tijd gereed krijgen van de ma chine. Die zorgen zijn nu zo goed als verdwenen. Een mo torbouwer uit de Achterhoek, Henny Winkelhuis, koos Van der Laan uit om zijn EML Jumbo, in wedstrijden uit te testen. De Ter Aarse caféhou der was zeer ingenomen met dat aanbod. „Het is een hele goeie machine. In Engeland werd Fox er nationaal kam pioen mee. en ook in Neder land bestaat* er al belangstel ling voor, onder andere van de zijde van Ton van Heugten. Wij hebben met de Jumbo in de afgelopen drie wedstrijden al aardige resultaten behaald. En naar mijfi gevoel kan het allemaal nog beter. Winkel huis doet er ook alles aan om het ding sneller te krijgen. Omdat wij als testrijders fun geren, kunnen wij prima aan geven wat naar ons gevoel be ter kan. Winkelhuis (die bij de ontwikkeling van zijn Jumbo gesteund wordt door de over heid in het kader van het werkgelegenheidsbeleid MN) volgt onze raad dan op en steeds weer blijkt dat het er beter op wordt". Dat juist Van der Laan de re volutionaire tweetaktmachine kreeg, wekte wat wrevel van collega-coureurs op. „Wat heeft die dit jaar nou gepres teerd", vroeg men zich hardop af. „Onzin", meent Van der Laan. „Okee, ik heb vanwege die overdaad aan pech een zeer slecht seizoen gedraaid. Maar ze moeten natuurlijk niet vergeten wat ik daarvoor heb gepresteerd. Ik hoef mij toch niet meer te bewijzen?". Of Van der Laan ook volgend seizoen met de Jumbo aan de start verschijnt, is nog niet duidelijk. Winkelhuis heeft zich daarover nog niet uitgela ten. Zeker'is wel dat Van der Laan morgen in Zevenhoven acte de presence geeft. Voor het Ter Aarse duo is het eve nement in Zevenhoven, afge zien van de te verdienen vijf de plaats, meer dan alleen een voor het NK meetellende wed strijd. Hoewel hij altijd uiterst geladen aan de start ver scheen, zag Van der Laan nimmer kans de strijd om de Piet van der Laan bokaal te winnen. „Nee, in Ter Aar heb ik nooit kunnen winnen. Mis schien dat het nu in Zevenho ven wel lukt. Ik heb er goede hoop op". MAARTEN NOOTER SCHEVENINGEN Ie dere liefhebber van wind surfen zal beseffen dat voor de uitoefening van deze sport wind vereist is, veel wind. Topsurfers gaan bij een briesje van onder windkracht vier Beaufort niet eens meer het water op. En als van 5 tot en 15 oktober aan staande 's werelds beste profsurfers" in Schevenin- gen strijden in de finale van het internationale cir cuit om de O'Neill Pro World Cup, wordt door de organisatoren zelfs ge hoopt op windkrachten die oplopen tot kracht acht. Want dan. zo menen zij, levert dit brandingsur- fen met de drie disciplines racen, slalom en springen, een optimaal spectaculair schouwspel op. Inherent daaraan is helaas dat de toeschouwers op het strand ter hoogte van de Zuid-Boule vard (bij club Surf Es) kouder worden en meer zand in de ogen krijgen naarmate het kijkgenot toeneemt. In navol ging van de deelnemers kun nen de toeschouwers voortaan windkijkers worden genoemd. Enfin, het watervolkje zal wel toestromen, want het stukje Scheveningse Noordzee dat voor de wereldbekerstrijd wordt gebruikt, zal door we reldberoemde namen worden getrotseerd. Gesurft wordt met zogenaamde funboards, de M. t et snelle, wendbare zeilplanken waarmee allerlei acrobatische toeren kunnen worden uitge haald. Hawaiiaan Robby Naish. die sinds hij in 1976 op 13-jarige leeftijd al een zeilplank door de hoge golven naar een we reldtitel loodste als wonder k- naap door het luxe leven gaat, is favoriet voor de eindzege van de serie van zeven World Cups. Enerzijds door zijn goe de optreden in voorafgaande edities, anderzijds doordat de eigenlijke klassementsleider Jürgen Hönscheid