Hans en Hanny Martens
waagden sprong naar
lucratieve pannekoeken
JüIDEN/REGIO
CcidócSouotmt
OPNIEUW KLASSE ENNIVEA U AAN LEIDSE STEENSTRAA T
Robert en zijn hamster
vereeuwigd op aquarel
„Meerbon" nieuwe straat
in Ri jnsaterwoude
VVV-NOORDWIJK IN JAARVERSLAG:
Prachtig hoogseizoen maar houdt
3de prijzen in bedwang voor 1983"
Verhuizing onderwijsdienst te duur
VRIJDAG 1 JULI 1983 PAGINA 5
Geruisloos, geheel onop
gemerkt door de meute
die zich dagelijks van
vroeg tot laat aan gewel
dige pannekoeken
met een bal boter er bo
venop vergrijpt, met
een weldadig aandoende
lekkere trek, is Oudt
Leyden annex Panne-
koekenhuysje in andere
handen overgegaan. Ik
trof er gisteren een goe
de bekende, Hans Mar
tens, die vandaag voor
het eerst optreedt in zijn
nieuwe rol van flinke
zelfstandige. Martens (52)
kwam kersvers van het
vermaarde etablissement
De Beukenhof in Oegst-
geest, waar hij tien jaar
bedrijfsdirecteur was, op
de loonlijst van de hore-
ca-keten die zich de Bil-
derberggroep noemt. In
een niet aflatend streven
naar zelfstandigheid ver
liet hij in alle pais en
vree „en in goede har
monie" De Beukenhof,
met in zijn kielzog een
paar stafleden, en werd
de nieuwe eigenaar van
Rötisserie Oudt Leyden
aan de Steenstraat, waar
ook het belendende Pan-
nekoekenhuysje interna
tionale naam heeft ge
kregen. Samen met zijn
vrouw Hanny, die spe
ciale zorg aan de bloe-
menarrangementen gaat
geven en ook zelf gaat
„schikken", gaat Hans
Martens vanaf heden, bij
de heropening van het
restaurantgedeelte, op
weg „naar het niveau
van top-klasse restau
rant; een vak apart".
Oudt Leyden, een 75 jaar oud
begrip. Nog steeds in het be
zit van een wandelend meu
belstuk: oberkelner en top-
serveur Peter („Woensdag
was het mijn patroonsfeest; u
mag me nog wel feliciteren")
Noordman. Van de uitdun
nende gebroeders Noordman,
dus. In het zwarte pak ver
grijsd en nog altijd even cor
rect, vriendelijk gereserveerd
en voorkomend balancerend
De starters van een nieuwe Oudt Leyden-toekomst, vóór hun etablissement: v.l.n.r. Hans Martens, chef-kok Fons van Duivenvoorde, Hanny Martens en
bedrijfsleider Vincent Pillen.
met enorme borden waarop
door hem de lichtbruin ge
bakken voortbrengselen van
de Crêperie aangedragen
worden. „Nog steeds, meneer;
nog steeds ja. En onze gasten
zijn ook nog steeds uitgehon
gerd. Ze komen zelfs uit
Amerika naar ons toe om
zich te laten spijzigen, me
neer". Op het middaguur
gaat het Huysje open, maar
dan staan ze buiten al in de
rij om naar binnen te mogen,
en in een mum van tijd zit
het er stampvol, met een
aantal wachtenden na u.
Gretig publiek
Dat vindt Hans Martens nou
machtig mooi om te zien, dat
gretige publiek: „Pannekoe
ken, beste kerel, pannekoe
ken verkopen zichzelf hier.
We hebben ze in veertien
soorten: drie hartige en de
rest zoete. Hier proef je de
omzet, want pannekoeken
houden de kassa rinkelend".
„Ja", valt zijn mede exploite
rende vrouw Hanny hem bij,
„het is een goeie, gezonde'
loop-afdeling".
