laus Barbie: geen kans op erechting in Nederland DE TRUC ZIT EV HET FILTER arlementaire enquête RSY is tiende sinds 1848 JNENL AND/BUITENLAND £etdóc0otvumt VRIJDAG 18 MAART 1983 PAGINA 13 HAAG De ko- de parlementaire en- naar de gedragin- van de overheid inza- het zieltogende sbouwconcern RSV, toe de Tweede Ka- nu definitief heeft Jjten, zal nummer tien de reeks parlemen- enquêtes die sinds zijn gehouden. De jwet van 1848 ver- de de Tweede Kamer :ht tot het houden Idit soort diepgraven- dderzoekingen buiten linisters om, waarbij gen onder ede kun- /orden gehoord. iquêterecht van de Ka mer moet worden beschouwd als het „zwaarste wapen" waarmee het parlement zijn controlerende taak kan uitoe fenen. Vandaar dat er in de afgelopen 135 jaar maar wei nig gebruik van is gemaakt. In 1887 werd het recht van en quête ook verleend aan de Eerste Kamer en aan de beide Kamers gezamenlijk. Tot nu toe zijn de enquêtes echter uit sluitend door de Tweede Ka mer uitgevoerd. Bij de RSV- enquête zal de Eerste Kamer evenmin worden betrokken. Binnenkort zal de Tweede Ka mer vaststellen, uit welke Ka merleden de RSV-enqüete- commissie zal bestaan en door welke deskundige buitenstaan ders de commissie zal worden begeleid. Na een periode van voorbereiding, waarin alle schriftelijke stukken van de afgelopen jaren over de be moeienis van de overheid met RSV worden bestudeerd, zal de enquêtecommissie getuigen gaan oproepen. Iedereen die een oproep krijgt, is verplicht voor de commissie te verschij nen en een getuigenis af te leggen. Verschoningsrecht De commissie kan ook minis ters en oud-ministers uitnodi gen, maar dezen behoeven niet op alle vragen te antwoorden. Als zij het verstrekken van be paalde informaties in strijd achten met het belang van de staat, mogen zij ervan ver schoond blijven die inlichtin gen te geven. Dat verscho ningsrecht geldt overigens ook voor ambtenaren en militairen (deze laatsten zullen bij de RSV-enquête wellicht ook aan bod komen omdat RSV veel marine-orders heeft uitge voerd), maar in dat geval kan de commissie vragen of de be trokken minister, bijvoorbeeld van Defensie, de zwijgzaam heid van één zijner burge rambtenaren of militairen te recht vindt. Van alle verhoren wordt een proces-verbaal op gemaakt. Als de enquêtecom missie met haar werk klaar is, maakt zij een eindverslag, waarin tevens alle processen- verbaal zijn opgenomen. In het eindverslag trekt de com missie een aantal conclusies en doet zij eventueel aanbevelin gen om geconstateerde mis standen in de toekomst te ver mijden. De allereerste parlementaire enquête werd gehouden van 1851 tot 1853. Het ging toen over een zaak die nu enigszins lachwekkend op ons over komt, namelijk over de hef fing van accijns op zout. Onze geschiedenis kent twee specta culaire parlementaire enquê tes, die van groot belang zijn geweest voor het nageslacht: de zogeheten Arbeidsenquête, die in 1886 en 1887 is gehou den (onderzoek naar sociale wantoestanden in fabrieken, waarbij vooral vrouwen- en kinderarbeid centraal stonden) en de enquête die tussen 1947 en 1956 is gehouden inzake het beleid van de Nederlandse „oorlogskabinetten" (het kabi net-De Geer en twee kabinet ten-Gerbrandy) in Londen. Overigens waren ook de eerste beleidsdaden van het kort na de bevrijding optredende kabi- net-Schermerhorn-Drees bij deze tot nu toe langdurigste parlementaire enquête betrok ken. Overzicht Een overzicht van de parle mentaire enquetes die sinds 1848 zijn gehouden: 1851-1853: Over de accijns op het zout. 1855-1857: Over de verdieping van de vaargeul in het Zwol- sche Diep en de daarbij beho rende landaanwinning. 1858-1861: Over de toestand van de Maas en de Zuid-Wil lemsvaart. 1861-1863: Over de Nederland se zeemacht (marine). 1873-1876: Over de Nederland se koopvaardijvloot. 1876-1878: Over de besmettelij ke longziekte onder het rund vee. 1880-1884: Over de exploitatie van de Nederlandse Spoorwe gen. 1886-1887: Over de arbeids toestand in fabrieken en werkplaatsen (Arbeidsenquê te). 