igwam en Karei
oorman moeten
orden opgeheven
Gemeente dreigt strijd
om monumenten aan de
Stationsweg te verliezen
Vanuit de Pieterskerk komt een Leidse bijdrage op
ie beeldbuis
KING 'S KOMBO' 'S TWEEDE
(SUCCESELPEE: 'LICHT'
MEENTE WIL SCHOLEN SAMENVOEGEN
nnenkort weer rommel-
arkt in Pieterskerk
rIO
LEIDSE COURANT
DINSDAG21 DECEMBER 1982 PAGINA 5
nvt
nsch
zond El
t en
BZ)
!N De gemeente
plan de kleuter-
De Wigwam en de
school Karei Door-
aj beide aan de Suma-
gelegen, op te
Beide scholen
te weinig leerlin-
zelfstandig te blij-
estaan. Het is de be-
dat De Wigwam
in de nabij gelegen
•rschool De Zonne-
De Karei Doorman-
wordt samenge-
met de Gunning-
le hi.
neen <j_
kunini
nu es
beh ig
school. Het één en ander
gebeurt per 1 augustus
1983.
De Zonnehoek (inclusief De
Wigwam) zal te zijner tijd in
het kader van de integratie
kleuter- en basisonderwijs
opgaan in de Gunningschool.
In dezelfde wijk is het de be
doeling dat de school De
Goudsbloem fuseert met de
Marnix van St. Aldegonde-
schodl en De Rondedans met
de Willem de Zwijger-school.
Ook de combinatie van de
Margriet-kleuterschool en de
Drie Octoberschool staat op
de nominatie om opgeheven
te worden. De gemeente wil
beide samenvoegen met het
koppel Lucas van Leyden-
school en De Boterbloem.
Deze zouden gehuisvest wor
den in een nieuw gebouw op
de Garenmarkt. De bouw
plannen voor de Garenmarkt
worden momenteel gemaakt
en een beslissing is nabij. Het
college is van plan de Drie
Oktoberschool en Margriet
in hun huidige vorm te laten
bestaan totdat het gebouw op
de Garenmarkt gereed is.
^RGEMEESTER GOEKOOP:
ÉN „In de Leidse Pie-
)verl wordt volgend jaar
oblieën rommelmarkt ge-
j J n. Dat zal dan gebeuren
cn feestdag. Koninginne-
•sPropevrijdingsdag en Drie
«enjr zijn daarvoor uitste-
'adeijdata". Aldus gistermid-
lurgemeester Goekoop
;iden, tevens voorzitter
Stichting Pieterskerk,
een bijeenkomst van de
iatie „Leiden Leeft",
ieuwe rommelmarkt zal
lebben na en in overleg
groeperingen uit de
Leidse binnenstad", aldus de
burgemeester. De heer Goe
koop doelde hierbij met name
op de ambulante handel in
Leiden. Deze organisatie heeft
door een blokkade een vroeg
tijdige dood veroorzaakt van
de Snuffelmarkt in de Groe-
noordhallen. De Witte Markt
had na ampel overleg wel
plaats in de Pieterskerk, maar
verkreeg door inspanning van
de voorzitter Verplancke van
de Leidse Vereniging van Am
bulante Handel het predikaat
„eenmalig".
De heer Verplancke zei desge
vraagd van een nieuwe rom
melmarkt nog niets te weten.
„Het is jammer dat burge
meester zo voorbarig is. Ieder
een weet dat wij sceptisch
staan tegenover zo'n markt.
Maar ze doen kennelijk alles
om het gat in de begroting van
de Pieterskerk te dichten", al
dus de voorzitter van de amu-
lante handel, die de Stichting
Pieterskerk zal houden aan de
belofte tot inspraak.