De komst van Martens (die
in het horecavak doorkneed
werd bij, onder andere, Hotel
Des Indes, Kurhaus, Silveren
Seepaerd, Grand Hotel Gooi
land, Jan Tabak) betekent
meteen het einde van een
tijdperk. Exit de familie
C.Hendriks, de vorige eige
naars die zich in Oostenrijk
hebben gevestigd om er in
goeden doen uit te blazen na
een werkzaam leven in Oudt
Leyden. De Hendriksen
na S.M.Borgerding, die de rö
tisserie tot grote hoogten
voerde legden zich de laat
ste jaren vooral toe op het
succesvol vermenigvuldigen
van pannekoeken. In die
mate zelfs, dat er heel wat
buitenlanders zijn die menen
dat de Nederlander zich met
pannekoeken op de been
tracht te houden. Ha, we we
ten wel beter, nietwaar? Het
zijn geheel andere zaken
waarmee wij ons in stand
houden. Niettemin holde de
rötisserie achteruit en liet
zich verdringen door de bi-
stro-pret. „Dat moet nu uit
zijn", vindt Hans, een bollen-
streker, die in Hillegom ge
boren werd, later in Sassen-
heim woonde en nu „boven
de zaak" in Leiden. Zijn
Hanny haalde hij weg uit
Lisse. „Nee, geen bistro meer,
daar zijn er al zat van in de
stad. Iedereen noemt zich
maar bistro, zonder het te
zijn". Nee, Martens, die bij
De Beukenhof is opgevolgd
door Cees Helder, voorheen
manager van hotel 't Kercke-
bosch in Zeist ook van de
Bilderberggroep gaat van
Oudt Leyden weer een echte
Rötisserie maken. Een top
restaurant, met alle rust en
wit opgedekte tafels. In stede
van het roodbont dat bij de
pannekoeken past.
Michelin-ster
Oudt Leyden werd ooit geho
noreerd met een Michelin-
ster. Onder het bewind van
Martens verwierf ook De
Beukenhof zo'n ster. Maar in
beide zaken zijn ze uitgeflon-
kerd. Gaat Hans Martens nu
weer op jacht naar de gunst
van de Michelin-recher-
cheurs? „Dat zou ik beslist
niet willen zeggen. We gaan
ons best doen om dit bedrijf
op het oude niveau te krij
gen, en dan zal die ster me
een zorg zijn. Lopen we er
tegenaan, dan is dat meege
nomen. Wat we hier gaan
doen is hard werken, met
een open oog voor elk detail:
gastheerschap, vakmanschap
en de keuken. Dat hoort alle
maal bij elkaar, 't zijn de vas
te pijlers. En: de prijs-kwali-
teitsverhouding in de gaten
houden. Leiden kan er best
een topniveau op horecage-
bied bij hebben. Men vindt
het prachtig, een goed restau
rant erbij, in Leiden; en weer
een rötisserie, een keuken-
restaurant met uitzicht op het
braden van het vlees".
Martens heeft het uitgekiend:
rötisserie en Huysje hebben
elk een aparte ingang gekre
gen. Elke sfeer het zijne. In
de ene gelegenheid de uit
bundige aanval op de „crê
pes" of een dagschotel als pa
geen zin heeft in een panne-
koek, in de andere de bezon
ken kalmte van een verzorg
de zakenlunch of een uitgele
zen diner, waarbij de wijn
kaart (overigens „in design"
ontworpen door dochter Car-
la, die voor tekenlerares stu
deert en ook aan het nieuwe
vignet/logo luchtig en feër-
iek vorm gaf) voornaam in
de aanslag ligt. „Delfts
blauw" op de omslag en van
binnen „rond, tintelend en
exquise". De „kaart", waar
alles om draait, wordt inge
vuld door oud-Beukenhof
sous-chef Fons van Duiven
voorde (27), die het nu tot
chef geschopt heeft. Martens
oud-assistent Vincent Pillen
(30) is ook zijn meester ge
volgd en is nu bedrijfsleider
van het team Oudt Leyden-
/Pannekoekenhuysje. Over
enige tijd wordt R. Bernsen
(23) chef de partie; die komt
van „De Oude Geleerde
man" in Bennebroek; ook
geen flauwe kul dus.
Luifel
De gastronomie krijgt weer
lucht, aan de Steenstraat in
Leiden. Achter een puntgaaf
frontdecor met luifel. Binnen
wordt men op de wenken be
diend door lieden in witte
Franse sloven met een wit
vest. Al zie ik Petrus Noord-
man nog niet zo rondlopen.
Ik heb de indruk, dat hij dan
eerst dispensatie wil aanvra
gen.
