Finale Verbazingwekken d bevindingen rond L lijkwade van Turijn Ui1 m 1 f/m Op de Jasna Góra klopt het hart van Polen 2 ZATERDAG 18 JUN CZESTOCHOWA Het ei genlijke doel van de pauselij ke bedevaart, waar Johannes Paulus II vanmiddag arri veert, is door de eeuwen heen de feitelijke hoofdstad van Polen geweest, zeshonderd jaar lang. Het is een grauwe industriestad, maar achter de enorme staal- en textielfabrie ken doemt de Jasna Góra op, de lichtende berg, met boven op de top een klooster als een fort, het nationale Poolse hei ligdom, waar de Zwarte Ma donna resideert. Reeds zes eeuwen wordt deze beeltenis van de Moeder Gods door het Poolse volk vereerd en het is al meer dan drie eeuwen gele den dat zij tot koningin van Polen werd uitgeroepen. In de zomer van 1979, tijdens zijn eerste pauselijke bezoek aan de Zwarte Madonna, schonk Karol Wojtyla haar als een galant vereer der een gouden roos. Zij werd bij de talloze kunstschatten gevoegd die Polens koningin in de loop der eeuwen heeft vergaard. Het kloos- De Zwarte Madonna van Czestochowa, niet meer het origineel, doch nog steeds de koningin van Polen. ter van de Pauliner paters op de Jasna Góra is even rijk als histo risch en machtig. Hier klopt het hart van Polen en wie iets van Po len wil begrijpen moet de berg op gaan, langs de bedelende vrouwtjes, de verkopers van weerzinwekken de en peperdure souvenirs, voorbij middenop de weg of in een hoek biechthorende paters en belijdende zondaars, door de poorten van het gefortificeerde klooster naar de Genadekapel waar in het door kaarsen verlichte duister de Zwarte Madonna recipieert, 365 dagen per jaar, voor miljoenen Polen die ie der hun eigen leed aanbevelen, maar die allen gezamenlijk al eeuwen lang smeken om het voortbestaan van Polen. Geen be devaartplaats ter wereld is zo poli tiek geladen als Czestochowa. Beschermster Anders dan in Lourdes of in Fati- ma dankt de Zwarte Madonna van Czestochowa haar roem niet aan een opmerkelijke verschijning aan een of meer herderinnetjes. Toen haar beeltenis, vermoedelijk af komstig uit Constantinopel, doch in elk geval een byzantijnse ikoon, op 31 augustus 1384 in het zo juist ge bouwde klooster op de Jasna Góra arriveerde werd zij echter door de Polen erkend als degene die Polen kon beschermen tegen zijn vijan den. Niet slechts de legende, maar ook de geschiedschrijving (bijvoorbeeld de „kroniek" van Jan Dlugosz uit 1430) beweert, dat de schildering door niemand anders dan de heili ge evangelist Lucas is vervaardigd. Doch zelfs indien dit waar zou zijn, geldt dit niet voor de huidige Zwarte Madonna die slechts een kopie is van het origineel dat door de Turken is vernietigd. Daarvoor heeft de surrogaat-Zwarte-Madon- na echter geducht wraak genomen, want het was in haar naam en on der haar bescherming dat de Poolse koning Jan III Sobieski tegen de Turken ten strijde trok en in 1683 precies drie eeuwen geleden: de paus gaat er dit jaar voor naar We nen de muzelmannen definitief uit Europa verdreef. De zegevie rende vorst bracht al zijn trofeeën naar Czestochowa. De Turkse kromzwaarden en karossen zijn er nog in de schatkamers van de Zwarte Madonna te bewonderen. Het voor haar kloppende hart van Jan Sobieski bevindt zich nu in een Paus op bezoek bij Zwarte Madonna Het Pauliner klooster op de Jasna Góra, het geestelijk centrum van de Poolse drang naar onafhankelijk heid. urn in Warschau. Paus Wojtyla bracht er gisteren een bezoek. Het klooster van Jasna Góra is door de eeuwen heen een bolwerk van Pools zelfbehoud geweest. Eind 1655 bijvoorbeeld slaagden de mon niken er onder leiding van hun prior Augustyn Kordecki in de be legering van de Zweedse koning Karei Gustaaf te weerstaan. De Zwarte Madonna was overigens uit voorzorg buiten het kloosterlijke fort ondergebracht. Haar steun echter bleef, want toen de Zweedse troepen tot de aanval overgingen, grepen ook de Poolse boeren naar de wapens en samen met de mon niken dreven» zij de Zweden ver weg naar het Noorden. Latere overheersers hebben uit de les die de Zweden kregen lering getrokken. De Russische tsaar Alexander I liet na een opstand te gen zijn gezag weliswaar de ves tingwerken van het klooster slech ten (zij werden tijdens zijn leven weer opgebouwd), maar het kloos ter mocht als enige nederzetting van de Pauliner paters blijven be staan en noch de Zwarte Madonna noch haar vereerders