„Ik kan niet zeggen dat ik superf anatiek ben"
Ja
BASKETBALINTERNATIONAL MARIJKE KLOS:
Trainer (1)
Blijft de trainer wel. of gaat-ie alsnog weg? Het is een
vraagstelling die in dit jaargetijde de gemoederen bij de
meeste voetbalverenigingen danig bezighoudt. De enige
wijze om gonzende geruchten de kop in te drukken, dan
wel naar het rijk der fabelen te verwijzen, is dan een stuk
je van de voorzitter in het eigen clubblad. John ter Beek,
de eerste man van de afdelingsvereniging VNL begreep
dat en liet dan ook een stukje van zijn hand in het VNL-
blad verschijnen. Op zich wellicht niets bijzonders, maar
door de ludieke wijze van schijven aardig genoeg om even
een stukje te citeren.
Hoewel we over VNL nog niets in de krant hebben
gelezen, „gonst" het ook bij ons in de club. Blijft hij wel,
blijft hij niet. Welnu, ik kan jullie zeggen dat het bestuur
en G. van Eijk besloten hebben na dit seizoen uit elkaar te
gaan.
Even voor de duidelijkheid; de heer van Eijk verlaat
VNL, het bestuur blijft...
Gewicht
De powerliftploeg van LKV De Spartaan promoveerde af
gelopen weekeinde naar de hoogste landelijke afdeling.
Onder redactie van Gert Jan Onvlee
Een prestatie van formaat, mogen we wel stellen, om niet
te zeggen, een prestatie van gewicht. Want: er gaan wat
gewichten om in dat powerliftspel. Waar een meer dan ge
middelde gewichtheffer als Dio Deegenaars bijvoorbeeld
zeer tevreden rondloopt als hij in de twee gekende stoot-
en trekvormen zo'n driehonderd kilo omhoog heeft ge
bracht, daar draaien de betere powerlifters op de onderde
len „deadlift" en kniebuigen hun handen al niet meer om
voor zo'n 280 kilogram in één keer.
Totalen die het naar de idee van de Hutspo(r)tredactie be
slist billijken daar (met twee prenten) nog eens fotogra
fisch op terug te komen.
Ter lering ende vermnaeck (en om eens te vergelijken)
derhalve op plaatje nummer één een bankdrukoefening
waarmee in de regel „slechts" zo'n 120 kilogram omhoog
wordt gehouden en op prent nummer twee een net door
Leidenaar Sam Holswilder voltooide actie bij het kniebui
gen.
Waarbij u een al imponerend gedeelte van de 280 kilo's
achter de terecht verheugde Sam in beeld ziet gebracht...
Dromen
Een vraagje. Was het u bekend dat Roodenburg de groot
ste, echt Leidse voetbalvereniging vormt? Dat UVS als
tweede volgt en afdelingsvereniging Leiden op een ver
rassende derde plaats? Wist u dat?
Troost u: wij van Hutspo(r)t tot vorige week ook niet. Het
feit dat de voetbalvereniging Leiden toen in haar clubblad
een interessant lijstje afdrukte, deed ons evenwel in het
rijtje der „weters" plaatsnemen. Een rijtje waarin ook u
zitting kan nemen als u het nu volgende, onder dankzeg
ging aan Leiden geplaatste, staatje even doorneemt. Een
staatje overigens, waarop LSVV (behalve de „L" niet
overdreven Leids) ontbreekt.
Elftallen:
01. Roodenburg
02. UVS
03: Leiden
04. DOCOS
05. Lugdunum
06. LFC
07. ASC
08. Leidse B.
09. Sleutels
10. VTL
11. VNL
12. Oranje Gr.
13. ZLC
14. LDWS
15. Unitas L.
16 VNA
sen. dam. A B C D E F Tot.