LEIDEN De strijd van de
gemeente om de nieuwbouw
van een modern, uit glas opge
trokken, voorgevel van een
kantoor aan de Stationsweg 23
en 25 tegen te gaan, lijkt min
der sterk te worden gevoerd
dan aanvankelijk werd ge
dacht. In haar strijd tegen de
sloop en de plannen tot mo
derne nieuwbouw heeft de ge
meente allerlei „noodspron
gen" gemaakt, die bij nader in
zicht waarschijnlijk niet de ju
ridische grond hebben die
werd verwacht. Dit bleek gis
termorgen tijdens de vergade
ring van de commissie voor de
Beroep- en Bezwaarschriften,
waar de beide partijen, pro
jectontwikkelaar Passage
Noordwijk b.v. en de gemeen
te, werden gehoord. Een uit
spraak wordt echter pas over
een maand verwacht.
Projectontwikkelaar Passage
Noordwijk B.V. diende op 5
maart een bouwplan in bij de
gemeente. Dit plan werd ge
weigerd. Een nieuw plan werd
op 3 juli ingeleverd. Dit plan,
PROJECTONTWIKKELAAR WIL MODERN
KANTOORPAND BOUWEN
een groot modern kantoorge
bouw met een glazen pui dat
temidden van statige oude
panden zou komen te staan,
werd door de Welstandscom
missie goedgekeurd. Een
bouwvergunning kreeg men
echter niet want, zo stelde het
college, de in het plan opgeno
men luifel zou de rooilijn
overschrijden en er zouden
De panden aan de Stationsweg 23 en 25.
niet voldoende parkeerplaat
sen in het plan zijn opgeno
men. Verder zou er inmiddels
een voorbereidingsbesluit van
kracht zijn, waardoor er voor
elke verandering aan panden
binnen het bestemmingsplan,
toestemming moet worden ge
vraagd aan het college. Die
toestemming gaf het college
dus niet. Zij wil met alles wat
in haar vermogen ligt de mo
derne nieuwbouw aan de Sta
tionsweg verhinderen. Het col
lege gaf geen vrijstelling „om
dat zij het bouwplan toch niet
zal goed keuren'
Tijdens de commissievergade
ring gistermorgen stelde de
raadsman van Passage Noord
wijk B.V., de heer A. van der
Pluijm, dat het plan is inge
diend nog voordat er een
voorbereidingsbesluit van
kracht was en er dus geen toe
stemming van het college no
dig is. Om hierover snel uit
sluitsel te krijgen en daarmee
het college voor een gedwon
gen feit te stellen, heeft raads
man Van der Pluijm bij de af
deling rechtspraak van de
Raad van State hierover een
uitspraak gevraagd. Als hier
uit inderdaad blijkt dat 5
maart als „indiendatum" van
het plan geldt, dan heeft men
nog slechts rekening met het
bestemmingsplan te houden,
omdat toen het voorberei
dingsbesluit nog niet van
kracht was. „Om aan alle
voorwaarden in het bestem
mingsplan te voldoen, kan het
bouwplan zo worden aange
past dat het weigeren op grond
daarvan niet meer mogelijk
is", aldus de heer Van der
Pluijm. „Verder is het zo, dat
andere bouwers in eenzelfde
situatie wel vrijstelling hebben
kregen. Ik meen hier een gro
ve vorm van rechtsongelijk
heid te bespeuren", aldus de
raadsman.
Als de commissie voor de Be
roep en Bezwaarschriften op
juridische gronden Passage
Noordwijk B.V. in het gelijk
mott stellen en ook de Raad
van State in haar besluit stelt,
dat uitgegaan moet worden
van het eerst ingediende
bouwplan, dan wordt het voor
de de gemeente al veel moeilij
ker de nieuwbouwplannen te
gen te houden.
Een andere troef, die de ge
meente dacht te hebben is hel
feit, dat de panden op de mo
numentenlijst zijn gepl
De plaatsing op de monumen
tenlijst heeft echter plaatsge
vonden nadat er al een bouw
aanvraag was ingediend. Di1
filaatsen op de monumenten-
ijst heeft pas kracht voor alle
bouwaanvragen van na die
„plaatsingsdatum". Wat voor
die datum aan plannen is inge
diend heeft nog geen betrek
king op het feit dat het pand
op de monumentenlijst staat.