werd een haar gekrenkt. En zelfs Hitler, die een ander monument van de Pool se nationale trots met de grond ge lijk liet maken, het inmiddels weer herrezen koninklijk slot in het oude stadscentrum van War schau, waagde het niet zich aan de residentie van de Zwarte Madonna te vergrijpen. Triomfalisme Evenals vier iaar geleden, bij gele genheid van het eerste bezoek dat paus Johannes Paulus II aan Czes tochowa bracht, zal vandaag en morgen de Poolse kerk zich op de Jasna Góra weer in alle glorie en pracht vertonen. Wat er aan de voeten van de Zwarte Madonna ge beurt is echter niet een uiting van een triomferende kerk zoals Ne derland die uit het rijkse roomse verleden kent. Het wit, rood en paars van de gemijterde heren vormt slechts het decor. Wat triom falisme lijkt en overal elders zou het dat ook zijn is in werke lijkheid een vertwijfelde kreet om onafhankelijkheid, om vrijheid voor Polen. Het is geen toeval dat Lech Walesa, de onbestreden kam pioen van de Poolse vrijheid, in Czestochowa een ontmoeting met de paus wil hebben. Het Poolse volk heeft, in eeuwen lange verdrukking, geleerd van symbolen te leven. Czestochowa is ongetwijfeld het nationaal symbool bij uitstek. De Zwarte Madonna heeft in de loop van vele honder den jaren niet slechts talloze blin den ziende en kreupelen lopende gemaakt (tienduizenden ex-voto's in de kloosterkerk op de Jasna Góra getuigen ervan), maar ook en vooral telkens opnieuw het Poolse volk nieuwe moed gegeven. Indien deze tweede reis van Karol Wojtyla naar Polen enige zin heeft, dan moet dit in Czestochowa blij ken. In de residentie van de Zwar te Madonna wordt immers al eeu wen lang geschiedenis geschreven, Poolse geschiedenis. Wellicht wordt daar vandaag of morgen een enkel woord aan toegevoegd. Want het Poolse volk heeft vertrouwen in de Zwarte Madonna en Karol Wojtyla is haar vurigste supporter. LEO VAN VLIJMEN ROME De lijkwade van Turijn behoort al bijna hon derd jaar tot de religieuze on zekerheden, maar dank zij computers, NASA-technieken en de opmars van de medische wetenschap lijkt het raadsel nu iets dichter bij zijn oplos sing. Heeft het oeroude linnen werkelijk het lichaam van Je zus omhuld en zijn de daarop aangebrachte indrukken dus echt van hem, of gaat het slechts om een middeleeuws maaksel dat in te grote ge loofsijver is geproduceerd? „Onderzoek naar een oud vergrijp" heet de tentoonstelling die de Ro meinse jezuïeten in hun oratorium aan de Via della Caravita aan dit onderwerp hebben gewijd. De ex positie is voor Italiaanse begrippen helder en overzichtelijk en geeft de verbazingwekkende bevindingen van de wetenschap zeer begrijpelijk weer. De enige vraag die tenslotte nog rest: is-ie 't nou echt, of is-ie 't niet?, blijft onbeantwoord. Kan qok niet worden beantwoord met be hulp van de wetenschap, alleen met het geloof. Helaas ontbreekt het bewuste doek zelf op de tentoonstelling. De lijk wade, sinds kort eigendom van de paus, bevindt zich nog altijd (achter slot en grendel) in de Dom van Tu rijn in Noord-Italië, waaraan de vroegere rechthebbenden, de Ita liaanse koninklijke familie, haar in bewaring hadden gegeven. De staat van het doek is zodanig dat verhui zing dringend is ontraden, ook al wordt de druk van allerlei geloofs- dienaren op de paus om het kostba re kleed naar de eeuwige stad te halen met de dag groter. De bezoe kers van het jezuïetenoratorium moeten zich dus behelpen met een „echte" reproduktie, uitgestald op het altaar van deze kerk-buiten- dienst. Eerste bewijs Op het eerste gezicht demonstreert het kleed weinig sporen van zijn gedenkwaardige oorsprong. Lijnen van lijf en leden zijn met het onge wapende oog nauwelijks te ontwa ren. Pas op enige meters afstand gaan de vage en vlakke contouren ineens spreken. Hierin zit, volgens de begeleidende tekst, al het eerste bewijs van zijn authenticiteit of echtheid: de sporen op het doek kunnen nooit door een vaardig (en vroom) schilder zijn aangebracht, want een artiest kan nu eenmaal niet werken als hij direct het resul taat van zijn handelingen kan aan schouwen. Op de kunstacademie leert men ook dat een schilderstuk een zekere „richting" verraadt, van de bewegingen waarmee het tot stand is gebracht. De „heilige" lijk wade van Turijn mist die volledig. Ergo: het doek toont een afdruk, veroorzaakt door contact. Om nu aan te tonen dat slechts een menselijk lichaam de