BENNINK
TENNIS
Een WaarBorg voor het Beste.
IEDERE LES, EEN SMASH......
HAN LACOURT
„Eerste klasse haalbaar,
hoofdklasse nog ver weg"
Importeur: Piet Vëentjer Sport bv.-Noordwijk ZH-telefoon 01719-16600
JAQUEUNE V. WIJK
KATWIJK AAN ZEE
BAHLMANN SPORT
98.-
39.-
BAHLMANN SPORT
Welk belang Unicum dient, is me een raadsel"
JW 17*1 ivy avyjrtr^
voor normaal, midsize
en oversize tennisrackets in
kunststof, metaal en natuurlijk
hout.
Kampioene; Match masters '82
Houdster van de;
Jaap Noordmanschaal
Zegt over Autorijschool ff HAN LACOURT
In één keer behaalde ik op 21-2-83 m'n rijbewijs BE in slechts 18
rijlessen. Ik durf te stellen dat dit voornamelijk is te danken aan
hun vakkundige en prettige rijopleiding. En om in tennistermen te
blijven, bij Han Lacourt is;
Jaq van Wijk
JJ
De enige In Lelden
ANWB erkende Auto- en
Motorrijschool
Maresingel 56 - Tel. 212902 - Leiden
autorijschool
Voor aanleg en Onderhoud
Tennisbanen. Levering Inrichting
en Onderhoudsmaterialen.
Reparatie en Vernieuwing
Hekwerk. Verbouwingsmaterialen
alsmede plavuizen. Tegels enz.
voor Kantines.
Hoofdstraat 130, Leiderdorp.
Tel.: 071-895420/411269.
Lawn Tennis Club „ZEE EN DUIN"
Op korte afstand gelegen van het strand
en de duinen ligt het tennispark „Duinlust'
aan de Sportlaan te Katwijk aan Zee.
Voor een gering aantal tennisliefhebbers
(senioren - c.q. junioren) is er nog de
mogelijkheid om zich op te geven als lid
voor het zomerseizoen. Snel opgeven bij
J. Groeneveld, Postbus 52 222G AB
Katwijk aan Zee. Tel 01718-22655.
Interessante mogelijkheden voor tennis-
lessen bij onze tennisleraar Ton Luykx.
Kies prijsbewust
voor
kwaliteit
SNAUWAERT
Snauwaert Mld
Een .Mid'-racket van
Snauwaert voor een
ongelooflijk lage
prijs... en dat inklusief
de hoesl Exklusief
voor Sportpoint.
Racket met hoes:
van 169.-
Grote sortering in tennisrackets in de merken:
SNAUWAERT DUNLOP
FISHER. VOLKL
SLAZENGER v
Komplete kolleklie tenniskleding, merken:
Robey RucanorFlla Elease La Coq Sportit jAdidaa in alle prijsklaaaen.
Pieter Doelmanstraat 4-6 - Alphen aan den Rijn
Telefoon 01720-72152
uitschakeling in de halve
eindstrijd of, heel misschien,
een verrassende tweede
plek, zat er voor beiden
toch niet in. Jacqueline van
Wijk mocht zich dan twee
weken uiterst consciëntieus
op het alles afsluitende
gebeuren op Unicum
hebben voorbereid, de kans
dat de Voorschotense
scholiere Ingelise Driehuis
en (vooral) Miriam de Groot
zou kunnen voorblijven,
diende toch als uiterst
miniem te worden
In Jacqueline van Wijk en
Herman van der Capellen
mocht het tennisdistrict
Leiden vorig jaar twee
opmerkelijke
,,Masterplayers" begroeten.
Natuurlijk: Jacqueline van
Wijk en de middelste van de
tennissende Van der
Capellen-broeders werden
vooraf door alle zichzelf
insiders noemende
tennisliefhebbers in actie
verwacht op de finaledag.
Maar meer dan een eervolle
ingeschat. Zoèis ook
Herman van der Capellen,
ondanks zijn Masters-titel in
1980, de alles beslissende
eindfase zeker niet als de
grote favoriet zou
aanvangen. Hans Tönjann
was daarvoor op de
belangrijke momenten
(Districtstitelstrijd,
Noordwijk, Roomburg) te
nadrukkelijk aanwezig
geweest, terwijl nationale Ei-
toppers als Jos Koemans en
Marco Winter in de
prognoses eveneens hoger
waren ingeschaald. Omdat
Jacqueline van Wijk echter
juist die zondag de beste
partijen ,,die ik ooit heb
PAGINA 3
VRIJDAG
15 APRIL 1983
gespeeld" afwerkte en
Herman van der Capellen
door de voorrondezege op
Frans Grimbergen zijn
zelfvertrouwen hervond om
,,drie uur lang
geconcentreerd het goede
spelletje" te spelen,
belandden beide titels bij
het (op dat moment nog)
voor Forescate spelende
tweetal. Het winnen van de
Match/Masters is een van
de redenen waarom in deze
tenniskrant uitgebreid
aandacht wordt besteed
aan dit duo, de overgang
van Forescate naar Unicum,
een tweede, minstens even
belangrijke.
