Omwegen
Zoeterwoude dorp krijgt
in Siuyeung Chan z 'n
allereerste Chinees
Ja
Jager velde vuurwerkgooier
Caféruzie
liep uit
op een
steekpartij
STEEKPARTIJ OP NOORD WIJKS FIETSPAD
Zegge
schrijve.
ÊeicLeSou/io/nt
H LEIDEN/REGIO
CeidaeSomant
WOENSDAG 2 MAART 1983 PAGINA 5
Op mijn door land
kom ik graag mensen tegen. U kunt |^H.
mij telefonisch of schriftelijk vertellen
wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071
- 12-22 44 op toestel 10. door Ton Pielers
Honderd jaar voor Chris
tus: de Batavieren ko
men in ons land. Vijftig
jaar v.Chr.: de Romeinen
in ons land („ons land" is
verschrikkelijk oud; ook
toen het nog geen „land"
was). Rond 1574 zwier
ven de bloederige Span
jaarden rond Leiden en
maakten er in Zoeter
woude brandschattend
een potje van. A.D. 1983:
de eerste Chinezen ont
dekken Zoeterwoude,
het dorp dan.
Het is zover: Zoeterwoude
dorp heeft z'n eerste echte,
authentieke import-Chinees;
en meneer Siuyeung dat is
de voornaam, de achternaam
is Chan is een bijzonder
vriendelijke, uiterst voorko
mende en wellevende man,
die ofschoon klein van
postuur van plan is. via
z'n bedwelmende keuken,
het dorp van zijn vestiging te
gaan veroveren, maar dan
ook geheel en al.
Gouden sampan
De gouden sampan, die
Chan's Chinees-Indisch res
taurant symboliseert, begon
gisteravond haar, naar wordt
vertrouwd, behouden vaart
in de richting van: zullen we
vanavond maar eens niet
gaan chinezen? De zaak van
Siuyeung Chan kreeg als
naam en motto mee: „Golden
Year"; gouden jaar; met in de
sampan-zeilen behalve de
wind ook fiere, en hopeloze,
karakters, die dat gouden
jaar uitroepen. „Het wil zo
veel als „Goeie reis" zeggen;
goeie toekomst, goeie econo
mie. een goeie leven", vertel
de Chan me gisteren, toen de
stofzuiger een laatste ronde
door de lokaliteit met rood
laagpolig karpet maakte.
Want er is geen beter leven
dan een goed leven, wilde
heer Chan eigenlijk zeggen:
„Het moet een Golden Year
worden voor Zoeterwoude,
Nederland, Europa en de
hele wereld".
In twee seances werd de ope
ning gevierd. Bij de eerste
ronde dromden het Zoeter-
woudse college van B en W
met aan het hoofd een le
venslustige burgervader
Houdijk Ing. en rijkspoli
tiemensen en andere beamb
ten vol verwachting tezamen,
en weldra verlustigden zij
zich aan Woe tip ha (Chinese
garnalen) en niet minder aan
Tau sie ha (dezelfde garna
len, maar dan in zwarte bo-
nensaus), of aan Soo cha tin
kai, wat neerkomt op gebak
ken voortreffelijke kikker-
billetjes. Een enkeling waag
de zich aan Pak 1jan thou
fhou, maar wenste later dat
hij bij deze opzienbarende
inktvis niet de blokjes sojabo
nen had genomen. Onschuld
moet je houden.
Winkeliers
Chan's eerste lof werd hem
toegezwaaid, wat door
Siuyeung met buiginkjes in
dank werd aanvaard. De
tweede maaltijd, gisteravond,
werd, in alle drukte, toege
wijd aan het kleine maar
hooggeachte en degelijke
korps van Zoeterwoudse
winkeliers, die Chan zon
der kap en degen in hun
midden als collega opnamen
en, hem in de geest toezin
gend, al gauw de Tong koe
paa aap aansneden. Dat was
geen aap, in de gewone zin,
maar een geroosterde Peking
eend met typisch Chinese
champignons. Alsof je cham
pignons in allerlei uitgaven
kunt nuttigen. Enfin, de kop
is eraf, voor Chan. Zijn Gol
den Year nog geen Golden
Wonder is in-gegeten. En
nu maar wachten op dat gou
den jaar, langs het nieuwe
dorpsplein aan de Dorpstraat
met een kakelvers winkel-
centrumpje. Daar is Zoeter
woude mee verwend, eerlijk,
met dat pleintje; het heeft
nog nooit eerder een dorps
plein gehad. Hoewel, je hebt
altijd lui die er anders over
denken. En daarom ook blijft
het kakelen in Zoeterwoude.