De heer Van der Pluijm stelde
gistermorgen verder dat de
panden onterecht op de monu
mentenlijst zijn gezet en dat de
panden in zeer slechte staat
verkeren. Of de panden inder
daad onterecht op de monu
mentenlijst zijn geplaatst moet
ook door de commissie worden
beslist.
Of de sloopvergunning, die op
nieuw zal moeten worden aan
gevraagd, ook gehonoreerd
kan worden, als de panden op
de monumentenlijst blijven
staan, is nog de vraag. Deze
kwestie zal ongetwijfeld nog
aan de orde komen in de com
missie voor de Beroep en Be
zwaarschriften.
d SV
sekto[)ed nieuws voor dege-
n die deze week best
een kerstconcert
jj llen horen, maar daar-
ventor niet de deur uit
sort insen te gaan. Uitste-
nd nieuws heb ik voor
zulken. En je kunt er
Isver S naar kijken ook! Op
st teevee; komende don-
■girdagavond, om vijf
■k r<er half elf, een tijdstip
nog niet iedereen
ar z'n bed verlangt.
óók NCRV. Ik wist
zelf niet, maar we
THUISBLIJVEN BIJ EEN
KERSTCONCERTENLAWINE
aabben voor deze krant
-llijk n medewerker die
at d, dorp en streek af-
ese >pt, met een hang, ja
een begeerte naar
ren, Missae, oratoria
andere, 't liefst refor-
atorische, gewijde en-
L nbles. Daar schrijft hij
over. Gewetensvol
met liefde. En met
n aangeboren gevoel
>r de, eventuele, aan-
zigheid van „meneer
burgemeester".
is het 's zondagsmorgens
negen uur. Dan belt hij
J eerst op. Meedogenloos
Ikt hij me uit m'n laatste,
Bar wel diepe, nog zater-
lgse slaap en bericht me,
scherp gearticuleerd dat
Igeen woord kan missen,
Idanks m'n nog halve be
wusteloosheid: „Ik heb hier
iets "zeer spe-ci-aals voor
de ru-briek Pie-ters". Des
noods is hij dan nog in pyja
ma's en ongeschoren, en
heeft hij z'n tanden nog
niet gepoetst na een gehaast
ontbijt (wat ik niet kan be
oordelen), maar zijn vingers
trillen wel al om de eerste
zinnen van een gedegen re
censie neer te tikken op een
machine die allang afge
schreven moet zijn. Al
thans, die indruk kreeg ik
sterk, toen hij me afgelopen
zondagochtend vroeg alar
meerde. Vijf minuten lang
meende ik, dat er gebeld
werd. Nou, op zo'n tijdstip
denk je algauw redelijk
slecht over iemand.
Maar eenmaal bekomen
van de schrik, krijg je aan
dacht voor wat deze overij
verige en bij de tijd zijnde
collaborateur (nee, ik be
doel gewoon een medewer
ker; mag dat soms?) mede
te delen heeft. Ik kan u
daarmee bedienen. In de
beproefde stijl van onze
Looft den Heer:operator;
een man die nooit opgeeft.
Wel dan: ook de NCRV
doet volgens verwachting
mee aan de lawine Kerst
concerten in den lande. Dit
maal in Leiden. Vanuit de
ontkerstende Pieterskerk,
verheven tot met mede
werking van vele Vrien
den, die mede de restaura
tie van dit sobere maar toch
lichtelijk verheven laat-
Middeleeuwse godshuis mo
gelijk maakten nou ja,
toch maar verheven tot
openbare markthallen.
Waar ooit al eerder de wij
ding uit verdreven was
door beeldenstormers, aan
hangers van een „nieuwe"
theologie, door blaffende
honden en hoofse meneren
die de hoed ophielden tus
sen de witgepleisterde mu
ren met grafopschriften of
onder de kalk bedekte pri
mitieve maar vrome (room
se) fresco's. Maar God is er
altijd gebleven. Liefdevol.
Tegen elke verdrukking in.
Net zogoed in de vrolijke
Kersttijd van Dickens, als
in de aangenomen, inge
keerde lezingenreeks, on
der het bewind van correc
te kerkvoogden.