onlangs in het ziekenhuis belandde. Hön scheid kreeg na een mislukte sprong zijn eigen plank in z'n nek waardoor enkele nekwer- vels werden gekraakt. Op dit moment wordt nog in Brest (Fra) de voorlaatste serie ge surft met veel windstille da gen, zodat een bijgewerkt klas sement niet voorhanden is. Be lagers voor Naish zijn allen niet-Nederlanders, omdat onze landgenoten het circuit niet hebben gevolgd. Los van de wereldbeker kunnen de Hol- ng pr/ai -Ci \lta dr fn a landers toch wel voor een a|erpt zonderlijke Cupzege zorgen ïrhó Scheveningen, waar vijftigduiew zend gulden aan prijzengele/d ligt te wachten. Uit Nederlaag doet de eerste echte surfpn, Olaf van Tol mee, terwijl ve|~~~~ der o.a. „gewoon" wereldkanj pioen én Europees brandingt^^ surfkampioen Stephan vaf den Berg en zijn schadui Onno Telier hun plankvaa^p digheid komen bewijzen. Va den Berg en Telier zijn welij waar Olympische kandidatej die hun amateurstatus moete, bewaren, maar zij kunne» toch gewoon meedoen. Zij zij; zogenaamde „Olympisch profs". Het watersportverbou KNWV heeft voor hen een ge blokkeerde rekening geopem. waarop alle gewonnen gelei prijken rustig en allengs uif puilend van de rente op 'dj surfers blijven wachten toe® deze een keer hun amateursLi tus afleggen. Gewoon ee| trucje dus, net als bij ho Olympisch voetbalteam. 'EI HERMAN JANSEjgy ui -IK Tn O ZEVENHOVEN De Stich ting Motor Cross Ter Aar houdt morgen wedstrijden voor zijspannen. De wedstrijd telt mee voor het Nederlands kampioenschap en staat dan ook onder auspiciën van de KNMV. Het motorcrossgebeu ren wordt vreemd genoeg in Zevenhoven gehouden. Dit omdat de gemeente Ter Aar geen toestemming gaf om op zondag te rijden. SMC Ter Aar organiseert al enkele jaren op 5 mei een mo torcrosswedstrijd. Maar door de toewijzing voor het organi seren van een kampioenscross waren zij genoodzaakt dit eve nement op een zondag in het najaar te organiseren. De ge meente Ter Aar gaf echter geen toestemming voor de zondag, zodat uitgeweken werd naar het naburige dorp Zevenhoven waar wel toe stemming gegeven werd. Na de trainingen die 's mor gens vanaf half twaalf verre den worden, zal burgemeester J. Huigsloot om half twee de officiële opening verrichten, waarna de wedstrijden kun nen beginnen. Dat gebeurt al lemaal op een stuk bouwland van 480 bij 80 meter, gelegen aan de Achterweg. De meeste crosswedstrijden worden ver reden op zandcircuits, maar dit circuit bestaat uit een combi natie van klei en zwarte grond en zal daarom, voor Neder landse begrippen van een aparte moeilijkheidsgraad zijn. Bij droog weer is de baan zeer snel en kunnen hoge snelhe den bereikt worden, terwijl bij nat weer de baan glad zal zijn en de rijders hun stuurmans kunst zullen moeten tonen. Als de gemeente Zevenhoven haar medewerking zal blijven geven aan het organiseren van crosswedstrijden, ligt het in de bedoeling om in 1985, als Ze venhoven 950 jaar bestaat, iets speciaals op crossgebied te or ganiseren. mogelijk een inter nationale wedstrijd of een wedstrijd waarin twee klassen Nederlandse internationale uit Nederland deelnemen. Spanning Echt spannend is de strijd om het Nederlands kampioen schap niet meer. Het duo Au gust Muller/Cor van der Bijl (Holten) heeft na de wedstrijd op 18 september in St. Isido- rushoeve een zodanig punten totaal behaald, dat het reeds verzekerd is van de titel. Des alniettemin komt het tweetal in Zevenhoven aan de start, al was om zich daar als de te rechte titelhouders te presen teren. De strijd om de tweede plaats is nog wel in volle gang. De koppels Van Gogh/Hurk- mans, Maessen/Maessen en Jansen/Geurts van Kessel