TAFEL Ambtelijke pensioenen omlaag, breekt nu de hel echt los? Amerikaanse bisschoppen vriendelijker jegens kernwapenbeleid regering Reagan IE1 Gereformeerd pleidooi voor behoud van kerken in oude stadswijken £eidóc6ouW Voortvarendheid ron(; de voorjaarsnota Van Kemenade ontvouwt nieuw stelsel vervolgonderwijs 32231 t ft ACHTERGROND Qeid&iQowiant WOENSDAG 6 APRIL 1983 PA(Ü De katholieke kerk in de Verenigde Staten staat op het punt haar kritische opstelling aangaande kernbewapening belangrijk af te zwakken en meer in overeenstemming te brengen met het officiële be leid van de regering Reagan. Gisteren is een derde en laat ste ontwerp bekend gewor den van een bisschoppelijke brief aan de 51 miljoen Ame rikaanse rooms-katholieken. waarin de bisschoppen niet langer de onmiddellijke be vriezing eisen van aanmaak en opstelling van kernwa pens in zowel Oost als West. Aldus meldt onze correspon dent in Washington, Mare de Koninck. De tekst van de pastorale brief over oorlog en vrede, waaraan twee jaar lang door een commissie onder leiding van bisschop Joe Bernadin van Chicago is gewerkt, moet definitief worden vastgesteld op de Amerikaanse bisschop penconferentie in Chicago begin mei. In afwijking van eerdere ontwerpen, die fel zijn aangevochten door presi dent Reagan, diens veilig heidsadviseur William Clark en Amerika's defensieminis ter Caspar Weinberger, zou de brief aan de gelovigen nu gaan verklaren, dat Amerika en Rusland „onmiddellijk een akkoord moeten sluiten ter beteugeling (de eerdere ontwerpen zeiden: stopzet ting) van het testen, produce ren en plaatsen van nieuwe kernwapensystemen". Invloed Tijdens een gesprek met journalisten in Washington gaf kardinaal Bernadin giste ren toe, dat zijn commissie de reacties van het Witte Huis op de aanvankelijke ont- werp-standpunten van het episcopaat van invloed heeft laten zijn op de blauwdruk waarover de 275 Amerikaan se bisschoppen op 2 en 3 mei in Chicago gaan stemmen. Bernadin zei voorts, dat de katholieke kerk zich niet moet vereenzelvigen met een bepaald politiek initiatief. De aartsbisschop doelde op de „nucleaire bevriezingsresolu tie", die de oppositie (de De mocratische Partij) in de Amerikaanse volksvertegen woordiging heeft ingediend. Tegen die motie, die een on middellijke bevriezing eist van alle kernbewapening in Oost en West, verzet presi dent Reagan zich hevig, om dat een „freeze" de beweerde Amerikaanse achterstand in kernwapenarsenalen zou be- De „freeze-resolutie" komt nog deze maand in stemming in het Huis van Afgevaardig den (de Amerikaanse „Twee de Kamer") en vervolgens in de senaat. In het Huis, waar de democraten m de meer derheid zijn, lijkt de bevrie zingsmotie te zullen worden aangenomen, maar in de se naat is haar lot ongewisser. Geen steun Ook andere hoofdstukken van de bisschoppelijke brief zijn jegens het Reagan-beleid in minder kritische toon her schreven. Zo wordt geen on voorwaardelijke steun meer gegeven aan het idee, dat de VS de belofte moeten doen om nimmer als eerste kern wapens te gebruiken. De commissie Bernadin wijst er op, dat voor zo'n „no first use-verklaring" eerst nieuwe verdedigingsstrategieën moe ten worden ontworpen „om elke rechtvaardiging van kernwapengebruik als ant woord op een nucleaire aan val uit te sluiten". Tevens er kennen de Amerikaanse bis schoppen, dat een belofte om niet als eerste natie kernwa pens in te zetten, de kans op het uitbreken van een con ventionele oorlog zou kun nen vergroten. Tenslotte noemt kardinaal Bernadin, die het grootste Amerikaanse aartsbisdom leidt en die tot dusver de steun genoot van alle Ameri kaanse vredesbewegingen, in zijn ontwerpbrief het princi pe van de nucleaire afschrik king „moreel aanvaardbaar, onder de strikte voorwaarde, dat die strategie tot doel heeft de bewapeningswed loop te doen verminderen".