moet Elektronische dief op zijn tellen passen ik in één keer twaalfhonderd gulden vergokt" „Op een dag heb ,0' ertigduizend perikasten ;lf s Leger des Heils ziet t soms niet meer zitten aan de pillen is gegaan. Van haar psychiater krijgt ze elke maand een pot met valium 10-tabletten. Ze weigert ze echter in te nemen. „Van mijn psychiater moet ik ze slikken, anders verlies ik mijn uit kering. Thuis trek ik ze direct door de wc. Als ik ze opvreet, lig ik de 'hele dag in coma. Je kunt maar voor één ding kiezen: gokken of die pillen". Haar buurvrouw, die op de koffie is, zegt: „Soms komt ze bij me bin nen met vreselijke huilbuien. Ik ben dan weer zo gek dat ik haar geld geef, terwijl ik weet dat ze het meteen vergokt. Ze zegt altijd: „Ik kap ermee". Maar als ze dan weer een koffiehuis ziet, is ze niet meer te stuiten". „Op een dag heb ik in één keer twaalfhonderd gulden vergokt. In nog geen vijf uurtjes spelen. Het gebeurde met zo'n opvoerder, een tje met een jackpot van duizend piek. Ik was na afloop alles kwijt. Ik kon niet eens m'n koffie meer betalen. Ze mogen al die apparaten van mij afbranden. Overal waar je komt staan die dingen". Sportief „Als je aan die kast staat, vergeet je alles. Je bent helemaal high van de spanning. Ik vergeet dan al m'n zorgen. Er moet ook niemand ach ter me staan, want dan word ik ze nuwachtig. Dat brengt onmazzel. Andere vrouwen, die ik ken, heb ben dat ook. In deze buurt zijn het vooral huisvrouwen die aan het gokken verslaafd zijn. Laatst gooi de zo'n vrouwtje vierhonderd gul den in die gleuf. En dat ding gaf maar niks. Toen werd ze zo agres sief dat ze haar barkruk oppakte en die dwars door de ruit van de fruit kast sloeg. Knal, radikaal die hele kruk er doorheen. De koffiebaas heeft haar toen om haar te kalme ren twee geeltjes gegeven. Ja, dat doen ze wel die eigenaren. Als je alles verspeeld hebt, geven ze je zo vier knaken. Ze zijn ook wel eens sportief". Ze vertelt dat ze ook verslaafd is aan bingo. „Daar raak je minder geld aan kwijt dan aan de fruitkast. Ik zou elke avond wel naar het bingo willen. Bij bingo ben je de hele avond voor vijftig gulden on der de pannen en het is nog gezel lig ook. Wat ik overdag win met de fruitkast, geef ik 's avonds uit aan het bingo". Stelen „Als huisvrouw leef je een eentonig leven. Ik kan niet tegen de hele dag binnen zitten. Hier verveel ik me te pletter. Ik ben altijd op stap. Heb ik geen geld om te spelen, dan ga ik naar familie". „Meid", zegt haar buurvrouw, „ik kan er ook niet tegen. Maar waarom ga je niet net als ik werk zoeken? Jij valt steeds weer terug in het oude". „Ik ben een type om aan van alles verslaafd te raken. Alleen sterke drank drink ik niet, geen druppel. Ik walg er zelfs van. M'n man leef de in zijn eigen wereldje. Hij is nog steeds alcoholicus. Vroeger kwam hij elke dag bezopen thuis". Ze staat op en pakt een kleurenfoto- tje dat in een schilderijlijst aan de muur hangt. „Mie en me husband", zegt ze met een droeve grijns om haar mond. „Door zijn drinken en mijn gokken kwamen we zwaar in de schulden te zitten. We woonden nog samen, maar ieder had zijn ei gen leven. Toen zijn we zogenaamd gescheiden en kregen we allebei steun. Mijn kinderen zijn nooit te kort gekomen. Als ik geen geld had om kleren te kopen, ging ik ze in de stad stelen. Bij de luxe zaken. Ik heb ze altijd mooi gekleed". Zootje Een paar jaar geleden zijn ze offi cieel uit elkaar gegaan. Haar on stuitbare gokbehoefte was daarmee niet verdwenen. De schulden sta pelden zich weer op. „Al mijn huis houdgeld joeg ik er doorheen. Ik moest noodgedwongen een sociale werker nemen. Die vent zat hier bijna elke dag, maar ik had