Siuyeung is 32 jaar, jong
vooral. Met een wijze, aantik
kende bril op. Hij bood me
welriekende, zojuist verza
digde, koffie aan en nam zelf
een limonadeglas met die
koffie: „koffie lekker veel".
Hij keek vervolgens een
beetje verongelijkt om zich
heen: „zaak is te klein, jam
mer. Nu negen tafels, liever
tien. Maar goeie kwaliteit.
Zo. Nou, er kunnen heel wat
zitten hoor. Ja?" Veertig
eters, dat valt best mee. Die
zal je toch maar elke dag in
de buurt hebben.
Heer Chan's Golden Year
heeft, uiteraard, Chinese
trekken, maar hij weigerde
z'n zaak op te tuigen met die
bekende lampionnetjes. Geen
hanglampen met dat „echt
Chinese" hangwerk, met
koordjes, staarten en levende
landschapjes: „Dat wordt al
lemaal vies zo. Het gaat om
het eten en niet wat er boven
hangt. Zo. Goeie alles voor de
klanten. Nee hoor, het moet
hier fris en aangenaam zijn.
Zo". Niettemin verwacht
Siuyeung nog wel een paar
ronde lampen met vuurspu
wende draken. Die heeft hij
besteld in Hongkong; nog een
maand of wat kan dat duren.
Made in Hongkong
Het gesprek verliep nogal
moeizaam. Ofschoon heer
Chan al sinds '70 in ons land
woont, is zijn Nederlands nog
niet je dat. Maar hij doet z'n
best. Chan „was made in
Hongkong", maar leerde in
Den Haag zijn vrouw Wai-
fong kennen. Ze hebben een
dochterje van vijf jaar:
Kwokho geheten. Zo. Ha.
Terwijl de gouden sampan
van Chan vóór de afvaart al
wat lag te deinen op het Zoe
terwoudse binnenzeetje, be
gon de dorpsklok monotoon
zoals altijd in grafstem
ming het middaguur te
luiden. „Meneer Chan", zei
ik; „geachte Siuyeung, geen
paniek nu, u zult daar aan
moeten wennen. Met die
overstelpende herrie begin
nen ze hier 's morgens om
half acht al, en 's middags
klokke vijf doen ze het nog
eens dunnetjes over. Dat zijn
ze in Zoeterwoude al eeuwen
gewoon. Het heeft werkelijk
niets om het lijf. Volgens een
erfrecht of zo, denk ik".
Heer Chan begreep me niet
geheel en al, maar dat hin
derde niet, want hij woont
nog steeds in Den Haag. Dus
die half acht-klok hoeft hij
niet op z'n nuchtere maag te
slikken. „Nee, niet goed wo
nen, daar in Den Haag. Ik
hoop op huis in Zoeterwoude.
Hoorde van de aannemer, dat
hier een zaak begonnen kon
worden. Zoeterwoude, een
goeie plaats, met natuur en
goeie omgeving. Zo. De Zoe
terwoudse mensen hebben
veel zin in de Chinees. Denk
ik wel ja. Al reserveringen
voor het weekend. Wilt u iets
anders, iets sterkers?" „Als
het kan een tomatensap,
graag". Een beste tomaten
sap, mocht ik wel zeggen. D'r
hoefde niets meer bij; de jui
ce was perfect.
Ik meende te beluisteren, dat
heer Chan vijf jaar gekokke
reld heeft in Schiedam. Het
klonk een beetje als „schie-
top". Ik heb 't hem vier keer
laten zeggen, maar het bleef
schietop. Bijna zeven jaar
was hij kok in Den Haag.
