Jan Reker: „Als het bij PSV niet loopt is het mijn sch uld99 Gerard rol van van der Lem ii opbouwwerkei Piet Schrijvers: bij Eibrink weet je waar je aan toe bent Grote veranderingen Mister PSV terug op oude nest SPORT CgidócSou/m/nt WOENSDAG 17 AUGUSTUS 1983 PAG1 In de reeks pagina's over het in de weekeinde beginnende competitie betaald voetbal wordt ditmaal aandacht besteed aan de grote veranderingen bij PSV. De pas 35-jarige Jan Reker heeft in Eindhoven de eindverantwoording gekregen en deze gaat hij bepaald niet uit de weg. Willy van der Kuylen is ook weer terug bij PSV, waar hij zich gaat bezighouden met de jeugdopleiding. Piet Schrijvers vertelt over de slagvaardigheid, waarmee tegenwoordig bij PEC Zwolle, zijn nieuwe club, wordt gewerkt. Gerard van der Lem mag zich inmiddels een routinier noemen en moet nu gaan fungeren als opbouwwerker bij FC Utrecht, dat na een opzienbarende opmars in de eredivisie, drie seizoenen Europa- Cupvoetbal en veel ellende rond zwart- geldcircuits het nu aanstuurt op meer stabiliteit. Mister PSV is weer thuis. Na een uitstapje van bijna twee seizoenen naar achtereenvolgens MVV en de Belgische tweedeklasser Overpelt is Willy van der Kuylen terug ge keerd op het nest waaruit hij zelf het liefst nooit was wegge vlogen. De bescheiden Helmonder trok, toen het seizoen 1981-1982 nog maar amper begonnen was, zijn conclusies. Omdat waterdragers naast en rond hem zich spelbepalers gingen voelen en trainer Thijs Libregts hem niet voor een roemloze aftocht wenste te behoeden, hield Nederlands bes te schutter aller tijden de eer aan zichzelf. De man die in de eredivisie goed was voor liefst 311 treffers, een aantal dat voorlopig onaantastbaar is, vond onderdak bij MVV en vorig seizoen bij die nietszeggende Belgische club, die organisato risch het amateurniveau in feite niet ontstegen is. Van der Kuylen zonder een spoor van verbittering: „Ach teraf zeg ik dat ik misschien wel meer had kunnen bereiken als ik wat brutaler was geweest. En misschien had ik wel meer kunnen verdienen als ik in sommige gevallen mijn mond had gehouden, wat meer geslikt had. Maar daar ben ik nu eenmaal het type niet naar. Gelukkig kan ik van me zelf zeggen dat ik mezelf gebleven ben, altijd met twee be nen op de grond ben blijven staan. Ik heb me ook nooit een vedette gevoeld, het geld heeft bij mij nooit voorop gestaan. Voor mij was het belangrijker dat ik in een ploeg speelde waarin de spelers wat voor elkaar over hadden. Ik moest plezier in het voetballen hebben en dat moet de jeugd straks ook hebben. Dan komen die prestaties vanzelf wel". Vandaar dat Willy van der Kuylen tijdens de trainingen de ballen zelden in een hoek van het veld zal laten neerleggen. „Wij hebben een periode doorgemaakt dat we teveel op con ditie gewerkt hebben. Nederland stond overal hoog aange schreven. Toen zijn we begonnen met conditie- en kracht voetbal. Het werd coopertestenwerk, maar de techniek werd te veel vergeten, de bal te weinig gebruikt, daardoor zie je dat er momenteel veel met die bal gelopen wordt. Harde werkers, de sjouwers, kwamen te veel aan bod. Op een gege ven moment gingen die gasten denken dat ze beter waren dan de routiniers. Maar die worden niet voor niets tegen woordig zoveel gevraagd. Zelf wil ik veel werken met die bal, kun je beter aan atletiek gaan doen". EINDHOVEN Het is ruim een half uur later dan afgesproken als Jan Reker zijn automobiel pal voor de hoofdingang van het stadion van PSV parkeert. Eén van de ad ministrateurs heeft dan al aangekondigd dat er even op de nieuwe hoofdtrainer van de Eindhovense top club gewacht zal moeten worden. „De kapitein ver laat tegenwoordig weer als laatste het schip, zoals het hoort. Dat is hier wel eens anders geweest", ver klaart hij ongevraagd de vertraging van Reker, die er zojuist een training op het oefencomplex aan de Welschapsedijk heeft op zitten. Een