De vallende ster van omstreden politiechef Gerard Toorenaar Actie van de KRO op tv en radio voor eigen schip Zonnebloem C^idóG Somant IS ER NOG LEVEN NA DE RAMP? Mobiele Colonnes geschikt voor rampentaak in vredestijd «§"SIJTHOFF PERS BINNENLAND VRIJDAG 23 SEPTEMBER 1983 PAGINA AMSTERDAM Gerard Toorenaar, chef van het poli tiebureau aan de Lijnbaans gracht in Amsterdam, is giste ren voor de tweede maal in zijn carrière gedegradeerd. Daarmee komt een evenzeer geroemde als omstreden poli tieloopbaan aan een voortijdig eind. De politiechef, in de ja ren zeventig nog bekend als „meesterspeurder" en belast met het onderzoek in grote za ken zoals de ontvoering van Maup Caransa, mag nu „een rol gaan vervullen in het ver anderingsproces bij de Amster damse politie". Een wassen neus, zo meent Toorenaar. „Ik heb totaal geen behoefte aan die nieuwe baan en ik heb ook geen enkel idee hoe die eruit ziet. omdat het een baan is die niet bestaat en gewoon is ver zonnen". Toorenaar kreeg in Neder landse politiekringen en ook daarbuiten grote bekendheid toen hij zo n tien jaar geleden als chef van de narcoticabriga de en later als chef van de centrale recherche op het hoofdbureau de criminaliteit voortvarend aanpakte. Zijn kordate optreden, waarbij langdurige overlegprocedures zo veel mogelijk vermeden werden, wekte ontzag maar riep ook twijfels op. Na een diepgravend en langdurig vooronderzoek door de rijksre cherche werd Toorenaar begin 1980 uiteindelijk gedwongen overgeplaatst naar net bureau Lijnbaansgracht. Het onderzoek had overigens geen enkel strafbaar feit opge leverd. Wel, zo heette het in het rapport Toorenaar. maakte hij gebruik van dubieuze in formanten, bewaarde hij wa pens van criminele Chinezen en hield hij op onverantwoor de wijze partijen heroïne in beheer. Nu, in zijn nieuwe functie op het bureau Lijn baansgracht. zou Toorenaar opnieuw „niet naar behoren functioneren". Directe aanlei ding voor de overplaatsing zou zijn: ontevredenheid van de korpsleiding over contacten van de commissaris in de we reld van de drugshandel. Maar in de officiële verklaringen houdt men het er op, dat de politiechef zich niet voldoende loyaal opstelt ten aanzien van het beleid van het bevoegd ge zag. Toorenaar zelf heeft daar een eenvoudige verklaring voor. „De hoogste baas wint altijd. Ze sparen drie jaar lang fouten van je en doen die dan in één keer op je brood". Toorenaar verwijst daarmee naar de ver schillen van inzicht die tussen hem en hoofdcommissaris Val ken, respectievelijk de burge meester van Amsterdam, zou den bestaan over het te voeren politiebeleid. Zo begon Toore naar op eigen initiatief aan de verdrijving van de prostitutie in de Utrechtsestraat. Daar mee lapte hij een besluit van het gemeentebestuur om de prostitutie in dit gebied juist niet terug te dringen, aan zijn laars. Verder stroken Toore- naars ideeën over de heroine- bestrijding niet met de opvat tingen van de gemeenteraad, die een liberalere aanpak (ver strekking onder toezicht) voorstaat. Toorenaar vat deze „wrijvingspunten" als volgt sa men: „Ik werk met fantasie en die ontbreekt kennelijk el ders". In dit verband is het overigens wel opmerkelijk, dat de poli tiechef nu een rol mag vervul len in het veranderingsproces bij de Amsterdamse politie. Juist tegen de nieuwe stromin gen in het politieapparaat heeft Toorenaar zich altijd fel verzet. Hij profileerde zich veeleer als een man van de ouderwetse en degelijke aan pak. Vooral in de drugsbestrij ding volgde