yr T m Genootschap „Unquendor in huis-discussies bijeen „Frans Tweedehands", nieuw jongerenproject Rotterdam fc KUNST/BINNENLAND £eidM<2owiant WOENSDAG 16 FEBRUARI 1983 PAGINA|^ Sören Lerby getrouwd met Willeke Alberti BLARICUM - In haar woonplaats Blaricum is Willeke Alberti gisteren in het huwelijk getreden met Sören Lerby, de Ajax-middenvelder, die binnenkort gaat voetballen voor Bayern München. Naar zij liet weten vestigen beiden zich binnenkort in de omgeving van München. Zij kent Lerby sinds twee jaar via haar vader die Ajax-supporter is. Het is het der de huwelijk van Willeke, die eerder trouwde met Joop Oonk en John de Mol, beiden amusementsbemidde laar. Het huwelijk had in stilte plaats temidden van familie en enige ken nissen. Naar verluidt had Sören Ler by veel geld gevraagd voor een hu welijksfoto. TIEN JAAR NA DOOD TOLKIEN: Jongenskoren in Bachs tijd anders van klank dan huidige BERLIJN Jongenskoren in de tijd van Johann Sebastian Bach waren anders van samenstelling en klank dan de huidige Bachkoren. Dit is naar voren gekomen uit een onderzoek door medische en muziekwetenschappelijke deskundigen van dq. Karl-Marx-Universiteit in Leipzig. Uit notities van Bach over de koorzangeres over wie hij beschik te kan afgeleid worden dat de gemiddelde leeftijd van de zan gers hoger was dan nu, aldus dr. Wolfram Behrendt, hoofd van> de afdeling foniatrie van de oor-, neus- en keelkliniek van de universiteit. „Zo waren er jongens van 20 tot 22 onder de alten en ook sopranen. Zij moeten de vrouwenstem nagebootst heb ben"; aldus Behrendt. Na verschillende proeven in een onderzoeksgroep die Bachs tijd in verschillende varianten nadeed, is vastgesteld dat zijn koor betrekkelijk klanksterk was, volgens Behrendt. "Hoewel de au thentieke uitvoering in onze tijd modern is, loont het er eens over te filosoferen wat er zou plaatshebben als wij nu zo zouden laten zingen". Afscheid Anton Kersjes AMSTERDAM Na dertig jaar actieve dienst heeft Anton Kersjes gisteravond afscheid genomen van het Amster dams Philharmo- nisch Orkest. Van de orkestleden kreeg de dirigent, die op deze foto een dankwoord uit spreekt, een schil derij, gemaakt door Jan Engelman. Plannen voor tv-serie Bommel De samenwerking tus sen filmproducent Rob Houwer en schrijver striptekenaar Marten Toonder bij de tot standkoming van de Bommel-film „Als je begrijpt wat ik bedoel" is zo goed bevallen, dat de beide heren nu al in onderhandeling zijn om in de nabije toe komst een tv-serie rond Tom Poes en Ol- lie B.Bommel te gaan maken. HILVERSUM Het aan tal lezers van Tolkiens's trilogie „In de ban van de ring", diens „Hobbit" en „De Silmarillion" over de wereld is niet te schatten zo groot. Een klein deel daarvan heeft zich, vooral in de Germaanse landen, maar ook in Amerika en Australië, gebundeld in verenigingen of genoot schappen: maar wel met Engeland voorop. Ge volgd door Zweden, Ne derland en Noorwegen als belangrijkste landen. Nu, tien jaar na de dood van prof. J.J.R. Tolkien, de Engelse hoogleraar in de oud- en middelengelse taal- en letterkunde wordt zijn werk in groeps verband nageplozen en besproken. In Nederland werd in 1981 het Tolkien genootschap Unquendor opgericht, met als datum van ontstaan 22 septem ber, gelijk aan de verjaar dag van Bilbo en zijn ring-dragende neef Frodo. Dit genootschap telt thans 65 leden van jong en oud, die de historiën van Mid den-Aarde bestuderen als betrof het een bestaand land in deze wereld en daar heftig over discussië ren. Vertaald uit het elfs: „Tien jaar na Tolkien bloeiend i nootschap" Renée Vink: „Met lembas hielden de ring-reizigers zich op de been, wij