Ook in Zoeterwoude wil hij
wel blijven koken („heel erg
ja"), maar Chan heeft de be
schikking over een goeie
chef-kok, die al kok in Hong
kong is geweest. Zo. „Een
goeie kok is belangrijk, an
ders alles kapot". Nu hoeft
daar op het dorpsplein met
Chan niets kapot te gaan,
want de 177 gerechten op de
gouden menukaart lachten
me veelbelovend en kokette
rend toe. En heel speciaal
ook. Alles bij Siuyeung is
heel speciaal. Zelfs z'n spe
cialiteiten zijn speciaal. Elke
dag is Golden Year open, ook
op zon- en feestdagen; van
12.00 tot 22.00 uur. Zo.
De jeugdkip
Ik wenste, dat ik Chinees
kon spreken als heer Chan
met moeilijk gemak z'n Ne
derlands hanteerde. Maar
dan zouden we niets aan el
kaar hebben, dacht ik maar.
Ha, zo. Op de kaart zonder
exuberante bedragen ont
dekte ik „het kindermenu".
„Ja, ik heb die speciale zorg
voor die kinderen", zo ad
strueerde heer Chan bij de
tocht door de kaart. Speciaal
kindermenu voor het gemid
delde schijntje: een kwart kip
(wellicht tau of ping), patat
en appelmoes, ijs. Alsof ik dat
al eerder had gehoord. En
achter elkaar heel speciale
Chinese gerechten op de
kaart. „Een beetje eng", zei
heer Chan, maar dat zal wel
anders bedoeld zijn geweest.
„Eng" waren ook de geroos
terde varkenskrabbetjes, heel
speciaal, en de Chinese soe
pen; „heel speciaal maken".
De spijskaart van deze Chan-
tempel der kostelijke erva
ring is „hele eng", met alles
speciaal gekruid; „ook die
kikkerbillen is een hele
enge". Netzogoed is er Euro
pees eten, vanzelfsprekend.
„U kunt uw eigen menu heel
zelf samenstellen: wat u
graag heeft kan erbij en wat
u niet graag heeft kan eraf.
Ook heel speciaal". Maar als
je je bepaalt tot pang pang ho
yong hai, zit je al goed bij
Chan. Nu vermoed ik echter
opeens, dat ik maar wat zeg,
Qf misschien is het wel juist;
maar dat zou me verbazen.
Lekkere trek
Zoeterwoude's eerste Chinees
in het dorp kwam vandaag
zorgzaam en kwiek over de
brug, met het fiat van de lek
kere trek van het gemeente
bestuur, dat nu wel zal uitkij
ken met de sampan in de
wielen te rijden. Onder de
twee overvloedige diners
volgens goed Chinees ge
bruik werd er gaandeweg ge
hikt en geboerd, en dat mag
je zeker Zoeterwoudenaren
niet kwalijk nemen hield
de sombere torenklok zich
koest, al werden de tijden
langzaam en lui weggeteld
door de uurslagen. Chan, de
man van Hongkong, had het
toch niet gehoord. Want heel
speciaal wenste hij z'n nieu
Burgemeester Houdijk proeft de soep in „Golden Year". Rechts de heer en mevrouw Chan.
we pappenheimers („Nou, we
komen even zitten") in de
watten te leggen. En dat is
hem gelukt. Volop. Aan de
Dorpstraat 8, 2381 EL Zoeter
woude, nog niet aangesloten
telefoon 01715-1652.
Gistermorgen, toen de koffie
in het „Gouden jaar" al bruin
was, was er nog even een in
gehouden paniekje achter de
counter. Hoe moest dat alle
maal op tijd in orde wezen?,
vroeg de kleine clan van
Chan zich af. Een handje
kreeg ik van mevrouw Chan,
allerliefste kleine Waifong;
maar een tumult van jewelste
was het in Zoeterwoudes eer
ste Chinese restaurant; van je
ping ping ping pong. Op de
achtergrond werden de laat
ste problemen verwerkt. Het
was zingen of praten, of pra
tend zingen (alleen het la
chen is herkenbaar en inter
nationaal). en de neerslag
schreef ik op: Ah, woen djo,
kodolèh jang jie. Pang ah.