DE „MASTERS" EN DE OVERGANG:
„Of we zouden met z'n tweeën bij .Forescate blijven, of we zouden met z'n tweeën op
stappen. In ieder geval wilden we weer samen de competitie in".
LEIDEN Jacqueline van
Wijk en Herman van der
Capellen bleven ook na het
veroveren van de
Masterstitels immers in het
tennisnieuws. Een maand
nadat de begeerde eerste
plaatsen een feit waren
geworden, werd officieel
bekend dat Jacqueline van
Wijk en Herman van der
Capellen komend seizoen
niet meer voor forescate,
maar voor Unicum zullen
uitkomen. Een overgang die
niet van de ene op de
andere dag een feit was,
vertelt Van der Capellen.
„Wij wilden in principe
helemaal niet bij Forescate
weg, we wilden alleen maar
proberen een team bij
elkaar te krijgen dat de
eerste klasse zou kunnen
halen. Om dat doel te
bereiken, zijn we op zoek
gegaan naar een sterke
dame en een sterke heer.
Jammer genoeg kregen we
die niet naar Forescate
toe". Nadat ook gesprekken
tussen de besturen van
Forescate en Unicum,
waarin de mogelijkheid van
een samenwerkingsverband
werd besproken, niets
hadden opgeleverd, besloot
het tweetal tot de overgang
naar de zo aan de weg
timmerende Leidse
vereniging. Een beslissing
waar Jacqueline van Wijk
geen spijt van heeft, al was
het dan een moeilijk besluit.
„Ik ben vanaf m'n negende
lid geweest van Forescate,
zo'n overstap is dan niet
niets. Aan de andere kant
wilde ik graag proberen om
in competitieverband wat
hoger op te komen en met
Unicum lijkt dat dit seizoen
mogelijk". Dat de stap
gezamenlijk werd gezet, is
geen toeval. «Herman: „Of
we zouden met z'n tweeën
bij Forescate blijven, of we
zouden met z'n tweeën
opstappen. In ieder geval
wilden we weer samen de
competitie in". Om aan die
doelstelling te kunnen
voldoen, diende Jacqueline
van Wijk overigens een
hoofdklasse-aanbod van
Racketeers naast zich neer
te leggen. „Maar dat kostte
me toch niet zoveel moeite.
Behalve hoog spelen, wil ik
beslist ook in een team
spelen waarin plaats is voor
gezelligheid. Nu, met
Herman, bij Unicum moet
het in principe mogelijk zijn
op een gezellige manier zo
goed mogelijk te
presteren".
Een optimistische
toekomstvisie die niet
wegneemt dat de
Voorschotense, die op haar
negende met tennissen
begon, wel degelijk de aan
de overstap verbonden
negatieve kanten onderkent.
Waar de tweevoudige
Masters-winnaar
voornamelijk voordelen ziet
(„Veel sterke spelers op
hetzelfde park betekent dat
je gemakkelijker een
gelijkwaardige tegenstander
vindt om mee te trainen"),
stelt zij het niet alleen voor
Forescate jammer te vinden
dat het zo is gelopen. „De
top bij de dames wordt nu
vrijwel volledig door
speelsters van Unicum
gevormd, waardoor de
onderlinge competitie
binnen het district eigenlijk
niet meer aanwezig is.
Daarbij hoeft het naar mijn
idee niet uitsluitend
voordelig te zijn dat alle
goede speelsters bij
dezelfde club zijn
verzameld. Je ziet elkaar
dan het hele seizoen door.
Eerst op de club, dan in de
competitie en daarna nog
eens op de toernooien,
waarbij je dan weer eikaars
tegenstandster bent. Maar
begrijp me niet verkeerd
hoor, het zijn geen
onoverkomenlijke bezwaren.
Daarbij trekt het idee me
bijzonder dat er in Leiden
een echte topclub zou
kunnen ontstaan".
Of Unicum inderdaad ook
tot een topclub zal
uitgroeien, is voor beiden
nog een vraag. Jacqueline
van Wijk spreekt over een
proefjaar („Van een
vijfjarenplan of zo is geen
sprake"), terwijl Van der
Capellen betwijfelt of
Unicum met het huidige
spelersmateriaal de
hoofdklasse zal kunnen
bereiken: „Zeker als het
team een echt team blijkt te
zijn, is de eerste klasse
beslist haalbaar. Maar of we
met dezelfde ploeg dan ook
nog eens de hoofdklasse
zouden kunnen bereiken,
vraag ik me toch af. Op dit
moment lijken de heren me
daar in ieder geval nog niet
sterk genoeg voor".
Districtstitel
Behalve de met Ingelise
Driehuis, Hans Tönjann en
Freek van der Capellen te
bewerkstelligen promotie
naar de eerste klasse, heeft
met name de nu weer op
het oude Unicum-nest
teruggekeerde Van der
Capellen, nog wel degelijk
individuele tennisdoelen op
het oog. „Ik wil", zo stelt hij,
„nu eindelijk wel eens een
keer districtskampioen
worden. Ik ben nu twee keer
Master geweest, heb vorig
jaar een absoluut topjaar
gedraaid, maar dat toernooi
heb ik nog nooit gewonnen.
