eweld in Assam laat
engalese immigranten koud
Zodra Chin A Sen zich bekeert,
Bij weer welkom in Suriname
[A IDENTIFICATIE VAN ZIJN VERMOORDE VROUW
IEGON HIJ MET SMAAK TE ETEN"
GA VAN SURINAAMSE PATRIOTTEN:
ITENLAND
CcicbcQotncmt
MAANDAG 21 MAART 1983 PAGINA 9-
HATI Het aantal
dat in de Oostindia-
eelstaat Assam is ge-
bij de bloedige on-
tussen Bengalese
granten en de oor-
ikelijke bevolking
niet meer te tellen,
elke dag worden er
itoffers gevonden,
dodencijfer dat door
(gering van de deel-
wordt geraamd op
ligt waarschijnlijk
hoger.
taxichauffeur in de Assa-
hoofdstad Gauhati zei
jgedaan dat in de afgelo-
weken meer dan 20.000
;n waren vermoord, ter-
ien zakenman het zelfs op
0 hield. Anderen wezen
3 cijfers als overdreven van
sand, maar er zijn er maar
ig die akkoord gaan met
jfficiële dodencijfer van
gering.
In Nellie bijvoorbeeld, een
groep dorpjes waar zich een
van de ergste bloedbaden
heeft voltrokken, zijn slechts
4.500 van de 7.000 inwoners
aangekomen in de opvang
kampen. Van 730 staat vast
dat ze gedood zijn. De overi
gen 1770 worden nog steeds
vermist.
Afgezien van het bloedbad in
Nellie dat zowel in India zelf
als in het buitenland veel
ruchtbaarheid heeft gekregen,
zijn nog meer bloedbaden aan
gericht waarvan in de media
geen melding is gemaakt,
waarschijnlijk omdat ze plaats
vonden in gebieden met slech
te communicatiemogelijkhe
den. In Panbari bijvoorbeeld,
in het noordelijke district Lak-
himpur, is naar men aanneemt
een hele nederzetting met
1.200 Bengalese moslims uitge
moord door Assamese moorde
naars. In Khaibari en Gau-
reshwar, vlakbij de heuvels
van Bhutan, zijn minstens 900
Bengalese hindoes vermoord.
Opluchting
Maar wat veel schokkender is
dan de enorme omvang van de
moordpartijen is de ogen
schijnlijke onverschilligheid
van de bevolking, zelfs van de
mensen die vrienden en fami
lieleden hebben verloren. In
het opvangkamp in Nellie pra
ten de overlevenden over hun
doden zonder ook maar enige
emotie te tonen. Een man be
schreef hoe hij zijn dochter uit
zijn armen had gegooid voor
de voeten van de aanvallers
om zichzelf te redden. Er
klonk geen schuldgevoel of
wroeging in zijn stem, alleen
maar opluchting dat hij zich
zelf had weten te redden.
De ogenschijnlijke ongevoelig
heid waarmee de overleven
den van Nellie praten over
hun lot schokt zelfs de gehar
de militairen van de Centrale
Reservepolitie, die in het
kamp zijn gestationeerd om de
immigranten tegen nieuw ge
weld te beschermen. Een mili
tair vertelde met afschuw het
verhaal van een man die kort
nadat hij het in ontbinding
verkerende lichaam dat uit
een slootje was opgevist, had
geïdentificeerd als zijn vrouw,
met smaak aan zijn middage
ten begon.
Een mogelijke reden voor deze
onverschilligheid is de algeme
ne misère waarin de Bengalese
immigranten leven. De mees
ten hebben zich gevestigd in
de lager gelegen gebieden van
Assam en hun leven wordt
jaarlijks ontregeld door de
moessonregens waarbij hun
hutten door het water worden
weggespoeld en hun rijstvel
den onder water komen te
staan.
