Rinck begint de romer
in ieder geval met
zonnige prijzen
voor de zonnebrillen.
PETER
POST
Fa. Pim
479,
DE KRANT
DE WERELD
BIJU
THUIS.
De'tot-ziens-aan-de-meet-fiets
REVALIDATIESERVICE
H'HI:i'HJ:M,'W4
kijkt over
Tour heen
naar
toekomst
-t m: L'i:c tiuiiiiuji
nihclf brillend
Rinck houdt ook de prijs extra scherp in 't oog.
Peugeot
racefiets
DOLF WALLET
798r Ook Batavus
J. VAN VLIET
RIJWIELEN, FIETSEN,
BROMFIETSEN, MOTOREN
li u
LEIDEN:
Botermarkt 1,
tel.: 071-125036.
van Ovr voor
Zoekt een
raceof trimfiets?
dan naar de vakman
Leimuiden - Telefoon 01721-8231
PARIJS v.a. 121.-
TREIN HOTEL
Voor dio prijs kunt ook u aanwezig zijn bij de finish van de
Tour de France op de Champs Elysèes.
Inlichtingen en boekingen bij uw relsburo, NS-station of
Inlichtingenburo, reizenverkopende banken of bij FTS/Frantour,
Rokin 128, Amsterdam, tel. 020-236800.
franse toeristen service bv
ROKIN 128 1012 LC AMSTERDAM
„HET WAPEN VAN ZOETERWOUDE"
Watertje 8, telefoon 01715-1331
„WAZO"
Brahmslaan 16. Leiden, telefoon 312826
Fietsen bromfietsen
Toebehoren en reparaties
FRAME VORK; High tensile buis.
Remksbelgeleiders aangesoldeerd op bovenbuls.
FRAMEHOOGTEN: 53 56 59 en 62 cm.
INGEBOUWDE EXTRA'S: Hogednjk draadbanden 20 x I 5/0 1 1/16. lichtmetalen
spieloos crankstel 52 42 tands. 10-versnelllngsderallleur. lage-flens naven met
ultvalassen. zwart geanodlseerde pedalen met toeclips en riemen, slde-pull remmen
(zwart geanodisee/d met remhoefaanslagen). aluminium stuuitoocht enstuurpen met
verzonken expandertoouL aluminium velgen, leren zadd, aluminium zadelpen.
GEWICHT: f 1.9 kg.
KLEUREN: Aruba blauw, parelmoer Ivoor, parelmoer bruin beige.
LET OF Alleen ais er op de Kets BATAVUS Ast U het 'n echte Batavus.
lichtgewicht fietsen
LwidMWwg 300, Voorschoten, telefoon 071-764549
BATAVUS
Voor uw
naar
Beatrixstraat 14-16 - Leiden - Tel. 071-217860
OOK VOOR
Voor binnen- en buitenwagens voor gehandicapten.
Peter Post: „Ik
moet renners
hebben voor de
toekomst. En ik
heb de zekerheid'
van het geld".
FONTENAY SUR BOIS -
Echt opgewekt is Peter Post
aan de vooravond van de
Tour de France niet. Dat is
begrijpelijk. Het zal je name
lijk maar gebeuren, dat je aan
één van de belangrijkste
avonturen in het wielersei-
zoen moet beginnen, met een
aantal renners van wie be
kend is, dat zij volgend jaar
een andere broodheer zullen
dienen.
Zelfs wanneer er wordt ingecalcu
leerd dat de onder leiding van Jan
Raas vertrekkende renners zich
als echte profs zullen gedragen in
het circus van Lévitan en alleen
oog voor de centjes hebben, dan
nog is het knarsetanden van de
Amstelveense ploegleider op zijn
plaats. Bedreiging van competitie-
vervalsing met alle gevolgen van
dien is groter dan ooit.
Ogenschijnlijk berust Post in de si
tuatie. Post kent het metier als
geen ander en bijt liever zijn tong
stuk dan ook maar één onvertogen
woord los te laten Hij beseft dat
Raas ook in de toekomst zijn pad
zal blijven kruisen en wenst der
halve geen nieuwe hindernissen
op te werpen. Toch is Post ook
maar een mens. Niet voor niets
heeft hij al beslist zijn Tourploeg
pas op het allerlaatste moment sa
men te stellen. Want zijn bloed
kookt wel. Hij is diep gegriefd.
Niet door het vertrek van Raas,
voor wie hij nog atijd grote waar
dering heeft, maar vooral door de
manier waarop enkele andere ren
ners zich opstellen.
Begrip
„Als Raas alleen of met een maatje
zou zijn weggegaan dan had ik
daarvoor alle begrip gehad. Maar
als de rancunes van al die andere
mannen zo groot zijn, dan hadden
ze hun ontslag moeten nemen.