- De verwachting in Amerika is nu, dat er een splitsing zal ontstaan tussen katholieke kerk en de vredesbewegin gen, tenzij de radicalere bis schoppen op de conferentie van Chicago in de meerder heid zouden blijken en zij de tekst van de pastorale brief alsnog kunnen aanscherpen. Onderzoek naar Ambrosiano- bank ook in Z-Amerika De commissie die de betrek kingen tussen de bank van het Vaticaan en de failliete Ambrosiano-bank naspeurt, is gisteren voor verder on derzoek naar Zuid-Amerika vertrokken. Dit heeft het Va ticaan bevestigd. De commis sie, ingesteld door de Ita liaanse regering en het Vati caan, zal Nicaragua, Peru en de Bahama-eilanden bezoe ken, waar de Ambrosiano- -bank dochterondernemin gen had. De commissie werd ingesteld, nadat vorig jaar december de Italiaanse minister van fi nanciën Andreatta het Vati caan verantwoordelijk stelde voor 1,28 miljard dollar (on geveer 3,5 miljard gulden), die de Ambrosiano-bank had uitgeleend. Volgens de minis ter zou de Amerikaanse bis schop Marcinkus, directeur van de bank van het Vati caan, zich voor deze leningen borg hebben gesteld. Daar door was het Vaticaan ver plicht de schulden van de bank, die vorig jaar failliet ging, na te komen. De com missie zou aanvankelijk eind maart rapport uitbrengen. Het eindverslag wordt nu een maand later yerwacht. Veel gereformeerde wijkge- meenten kunnen het hoofd financieel nauwelijks boven water houden. In wijken waar vroeger de grote kerk gebouwen vol zaten met kerkgangers, zijn alleen de kerkgebouwen gebleven. Veel kerkgangers van toen zijn vertrokken naar tuinste den of naar elders. Dit wordt gesteld in een nota van het Evangelisatiecentrum te Leusden, waarin wordt ge pleit voor steun van elders voor dergelijke gemeenten, omdat op de schouders van een vrij kleine restgroep de verantwoordelijkheid rust om ter plekke het evangelie te verkondigen. Een dergelij ke kerkelijke gemeente zou ondanks alle financiële be slommeringen het recht moe ten hebben te blijven be staan. Van de Gereformeerde Ker ken uit is er een landelijke ondersteuning, de zogenaam de onderlinge bijstand, voor gemeenten die zichzelf niet volledig kunnen bedruipen. De vraag wordt steeds klem mender, aldus de nota, of er niet nog meer gedaan moet worden om de almaar stij gende financiële problemen met name in de grote steden Amsterdam, Rotterdam. Den Haag en Utrecht het hoofd te bieden. Kerkgebouwen zijn vaak niet meer geschikt voor kerkdiensten, omdat ze te groot zijn. De kerken in de grote stad zouden veel meer dan tot nu toe moeten sa menwerken. Er zijn gemeen ten waar men volledig „sa men op weg" is. Met nieuw elan is men dan vaalc weer in staat om gemeente te zijn te midden van alle uitdagingen die de buurt biedt. De nota betreurt het, dat lang niet alle plaatselijke kerken inzien, dat de problemen in de stad gemeenschappelijk aangepakt moeten worden. Een zelfstandige kerk kan niet alles op eigen houtje op lossen. Een aantal problemen van grote steden kan het best per classis en interkerkelijk worden aangepakt. Ook daarin dient men solidair te zijn, aldus de nota. Tot nu toe gaat het in grote steden vaak zo, dat een ker- keraad de wijken vergroot, als er financiële problemen zijn. Dat is in de gegeven si tuatie