12 4 5 5 4 3 4 37
13 1 2 2 4 4 4 4 34
15 2 2 3 3 2 2 1 30
10 4 333222 29
10 4 1 2 2 1 1 2 23
8 1 2 3 4 2 2 22
8 11—111 13
6 1 1 1 1 2 1 13
Dromen (2)
Een lijstje met speelmogelijkheden, trouwens. Met name in
het kader van mogelijke fusies kan immers met deze (zeer
relevante) informatie een aardig eindje weg worden gefi
losofeerd. En wij van Hutspo(r)t zouden wij van Hutspo(r)t
niet zijn, als we dat niet even zouden doen. Even wegdro
men en de mogelijke ontwikkelingen in de komende vijf
jaar eens doornemen.
Neem nu die drie verenigingen die op de Boshuizerkade
de mogelijkheden tot een eventueel samengaan bezien.
VNA, Leidse Boys en Oranje Groen, de Na Afloop van Ar
beid in het Oranje Groen voetballende Leidse Boys, dus.
Staan Leidse Boys (8ste), Oranje Groen (12de) en VNA
(16de en laatste) nu op weinig uitzichtrijke posities, na dat
samengaan zou de vereniging in grootte (30 elftallen) on
middellijk opklimmen naar de met DOCOS gedeelde vier
SPORT LEIDEN £etdóc6otvicutt ZATERDAG 26 FEBRUARI 1983 PAGI]
Damesvoetbal
WOUBRUGGE De
voetbalvereniging
Woubrugge is van
plan met een dames
team deel te gaan ne
men aan de competi
tie. Op dit moment
wordt er op de maan
dagavonden al druk
geoefend. De vereni
ging kan best nog wat
voetballende dames
gebruiken. Geïnteres
seerden kunnen zich
melden bij mevr.
Noordergraaf (tel.
01729-8484) of bij se-
kretaris J. Voets van
de vereniging (tel.
01729-8457).
Sportvijfkamp
LEIDEN De Universitaire
Sporthal zal op 29 en 30 april
het décor vormen voor een
Sportvijfkamp.
Uit twintig personen bestaan
de „selecties" van LUSV (vol
leybal), BV Leiderdorp (bas
ketbal), Saturnus (handbal),
Scylla (tafeltennis) en BC Tet-
tero (bowling) zullen elkaar bij
vijf verschillende takken van
sport gaan bekampen, voora
leer tijdens een gezellige af
sluitende avond in het club
huis van Saturnus tot de prijs
uitreiking kan worden overge-
Zaalhandbaltoernooi
voor lagere scholen
LEIDEN In samenwerking
met de jeugdcommissie van de
handbalvereniging Saturnus,
houdt de Leidse sportcommis-
sie op de zaterdagen 19 maart
en 16 april een zaalhandbal-
toernooi voor lagere scholen.
Het evenement, dat in de Vijf
Meihal wordt verspeeld, be
looft een groots opgezet gebeu
ren te gaan worden, maar
liefst 22 scholen uit de Leidse
regio hebben zich tot nu toe
aangemeld. De teams zullen
vanzelfsprekend in leeftijds
groepen worden ingedeeld.
Kwartfinales l|ed
zaalvoetbalbeker ïId
LEIDEN De kwartfinales van de Leids r
kercompetitie zullen op woensdag 16 r
worden afgewerkt. De wedstrijden Inte
Bax en ROAC '79 - Fer van Duuren word 'nl£
de Lissese THB-hal gespeeld, de partijen
ken Landbouw - Van Gerven de Jong en
schuur - VWL zullen plaatsvinden in de
bak in Voorhout.
Overigens zullen de „Leidse" zaalvoetbalt ,n zi
die uitkomen in hoofd- en eerste klasse, di p0£
zoen voor nog een beker gaan strijden. De
petitieleider zaalvoetbal van de Afdeling ^er€
den heeft overschietende „vrije" zaalurei ,ven
nut om een bekerstrijd om de Leidse Coi bev
Cup te organiseren. De bekercompetitie z n w
de maanden april en mei worden afgewer
LEIDEN Heel nuchter
en zakelijk vertelt zij haar
verhaal. Ergens halverwe
ge dat relaas een uit
spraak die gerust type
rend genoemd mag wor
den: „Ik kan niet zeggen
dat ik superfanatiek ben.