Boven is ruimte voor het ge
bruiken van een aperitief.
Als u mocht denken, dat het
een soort opiumkit is, zit u er
lelijk naast. Maar het heeft
iets selectiefs en samen
zweerderigs, in een carré
rond het tapis de milieu.
Vlak daarbij is de nog immer
ongeschonden Schout
Schepenenzaal, waar Oudt
Leyden aan besloten gezel
schappen ook te eten en te
denken geeft op a la carteba-
sis of gedecreteerd door een
rijk menu. Op de corridor
een verlicht tableau met
daarop de gereproduceerde
handtekeningen van „promi
nenten" die ooit de rötisserie
of het Huysje hebben aange
daan: de hoogheden Juliana,
Bernhard, Beatrix, de spor
ters Van Hanegem, Okker en
Schenk, de brullende leeuw
van Brittanje in de dagen
van bloed, zweet en tranen:
Winston Churchill met lady;
de denker Godfried Bomans,
de typische politici Joseph
Luns en Norbert Schmelzer,
de nauwelijks te vatten Mu-
lisch, de verre-kijker Jules
de Corte, toetsen-prins Louis
van Dijk, contractrijmelaar
Clinge Doorenbos, Ramses
genaamd Shaffy en nog an
deren.
Gastenboek
Dat staat toch maar even
mooi boven, bij Hans en
Hanny Martens. En gasten
boeken vol namen van pel
grims die hun gang naar
Oudt Leyden volbrachten.
En de pantry ook hè, die is
daar ook, boven. Traditie,
door Martens in ere hersteld.
De couverts zullen hun weg
wel weten te vinden. Moet je
eens zien, met welk een ge
routineerde gratie en handig
heid bijkans zalige Petrus
Noordman de vorken, mes
sen, lepels en papieren serve
tjes in tempo en onverstoord
deponeert bij een gezelschap
gapende, uit-ge-sight-ziende
inwoners van Pittsburg.
Pennsylvania: „Anything
more, sir?" Vlekkeloos bijna.
„Yeah, a glass of water on
the rocks, please". „That will
be fine, sir". Bijna Ameri
kaans; maar „daar" voegen
ze er nog aan toe: „and have
a nice day, folks". Hans Mar
tens, eigenmachtig chef-staf
van een ganse brigade, denkt
„never mind", knikt tevre
den en kijkt naar buiten:
zwaar bewolkt, fris, waaierig:
„de beste Hollandse omstan
digheden om hier even aan
te wippen. Zeker voor een
opmerkelijke pannekoek".
En overal blijft hij de trend
en derzelver setters volgen,
de ontwikkelingen meema
ken. Op de kaart zal hij z'n
eventuele correcties aanbren
gen. Laat Hans Martens
zijn werkterrein lijkt me
minder bewerkelijk, korter
van rondgang, dan op De
Beukenhof maar schuiven,
Hij heeft het verder geschopt
dan Mister Stroganoff.
LEIDEN De winnaar van het dierenfeest op het Stadhuis
plein, de 13-jarige Robert Volmer uit Leiden, kan binnenkort
nog een prijs verwachten. Eerder al kreeg hij een crossfiets, nu
ontvangt hij een schilderij dat van hem is gemaakt. Het portret,
waarop ook de hamster van Robert staat, is gemaakt door de
kunstenares M. Rijnsburger.
Het dierenfeest werd zaterdag 18 juni gehouden op het Stadhuis
plein. Kinderen konden toen hun favoriete huisdier laten zien.
Een jury beoordeelde de ongeveer honderd beesten en wees een
aantal prijswinnaars aan. Robert Volmer en zijn hamster eisten
de eerste prijs, een cross-fiets, voor zich op.
Eén van de jury-leden was mevrouw Rijnsburger. Zij beloofde,
dat zij Robert en zijn hamster zou schilderen. Dat karwei is in
middels geklaard. Robert en zijn huisdier zijn vereeuwigd op
een fraai aquarel. Binnenkort krijgt hij het schilderij.
Mevrouw Rijnsburger heeft het aquarel in de record-tijd van zes
uur geschilderd. „Meestal doe ik veel langer over een schilderij,
maar dit vond ik zo leuk, dat het me eigenlijk geen moeite heeft
gekost om het te maken," zegt de kunstenares.
