Sombere wolken boven Londense Boat Sho\j
De tijd
van verwondering is voorbij
3
m
1983
HETJAAR
I VAN DE
COMMUNI
CATIE
ÏÉPt.
ZATERDAG 8 lANUARll
LONDEN De 29e Interna*-
tionale Boat Show is afgelo
pen woensdag onder sombere
wolken in de Londense ten
toonstellingshal Earls Court
begonnen en zal duren tot 16
januari. Met kwinkslagen en
vrolijke plooien in hun gezicht
proberen fabrikanten en ver
kopers het te verdoezelen, dat
het huilen hun nader staat
dan het lachen. Ze treuren
omdat de klad er in gekomen
is. Boten verkopen tegenwoor
dig nog slechter dan auto's.
Zelfs tweedehands raak je ze
moeilijk kwijt.
De Britse ex-premier Edward
Heath probeert al bijna twee jaar
zijn geliefd oceaanjacht „Morning
Cloud'-' te verkopen, maar zonder
enig succes. Toen hij in 1977 Mor
ning Cloud liet bouwen, moest
Heath voor dat schip 80.000 pond
neertellen. Oorspronkelijk was hij
van plan er ongeveer 100.000 pond
voor te vragen. Sedertdien is het
echter tot hem doorgedrongen dat
hij zich heel gelukkig mag prijzen,
als iemand voor dat snelle jacht
van ruim 13 meter lengte 55.000
pond betaalt. In het laatste num
mer van „Yachting World" adver
teerde Heath zijn Morning Cloud
onder „dringend te koop aangebo
den". De eigenaar van het fraaie
scheepje deelde wanhopig mee, dat
hij geen enkel redelijk aanbod z .u
afslaan.
Op de jaarlijkse Boat Show in Lon
den geven alle fabrikanten en hun
verkopers gewillig toe dat hun
vooruitzichten niet bepaald gunstig
zijn. Maar wanneer je Earls Court
binnenkomt zou je niet zeggen dat
daar iemand problemen heeft. Wat
een weelde en welk een luisterrijk
vertoon!
Meer dan 450 fabrikanten expose
ren hun scheepjes en aanverwante
produkten. Fris geschilderde zeil
en motorboten staan zo dicht op el
kaar gepakt, dat het voor aspirant-
kopers erg moeilijk moet zijn een
goede keuze te doen. De overweldi
gende indruk die je opdoet is de
zelfde als die welke je krijgt wan
neer je de automarkt bekijkt: er
zijn veel te veel merken en te veel
verschillende modellen.
Ondanks de slechte tijden en het
feit, dat plezierboten onder het
dure speelgoed gerekend worden,
moet je toch geen miljonair zijn om
je in Earls Court een vaartuig te
kunnen aanschaffen. De Gebroe
ders Salter van Folly Bridge bij
Oxford verkopen voor 695 pond
een leuk motorbootje van glasvezel.
Het is geen ding waarmee je de
oceaan oversteekt, maar als je dicht
genoeg bij de kant blijft, is er wei
nig gevaar dat je er mee naar de
kelder gaat.
Drijvende paleizen
Voor mensen die wat meer geld
kunnen besteden, is er de Belgische
onzinkbare Etap 20, een jacht dat
tijdens de duur van de Boat Show
in Londen te koop aangeboden
wordt tegen de speciale prijs van
4502 pond. De Etap 20 komt uit
Malle (Antwerpen). De betrokken
>1
nog steeds f
Falklan^rorlo^^ir,
Niets is vreedzamer dan de
sport. Wie rustig wil genietek
het zeilen, denkt niet aart d°
En toch hebben de organist'
van de 29e Boat Show in LP
het nodig geoordeeld de tèih
stelling gedeeltelijk in het tel
plaatsen van het recente Fall|
conflict. Boven de boten, aai
plafond, hangen een Ha.rri®
van de RAF, die in de omJj
van de Falkland-eilanden' irl
is geweest, en (voor de eerst®
in Londen) een door de 9
buitgemaakte Argentijnse Tul
Er is ook een vrij grote stand I
op de Britse strijdkrachten eel
van het oorlogsmateriaal 'ter?
stellen dat gebruikt werd L.