niks aan hem. Hij deed alsof hij de di recteur zelf was. M'n hele hebben en houwen moest ik voor hem op tafel" leggen. Hij heeft er alleen voor gezorgd dat mijn schulden, te lefoon, begrafenis, ziekenfonds, water en huur nu automatisch van de bank worden afgeschreven, zo dat ik er niet meer aan kan komen. Ik was helemaal dolgedraaid. Op een bepaald moment hebben ze me in een opvangcentrum voor ver slaafden aan alcohol en drugs opge nomen. Daar hield ik het nog ge^n dag uit. Het was er een zootje". Patat „Mijn kinderen hebben het er wel moeilijk mee dat hun moeder ver slaafd is. Als ik met die meid doör de stad loop en ik heb trek in een zak patat dan zegt ze heel vaak: „Nee ik wil geen patat, want dan ga je toch weer gokken. Ze heeft een keer de hele zaak bij elkaar ge schreeuwd toen ik even een spelle tje ging spelen. Het is een kreng net als d'r vader. Ze is pas twaalf, constant op stap en rookt een pakje sigaretten per dag. Mijn zoontje is een lieve jongen, die benadert me met meer begrip. Hij is veel huise lijker. Zomers gaat hij bij een pleeggezin op vakantie. Ik heb van mijn leven nog nooit het buiten land gezien. Ik zou wel naar Beni- dorm willen. Maar dat lukt nooit als je zo leeft als ik. Mischien wel als mijn kinderen het huis uit zijn. Daar wacht ik dan maar op". „Het begon met een knakie erin te gooien, het eindigde met honderden guldens. De eerste keer had ik gelijk de jack-pot en toen ging ik voor schut. Het gebeurde bij een patatzaak in de buurt, onge veer zeven jaar geleden. De kinderen waren nog klein. In middels heb ik drie psychia ters versleten. Het helpt alle maal niets. Niemand begrijpt wat het is om verslaafd te zijn aan het gokken". Een nerveuze, magere vrouw. Ze is vijfendertig jaar en heeft twee schoolgaande kinderen, een meisje van twaalf en een jongen van vijf tien. Haar ex-man is alcoholist. Ze zijn al een paar jaar gescheiden. Beiden hebben een uitkering. Het gezin moet rondkomen van een uit kering van 1530 gulden per maand. „Als mijn vaste lasten er af zijn, hou ik ongeveer zevenhonderd gul den over", zegt ze bitter. Een niet onaanzienlijk deel daarvan ver dwijnt in de fruitmachine of geeft ze uit aan bingo. „En dan moet je rotzooien poffen, lenen het ene gat met het andere dichten". Pillen Ze vertelt dat ze door het gokken van de anairoothoop 'nen jenarmige bandiet loopt rder ïn laatste benen. Vanaf -nen 5 volgend jaar zullen de taal schatting veertigduizend istreerde fruitautomaten ruto s land op de schroothoop yijnen. De herziene Wet joet i Kansspelen bepaalt dat Dl' anse gokkastenpark bin- het twee jaar moet worden euwd. Deze amusements- ihe, die voortwoekert rei.; zij hoge clandestiene uit ingen, verveling en geld Qtdende verslaving, heeft hans wat de overheid ~^ft de genadeklap ver- 7^. De trekkast gaat de V^en voortaan zelf aan de r uitkeren. Aan de hoog- n de inworp en de jack- yordt paal en perk ge- Het gemiddeld verlies lur mag niet meer dan gulden bedragen. Het Ipelletje moet tenminste seconden duren: het pu- heeft recht op een „eer- kans". Verder verbiedt et jongeren beneden de n jaar de trekker ooit over te halen of zelfs voet in een speelautoma- jl te zetten. Gokken kost inkort weer gewoon een tje. ■junkies" worden ze al genoemd: mensen die zo verslaafd an kansspelletjes dat ze geen dag meer zonder kunnen, -avondjes mogen dan razend populair zijn, menig horeca- ssement dankt zelfs zijn complete bestaan aan de speciale if te van het publiek: de gokkast. Dagelijks verdwijnen naandinkomens in de fruitautomaat. Vooral huisvrouwen Igeren rekent de eenarmige bandiet tot zijn vaste klandi- ook liefhebbers die aan beide spelletjes verslingerd