Verdriet: luxe
Minstens vier maanden per
jaar drijven de immigranten
rond in bootjes en houden ze
zich in leven met het weinig
eetbare dat ze aantreffen in de
moerassen. Jaarlijks sterven e
honderden als gevolg van on
dervoeding, ziektes en slan
genbeten en dood lijkt voo
hen zo'n gewone gebeurtenis
dat ze zich de luxe van ver
driet niet kunnen permitteren.
Op de vraag of ze van plan
waren Assam te verlaten na
het wrede geweld van de afge
lopen weken, antwoordden de
meeste immigranten ontken
nend, hoewel enkelen zeiden
dat ze zouden vertrekken als
de regering hun elders land
zou aanbieden.
Opmerkelijk is dat er niemand
van de duizenden islamitische
immigranten na de recente
massamoorden naar de aan
grenzende deelstaat West-Ben-
galen is gevlucht. Alleen Hin
does met familieleden in Ben
galen hebben daar hun toe
vlucht gezocht.
De veerkracht van de Benga
lese immigranten heeft nieuw
voedsel gegeven aan de angst
van de oorspronkelijke bevol
king, dat ze zullen worden
Een Bengalese vrouw, die met haar kinderen na de moordpartijen in Assam een goed heenkomen
heeft gezocht in een vluchtelingenkamp, is bezig een karig maal samen te stellen.
„overspoeld" door de immi
granten en uiteindelijk zullen
worden gereduceerd tot een
minderheid. Het gevolg daar
van is dat de houding tegen
over de immigranten alleen
maar harder wordt, terwijl
men na de recente massamoor
den toch eigenlijk een terug
keer van het gezond verstand
had mogen verwachten.
AJOY BOSE
Copyright The Guardian
Opnieuw gevechten in Assam
NEW DELHI Aan de vooravond van een algemene 24-uurs-
staking in de noordoostelijke Indiase deelstaat Assam zijn afge
lopen weekeinde bij nieuwe gevechten tussen autochtone Assa-
mezen en Bengaalse immigranten 32 mensen om het leven geko
men.
De autochtone hindoestaanse bevolking van Assam vreest te
worden overvleugeld door islamitische immigranten uit Bangla-
desj. Organisaties die uitwijzing van de Bengaalse immigranten
eisen hebben voor vandaag een algemene staking uitgeroepen ip
Assam.
eiMEGEN „We pra-
'^jniet goed wat op 8 de-
r gebeurd is. Dat
een betreurenswaar-
incident. Maar waar
p{om gaat is de revolutie
riname. Volgens ons
in Suriname nu pas
'lijk sprake van ver
ruigen, een drasti-
e'je verbetering ten goe-
Aan het woord is
ig van Muilier, de
dvoerder van de Liga
Surinaamse Patriot-
Volgens tegenstan-
van het bewind-Bou-
Is de liga een mante-
isatie van de Suri-
nse ambassade. Van
lier die enkele weken
den nog in Suriname
ïweest waar hij onder
reren met Bouterse
f|t gesproken, ontkent
Is veel andere Surinamers
en wij contacten op de
issade, de officiële verte-
ai oordiger van de Suri-
ise regering. Wij zijn be-
I niet de enige bezoekers.
- rond van dat contact kan
I and ons ergens van be-
digen. Net zo min als het
t- de Nederlanders een
Ie is om op goede voet te
met de burgemeester
gemeente waar zij wo-
het voor ons een schan-
met de ambassade op
voet te staan. Het is juist
Óver de aanhang van
is weing met zekerheid
en. Tijdens het gesprek
Van Muilier tussen de
en tweeduizend sym-
inten, van wie een paar
rd tot de „harde kern"
in. Gevraagd naar be
lt voor deze stelling ver-
hij naar de televisie-op-
n van het congres van de
pind januari in Amster-
„Daar waren honderden
n. Zet het beeld stil en
ir tellen. Dat is toch
egeven".
