Hoe professioneel zijn
de renners van Post?
Jour
j>pen
de France meer
dan ooit tevoren
Inalë
Winnen en Van der Velde vol vertrouwen, maar:
Ex-Tourwinnaar Luis Ocana begeleidt de Colombiaanse wielrenners, de enige amateurs in de komende ronde.
H"ri;
8 1
ind ji «L
?1 vei
zfna"'RIJS Geen Bernard Hi-
ge", pi*» êeen Silvano Contini.
deztn Tommy Prim, geen Ste-
27,1 Mutter, geen Jostein Wil-
inn, geen staatamateurs uit
t Oostblok, geen Portuge-
j. Nog voor de start van de
1 nd editie van de Tour de
ince lijkt de enige gewet-
de conclusie dat het spekta-
I van het duo Lévitan-God-
ernstig aan waarde heeft
eboet. Slechts veertien
tegen van de aangekondig-
twintig (dertien prof- en
en amateurformaties) ver-
!ijnen komende vrijdag in
itenay-sous-Bois aan de
t voor de proloog. Toch
de rondrit door Frankrijk
eens mooiere sport ople-
en dan in de laatste jaren
geval was. Niet omdat de
ombianen zich misschien
e bergen enigszins in het
kunnen mengen, maar
ral door het ontbreken
I Bernard Hinault, de grote
Ier van het internationale
Jlergezelschap. Nu hij door
I knieblessure op het appèl
.(breekt, krijgen jong en oud
Nkans zich te onderschei-
De Tour is dan ook meer
in dan ooit tevoren.
(h kan moeilijk worden gesteld
Felix Lévitan nu zijn grote doel
•ft bereikt. Voordat de pedalen
maar zijn beroerd, staat vast
"--*-«Lévitan een nederlaag heeft ge
in. Zijn poging de amateurs bij
[Tour te betrekken, is op een
lukking uitgedraaid. Gevreesd
it worden, dat het dappere
fcpje Colombianen dat wel meer-
bij de eerste de beste gelegen-
ïr eeifl door de profs in eendrachtige
n enienwerking uit de wielen zal
;en Ifden gereden
slot (beroepsrenners moeten name-
een niets hebben van ploegen, die
:htbij|hts gedurende korte tijd door
dezehsors worden ondersteund. Het
p 22|dt als een groot gevaar be
schouwd voor de werkgelegenheid.
Iedereen wacht trouwens nog ge
spannen af of de Zuidamerikanen
nu wel of niet met shirtreclame
zullen aantreden. Officieel zou dal
niet mogelijk moeten zijn. De ploeg
van Jan van Erp bijvoorbeeld stuit
te dit jaar tijdens Parijs-Nice op
grote problemen, omdat het regle
ment van de amateursectie van de
UCI, de FIAC, reclamevorm door
amateurs in profkoersen verbiedt.
Oppermachtig
Philippe Crepel, ploegleider van La
Redoute, tekende toen bezwaar te
gen de door Van Erp gevoerde pu
bliciteit aan, hetgeen door de jury
werd. gehonoreerd. Of het in de
Tour zo ver zal komen, lijkt even
wel twijfelachtig. Lévitan is opper
machtig en doet toevallig precies,
waar hij zin in heeft. Dat blijkt ook
uit de dispensatie-verlening aan
Samuel Cabrera. Deze Colombiaan
se amateur wordt pas in augustus
23 jaar. Volgens de regels van het
spel moet hij die leeftijd al hebben
bereikt bij de aanvang van de
Tour. Lévitan licht echter moeite
loos de hand met dit soort zaken.
Als het in zijn kraam te pas komt,
draait hij moeiteloos de film terug.
De Colombiaanse ploeg kost overi
gens veel geld. Om deze renners
enigszins goed voorbereid aan de
start te laten verschijnen, is een in
drukwekkend voorprogramma af
gewerkt. In totaal heeft een spon
sor anderhalf miljoen gulden in
deze renners geïnvesteerd. Niet zo
gek voor een land waar nog steeds
ontwikkelingsgeld naar moet wor
den overgemaakt. Of het allemaal
nodig zal zijn, moet voorlopig nog
even worden afgewacht. Luis Oca
na, die de ploeg zal begeleiden,
slaat de Colombianen hoog aan. De
befaamde Spanjaard is deskundig
genoeg om het gelijk aan zijn zijde
te kunnen krijgen, maar aan de an
dere kant: het tien jaar geleden met
veel spanning tegemoet geziene
duel tussen Merckx en de Pool
Szurkowski eindigde ook in een
daverende nederlaag van laatstge
noemde amateur Aangenomen
mag worden dat de profs, ook zon
der Hinault, de rijen zullen sluiten
en eendrachtig zullen samenwer
ken.