zijn: de utomaat én het bingo. Niet zelden komt het groepje notoire gok- j moeilijkheden: huwelijken lopen stuk, schoolopleidingen wor- igebroken, verslaafden gaan stelen. in A. Holland van het Leger des Heils in Den Haag krijgt re- ig te maken met dergelijke gevallen van ziekelijke goklust. die hun ziel en zaligheid aan de „Super Spin" of „Lucky Dia hebben verkocht. Financieel en geestelijk berooid kloppen ze i aan. „Het zijn inderdaad voornamelijk huisvrouwen en jonge- aan die fruitautomaten verslaafd zijn. Er zijn heel wat huwe- door gestrand. Ik ken ook een knul van achttien die vanwege kken in een psychiatrische inrichting moest worden opgeno- Veer een ander kwam in criminele sferen terecht. Die ging uit om zijn goklust te kunnen bevredigen". }en om de slachtoffers van bingo en jackpot weer op de been te in, hebben niet altijd evenveel succes. Soms is de hang naar het i groot, dat zelfs de meest geharde hulpverlener het hoofd moe- op de borst laat zakken. Eén schrijnend voorbeeld ligt de heer id nog vers in het geheugen. Een jongen die het dit jaar zo bont e dat zelfs het Leger des Heils hem de toegang moest weigeren, i een half jaar hebben we het met hem geprobeerd, maar het iiiet. Telkens verviel hij weer in zijn oude kwaal. Van zijn ka- I lie hij bij ons huurde, maakte hij een puinhoop. De maden kro- 5 een bepaald moment vanuit de verrotte etensresten over de Zijn bouvier lag uitgehongerd onder het bed. Toen hij hier ook aaa^in alles ging stelen en de medewerkers op hun gezicht sloeg, p we een nieuw slot op zijn kamerdeur gezet. Tegen zo'n versla tellen8 geen kruid gewassen". DEN HAAG Zowel de ho- recabaas als de automatenhan delaar vaak verenigd in één en dezelfde persoon houdt aan de gokverdwazing van het publiek een dik be legde boterham over. De aan schaf van een fruitkast kost de horeca geen cent, levert al leen maar geld op. De exploi tatie geschiedt op fifty-fifty- basis. Weekomzetten van vijf honderd tot tweeduizend gul den per kast zijn allang geen uitzondering meer. „Gold-fin- gers of opvoerders" worden de automaten waarop dat mo gelijk is dan ook heel toepas selijk genoemd. „Als je die ap paraten zou verbieden, dan kun je negentig procent van alle broodjeszaken wel slui ten", beweert een automaten handelaar, die zijn naam lie ver niet in de krant ziet. „Met de politie spelen we al jéren kat en muis". „Als je alles goed wilt pontroleren zou je in elke zaak een agent moe ten neerzetten", aldus H. Olden- kamp, chef Afdeling Kansspelen van de Haagse politie. „Het enige wat we nu kunnen vaststellen is of de exploitatievergunning klopt, het toegestane aantal automaten niet wordt overschreden èn of er ergens een illegale „uitbetaler" tussen staat. Het soort kast dat de winst rechtstreeks uitkeert: vandaag nog verboden, maar volgend jaar legaal. In principe gaan we er nu van uit in de praktijk is het natuurlijk anders dat de meeste speelauto maten gewone kwartjesautomaten zijn, dus zónder winstuitkering". Gesjoemel De elektronische dief moet op zijn tellen passen. Gesjoemel is er straks niet meer bij. „Wat nu nog illegaal is, wordt volgend jaar legaal", zegt collega J. J. van Houten, chef van het bureau bijzondere wetten. De controle op het clandestien uitbeta len van vrije spelen is echter nu nog een moeilijke zaak. In bijna elke bar of cafetaria staan tegen woordig wel één of meerdere gok kasten opgesteld. Van Houten: „Als wij een kroeg binnenkomen, ziet de kastelein meteen d^t we van de po litie zijn. Openlijk zal hij dan geen dubbeltje durven uitkeren. Hij ver rekent ,de vrije spelen gewoon met de consumpties, die zogenaamd aan de bar zijn besteld". Vierentwintig