Falkland-oorlog. Een kleinf*
gentijnse pantserwagen van 5,
makelij en een grote Argei;
militaire auto van het merk N|
des, die de Britten eveneens tl
maakt hebben, staan daar te j|
Voor die Mercedes gebruikt*
Britse militairen evenwel nigj
woord buitgemaakt maar vl
uitdrukking „bevrijd van dS
gentijnen". Deze stand is verdj
vuld met een landingsval
hefschroefvliegtuigen, rakettl
projectielen voor luchtafweeip
Dit oorlogsmateriaal valt in dp
Show helemaal uit de tooiÉ
heeft tot gevolg dat vreedzanw
hebbers van de edele wateS
met een wrange nasmaak L
naar huis gaan. L
ROGER SIF
De Verenigde Naties hebben 1983 uitgeroepen tot het Jaar van
de Communicatie. Zo hebben we ook het jaar van het kind en
van de vrouw gehad. Reeksen van jaren zijn er geweest waarin
de Verenigde Naties een thema ter nadere bezinning aan de
orde stelden. Nog nooit is het gebeurd, dat in zo'n jaar op het
terrein van dat thema grote omwentelingen tot stand kwamen.
Maar dat hoefde ook niet. Veel meer was het de opzet te ko
men tot een plaatsbepaling: waar staan we en wat is de koers,
die we moeten uitzetten om verder te kunnen gaan? Zo zal het
ook gaan in het Jaar van de Communicatie. Overheids- en par
ticuliere instellingen, industrieën, stichtingen en verenigingen,
samen zullen zij de balans opmaken van hetgeen de communi
catie ons tot dusver heeft gebracht. Om vervolgens te bekijken,
wat we er verder mee kunnen doen. Wellicht ook, wat we er
vooral niét mee moeten doen. Want met communicatie, in al
haar vormen, hebben we iets in handen waarmee samenlevin
gen gemaakt en gebroken kunnen worden. In de eerstvolgende
weken zullen wij ruime aandacht besteden aan dit thema met
onderwerpen, die soms mijlen ver uiteen lijken te liggen, maar
waarvan de overeenkomst is dat ze allemaal met communicatie
te maken hebben. In 't groot, maar vooral ook „in het klein",
op de terreinen van het dagelijkse leven, want elke vorm van
communicatie begint juist in dat gewone leven van alledag.
Vandaag komt de techniek aan bod, want communicatie mag
dan een zaak van menselijk gevoel zijn, zonder de techniek zou
ze maar in een heel klein kringetje ronddraaien. Daarom kun
je ook nooit per definitie stellen, dat menselijk gevoel en tech
nisch vernuft niets met elkaar te maken hebben. Dat zou, om
te beginnen, al een communicatiestoornis van de eerste orde
zijn. Aan de andere kant hoeven we ook niet alle verworven
heden van de techniek keurig op een rijtje te zetten: daar heb
ben we encyclopedieën en jaarbeurzen voor. Een doelbewuste
keus kan zijn: Philips Telecommunicatie Systemen, een der
hoofdindustriegroepen van de Nederlandse multinational Phi
lips, waarvan het „hoofdkwartier" in Hilversum is gevestigd.
Met zijn 19.000 employés over de hele wereld 6400 in Neder
land behoort het bedrijf tot de toonaangevende industt
op het gebied van de telecommunicatie. En, om nu toch j
even een paar dingen op een rijtje te zetten, in die commuj
tie zijn onder meer begrepen: telefooncentrales voor open
en bedrijfsdoeleinden, transmissiesystemen, geïntegreerd^
temen voor data-, tekst- en telexverkeer, verkeersregels)
men, mobiele radio-telecommunicatie en systemen en t^
nals voor tal van nieuwe ontwikkelingen op het gebied vq
telecommunicatie. j
Op deze pagina een weerslag van een gesprek dat onze veij
gever Aad Schouten had met de heren D. C. Geest, voorj
van de directie Hoofdindustriegroep Telecommunicatiesj
men en directeur van Philips Telecommunicatie Industri
Anton F. Philips, adjunct-directeur van deze organisatie, J
nen met oog voor techniek, zeker. Maar ook voor de sai
hang van die techniek met het gewone menselijke leven
alledag.