Klassieke lijnen
De mogelijkheden om zich te on
derscheiden, zijn voor de profs ech
ter ruimschoots aanwezig. De Tour
de France 1983 is volgens de be
kende klassieke lijnen opgebouwd.
Vrij vertaald betekent dat negen
min of meer vlakke ritten, een
flinke ploegentijdrit, twee vlakke
individuele tijdritten, twee klimtij-
dritten, een etappe over de befaam
de kasseien en drie echte bergrit
ten. De overige etappes zijn vooral
heuvelachtig. Het is een ronde, die
wat meer op de klimmers is afge
steld dan in het verleden het geval
is geweest. De moeilijkheidsgraad
wordt vooral bepaald door het op
nieuw inlassen van grote cols. Zo
wel in de Pyreneeën als in de Al
pen kunnen de renners hun hart
ophalen. Bovendien wordt het Cen
traal Massief (met de helse Puy de
Dome) voor het eerst sinds lange
tijd weer met een bezoek vereerd.
Toeristische uitstapjes om hooggele
gen ski-oorden aan de nodige be
kendheid te helpen, zijn er ditmaal
niet bij. Ook de overdreven grote
verplaatsingen zijn van het pro
gramma verdwenen.
Het peloton kan zich derhalve in
alle rust concentreren op de grote
brokken", waartoe de beklimmin
gen van de Puy de Dome en de
helling van Morzine naar Avoriaz
eveneens zonder meer mogen wor
den gerekend. Wie daar allemaal
wel of niet zullen schitteren moet
worden afgewacht, maar het is wel
goed in elk geval de naam van Ju
lian Gorospe in het achterhoofd te
houden. Het is een jong baasje dat
in de Catalaanse week dit soort
karweitjes bijna spelenderwijs heeft
geklaard. Een open vraag is ook
wat Pascal Simon er van terecht
zal brengen. Ook hij kan worden
beschouwd als een coureur van de
nieuwe lichting.
Daartoe behoort vooral Peter Win
nen. Meer dan wie ook moet hij in
staat worden geacht de strijd tegen
de gevestigde orde aan te geven.
Voorlopig zijn bekende mannen als
Joop Zoetemelk, Lucien van Impe,
Robert Alban, misschien zelfs
Jean-René Bernaudeau de te klop
pen concurrenten. De lichting
nieuwkomers is echter talrijk.
Naast Winnen mag worden geat
tendeerd op coureurs als Phil An
derson, Sean Kelly, Jean-Mary
Grézet, Johan van der Velde, Ste
ven Rooks en - hoewel hij binnen
de ploeg van Raleigh meer een die
nende taak heeft - mogelijk ook
Gerard Veldscholten. De Twent
rijdt voortreffelijk en zal, wanneer
hij door een gelukkige samenloop
van omstandigheden nog eens in
een goede ontsnapping verzeild
raakt, best een eind kunnen reiken.
Zelfbescherming
En met al deze namen zijn nog niet
eens alle Nederlanders opgesomd,
die bij de eerste tien kunnen ko
men. Hennie Kuiper en Adrie van
der Poel zullen er ook alles aan
doen om met de besten over de
hoogste toppen te scheren. Al is het
alleen al uit een soort financiële
zelfbescherming, omdat na de Tour
nog de nodige noodzakelijke crite
riums moeten worden afgewerkt.
Want alles draait immers om geld.
Daarom is er onrust in de formaties
van Fred Debruyne en Peter Post.
Toch moet tijdens de Tour worden
samengewerkt.
Debruyne kan niet om bepaalde
renners heen. Post wel. Adrie van
Houwelingen, Ludo Peeters en Jac
ques Hanegraaf bijvoorbeeld weten
dat zij - een wonder buiten be
schouwing gelaten - niet worden
opgeroepen. Zeer tot hun spijt. En
dat staat dan weer in schrille te
genstelling tot Jean-Luc Vanden-
broucke. Deze Belg, die zijn voor
seizoen heeft zien mislukken, moet
als straf wel naar de Tour. Hij
heeft geen zin, maar moet toch.