Ik laat me gaan. Natuurlijk;
ik laat me weer te veel
gaan en uitgerekend op
dit moment, tegen vijfen in
het donker; nu ik buiten
een merel vlugweg hoor
anticiperen op een nog ver
re lente. Schlusz, fini, fini-
to. Ik laat verder onze me
dewerker aan het woord.
Hij kan het veel beter dan
ik. Daar is dan het „graag
gehoorde en geziene „U zij
de glorie"-programma". Af
gelopen zaterdag werden in
de Pieterskerk daarvoor de
opnamen gemaakt. Onze
man werd overweldigd
door het aantal NOS-wa-
gens en dezelver medewer
kers: twee wagens, „met 15
man buiten en 15 man in de
kerk actief". En verder ook
was het „van dik hout zaagt
men planken": „Rijnlands
Christelijk Mannenkoor
's avonds moest het ergens
anders optreden vol met
publiek uit Leiden en om
geving, waarvoor de plaats
bewijzen reeds 's woensdags
waren uitgegeven. Een ge
weldige opkomst, ondanks
het gure winterweer".
Con Amore
Opgetreden werd door een
„groot gemengd koor", on
der leiding van Piet Kiel
(ook NCRV,zo te horen),
bestaande uit het Leidse
„Con Amore" en het „Aals
meers Koor". De Aalsmeer
ders, toch al in het bezit
van 's werelds grootste
bloemenveiling, brachten
behalve hun stemmen ook
nog prachtige bloemstuk
ken „voor in de kerk" mee,
en zorgden verder voor de
corsages van de meer dan
tweehonderd gezamenlijke
koorleden. Of dit niet nog
genoeg was, kwam er bo
vendien uit Nieuw-Lekker-
land (waarom denk ik nu
opeens aan een hervormd
Luilekkerland?), het Chr.
Meisjeskoor „Belcanto", net
zomin Italiaans als koorlei
der Jan Stolk. En dan was
de begeleiding, volgens
onze man, „in goede han
den bij het NCRV-Blazers-
Op mijn omwegen door stad en land
kóm ik graag mensen tegen. U kunt
mij telefonisch of schriftelijk vertellen
wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071
- 12-22 44 op toestel 10.
ensemble onder leiding van
Jan de Haan".
Ik vind het wel erg, maar
nu schiet me opeens te bin
nen, dat er een haan is, bij
mij thuis in de buurt, die 's
ochtends bij het krieken
van de nieuwe dag al begint
met z'n tune: „If I was a
rich man..." Uit „My fair
lady". Instede van gewoon
kukeleku.
Maar verder zat aan het
Pieterskerkorgel de goede
Jan Bonefaas. Hoewel Boni-
fatius, bij mijn weten, nooit
voor een nageslacht ge
zorgd heeft. Maar het orgel
dreunde onder Jan's aan
slag als een kostelijke bege
leider. Algehele muzikale
begeleiding: Jan Stolk en
Jan de Haan (die nu voor
de tweede keer kraait). Er
was ook Leni Couvée, die
op de haar eigen charmante
wijze de presentatie ver
zorgde". Het was alles bij
elkaar een groots gebeuren,
volgens mijn zegsman; op
geluisterd door een „talrijk
publiek". En allemaal mee
doen hè, bij de samenzang.
Zekerlijk niet alleen koren
en musici. Dat is een beste
lutherse traditie, die ieder
christengelovige mag over
nemen. Onze katholieke
overburen doen da,t al de
cennia lang in hun „Sing-
messen".
Enfin, u ziet het allemaal
zelf maar donderdagavond.
Onze man lag al op de loer,
en zag de Belcanto-meisjes
als eerste, met „liederen,
verdienstelijk gezongen met
klein ensemble"; waarbij
„uitsprong Away in the
manger ergens weg in de
kribbe, de stal, van Kirkpa-
trick. Leuk was, dat een
deel van het publiek de op
namen op een monitor kon
zien!" Nou, dat kunt u don
derdag dus ook. Kijk en
luister naar het groot ge
mengd koor het lijkt wel
een „Auslese" van een bol-
lengezelschap dat beken
de en minder bekende
kerstliederen, met orkest,
ten gehore brengt. Daar
kunt u best een avondje
voor thuisblijven.