Ik wil gewoon eens kijken
hoever ik in de top kan
komen zonder al te veel
andere leuke dingen te
moeten laten schieten".
Zie daar de gezonde aan
pak van basketbalster Ma
rijke Klos, 22 jaar en al
weer twee seizoenen deel
uitmakend van het natio
nale team. Een plek, die
zij veroverde door zich bij
het toen nog als Parker
door het leven gaande
Leiden in de kijker te spe
len. Inmiddels heeft zij
Leiden de rug toegekeerd.
Het team degradeerde uit
de eredivisie, hetgeen
voor Klos aanleiding was
naar een nieuwe club uit
te zien. Het gevolg van
haar wens om op het
hoogste plan te blijven
uitkomen, is dat Marijke
Kies een aantal keren per
week met de auto naar
Rotterdam-Zuid reist om
daar voor de gelijknamige
club in actie te komen. De
visie van een Leidse stu
dente pedagogiek op haar
„af en toe uit de hand lo
pende" hobby.
Enige weken geleden is Ma
rijke Klos opnieuw opgeno
men in de nationale selectie.
Aanvankelijk zag het daar
niet uit. Er ontstond wat pa
niek over een rugblessure,
die, naar werd gevreesd, zo
ernstig was, dat Marijke Klos
nimmer meer in actie zou
kunnen komen. „Ach, een
hoop kouwe drukte. Ik werd
naar een dokter op Papendal
gestuurd. Moest ik om half
zes opstaan om daar op tijd te
zijn. Zegt die dokter, wat zie
je er slecht uit. Ja gek hè, als
je om half zes bent opge
staan. Maar die man had er
toch weinig vertrouwen in.
Ik had namelijk ook last van
een voorhoofdsholte-ontste
king en dat in combinatie
met die rugblessure, dat kon
helemaal niet volgens die
man. Terwijl het gewoon een
familiekwaaltje is, ik ben
lang en heb ik altijd wel wat
last van m'n rug gehad".
Dat Klos terecht wat minder
pessimistisch was dan de be
handelend geneesheer moge
blijken uit het feit, dat ze nu
al weer enige maanden in
Rotterdam actief is en ook
weer voor het Nederlands
team is uitgenodigd. Het laat
ste nationale samenzijn stam
de van vorig jaar augustus
toen Nederland in de Tsje-
choslowaakse hoofdstad
Praag deelnam aan een zes-
landentoernooi met sterke
Oostblok-ploegen. De Neder
landse dames behaalden daar
een verdienstelijk vierde
plaats. Marijke Klos was
daar, gelet op de omstandig
heden bepaald niet ontevre
den over: „We speelden ei
genlijk met een totaal ver
nieuwde ploeg. De speelsters
zijn met gemiddeld 22 jaar
bovendien vrij jong. Wat dat
betreft zullen we het nog
moeilijk krijgen om het nog
al hoge niveau waarop de
Nederlandse damesploeg tot
nu toe speelde, te kunnen
handhaven".
Straffen
„Na Praag hebben we, zoals
gezegd, niet meer gespeeld.
Inmiddels zijn de voorberei
dingen voorzichtig van start
gegaan, de selectieprocedure
is achter de rug en deze
week speelden we vriend
schappelijk tegen Israël. De
eigenlijke voorbereidingen
beginnen pas als de competi
tie is afgelopen. In april gaan
we weer trainen voor de
toernooien. Ons eerste doel is
dan in mei het behalen van
de kwalificatie voor de Euro
pese kampioenschappen die
in september worden gehou
den. Heel misschien zit er
ook deelname aan de wereld
kampioenschappen in Brazi
lië in". Dat dat bepaald niet
eenvoudig zal zijn beseft Ma
rijke Klos terdege. „In de
voorronde voor de EK zitten
we in één groep met Zwe
den, Frankrijk, Denemarken
en Schotland. Die laatste
twee kunnen we makkelijk
hebben, maar aan het andere
duo en dan vooral vooral
Zweden zullen we een
hele kluif hebben. Vanwege
de te verwachten tegenstand,
maar ook omdat onze selectie
arm is aan guards. Niet dat
er in Nederland geen goede
spelverdelsters rondlopen,
maar de goeie (Gerda de
Ridder, Lia van Reems) heb
ben diciplinaire straffen ge
kregen, ze worden voorlopig
niet meer geselecteerd. Het
gevolg van een avondje stap
pen in Praag. Heger en Wal-
laart hadden het verboden,
maar ze gingen toch", zegt
Klos lachend. En dan ineens
één en al onschuld: „Maar ja,
dat kan natuurlijk ook niet,
aan de vooravond van een
belangrijke wedstrijd gaan
stappen. Schandelijk".