Muilier, die in 1971 naar Ne
derland kwam en in Nijmegen
sociologie studeerde, in het
Nijmeegse uitgeverijtje waar
hij werkt. Van veiligheids
maatregelen, zoals rond hun
„tegenstanders" van de Raad
voor de Bevrijding van Suri
name, is bij de liga geen spra
ke. Begin januari werd een an
dere medewerker van de liga
door tegenstanders in elkaar
geslagen. Voelt Van Mullier
zich dan niet bedreigd?.
„Een beetje. Begin december
heb ik moeten onderduiken,
anders was ik nu dood ge
weest. Maar de politie doet
niets. Wij zijn arme jongens en
worden niet beschermd, zoals
de leden' van de bevrijdings-
raad van Chin A Sen die alle
medewerking krijgen van de
Nederlandse politiek en de
media. Maar dat is maar tijde
lijk. Zodra Nederland de be
trekkingen met Suriname
weer aanhaalt, zullen de leden
van de raad hun toevlucht ne
men tot een soortgelijk poli
tiek terrorisme als indertijd de
Molukkers, in een uiterste po
ging hun belangen in Surina
me veilig te stellen. En daar
worden de Nederlanders het
slachtoffer van".
„Anti-Suriname-hetze"
De Liga van Surinaamse Pa
triotten is volgens Van Mullier
ontstaan „als reactie op de
anti-Suriname-hetze die na de
doden van acht december in
Nederland is begonnen". Als
een van de uitgangspunten
van zijn beweging noemt hij
het respecteren van de mens
in het algemeen, de Surinamer
in het bijzonder. Dat het huidi
ge bewind in Paramaribo juist
heeft getoond voor demens
geen respect te hebben, doet
schijnbaar niet veel ter zake.
Is het voor jullie acceptabel
dat deze militairen in Surina
me de dienst uitmaken. Zo
kun je het volk er altijd onder
houden.
tiek worden betrokken. Het is
een goede zaak dat de burgers
steeds meer met de militairen
worden verweven, zodat er
minder verschil komt tussen
een militair en een militante
burger. Je moet de militaire
kant benadrukken om je te
kunnen verzetten tegen een
invasie van buitenaf. In het
huidige Suriname worden
meer dan ooit tevoren de be
langen van de arbeiders be
schermd. Ik geef maar een
voorbeeld: bij een aantal be
drijven zouden honderden
mensen worden ontslagen. Dat
is door de regering tegenge
houden. De bedrijven zijn ge
sommeerd de mensen in dienst
te houden. Oh wee als je ze
ontslaat, dan zal Suriname
denken in de richting van na
tionalisaties. Dat is een heel
effectieve bescherming van de
rechten van de arbeiders".
Dat is gewoon chantage. De
bedrijven hebben dan de keus
tussen nationalisatie en een
bedrijfsvoering die tegen alle
economische wetten indruist.
„Dan liever zo'n beleid dan
een werkloosheid, die alleen
maar tot criminaliteit leidt. Je
moet een bedrijf runnen op
het rendementsprincipe. Maar
zodra op grond van politieke
motieven wordt gedreigd met
ontslag, en dat was hier het
geval, dan is het legitiem als
de overheid zegt dat die men
sen niet op straat mogen wor
den gezet. Ik geef toe, het is
een paardemiddel. In andere
situaties moet je zo'n conflict
oplossen met behulp van de
vakbonden..".
Die zijn in Suriname mond
dood gemaakt, hun voornaam
ste leiders zijn vermoord.
„De vakbonden in Suriname
hebben nog nooit gedeugd. Dat
bleek bijvoorbeeld bij de sta
kingen van eind vorig jaar, die
door de bedrijven werden ge
ïnspireerd. De mensen zijn
toen tegen de militairen opge
zet. Diegenen die dat hebben
georganiseerd zijn de grote
misdadigers. Sommigen, zoals
Chin A Sen en Haakmat, zijn
de dans zijn ontsprongen. Chin
A Sen heeft Horb, toen hij bij
hem in de VS op bezoek was,
opgestookt. Horb heeft daar
ook met de CIA gesproken en
is vervolgens met snode plan
nen naar Suriname terugge
stuurd. Maar dat was allemaal
te veel voor die jongen met
zijn beperkte vermogens. Wij
zien daarom Chin A Sen als de
moordenaar van Horb".