Plezierig bericht uit Wou-
brugge, de bakermat van pa
ter Raymonds hoogsteigen
troetelkind „King's Kombo":
er is weer een nieuwe langs
peelplaat van het „King's"
uit. Met als, in deze donkere
tijd zeer toepasselijke, titel
„Licht". Dit „Licht" zal er
ongetwijfeld net zo gretig in
gaan als twee jaar geleden de
eerste elpee van het kombo,
de zogeheten „reli-musical"
„De boodschap van een
Kind". Ik herinner me nog
de opname daarvan, destijds,
boven in het Bonaventura-
college aan de Mariënpoel-
straat in Leiden, waar fran
ciscaan Raymond van Sasse
van IJsselt, pastor van Wou-
brugge en geestelijk vader
van het „King's", als leraar
en „kind" aan huis was. Vele
Treffend vond ik, buiten de
kwaliteit om, het grote en
thousiasme waarmee die der
tien liederen (door gesproken
teksten aan elkaar gebonden)
over de wonderlijke en ing
rijpende Kerst-gebeurtenis
op de band werden gezet. Dat
was nog eens werken gebla
zen. Maar de arbeid van al
die jonge mensen, samen met
hun grote „broer" pater Ray
mond, werd later beloond
met groot succes. Een reli
gieus „muziekspel" dat op ni
veau klaterde en waar de
vonken vanaf sprongen.„Het
wondere gebeuren van
Kerstmis" en de neerslag van
die eerste elpee hebben het
„King's Kombo" geïnspireerd
tot een nieuwe inspanning op
de plaat. Opnieuw een „reli-
musical", die opgebouwd is
volgens hetzelfde procédé dat
voor de Kerstplaat werd ge
bruikt. Het zijn deze keer
vijftien (nieuwe) liederen
met verbindende teksten die
het verhaal vertellen van
Christus, „het eeuwig Licht,
dat in onze duisternis is ver
schenen", maar dat ook uit
straalde over de wereld op de
feesten van Pasen en Pink
steren. Niet nieuw zijn de
zelfde inzet en geestdrift van
'80, voor een „boodschap" die
in lijnrechte tegenstelling
staat met de opvatting van
een andere (pop)groep, die
dezer dagen op de t.v. onder
disco-geweld als „Toontje la
ger" met quasi-jolijt maar „in
de grond" vreugdeloos ver
kondigde, dat er na de dood
„niks meer is". Volgens het
„King's Kombo" heeft het
„Licht" iets veel positievers
in petto voor alle ontslape
nen. Overigens is het alle
maal niet zo boodschapperig
op de nieuwe elpee van het
K.K. Het is alleen een gelovi
ge basis voor veel muzikaal
plezier, dat waarschijnlijk
nogmaals een gróót gehoor
bij een belangstellend pu
bliek zal trekken. Bovendien
hoort de beluisteraar van de
nieuwe elpee dezelfde mu
ziekgroep die het Kombo zo
grandioos begeleidde op de
eerste (Kerst)plaat. Misschien
is dat zelfs wel doorslagge
vend om „Licht" aan te
schaffen. „King's Kombo"
stoot dus weer door. Voor in
lichtingen en distributie belle
men A. van Winden,
tel. 1729-8704.
Schoonheids
foutje
Het komt af en toe voor, dat
de gegevens in een dagvaar
ding niet juist zijn. De gniffe
lende verdachte wordt dan
meestal vrijgesproken. Giste
ren was het echter echt goed
raak. Kantonrechter Attema
en officier Durieux kregen in
zeer korte tijd te maken met
drie gedaagden, die onvolko
menheden in hun oproep
meenden te bespeuren.
De eerste, die een schoon
heidsfoutje had ontdekt, was
een jongeman uit Hoogmade.
Hij werd ervan beschuldigd
op de Willem de Zwijgerlaan
vijfentachtig in plaats van de
toegestane vijftig kilometer
per uur te hebben gereden.
„Zo hard reed ik helemaal
niet," zei de Hoogmadenaar,
die vervolgens een veel beter
argument naar voren bracht.
