Mentaal sterke Van der Poel
vindt voldoening in troostprijs
Uwe Raab ongenaakbaar
Nederlandse
dames in de
achterhoede
SPORTTRIBUNE
UCI wijst Duits protest van hand
io
MAANDAG S SEPTEMBER h
Winnen breekt
sleutelbeen
Voor Peter Winnen liep het WK
wielrennen in Altenrhein slecht af.
Na als twintigste door de finish te
zijn gekomen, kon hij een fotograaf
niet ontwijken. Winnen viel en
brak zijn linker sleutelbeen. Het is(
een moeilijke breuk, een operatie is
noodzakelijk en volgens dokter
Schattenberg is zijn seizoen verder
verloren. Winnen was gisteravond
niet de enige geblesseerde Neder
lander. Steven Rooks hield aan een
vroege valpartij enige bloeduitstor
tingen, een pijnlijke rug en talrijke
schaafwonden over. Henri Manders
liep al in de eerste ronde een ka
potte knie op.
Zoetemelk
gaat door
Joop Zoetemelk tekent nog
voor een jaartje bij. Het we
reldkampioenschap in Altenr
hein achtte de Nederlander zo
goed verlopen, dat hij weer
vertrouwen in de toekomst
heeft gekregen. „Volgend jaar
ga ik weer in trainingskamp",
grijnsde hij. „Weliswaar komt
op 29 september die rechtszaak
in verband met die doping-
kwestie nog aan de orde, maar
ik wacht de uitspraak niet af.
In de Tour had ik geen animo
meer, na dit wereldkampioen
schap wel. Ik zal er in 1984
dus nog bij zijn".
DDR blijft
anti-Tour
Hoewel iedereen er van
overtuigd is, dat de Oostduit-
se wieleramateurs zich moei
teloos met de professionals
kunnen meten, zullen de pu
pillen van coach Lindner
dat duel mijden. Hij: „We
blijven principieel tegen be-
roepssport. Daar wordt te
veel gerommeld. Wij zullen
dan ook nooit aan de Tour
de France meedoen. De dit
jaar door de Columbianen
behaalde successen maken
voor ons geen enkel verschil
uit".
ALTENRHEIN De Westduitse
wielerbond heeft zaterdag officieel
geprotesteerd tegen de uitslagen van
het dopingonderzoek bij de wereld
kampioenschappen op de baan. De
medische commissie van dé wereld-
wielrenunie (UCI) heeft het protest
van de Westduitsers tijdens een zit
ting in Altenrhein niet ontvankelijk
verklaard.
Weliswaar erkende de commissie dat er
procedurefouten waren gemaakt. Het ge
bruik van efedrine was echter onomstote
lijk vast komen te staan. Alle straffen blij
ven daarom gehandhaafd. De tandemrij
ders Fredy Schmidtke en Dieter Giebken
en de sprintster Claudia Lommatsch wer
den betrapt op het innemen van efedrine.
Zij werden een maand geschorst en ge
dwongen hun gewonnen medailles in te le
veren.
Dokter Huber, de medische begeleider van
de Westduitse baanploeg, heeft verklaard
voor een raadsel te staan. Hij ontkende de
betrokkenen een middel te hebben ver
strekt, dat efedrine bevatte. De Westduitse
ploegleider protesteert tegen procedurefou
ten. De Zwitserse dopingonderzoekers van
het laboratorium in Magglingen hebben
zich niet gehouden aan de juiste tijdspanne
tussen het eerste onderzoek van de urines-
talen en de contra-expertise. Ook vinden
de Duitsers de aangetoonde hoeveelheid
efedrine veel te gering om als doping aan
geduid te kunnen worden.
ALTENRHEIN Toen
de laatste supporters al
lang waren verdwenen,
de campinggasten hun
spulletjes hadden opge
ruimd en de tribune half
was afgebroken, vierde
Greg Lemond samen met
vrouw Cathy in de buurt
van de finish in Altenr
hein, waar hij zojuist we
reldkampioen was gewor
den, nog altijd een beetje
feest. „Dit was mijn
wraak", riep hij uit. „Vo
rig jaar werd ik in Good
wood bekritiseerd omdat
ik mijn landgenoot Boyer
achterhaalde. In Amerika
wordt echter anders ge
dacht dan in Europa. Ik
wilde winnen. Dat was al
les".
Toch vertelde dezelfde Le
mond (vorig jaar tweede ach
ter Saronni) eerlijk, dat hij
niet had verwacht zo snel de
top te zullen bereiken. In Al
tenrhein werd hij echter defi-
tinief de aanvoerder van een
nieuwe lichting jonge wielren
ners. Na een korte, sterke solo
bereikte hij, zoals een groot
kampioen betaamt, alleen en
onbedreigd de finish. Ruim
een minuut later zag hij goed
keurend toe hoe twee andere
nieuwkomers (Adrie van der
Poel en Stephen Roche) beslag
legden op de zilveren en bron
zen plak. Het was de even ver
rassende als boeiende ontkno
ping van een overigens tegen
vallende wedstrijd bij de profs.