Ik hoop dat die titel er dit
keer nu wel inzit, ook al
omdat de winnaar door het
district wordt uitgezonden
naar de nationale B-
kampioenschappen. Dat is
een ervaring die ik graag
nog een keer wil
meemaken".
In tegenstelling tot de nu
27-jarige Van der Capellen,
heeft de dit jaar (door haar
leeftijd) uit fase vier gerolde
Jacqueline van Wijk, niet
direct een individueel doel
voor ogen. Op de
tennisbaan tenminste niet.
„Ik zou best wel eens willen
proberen op nationaal
niveau aardig te gaan
meedraaien. Maar om dat
doel te bereiken, zal ik
nogal wat uren in het tennis
moeten gaan stoppen. Op
zich heb ik daar geen
problemen mee, maar op dit
moment zit dat er door mijn
school gewoon niet in. Ik
moet volgend jaar
eindexamen Gymnasium
doen en omdat ik geen acht
jaar op die school wil
doorbrengen, zal dat
papiertje voor '84 mijn
hoofddoel zijn. En om er
dan nu keihard tegenaan te
gaan op de tennisbaan, om
van de winter weer bijna
niets te doen, dat zie ik niet
zo zitten. Is naar mijn idee
tamelijk zinloos. Al betekent
dat voor de komende zomer
beslist niet dat ik uitsluitend
voor m'n lol ga tennissen.
Die extra-uren mogen er
dan dit seizoen misschien
nog niet inzitten, de
gebruikelijke uren zal ik
zeker maken. Ik moet ook
wel. Als ik drie dagen geen
racket in mijn handen heb
gehad, hou ik het niet
meer..."
Een instelling die ook mede-
Master Herman van der
Capellen typeert. Het mag
dan ook geen boude
veronderstelling heten te
beweren dat beide
„meesters" ook komend
seizoen weer nadrukkelijk
aanwezig zullen zijn. In de
singles, maar zeker ook in
de mixed. „Want", sluit Van
der Capellen, namens het
nu vier jaar samen
dubbelende tweetal af, ,lk
ben ervan overtuigd dat we
op dat onderdeel in de
nationale B-top thuishoren.
Dan is het eigenlijk toch te
gek dat we in de mixed nog
nooit een groot toernooi
hebben gewonnen?"
Waarvan acte.
RIK MEYER, VICE-VOORZITTER VAN „LEEGGELOPEN" FORESCATE:
Rik Meyer: „Ik ben
optimistich van aard, i
nu zie ik het somber i
VOORSCHOTEN De
Masters" zijn bij Forescate
weg en In Voorschoten is
men daar niet blij mee.
Voorat omdat nu, met het
vorig jaar gekroonde
koppel, ook Bub van der
Zee (naar Roomburg) en
Bob van O ver bee ke (te druk
met z'n werk) niet op
overgangsklasse A niveau
zullen uitkomen, de
Voorschotense vereniging
zonder spelers voor het
eerste team zit. De in de
loop van afgelopen jaar
onder meer door vice-
voorzitter Rik Meyer („Ik
ben optimistisch van aard,
maar nu zie ik het toch
somber in") ondernomen
pogingen om een
samenwerking met Unicum
op te bouwen, zijn gestrand.
De Forescate-
bestuurder:,,Toen die
spelers weggingen
voorzagen wij problemen
om het team op te vullen.
Wij hebben toen contact
opgenomen met de
technische commissie van
Unicum. Het was vervelend,
dat alles zich op Unicum
concentreerde. Ons idee
was te zoeken naar een
opzet, waarin het aanwezige
spelersmateriaal over beide
verenigingen zou worden
verdeeld, zodat ook
Forescate zich zou kunnen
handhaven op
overgangsklasse A niveau.
Wij hebben met Lodewijk
Kallenberg gesproken. In
eerste instantie zag het er
goed uit, maar het is toch
misgelopen. Kennelijk heeft
het bestuur van Unicum de
zaak afgewezen".
„Er gaat een enorme
aantrekkingskracht van
Unicum uit, daarbij staat
men er daar zeker niet
afwijzend tegenover,
wanneer mensen zich
aanmelden. Het is
opvallend, dat iedere
jeugdige speler die vooruit
gaat, zich bij Unicum
aanmeldt. Het is een
ontwikkeling, die Unicum
eerder moet tegengaan dan
bevorderen. Er ontstaat zo
een enorme concentratie
van topspelers, welk belang
ze er mee dienen, Js me een
raadsel. Wanneer ze zouden
zeggen, laten we er naar
streven in Leiden één
eredivisieplaats te bereiken,
heb ik er vrede mee, maar
wanneer het gaat om
o vergangs A niveau, zie ik
het niet zitten".
„We voelen er weinig voor
om met een te zwak team
aan de competitie te
beginnen. Dat is voor de
spelers van ons en die van
de tegenpartij niet leuk. Aan
de andere kant houden we
na degradatie wei
overgangsklasse B niveau
over en daar hebben we wel
spelers voor".