En de overigen hebben op 8
december hun verdiende loon
gekregen?
„Nee. Ik zeg ook niet dat het
doel alle middelen heiligt. Ik
verklaar alleen waarom die
tragische gebeurtenissen heb
ben plaatsgevonden. De men
sen die zijn doodgeschoten
over martelingen weet ik
niets zijn eigenlijk slachtof
fer geworden van destabilisa
tie door hogere machten".
Mullier vertelt vervolgens het
bekende verhaal over de „des
tabiliserende" rol van Neder
land en de Verenigde Staten,
waarbij hij nu ook Indonesië
noemt. „De eerste twee coup
pogingen werden via de
Creoolse en Hindoestaanse be
volkingsgroep gespeeld. Nu
heeft men alleen nog de Java
nen over. Daar hebben Neder
land en de VS de Indonesische
ambassade voor nodig".
Steun van de bevolking?
Ondanks herhaald aandringen
blijft Van Mullier vaag en ont
wijkend over de steun van de
bevolking voor Bouterse en de
zijnen. „De steun voor de re
volutie blijkt uit de daden van
de revolutie en de voordelen
die de bevolking daarvan
heeft ondervonden. De steun
aan de militairen leid ik af uit
het feit dat het leven in Suri
name zijn normale gang gaat
en de afkeer van huurlinge
nacties. Ik ben er pas nog ge
weest. „Meneer het maakt mij
niet uit wie er regeert, als ik
maar mijn eten krijgt en kan
werken", hebben veel mensen
tegen mij gezegd".
Waaruit volgens mij blijkt dat
de revolutie de mensen niets
kan schelen. Een andere zaak:
Hoe moet het nu verder met
Suriname?
„We verkeren in een fase van
de revolutie, waarin een volle
dige controle op het land gebo
den is, want anders gaat de re
volutie kapot. De aasgieren en
de jakhalzen liggen op de loer
en zullen elke kans grijpen om
de klok terug te draaien. Al
leen door centralisatie, met
een politieke eenheidspartij,
kun je zoiets voorkomen. Het
is toch flauwekul om in een
land als Suriname, met dertig
tot veertig procent analfabeten
en een meerderheid van de
bevolking op het platteland,
een Europees parlementair
stelsel in te voeren. Zo'n ker
misachtig gedoe waarbij bij
voorbeeld in Nederland de
grootste partij niet eens in de
regering komt, dat kan niet
meer in Suriname. Onder de
bevolking bestaat op tal van
terreinen nog veel te veel on
gelijkheid. We moeten in Suri
name naar een eigen systeem
en daarvoor is zo'n eenheid
spartij noodzakelijk. Voor re
volutionaire groepen zal er al
tijd ruimte zijn. Maar niet-re-
volutionaire groepen, die het
land weer achteruit willen
helpen, zullen we niet toe
staan. Zoals ik zei: een goede
controle op het land is de beste
garantie om gebeurtenissen zo
als op 8 december te voorkó
men".
Waarom gaan jullie Bouterse
niet helpen in Suriname?
„Zelf woon ik al sinds 1971 in
Nederland. Ik heb hier mijn
werk. Door middel van de liga
maken we gebruik van onze
aanwezigheid om de vijanden
van de Surinaamse revolutie
in Nederland te bestrijden.
Verder doen we niets anders
dan de banden met Suriname
levendig houden, want alleen
dan zal er ooit sprake kunnen
zijn van remigratie. Wij zijn
ook helemaal niet haatdra
gend. Als een man als Chin A
Sen zich bekeert en openlijk
toegeeft dat ziin politiek mis
lukt is en als hij meehelpt de
negatieve stemming rond Su
riname te keren, dan is ook hij
weer welkom".
JOS TIMMERS
