TAFEL
£etdóc<3ou*a/ti£
zeepost
Vietnamese oorlogskinderen hopen op
betere toekomst bij Amerikaanse vader
uueer
Katholieken in China nog altijd onder controle
Twintig miljoen
voor hervormde
zending en diakonie gevraagd
kerk
wereld
Congresleden oneens
met bisschoppen in
punt kernbewapening
KORTE METTEN
Andropovs aanpak
BEROEPEN
ACHTERGROND
CaidóaQowuvnt
woensdag 5 januari 1983 pagina 2
Onder de drie en een half
miljoen katholieken in de
Volksrepubliek China is niet
alleen de „patriottische", door
de staat erkende, kerk werk-,
zaam. maar ook de aan Rome
getrouwe ondergrondse kerk.
Dit zegt een Chinese priester
uit Hongkong in een inter
view met het Madrileense
dagblad „Ya". De priester wil
onbekend blijven, omdat hij
permanent toegang wil hou
den tot de volksrepubliek.
De aan Rome getrouwe ka
tholieken in China worden
door de staat nog altijd niet
erkend en zijn deswege ge
dwongen hun godsdienstige
bijeenkomsten in particuliere
woningen te houden. Zij zien
in de paus nog immer de
plaatsbekleder van Christus
op aarde en op die grond wij
zen zij de patriottische kerk
af, die door het Vaticaan niet
wordt erkend. Zij weigeren
ook de eucharistievieringen
door gehuwde priesters bij te
wonen en verlaten het kerk
gebouw als zij merken, dat
een gehuwde prister aan het
altaar staat.
Vele aan Rome getrouwe
priesters en bisschoppen, on
der wie de bisschop van
Sjanghai, worden nog altijd
vastgehouden. Maar ook de
prelaten, die zich hebben on
derworpen aan het regime,
worden bewaakt door de ge
heime dienst, zodat een open
gesprek met de bevolking niet
mogelijk is. De bisschop van
Peking, Fu Tien Shan, wordt
voortdurend vergezeld door
zijn secretaris, die al zijn ge
sprekken noteert. Deze secre
taris wordt door de regering
aangesteld, hetgeen ook de
openheid onder de priesters
onderling onmogelijk maakt.
afwijzen, omdat dit diploma
tieke betrekkingen met For
mosa onderhoudt en dit ook
moet doen vanwege de katho
lieken daar. Drie jaar geleden
hebben de kardinalen König
van Wenen en Etchegaray
van Marseille in Sjanghai ge
sproken met regeringsverte
genwoordigers, maar dat
heeft geen verbetering ge
bracht in de situatie van de
aan Rome getrouwe katholie
ken.
Van de rond 1900 her
vormde gemeenten in ons
land wordt verwacht, dat
zij in 1983 twintig miljoen
gulden bijeenbrengen
voor de wereldzending en
voor de internationale
hulpverlening. Het her
vormde Werelddiakonaat
in Utrecht heeft voor dit
jaar zijn bestedingen be
groot op 8.425.000 gulden,
terwijl de Raad voor de
Zending van de hervorm
de kerk voor 1983 een
richtbedrag heeft van
11.100.000 gulden.
het bedrag gehaald zal wor
den, ook al omdat het streef
bedrag van elf miljoen gulden
voor 1982 niet is gehaald.
Wanneer de dalende tendens
voortzet zal op de duur de
steun aan de partnerkerken
niet altijd kunnen worden ge
geven.
De Generale Diakonale Raad
heeft andere moeilijkheden,
zo blijkt uit het nieuwe we-
reldiakonaatsboekje: „De Ne
derlandse hervormde kerk
staat erom bekend een in
zichzelf verdeeld huis te zijn.
In de nieuwsvoorziening
wordt dit beeld vaak extra
aangescherpt, omdat conflic
ten en tegenstellingen meer
nieuwswaarde hebben dan
overeenstemming en harmo
nie. Helaas zijn de grote ver
schillen en zelfs scheuringen,
die de kerk en de gemeenten
teisteren, onmiskenbaar.