Gek
Marijke Klos basketbalt al 8
jaar. Door moeilijkheden met
de coach heeft zij, zelfs een
paar keer achtereen, bedankt
voor een plaats in de natio
nale selectie. In 1981 was zij
Eelman „toevallig" terug bij Noordwijk
toch bij de geselecteerden
van het jong-Oranjeteam
voor het kersttoernooi in
Zweden. Daarna werd be
kend, dat zij opgenomen was
in het nieuwe nationale
team, dat inmiddels een
nieuwe coach had, de Tsjech
Wladimir Heger. Een „prima
trainer", aldus Marijke. „Hij
zorgt tenminste voor sterke
tegenstanders. Zo konden we
vorig voorjaar meedoen aan
een top-toernooi in Emme-
loord. En daarna aan het ge
beuren in Praag. We hebben
daar 13 wedstrijden kunnen
spelen en bovendien hebben
we er een trainingskamp ge
had. Dat was erg zwaar, wel
drie keer per dag trainen. In
Nederland zegt men al dat je
gek bent als je drie keer per
week basketbalt, zoals wij nu
doen. Maar in de Oostblok
landen wordt door elke top-
ploeg zo hard getraind. De
mentaliteit is daar veel har
der en de spelers en speel
sters zijn gedisciplineerder".
Wat Marijke Klos tijdens
kijkjes in de Tsjechische bas
ketbalkeuken is opgevallen,
is dat de jeugd veel vroeger
enthousiast wordt gemaakt
voor de sport. De trainingen
zijn talrijk, maar worden wel
in afwisseling met andere
sporten gegeven. Een voor
deel van de Tsjechische orga
nisatie vindt Marijke Klos de
betere regelingen die met
scholen en werkgevers kun
nen worden getroffen. Ze
vindt echter dat zij het zelf
„niet slecht heeft getroffen":
„De studie pedagogie heeft
niet zo'n strak en druk bezet
rooster en is dus prima te
combineren met top-basket-
bal". Over haar eerste sei
zoen bij Rotterdam-Zuid: „In
het begin verliep het nogal
stroef. Ze waren niet gewoon
om met een center te spelen,
dus zij moesten aan mij wen
nen en ik aan hen. Op dit
moment draait het alle
wel lekker. We staan v |4q
in de competitie en eig< an t
gaat het per week beter echt
ahlö
Verslaving
Om helemaal aan haar
slaving", zoals zij haar
ketbal-manie noemt,
moet te komen, traint R
ke Klos dit seizoen bij
oude club Leiden een
jeugd in de leeftijd van
17 jaar. Iets waaraan zij
waarde hecht. „Om het
ketbal naar een beter ni
te tillen er enthousif
voor te kweken, moet
jeugd goed opleiden,
het kader daarvoor
breekt nogal eens". Ook
zij graag wat meer inzet*
de topclubs zien voor he>
mesbasketbal: „Voor de
renploeg zetten club en s
sor alles opzij. Voor de di
kunnen er soms niet
een paar schoenen af. E
misschien wel zo dat het
van dames niet zo aan
kelijk is, maar het
naar goede techniek is
toch zeker wel", aldus R
ke, die, naar haar toeko-,
verwachtingen gevr;
antwoordt: „Men zegt da
mes de top in deze spor|ue
reiken als ze ongevee!a(.rHt
ib- «ril
Overigens sluit Marijke
een rentree in Leiden
uit. Voorwaarde daarv
echter dat de Leidse
weer naar de
moveert: „Ja, het is
fijner om in Leiden te
nen spelen. Al was het
omdat ik dan weer
de fiets naar de
want drie kwartier
auto is ook niet
MARILOU DEN
MAARTEN
HAARLEM/NOORDWIJK John
Eelman keert terug naar Noordwijk.