Ohh. Maar dat kun je niet
bestellen. Zoeterwoude op de
Chinese schaats. Je zult er
ook, speciaal, kunnen afha
len, vermoed ik; maar dat
ben ik vergeten te vragen.
Eens kijken, hoe lang de
Chans het daar volhouden,
aan het nieuwbakken plein
tje van Zoeterwoude dorp,
tussen de gevestigde midden
standers die een paar duizend
inwoners „eng" willen bedie
nen. „Eng" schijnt toch wel
erg goed te zijn.
Tafelmanieren
Het laatste gebaar van heer
Chan dat me bijgebleven is,
was het op tafel zetten van
een zoete, witte Chinese wijn:
hoe koeler, des te lekkerder.
De naam ben ik vergeten.
Foei en fijn. bij de rijsttafel.
Bier? Nou nee. dat hoort ei
genlijk niet zo. Maar dat kun
je een Zoeterwoudenaar, tot
achter in de Weipoort, beslist
niet wijs maken. Laat
Siuyeung (wiens koffie in het
grote glas inmiddels volko
men koud was geworden) z'n
gang maar gaan; die brengt u
wel Chinese tafelmanieren
bij. En speciaal. Als het eten
eenmaal, met alle oprispin
gen, achter de rug is, zal heer
Chan nog iets trachten te slij
ten. Dat is dan een „echte
sterke Chinese" ophannes in
een likeurglaasje: de gou
deerlijke, doorgefourneerde
Moutai Kweichow, van 63
procent. „Lijkt een beetje op
jenever, maar dan na de
maaltijd: te sterk voor vóór
de maaltijd. Speciaal. Niet te
geloven ja". Het moet het
drankje zijn geweest, dat
oud-president Nixon achtero
ver sloeg toen hij in Peking
op bezoek was; nog vóór die
andere schandalen. Het zit in
een wit plastic flesje, dat het
uiterlijk heeft van een
smeerolieflacon.
DEN HAAG/LEIDEN --
Zes maanden gevangenis
straf waarvan drie maan
den voorwaardelijk, met
aftrek van voorarrest was
gisteren de eis van de offi
cier van justitie bij de
Haagse rechtbank voor
een 20-jarige Leidenaar.
De man had op 31 oktober
vorig jaar een 23-jarige
plaatsgenoot ernstig met
een mes verwond. Het
voorval had 's nachts
plaats in een café aan de
Steenstraat.
Volgens de verdachte werd
hij door het slachtoffer in
een hoek gedreven en trok
hij het mes uit noodweer. De
23-jarige Leidenaar zou zijn
kleine en tengere plaatsge
noot hebben uitgedaagd.
Deze zei daarop bereid te zijn
het buiten uit te vechten.
Voordat hij de uitgang kon
bereiken werd hij echter
beetgepakt, in een hoek ge
gooid en gestompt en gesla
gen. De verdachte verdedig
de zich met zijn stiletto,
waarmee hij het slachtoffer
onder meer in zijn maag en
lever stak. Deze is overigens
weer redelijk hersteld van
zijn verwondingen.
De lezing van de verdachte
werd bevestigd door een
paar getuigen. Het slachtof
fer beweerde eerst onver
wacht te zijn gestoken, waar
na hij tot de aanval zou zijn
overgegaan. De Leidenaar
stond daarnaast ook nog te
recht voor een tweede zaak
op 7 september. Bij die gele
genheid zou hij iemand in
winkelcentrum De Koper-
molen in de Merenwijk heb
ben mishandeld die hem had
bespot. Daarbij werd gebruik
gemaakt van kettingslot en
mes, maar zijn tegenstander
van toen liep geen ernstige
verwondingen op.
„Je bent wel een agressief
jongetje", verklaarde de pre
sident van de rechtbank, mr.
Kootte gisteren. „Je hebt
verteld dat je dat mes alleen
maar bij je hebt om bijvoor
beeld een appel te schillen.
Ik wil wel geloven dat de
mensen uit Suriname grote
fruiteters zijn, maar dit mes
wordt wel erg makkelijk
voor andere zaken getrok
ken", aldus Kootte.