Theologische, maatschappelij
ke, psychologische redenen te
over. Ook in het werelddiako
naat merken we telkens weer
hoe moeilijk het is om werke
lijk voor en namens de gehele
kerk te werken. Voor sommi
ge gemeenten kunnen wij ge
woon geen goed werk doen,
alleen al omdat wij een lande
lijk orgaan van de hervormde
kerk zijn. In grote delen van
de kerk heerst een groot wan
trouwen jegens alles, waarin
de hervormde kerk als geheel
optreedt en is men liever ver
bonden met organisaties, die
geheel de eigen kleur verto-
Ruim twintig rooms-katholieke leden van het Ameri
kaanse Congres hebben de ontwerpverklaring van de
Amerikaanse bisschoppen krachtig afgewezen. In een
open brief aan aartsbisschop Bernardin, voorzitter van
de bisschoppenconferentie, zeggen de congresleden
dat „de werkelijke bedreiging niet wordt gevormd
door de wapens, maar door een ideologie die ons ge
loof in de menselijke waardigheid uitdaagt".
In de ontwerpverklaring keren de bisschoppen zich tegen de
uitgangspunten van de Amerikaanse buitenlandse politiek. De
afschrikking met kernwapens wijzen zij af als in strijd met het
evangelie. De congresleden, tweeëntwintig Republikeinen en
twee Democraten, scharen zich met hun zeven bladzijden tel
lende brief in de rij van kritici op de bisschoppen. Zij werden
onder meer voorgegaan door leden van de regering Reagan,
conservatieve r. k. groeperingen en krantencommentatoren.
De parlementariërs hekelen onder meer het feit, dat er geen
onderscheid wordt gemaakt tussen de betekenis van de Ameri
kaanse en van de Russische kernwapens. „In het ontwerp
wordt niet minder kritiek op ons dan op de Russen geuit," al
dus de Congresleden. „We zouden willen, dat de voorstanders
van ontwapening in naam van de vrede meer nadenken over
het karakter van de vrede nadat we ons (aan de Russen) zou
den hebben overgegeven. Vrede zonder recht is moreel ge
weld. De Vietnamese bootvluchtelingen zijn niet op vlucht
voor een oorlog, maar voor een vrede zonder recht. Naar onze
mening zijn er meer waarden het verdedigen waard dan alleen
het overleven."
Ruim een kwart van de
plaatsen van legerpredikant
in West-Duitsland is momen
teel vacant. De evangelische
bisschop Hans-Germot Jung,
hoofdkrijgsmachtpredikant,
ziet als oorzaak van de afne
mende belangstelling onder
meer, dat predikanten zich
pas voor het leger kunnen
melden, nadat zij vier jaar in
een gemeente hebben gestaan.
Velen melden zich dan niet
meer, daar ze dan aan het
burgerleven gewend zijn. Ook
staan, volgens bisschop Jung,
predikanten steeds kritischer
tegenover het militaire be-
drijf. Als oorzaak daarvan
verwijst hij naar de discussie
over vredesvraagstukken. Op
grond van een afspraak tus
sen kerk en staat moet er
voor elke 15000 leden van de
Bundeswehr één legerpredi
kant zijn. In de huidige situa
tie zijn dat er 162.
De Italiaanse automobiel
club ACI verwacht in het bui
tengewone Heilige Jaar, dat
op 25 maart begint een toene
ming van het toerisme met
vijftien procent. Volgens de
president van de club, Rosario
Alessi, is dat een voorzichtige
schatting. Vorig jaar kwamen
er 45 miljoen buitenlandse*
toeristen naar Italië, dit jaar
worden er meer dan vijftig
miljoen verwacht, van wie er
zeventig procent met auto en
bus zal komen. Een speciaal
RomeirfS telefoonnummer
(4212) voor informatie wordt
al door gemiddeld vierdui
zend mensen per dag ge
draaid, van wie duizend bui
tenlanders. Tegen 12 maart
zal de ACI een in vijf talen
gesteld informatieblad uit
brengen, dat in Italië, maar
ook in het buitenland gratis,
verkrijgbaar zal zijn.
Er zijn in Spanje 97.034 le
den van orden en congrega
ties. Zij zijn voornamelijk
werkzaam in het onderwijs,
ziekenverpleging en de socia
le sector. Van de bejaardente
huizen hebben zij 42 procent
in beheer. Vijfenveertig pro
cent van alle zwakzinnigen
worden door hen verzorgd.
De drieduizend katholieke
scholen, die zij runnen tellen
twee miljoen leerlingen ofwel
24 procent van het totaal. Bo
vendien beheren de orden en
congregaties twee universitei
ten en 26 lerarenopleidingen
en pedagogische academies
met 10562 studenten. Tenslot
te zijn zij verantwoordelijk
voor de uitgave van 52 kerke
lijke tijdschriften en voor de
leiding van twaalf kerkelijke
radiozenders.