„In de dagvaarding staat, dat
ik in een auto zat. Dat klopt
niet, ik reed daar op mijn
motor." De kantonrechter
pakte het procesverbaal erbij
en moest de jongen gelijk ge
ven. Officier Durieux eiste
vrijspraak, de kantonrechter
was het daarmee eens.
Een tweede motorrijder zou
volgens de politie geen ken
tekenbewijs voor zijn voer
tuig hebben aangevraagd. In
de "dagvaarding stond een en
ander wat warrig geformu
leerd. Het kwam er op neer,
dat de man deel III niet op
zijn motor had bevestigd.
Aangezien motorfietsen geen
voorruiten hebben en daar
dus ook geen delen III op
kunnen worden gepl
moeten motorrijders dat pa
piertje bij zich dragen. De
kantonrechter en de officier
waren niet in staat dit pro
bleem op te lossen. De dag
vaarding werd nietig ver
klaard.
In Rijnsburg reed iemand
door rood. De man, die daar
gisteren voor terecht stond,
meende ook een opmerking
over de dagvaarding te moe
ten maken. „Ik reed in een
vrachtwagen en niet in
personenauto zoals in de dag
vaarding staat." „O, maar dat
was zeker een kleine vracht
auto," meende de officier:
,Zo een, waarin je met een
rijbewijs BE mag rijden."
,Dat niet bepaald," ant
woordde de man: „Voor een
zestientons truck heb je wel
degelijk een groot rijbewijs
nodig".
Dit keer gaf de heer Durieux
zich niet zo gauw gewonnen:
.Hoeveel assen heeft die
truck," wilde hij weten. Na
enig denkwerk vertelde de
man, dat zijn vrachtwagen
twee assen heeft. „Met dub-
lucht?" (twee wielen
naast elkaar). Informeerde de
officier verder. De man ant
woordde bevestigend. Daarop
concludeerde de officier: „Ik
heb aangetoond, dat u in een
ierwielig voertuig reed, dat
het een personenwagen was
kan ik niet bewijzen." De of
ficier eiste de standaardboete
van honderdentien gulden.
Rechter Attema ging daar
mee niet akkoord. „Ik zie zo
veel twijfels in deze zaak, dat
ik u vrijspreek."
Smoes
Een Amsterdammer scoorde
zeer hoog in de serie „smoes
jes voor door rood rijden"
Hij hield een zeer overtui
gend praatje, waarin hij uit
legde waarom hij met zijn
auto door het rode licht was
gereden. „Ik kwam aanrijden
en zag dat het licht op rood
stond. Ik stopte en wilde een
kaart van Leiden uit het
dashbordkastje pakken
Daarbij schramde ik mijn
hand. Ik schrok daar zo van,
dat ik de koppeling los liet.
Mijn' auto huppelde als het
ware over de stopstreep," be
toogde de Amsterdammer:
„Ik ben meteen gestopt. Ik
zag twee flitsen, dus ik neem
aan dat ik ben gefotogra
feerd. Die foto's zullen wel
aantonen dat ik gelijk heb,"
zei de man, die blaakte van
zelfvertouwen.
De Amsterdammer besloot
zijn zeer overtuigende betoog
met een fraaie opmerking:
„Ik kan het misschien niet zo
goed onder woorden bren
gen, maar ik hoop dat u het
enigszins heeft begrepen." De
kantonrechter en de officier
waren zichtbaar onder de in
druk van de Amsterdamse
spraakwaterval. De foto's
toonden echter aan, dat de
man niet met zijn auto over
de streep was gehuppeld,
maar dat hij gewoon met
flinke vaart door rood was
gereden. De heer Durieux
vroeg daarom om een boete
van honderdentien gulden.
Rechter Attema had er moei
te mee. Wat omstandig legde
hij de man uit, dat hij niet
om die eis heen kon en dat
hij inderdaad de gevraagde
straf ten uitvoer moest bren
gen. Als de „beledigde on
schuld" verliet de welbe
spraakte Amsterdammer de
zaal.
KEES VAN HERPEN