ko men daarvoor nog in aanmer king. Ook de koppels Wil van der Laan /Kees Hoogervorst (Ter Aar) en Ton van Heug- ten/Jaap van Vliet zullen ui teraard in deze wedstrijd pro beren zo hoog mogelijk te ein digen. De dagwinnaar van de cross zal zoals sinds 1978 traditie ge worden is tevens eigenaar worden van de Piet van der Laan-memorial-trophee. Deze trofee is door de gemeente Ter Aar in het leven geroepen na dat de Ter Aarder Piet van der Laan (een broer van Wil van der Laan) in 1978 in Veld hoven tijdens een nationale loei elij Het programma ziet erbtte als volgt uit: ëyei 1. Nationalen 250 cc 15 mi-ege nuten 2 ronden (13.30e R( uur) an 1 2. Zijspannen - Kampioen-up i schap van Nederland 25) h< minuten 2 ronden. jn g 3. 4-takt nationalen 15 mi-<on nuten 2 ronden ioet; Pauze. otte 4. Nationalen 250 cc 15 mi-?rla nuten 2 ronden /ere 5. 4-takt nationalen 15 mi-ias nuten 2 ronden Dort 6. Zijspannen - Kampioen-|ke schap van Nederland 25|effe minuten 2 ronden aam jbli wedstrijd om het leven kwanamt Na de wedstrijd in 1982 helielti ben Jan Bakens en Henk vaptte Heek, die voor de derde keepaai wonnen, besloten om de troftfie opnieuw als wisselbeker bdeffc schikbaar te stellen om zt)ur doende de gedachte aan Piö cc van der Laan te laten voortdiindl ren. Burgemeester P. VerhoeEF, (Ter Aar) zal de bokaal na aipelt loop uitreiken. imp Voor het publiek wordt op htb z terrein een grote tent gank plaatst, waar, in de pauze, logen den van het Fitness Centrurig ii uit Nieuwkoop een demonstrjfaaf tie zullen geven. Dit alles orin der leiding van Ron Hagemarfcat' eens zelf juniorkampioen in dép zijspanklasse. Ook valt er tjL 1 genieten van muziek vaP d country westernzangerefo I Jamin Satin uit Engeland e^n de Nieuwkoper Cor Sann^ft Kopers van het programmdnl boekje dingen mee naar prijfoot zen in de verloting met alj: I hoofdprijs een Yamaha-crosg64 fiets. pa Kletsen De 20.000 „Leidse" tennissers I zijn zonder uitzondering nor se. humorloze wezens. Dat is I althans de conclusie die wij van Hutspo(r)t durven te trekken na het vorige week verspeelde LC Masters Toer nooi. Na de prijzenuitreikende districtsvoorzitter Ben Lange- veld verwachtten wij ook Har Meijer, maar wie er kwam, geen Meijer. De dokterende tennisser hield zich (tegen zijn gewoonte in) schuil in het pu bliek. Waarom klopte ons hart vol verwachting, zult U zich af vragen. Om die vraag te be antwoorden. gaan we terug in de tijd. Op 15 april verscheen een LC-tennisspecial, waarin Meijer op verzoek van de „vermaledijde samenstellers" wat „mijmeringen" ventileer de. En daar nu gaat het om. Want wat schrijft Meijer: „Ik wil het competitiegebeuren en de toernooien gaarne wat op fleuren en loof dit jaar een wissel beker uit aan diegene, die als beste op ludieke wijze zijn tegenstander(ster) eruit „kletst". Tijdens de finale van het circuit zal ik hem (haar) persoonlijk de trofee overhan digen. Kletsen (2) Vandaar dus. U begrijpt dat wij van Hutspo(r)t zeer teleur gesteld waren toen Meijer het het afweten. Zou er dan on der die duizenden tennissers werkelijk geen kletsende, lu- dieke speler(speelsler) te vin den zijn. Tuurlijk wel. En je hoeft er niet eens lang naar te zoeken. Tenminste, wij van Hutspo(r)t konden onze speurtocht reeds na luttele dagen afsluiten. Wij vonden een speler, die het kletsen tot zijn sterkste wapeti heeft gemaakt. Het meest sprekende voorbeeld daarvan viel in juni te noteren De uit verkorene verkondigde her haaldelijk aan zijn tegenstan ders, dat zijn volley werkelijk abominabel was. En dat was niet eens gelogen. Gevolg; op matchpoint slaat de geïntimi deerde opponent de bal in de richting