TECHNISCH IS ALLES MOGELIJK, MAAR DE KEUZE IS MOEILIJK
HILVERSUM Het was nog
in december 1982 „Even"
een televisieverbinding ge
maakt tussen San Francisco
en het hoofdkantoor van Phi
lips Telecommunicatie in Hil
versum. En dan zeker niet om
een rechtstreekse uitzending
van „Dallas" of zoiets op te
vangen, maar om een eigen
stuk werk te bekijken. Het
was namelijk de dag, waarop
de 3500 kilometer lange digi
tale verbinding tussen Chica
go en San Francisco in ge
bruik werd genomen. De
langste ter wereld in zijn
soort, met meer dan duizend
ondergrondse versterkersta
tions. Goed voor 140 miljoen
data-bits per seconde of 2000
telefoonkanalen. Kosten twin
tig miljoen dollar.
Daar mochten ze in het hoofdkan
toor van de leverancier wel even
voor gaan zitten. De feestelijke
opening van het project kwam
piekfijn op het scherm, compleet
met een dankbetuiging van de
Amerikaanse opdrachtgever. Leuk,
maar de gedachten waren in Hil
versum al weer bij de volgende op
drachten voor dit geavanceerde
transmissiesysteem. Orders uit
veertien landen, waaronder zeven
Europese.
Wat een markt, die telecommuni
catie in al haar vormen! De wereld
besteedt er in onze dagen zo'n 90
miljard per jaar aan. Als het zo
doorgaat loopt dat bedrag nog bin
nen dit decennium op tot 200 mil
jard. Werk genoeg ook voor de
Hoofdindustriegroep Telecommuni
catie Systemen van Philips, in alle
windstreken. In Saoedi-Arabië een
karwei, dat beschreven wordt als
„het telefonieproject van de eeuw",
niet alleen door zijn omvang, maar
ook door de technische verfijning
ervan. Modernisering van het ver
keersregelsysteem in Bombay. Te
letekst voor Scandinavië. Commu
nicatie in dun- en dichtbevolkte
gebieden, verbinding tussen we
relddelen. Maar ook een markt,
waarop niets te geef is. Wie mee
wil doen heeft nogal wat nodig op
het gebied van research, vakman
schap, management.
En dat telt al helemaal zwaar als je
opereert vanuit een klein land, met
vanzelfsprekend een betrekkelijk
kleine thuismarkt. Een thuismarkt,
waarop bijvoorbeeld de eigen PTT
bekend staat en gewaardeerd
wordt als een bijzonder kritische
klant, die nooit afgaat op de offerte
Belgische firma is een van de wei
nige buitenlandse exposanten op de
29e Internationale Boat Show van
Earls Court.
De Finse firma Siltala bouwt reus
achtige zeilboten, waarvan het
goedkoopste model, een Kaag van
het type Nauticat 33 Mk. II, in
Groot-Brittannië verkocht wordt
voor 41.217 pond. De duurste Kaag
van deze fabrikant, de Nauticat 52,
komt op 159.672 pond.
Talrijke Britse fabrikanten van
plezierboten brengen luxe iachten
en zogeheten „sport cruisers op de
markt waarvan de prijzen schom
melen tussen 17.000 en 130.000
pond. Hoe onwaarschijnlijk het in
deze tijd van economische narighe
den ook moge klinken, dergelijke
drijvende paleizen worden nog ge
regeld verkocht. De beste klanten
zijn zelfs geen Arabieren of Ameri
kaanse miljonairs, maar wel grote
bedrijven of charterfirma's die met
het verhuren van zulke luxe jach
ten veel geld hopen te verdienen.
Opvallend is, dat hoe duurder de
Britse plezierschepen zijn, des te
ordinairder zij er aan de binnen
kant uitzien. Zij werden uitgerust
met veel rode, blauwe en beige
stoffering, gele of bruine schemer
lampen die zo weinig mogelijk licht
geven, een grote bar, gemakkelijke
zitjes en lage tafeltjes.
Het mooiste dat dit jaar in Earls
Court te zien is, heeft eigenlijk
niets te maken met spelevaren.
Jack Whitehead en Norman Ga-
ches, twee Britten die internationa
le faam genieten als houwers van
boegbeelden voor schepen, hebben
er een eigen stand. Daarop werken
Een door de Britten buitgemaakte Argentijnse Pucura hangt boven de
schepen van de Boat Show 1983 in het Londense Earls Court.
zij aan een reusachtig houten boeg
beeld, bestemd voor HMS Warrior,
het laatste schip van de Britse ma
rine dat zo'n versiering droeg.