Dan waren het kerels geweest. Zo
als het nu is gegaan lijkt het ner
gens op Uitgezonderd Raas en
Van Vliet heeft niemand mij zelf
in het gezicht durven vertellen
wat er aan de hand is. Ik heb alles
uit de pers moeten vernemen. Er
zijn er zelfs die Raas volgen en die
telefonisch nog hebben geprobeerd
bij mij wat meer geld te krijgen.
Geld, daar draait alles om! Daar
voor is Raleigh goed en zijn ze blij
ven hangen. Voor mij is het echter
een lachertje en lijden al die gas
ten gezichtsverlies
Peter Post beweert door de gang
van zaken overigens niet verrast
te zijn. In februari zou hij al op de
hoogte zijn geweest van alle ont
wikkelingen. „Het wielerwereldje
is klein. Renners die zijn bena
derd, maar niet op de voorstellen
zijn ingegaan hebben mij gebeld.
Ook ploegleiders praten onderling
veel met elkaar. Dan hoor je wel
het een en ander. Als al die man
nen in februari bij mij waren ge
komen, dan hadden ze nog van
sponsor kunnen veranderen. De
reglementen laten zoiets toe. Je
moet dit soort dingen zakelijk be
naderen. Dat hebben de renners
niet gedaan. Het verbaast me van
volwassen kerels. En dat zijn de
zelfde mannen die altijd hebben
uitgeroepen dat gedane financiële
toezeggingen door mij altijd zijn
nagekomen. Ze moeten nu eerst
„Jan Raas heeft
het altijd erg
goed gedaan"
maar eens afwachten of dat in een
nieuwe situatie ook zo zal zijn. Zo
iets moet eerst worden waarge
maakt".
Nodige vertrouwen
Het mag misschien een beetje
merkwaardig klinken, maar Peter
Post ziet de Tour ondanks alles
toch met het nodige vertrouwen
tegemoet. Hij beseft dat de te vero
veren Franse francs voor zijn ren
ners van grote betekenis ziin. Bo
vendien rekent hij erop dat het
stel gedisciplineerd over de Franse
wegen zal ijlen. Voorts doet hij er
zelf alles aan om in zijn ploeg de
rust te bewaren.
De resultaten in de Dauphiné Li-
beré hebben hem dan ook niet
verontrust. „Kijk, dat soort wed
strijden wordt met een andere in-;
tentie gereden dan de Tour. De
daar te leveren prestaties zijn be
palend voor de contracten voor
criteriums. De renners hebben er
baat bii zo goed mogelijk te preste
ren. Misschien zullen de coureurs
die het in een wedstrijd als de
Daüphiné Libéré zo hebben laten
afweten daar in de toekomst geen
invitatie meer krijgen. Maar dat
hebben ze dan aan zichzelf te wij
ten!"
„Ik heb er overigens alle begrip
voor dat er af en toe wat minder
goed wordt gereden. Het seizoen is
lang. Na de klassiekers moet er
wat gas worden teruggenomen
omdat de Tour en de criteriums
veel van de renners eisen. Het we
reldkampioenschap is trouwens te
genwoordig al een verloren zaak.
Niemand wil na de Tour ook maar
één contractje laten lopen. Er
wordt gewerkt als kleine zelfstan
digen. Voor de firma zit het daar
overigens ook consequenties aan
vast. Elke renner die tegenwoor
dig wordt aangetrokken wil met
een zijn eigen programma rijden.
Iedereen heeft eisen. Je hebt het
niet meer voor het zeggen. De jon
gere coureurs worden daardoor
besmet en gaan dikwijls zonder
ambitie mee naar bepaalde wed
strijden. Ik hoop toch dat het in de
Tour een beetje goed gaat. Het is
gewoon hun eigen belang. Als ze
verstandig zijn, vormen ze een
eenheid. Dan zijn het goeie profs.
Het zou natuurlijk een andere
zaak zijn geweest wanneer ik hen
had ontslagen. Maar ze gapn zelf.
Als ze het nu slecht doen, laten ze
zich kennen".
Post is overigens niet van plan met
zijn voor de Tour te kiezen ren
ners nog diep op de huidige pro
blemen in te gaan. Hij constateert
dat de contacten al minder zijn ge
worden. Hij vindt het ook logisch.
„Wat moet ik nu met Raas bespre
ken? Ik heb mijn eigen zorgen en
Raas met zijn nieuwe ploeg de zij
ne. Mijn zorgen interesseren hem
niet en omgekeerd geldt dat even
eens".
Post blijft de zaken dus nuchter
benaderen. Ook ten aanzien van
het vraagstuk, wie in de komende
Tour eventueel de steun verdient
van de ploeg. „Van de Velde en
Winnen zijn de twee beschermde
renners. Zij hebben in het verle
den iets bewezen. Ze hebben alle
twee evenveel rechten. Voor de
bergen zal duidelijk zijn hoe de si
tuatie is. Daar zien we wel hoe de
zaken er voor staan. Ik kan me
niet voorstellen, dat beiden dezelf
de tijd in de tijdrit zullen realise
ren. De coureur die het meeste
respect afdwingt wordt naar voren
feschoven. Het selecteert zichzelf.