maanden nadat de herziene Wet op de Kansspelen in werking is getreden, mogen ner gens in Nederland meer oude gok automaten staan. Althans elk ap paraat moet vanaf dat moment vol doen aan een serie voornamelijk technische toelatingseisen. Omdat bijna geen van de bestaande speel kasten hieraan beantwoordt, zal nagenoeg het complete gokkasten park moeten worden vervangen. Wat volgens kenners een kapitaal vernietiging betekent van ongeveer tweehonderd miljoen: een gokkast kost gemiddeld zevenduizend gul den. Volgens drs. B. Polders, hoofd van de Afdeling Kansspelen van het ministerie van economische zaken, was enige jaren geleden al te voor zien dat er in het wereldje van de gokkastbazen iets nieuws op komst was. „De modernste exemplaren zijn nu dan ook al uitgerust met een dichtgetimmerde geldla; voor een paar honderd gulden kunnen die zo worden omgebouwd dat ze de vrije spelen rechtstreeks verzil veren. De aantrekkelijkheid van de apparaten is verder dat de spelers er niet meer in één klap hun hele weekgeld doorheenjagen. Nu heb je fruitautomaten waarin je in een oogwenk tweehonderd gulden kwijt kan. In het nieuwe wettelijke systeem mag het gemiddeld verlies per uur niet meer dan vijftig gul den bedragen". „Eerlijke kans" De bescherming van de zwakkere groepen in de maatschappij staat bij de overheid voorop. De gokbehoef te van het publiek is een vaststaand feit, maar die mag niet tot zodanige verliezen leiden dat de klant wordt benadeeld. Er dient hem een „eer lijke kans" te worden geboden. An derzijds moet een redelijke exploi tatie van speelautomaten mogelijk zijn om een vlucht in de illegale sfeer te voorkomen. Als de Eerste Kamer met het wetsontwerp in stemt de Tweede Kamer is al akkoord zullen alle nieuwe kansspelautomaten op hun elektro nische of mechanische betrouw baarheid worden getest. Zo zal de inworp per spel in het vervolg nog slechts een kwartje mogen kosten. De door de eenarmi ge bandiet uitgekeerde jackpot mag niet meer dan tweehonderd maal de inzet bedragen. Het gemiddeld verlies aan de trekkast wordt te ruggebracht tot vijftig gulden per uur. Het kansspelletje moet ten minste drie seconden duren. Ver der zal de uitbetaling aan de speler minimaal zestig procent van de in zet moeten zijn, wat betekent dat de exploitant maximaal veertig procent van het ingeworpen bedrag in zijn zak mag steken. Jongeren beneden de 16 jaar wordt het spe len op de fruitkast helemaal verbo- Sticker Een deel van de controle op de na leving van de wet, die op dit mo ment nog berust bij de politie, wordt in de komende jaren overge nomen door een speciaal opgeleid team van zeven ambtenaren, allen mts'ers, werkzaam voor de Dienst van het IJkwezen in Delft. Dezen zullen in het gehele land actief zijn met de inwendige beschouwing van alle soorten en maten speelkas ten. De controleurs moeten onder meer checken of een automaat al dan niet is opgevoerd. Kortom, of het programma nog klopt. De meeste nieuwe kansspelautomaten zullen, aldus het ministerie, tegen die tijd voorzien zijn van twee of drie chips: het verzegelde geheu gen, het telraam en het geweten van het speelgoed. De ijkers stellen vast of er met de verzegeling is ge knoeid of niet. Alle bonafide fruit kasten krijgen na keuring een stic ker van de Dienst van het IJkwe zen opgeplakt. De politie neemt en kel nog de papieren controle voor haar rekening. Voor de dienders is de kous al af door alleen maar die sticker te bekijken en het stellen van de vraag: „Mag ik je vergun ning even zien?" PETER VIERING overdag win met de fruitkast, geef ik 's avonds uit aan het

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1982 | | pagina 15