MONSIEUR
TOUR
Jacques Goddet
en de heroïek
Rizla maakt er
reclame voor.
Gratis.
TOUR DE FRANCE
Wedstrnd?feest?
voorstelling?
I'Mimj jQnjj
MANSflEvic-romg
Het beste
Franse sigarettenpapier
Verdraaid-góed!
m x
JOOP
ZOETEMELK
„Ik heb meer
tijd nodig
om te
herstellen"
IS
FONTENAY SOUS BOIS Als
eind deze week in Fontenay sous
Bois de traditionele proloog op het
programma staat, viert de Tour de
France haar zeventigste verjaar
dag. Wat ouder is Jacques Goddet,
sinds mensenheugenis „directeur
de la course". Monsieur Jacques
wordt op dinsdag 21 juni welgeteld
78 jaar, maar is nog zó jong van lijf
en leden, dat hij er ditmaal weer
bij zal zijn. Zoals immer, sinds
1925.
Goddet is nog altijd actief als di
recteur-hoofdredacteur van het
sportblad l'Equipe, directeur van
een handjevol Parijse sportaccom
modaties en mede-organisator van
een groot aantal wielerwedstrij
den. Zijn zaligheid, l'Equipe en de
Tour, mag Goddet een aantal jaren
geleden voor een gigantisch be
drag verkocht hebben aan Felix
Lévitan, zijn ziel, een immens gro
te liefde voor de sport, is voor
geen prijs verhandelbaar.
Reden bekend
De reden van het bezoek - audiën
tie aanvragen nietwaar....? - is hem
bekend. De Tour de France, die
hemzelf zo populair maakte. Een
bejaarde heer in achtervolging met
een oude dame dus. De winnaar is
voorspelbaar. Goddet glimlacht.
„Le jour de l'été, het begin van de
zomer. Mijn verjaardag valt op de
langste dag van het jaar. Een dure
dag dus. Ik heb er mee leren le
ven. Ook al wordt het aantal
vrienden nog steeds groter. Ik
moet er niet aan denken om hon
derd te worden. Maar ik voel me
nog jong, nog vitaal. Ik werk voor
lopig gewoon door. Ik ben momen
teel erg druk om in samenwerking
met het Internationaal Olympisch
Comité ons hele sportarchief, het
Het
sportdagblad
l'Equipe, het
journalistieke
troetelkind van
Jacques
Goddet, wordt
tegenwoordig
op de
zaterdagen
vergezeld van
een rond
zestig pagina's
tellend full
colour
magazine.
meest complete ter wereld, in een
sportbank onder te brengen.
Straks kan iedereen, in welk land
dan ook, dat via zijn eigen televisie
thuis oproepen. Je ziet het. Ik ga
ondanks m'n leeftijd nog volop
met de huidige ontwikkelingen
mee. Still going strong".
Zakelijk
Dan krijgt het gesprek onverwacht
een zakelijke wending. Felix Lévi
tan, de hedendaagse „boss" van de
Tour en niet alleen de eigenaar
van het dagblad Le Parisien maar
sinds enkele jaren ook bezitter van
l'Equipe spurt de conversatie bin
nen. Goddet verstart even, maar
recupereert - om een onvervalse
wielerterm te gebruiken - gezien
zijn eerbiedwaardige leeftijd op
vallend snel. De man, die ver
groeid is met de Tour de France,
die er sinds 1925 niet eentje miste,
heeft zich kennelijk gewapend te
gen het aanroeren van deze voor
hem zo netelige kwestie. „Ach, ik
heb geen zoon, geen opvolger dus.
Daarom heb ik destijds mijn krant
aan Lévitan verkocht. En met de
krant ook de Tour. Hij is een goed
organisator. Hij zorgt voor het
geld. Kranten, ook l'Equipe, heb
ben het momenteel niet zo makke
lijk. De Tour is een miljoenenzaak
geworden. Tussen ons bestaat een
wederzijds respect. Lévitan is de
baas. En als er in de media ge
poogd wordt tweedracht tussen
ons te zaaien, dan is dat de verant
woordelijkheid van die media.