Gebedsweek
voor de eenheid
in teken van de
bijbel
Onder het motto „Eén in bij
bel en gebed" gaan van 18 tot
25 januari de vijfenzeventig
jaar oude „Gebedsweek voor
de eenheid van de christe
nen" en de sinds 1977 be
staande „Bijbelweek" van de
Raad voor Contact en Over
leg betreffende de Bijbel
(RCOB) samen in zee. Op
veel plaatsen in het land
worden oecumenische ge
bedsdiensten gehouden waar
bij extra aandacht aan de bij
bel zal worden besteed.
Voorts zal tijdens weekend
diensten en ook tijdens spe
ciale bijbelavonden, het the
ma „Jezus Christus, het leven
van de wereld" aan de orde
worden gesteld. Dit is het
motto van de vergadering
van de Wereldraad van Ker
ken in juli te Vancouver, ont
leend aan de eerste brief van
Johannes.
Er is een speciale brochure
van vierentwintig bladzijden
voor de gebedsweek samen
gesteld, verkrijgbaar bij het
Apostolaat van het Gebed,
Postbus 418, 6500 AK Nijme
gen. Zij bevat, behalve twee
volledige diensten rond bijbel
en gebed en teksten voor
elke dag van de week, ook
een uitvoerige bijbeluitleg als
handreiking voor gesprek
ken.
Het initiatief .tot de gebeds
week werd in 1908 genomen
door de anglicaanse priesters
Paul Watson en Spencer Jo
nes. Het initiatief werd later
uitgebouwd, met name door
de Franse priester Paul Cou
turier, die in 1957 stierf. Op
zijn voorstel werd het gebed
der rooms-katholieken „om
de terugkeer van alle dwa-
lenden naar de éne schaap
stal van Petrus" veranderd
in „bidden om eenheid zoals
Christus die wil". Rome en
de wereldraad werken nauw
samen voor deze gebeds
week. De bijbelweek wordt
gedragen door kerken en in
stanties op het gebied van de
bijbel. De week is niet be
doeld om de verspreiding
van de bijbel te bevorderen,
maar om een veelvuldiger en
beter gebruik ervan te stimu-
HET is te merken dat het Kremlin een nieuwe leider heeftjr
Joeri Andropov lijkt als kersverse partijsecretaris geen last té.
hebben van een smalle machtsbasis binnen het hoogste Rüs,
sische machtsorgaan, het Politburo, dat formeel slechts colj
lectieve beslissingen neemt. Andropovs initiatieven op hel
terrein van de binnenlandse en de buitenlandse politiek be.
wijzen dat. Ze geven blijk van vastberadenheid en een doel.
matige houding na het wankele leiderschap van Leonid
Brezjnev.
Op binnenlands terrein heeft Andropov aangekondigd d?.
bureaucratie in zijn land fors te willen aanpakken. Deze aan.
kondiging is direct na zijn aantreden gevolgd door ontslagen
onder een aantal hoge functionarissen, die kennelijk verant
woordelijk worden geacht voor de corruptie in die sector var
de bureaucratie die onder hen viel. Er zijn meer voorbeelden
te geven van een nieuwe aanpak, bijvoorbeeld op het terrein
van de voedselvoorziening. Steeds lijken die pogingen erop,
gericht te zijn de vergaande vervreemding tussen de Russi-
sche leiders en het volk een halt toe te roepen. Uiteraard B
het zeer de vraag of die kloof zo snel te overbruggen is. Sig-
nalen dat de leiders een duidelijker aanpak voorstaan, berei
ken waarschijnlijk eerder het Westen dan de brede Russische
volksmassa's die al lang het geloof in hun leiders hebben
verloren.
Ook in de buitenlandse politiek heeft Andropov te kennen
gegeven tot zaken te willen komen, en uiteraard in de eerste
plaats met de Amerikanen. De westerse opinie wordt be.
stookt met schijnbaar steeds weer nieuwe voorstellen op het
terrein van de kernbewapening voor de middellange afstandj
maar dit neemt niet weg dat sinds Brezjnev in het najaar var|
1979 zijn eerste beperkte wapenverminderingsvoorstel inza
ke de SS-20-raketten deed, aan de teneur van die voorstellen
weinig is veranderd. Toch valt bij Andropov de haast op
waarmee hij het vraagstuk van de middellange-afstandwa-
pens tot een oplossing wenst te brengen.