Toorenaar een harde lijn. Nog geen drie maanden geleden sprak hij bij voorbeeld: „Ik denk dat het verdomd goed zou helpen als je een paar dealers zou dood schieten". De laatste anderhalf jaar voor zijn pensionering zal Toorenaar ook in zijn nieuwe functie met dergelijke argu menten weinig eer kunnen in leggen. De gedwongen overplaatsing van de politiechef wordt op zijn eigen bureau overigens diep betreurd. Toorenaar heeft in de kleine drie jaar die hij op het bureau Lijnbaansgracht in functie is, het respect verwor ven van veel van zijn collega's daar. Eén van de rechercheurs aan de Lijnbaansgracht rea geerde gisteren: „Toorenaar is een man van de daad. Geen manager die achter zijn bu reau allerlei beleidslijnen uit stippelt. Toorenaar ging er op af. De korpsleiding laat met deze maatregel blijken dat ze er niets van snapt. Terwijl Toorenaar hier duidelijk op zijn stek zat, wordt hij nu op een ijlings gecreëerde plaats gezet, waar hij nog maar een f>apieren functie kan vervul- en. Zo van: daar kan hij geen kwaad". Na de recherche biedt van daag ook de uniformdienst van het bureau Lijnbaans gracht een brief aan bur| ver meester Ed Van Thijn a: jhr Daarin geven de politiem< Btr< sen blijk van hun ongenoegant over de overplaatsing van hi etn chef. Toorenaar lijkt zich i tussen met zijn nieuwe degi ecl datie enigszins verzoend e hebben. „Ik lig er niet wakl ,jts van", zegt hij. „Ik zal ook n erl aan de drank raken. Ik m< roo nog maar anderhalf jaar m jt dan ben ik aan mijn pensio jezi toe. Dus wat kan me geb«èn ren?". erl CORRIE W PAUL KOOPMi HILVERSUM - In de der tien weken na 11 novem ber zijn elke vrijdagavond geldprijzen van 25 tot 100.000 gulden te winnen door telkens tienduizend kaarthouders in de nieu we „1-2-3-actie" ten bate van „De Zonnebloem". De KRO gooit er in de pre sentatie van Rudi Carrell evenzovele shows met ar tiesten tegenaan met geen ander oogmerk dan de zieken aan een eigen schip te helpen, dat „Zonne bloem" zal heten. Prijs kaarten van twee gulden vijftig zullen op speciale adressen in ruime mate te koop zijn, per stuk zowel als per stel. Hot ligt in de bedoeling dit schip medio '85 in de vaart te 'brengen met aan boord plaats voor vele langdurig bedlegeri- gen, hulpbehoevende bejaar den en ernstig gehandicapten. Het gaat om 200.000 mensen in onze samenleving. De gezon den van nu kunnen daar mor gen al toe behoren. Zij zullen trips door het hele land kun nen maken als de beoogde 17 miljoen wordt opgebracht, als mede nog enige tientallen mil joenen reserve, waarmee dit schip ten minste tien jaar gra tis vervoer van de opvarenden kan garanderen. De titel „Eén-twee-drie" slaat op de drie echtparen, die tel kens als koppels tegen elkaar in het krijt treden in drie spel- ronden. Hun spelprestaties be palen de cijfer- en lettercombi naties, die gevormd kunnen worden aan de hand van de prijskaarten. Het winnende paar zal andermaal op de proef worden gesteld bij het binnen halen van de eigen prijs, die varieert van een stofzuiger tot een auto. Voor de dertien shows blijft gedurende al die weken de voormalige Aalsmeerse vei linghal ter beschikking van de KRO. Elke uitzending zal in een ander thema worden ge plaatst. de eerste week het „Grand Hotel" en vervolgens onder andere het Schevening- se strand, Duizend én één nacht, een sportveld en Parijs. Artiesten Rudi Carrell: „Als ik in Duits land voor de pers verschijn, klappen de journalisten meest al direct hun opschrijf boekjes dicht. Nu heeft het zin even te