doen dat met ons blad „Lembas", als leesvoer". Renée Vink, redactrice van het blad „Lembas" lees voer, waarvan je op de been blijft van het genootschap Hobbit dat vijf keer per jaar ver schijnt: „Tolkien begon in de Eerste Wereldoorlog, 1916, 1917, met het schrijven van fantasieverhalen die later in zijn boeken zouden worden verwerkt. Zijn eerste verhalen werden in de jaren dertig niet uitgegeven, uit angst bij de uit gever dat er onvoldoende be langstelling voor zou bestaan". „Gedeeltelijk tegen zijn zin heeft Tolkien toegegeven aan die angst en zijn stof verwerkt tot een boek beneden zijn stand, dat als het kinderboek „De hobbit" zou. verschijnen. Toen dit boek een onverwacht groot succes had, schreef hij er de trilogie voor volwassenen achteraan: „In de ban van de ring", dat zo mogelijk nog suc cesvoller werd; daarna durfde hij delen van „De hobbit" te herschrijven, in een meer vol wassen stijl, waarin hij zijn le zers niet meer vaderlijk toe sprak, in.de trant van: „Je zult wel begrijpen, beste lezer, dat..." Vervolgens verwerkte hij het meeste van zijn eerder ge schreven verhalen in „De sil marillion", gedeeltelijk te be schouwen als een scheppings verhaal. Maar niet alles. Vol gens zijn zoon Christopher is er nog zo veel materiaal voor handen, dat tot 1990 elk jaar een nieuw boek kan worden uitgegeven. Historie Uitgangspunt van Tolkien was zijn belangstelling voor oude talen, mythen en legenden. Hij ging zo ver, dat hij een elfen taal ontwikkelde en een ge schiedenis van de elfenvolke ren, die hij heel nauwkeurig vastlegde, zoals van een hoog leraar verwacht kon worden. De daarop gebaseerde vertel lingen zijn daarom altijd con sequent in hun samenhang en datering. Hij ging zelfs zo ge wetensvol te werk, dat een dictionaire kon worden sa mengesteld met zo'n 1500 elf se woorden, in een taal met ne gen naamvallen en dat in het elfse schrift dat de nieuwsgie righeid prikkelt. Renée Vink deze taal mach tig: „Tolkien heeft zich altijd verzet tegen allegorische inter pretaties van zijn werk, hoe wel die gemakkelijk zijn te maken, hetgeen ook regelma tig gebeurt. Het is erg verlei delijk. De zienswijze van Tol kien is dermate veelzijdig dat men snel op vergelijkingen te recht komt. Zo kan de vraag in hoeverre Tolkien al dan niet pacifistisch schreef, stof voor urenlange discussies ople veren. Of de vraag of zijn boe ken Christelijk zijn te noemen. Zelf was Tolkien streng katho liek". Reisverslag Men kan met name „In de ban van de ring" lezen als een boeiend reisverslag, maar ook op literaire waarden beoorde len. De leden van het Neder landse genootschap zullen over het algemeen dit werk eerst als boeiende roman hebben ge lezen en daarna zijn gaan knobbelen. Hoewel men zich er altijd van bewust is hoe knap het werk inelkaar zit, in houdelijk en wat betreft taal gebruik. Het derde deel omvat voor on geveer een kwart naslag-gege- vens, historische gegevens be treffende de (hoofd)personen, hun voor- en nageslacht en verschillende schriftsystemen. Tolkien heeft vele jaren ge- Prof. J.R.R. Tolkien. werkt aan een verantwoorde geschiedschrijving, al heeft hij alles verzonnen. Maar wèt hij verzon, moet uiteindelijk bin nen het kader van zijn fictieve wereld serieus worden geno men. Daarvoor steekt alles te hecht en te intelligent inel kaar. Elk jaartal, in welk era van zijn jaartelling van Mid den-Aarde klopt. De toepasbaarheid van de ver halen is wel groot, zei Tolkien zelf, nadat hij in kritische brieven mensen op de vingers had getikt als ze met de gege vens wat al te vrij rondspron gen. Want serieus nam Tol kien zichzelf ook, van het mo ment af dat hij zijn