ZOWEL voor de Sovjet-Unie als voor het Westen gaat het
er daarbij om dat er in het nu al enige jaren durende machts.
spel van vraag en aanbod tussen beide machtsblokken duidei
lijke lijnen worden getrokken. Dat kan voor wat de Russerr
betreft niet slechts bereikt worden met het uitoefenen van
druk op een wankele westerse publieke opinie, vergezelct
van de onvermijdelijke diplomatieke schermutselingen; uit
eindelijk zal het resultaat van dit loven en bieden bepaald
worden in directe persoonlijke contacten, waarin men el-
kaars werkelijke bedoelingen kan aftasten. Andropov heefj
nu andermaal een uitnodiging gedaan voor een topgesprek
met Reagan. Gehoopt moet worden dat de Amerikanen die
uitnodiging zullen aanvaarden. Overbodig wantrouwen kap.
daarmee verminderd worden, maar vooral ook de stabiliteit
van de oost-west-betrekkingen zou daarmee gebaat zijn.
Australië ms „Encounter Bay" 13 ja.
a volgende schepen
Jen verzonden. De
correspondentie ui-
vermeld.
Argentinië ms „Neuquen II" 14 janua- £uid „A!rjk.a (Rep ms »S.A. Helder.
berg" 11 januari
Ned.
(Willi
Ver. Staten
Song" 10 januari
„Rhine Maru" 12 januari
Antillen ms „Caribia Express'
illemstad. Oranjestad) 13 januari
Amerika ms „Atlanti<
Lever met appel en
ui, (veld)sla en
gebakken
aardappelen vla
met biscuits en jam
Voor twee personen hebt
u nodig: 150 g lever, 20 g
margarine, zout, peper, 1
appel (goudreinette of
Golden Delicious), 1 ui,
paar plakjes ontbijt
spek; 150 g veldsla of 1
kropje sla, 3 lepels yog
hurt, 1 lepel azijn, zout,
peper, suiker, mosterd, 1
augurk; '/t tot 1 kg aard
appelen, margarine of
olie; Vi liter melk, 25 g
custard, 30 g suiker,
paar biscuits, jam.
Verdeel de lever in dunne
plakken en bak die in de helft
van de margarine, op een vrij
hoog vuur, steeds omschep
pende bruin en nèt gaar. Dat
mag niet langer dan een paar
minuten duren, omdat de le
ver anders hard en droog
wordt. Leg het gebakken vlees
op een warm bord en strooi er
zout en peper over. Bak in het
overgebleven vet (doe er zo
nodig iets bij) de geboorde, ge
schilde en in schijven van één
centimeter dikte gesneden ap
pel op een vrij laag vuur gaar.
Leg de appel vervolgens op de
lever. Bak de in dunne ringen
gesneden ui gaar en lichtbruin
in de tweede helft van de mar
garine. Warm op het laatst het
in reepjes geknipte spek mee
en strooi dit mengsel over de
lever en appel. Gebruik voor
het klaarmaken van dit ge
recht één of twee pannen. Bij
gebruik van één pan moet de
lever te laiig worden warm ge
houden en dat is niet zo gun
stig (toch nog droog worden).
Bij gebruik van twee pannen
kan de ui het eerst worden op
gezet.
Veldsla geeft veel „kauw-
werk", heeft veel smaak, maar
is niet altijd te koop. De sla
van dit moment is de tere
kassla, wees daar voorzichtig
mee, want als ze kneust, ver
liest ze veel smaak. Gebruik
voor het sausje geen vet, de
rest van de maaltijd is machtig
JEANNE
NEW YORK In hun
geboorteland worden ze
„Bui Doi" genoemd wat
zoveel betekent als „stof
van het leven". Ze wor
den behandeld als uit
schot en hun maatschap
pelijke status valt mis
schien nog het best te ver
gelijken met die van een
bastaard in de Middeleeu
wen. Maar nu komt daar
in verandering, althans
dat hopen ze. Sinds kort
heten ze officieel Amera-
ziaten en een klein aantal
van hen heeft inmiddels
een halve wereldreis afge
legd om een nieuw leven
te gaan beginnen als
Amerikanen.
De kinderen om wie het hier
gaat, zijn de kinderen die tij
dens de oorlog in Vietnam
door Amerikaanse militairen
zijn verwekt. Van de naar
schatting 20.000 Vietnamese
kinderen met een Vietnamese
moeder en een Amerikaanse
vader hebben er ruim honderd
Kerstmis gevierd bij hun va
der in de Verenigde Staten.