ongewenst, aldus de nota, want in feite behoort het werk in de wijk norma tief te zijn en niet de inkom sten van de desbetreffende commissie van beheer, die bepalen, hoeveel predikants plaatsen er mogen of kunnen zijn. In de stadswijk is voorts ondersteuning van een "predi kant, pastorale medewerker, dominee oude stadswijk, evangelisatiewerker of hoe vrijgestelden ook verder maar mogen heten, erg be langrijk. Zo'n type werker kan niet worden gemist, ook al zijn de financiën ter plek ke ontoereikend. De gelden daarvoor zullen er op de een of andere manier moeten ko men. In verband daarmee dienen voor de komende ja ren prioriteiten gesteld te worden en wel zó, dat de kerk in de stad niet ver dwijnt, aldus de nota. LYDIA VASJTSJENKO MAG NAAR ISRAEL Lydia Vasjtsjenko (32), een lid van de Russische. Pinksterge meente, heeft na een jarenlange strijd toestemming gekregen naar Israël te emigreren. Dit hebben familieleden gisteren ge zegd. Zij behoorde tot de zeven personen, die in juni 1978 hun toevlucht zochten in de Amerikaanse ambassade in Moskou om hulp te krijgen voor hun emigratieplannen. Na een lange hongerstaking verliet zij een jaar geleden de ambassade, nadat de Russische autoriteiten haar hadden gezegd haar aanvraag voor een uitreisvisum alleen in overweging te willen nemen, wanneer ze terug zou gaan naar huis in het Siberische Tsjer- nogorsk. Westeuropese theologie geeft niet langer de toon aan „Het is voorbij met de heer schappij van de Westeurope se en Noordamerikaanse the ologie over de theologen uit de derde wereld. Als we dat niet begrijpen zijn we veroor deeld tot provincialisme." De Franse theoloog Georges Ca- salis zei dit tijdens een voor dracht te Göttingen naar aanleiding van de conferen tie van theologen uit de eer ste en derde wereld (EAT- WOT), die kortgeleden in Genève is gehouden. Het is voor de westerse theo logie een uitdaging niet lan ger gever te zijn, maar ont vanger te worden. Het wes ten kan lering trekken uit de praktijk en het lijden van de kerken in de derde wereld, aldus Casalis. Hij waarschuw de ervoor de theologische op vattingen uit de derde we reld niet te idealiseren. „We moeten een antwoord geven op de vraag die ons door de derde wereld wordt gesteld: Wat doen jullie om deze we reld anders en beter te ma ken? Pas dan maakt men ernst met de uitdaging van de Latijnsamerikaanse be vrijdingstheologie, de zwarte theologie uit Afrika en de Aziatische theologie. Van veel belang is volgens Casalis de „concrete solidari teit met de armen". In het westen denkt men, in navol ging van het ideaal uit de Middeleeuwen, dat er een universele, voor de hele we reld geldende theologie is. „Daarmee ontkennen we dat we afhankelijk zijn van de ideologieën in onze maat schappij." Daarentegen heeft de theologie in de derde we reld bewust de politieke, soci ale en historische context als uitgangspunt, waaruit conse quenties voor de theorie wor den getrokken. Met de vooijaarsnota, het stuk waarin nieuwe tegenen worden berekend en (gedeeltelijke) tegenmaatregelel f>e: den voorgesteld aan de Tweede Kamer, denkt premini z bers eind deze week rond te zijn. We hebben dat gist?' r deze kolom al terloops vermeld, maar er is voldoende r ding opnieuw vast te stellen, dat het deze keer vroegr->-i jaar is. Op zichzelf derhalve verdienstelijk werk \RjJ CDA-VVD-kabinet. Hoe eerder in het jaar een vooijai rond is des te beter, want dan kunnen de maatregel^ gedurende een lang deel van het jaar hun werking PREMIER Lubbers heeft al het een en ander losj^k over wat het