Midden- Aarde ontwierp, met Melkor in de rol van Lucifer, de afval lige, wiens dienaar Sauron zo'n prominente rol speelt in „In de ban van de ring". Ruwbouw Het Tolkien-genootschap in Nederland houdt zich nu druk bezig met de gegevens die Tol kien aanvankelijk in ruwbouw ontwierp en later in roman vorm verwerkte. De leden ontmoeten elkaar tijdens het jaarlijkse (Joel)feest en andere bijeenkomsten die doorgaans worden gevuld met geani meerde discussies. Renée Vink: „We hebben le den in België, maar nog niet in Friesland. We zouden graag vooral wat Friese leden wil len, omdat we gedichten van Tolkien graag in het Fries zou den willen lezen. Men hoeft geen examen af te leggen, zo als in Zweden wel gebeurt. Wat overdreven, zoals ik zelf heb gemerkt toen ik tot het Zweedse genootschap toetrad". Renée, drs. in de Zweedse taal- en letterkunde: „Wie zich lekker in het werk van Tol kien wil vastbijten, gespreks partners wil ontmoeten, kan zich bij mij aanmelden: Step- hensonlaan 29, in Hilversum, onder het motto: „Spreek, vriend en treed binnen'Tol- kien-lezers zullen onmiddellijk de betekenis van deze spreuk herkennen". FRITS BROMBERG. ROTTERDAM „Er zijn tegenwoordig zoveel jon geren, die zich eenzaam voelen, die menen dat ze met hun verhalen en pro blemen nergens naar toe kunnen. Om dan vooral maar ergens bij te horen raken ze in het wereldje van de drugsverslaafden. Het is die zwarte markt in dat spul waar zij de dupe van worden. Alcoholge bruik is geaccepteerd, om dat niemand er last van heeft. Maar de situatie rondom de drugs veroor zaakt naast verslaving ook crimineel gedrag, diefstal en erger. Ze komen in de gevangenis voor korte tijd, maar dan? Dan zijn de problemen niet opgelost, ze moeten alleen verder, ze willen op zichzelf wo nen, maar kunnen dat vaak nog niet aan. Voor die jongeren willen wij proberen een opvang te bieden in onze Francis caanse leefgemeenschap en het projeet Frans Tweedehands". Het klinkt zo eenvoudig als zuster Everarda Harren in de grote huiskamer aan de Berg weg in Rotterdam de bedoelin gen van dit stuk jongerenpas toraat uiteenzet. Zelf is ze Au- gustines, was jarenlang ver pleegster en voorziet nu in haar onderhoud door enkele dagen per week bejaardenhulp te verlenen. Maar haar hart trekt naar die jongeren, die in de grote stad Rotterdam vaak verloren gaan. Ze bezoekt hen in de gevangenis, maar wat veel belangrijker is, ze pro beert hun een weg te wijzen voor de tijd daarna. In december 1981 ging er via de afdeling publiciteit van de Nederlandse religieuzen een persbericht uit waarin ge vraagd werd om iemand die wilde helpen een leefgemeen schap op te zetten en van daaruit te werken aan een tweedehands-goederenproject. Het dagopvangcentrum Rivo Torto van het jongerenpasto raat bleek voor deze opzet toch onvoldoende. „Je moet die jon geren een veilig thuis geven". meent Everarda, „en ze dan laten zien dat er ook voor hen nuttig werk ligt te wachten". Vanuit Tilburg reageerde pas tor Gerard Brouwersen; hij woont nu, samen met de Rot terdamse jongerenpastor Loek Hentzen, de Duitse Barbara, die in het kader van de Aktion Sühnezeichen een jaar in Ne derland werkt, en een jonge man die zijn vervangende dienstplicht hier vervult, in het pand Bergweg 306. Everar da zelf bleef in de woonge meenschap van de Augustines- sen aan de Bergsingel, vlak om de hoek. Wel is zij zeer regel matig in het huis te vinden, voor zover haar andere werk zaamheden dat toelaten. „Er moet hier eigenlijk steeds ie mand zijn, om iedereen op te vangen die thuis komt, om koffie te zetten en eens wat op te ruimen", zegt ze moederlijk. „En de vaste bewoners wer