noteren, dat in elke show scènes zullen worden ge speeld door Corrie van Gorp, goochelaar Richard Ros, Piet Bambergen, Paul van Gorcum I en Hans Otjes. Sketches zullen voor deze gelegenheid ge schreven worden door Eli As ser en Renée van Vooren. ter wijl Tóny Eijk voor de muziek zorgt. Ook aan ballet ont breekt het niet. Maar boven dien brengt de KRO in elke uitzending een grootheid van een artiest. Vooral in de eerste uitzending moet dat een klap per van jewelste worden. Hier kan ik nog niet openhartig over zijn, maar dit zal telkens tijdig bekend worden gemaakt. Via mijn relaties bij de Duitse tv kan ik die buitenlandse ar tiesten ook naar ons land krij gen. Dat scheelt aanzienlijk in de kosten. Als je het spel ver telt, lijkt het heel ingewikkeld, maar als je het speelt, blijkt hoe eenvoudig het is. Het idee ervoor hebben we overgeno men van de Spaanse tv, waar het gaat onder de titel „Un dos tres". In Engeland spelen ze het trouwens ook ai, alleen niet met zoveel artistiek ver tier er om heen". Ook de radio doet mee. Elke vrijdagmiddag van twaalf tot één brengt KRO op Hilversum 1 het programma „Spelen maar". Ook hierin nemen Rudi Carrell presenteert dertien maal de spelshow „1-2- 3" tussen drie echtparen wier prestaties de uiteindelijke geldprijzen bepalen. (echt)paren het tegen elkaar op. Het winnende paar daar van zal direct overgebracht worden naar Aalsmeer om als derde paar t§ fungeren in het tv-kansspel. Het radiospel wordt geleid door Edvard Niessing. Vanaf 10 oktober kunnen er kaarten worden gekocht in alle winkels van Albert Heyn, bij de Rabo-banken en alle grote Shell-stations. De ge wonnen geldprijzen worden bij de Rabo-banken direct uit gekeerd. Gaat het om hele grote bedragen, dan ontvangt men een re?u, waarna het geld wordt gestort op de gewenste bank. Eerst wordt alles echter met behulp van de computer gecontroleerd. Niet alleen vooraf door de kaarten, voor zien van nummers en letters, op elkaar af te stemmen, maar ook achteraf door eventuele falsificaties aan het licht te brengen. Op die manier hoopt men alle voorzorgen te hebben genomen om fraude te voorko- Stichting Voor deze actie is een stichting in het leven geroepen, die zichzelf zal opheffen zodra de benodigde miljoenen binnen Zijn. De KRO plaatst zich graag achter deze actie, omdat „De Zonnebloem" van oudsher een KRO-programma is, dat in het leven werd geroepen door Alex van Wayenburg zaliger, de man die jaren achtereen de moed er bij de zieken inpraat te. Door zijn initiatief, veertig jaar geleden, telt deze intussen zelfstandig geworden organisa tie 30.000 vrijwilligers, alsme-r de een beperkte hoeveelheid professionele krachten. Zij zul len op de vakantietochten de zieken begeleiden en bijstaan Aanbeveling; met hulp. Het schip zal een lengte heb ben van negentig meter, uitge rust worden met drie royale liften, door middel waarvan alle dekken bereikbaar zijn en ook royaal worden voorzien van uitgangen. Tot op heden waren alle zieken aangewezen op de „Henri Dunant" van het Rode Kruis. Deze kon de over stelpende vraag echter niet aan. Reden waarom „De Zon nebloem" al jaren peinsde over een eigen schip. Zo kun nen de deelnemers aan deze tv-actie hun zinnen zetten op per avond de winst van ofwel 100.000 gulden, 50.000 gulden, vijf prijzen van 10.000 gulden en talrijke prijzen tussen de 2500 en 25 gulden. gemeentesecretaris, mr. L. An- driessen van de Ziekenfondsen en drs. C.v.d. Laar, werkzaam bij Nederlandse Gemeenten. Voor informatie kan men zich