De schilderes vond het houden van een dierenfeest een prima
idee van de marktkooplieden. „Volgend jaar doe ik beslist weer
mee en dan maak ik een schilderij van de winnaar." aldus me
vrouw Rijnsburger, die in haar huis een soort dierenopvangcen
trum heeft. Zij verzorgt daar allerlei 'probleem-dieren'. „Ik ben
er trots op om deze beesten weer gezond te krijgen."
Mevrouw Rijnsburger vertrekt morgen naar Engeland. In Lon
den is een expositie van haar werk ingericht. Zij exposeert re
gelmatig in Engeland. „In feite heb ik het land tegen, want En
geland is het land van de aquarellen. Maar meestal valt het niet
tegen, ik raak er wel eens wat kwijt," aldus mevrouw Rijnsbur
ger.
RIJNSATERWOUDE B en W van Rijnsaterwoude stellen
voor een nieuwe straat in Rijnsaterwoude de naam „Meerbon"
te geven. Het gaat om een weg waar nu premiewoningen wor
den gebouwd bij de Van Wassenaerlaan naast jachthaven 't Ve
negat. Het poldergebied of „bon" grenst namelijk aan het Braas-
semermeer en droeg in vroegere tijden deze benaming. Alterna
tieve voorstellen voor de raadsleden zijn: Droogmakerij en
Doyssen (naar het gelijknamige riviertje dat ten oosten van
Rijnsaterwoude stroomde). Het college geeft echter de voorkeur
aan de historische benaming van dit polderdeel: Meerbon. De
raad beslist volgende week woensdag hierover.
Op mijn omwegen door stad en land
kont ik graag mensen tegen. U kunt
•mij telefonisch of schriftelijk vertellen
wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071
- 12 22 44 op toestel 10.
g^NOORDWIJK Uiterst
H^ositief. Zo oordeelt de
WVV jn Noordwijk over
eeMiet jaar 1982 in haar ver-
^Ichenen jaarverslag. „Na
SJjen prachtig hoogseizoen
el<?fan vijf weken, heeft een
eei}uderwetse zomer de bad-
Suilaats nieuw leven in ge-
P^lazen", aldus directeur
fe^V. Rovers. „Een goed toe-
istisch seizoen is achter
ede|e ruê» maar laten wij het
voe|ffect van een goede zo-
danher vasthouden. De kans
„Th£ groot dat de vakantie-
all8ast ook in 1983 weer te-
Aigkomt. Een vakantie-
veliast, dichter bij huis
j stijal blijven, maar tegelij-
Grjertijd minder te besteden
r hfjeeft. Houdt daarom de
in bedwang, biedt
zadgrvice en wees vriende-
an~|jkM, zo beklemtoont de
ij|irecteur in een vooruit-
n g^lik op dit jaar.
udei
>eellet schitterende zomersei
zoen 1982 had volgens het
lamjarverslag een slecht begin.
eèr
^°T(et eerste echte voorjaars-
Syeekeinde met Pasen begon
;aag door het koude, rege-
tchtige weer. Toch konden
bordje „vol" uiteindelijk
opgehangen. Winke-
rs en terras-exploitanten
len echter slechte zaken
>r het wegblijven van dag-
lensen. Het daarop vol
de corsoweekeinde (24
•ril) maakte erg veel goed.
t slechte weer op Hemel-
vaartdag leverde geen grote
aantallen bezoeker? op, maar
met Pinksteren begon bij
zeer stralend weer de „aan
val" op het strand, met name
door West-Duitsers. De cam
pings zaten overvol en zater
dagmorgen waren ook alle
bedden bezet. Pas in juli,
rond de 24ste, raakte de bad
plaats praktisch uitverkocht
op overnachtingsgebied. Het
Rijnsburgs Bloemencorso
deed daar een schepje boven
op en rond 21 augustus begon
de teruggang van bezoekers.