kabinet wil. Tegenover 3,5 miljard guld fl tegenvallers wil het kabinet een inbreng van 2 milja^^ den aan extra ombuigingen of lastenverzwaringen. E langrijk deel daarvan zou van de ambtenaren moet* men, die per 1 juli één uur per week (2,5 procent) £)E zouden moeten gaan werken en voor deze arbeidstijden ting twee procent loon zouden moeten inleveren. C« i al DAT plannetje is al direct door de beide regeringsi^0^ van CDA en VVD afgewezen, nog voordat het kab'^ce zelf toe kon besluiten. Uit parlementair oogpunt is <P v twijfelachtige handelwijze. De onderhandelingen bini coalitie vinden nu deels achter dichte deuren, deels in*a bliciteit plaats. Als tenslotte een definitief plan zal zFsc' maakt, dan zitten de fracties van CDA en VVD in derou' de Kamer daar straks ongetwijfeld aan vastgebakke parlementair debat over de voorjaarsnota wordt daarnP1^ gebeuren zonder enige inhoud en pogingen van de op^1 om met kracht van argumenten te overtuigen zulle 15 niets meer uithalen. De kaarten zijn dan immers al gé 8€ HET plan om de tegenvallers maar gedeeltelijk te c<yve: seren is onder meer gebaseerd op de gedachte, dat i De bezuinigingen of lastenverzwaringen de bestedingen He zouden doen inzakken, terwijl juist nu het moment lijpk gebroken om de bestedingen een impuls te geven. De immers fors gedaald, de inflatie in Nederland daalt oo^et de Verenigde Staten is eindelijk een opleving van deft o\ mie waarneembaar waarop Europa, dus ook Nederland moeten inspelen. Maar door alleen minder om te buit^ de lasten niet te veel te verzwaren geeft men de econq eigen land nog geen echte impuls, de economische wordt er hooguit wat minder erg door. prer ind Het gaat erom opnieuw vertrouwen in onze econo®^ doen ontstaan. Op de eerste plaats bij de ondernemers aaj ook bij de werknemers. Daar is een nieuw beleid vooraan Een nieuw beleid dat niet altijd veel geld behoeft tet D neem bijvoorbeeld een vermindering van het aarërw perkende bepalingen in ons vergunningenstelsel m/e8 natuurlijk niet helemaal voor niets zal kunnen. Het is^- moment om daar geld voor uit te trekken. Daarom 2-t-r kabinet, met dezelfde voortvarendheid die het tot nu t-il. de voorjaarsnota aan de dag heeft gelegd, eigenlijk oo nieuwe stimuleringsmaatregelen vrijdag een beslissini ten nemen. Gebakken lever, prei met paprika en aardappelen hopjesvla De benodigdheden voor twee personen: klein stukje ont bijtspek, 25 g margarine, 150 g lever, zout, mespunt bloem, aroma, ketjap, wor- oestersaus; 800 g prei, 1 paprika (of een stuk paprika van gisteren), ketjap asin, zout, 1 theelepel azijn, 1 theelepel bruine bas terdsuiker, 1 theelepel aard appelmeel, peterselie; 0,5 tot 1 kg aardappelen; 0,51 melk, 25 g maizena, 75 g suiker, 2 lepels sterk koffie- extract of 1 theelepel oplos- koffie, kinderschuimpjes. Snijd het spek in blokjes en bak die in margarine op een vrij klem vuur gaar en licht bruin. Schep de spekblokjes uit de pan en bak de in repen van een centimeter gesneden lever al omscheppend in vier minuten bruin en gaar op een tamelijk groot vuur. De lever moet daarna meteen uit de pan omdat ze anders te hard wordt. Strooi er weinig zout over en leg er het spek op. Bak in het overgebleven vet de bloem lichtbruin, doe er weinig water bij en breng de jus op smaak met aroma, ket jap en worcestersaus. Snijd de prei in de lengte een keer door en vervolgens in stukken van drie centimeter. Doe al snijdende een dun plakje van de onderkant weg en ook de donkergroene uit einden'. Zet de goed gewassen prei op met aanhangend wa