1947-1956: Over het regerings beleid in de oorlogsjaren. In de afgelopen 135 jaar kre gen tien voorstellen vanuit de Staten-Generaal om een parle mentaire enquête te houden geen meerderheid. Zo werd bijvoorbeeld in 1854 een voor stel van het Tweede Kamerlid Rochussen verworpen om een enquête te houden over het misbruik van sterke drank. Nog maar zeven jaar geleden leed eveneens een enquele- voorstel schipbreuk. Het ging toen (1976) om een idee van het PPR-Tweede Kamerlid Leo Jansen en zijn PvdA-col- lega Arie van der Hek. Zij wil den een enquête naar het ge drag van multinationale on- dernemingep met vestigingen in Nederland. De Tweede Kamer heeft in deze eeuw een aantal uitge breide onderzoeken verricht of laten verrichten, die niet vallen onder het begrip „par lementaire enquête". Zo stelde het kabinet op aandrang van de Tweede Kamer in 1976 een commissie van drie „wijze mannen" aan, die een onder zoek moesten verrichtten naar de gedragingen van prins Bernhard in de zgn. Lock heed-affaire. In 1978 stelde de Kamercommissie van Verkeer en Waterstaat een onderzoek in naar het gratis verstrekken van vliegtickets aan politici (de „KLM-affaire"). Eveneens nog vers in het geheugen ligt het onderzoek dat twee com missies (één bestaande uit Ka merleden en één bestaande uit drie „buitenstaanders") instel den naar aanleiding van het aftreden van oud-CDA-frac- tieleider Aantjes. DICK VAN RIETSCHOTEN HAAG Ex-Ges ta- f Klaus Barbie, ge- op 15 oktober 1913 d Godesberg, zit een aantal weken igen in de Prison Mi- in het Franse Lyon. its waar hij gedu- een lange periode de Tweede We- rlog zijn wreedhe- uitoefende en mede oor de bijnaam :hter van Lyon" :g toegemeten, ïhiep er vooral plezier in slachtoffers hoogstper- de keel af te snijden, wordt hij verantwoor- gesteld voor de deporta- n duizenden Franse jo- daarbij ijverig geholpen ijn Franse ondergeschik- aul Touvier, René Bous- in Jean Leguay. Touvier irde honderden mensen Ise afkomst en wees voor executie, n werd wel veroordeeld, kreeg gratie van presi- ^ompidou en bracht het tand zelfs tot impressa- an de inmiddels overle- ieroemde zanger Jacques De beide andere heren zo mogelijk nog duivel in karakter. ;en beweging stelden ze en zijn metgezellen liet alleen volwassen jo- ar de gaskamers te zen- laar ook de kinderen. dat niet bij de nazi- was opgekomen en een grote mate van opleverde om zijn irsvak" uit te breiden, 's laatste treinzending >k op 12 augustus 1944 t Lyon met circa drie- trd joden. Deze stakkers amen helaas niet aan de itigingsdood, terwijl de ding van hun vaderland de drempel stond. Een [ruwelverhaal over zijn ten is het opblazen van inderd mensen in een ve even buiten Lyon. 'aren door Barbie en zijn 'erkers geselecteerde |enen die in een enorm elkaar werden vastge- met stevig touw. Daar in werden landmijnen itst op een zodanige wijze j de ontploffing niemand innen ontkomen aan het d van de uiteenspattende iieve materialen. Bij de op de knop van een van s's ellendige medewer- scheurden de lichamen Ie ongelukkigen op een Barbie wordt overgebracht naar de Prison Miltaire in Lyon. nauwelijks voorstelbare gru welijke manier volledig in niet meer te identificeren delen uit elkaar. Deze onderwijzerszoon met een gymnasiumopleiding had zich op 21-jarige leeftijd bij de SS gemeld onder num mer 272.284. Binnen die groe pering klom hij op tot Haupt- sturmftihrer en stond bekend, als zeer „anstandig und gründ- lich". Een andere lovende aan tekening uit zijn persoonsdos sier luidt: „Een gedisciplineerd en betrouwbaar man. Een goed beoordelaar, intelligent en niet behept met een aan het daglicht tredende zwakheid". Voor zijn vele „verdiensten" voor Hitiers rijk ontving hij onder meer het. IJzeren Kruis I. Barbie's operatiegebied be streek niet alleen Frankrijk. Nederland Zijn vernietigingswerkzaam heden op elementen die scha de konden berokkenen of af breuk deden aan het nazidom kregen eveneens gestalte in Duitsland, Rusland en Neder land. Over hetgeen hij in zijn geboorteland en de Sovjet- Unie heeft gepleegd is niet al te veel bekend. Met enige fan tasie mag men aannemen dat martelingen, jodenvervolging en executies tot het normale patroon hebben behoord. Eind 1940 verscheen Barbie in Am sterdam