wenden tot de Stichting Mo torpassagiersschip De Zonne bloem, postbus 24, 1000 AA Amsterdam, tel. 020-275111. In het comité van aanbeveling hebben zitting genomen per soonlijkheden als luit.kol. Bosshardt van het Leger des Heils, burgemeester van Thijn van Amsterdam, voorzitter J. Hendriks van Volksgezond heid. Bij het uitkeren van de prijzen dient er rekening mee gehou den te worden, dat er kans spelbelasting over wordt gehe ven. Via allerlei media zal het kijk- volk betrokken worden in deze actie, die moet slagen, omdat vereenzaming dreigt voor zeker 200.000 ernstig zie ken, als er geen schip zou zijn. TON OLIEMULLER DEN HAAG Verenigf NBM-Bedrijven (bouw) rek nen, na de rigoreuse afslai king van de afgelopen twn jaar, zowel voor dit als voi volgend jaar op een winst vi 3 a 4 miljoen. Dit blijkt i het gecombineerde versl| over 1981 en 1982. Het concdj heeft vele maanden in ance verkeerd. Behoudens (L bedrijfsbeëindiging v»R NBM-Leidingbouw en fel Westduitse dochter Fenne 3 Walter werden twaalf ondt. nemingen geheel of gedeel 1 lijk verkocht. De huidige, a ^0I winstgevende bedrijven, staan weer grotendeels uit oorspronkelijke activiteit v NBM: de wegenbouw. De£n zorgt nu voor de helft van omzet. ve Het te bouwen schip, dat aan een Nederlandse rederij zal worden gegund, moet aan bij zondere eisen voldoen. Van daar onbrandbare en, water dichte schotten en andere Bestuurlijke ervaring aan deze actie wordt ingebracht door drs. J. Cappetti, geneesheer-di recteur van het Utrechtse St. Antoniusziekenhuis, drs. M. Loop, MEAO-directeur te En schede, R. van Hezewijk, oud- UTRECHT „Heden ten dage is er bij de rampen bestrijding niets moeilij- kers dan te spreken over de huidige stand van za ken; die stand verandert zodanig snel dat datgene wat gisteren beleid scheen, morgen al ge schiedenis is geworden". Dat zei gisteren de com missaris van de koningin in de provincie Gelder land, mr. W.J. Geertsema op het symposium Op weg naar verandering, dat in Utrecht was georganiseerd door de 25-jarige Vereni ging van Officieren Korps Mobiele Colonnes. Hoewel mr. Geertsema van mening was dat versterkte ge meentelijke brandweerkorp sen, die een deel van de taak van de mobiele colonnes er bij hebben gekregen, daar nog niet rijp voor zijn, was hij toch' zuinig met kritiek. „Dit ook om mijn kruit droog te houden voor later, want ik verzeker u dat ik straks als senator op dit en andere punten uit de Ont werp Rampenwet terug zal ko men". Misschien was daarmee de knuppel in het rampenhok ge smeten maar die deed na het neerkomen minder pijn door de pleister die Geertsema be schikbaar had: „De laatste be sluitvorming over de civiele verdediging en rampenbestrij ding heeft, hóe tragisch die voor sommigen uwer ook moge zijn, als voordeel dat er een structuur ontstaat vo<?r de rampenbestrijding en hulpver lening in oorlogstijd die nu be ter dan voorheen aansluit op de structuur in vredestijd". Mr.Geertsema stelde dan ook terecht de vraag: „Waarom kan een duur apparaat als het Korps Mobiele Colonnes ruim dertig miljoen gulden op de begroting niet in vredes tijd als bijstandseenheid bij SUSKE EN WISKE DE HIPPE HEKSEN rampen paraat worden ge steld". En hij voegde er aan toe: „Ik wil daar graag voor pleiten omdat het mijn over tuiging is dat als rampbestrij ding langer dan 48 uur zou moeten duren, er voor de hulpverleningsdiensten grote problemen ontstaan om de continuïteit te waarborgen". En tot slot: „Ik heb mij gerea liseerd dat de officieren van het Korps