Na afloop van de oorlog heb
ben noch Vietnam noch de
Verenigde Staten zich veel
van het lot van deze maat
schappelijke verschoppelingen
aangetrokken. In Vietnam
worden ze gediscrimineerd en
uitgescholden vanwege hun
langere neuzen, lichtere en
vaak krullender haar en an
ders getinte huid. Velen van
hen moeten zich in leven hou
den met bedelen of worden
uitgebuit als een soort semi-
slaven, die allerlei onaangena
me karweitjes moeten verrich
ten voor de Vietnamese fami
lieleden van de moeder.
Maar wellicht is het einde van
de lijdensweg van deze kinde
ren in zicht, want op grond
van een nieuwe Amerikaanse
wet die in oktober van kracht
is geworden, kunnen de „Bui
Doi" zich sinds kort bij hun
vader in de Verenigde Staten
voegen. Zelfs de Vietnamese
regering werkt hieraan mee
en laat deze kinderen wat ge
makkelijker vertrekken. Maar
voordat ze Vietnam kunnen
verlaten, moet worden bewe
zen dat ze een Amerikaanse
vader hebben en dat is minder
gemakkelijk. Lang niet alle
Amerikaanse vaders met een
nieuw gezin in de Verenigde
Staten zijn bereid de v^rant-
De ochtendzon weerkaatst tegen het zwarte marmeren Vietnam Het uit twee muren bestaande V-vormige Vietnam Momument is
Monument, waarin de namen van de ruim vijftigduizend Amerika- in november vorig jaar in Washington voor het publiek openge
nen staan, die tijdens de oorlog in Zuidoost-Azië zijn gedood, steld.
woordelijkheid op zich te ne
men voor een Vietnamees
kind uit een eerdere verhou
ding. „De mensen vergeten dat
het onze kinderen zijn", zei
een vader die op de luchtha
ven zijn dochter verwelkomde
die hij veertien jaar niet meer
had gezien.
Gezondere houding
Dat de „Bui Doi" nu officieel
als Amerikanen worden geac
cepteerd, werd door president
Reagan gezien als „een belang
rijke stap bij het onder ogen
zien van een verantwoorde
lijkheid waaraan we niet lan
ger voorbij kunnen gaan". Het
maakt allemaal deel uit van
een veranderde, gezondere
houding ten opzichte van de
oorlog in Vietnam. De Ameri
kanen hebben zich jarenlang
gedragen als struisvogels die
de Vietnam-oorlog volledig uit
hun geheugen wilden bannen.
Deze houding ging ten koste
van de Vietnam-veteranen die
vaak als lichamelijke en gees
telijke wrakken uit de oorlog
tevoorschijn waren gekomen
en bij terugkeer in eigen land
slechts onverschilligheid en
soms zelfs regelrechte vijan-'
digheid op hun weg ontmoet
ten.
Het idee van een Vietnam-mo
nument in navolging van de
monumenten opgericht ter na
gedachtenis van slachtoffers
uit de Eerste en Tweede We
reldoorlog was tot voor kort
ondenkbaar. Pas vorige maand
werd in Washington een in
drukwekkend monument ont
huld ter herinnering aan de
tienduizenden Amerikaanse
jongens die in Vietnam waren
gesneuveld. De zeven miljoen
dollar die dit monument had
gekost, was bijna helemaal
door de veteranen zelf opge
bracht.
Het trieste, zwart marmeren,
wigvormige monumentmet
daarin gebeiteld de namen van
de 57.939 gesneuvelde of ver
miste Amerikanen was al net
zo omstreden als de oorlog
zelf. Velen vonden dat het mo
nument te roemloos was, te
zeer een erkenning van een
tragische nederlaag. De in to
taal 2.7 miljoen veteranen blij
ven even verdeeld over de
oorlog als de Amerikanen die
thuis bleven en zijn nog steeds
uitermate bitter gestemd over
de manier waarop zij na de
oorlog door hun landgenoten
zijn opgevangen.
Maar zelfs al was de reünie bij
het monument in Washington
door de veteranen zelf georga
niseerd, ze leek het begin in te
luiden van een soort helings-
proces dat uiteindelijk zal uit
monden in een realistischere
houding van alle Amerikanen,
hoewel dat moment nog lang
niet is bereikt. De Vietnam-
oorlog die in menig opzicht al
leen vergeleken kan worden
met de Burgeroorlog van hon
derd jaar terug, bracht lang
onderdrukte conflicten aan
het licht tussen generaties,
klassen en rassen. Het beleid
van de regering werd alom ge
wantrouwd en voor het eerst
in de geschiedenis werd de re
gering in oorlogstijd aangeval
len. Zoals de New York Times
over het monument in Was
hington zei, „het monument
moet een belofte inhouden dat
de Amerikanen nooit meer zo-
onnadenkend hun jonge man
nen in een oorlog zullen stor
ten".