ter, de kooktijd is circa tien minuten. Kook de laatste mi nuten de kleingesneden papri ka mee. Maak de groenten af met ketjap, zout, azijn en sui ker en bind het kooknat met aardappelmeel. Garneer met fijngeknipte peterselie. Laat de suiker lichtbruin wor den in een droge braadpan, voeg een lepel koud water toe, direct gevolgd door de melk. Laat eerst alle suiker oplossen, bind dan de melk met maize na. Voeg van, het vuur de kof fie toe en garneer de koude vla met kinderschuimpjes. JEANNE DEN HAAG „Als ze aan onze pensioenen ko men, gaan de deuren van de hel open". De bijna le gendarische ambtenaren- voorman Jan Dutman, voorzitter van de centrale van de bij de FNV aange sloten bonden van over heidspersoneel (intussen gepensioneerd) liet er drie jaar geleden geen twijfel over bestaan: Aantasting van de ambtelijke pensi oenen is volstrekt onaan vaardbaar. Dutman voeg de er waarschuwend aan toe, dat de actieplannen al gereed lagen. Die kunnen nu dan afgestoft worden, want het moment waarop geknaagd gaat worden komt thans in zicht. Dutmans met hel en verdoe menis dreigende woorden wa ren een reactie op het in de zo mer van 1980 verschenen rap port van de in de wandeling genoemde Commissie-Bosman (officieel: Studiecommissie pensioenvoorzieningen ambte naren en met hen gelijkgestel- den). Die commissie werd in oktober 1977 ingesteld door het kabinet-Den Uyl om in de pensioensfeer mogelijkheden tot bezuinigingen op de uitga ven van de overheid te zoe ken. In de zogenaamde één- procent-nota schreef het kabi net immers een jaar eerder het gerechtvaardigd te vinden „om de voor het overheidsper soneel relatief zeer gunstige pensioenvoorzieningen afzonderlijk op mogelijke be perkingen te bezien". Die rechtvaardigingsgrond voor de studie werd door de commissie onder leiding van de hoogleraar Bosman in feite de grond in geboord. Want, zo schreef zij in haar eindrapport, de overheidspensioenen zijn naar verhouding zeer goed, maar bepaald niet uniek; in het particuliere bedrijfsleven bestaan voor een aanmerkelijk aantal werknemers en gepen sioneerden overeenkomstig goede regelingen. Bovendien, aldus de commissie, moet men de pensioenvoorzieningen ei genlijk niet op zichzelf be schouwen, maar als onderdeel van een totaal aan arbeids voorwaarden. En dat totaal zou men moeten vergelijken met het totaal in het bedrijfs leven. De befaamde pakket vergelijking dus, die maar niet van de grond wil komen om dat de particuliere werkgevers niet bereid zijn daaraan volle dig mee te werken. Niettemin -en dus eigenlijk inconsequent gaf de Com missie-Bosman in haar eind rapport een aantal mogelijkhe den aan om op de ambtelijke pensioenvoorziening te bespa ren. Zelf koos zij voor een ver dergaande inbouw van de aow-uitkering in de overheid spensioenen. Thans wordt per dienstjaar twee procent van de aow op het pensioen gekort met een maximum van tachtig procent, de commissie sugge reerde 2,5 procent per diens tjaar met een maximum van honderd procent. Aan die sug- Abva-voorzitter Jan Dutman wilde niet eens met minister Wiegel praten over ingrepen in de pensioenvoorzieningen. ge kwestie, maar moest toch meteen in het kader van de ombuigingen 900 miljoen gul den bezuinigen op de pensioe nen. En dus verlaagde hij voorshands de overheidsbij drage in de pensioenvoorzie ning het fonds kon het wel lijden en tegelijkertijd wil de hij toch wel eens polsen of er met de ambtenarenbonden tot een vergelijk zou kunnen worden gekomen. Dit leidde tot de instelling van een werk groep, die zou moeten nagaan of