duidelijke, zij het wellicht onbewuste, verwijzing naar Rekers voorganger, de te weinig succesvolle Thijs Libregts. Jan Reker, 35 nog maar, is in elk geval geen type dat kan worden ingedeeld in het rijtje clichémannetjes van het va derlandse trainerskorps. Hij heeft zijn eigen visie en schroomt niet die uit te dra gen, in het besef dat hij als de buterend hoofdtrainer - en dat ook nog eens bij een topclub - genadeloos onderuit zal wor den gehaald wanneer zijn mis sie niet slaagt. „Als het hier onder mijn leiding niet loopt is dat mijn verantwoordelijk heid. Zo simpel ligt dat, dan vlieg ik er uit en ben ik de week er op pompbediende bij mijn broer aan de snelweg. Maar als het wel goed gaat, claim ik die verantwoordelijk heid ook". Kortstondig Voor wie Jan Reker niet of nauwelijks kent: hij heeft nooit als topvoetballer het zweet van de kleedkamer ge roken. Na een kortstondige loopbaan bij achtereenvolgens de Eindhovense amateurclub LEW en de betaalde jeugd van Eindhoven werd hij trainer op zijn twintigste. Hij begon bij de jeugd van Willem II waar Jaap van der Leek, zijn docent van het CIOS en nog altijd de voorman van de oefenmees- ters, de technische leiding irf handen had. Reker: „Ik was opgeleid om trainer te worden en als je oude leraar je dan vraagt doe je het direct. Het verschil tussen 2.000 en 4.000 gulden was ook toen al het dubbele. Achteraf heb ik er wel spijt van gehad, dat ik als voetballer zo vroeg ben ge stopt". Het trainersvak is hem deson- Jan Reker: geen clichémannetje. danks zo zeer gaan boeien, dat hij er niet meer buiten lijkt te kunnen. „Het is eigenlijk niet te omschrijven wat er zo mooi is aan dit vak. Van het prin senleven van een voetballer tot het slavenleven van een trainer, waarom? Als speler kun je de verantwoordelijk heid delen, als trainer sta je er alleen voor. Het is gewoon werk dat je niet van je af kunt zetten. Ja, ik ben zo'n type dat niet tegen z'n verlies kan, ner gens mee, bij wat ik ook doe. Of het nou lopen is, of fietsen of voetballen, voor mij moet er altijd strijd zijn. Als je verliest is een ander sterker, maar dan moet je nog wat extra's geven om beter te worden. De stimulans daarbij is volgens Reker de vedette. Het grote voorbeeld dat elke topsporter graag wil volgen. „Een speler kijkt naar een idool omdat dat de beste is. Hier in de buurt is de jeugd gek van Willy van der Kuylen, zelf heb ik Ernst Happel als trainer en Peter Post als coach als idolen". Na Willem II fungeerde Reker vanaf 1971 zes jaar lang als jeugdtrainer bij PSV om ver volgens een seizoen lang assis tent te zijn van Hans Croon, de toenmalige toezichthouder bij FC VVV. Waarna Reker op het oude nest terugkeerde om achter Kees Rijvers en Thijs Libregts als tweede man te fungeren. Het eerste half jaar van 1980 droeg Reker zelfs al leen maandenlang de eindver antwoording, nadat de huidige bondscoach en PSV elkaar vroegtijdig de rug hadden toe gekeerd. Nu dan mag hij, in zijn twaalf de seizoen bij PSV, proberen de Eindhovenaren naar de top te leiden. „Het belangrijkste is zo hoog mogelijk te eindigen, minstens Europees voetbal af te dwingen en ook de goodwill van het publiek terug te win nen. Daarnaast gaan we gok ken bp het kampioenschap, de UEFA Cup en de KNVB-be- accep- Reker „Ich kan i teren zoals geen dingen laten doen die buiten hun macht liggen") en een spelletje te dicteren waar mee PSV in het verleden veel klanten aan zich bond. Jan Reker lijkt niet gebukt te gaan onder twijfels. „Als je mijn carrière tot nu toe be kijkt, zou het logischer zijn ge weest wanneer ik bijvoorbeeld die twee jaar bij NAC had ge nomen. Maar als je zo'n kans krijgt als ik, twijfel je niet hoef je er geen seconde over na te denken en pak je die uitda ging"- Prikkel Met ondermeer Arie Haan, de 35-jarige vedette van Standard Luik, die nog één keer in zijn carrière een prikkel nodig bleek te hebben. Reker: „Het grootste probleem bij een ploeg is altijd het leiderschap op het veld, de verhouding tussen spelbepalende en dien- dende spelers. Voor de korte termijn is Arie Haan prima voor ons, op langere termijn zou het misschien beter zijn geweest Erwin Koeman terug te halen. Allebei zou ideaal ge weest zijn, de oudere die lei ding geeft en de jongere op leidt. Nu moet Arie de weg plaveien voor Michel Valke, een ander type, maar wel ook een spelbepalende voetballer, net als hij". Nu is hij een voor ganger, die verantwoordelijk heid kan dragen voor de ploeg. Er schuilt een leider in hem. Buiten het veld moet hij ande re spelers op een hoger niveau brengen door over zijn erva ringen en leefwijze te vertel len. Hij zal het komend sei zoen vooral zichzelf moeten prikkelen. De aanvoerdersband zal even wel niet om de arm van Arie Haan bevestigd worden. „Be wust niet", zegt Reker. „Hall- var Thoresen wordt aanvoer der. Haan pakt automatisch toch al een stuk macht. Hall var krijgt nu ook een stuk ver antwoordelijkheid op de schouders en groeit Michel Valke door, dan heb je al drie kapstokken in het veld waar op je kunt terugvallen. Met Pim Doesburg en straks Glenn Hysén (de van IFK Göteborg afkomstige libro), die de voor keur kreeg boven Bruno Pez- zey en zich eind oktober bij PSV zal melden, red) daar nog achter heb je in elke linie mensen met invloed. Dat is be langrijk, dat die as goed is. WILLEM PFEIFFER UTRECHT Van pre tentieuze sub-topper, die z'n groeiende volwassen heid gestalte gaf door driemaal op rij Europees voetbal af te dwingen, tot club-zonder-poen, die het afgelopen jaren vooral de kolommen haalde naar aanleiding van een om vangrijke belastingfraude. Het is het verhaal van FC Utrecht, èn - op schaal - van Gerard van der Lem, vier seizoenen geleden als vedette naar de FC ge lokt, om daar de alsmaar groeiende aspiraties te helpen verwezenlijken. Anno 1983 bevindt Van der Lem zich in de Domstad an dermaal in de rol van opbouw werker. Met dien verstande dat het uitgangspount een stuk onaantrekkelijker oogt: min der kwaliteit in de selectie, geen geld en geen Europees voetbal. „We zijn verwend ge weest", bekent de 30-jarige aanvaller, die desondanks niets van een mineurstemming wil weten. Hoofdschuddend neemt Ge rard van der Lem kennis van de binnenland berichten ook hoofdschuddend kennis. „Toen ik hier kwam liepen er jongens als Van Hanegem, Wildbret, Van Veen en Van Breukelen in de groep. Dat was een ervaren as met daar omheen zeven jongens, die bij na allemaal zelf opgeleid wa ren", opent hij. „Natuurlijk, die geweldige as staat er niet meer, maar het gaat me te ver te zeggen dat Utrecht opnieuw moet beginnen. Op Willy Car- bo en Leo van Veen na is de spelersgroep vergeleken met vorig seizoen in takt gebleven. Hughes kennende verwacht ik alleen een andere speelstijl. Vier-vier-twee wordt 't ver moedelijk, zoals Hughes dat met Sparta speelde. Zal even wennen zijn. Hughes heeft de groep trouwens gezegd Euro pees voetbal niet als eindsta tion te zien. Hard werken, dan is de beloning misschien Euro pees voetbal, hield hij ons voor. "Maar in hun hart willen alle jongens dolgraag Europ- Cupvoetbal bereiken. Ze heb ben het in Utrecht drie jaar meegemaakt, en het is erg goed bevallen". 1SCH [tleet speci Lem betekent dat opnieuw een seizoen, waarin naast het leveren van prestaties een be geleidende taak weggelegd is. De man, die bij FC Amster dam, Roda JC en Feyenoord ooit als kille prof afgeschilderd werd, zegt zich hierop te ver heugen: „Het laatste jaar heb ik me al regelmatig met dinge tjes rond het voetbal bezig ge houden", vertelt hij. „Zo zeer zelfs dat ik blij was dat Dick (Advocaat, red.) erbij kwam om al die dingen te delen. Hij kan dat prima. Hij heeft me bij Roda JC destijds uitstekend opgevangen. Nu is Leo van Veen terug. Dat betekent dat Utrecht drie spelers met een bepaalde staat van dienst