Nog meer dan de zege van Le
mond was het verschijnen van
Adrie van der Poel op het ere
podium een complete sensatie.
Bijna niemand had er reke
ning mee gehouden, dat de 24-
jarige coureur uit Hoogerheide
tot een dergelijke prestatie in
staat zou zijn. Zeker, de insi
ders wisten dat hij zich voor
treffelijk had voorbereid, maar
dat was nog niet beslissend. En
ook zijn constant presteren ge
durende dit nog lopende sei
zoen betekende nog niet alles.
Uiteindelijk was Van der Poel
in de echte grote wedstrijden
maar twee keer in beeld geko
men. Vorig jaar kreeg hij de
Grote Prijs van Zürich ge
schonken omdat de Nieuwzee-
landse winnaar McKenzie op
doping werd betrapt en dit
jaar won Van der Poel welis
waar de Grote Prijs van
Frankfurt, maar toen reageer
de hij zelf positief bij de do
pingcontrole.
wassen te zijn geworden en
had geen enkele moeite om
zijn belagers af te schudden.
„Dat was niet moeilijk gezien
de sprintkwaliteiten van de
anderen. Bovendien waren
mijn benen nog goed".
Merkwaardig
De tweede plaats van Van der
Poel betekende het slot van
een mondiale titelrace,
voor Nederland een uiterst
merkwaardig verloop kende.
In de beginfase zat alles tegen.
Er waren nog geen drie kilo
meters gereden of Rooks zag al
zijn illusies vervliegen. Man
ders volgde hem even later.
Van Vliet hield het ook snel
Terwijl de finale in volle he
vigheid was ontbrand, moes
ten de Nederlanders Lubber-
ding en De Rooy zich gewon
nen geven. De Rooy was volle
dig leeggereden en Lubber-
ding had last van kramp. Ook
de twee kopmannen van de
ploeg, Peter Winnen en Joop
Zoetemelk, konden gedurende
de laatste kilometers niet veel
meer dan meerijden. Het was
derhalve Van der Poel, die in
de slotfase het initiatief tot
zich trok door op een demar
rage van Roche te reageren.
„Ik had goed naar Jan Janssen
geluisterd. Die had me op het
hart gedrukt voorin te blijven
rijden en geconcentreerd te
blijven". Van der Poel, die
weinig criteria had gereden en
veel had getraind („Soms kom
ik helemaal suf thuis"), redde
zo de eer van het Nederlandse
team!
Met het zilver van Van der
Poel was de missie van Oranje
geslaagd, al werd voor de eer
ste keer sinds vele jaren geen
goud veroverd. Dat was in Al
tenrhein wel weggelegd voor
de nieuwe grote leider van het
peloton, Greg Lemond. Als het
aan de Amerikaan ligt, zal zijn
regime nog een jaar of zes du
ren. „Als ik dertig ben, stop ik.
Dan ga ik terug naar Amerika,
naar mijn huis in Californië.
Ga ik de studie weer opnemen
en zakendoen. Als ik de kans
krijg vwil ik iets in de sport op
bouwen".
PETER VAN PUTTEN
Marianne Berglund heeft alle reden tot juichen. De blo
Zweedse wint het wereldkampioenschap voor de Amerika*™
Rebecca Twigg en de Italiaanse Maria Canins. ^VJ
UP
(Van onze verslaggever)
ALTENRHEIN Marianne Berglund bleef voor
boeiend optreden zorgen. Bijna nonchalant verteld*
20-jarige Zweedse vier maanden in Amerika te heb p01
doorgebracht ten einde zich goed op het wereldkar*,
oenschap wielrennen te kunnen voorbereiden,
daarbij opgedane ervaring kwam haar zaterdag in
Zwitserse Altenrhein goed van pas. Op de laatste f30'
ters versloeg zij zelfverzekerd de grote favoriete,
Amerikaanse Rebecca Twigg. De bronzen medaille JJla
voor Maria Canins uit Italië, die titelverdedig
Amanda Jones net achter zich hield. T
Iet
Voor Nederland was er geen eer te behalen. Al vanaf de ei'j
ronde behoorden de Oranje-rensters tot de groep kanslozen
leen Leontien van der Lienden hield nog even de hoop leve
door op korte afstand te blijven van de kopgroep, die tijder1
eerste beklimming van de Rorscharcherberg was ontstaan. Iie,'
duurde dat echter niet, want ook zij kon zich niet handhaj^
Samen met Hennie Top eindigde zij tenslotte in de grote f 1
waaruit Thea van Rijnsoever kort voor de finish nog was
snapt. Het leverde de Nederlandse kampioene een achtste püj]
op, maar daarvan lag niemand wakker. Stella van Kuyen,
ke Havik en Heieen Hage eindigden ver in de achterhoed^, j
Coach Cor Bijster maakte zijn pupillen geen verwijt. Hij wis étu
zij hun best hadden gedaan. „Maar", zo sprak hij, „wat mo >g0
we? Er is geen geld voor een goede voorbereiding. Er zou an
vaste mecanicien en een verzorgster aan het team moeten
den toegevoegd en we zouden naar het buitenland moeten
nen, ten einde ons in het gebergte voor te bereiden".