er langs een andere weg dan via een hogere aow-in- bouw eenzelfde besparing zou kunnen worden bereikt. Ook vakbondsmensen zitten in die werkgroep, maar heel nadruk kelijk niet als vertegenwoordi gers van hun organisaties maar op persoonlijke titel. De bonden hoeven dus geen bood- Eigen graf De reacties van de ambtena renbonden waren velerlei, maar allemaal negatief. Dut man was het felst. Hij wilde er niet eens over praten met de minister van Binnenlandse Za ken (toen nog Wiegel) want „we bedanken ervoor ons ei gen graf te graven". Hij voeg de er nog iets aan toe, waar van Wiegels opvolger Van Thijn later de echo nog bleek te horen: Er zijn geen ingre pen nodig, het Algemeen Bur-' gerlijk Pensioenfonds (dat de pensioenen voor de overheids dienaren regelt) heeft geld ge noeg, zelfs een overschot van verscheidene miljarden. Van Thijn brandde zijn vin gers niet meteen aan de neteli- schap te hebben aan wat die werkgroep heeft uitgebroed. Eén organisatie, het Ambtena- rencentrum, heeft zelfs hele maal niet willen meestuderen. Die werkgroep is nu klaar. Eind deze maand zal haar al- ternatievenrapport worden ge publiceerd. Intussen is er zoals gebruikelijk al wel het één en ander uitgelekt van de richting waarin de sugges ties gaan. Zo wordt genoemd het toekennen van een lager pensioen aan ongehuwden dan aan gehuwden. De aow doet dat immers ook, zo wordt als motief aangevoerd. Daartege nover voeren anderen dan aan, dat bij de salariëring dat onderscheid ook niet wordt gemaakt en dat de fiscus de ongehuwde gepensioneerde wel afroomt. Een ander alternatief is om het overheidspersoneel pas op de 25 e verjaardag tot de pen sioenvoorziening toe te laten. Nu treedt men al toe bij in diensttreding, militaire dienst inbegrepen. Het nadeel voor de ambtenaar is daarbij, dat hij veertig jaar bij de overheid moet blijven om het „volle" pensioen te bereiken, het voordeel dat hij ook slechts veertig jaar premie behoeft te betalen. Volledige inbouw van de aow-uitkering wordt niet geheel afgewezen als daar dan maar een hogere pensioen norm (nu 1,75 pet per diens tjaar van het laatstgenoten sa laris) tegenover staat, althans voor de laagste inkomens. Ook beveelt de werkgroep invoe ring van een weduwnaarspen sioen naast het weduwenpen- sioen aan, maar dat kost weer geld. Met de aanbieding van het werkgroep-rapport aan minis ter Rietkerk van binnenlandse zaken, onder wie de arbeids voorwaarden voor het over heidspersoneel vallen, is het laatste woord nog niet gezegd. Er zal nog veel overleg tussen hem en de bonden nodig zijn en als men eruit komt zijn er nog vele tijdrovende wettelijke voorzieningen nodig. Maar de tijd gaat nu toch wel dringen, want het pensioenfonds klaagt nu reeds, dat het niet op basis van de huidige pensioenrege ling niet elk jaar opnieuw ne genhonderd miljoen gulden kan blijven missen, ook al krijgt men als buitenstaander wel eens de indruk, dat dit fonds schathemelrijk is. Hoe de ambtenarenbonden zullen reageren is nog niet erg duidelijk. Men kan natuurlijk de deuren van de hel openzet ten, maar aan de andere kant zullen zij toch liever- zelf een keuze maken uit de mogelijk heden dan dat zij iets onaan trekkelijks opgedrongen krij gen, tenslotte heeft de minister het laatste woord. Zij kunnen bovendien hun eigen mensen in de werkgroep ook weer niet helemaal laten vallen. Hun sterkste troef zal ongetwijfeld worden, dat het overheidsper soneel de laatste jaren al flink heeft moeten inleveren, dat dit inleveren feitelijk al een pen sioenkorting betekent en dat