heeft, waar andere jongens baat bij kunnen hebben. Als ouderen zullen wij het voor beeld moeten geven". Daarbij is het de vraag in hoe verre de zaak rondom het zwarte geld Utecht nog parten kan spelen. Van der Lem: „Vorig seizoen heeft die zaak niet positief gewerkt. De uit spraak, alle publicaties in de pers, wanneer 't even uit je ge dachten was, kwam het op die manier terug. Je bleef er mee bezig. Waarbij mij opgevallen is dat het publiek zich ver maakte om de dingen, die zich hier afspeelden. En nóg. Er werd zó cynisch gereageerd vaak, dat je kon merken dat de mensen blij waren dat 't ons was overkomen. Kwestie van jaloezie, denk ik. Ik ver wacht trouwens dat het nu zo'n beetje afgesloten is voor het publiek. Er is hooguit een nasleep voor de jongens, die i betalen". 'hebbt j lever omstandigheden te mi86 at' Anderhalf, twee maanden*36 5 ik alleen op zondag gesr®L1 zonder dat ik door-de-vf° kon trainen. En zelfs dan ik 's avonds een geweldig! ke knie. Op een gegeven!*» ment was de hele zaak oir 3 ken. Kapsel, slijmbeurs. miste ik alles. Kracht, heid, noem maar op. WanP derschat de dagelijkse trar niet. In de voorbereiding een wedstrijd heb je die nodig. Ach, Berger graag dat ik speelde, verj dig was 't niet altijd". Minder vleugelspitseif „Maar het is een feit. Vlej spitsen zie je bijna niet i Ik word ouder. Je gaat j heid missen, dat is eei sche zaak. Vergis je ni op de vleugel te spelen r honderd procent fit zijn.^ die individuele actie eruf gooien, de achterlijn te hp en dan een bruikbare i te geven. Dat kost veel krl Op het middenveld kun r tussen vier man nog t schuilen, op de vleugel j 'tbal Gedaantewisseling Terug naar de grasmat, waar Gerard van der Lem vorig sei zoen een gedaanteverwisseling onderging. De vleugelspits die in voorhoedes met Nico Jan sen en Geert Meijer (FC Am sterdam), Pierre Vermeulen en Dick Nanninga (Roda JC), en bij Utrecht met Jan Mon ster en Willy Carbo het best tot z'n recht kwam als échte rechtsbuiten met een heerlijke individuele actie en dito voor zet, was niet meer. Van der Lem was slechts zelden op z'n stekkie te vinden, zich daar mee aansluitend bij een ten dens, die de voetballerij is gaan beheersen: voor vleugel spitsen van het type Moulijn, Swart en Van der Lem is ken nelijk geen plaats meer. Van der Lem: „In mijn geval had het mede met lichamelijke onmogelijk". „Waar v hebben L opvolgers klaar staan. Del 9," gens, die doorkomen, hePa3c3e kennelijk nooit met vletPeri spitsen gespeeld. Al zijn er stibs zonderingen. Wij hebbende al de Wit. Een jongen, die o|grinp linkerflank goed uit de L kan komen. Maar dan mor* wèl op de beweging buitePem< getraind worden. En nielt g' de beweging binnendoomanis brij in". Isfers „Mijn hart ligt bij een vleugelspits, maar de huil ontwikkeling zie ik daar 3,7 nog niet als negatief. Natkmst< lijk, een buitenspeler is |np;pt het publiek aantrek ke maar dat kan het 4-4-2 |®r a zijn. Tenzij goed gespfden- Sluiten er maar twee midbs ZO velders op de spitsen aanir kri ben je verkeerd bezig. Doffluks dereen het, dan zit je goed] idee is tenslotte het schel f van ruimte. Stel ik blijf c* staat middenlijn staan, dan zi linksback me daar opzoef want vrijlaten kan-ie m Op die manier ontstaat mij ruimte, die ik aanv kan benutten", aldus Van[ Lem, die nog één seizoen FC Utrecht onder conlTÉ staat. „Primair staat da geen blessures krijg", pie hij hardop. „Lukt dat, daf O ik het zeker zitten". 