Niet van mij".
Ongewoon kort
Z'n antwoord is ongewoon kort.
Maar inwendig hoor je hem brom
men. Want als Goddet, zoals enke-
j n 1
le jaren geleden, het idee oppert
om de Tour de France te laten uit
groeien tot een Tour du Monde
compleet met etappes in Amerika,
dan reageert Lévitan prompt met
venijnige uitspraken als „dagdro
men van een idealist", terwijl hij
in feite „idioot" bedoelt. Ondertus
sen laat diezelfde ex-legionnair de
wielrenners in de Tour verplaat
singen per vliegtuig of per trein
maken, die op z'n zachtst gezegd
mensonterend zijn. Mensonterend,
zoals de laatste door Hennie Kui
per gewonnen voorjaars-klassieker
Parijs-Roubaix. Al deden in die
door erbarmelijke weersomstan
digheden geteisterde rit de renners
dat zichzelf aan. Goddet is echter
onmiddellijk weer „bij". De heroï
ek van de wielersport, zijn veel be
reden stokpaardje.
Oer-principe
„De mensen willen dat. Verwend
als ze zijn, hebben ze tegenwoordig
alleen nog maar respect voor het
oer-principe. Bernard Hinault mag
dan de grootste coureur van dit
moment zijn, als zo'n uitzonderlijk
sportman het eigenlijke principe
van zijn métier verloochent door
te stellen dat Parijs-Roubaix niet
langer in het huidige tijdsbeeld
past, dan zeg ik: juist in dit tijds
beeld past Parijs-Roubaix. On
danks alle onvermijdelijke com
mercie een stuk pure sport. Lijden,
lijden en nog eens lijden. De cou
reurs komen in kapitale Mer'cedes-
sen naar de start, maar moeten het
vandaar op dat fragiele fietsje alle
maal alleen doen. Regen, kasseien,
karakter. Dat spreekt aan. Dat zijn
de echte winnaars. De echte ver
liezers. Dallas en Dynasty, de tv-
toppers van tegenwoordig, verva
gen daarbij tot wat ze in werke
lijkheid ook zijn. Platvloers enter
tainment. Onwerkelijke illusie.
Maar zo'n zege in Parijs-Rou
baix...? Dat is echt. Dat gebeurt. In
zo'n koers zit een roman, die ie
dereen, ook de niet-wielrenlief-
hebber, verslindt".
„Ik heb die klassieker op video te-'
ruggezien. De beste regisseurs, of
ze nu Hitchcock dan wel Attenbo-
rough heten, kunnen zo'n schouw
spel niet bedenken. Parijs-Roubaix
is als de Tour. Een stuk onweer
legbare realiteit. Natuurlijk wor
den er ook in de professionele
wielrennerij afspraken gemaakt,
zoals er in de totale maatschappij
heel wat afgesjoemeld wordt. Maar
direct uitgezonden tv-beelden lie
gen niet. Een wielrenner die een
grote koers wint, móet klasse heb
ben. Ook de sport mag dan nog zo
vercommercialiseerd zijn, topspor
ters leveren nog steeds echte, pure
prestaties. Of dat nu in de Tour de
France of in de marathon van Rot
terdam is".
Als Jacques Goddet wordt ge
vraagd waarom l'Equipe tegen
woordig nog maar zo weinig de li
teraire neigende journalistieke
ontboezemingen van zijn hand
kent, staart hij secondenlang voor
zich uit. Je ziet het hem denken.
„Ik heb het directe contact met de
sportman, de mens, die altijd cen
traal stond in mijn columns, verlo
ren". Dan staat hij op en besluit:
„Het is m'n noodlot, het spijt me.
Ik voel me nog steeds op de eerste
plaats journalist, maar helaas, de
tijd ontbreekt. Laat ik echter
dankbaar blijven. Journalisten
gaan met hun 65e met pensioen.