De in Haarlem woonachtige oefen-
meester die van 1973 tot het seizoen
1979/1980 al zeven seizoenen in Noord
wijk werkzaam was, volgt de naar de
Heemsteedse zondaghoofdklasser RCH
vertrekkende Piet Buter op.
Eelman verliet Noordwijk na zijn ze
vende jaargang als amateurkampioen
van Nederland. De Haarlemmer zag
geen kans zijn MO studie lichamelijke
opvoeding te combineren met het trai
nerschap van zaterdagploeg Noordwijk,
maar bleef wel actief bij zijn zondags
club, DCG. Een vereniging die Eelman
overigens aan het eind van dit seizoen
nu wel zal verlaten. Eelman: „Ik heb
Hetgeen in dat verband vanzelfsprekend de eer te na
komen van de KPC (Kikker Polder Combinatie), de
UVS en Lugdunum gevormde combinatie zou met 66
tallen niet alleen de zondagse hoofdklasse op zeker berc.,
ken, maar ook in grootte eenvoudig de eerste plaats pa
ken. Totdat Leiden, DOCOS en ZLC op hun beurt ha
zouden toeslaan. Met 74 elftallen zou MMMMM (Met Me
Mors Meer Mans) overtuigend de kop pakken om
vooralsnog niet meer af te geven.
De juiste stand in het Leidse op dat moment: 1. MMMM
74; 2. KPC 66; 3. Roodenburg 46; 4. VWL 45;
NAAOGLB 30; 6. LFC 23; 7. ASC 22; 8. Unitas Leiden
Een momentopname die duidelijk maakt dat slecl
NAAOGLB fusietechnisch gezien nog groter zou kunm
groeien (Roodenburg fs immers Noord, ASC eigenli
Oegstgeest). Met LFC wordt, ook al omdat NAAOGLB g
woon niet klinkt, besloten tot de oprichting van de LB1
(Leidse Boshuizerkade Football Club) en met 53 elftali
wordt de derde plaats een feit. Triest eenzaam en echt
leen resteert dan, met zeven seniorenteams en zom
jeugdelftallen, Unitas Leiden.
Maar voorzitter Cor Sip, de absolute tegenstander
welke fusie dan ook, droomt, zulks in tegenstelling tot
redactie van deze rubriek, ook dan nog gewoon door.
K(l)apstuk
Kees: „NAAOGLB?"
mijn studie inmiddels met goed gevolg
afgemaakt, waardoor ik weer bij een
zaterdagclub kan gaan trainen".
Dat juist Noordwijk die zaterdagclub is
geworden, noemt de bij de roodwitten
zo succesvolle Eelman „toch wel toe
val". „Het feit dat ik komend seizoen
weer de mogelijkheden heb om me met
een zaterdagvereniging bezig te hou
den, gecombineerd met het gegeven dat
Buter aan het eind van dit jaar ver
trekt, heeft me in feite bij Noordwijk
teruggebracht". Overigens een beslis
sing die zeker niet met tegenzin is ge
nomen. „Ik heb bij Noordwijk indertijd
een prettige tijd gehad. Als je dan de
kans krijgt terug te kunnen keren bij
diezelfde vereniging, is het logisch dat
je op zo'n aanbieding ingaat".
de plaats. Een positie die bijvoorbeeld door de VVV /T
zamelde Vliet Verenigingen) zou kunnen worden aangïr v
tast. VTL, Sleutels LDWS en VNL komen K*'*' —«ah-.
tueel samengaan immers niet alleen op een
breid complex, maar ook tot een totaal van 45
John Eelman.
Marijke Klos
verzorgen.
vertrok bij Leiden, maar
blijft bij haar oude club wel jeugdtrainingen