voor gezien. Na Kuiper te heb
ben geholpen, ging hij als een
echte knecht langs de kortst
Zo beleefde Van der Poel gis
teren dan ook het hoogtepunt
uit zijn carrière. Hoewel in de
topsport eigenlijk alleen maar
de eerste plaats telt, trok de
aanstaande schoonzoon van
ex-wereldkampioen Jan Jans
sen, zich daar niets van aan.
„Ik ben dolgelukkig met dit
zilver. Het is een bevestiging
van mijn constante rijden in
dit seizoen", aldus de Braban
der.
Van der Poel: „Misschien had
ik mee moeten gaan met Le
mond. Ik zag hem en Ruperez
vertrekken. Maar ik was bang
het dan niet vol te kunnen
houden. Ik gokte op de laatste
klim. Toen heb ik alles gege
ven. In de afdaling kon ik
evenwel niets meer goedma
ken". Samen met Roche en de
eveneens op avontuur gegane
Belg Criquielion werd de ach
tervolging ingezet. Ruperez,
die Lemond niet tijdens de
laatste klim kon bijhouden,
werd achterhaald. Lemond
niet, en dus bleef de troostprijs
van het zilver over. Van der
Poel toonde aan mentaal vol-
mogelijke weg terug naar het
hotel. Kuiper kwam terug in
het peloton, maar had de pech
dat de groep toen juist aan de
snelste ronde van de hele race
begon. Hij kreeg niet de tijd
om te herstellen en verdween
eveneens vart' het toneel. Ook
Lammerts kon het tempo niet
blijven volgen.
Bij het ingaan van de dertien
de ronde had Oranje alleen
nog Winnen, Zoetemelk, Veld-
scholten, Lubberding, De Rooy
en Van der Poel in de strijd.
Toen echter was al duidelijk
dat in de finale van De Rooy
niet al te veel meer mocht
worden verwacht. Hij reed
weliswaar voortreffelijk, maar
bevond zich in de kopgroep
die volgens de door de profs
toegepaste wetten onherroepe
lijk zou worden ingerekend.
Een kleine vijftig kilometer
voor het einde was de her
groepering dan ook een feit.
Alleen Demierre nam nog een
vooruitgeschoven positie in.
Toen kwam het moment van
Lemond. Hij demarreerde en
kreeg Ruperez mee. Argentin
scheen ook nog even de goede
aansluiting te hebben gevon
den, maar moest al snel de tol
betalen en viel terug. In de
laatste ronde ontdeed Lemond
zich vrij gemakkelijk van Ru
perez.
Peter Hogervorst sterk in Engeland
DEN HAAG Tijdens wielerwedstrijden in het Engelse Ba
singstoke kwam amateur Peter Hogervorst afgelopen weekeinde
sterk voor de dag. De Westlander eindigde zaterdag tweemaal
als tweede in criteriums van respectievelijk 70 en 80 kilometer.
Gisteren besloot Hogervorst een omloop over 125 kilometer als
vierde. In het algemeen klassement legde hij beslag op de derde
plaats. Rick Zackee werd achtereenvolgens 28e, 22e en 17e in
Engeland.
(Van onze verslaggever)
ALTENRHEIN De re
genboogtrui bij de ama
teurs bleef in Oost-Duits-
land. Nadat Bernd Drogan
vorig jaar in Goodwood
het wereldkampioenschap
op zijn naam bracht, was
het zaterdag de beurt aan
Uwe Raab.
Na een zinderende finale re
kende de pas 21-jarige coureur
uit Leipzig op indrukwekken
de wijze af met zijn laatste ri
vaal, Niklaus Rütimann. Hoe
wel de Zwitser in de slotfase
geen meter kopwerk wenste te
doen, was hij kansloos. En pas
sant besliste Raab in zijn een
tje ook nog een duel met de
Pool Serediuk, die de twee
koplopers nog trachtte te ach
terhalen. Raab was evenwel
ongenaakbaar en realiseerde
een moyenne van bijna veertig
kilometer per uur. Eigenlijk
nifet eens zo verwonderlijk,
want het was natuurlijk geen
toeval dat hij de laatste twee
jaar de nationale titels had ge
pakt op de 50 kilometer tijdrit.