Ook met de andere activitei
ten van het afgelopen sei
zoen is de VVV in Noord-
wijk zeer tevreden. De be
middeling voor boekingen
voor het toeristenmenu, ver
koop van de replica van „De
Redder", onderdak brengen
van studenten, verkoop
strippenkaart, werving dona
teurs, surfarrangementen en
verkoop van de Noordwijk-
brochure lopen allemaal erg
goed. De kassa-omzet be
draagt in 1982 1.458.051 gul
den tegen 566.281 in de peri-
de maart-januari van het jaar
ervoor. Vooral het theater-
bespreekbureau heeft veel
succes. Er werden 1618 plaat
sen gereserveerd, tegen 1436
het jaar ervoor. Opvallend is
ook de stijging van de kaart
verkoop voor de Keukenhof.
In 1980 werd voor 9.831 gul
den aan kaartjes verkocht, in
1981 voor 5.950 gulden en
vorig jaar voor een bedrag
van 11.256 gulden. Tot slot is
de verkoop van de VVV-ge
schenkbon met vijftien pro
cent gestegen naar een totaal
bedrag van 151.358 gulden.
Tot slot wordt de belangrijke
functie van het VVV-kan-
toor bewezen door de voor
verkoop van kaarten voor
SKAN-evenementen. In 1982
was daar een bedrag van
8.600 gulden mee gemoeid.
De heer Rovers trekt in het
jaarverslag overigens fel van
leer tegen de discussies over
de invoering van een toeris
tenbelasting. „De VVV-
Noordwijk zal zich fel blij
ven verzetten tegen deze
voor Noordwijk onrechtvaar
dige belasting. Het reeds
zwaar belaste bedrijfsleven
krijgt dan de rekening ge
presenteerd; vele andere van
het toerisme profiterende be
drijven ontspringen de dans.
Doorberekening in de prijzen
heeft weer tot gevolg dat al
leen de verblijfsgast het ge
lag betaalt en dat de dagre
creant buiten schot blijft".
De directeur stelt ook nog
dat de Nederlandse overheid
er alles aan doet om het toe
risme in dit land te bevorde
ren. „Het kan dan toch nooit
de bedoeling zijn dat lagere
overheden (de gemeente)
hier met het invoeren van
toeristenbelasting aan „mee
werken", luidt zijn cynische
conclusie.
Mevrouw Rijnsburger met het aquarel.
NOORDWIJKS GEMEENTEBESTUUR:
NOORDWIJK De onder
wijsbegeleidingsdienst Duin
en Bollenstreek is van plan om
per 1 augustus te verhuizen
van Lisse naar een kantoor
pand te Sassenheim. De kosten
daarvan worden geraamd op
ruim 83.000.-. Men denkt de
verhuizing te financieren, al
thans voor een groot gedeelte,
uit een potje van ruim
78.000.- dat vorig jaar be
schikbaar kwam na een begro
tingswijziging. Het gemeente
bestuur van Noordwijk is het
daarmee niet eens. Het vindt
het onjuist om het gehele be
drag voor de verhuizing aan te
wenden. Het geld is destijds
door de deelnemende gemeen
ten teveel betaald en Noord
wijk deed al eerder de sugges
tie om het voordeeltje te reser
veren voor toekomstige (perso
neelskasten.
Het Noordwijkse gemeentebe
stuur heeft echter nog meer
bezwaren. De huur van de
Sassenheimse pand is bijvoor
beeld 10.- per vierkante me
ter duurder dan dat in Lisse,
de post voor systeemwanden
vinden de cijferaars uit de
badplaats aan de hoge kant,
verder zou er sprake zijn van
een verkapte uitbreiding van
de telefooncentrale (extra kos
ten ƒ7200.-) en de post voor
meubilair/inrichting vindt
men in Noordwijk niet minder
dan ƒ31.000.- te hoog. In totaal
zou de Onderwijsbegeleidings
dienst volgens het Noordwijk
se gemeentebestuur met ruim
ƒ50.000.- minder toe'kunnen.
Ook met het aangaan van de
huurovereenkomst blijkt er
een en ander aan de hand te
zijn. De onderwijsbegeleidings
dienst zou het kantoorpand in
Sassenheim hebben gehuurd,
zonder tijdig te huur van het
pand te Lisse op te zeggen.
Men zit dus tot 1 augustus 1984
aan dit pand vast of er moet
een afkoopsom van ruim
10.000.- betaald worden. Het
gemeentebestuur gaat zijn be
zwaren ter kennis brengen
van het Samenwerkingsor
gaan Bollenstreek.