Of nog eerder. Ik mag de datum
Jacques
Goddet,
tijdens de
door hem als
koersdirecteur
geleide Tour
de France
vrijwel
dagelijks een
gewild object
voor de
journalisten.
Monsieur Jacques sterft in het har
nas. In z'n khaki korte-lange
broek, kaarsrecht overeind in een
open auto. Ergens tussen start en
finish.
KEES JAGERS
ADVERTENTIE
Bestuursleden van verenigingen, clubs, stich
tingen e.d. kunnen bij Rizla gratis raambiljet
ten bestellen met ingedrukte tekst naar keuze.
Het enige wat u moet doen is ons 500 Rizla
omslagklepjes toesturen de tekst en u
krijgt 50 raambiljetten thuisgestuurd.
Wilt u er meer ontvangen Dat kan, per extra
raambiljet 10 klepjes. Bij 60 raambiljetten dus
600 klepjes, bij 70 exemplaren, 700 Rizla-
klepjes etc
Uw bestelling moet 5 weken voor aanvang
van uw evenement in ons bezit zijn.
Deze aktie geldt voorlopig tot 31.12.1983.
Ons adres is: Rizla Postbus 21917,
3001 AX Rotterdam.
GERMIGNY L'EVECQUE De
naam van Joop Zoetemelk staat
nog altijd geschreven op het weg
dek van Germigny L'Evecque. Het
mag dan inmiddels alweer een
paar jaar geleden zijn dat de Tour
de France dit bescheiden dorpje
onder de rook van Parijs heeft
aangedaan, de supporters van Zoe
temelk hebben verf van prima
kwaliteit gebruikt. Kennelijk heb
ben zij een vooruitziende blik ge
had, want het in Zoetemelk gestel
de vertrouwen wordt nog altijd
niet beschaamd. Ook op hoge leef
tijd rijdt de winnaar van de Tour
1980 weer mee in het peloton. Ze
ker, een heerser als Bernard Hi
nault zal hij nooit worden, maar
niemand kan beweren dat de
„oude" man het circus van Felix
Lévitan te schande maakt. Inte
gendeel zelfs. Wanneer de Tour
van start gaat, geldt diezelfde Joop
Zoetemelk weer als één van de fa
vorieten voor de eindzege. Joop
zelf wordt er niet koud of warm
van: „Eerst maar eens kijken hoe
het gaat. Er moet niet te veel op de
zaken worden vooruitgelopen",
klinkt het nuchter.
Toch heeft hij er begrip voor dat
wederom veel van hem wordt ver
wacht. Ondanks het voortschrij
den van de jaren is er ook ogen
schijnlijk nog geen sprake van slij
tage. Vanaf de eerste koersen dit
seizoen draait hij al mee. Enkele
cijfertjes: in de Ronde van de Mid
dellandse Zee is hij achter de later
zo ongelukkige Knetemann als
tweede geëindigd. In Parijs-Nice
viel Zoetemelk een vierde plaats
ten deel na aanvankelijk enige tijd
de ranglijst te hebben aangevoerd.
Tijdens het internationale wegcri
terium heeft hij alleen Kelly en
Grezet voorrang behoeven te ver-
In de Waalse Pijl heeft Zoetemelk
zich bij de besten gehandhaafd en
is als zesde geëindigd. In de Midi
Libre heeft hij weer eens beslag
gelegd op de tweede plaats achter
Bernaudeau. Zelfs in de Dauphiné
Libéré is hij beter te voorschijn ge
komen dan ooit in het verleden.
Elfde op twintig minuten overi
gens van winnaar Simon, die later
gediskwalificeerd werd omdat hij
betrapt is op het gebruik van sti
mulantia en de zege aan Greg Le-
mond moest overdragen.
De bejaarde vedette haast zich dan
ook om te verklaren, dat die elfde
plek niet zoveel voorstelt. „In de
Dauphiné heb ik nooit echt goed
gepresteerd. Het is een eerste ken
nismaking met het hooggebergte
en dat laat altijd sporen na. Overi
gens zal het ook wel een mentale
kwestie zijn, want in de Tour kom
ik in dezelfde Alpen veel beter
over de toppen". Na de Dauphiné
Libéré heeft Zoetemelk de Midi
Libre gereden om de vorm aan te
scherpen. „Ik ben redelijk tevre
den. Hoewel de cols nooit hoger
waren dan 1500 meter, is het toch
een zware ronde geweest. Het was
constant berg op, berg af".