>aarmede heb ik in het verleden
ook nooit problemen gekend. Ik
vertrouw op Jan Raas. Hij heeft in
het verleden de ploeg altijd voor
beeldig geleid. Die vrijheid en
klasse heeft hij. Daarover hoef ik
niet negatief te doen. Hij heeft het
altijd goed gedaan".
De Amstelvener voelt er weinig
dan wel niets voor te veel op de
Tour-zaken vooruit te lopen. De
ervaring heeft geleerd, dat er te
veel dingen kunnen gebeuren, die
alles in net honderd laten lopen.
„Plannen maken is onlogisch. Al
les hangt af van de vorm en de
conditie. Van de tegenstand. Ze
kerheid bestaat er nooit. Neem nu
Van Impe. In de Ronde van Italië
behoorde hij tot de favorieten. Hij
kwam in een riante positie aan de
voet van de berg, maar vergat te
eten en verspeelde al zijn moge-
„Goed rijden
nu is in hun
eigen belang"
lijkheden. Je weet het maar
nooit".
Allemaal prima
Het feit dat de Tour de France
voor de eerste keer in de geschie
denis een open karakter heeft,
deert Post niet. Aanvankelijk
heeft Post tot het legioen behoord,
dat tegen het besluit van Lévitan
heeft gefulmineerd. Thans klinkt
het mat: „Ik vind het allemaal pri
ma. We passen ons aan de organi
satie aan. Zo hoort het en niet an
ders. Ik maak me niet ongerust
over die Columbianen. Ik ken ze
niet. Ik heb een keer in het Daup
hiné Libéré een Poolse ploeg mee
gemaakt. Dat waren afgeleeiae
amateurs. Dat gaf geen juist beeld.
Eén ding is zeker: de profs hebben
veel meer ervaring. Daarop zullen
die amateurs, hoe goed ze mis
schien ook kunnen klimmen, het
duidelijk verliezen".
Vooralsnog verwacht Post in de
bergen meer tegenstand van de in
Franse dienst rijdende coureurs.
Hij heeft geconstateerd dat zij in
tegenstelling tot voorgaande jaren
ditmaal in de Dauphiné Libéré
zuinig hebben gereden. Simon mag
een onbedreigde winnaar zijn ge
worden; de basis daarvoor is ge
legd in de rit over de Mont Ven-
toux. De enige bergetappe waarin
echt in de reserves is getast. „Ze
hebben het klassement gemaakt in
een paar kilometer. Het is geen
rampartij geworden, zoals in voor
gaande edities toen de Peugeot-
renners elkaar elke dag uit de lei
derstrui hebben gereden. Nee, dit
maal zijn ze beter voorbereid".
Alle korte-termijnbelangen ten
spijt is het duidelijk dat Post over
de Tour heen naar de toekomst
kijkt. Hij zal zijn brigade moeten
aanzuiveren. En op een goede ma
nier. Als Raas c.s. ook nog kan re
kenen op de komst van het duo
Kuiper-Van der Poel (dat mag
langzamerhand als vaststaand -
worden aangenomen) dan zal het
in 1984 voor Post moeilijk zijn
door het leven te blijven gaan als
de leider van de sterkste nationale
profploeg. „Ik praat binnen mijn
ploeg nergens over. Ik wil met ie
dereen goed uit elkaar gaan. Maar
ik ga bouwen aan een nieuwe for
matie. Ik kijk uit naar renners, die
het beste passen bij de mannen die
hun contract hebben verlengd. Het
zullen andere renners zijn dan de
genen die weggaan. Dat heeft au
tomatisch een andere manier van
koersen tot gevolg. We zullen echt
anders te werk gaan. Hoe, weet ik
nog niet precies, maar ik heb nog
het hele jaar de tijd. Overhaasten
heeft geen zin. Ik kan er zó vier
buitenlanders bijnemen. Daar zit
ik zo aan. Maar ik moet renners
hebben voor de toekomst. Ik heb
de zekerheid van de steun van een
sponsor voor vier jaar. Dat is het
voordeel van werken met multina
tionals. Je hebt de zekerheid van
het geld. Het wordt uitgesmeerd
over vele landen. Een renner moet
blij zijn voor een grote firma te
kunnen rijden. Als je bij een klei
ne sponsor zit en geen of weinig
succes hebt, dan val je op je bek.
Ik ben via Raleigh aan die nieuwe
sponsor gekomen. Op de rustdag
in Alpe d'Huez wordt de naam be
kend gemaakt. Ik stel de nieuwe
ploeg naar eer en geweten samen.
Het feit dat de renners weglopen
heeft aan de situatie niets veran
derd. Ik heb Raleigh verteld waar
over het echt ging. Zij vertrouwen
mij. Zij weten dat ik geen overlo
per ben".
PETER VAN PUTTEN