1&4 TON TERPS! ZWOLLE Bergen glim mende spierbundels be dekken de massagetafels. Piet Schrijvers en Kees van Kooten, de zwaarge wichten van PEC Zwolle, nagenoeg met de neuzen tegen elkaar onder han den genomen door de. me dische staf van hun werk gever. Iets meer naar rechts, Ruud. Auw..,daar ja". Schrijvers en Van Kooten, beiden gezegend met een imposant li chaam, maar dat is niet hun enige punt van over eenkomst. De doelman en' de centrumspits beschik ken namelijk over uitste kend ontwikkelde stem banden, die ze bij voor keur optimaal benutten op voetbalvelden. Ze kennen de slagen van de zweep in het profwereldje en clai men het recht om de „jon kies" rondom hen met krachtige stem toe te spre ken. En dat is eigenlijk een van de voornaamste redenen waarom PEC Zwolle's eigenaar Marten Eibrink het tweetal naar de Overijsselse hoofdstad heeft gehaald. De voetballer van het jaar 1982 heeft ogenschijnlijk erg veel zin in zijn Zwolse avontuur, al is het alleen maar om voorzitter Ton Harmsen maar denkt te bejegenen te be wijzen dat je niet ongestraft de beste doelman van Nederland uit de deur uit kunt zetten. De confrontatie met Piet Schrij vers wordt dan ook ingeleid met een omstreden uitspraak van de heer Harmsen, geuit tijdens de in juli gehouden persdag van de landskampi oen. Van Kooten fungeert vooralsnog als luisteraar. Harmsen zei dus over jouw vertrek: Piet kwam bij me en vertelde: „Meneer Harmsen, ik heb een uitstekende aanbie ding gekregen uit Canada". Ik heb toen geantwoord: Piet jon-. gen, die kans mag je op jouw leeftijd niet laten lopen. We zullen je niet tegenhouden". Einde citaat. Schrijvers: „Dat heeft hij dus uit zijn duim gezogen. Ik heb niets van de heef Harmsen ge hoord. Negen jaar heb ik voor Ajax gevoetbald, maar toen mijn contract verlengd moest worden, lieten de heren niets van zich horen. Ik weet nog steeds niet waarom ik uit Am sterdam weg moest. Al hadden ze me maar een verklaring ge geven. En toen ging tot over maat van ramp het Canadese en Groningse avontuur ook nog niet door. Verhaaltjes Schrijvers: „Ja, De Vries vond het nodig om verhaaltjes de wereld in te sturen dat ik al had getekend. Hij wilde na tuurlijk andere gegadigden af schrikken, maar sneed zichzelf in de vingers. Op een gegeven moment hadden we een af spraak in Zeist. Komt De Vries aanlopen met twee jour- nalsten uit Groningen. Voor een verhaaltje over Schrijvers, Piet Schrijvers: „Zaken bij PEC Zwolle zijn zo geregeld" de nieuwe keeper van FC Groningen. Nou, zover is het dus niet gekomen. PEC Zwolle bleef, volledig correct, op de achtergrond en hapte op het juiste moment toe. We waren vrij snel rond. Zaken doen met Eibrink is niet onplezierig. Je weet onmiddellijk waar je aan toe bent. Als je met Eibrink praat, kijkt hij je recht in de ogen, Harmsen kijkt langs je heen. Alsof hij iets te verber gen heeft". „Als je iets doet, moet je het goed doen. Ik wil nog een paar jaar mee. Ben van full-prof ge woon prof geworden. Het klinkt misschien gek, maar er is hier voor mij meer eer te behalen dan bij Ajax. Ik kan in Zwolle mijn ervaring over dragen aan jeugdige keepers. Drie jaar heb ik de tijd om met een jongen als Arnoud van der Eijck bezig te zijn. Na drie jaar wil ik kunnen zeggen: ik stop ermee, hier staat mijn opvol ger. Dat is toch een heerlijk vooruitzicht?" „Ach, je praat over bepaalde zaken met de jongens. En dan is het toch normaal dat de oudste met eventuele we naar het kantoor gaat. Zwolle heeft me niet niets binnen gehaald. Het bedoeling van Eibrink, d< mijn mond open doe. Da niet altijd door iedereen leuk worden gevonden, daar zit ik niet mee. Er getwijfeld af en toe worden gekankerd, punt. Elkaar eens goed broek geven kan geen 1 Zachte heelmeesters stinkende wonden". „Ik heb als trainer afsc genomen van Abcoude, naar Canada zou vertrek Achteraf gezien niet nodig geweest....hoe ik had er ook weinig voeld om een paar keer ii week tussen Zwolle en Ab f de heen en weer te rijden hoop zo snel mogelijk huurhuis in de buurt Zwolle te vinden". Er rustte vorig seizoen zware druk op jouw schout m Die druk is door de komst Schrijvers en Rep minder worden. BERT DIJKS1 IDEIS rwin oern mep ,iot z gep twee dse zelfd Winl kar jider aats Jo ERD1 rzittei besli inker imiss voll< teve uur v

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1983 | | pagina 10