HMS Warrior was bovendien het
eerste Britse ijzeren slagschip. Het
liep in 1860 van stapel en was het
antwoord van de Britten op het in
1859 door de Fransen gebouwde
houten oorlogsschip „La Gloire"
dat een ijzeren korset had. Veel
van de „Warrior" is bewaard geble
ven. Sedert 1979 wordt het schip
gerestaureerd om daarna perma
nent tentoongesteld te kunnen
worden.
Het oorspronkelijke boegbeeld van
de Warrior dat de oorlogsgod Mars
voorstelde is verdwenen. Jack
Whitehead en Norman Gaches ma
ken nu een nieuwe Mars. Daarvoor
hebben zij meer dan drie ton Cana
dees hout tegen elkaar gelijmd.
Beide kunstenaars zijn al ver ge
vorderd. Het resultaat van hun
beeldhouwwerk is prachtig. Op de
Boat Show in Earls Court beitelen
zij rustig voort. Het is een fascine
rend gezicht. Als het boegbeeld he
lemaal af is, zal het ruim 4,5 meter
lang zijn.
De liefhebbers van surfing komen
in Earls Court ook aan hun trek
ken. Alles wat je voor die sport no
dig hebt, of je nu een beginneling
of een echte „racer" bent, is te zien.
Vroeger trok de Londense Boat
Show bijzonder veel buitenlanders
aan. Of dat dit jaar ook het geval
zal zijn, valt af te wachten. Hoewel
de waarde van het pond opnieuw
gedaald is, kunnen een reisje naar
en een kort verblijf in Londen be
zwaarlijk goedkoop genoemd wor
den. De gevolgen van de hoge in
leen nog maar bij het huiselijk ge
bruik straks een terminal in de
kamer staat, gekoppeld aan nog
veel meer mogelijkheden, gaan de
factoren tijd en geld een rol spelen.
Met name de kosten èn de toegang
tot allerhande informatiebronnen
zijn van groot belang voor het suc
ces. Hoe dat gegeven in de samen
leving gesitueerd zal worden - we
zullen het binnen niet al te lange
tijd wel zien. Hilversum houdt het
er op, dat we vóór 1990 in elk geval
zullen weten waar we staan.
Uitbouw
Het zal niet voldoende zijn om
daarbij alleen naar onze naaste om
geving te kijken, zelfs niet alleen
naar de westerse wereld. In de ont
wikkelingslanden bij Philips Te
lecommunicatie Systemen conse
quent aangeduid als „de zich ont
wikkelende landen" is uiteraard
ook het een en ander aan de gang.
Alleen men mist daar in veel ge
vallen de infrastructuur, die bij ons
een snelle verdere uitbouw moge
lijk maakt.
Toch is juist de telecommunicatie
een van de belangrijkste middelen,
om ook daar tot die uitbouw te ko
men. Aan de basis staat het meest
eenvoudige voorbeeld: als een boer
van heinde en ver met zijn koeien
naar het spoorwegstation komt om
die beesten naar de markt te kun
nen brengen, moet de trein ook wel
juist op die dag rijden. Als 't een
dag later wordt hoeft het allemaal
niet meer. En als met inspanning
van alle krachten medische posten
zijn ingericht, helpt dat ook al wei
nig in landstreken waar geen tele
foon is.
In positieve zin valt ook te denken
aan de mogelijkheden bij het on
derwijs in die gebieden. Via satel
lietverbindingen kan één onderwij
zer wel honderdduizend leerlingen
bereiken. In India zijn daar tref
fende voorbeelden van te vinden.
Ook op medisch gebied trouwens.
In Hilversum kan men zich erover
verbazen, dat telecommunicatie
nog zo weinig wordt gezien als een
zaak, die bijzonder relevant is voor
de ontwikkeling van een land. Ter
wijl wij, met onze veel verder ge
vorderde ontwikkeling, allerlei
vormen van telecommunicatie als
een vanzelfsprekende zaak zien.