In Uwe Raab kreeg de wieier-
wereld een kampioen die de ter niet meedoen in de strijd
titel waardig was. De 21-jarige om de medailles.
Oostduitser, die vorig jaar nog Veel hoger aangeslagen Oran
te licht werd bevonden om je-amateurs brachten het er
dens de ploegentijdrit tegen
Russen niet meer mee. Ook de
overige Oostduitsers waren
voorin te vinden. Thomas
Barth werd vierde, Olaf Lud-
wig zesde en Falk Boden acht
ste. Op Barth na allemaal ren
ners die enkele dagen eerder
hadden deelgenomen aan de
slopende ploegentijdrit waarbij
- en dat was een pikant detail
- Uwe Raab zelfs nog de gaten
had moeten dichtrijden, die de
toen falende Ludwig liet val
len.
De Nederlandse ploeg werd
zaterdag nog enigszins gered
door Peter Hofland. Uitgere
kend een amateur waarvan ei
genlijk niets was verwacht. De
Brabander was geheel uit
vorm, maar werd toch door
coach Liebregts opgesteld. En
zowaar werd Hofland met een
twaalfde plaats de beste Ne
derlander. Het was uiteinde
lijk slechts aan hem te danken
dat alles nog redelijk goed af
liep. Twee keer snelde Hof
land in de slotfase naar de
kopgroep, toen de beslissing
nabij leek. Eenmaal zelfs door
een felle, korte solo. In de
laatste ronde kon ook hij ech-
aan de Vredeskoers deel te ne
men, demonstreerde zijn klas
se later in de Ronde van de
Toekomst. Hij won in Frank
rijk de proloog en reed enkele
dagen in de leiderstrui. Dit
taar was Raab echt ontstuit-
>aar. In de Vredeskoers won
hij drie ritten en reed in de
gele trui toen een val hem
kansloos maakte. In totaal leg
de de pupil van trainer Klaus
Ampel dit seizoen al beslag op
acht internationale overwin
ningen.
Het DDR-gezelschap straalde,
aanzienlijk slechter af. Bert
Wekema ging huilend door de
zijdeur af. Toen de Drent zijn
fraaie, zelfs internationaal ge
zien al geslaagde seizoen moest
bekronen, werd de spanning
hem te veel. De 26-jarige voor
man van de Nederlandse ama-
teurploeg beleefde het wereld-
ste beklimming gemerkt had
dat het zijn slechtste dag sinds
jaren was. Wekema wilde van
Uwe Raab bezorgt Oost-Duitsland de tweede achtereenvolgende amateur-wereldtitel.
De Zwitser Niki Rütimann is kansloos.
zijn laatste grote wedstrijd
amateur iets moois maken,
is zijn instelling. Hij vlo*
toen hij afstapte, hij moest
troost worden als een kind
net zijn mooiste stuk speel|
had verloren.
Wekema: „Ik ben hier niet ee
komen om af te stappen, ^el
honderd procent heb ik n,p
dit kampioenschap toegele raj
Zo iets heb ik nog nooit ee
meegemaakt. Aan het ver 'ur
nog had ik het idee dat iïen
helemaal stond, maar
snelle begin gaat de hele gifan
de berg op en wie moet eipe,
eerste af? Ik. De kleinste,*
snelling deed mij al zeer.
wanneer je er een keer w
afgereden, kom je nooit n at
terug. Deze wedstrijd was ïHOI
mij heel belangrijk. Ik whel
wat laten zien bij mijn yj
scheid en dan gebeurt dit
ben waarschijnlijk te gesj
nen geweest".
Ook Matthieu Hermans ha«Vi
de eindstreep niet. Nico
hoeven, Gert-Jan TheunSL]
en Maarten Ducrot kwa jyd
wel in de uitslagen voor, n?|s
konden niet of nauwelijks
poneren. Desondanks
bondscoach Piet Liebregts
delijk tevreden. Hij gaf
renners een compliment
de opgebrachte discipline,
werd gewerkt en geleefd
gens het Oostduitse systéftrg
Zij leefden als monniken,
devies was eten, slapen
koersen. Iedereen hield
aan de afspraak. Met het re IV
taat ben ik redelijk tevreij»
We zijn niet afgegaan.- >-
voorbereiding was uitstek* Ifiii
Volgend jaar gaan we van £oo
maart naar de Olympiipel
Spelen toewerken. Ik dl
dat ik de Ronde van Nawg
land maar loslaat, zodat ikbep;
volledig op de ploeg kan rbere
ten. In Los Angeles wil ikip
medaille halen". wa
PETER VAN PUT] iog
el:
iv:
lnf
-1