Ontzag
Gezien de bereikte resultaten kijkt
hij vol vertrouwen vooruit. Toch
overschat Zoetemelk zijn kansen
niet. Hij heeft met ontzag gekeken
naar de Spanjaarden, die tijdens de
Midi Libre in aktie zijn geweest.
Vooral Gorospe („De aanvoerder
van een nieuwe lichting voortref
felijke Spaanse renners") heeft in
druk op hem gemaakt. Bovendien
heeft Zoetemelk ontdekt, dat zijn
lichaam zich niet meer laat dwin
gen elke dag topprestaties te le
veren. „Ik heb tegenwoordig wat
meer tijd nodig om te herstellen.
Dat is in Parijs-Nice al begonnen.
Na een uitstekend begin zak ik in
de slotfase enigszins af. Ik ben er
een beetje op gaan letten en het
heeft zich in andere meerdaagse
wedstrijden herhaald. In het begin
behoor je bij de besten, daarna
wordt het minder".
De Franse Nederlander erkent
echter, dat de Tour nog altijd een
aparte wedstrijd is met dagen,
waarop coureurs meer kunnen
dan iemand voor mogelijk houdt.
Echt ongerust maakt hij zich dan
ook niet en hij heeft inmiddels het
kopmanschap voor de Dolle Op
tocht door Frankrijk blijmoedig
aanvaard. „Alle ploegmaten zijn er
van overtuigd, dat ik weer ver kan
komen. Iedereen wil in mijn
dienst rijden. Dat is fijn, maar het
moet niet worden overschat. Kijk,
een ploeg als die van Post is een
veel grotere eenheid. Daar worden
dit soort dingen veel professione
ler benaderd. Bij mijn huidige
werkgever gebeurt alles een beetje
met de Franse slag. Daarmee heb
ik in de loop der jaren echter
ruimschoots leren leven".
Joop Zoetemelk is overigens de
mening toegedaan, dat zijn ploeg
dit jaar wel sterker is dan vorig
seizoen. De komst van Laurent en
Basso is niet zonder gevolgen ge
bleven. En met renners als Martin
en Michaud, die in het hoogge
bergte de hi lpende hand kunnen
bieden, zit het ook nog goed. Zoe
temelk blijfi reeël. Het winnen
van de ploegentijdrit is niet moge
lijk. „Dat is het werk van Raleigh.
Daar gaan Van de Velde en Win
nen hun eerste winst boeken".
Filosoferen
Ook Zoetemelk ontkomt er niet
aan te filosoferen over de afwezig
heid van Bernard Hinault. Hij
vindt het om verschillende rede
nen jammer, dat de Breton er dit
maal niet bij is. „Allereerst omdat
hij dit iaar toch niet zo sterk rijdt
als in het verleden. Hij was echt
minder. Dat is wel gebleken in de
Ronde van Spanje. De vraag is nu,
wie de koers gaat controleren. Ie
dereen zal de trui natuurlijk wil
len verdedigen. Dat zal ik even
tueel ook doen. Er zijn echter veel
meer favorieten. Het verschil in de
tijdritten zal geringer zijn, dus zul
len meer renners meer strijd leve
ren".
„Dat kan een voordeel zijn, maar
je moet niet verbaasd opkijken
wanneer er zomaar een groepje
wegrijdt, dat later grote schade in
het klassement kan aanrichten. De
strijd in de Pyreneeën kan dit jaar
wel eens meer invloed hebben dan
in het verleden. Maar nogmaals:
echt vooruitkijken heeft weinig
zin. De situatie kan per dag veran
deren. Ik weet wel één ding: deze
Tour wordt knap lastig. Lévitan
heeft er stevig z'n best op gedaan".