sporen op het befaamde doek kan hebben achter gelaten, namen de sindonolgen (zo als de studenten van de lijkwade of sindone heten) de deskundigen van NASA en Navo in de arm. Deze Amerikanen zijn dagelijks bezig met het reconstrueren van objecten die vanuit aardsatellieten zijn gefo tografeerd, Russische raketbases bijvoorbeeld. Daarbij geven hun computers aan welke dimensies de büJ FH June ,!el i >osl 1§! °F n 1 ki loo ?h De hele sindone, links de werkelijkheid, rechts het duidelijkere negatitw man is op de ene helft van het doek gelegd, waarna de andere ovy 1 heen is geslagen. Boven is dus de rug te zien, beneden de voorkaan het lichaam. oer waargenomen voorwerpen hebben. Op dezelfde manier hebben ze vastgesteld dat de sporen op de sin done de afdrukken van een mense lijk lichaam zijn en welke li chaamsmaten die mens precies had. Het linnen in kwestie is ongeveer 2000 jaar oud en stamt uit de streek rond Jeruzalem. Stofdeeltjes, stuif meel, letterfragmenten, bloedspo ren, alles met de modernste elek tronische apparatuur onderzocht, wijzen in die richting. In het doek is een speciaal zoutsoort aangetrof fen dat toen en daarginds gebruikt werd om er lijken mee te bestrooi en voordat ze het graf in gingen. De joden mochten een lijk van ie mand die door geweld was omge komen ook nooit wassen: de lijkwa de van Turijn staat stijf van bloed, zweet en tranen. Geen vervalsing Dat het kleed een recente (of min der recente) vervalsing is kan dus worden uitgesloten. Maar daarmee zijn de lijkwade-vereerders er nog niet. Voor hun stelling dat het doek alleen Jezus' lijk omhuld kan heb ben zijn enige argumenten aanwe zig, maar lang niet een onomstote lijk bewijs. In de tijd van Jezus' dood werden in die streek bij de Dode Zee tientallen joden op de- I zelfde manier, door kruisigiïi o gebracht. De veroordeeldeet-\ den ook gegeseld: de welf m heeft uit het doek kunner ler ken dat de persoon in kwes len derd slagen met de karwa w ontvangen, een gebruikelijk :ns Voorafgaand aan hun krKan moesten de veroordeelden ivar hele kruis dragen, maar sleze dwarsbalk, waaraan hun arrfei» spreid werden vastgebonde di als de last te zwaar werd, vime steil voorover. Wonden aanng en hoofd hebben navenantenie in de lijkwade achtergelaten dj Niet vaak kwam het voor lis gekruisigde uit zijn lijdeiida. verlost met een lansstoot in» c Meestal werden de benen gein waardoor het lichaam ziqm< meer kon bewegen en de alar ling werd geblokkeerd. De In rijkheid van de gestrafte blus deze keus tussen lanssteek c breuk. Dat alleen Jezus ohi kreeg is onwaarschijnlijk, gaat de wetenschap, losgel*— dit kleurloze lapje stof vanjjg 60 cm, door. m Of de beroemde lijkwade i Jezus heeft toebehoord of np u staat in elk geval (dank zijPn/ crogolven, computers .en u| v lette stralen) dat de betrokkj71 1 meer dan verschrikkelijke gestorven. De soldaten hebu" spijkers (vierkant, zoals in 2< bij de Romeinen in zwarj^" door de handpalm geslagen door dat gedeelte van het 1, dat solide genoeg is om mede r chaamsgewicht te dragen. Ker is een zenuw geraakt waarfan duimen naar binnen zijn ^Ir Dit verklaart waarom in deP'^ de geen afdrukken van de loe1 zijn aangetroffen. De voet!11)1 ken daarin zijn zodanig dat' ei hand daarvan kan worde«P° maakt dat de man aan het kfor tracht heeft zijn gehele lich/1- wicht op zijn vastgespijkerP3' ten te doen rusten, om zo dt0' ning van zijn vastgenageld den af te nemen. I d WetenschappeLjjk^ie Deze 2000 jaar oude doiJ'g wordt haarfijn weergegevefs 1 Romeinse expositie, zoals lw' derne wetenschap die gedtfn heeft uit de lijkwade, en zfori via de verschillende bijbePee tot ons is gekomen. De wetej-u: pelijke toonzetting overheers ter, en dat is ook een heled stelling voor diegene die vifkl< ook deze „lijkwade-show'i h „hemelse en gelukzalige" bil v ogen van de in het kleed |n wigde persoon een bewiji in voor zijn goddelijke afkom£ni Heilig-Jaarpelgrims die na Pen plichte basiliekbezoek en d#>r koombare pleinaudiënties ,f» fc uit" willen, kunnen het hel ge Jaar (dus tot Pasen 1984? i jezuïeten aan de Caravitj t achter de Via del Corso) l'e» Om het de bezoekers genf»-e ker te maken zich op de d te concentreren, vullen d^ v ten de kerkruimte met malWc klassieke stereo-muziek, ie# elk museum of expositieruif? moeten gebeuren. CEES MA' te

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1983 | | pagina 14