Niemand behoeft verbaasd te zijn
wanneer hij dan ook tot één van de
eerste uitvallers zal behoren. Want
dat staat vast. De ongeveer 3700 ki
lometer lange tocht door Frankrijk
zal een hoge tol van de renners ei
sen.
PETER YAN PUTTEN
noemen. De mensen hebben er ei
genlijk geen idee van, wat dat bete
kent. Het is echt pijn lijden van de
eerste tot de laatste kilometer. Ge
woon doorgaan op momenten, dat
het eigenlijk helemaal niet wil. En
als je geluk hebt, komt heel lang
zaam dat gevoel van vooruitgang.
Dan merk je, dat het trappen ge
makkelijker wordt".
Nuttig
De Dauphiné Libéré is voor Peter
Winnen dan ook uiterst nuttig ge
weest. Het heeft er overigens nog
even naar uit gezien dat zijn sei
zoen dit jaar in die Franse „trai-
ningsrit" naar de knoppen zou
gaan. Tijdens de afdaling in de
tweede etappe kwam hij ten val,
waarna het linkerbeen dienst wei
gerde. Met name de enkel zat een
soepel draaien in de weg. Met veel
moeite werd het peloton alsnog in
gehaald. waarna verzorger Bakker
via een speciale behandeling het
genezingsproces bevorderde. ,.De
schrik sloeg me om het hart, maar
het is gelukkig goed afgelopen",
zegt hij thans, nagenietend van de
goede verrichtingen in Zwitser
land. In één van de zwaarste ritten
heeft hij daar de internationale
concurrentie eraf gereden. Per-
spektieven derhalve voor de Tour.
Peter Winnen ontkent het niet. hij
is vol vertrouwen. Ook omtrent de
houding van zijn makkers, die vol
gend seizoen onder een andere vlag
rijden. „Over het vertrek van Raas
en de zijnen wordt binnen de ploeg
niet gesproken. Die ontwikkelin
gen laten we buiten beschouwing.
We zijn profs. Voor mijzelf is het
trouwens nooit een punt geweest.
Ik heb snel getekend. Niet alleen
omdat Raas volgend jaar een klei
ner programma gaat afwerken,
maar vooral omdat ik met Post wil
blijven werken. Ik denk dat dat
goed voor mij is. Ik weet dat hij
voor volgend jaar al een sterke
ploeg in gedachten heeft. Ik ver
wacht eigenlijk dat de Post-ploeg
ook in de toekomst volgens hetzelf
de systeem zal blijven functione-
Met zijn succes in Zwitserland
heeft Winnen inmiddels een flinke
duit in het zakje gedaan om de on
rust, die ondanks alles in de ploeg
is geslopen, enigszins weg te ne
men. Winnen is er zelf ook tevre
den mee, want hij beschouwt de
Ronde van Zwitserland als een kui
tenbreker van allure „Er is daar
ondanks andere berichten hard ge
koerst. De Italianen zijn voortreffe
lijk uit de Giro gekomen, terwijl de
Zwitsers er steeds zijn ingevlogen.
Nee, eenvoudig is het niet geweest.
Maar nogmaals: het was een goede
voorbereiding op de Tour. De ron
de wordt volgens mij dit jaar bij
zonder mooi. Er zullen vermoede
lijk minder grote verschillen ont
staan. maar die bergritten beloven
ook veel. Ik denk, dat de Colombi
anen dan een rol zullen spelen".
Reserves
Tot de grootste rivalen behoort vol
gens hem Zoetemelk, Anderson en
vooral Kelly. Winnen wijst er op
dat laatstgenoemde na een ernstige
val lange tijd op non-aktief heeft
gestaan en dus enorm vitaal aan de
start verschijnt. Hetzelfde geldt
echter ook voor hemzelf. Door het
in verhouding weinige koersen
heeft Winnen nog de beschikking
over een grote hoeveelheid reser
ves. „Dat klopt", zegt hij, „ik heb
mezelf nog nooit zo lekker gevoeld
als nu. Misschien komt het inder
daad wel omdat ik lange tijd min of
meer toeschouwer ben geweest".
Ook Johan van der Velde ziet met
optimisme het avontuur tegemoet.