Nuttig symbool
Het handjevol „Bui Doi" dat
tot dusver in de Verenigde
Staten is gearriveerd, is een
nuttig symbool van de vooruit
gang die wordt geboekt bij het
verwerken van het Vietnam-
complex. Voor de Vietnamese
emigranten liggen er echter
nieuwe problemen in het ver
schiet. Volgens een volkstel
ling van 1980 waren de Azia
ten in de jaren zeventig de
snelst groeiende ethnische
minderheid in de Verenigde
Staten. In tien jaar tijd was
hun aantal met 125 procent ge
stegen tot 3.5 miljoen. De „Bui
Doi" komen hier nog eens bij
en het ligt in de lijn der ver
wachtingen dat zij met dezelf
de problemen te maken krij
gen als de Aziaten die reeds in
de Verenigde Staten zijn, ook
al hebben zij een Amerikaanse
vader. Want nog afgezien van
de problemen met taal en cul
tuur komen ze wonen in een
maatschappij waarvan ge
dragscode en morele waarden
voor het merendeel zijn ge
worteld in Europa. Dit is een
van de redenen dat de Aziati
sche immigranten zo vijandig
worden bejegend. En met de
verslechterende economische
situatie kan dit alleen maar er
ger worden.
Veel Aziatische immigranten
hebben zich na aankomst in de
Verenigde Staten in de detail
handel gestort. Met de hele fa
milie zijn ze dag en nacht in
touw zijn om van hun winkel
of bedrijfje een succes te ma
ken. Uiteraard hadden ze hun
nering nooit zo snel van de
grond gekregen als ze geen
geld hadden gehad. Als ze
daarover zelf niet beschikten,
kregen ze het vaak van geves
tigde Aziatische organisaties
zoals de organisatie van domi
nee Moon.
Zoals eigenlijk wel viel te ver
wachten, wekt hun succes ja
loezie en afkeer op bij andere
Amerikanen die hun leven
lang hebben geploeterd en
niets hebben bereikt. Deze af
keer is eigenlijk nog het
grootst onder andere minder
heidsgroepen zoals zwarten en
Spanjaarden. Maar de Aziaten
zijn niet de enige minderheids
groep die op weerzin stuitte bij
haar pogingen een plaatsje in
de Amerikaanse samenleving
te verwerven. De Ieren en Ita
lianen hebben in de vorige
eeuw hetzelfde meegemaakt.
Wat de Aziaten echter wel in
het vooruitzicht lijken te stel
len is een grote verandering in
de houding van de Verenigd.e
Staten ten opzichte van de
Vietnam-oorlog. Want als alle
„Bui Doi" zijn overgekomen
en opgenomen, zal de oorlog
geen gevoelens van verwar
ring en mislukking meer op
roepen, maar net als de Bur
geroorlog zijn vervaagd als een
familietragedie waarbij er
noch verliezers wa-
Iets minder
zacht weer
DE BILT Het ziet er naai.
uit dat morgen voorlopig eef
einde komt aan een serie zacht
te dagen. De scheiding tusse*;
zachte en minder zachte luch);
trekt dan, waarschijnlijk latei-
in de middag, van west naai
oost over Nederland. Vrij wé.
de gehele dag is het zwaar be»
wolkt met regen. De tempera!
tuur wordt eerst nog ongevee|
tien graden, vanaf vrijdag on
ge veer zes graden. De zuid):
westelijke wind is boven lan<|
krachtig en langs de kust eers
stormachtig, maar neemt latei-
op de dag in kracht af. Tussei
Noorwegen en Groenlanc
blijft de luchtdruk laag, terwij
een hogedrukgebied, dat van
ochtend bij de oostkust van d)
Verenigde Staten ten noord
oosten van New York lag, if
de komende dagen in de rich
ting van Spanje koerst. D)*
wind blijft daardoor uit zuich
west tot west waaien, waar
door de winter tot ver in Eu;
ropa op afstand wordt gehoui
den.
Weersgesteldheid van gisteren
Stockholm
Casablano
NEDERLANDSE HERVORh t
DE KERK
Beroepen te Waddinxveeit
J.W. Goossen te Mastenbroek j
Beroepen te Zoetermeer, I >1
Harkema te Brakel.