dit inleveren ook doorwerkt in de pensioenbijdrage van de overheid. JO SMITS DEN HAAG Volgens oud-minister Van Kemenade, thans voor de PvdA lid van de Tweede Kamer, is het parlement „wel degelijk" in staat nu reeds te beslissen over een nieuw stelsel van voortgezet onderwijs. Die beslissing, zo meent hij, hoeft niet enkele jaren te wor den uitgesteld, zoals bij de formatie van het kabinet- -Lubbers door de regeringsfracties CDA en VVD is af gesproken. naar een dergelijk nieuw stelsel en de invoering ervan binnen afzienbare tijd vertragen. De oud-minister zet een en ander uiteen in een vandaag ver schenen bundel opstellen over onderwijs en onderwijs-beleid. De bundel, verschenen onder de titel „Over onderwijs gespro ken", beoogt beleid en wetenschap met elkaar te verbinden en wil bijdragen tot een voortgaande bezinning op de opzet, de in houd en de functie van het onderwijs. Van Kemenade noemt die bezinning van overwegend belang voor de kwaliteit en het de mocratisch gehalte van de samenleving. Die politieke afspraak deugt volgens Van Kemenade niet. Naar. De door hem bepleite parlementaire besluitvorming over een zijn mening doet die afspraak de onzekerheid over de toekomst nieuw stelsel van vervolg-onderwijs krijgt in de bundel een eer van het voortgezet onderwijs voortduren en de ontwikkeling ste aanzet en gestalte in een „model" van een wettelijke regeling daarvoor. Hoofdzaak daarvan is de vervanging van het huidige stelsel van voortgezet onderwijs door een stelsel van vervolg-on derwijs, bestaande uit e e n schooltype voor alle leerlingen. Doel is de bevordering van de ontwikkelingskansen van alle leerlingen en tevens is het ontwerp gericht op een betere voor bereiding van hen op deelname aan de samenleving en op ver dere studie en opleiding. Van Kemenade ziet zijn model als een poging om de gedachtenvorming over een nieuw stelsel van voortgezet onderwijs voor meer betrokkenen ook buiten het di recte onderwijs-circuit te concretiseren en op brede schaal te sti muleren. Uitgangspunt voor de door hem ontworpen wettelijke regeling (met 170 artikelen) vormen de vorig jaar uitgebrachte regeringsnota's, te weten Verder na de basisschool en Tweede fase vervolgonderwijs. Minder wind DE ver de DE BILT-KNMI —I 4 België en in Limbu' i vannacht een storn zuidwestenwind op mn c stoten tot 100 km per iVai aan de kust stond varver een tijdlang veel winket aan voorafgaand had pr het hele land langdui^g gend. tc on ■elf Ht De depressie die ditonc zaakte trekt naar Zuid; navië weg. In de koui aan de achterzijde kon en,voor, maar i etmaal wordt de voor een groot deelf drukt. De wind wordtL maar blijft nog tamelij. oceaanlucht aanvoeren Morgen zal er wat rm zijn, een enkele bui br gelijk. Oceaanstoringer deze week het weer nglE vloeden, maar word^.vj( wisseld door perioden ter weer. Ook komt e'v mende dagen wat minrlc|s de lucht naar ons toe.inii ïn i Weer Mai rPÜc «.mp^ee Amsterdam De Bilt Deelen Eelde Eindhoven Den Helder Vlissingen Z.-Limburg regenbui 9 Aberdeen sneeuwb. 9 Athene l.bew. 20 Barcelona onbew. 18 Berlijn regen 10 Brussel zw.bew. 9 Frankfort zw.bew. 10 Genève regen 9 Helsinki zw bew. Klagenfurt geh.bew. 7 Kopenhagen onbew. 8 Split Stockholm Wenen Casablanca Istanbul Las Palmas Beiroet Tef A eds run (ge h. l d ond ee tisje ft h Tunis onbew. - eer telri Geen krant ontvangen? {(art 18.00 en 19.00 uur, zaterdLtio, 14.00 en 15.00 uur. nunf"*1 122248 en uw krant wordt irn d de avond nabezorgd. I?r

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1983 | | pagina 2