Mobiele Colonnes met de volmaaktheid van hun middelen staan tegenover de verwarring van onze bestuur lijke doeleinden". Wel zinnig? Blijft voor- de gewone burger de vraag over of zo'n rampen bestrijding in oorlogstijd wel "zo zinnig is. Als de bom valt zijn we er toch immers alle maal geweest? En is er niet een redenering die zegt dat men door een bescherming-be volkingsmaatregel minder kwetsbaar wordt. Als men minder kwetsbaar is zou men grotere risico's nemen en daar door zou de kans op geweldda digheden groter worden. Zo'n redenering echter, zo meent prof.dr.ir. J.J.C. Voor hoeve, een van de sprekers op het symposium, is onlogisch en ethisch onverantwoord. „Door sloepen en zwemvesten mee te nemen neemt de kans op storm heus niet toe. Ook zal de kapitein daardoor niet wilder gaan varen. Wie zegt dat als er wat mis gaat, hij liever met man en muis vergaat dan pro beert een deel, zo niet alle op varenden te redden, voor hem is het woord roekeloos" nog te zwak. Prof. Voorhoeve vergeleek de cijfers voor de civiele verdedi ging in Nederland met die in andere landen. In Nederland wordt 13 miljard gulden per jaar aan defensie besteed en ,140 miljoen per jaar voor ci viele verdediging. Deze ver houding van bijna 1 op 100 toont hoezeer men de civiele verdediging, de rampenbestrij ding en de bescherming bevol king in ons land verwaarloost. In de Bondsrepubliek is de verhouding civiele verdedi ging-defensie 1 op 55. Daarbij nemen de civiele verdedi gingsuitgaven relatief toe. In Noorwegen zijn ze zeer snel gegroeid. Buitengewoon hoog zijn ze in Zweden, Zwitserland en de Sovjet-Unie, uitgedrukt per hoofd van de bevolking. Maar toch blijven we in Ne derland zitten met het blote feit dat nu de civiele verdedi ging en rampenbestrijding die in de jaren '50 en '60 is opge bouwd, sterk blijken te kun nen worden ingekrompen. Lo gische gedachte: ofwel de maatregelen van de jaren '50 en '60 waren overdreven, of wel we leven thans in een veel veiliger wereld, doordat deze maatregelen niet meer nodig zijn. Prof. Voorhoeve is van mening dat de behoefte eerder toe- dan afneemt gezien de in ternationale situatie, al voor spelt hij beslist niet onmiddel lijk een kernoorlog. Medische hulp Toch is bijvoorbeeld een groep artsen het niet met hem eens. Zo zijn zij tegen de Noodwet Geneeskundigen, die in het le ven is geroepen om in nog hanteerbare situaties de verde ling van de beschikbare medi sche menskracht zo efficiënt mogelijk te laten verlopen. Deze artsen menen dat die wet drempelverlagend zou werken voor een eventuele atoomoor log. Deze wet zou immers de illusie wekken dat medische verzorging op reële basis mo gelijk zou zijn in een eventuele volgende oorlog, die naar hun mening echter onontkoombaar zal leiden tot een onbeperkt gebruik van kernwapens. Hoe het zij, iedereen was het er op het symposium wel over eens dat het Korps Mobiele Colonnes zowel in vredes- als in oorlogstijd nuttig werk kon doen. Een enkeling, zoals prof. H.H.W. Hogerzeil uit Gronin gen, wilde de mobiele colonnes zelfs nog een bredere taak ge ven. „Het Korps Mobiele Co lonnes beperkt zich op dit mo ment tot een beleid gericht op hulpverlening nadat de ramp is geschied. Dat is naar mijn mening een verkeerd stand punt, omdat het beleid van de mobiele colonnes zich zowel op de bestrijding van de gevol gen als op de preventie van de ramp zal moeten richten, op dezelfde wijze als het beleid van de gezondheidszorg zich zowel op de bestrijding als op de preventie van ziekten