van de bij het net staande „kletser". Onze ludie ke man grijpt met beide han den zijn racket vast en vol leert vervolgens in houthak kersstijl en met een cynische glimlach op het gezicht de bal weg. Met dat punt veroverde de „kletser" en zijn team het Nederlands kampioenschap in de heren-zaterdagcompetitie. Zijn naam? Har Meijer, wie anders... Juichen (2) Vriendelijk De afdeling Leiden heeft on langs besloten om iets te gaan doen tegen onregelmatighe den op voetbalvelden. Een uitstekend plan, want er wordt zo hier en daar nogal eens wild in het rondge- schopt. Het zal niemand dan Juichen ook verbazen dat wij van Hutspo(r)t het instellen van die Fair Play Cup van harte Broek toejuichen. Leven en laten le ven in plaats van „live and let die". Wij houden wel van wat vriendelijkheid over en weer. Maar niet alleen in het veld. Ook daarbuiten. Zeer ingeno men luisterden wij afgelopen zondag dan ook naar Alphen - se Boys trainer Rien Tameris. Die man heeft het echt begre pen. Laatste man Frans Bahlmann speelde in de wedstrijd tegen FC Lisse aanvankelijk ver voor zijn verdediging. En dat zinde Tameris helemaal niet. Na zich een aantal keren zachtjes mopperend uit te hebben gelaten, sprong hij overeind, stormde richting zij lijn en riep met ingehouden boosheid: „Beste Frans, wil je me nou één plezier doen en achter je verdediging blij ven.... Prachtig toch. Een doelpunt maken, is en blijft prachtig. Vraag een voetballer naar zijn favoriete geluid en hij zal ongetwijfeld dat wonderbaarlijk gefluit van een bal in het net noe men. Favoriet zijn diagonale schoten, want dan is de bal lekker lang onderweg en houdt die zingende toon lang aan. Zulke doelpunten wor den dan ook altijd met veel vreugde begroet. Nooit op de zelfde wijze, want er zijn vele manieren van juichen. Een hele bekende is wel die van voormalig PSV-rechtsbuiten René van de Kerkhof, voor wie het stadion vaak te klein was als hij weer eens had ge scoord. Weet U het nog: Rechterarm omhoog en gevolgd door uit gelaten medespelers in volle sprint terug naar eigen helft. Soms tot achter het eigen doel, om daar aangekomen nog een sprint op de plaats te maken. Als „ons Reneetje" scoorde, openden de dienstdoende sup poosten uit vrees dat hij de zaak zou platlopen, haastig de poorten van het stadion. Maar gelukkig zijn er ook minder doldrieste types. Neem nou Rob Gillesen van Rijnsburgse Boys. Hij scoorde zaterdag tweemaal tegen RCL. Of-ie daar blij mee \éas? Zeker wel. Maar een sprint a la Van de Kerkhof rond sportpark Middelmors zat er beide keren bepaald niet in. Gillesen is zo'n speler die na een doeltreffende actie in af wachting van het applaus op de plaats rust houdt en onder wijl de armen spreidt om eventuele springlustige mede spelers op te vangen. Gelukkig maar, want het veld van Rijnsburgse Boys kent slechts één opening... Broek Nog even over Rijnsburgse Boys tegen RCL. Bij de stand 2-0 in het voordeel van de thuisclub, raakte de Leider- dorpse aanhang enigszins ver ontrust. Dat ging niet goed. En zoals zo vaak legden enke len de schuld bij scheidsrech ter. Eén lid van de rood-witte supportersschare besloot daar om maar eens verhaal te gaan halen bij de man-in-het- zwart. Veel mocht dat niet ba ten. De viervoeter, die blij kens de foto niet alleen thuis de broek aan heeft, kreeg nul op het request en kon on danks de even fraaie als drei gende rij getoonde tanden, weer de zijlijn opzoeken, om van daaraf te constateren dat „zijn" ploeg nogmaals twee treffers om de oren kreeg.... K(l)apstuk Kees: Inderdaad, Kletsmeijer. Kletsen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1983 | | pagina 8