De advocaat van de verdach
te meende dat er sprake was
geweest van zelfverdediging.
„Mijn cliënt was niet uit op
een vechtpartij. Hij heeft nog
geprobeerd om weg te ko
men, maar werd in het nauw
gedreven. Het is aannemelijk
dat hij gezien zijn lengte en
postuur een minderwaardig
heidscomplex heeft en zich
gauw beledigd voelt", aldus
de advocaat, die ontslag van
rechtsvervolging of een
voorwaardelijke straf be
pleitte. De rechtbank doet
over veertien dagen uit-
Geen krant ontvangen? Bel tussen
18.00 en 20.00 uur. zaterdags tussen
14.00 en 15.00 uur. telefoonnr. 071-
122248 en uw krant wordt nog dezelf
de avond nabezorgd.
DEN HAAG/VOOR
SCHOTEN Een aanval
van drift aan het einde
van 1982 leek gisteren een
46-jarige Voorschotenaar
bij de Haagse rechtbank
duur te komen staan. Op
29 december vuurde hij
met zijn jachtgeweer een
patroon hagel af op met
vuurwerk gooiende jon
gens. Gisteren hoorde hij
de officier van justitie ne
gen maanden gevangenis
straf waarvan vijf maan
den voorwaardelijk tegen
zich eisen voor deze daad,
waarbij een 17-jarige
Voorschotense winkelbe
diende licht werd ge
wond.
De officier van justitie achtte
poging tot zware mishandeling
bewezen. De Voorschotenaar
ergerde zich al enige tijd aan
de vooravond van de jaarwis
seling aan een groepje jonge
ren, dat in de galerijen van het
winkelcentrum Noord Hofland
voortijdig vuurwerk afstak.
Zijn woning bevindt zich daar
vlakbij. Toen zijn kinderen na
weer een paar knallen huilend
naar beneden kwamen was
voor hem de maat vol. Hij ging
naar buiten en dreigde met
maatregelen, waarbij hij vol
gens een getuige een mes zou
hebben getoond, hetgeen door
hemzelf overigens werd ont
kend.
De vuurwerkgooiers begonnen
vervolgens stenen uit straat te
halen en één van hen gooide
daadwerkelijk een steen, die
de verdachte aan de hand trof.
Deze werd razend, haalde zijn
jachtgeweer dat nog bij de
hand in het schuurtje stond
omdat hij dezelfde dag nog
had gejaagd en vuurde twee
patronen hagel af. De winkel
bediende kreeg een kogeltje
onder het oor en in de linker
wang. Bij de behandeling in
het ziekenhuis werd gesteld
dat deze kogeltjes er op den
duur vanzelf uit zullen komen.
„Ik kan me voorstellen dat U
zich ergerde aan dat imbeciele
gedoe met vuurwerk, maar dat
is geen reden om in de be
woonde wereld op mensen te
gaan schieten", aldus mr.
Kootte, president van de
rechtbank. Over de schootsafs
tand bestond nog enige ondui
delijkheid. Volgens de ver
dachte was dat 50 meter ge
weest, omdat hij wist dat die
afstand niet dodelijk kon zijn.
Vast stond dat hij via de grond
had geschoten, hetgeen vol
gens de officier van justitie
niet als een verzachtende om
standigheid gold, aangezien de
kogeltjes door de ondergrond
van tegels juist daardoor een
extra versnelling zouden heb
ben gekregen.
Terreur
genoeg gestraft. „Mijn cliënt
hééft van 29 december tot 11
januari in een cel van het poli
tiebureau van Wassenaar geze
ten. Hij is nu zijn jachtakte en
zijn geweer kwijt, en zal wel
licht nooit meer zijn geliefde
hobby mogen uitoefenen. Hij
heeft nooit de bedoeling gehad
om iemand te verwonden. Dat
zoiets kon gebeuren is mijns-
inziens begrijpelijk. De wijk
Noord Hofland in Voorschoten
wordt al enige tijd geteisterd
door een groep vernielzuchtige
jongeren, die ook weer met dat
vuurwerk bezig waren. Het is
straatterreur, waar de politie
van Voorschoten tot nu toe
weinig aan heeft kunnen
doen", aldus de advocate, die
pleitte voor vrijspraak.