moet richten". Na de ramp Is er dan tocb nog leven na de ramp? Hogerzeil: „Wat het overleven na een ramp betreft moeten we denken aan om standigheden waarin overle ven niet of nauwelijks moge lijk is. Er zijn ten gevolge van oorlogen miljoenen vluchtelin gen onderweg voor wie de normale leefsituatie niet meer bestaat. Dit zal op zichzelf een verbijsterende ervaring zijn. Indien daar nog bij zou komen dat ten gevolge van het ge bruik van nucleaire wapens de aarde zelf door milieubescha diging onleefbaar en gevaar lijk wordt, is overleven zonder beschermende hulpmiddelen niet mogelijk en over deze be schikt men meestal niet". Een van de deviezen van het Korps Mobiele Colonnes blijft; van levensbelang in buitenge wone omstandigheden. Met uw krant naar het Odenwald: Vertrek zaterdag 15 oktober 1983 Het door een overweldigend mooi natuurschoon bekende ODENWALD. plm. 50 km. ten zuiden van Frankfurt am Main, Is het doel van onze 7- daagse luxe toeringcarrels van zaterdag 15 oktober 1983 t/m vrijdag 21 bktober 1983. Onze standpraats is BEERFELDEN, gelegen aan de zacht fluisterende bron van de rivier de Mumllng. Het ligt midden In het Odenwald, de schatkamer van moeder natuur en is een stokoud, maar kras plaatsje, vol antiek, oude vakwerkhuizen en leuke steegjes en doorkijkjes. In de omgeving zijn fraaie wandelroutes uitgestippeld, die langs rijke landerijen, door bossen en voorbij sfeervolle kastelen voeren. Gelogeerd wordt in Hotel Odenwald, rustig gelegen slechts 100 meter van het centrum. Het beschikt over een groot restaurant, een T.V,-kamer, lees- ruimte, lift en een zwembad op het dak. Er is een heerlijk terras en alle ka mers zijn voorzien van douche en toilet. ONS REISPROGRAMMA IN HET KORT: dinsdag dagtocht via de romantische Strasse, Walldurn en de schit terende Taubervallelen naar ROTHENBURG.een ommuurde Middeleeuwse stad, nog geheel in oorspronkelijke staat. Op de terugweg nog korte bezoeken aan de stadjes SCHWABISCH, HALL en HEILBRONN. ochtend vrij. middagtocht naar GUTTENBERG met gezoek aan Ridderslot en roofvogelpark alsmede aan een kristal slijperij. volle dagtocht naar het romantische HEIDELBERG. Bezoek aan de stad met rondleiding door het beroemde slot. Te vens kunt u (voor eigen rekening) een boottocht op de Nee- kar maken die eindigt in Neckarsteinach. ochtend vrij, middagtocht naar het Anton Pieckachtige, sfeervolle MICHELSTADT, waarbij vooral een bezoek aan het poppenmuseum en het oude raadhuis niet moeten wor den vergeten. vertrek uit Beerfelden. De terugreis voert langs een andere - evenzeer mooie route - dan de heenweg. Afscheidsdiner tot besluit. ir deze romantische reis bedraagt slechts ƒ465. vrijdag De rfissom per persoon op basis van volpension en een 2-persoonskamer met douche en toilet. Dus vanaf de lunch op de eerste dag t/m het afscheidsdiner op de laatste dag. De toeslag voor een 1-persoonskamer bedraagt 40.-. Reisverzekering f 14.- per persoon 5 - kosten. Annuleringsverzekering i/2% van de reissom 6.- kosten. Niet inbegrepen zijn de uitgaven van persoonlijke aard en de eventuele entree's en boottocht. Inlichtingen en boekingen: telefonisch onder no. 070-190882 (van maandag t/m vrijdag van 9 tot 13 uur) of persoonlijk in onze vestigingen Spulstraat 71. Den Haag (op de hoek van het Spui) of Coolsingel 67, Rotterdam (t.o. Stadhuis). POSTBUS 16050 2500 AA 's-GRAVENHAGE TEl 070-190882 (MAANDAG T/M VRIJDAG TUSSEN 9 EN 13 UUR) m

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1983 | | pagina 12