Tegenstelling
En daar heb je dan zo'n tegenstel
ling, waaraan we in ons dagelijkse
leven weinig denken. Wij kunnen
76 pagina's tekst in 0,2 seconden
overseinen met een kans op fouten,
die in de buurt van één op één mil-
S
Zaken doen onderweg:
over de hele wereld.
de autotelefoon heeft afzetgebieden gevonden
Waar boodschappen tot voor korte tijd per
overgebracht, heeft nu de schotelantenne haar intrede gedaan.
van één enkel bedrijf. Zelfs al is
dat bedrijf dan een Nederlandse in
dustrie zoals Philips Telecommuni-
Alles kan
Ook zijn de bakens in het woelige
vaarwater van de telecommunica-
tie-industrie in de loop van de tijd
verzet. In de beginjaren vond ie
dereen alles wat aangeboden werd
even mooi. We leefden nog in het
stadium van de verwondering.
Maar die tijd is voorbij. Overheids
bedrijven en particuliere instellin
gen gaan terdege na, wat de prakti
sche gebruiksmogelijkheden zijn
van nieuwe uitvindingen. Zij ko
men daarbij in contact met de alle
daagse gebruiker: de gewone parti
culier in z'n huisje met zijn tuintje
of de flat. De stem van dié klant
wordt toch wel vaker gehoord dan
soms wordt aangenomen.
Een voorbeeld van een aantal jaren
geleden: de beeldtelefoon. Die zou
er allang zijn geweest als de samen
leving van alledag er rijp voor zou
zijn geweest en de kosten laag.
Maar dat was niet zo. Bij proefop
stellingen bleek, om maar iets te
noemen, dat mensen uitvoerig hun
haar gingen kammen en hun dasje
rechttrokken voordat ze de tele
foon opnamen. De ingreep was nog
te groot voor dat moment.
Soortgelijke vragen zijn er ook
rondom de „beeldvergadering",
waarbij alle deelnemers gewoon
thuis kunnen blijven en via het
scherm met elkaar confereren. On
derzocht wordt of we onder bepaal
de omstandigheden het directe per
soonlijke contact wel kunnen mis
sen.
Het komt eigenlijk hierop neer:
technisch is Mies te maken. Maar
de kunst voor nu en voor de naaste
toekomst is: alleen dat te maken,
waarvan op redelijke gronden valt
aan te nemen dat er behoefte aan is
om constant nieuwe mogelijkheden
te testen op hun nut.
Uitdaging
Dat is een uitdaging van wereldfor
maat: alles kunnen maken en dan
een keuze moeten bepalen tussen
„ja" en „nee". In Frankrijk loopt
een proef met het elektronische te
lefoonboek. Even zien hoe dat
gaat? In Hilversum staat zo'n ter
minal, waarmee dat kan. De naam
van een Frans stadje wordt inge
tikt. Kunnen daar bekenden wo
nen, van wie we voor de aardig
heid het telefoonnummer opvra
gen? Ja, dat kan. Maar het kan ook,
dat. iemand dat stadje heeft uitge
kozen om er de jaarwisseling door
te brengen. Dan is 't gemakkelijk,
als de boodschappen besteld zijn.
Goed. Op simpele afroep verschij
nen darr op het scherm alle slagers
van het stadje, compleet met tele
foonnummer en adres. Alleen de
specialiteiten waarin ze zich heb
ben bekwaamd staan er niet bij,
maar wellicht kan daar te eniger
tijd ook nog in worden voorzien.
Toch is het meer dan een aardig
heidje. Als en nu blijven we al
Anton F. Philips: „Technisch»
les te maken. Veel meer gati
nu om de vraag, waar well
behoefte aan is". a
vit
joen ligt. Daartegenover de siP
dat het in sommige ontwikk#
landen al moeite genoeg köF
een brief per post bezorgd te'
gen. J
Wij zijn er aan toé telefoon j!
auto te installeren voor daf
gebruik. In die landen is de P
van onze vaderlandse PTT j8
'ns wat van je horen" als ë'ënjl
van een andere planeet.
Toch wonen we allemaal of
zelfde aarde. s
Als gezegd wordt, dat telëcoi'
nicatie een onderdeel is vat?
wikkelingshulp, dan is daar r
minst wel iets van te begrijp?'
AAD SCHO^
- C
Een geavanceerd telefoonsysteem, waarin de geschoolde technicus
zich thulsvoelt.
De transistorradio: communicatiemiddel in gebieden, waar andere
tchnische vormen van contact nog in de kinderschoenen staan.