De Voorschotenaar had veel
spijt van zijn onbezonnen
daad. „Ik zal nooit meer een
jachtgeweer in huis hebben",
stelde hij gisteren. Uitspraak
over twee weken.
DEN HAAG/NOORD-
WIJK Een tijdlang
werken in een revalida-
tie-inrichting, dat werd
gisteren overwogen door
de Haagse rechtbank bij
wijze van straf voor een
18-jarige Warmonder die
een 62-jarige Noordwijkse
fietser ernstig met een
<mes had verwond op 5 no
vember 1982. „Dan kan je
zelf eens zien wat je aan
richt", stelde de president
van de rechtbank, mr.
Kootte gisteren. De nade
re details van deze straf
worden verder uitgewerkt
op een vervolgzitting van
deze zaak op 15 maart.
De officier van justitie had
overigens negen maanden ge
vangenisstraf geëist waarvan
ijf maanden voorwaardelijk
omdat hij poging tot doodslag
bewezen achtte. De aanleiding
tot de steekpartij was niet he
lemaal duidelijk. De Warmon
der viel met twee andere jon
geren fietsers lastig op het
fietspad aan de Van Berckel-
weg in Noordwijk. Daarbij zou
het slachtoffer genoodzaakt
zijn geweest af te stappen. Hij
voelde zich bedreigd en trok
een mes, waarmee hij de War
monder in het been zou heb
ben gestoken. De Warmonder
trok vervolgens ook een mes
en bracht een paar levensge
vaarlijke verwondingen toe.
Het slachtoffer is daarvan ove
rigens hersteld.
De advocaat van de verdachte
achtte verminderde toereke
ningsvatbaarheid van toepas
sing, daarbij gesteund door een
rapport van een psychiater
„Mijn cliënt heeft het niet
makkelijk gehad. Op 12-jarige
leeftijd heeft hij hersenvlies
ontsteking gehad. hetgeen
hem mogelijk nog altijd prik
kelbaar maakt. Ook zijn zijn
ouders gescheiden", aldus de
advocaat, die meer heil zag in
een voorwaardelijke straf. Dat
wordt nu mogelijk een „werk
straf", waarbij de verpleegin
richtingen Leytenrode in Lei
derdorp het Zeehospitium
Katwijk gisteren werden ge
noemd.
Uitvoering
Vox Laeta
ROELOFARENDS-
VEEN Het beroemde
Veense koor „Vox Laeta"
ontvangt aanstaande za
terdagavond 5 maart in de
r.k. parochiekerk „St. Pe
trus Banden" in Roelofa-
rendsveen de gemengde
zangvereniging „Ooster-
heide" uit Oosterhout als
gast. Dit koor bestaat uit
ongeveer tachtig leden.
Gezamenlijk zullen de ko
ren die avond vanaf half
negen een gevarieerd pro
gramma ten gehore bren
gen.
„Vox Laeta" onder leiding van
Jan van der Meer brengt twee
werken van Gabriël Fauré ten
gehore. Na de pauze kan men
genieten van de zang van het
gastkoor uit Oosterhout onder
leiding van Hans Sterren. Een
grote verscheidenheid aan
werken van onder andere
Beethoven, Mozart en Vivaldi
zal worden vertolkt. Voor de
donateurs van „Vox Laeta" is
de toegang gratis op vertoon
van de donateurskaart voor dit
seizoen. Voor niet-donateurs
bedraagt de toegangsprijs
ƒ7.50 per persoon, (voor 65
plussers en jongeren onder de
18 jaar: 4.-).
Zegge en schrijve vragen wij slechts één nieuwe abonnee
voor een luxe Parker balpen
_als nieuwe abonnee I
van de Leidse Courant
Adres_
Postcode/Plaats_
Betaald wordt per maand (met automatische afschrijving) a
per kwartaal
a luxe Parker balpen naar:
Stuur
Naam
Adres
Postcode/Plaats_
Telefoon
I
I Stuur deze bon in open envelop -geen postzegel
I plakken- naar: Leidse Courant, Antwoordnummer 232,
^2500 VG Den Haag