bij Referat IV, het la tere Judenreferat van de SD Aussenstelle. De toen nog re delijk vriendelijk ogende man verbleef daar tot 1 maart 1942 en ressorteerde onder de be ruchte SD-chef Willy Lages. >SKE EN WISKE HET BRETOENSE BROERTJE Al rechercherend kwam Bar bie in juni 1941 in het bezit van een geheime adressenlijst waarop de namen stonden vermeld van circa driehon derd joden. Dit adressenbe stand had de geslepen SD'er weten te ontfutselen aan próf.dr.David Cohen, de voor zitter van de Joodse Raad. De groep van driehonderd hield zich schuil in de Amsterdamse binnenstad uit angst voor raz zia's, arrestaties en de algeme ne furie van Hitiers trawan ten. Oorspronkelijk vertoefden zij in een werkdorp bij het Noord hollandse Wieringer- meer. Op een dag stapte Bar bie binnen bij professor Cohen om zogenaamd te onderhande len over de terugkeer van de mannen naar het werkdorp. De Joodse Raad trapte in de smerige list van Barbie en overhandigde de lijst met na men. Enkele dagen daarna werd de groep gedeporteerd naar het Oostenrijkse Maut hausen. Niemand keerde te rug, terwijl achtergeblevenen werden ingelicht over merk waardige doodsoorzaken van hun familieleden. Longonste- king, hartzwakte en bloedsom loopstoringen waren de meest voorkomende .„natuurlijke" oorzaken van meestal gezonde jongemannen. Een ander bloe derig verhaal is dat Barbie de later gefusilleerde ijszaakhan- delaar Ernst Israël Cahn in zijn zaak Coka tijdens de fe bruaristaking van 1941 met een asbak letterlijk de herse nen ingeslagen heeft. Volgens zijn eigen verklaring mepte hij „de mooie kale kop van deze jood open van boven tot aan de schouder". Herinneringen De thans 81-jarige mevrouw Charlotte Jacoba van Tonge ren uit Bilthoven heeft ook be paalde onprettige herinneren aan Barbie. Ze is er zeker van dat de oorlogsmisdadiger aan wezig is geweest bij de arresta tie wan haar vader Hermanus van Tongeren, destijds gene- raal-majoor bij het voormalige KNIL en een vooraanstaand grootmeester van de Nationale Orde van Vrijmetselaren in Nederland. De bejaarde vrouw weet zich met zekerheid te herinneren dat haar vader op 11 oktober 1940 door Barbie en zijn twee metgezellen Kalb en Kempin werd meegenomen na een vergadering van Vrijmet selaren in hotel Americain in de hoofdstad. De vrouw was door het drietal meegenomen in een auto om de verblijf plaats van haar vader in de stad aan te wijzen. Ze bedacht diverse smoesjes om hen om de tuin te leiden, maar daar tuinden de geroutineerde ja gers niet in. Het zoeken ten einde raad toch moe of meer beu, leverden ze Charlotte weer thuis af. Juist op dat mo ment liep haar argeloze vader naar binnen. Arrestatie was daarop een kwestie van minu ten. Vader Van Tongeren werd ondergebracht in het SS- kantoor dat vlakbij de Dam was gevestigd. Met een specia le vergunning kreeg men toe gang tot deze vesting voor be zoek. Met haar moeder be zocht ze enkele keren de ge vreesde burcht en voorzover ze zich kan herinneren be manden Kalb en Kempin steeds de loketten, terwijl Bar bie enigszins achteraf aan een tafel zat. Als hij grappen maakte moesten de anderen verplicht lachen. Vader Van Tongeren waarschuwde steeds voor Barbie (die zich in Am sterdam soms ook Weber liet noemen): „Hij is zeer gevaar lijk". !n maart 1942 werd Van Tongeren op transport gesteld naar Duitsland, waar hij op 29 maart 1942 overleed in het concentratiekamp Sachsen- hausen, volledig geknakt door de onmenselijke reis in een open treinwagon zonder eten en nauwelijks drinken. Op 1 april 1942 werd de familie Van Tongeren door Barbie hoogst persoonlijk ontboden voor een belangrijke mededeling: „Uw vader is overleden aan een dubbelzijdige oorontsteking. Hij is al verast". Korte tijd daarna zonden de Duitsers de urn met de as van de gecre meerde Van Tongeren via de Boliviaanse consul Ariënt Kappens naar de nabestaan den. Blijkens een mededeling van het Rijksinstituut voor Oorlogsdocumentatie in Am sterdam berust deze uiteenzet ting over Barbie vermoedelijk op juistheid. Scepsis Mevrouw Van Tongeren be weert dat ook haar broer Her manus, geboren op 6 oktober 1899 in Fort de Koch (Ned.In- dië) door Barbie is gedood op 9 september 1944 in Haarlem. Een mededeling die minder aannemelijk lijkt, alhoewel Barbie vanaf juni 1944 tot kort voor de bevrijding in ons land zou hebben vertoefd. Herma nus werd op 7 september 1944 van zijn kantoor in Heemstede gehaald. Kort tevoren waren drie Duitse officieren bij zijn woning aan de Herfstlaan 20 geweest. Mevrouw Van Ton geren houdt staande, dat ze in deze drie hoogeplaatsten Bar bie, Kalk en Kempin heeft herkend, hetzelfde groepje dat ook betrokken was bij de ar restatie van haar vader. Her manus van Tongeren, een werktuigbouwkundig inge nieur, was betrokken bij ille gale arbeid. Twee dagen na zijn arrestatie werd hij op weg naar de SS in Amsterdan in volle vaart uit een geblindeer de auto gemseten. Toen hij ge wond overeind strompelde maakten een long- en nek schot een einde aan ziin leven. Voowdat hij stierf schijnt hij aan iemand te hebben gezegd dat de moordenaars van zijn vader ook zijn beulen waren geweest. Ten aanzien van dit verhaal bestaat bij het RIOD scepsis. Het Wiesenthalfonds in Ne derland is nog niet tot een af gerond onderzoek gekomen betreffende Barbie's waslijst aan begane misdaden in ons land. De Franse autoriteiten zal om inlichtingen worden verzocht, zodat misschien het complete aandeel aan gruwe len van deze „slachter" in ons land boven water komt. Bo vendien lijkt het interessant te weten hoe Barbie vanuit ons land via de uit het Dujitse Memmingen stammende ODESSA-lijn (Organisation der SS-Angehörigen). Dat kan zijn geweest via het ontsnappingskanaal Bremen naar Genua of Bremen naar Rome. Verrassend snel heeft ODESSA kort na de oorlog een doeltreffend korps koe riers op de been gebracht en veel zware jongens laten over brengen naar Latijns-Ameri- ka, zodat Adolf Eichmann, Jo sef Mengele, Franz Stangl en Klaus Barbie. Klaus Barbie Geen kans Bij het Wiesenthal-instituut overheerst wel de mening dat Barbie voor zijn in ons land begane misdaden alsnog dient te worden vervolgd. Het zal vooralsnog een grote open vraag blijven of inderdaad tot berechting zal worden overge gaan. Barbie komt niet voor op de justitionele opsporingslij sten en bovendien geldt voor hem, net als voor ieder andere verdachte, hoogstwaarschijn lijk de regel „ne bis in idem". Met andere worden, men kan niet tweemaal worden gestraft voor dezelfde feiten. Vermoe delijk zal ook zijn verjarings termijn zijn verlopen en dan is er totaal geen kans meer op vervolging door een openbaar ministerie. De berechting in Frankrijk zal nog zeker een jaar op zich latenw achten. Mocht Barbie worden veroor deeld tot een vrij langdurige celstraf, dan zal, gelet op zijn ouderdom, de natuur wel als rechter optreden. In ieder ge val ontloopt Barbie in Frank rijk de doodstraf, aangezien deze inmiddels is afgeschaft. Oostbloklanden en in het bij zonder Rusland en Polen zou den geen enkele consideratie hebben betracht met een fi guur als Barbie. JACK KOOISTRA ledereen weet dat een sigaret met weinig teer en nicotine niet overloopt van smaak. Kortom je rookt wel heel licht, maar je hebt geen smaakvoldoening. Gelukkig is die tijd voorbij want nu is er ST. MORITZ SPECIAL. De enige lichte sigaret met dat prettige gevoel van een echte sigaret. En de truc zit in het filter. Het revolutionaire Astra filter laat het aroma perfekt door en in kombinatie met het cycloon effekt krijg je daardoor een smaak. De smaak van ST MORITZ SPECIAL, de enige sigaret met Astra filter. HOE WERKT HETASTRA FILTER EN WAT IS HET CYCLOON EFFEKT? Het Astra filter ishetenige filter dat gebruik maakt van aërodynamische principes. Het filtert de rook, laat het aroma door, en zuigt lucht aan via aparte kanaaltjes. Doordat de lucht met een grotere snelheid in de mond komt dan het aroma, ontstaat er een werveling., het cycloon effekt! En dat cycloon effekt zorgt ervoor dat alle smaakpapillen in uw mond kunnen genieten van ST. MORITZ SPECIAL Een revolutionaire vinding waaraan drie jaar onderzoek is voorafgegaanEn die u beslist moet proberen. SI MORITZ SPECIAL FILTER

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1983 | | pagina 13