ken allemaal, de gasten voor zover mogelijk ook". Franciscus Bergweg 306 heeft op dit mo ment drie gasten, jongens die voor een poosje dat steuntje van een gemeenschap nodig hebben. Zij werken enthou siast mee in het tweedehands- goederenproject. Gerard Brou wersen is daarvan de coördi nator. Hij rijdt af en aan met het busje of de auto, waarop in grote letters de originele en aansprekende naam „Frans Tweedehands" geschilderd staat. Franciscus van Assisi, waarop deze leefgemeenschap gebaseerd is, zou er zelf plezier in hebben, zo volledig is het project in zijn geest. Frans Tweedehands heeft een pak huis waar meubels indien no dig gerepareerd worden. Ze worden opgehaald bij wie wat missen kan, en weggebracht naar wie iets nodig heeft. Dat betekent trap op, trap af sjou wen, in en uit de bus, de hele stad door. Er blijkt een con stant aanbod en een al even constante afname gegroeid te zijn. Studenten, werkende of werkloze jongeren, gezinnen van gastarbeiders, maken graag gebruik van deze gele genheid. Men vraagt er wel wat geld voor, de stichting moet tenslotte kunnen draai en, en voor reparatie is ook geld nodig. „Dat kan ook best, iedereen heeft tenslotte tegen woordig wel een uitkering of krijgt inrichtingsgeld, maar we kijken wel wat men missen kan", zegt Everarda. Frans Tweedehands zoekt nog naar een wat grotere opslagruimte, waar een betere gelegenheid is om het materiaal op te knap pen. Op 26 januari ging het winkeltje in tweedehands „kleingoederen" open. De jon geren van de leefgemeen schap, onder aanvoering van Barbara, knapten het eigen aardige, smalle hoekpandje zelf op. Er werden schappen gebouwd voor babykleding, serviesgoed en ander spul, van de ombouw van bedden wer den kledingrekken gemaakt waar jurken, pakken en broe ken kunnen hangen. Nog vóór de opening kwamen buurtbe woners al binnen lopen. En hiermee zijn weer een paar jongeren aan werk geholpen! Maar er wordt niet alleen ge werkt. Op Bergweg 306 wil men ook en vooral een thuis scheppen voor de bewoners. De vaste kern heeft kamers in de bovenwoning, de tijdelijke gasten op de bovenverdieping van het benedenhuis. Samen eten ze beneden, praten daar de werkzaamheden door, orga niseren met vrijwilligers ge- spreksavonden over allerlei onderwerpen of komen samen in de meditatieruimte op de eerste verdieping. Met eenvou dige middelen, licht, muziek, een plaat, met een bijbeltekst of iets anders dat de afgelopen week getroffen heeft, wordt een sfeer geschapen van be zinning en samen nadenken, samen zoeken naar nieuwe wegen van kerk-zijn. Want voor Everarda is dit kerk-zijn, ligt hier ook de taak voor de religieuzen. Van de congregaties die „in de we reld" stonden (onderwijs, ver pleging) werden in de loop der jaren veel taken overgenomen door de overheid, of in elk ge val door niet-religieuzen. Toen werd besloten zich te richten op „de nood van de tijd", aldus Everarda, en wie dan gaat zoe ken komt veel tegen. Voor Everarda waren het de jonge ren die niet sterk genoeg ble ken om zich te verzetten tegen de zuiging van het drugskli maat, die niet voldoende in zicht in het eigen wezen had den om het gevaar te vermij den. „Soms zeggen ze: ik wilde dat mes helemaal niet gebrui ken", zo haalt zij ervaringen uit de gevangenis op, „dan to nen zij zich eigenlijk teleurge steld in zichzelf. Maar ik ant woord dan altijd: neem dan" ook geen mes mee, dan kun je ook niet in de verleiding ko men het te gebruiken". In de Franciscaanse leefgemeen schap hoopt men die jongeren meer weerbaar te maken, hen ook de weg te leren vinden naar hulp als ze die nodig heb ben. „Wij willen altijd de deur voor hen open