Daar is best enige reden voor. Hij
heeft in het voorseizoen goed gere
den. In de klassiekers heeft de Bra
bander zich enkele keren bij de
eerste tien geklasseerd, terwijl het
hoogtepunt ongetwijfeld zijn eerste
plaats in het kampioenschap van
Zürich betekende. Het was tevens
de eerste echte klassieke zege, om
dat zijn triomf in Luik-Bastenaken-
Luik twee jaar geleden door een
dopingaffaire van de erelijst ver
dween.
Kort voor de Tour zegt de coureur
uit Rijsbergen dan ook. „Ik ben
best tevreden Het is redelijk ge
gaan. Ik voel me zelfs iets sterker
dan vorig jaar. Mijn tijdrit in Zwit
serland zegt me niet zoveel. De
Tour is een heel andere wedstrijd.
Daarin geef je veel meer van jezelf.
Ik heb er alle vertrouwen in. Ik zit
dicht tegen de topconditie aan".
Opgewekte geluiden dus. Wanneer
hij over de komende Tour de Fran
ce spreekt, overheerst echter ook
een nuchtere instelling. Van der
Velde laat zich door de afwezigheid
van Hinault het hoofd niet op hol
brengen. Hij signaleert slechts, dat
de kans om te winnen alleen wat
groter is geworden. De spanningen
zijn wat hem betreft gelijk geble
ven. Zijn kortom niet toegenomen.
„Waarom zou dat moeten? Door
nerveus te worden ga je toch niet
beter rijden. Dat heeft dus geen zin.
Je moet in de Tour gewoon goed
zijn. Ik geef Zoetemelk de beste
kansen, maar Anderson en Kelly
mogen niet worden onderschat.
Anderson is in het hooggebergte
sterker geworden en als ik bedenk,
hoe Kelly in Zwitserland heeft ge
reden. dan sta ik nergens meer
voor in. Van die Colombianen ver
wacht ik niet veel. Ze zullen mis
schien één dag goed mee kunnen,
maar het spel omver rijden? Nee,
dat geloof ik beslist niet".
PETER VAN PUTTEN
Ier Winnen, die
de Tour over
»ende reserves
te beschikken:
verwacht dat de
st-ploeg ook in
toekomst
gens hetzelfde
iteem zal blijven
ctioneren".
FLUMS Hoe professioneel zijn
de renners van Peter Post? Die
vraag zal de komende week her
haaldelijk worden gesteld. Is er
echt sprake van een eenheid? Ge
durende de periode dat het peloton
hen door Frankrijk slingert, zal
hierop een antwoord worden gege
ven. Want dat staat vast: een ploeg
die géén sluitend geheel vormt,
kan nooit de winnaar van het alge
meen klassement naar voren schui
ven. En dat zal een jammerlijke
zaak zijn, want mede door de afwe
zigheid van Bernard Hinault heeft
Post twee coureurs die het ver
kunnen schoppen. Johan van der
Velde en vooral Peter Winnen, die
zich tijdens de Ronde van Zwitser
land ineens weer in de publiciteit
heeft gewerkt.
„Ja. het is een lange tijd stil rond
mij geweest. Er zijn zelfs wel men
sen geweest die hebben gevraagd of
ik nog fietste. Het is allemaal een
gevolg van die infectie die ik heb
opgelopen. Tijdens de Catalaanse
Week, juist toen ik echt aan de
conditie wilde werken, werd ik ge
troffen door een oorontsteking met
de nodige complicaties. Bovendien
heeft mijn maag opgespeeld. Ik heb
me echter niet willen forceren en
heb dus rustig aangedaan. Noodge
dwongen heb ik het in Romandië
niet te gek gemaakt. Daarna heb ik
me bepaald tot het rijden van ker-
miskoersen in België. Echt veel ki
lometers getraind heb ik niet, ik
heb inmiddels allang ontdekt, dat
je als prof beter veel koersen kunt
rijden. Trainen is goed om een ba
sisconditie op te bouwen. Daarna
moet het in de wedstrijden gebeu
ren".
De Limburger erkent echter dat
een optreden in de Dauhpiné Libé
ré broodnodig was om weer de juis
te tred te pakken te krijgen. Maar
hij heeft er wel voor moeten afzien.
„Je moet er doorheen, zoals wij dat