houden", zegt men op de Bergweg, „ook als ze weer terugvallen in drugs gebruik. Soms lopen ze weg, zijn een paar dagen zoek, ge bruiken weer, maar als ze dan opnieuw voor de deur staan, moeten ze weten dat ze wel kom zijn, dat wij hen willen helpen een volgende keer ster ker te zijn en niet te bezwij ken. En eigenlijk is het toch ook heerlijk, drugs gebruiken, je hoort bij een groep, je ver geet even je uitzichtloze toe komst. Wat wij nu willen is, er een groep mensen is die zich om hen bekommert, een organisatie waar ze zinvol werk kunnen doen, werk waar ze anderen weer mee helpen". Poverello En wie de werkers van Frans Tweedehands bezig ziet straalt -de arbeidsvreugde tegen. De stichting Poverello, waardoor het Rotterdamse jongerenpas toraat gedragen wordt, hoopt op deze wijze ook preventief te kunnen werken. „Poverello" noemt men zich, „kleine arme", naar de benaming die Franciscus van Assisi van zijn tijdgenoten kreeg. Ook de Rot terdamse Poverello bekom mert zich, zelf arm, om de ar men, de behoeftigen in welk opzicht dan ook, van deze tijd. Niet bevoogdend, maar stimu lerend en activerend, in diver se projecten en leefgemeen schappen. Men wil trachten de jongeren weer een doel in het leven te geven om hen sterk en zelfstandig te maken. Men doet dat vanuit een christelijke geloofsovertuiging, „al lopen we daar niet mee te kóóp", zegt Everarda, die zelfs het woord „zuster" liever voor haar naam weg laat. JANTINE J. DE BOER Een van de Buddha's de nu gerestaureerde Bo- robudur. Restauratie Borobudur na tien jaar voltooid JAKARTA Na tien jaar van zeer nauwgezette ar beid, waarbij 700 deskun digen en een computer^ j werden ingeschakeld, is ten slotte de restauratie voltooid van de Borobu dur, het uit de achtste eeuw daterende Boeddhis-kn( tische monument op het Indonesische eiland Java. De Indonesische president Suharto zal de tempel, die volgens de experts nu weer sterk genoeg is om opnieuw 1000 jaar mee te kunnen, heropenen op 23 dsn februari. Landen en bui- e£ tenlandse organisaties die het project hebben ge-r steund zijn uitgenodigd vertegenwoordigers te stu-| ren.De restauratie van de Boeddhistische tempelAT werd begonnen in 1973 nadat Indonesië een inter-lj nationale oproep had ge-f daan dit meest imposante! Boeddhistische monumentlOl in Zuidoost-Azie te reddenL van een langzame maarn( zekere vernietiging door] de elementen. Een totaallij van 24 miljoen dollar heeftr de totale onderneming ge-I kost. Buitenlandse rege-N I ringen en organisaties[rd( droegen aan dat bedrag 6,5jKa: miljoen dollar bij. Half jaar |"vl uitstel voor/* cassatiezaak Koos H. DEN HAAG De Amstd" damse advocaat mr. G.H. vr Asperen van de tot levensla 0 veroordeelde Haagse nacl" clubportier Koos H. heeft vEl de Hoge Raad der Nederla 3 een half jaar uitstel gekreglJ om zich voor te bereiden op cassatiezaak van zijn cliënt, i raadsman zei gisteren dat in verband met de omva£, van de moordzaken bekend werd Koos H. vanv öi ge de moord op drie meis m€ door de rechtbank en vgrv ej"S gens het Gerechtshof tot 114 venslang veroordeeld nlsel meer voorbereidingstijd no<er, heeft. De zaak zou in feen vandaag voor het hoog stl rechtscollege in Nederla, hebben gediend. Overigens 1 treft het hier een puur jurik' sche strijd tussen de raadsm en het Openbaar Ministere Het is niet de bedoeling Koos H. persoonlijk voor Hoge Raad verschijnt. rd r :ina <">g Zuster Everarda Harren in t winkeltje in tweedehands kleingoederen: „De jongeren moeten weten dat er een die jongeren laten weten dat groép mensen is die zich om hen bekommert

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1983 | | pagina 8