Ibndii
MS# MODE
Oostduitsers wacht grauwe Kerst
69.-
79.-
69.-
Canada gaat 'rre
door met jach^
op zeehonden
5rëj
VOEDSELSCHAARSTE BEDRUKT BEVOLKING
FEESTELIJKE KLEDING TEGEN DE LAAGSTE PRIJZEN
MS MAAKT MODE BETAALBAAR
BUITENLAND
LEIDSE COURANT
MAANDAG 20 DECEMBER 1982 PAi
OOST-BERLIJN Kerst
markten in Leipzig, Er
furt, Halle en Wittenberg,
bonte kraampjes, geconfij-
te appeltjes, in de rij staan
voor een gebraden Thu-
rings worstje (60 cent), in
de koude decembermist
een glas thee drinken (30
cent), eventueel met een
scheut rum erin (en dan
een gulden), decente
kerstmuziek uit luidspre
kers. De DDR doet ogen
schijnlijk niet onder voor
wat hier nog altijd als het
welvaartsparadijs geldt,
de Bondsrepubliek. Ook
in het socialistische Duits
land „kerstmist" het in
elk geval zeer.
Een onbezorgde kerst wordt
het voor de DDR-burgers ech
ter niet. Er is wat de voedsel
voorziening betreft weliswaar
geen sprake meer van een
noodtoestand, zoals nog enkele
maanden geleden, doch de
kerstrollade zal in veel Oost-
duitse gezinnen plaats moeten
maken voor een ordinaire
kerstkip en menige huisvrouw
piekert zich al weken lang suf
hoe ze een kersttulband moet
maken zonder rozijnen, kren
ten, amandelen en citroensap.
Niets van dit alles is momen
teel in Oost-Duitsland te krij
gen.
Het zou overdreven zijn te be
weren, dat er honger wordt
geleden in de DDR. De voed
selvoorziening is er zelfs be
duidend beter dan in de mees
te andere socialistische landen,
en zeker voor Polen en Russen
is Oost-Duitsland momenteel
nog een aards paradijs.
In de loop van dit jaar is de
dalende conjunctuur echter
ook aan dit socialistische para
dijs niet ongemerkt voorbij ge
gaan. Begin oktober schijnt er
in sommige bedrijven zelfs
met stakingen te zijn gedreigd
indien er niet op korte termijn
verbetering in de voedselvoor
ziening zou komen.
Op 26 oktober nam het Polit
buro van de SED (Socialisti
sche Eenheidspartij) een be
sluit om de deur van de niet
In de rij staan voor vlees komt nu in Oost-Duitsland ook
weer voor.
bijster gevulde voorraadschuur
open te zetten en ook een aan
tal basisartikelen in te voeren.
Het gevolg was dat spoedig
daarna de tot dan toe volstrekt
lege etalages weer enige kleur
kregen. Er is nu weer boter,
slaolie en koffieroom te koop,
er zijn weer sigaretten in de
winkels, af en toe ziet men
zelfs sinaasappels, maar de
vleesvoorziening blijft uiterst
treurig: worst wordt vaak in
beperkte hoeveelheden ver
kocht, rookvlees, ham en spek
is er niet of nauwelijks, honing
en vruchtensappen zijn bijna
onbekende produkten gewor
den en kaas in in hooguit twee
soorten voorradig. Cacao, cho
colade en zelfs chocoladepud
dingpoeder kan men slechts
tegen forse prijzen in West-
-Mark in de intershops ko
pen en het Oostberlijnse jonge
tje dat in een tv-reportage
over de kerstmarkt achter de
beroemde Alexanderplatz ver
klapte dat zijn grootste wens
voor kerstmis bestond uit „een
chocolade paashaas" zal over
enkele dagen zwaar teleurge
steld worden: zijn ouders zul
len hem hoogstens een zak
zuurtjes kunnen geven, want
daarvan is er, merkwaardiger
wijze, in de DDR weer volop.
Ook eieren zijn er genoeg: vol
gens de statistieken eet de
doorsnee DDR-burger 290 eie
ren per jaar, dat is nog tien
meer dan zijn Westduitse
broer, die hij toen het vlees
nog normaal voorradig was
ook in het eten van varkens
vlees met enkele kilo's per jaar
overtrof. Dat men in de DDR
gemiddeld ook meer roombo
ter eet dan in de Bondsrepu
bliek, heeft echter een zeer
onaangename reden: de Oost
duitsers slagen er niet in eet
bare margarine te produceren,
terwijl trouwens ook de room
boter van slechte kwaliteit is,
en dat geldt helaas ook voor
groente en fruit: socialistische
appeltjes zijn beduidend klei
ner dat de kapitalistische en
hebben ook veel meer lelijke,
oneetbare plekken.
Hoge prijzen
Oost-Berlijh (in de DDR heet
het gewoon Berlijn, in tegen
stelling tot West-Berlijn) en
Leipzig vormen overigens nog
steeds de trotse etalages van
dit land. In de andere steden
en zeker op het platteland is
de schaarste veel groter. Wie
niet in de hoofdstad of in de
Messe-stad woont heeft bij
voorbeeld al maanden lang
geen rijst of macaroni kunnen
kopen.
Alcohol is daarentegen overal
te krijgen, zij het tegen waan
zinnige prijzen: een fles wijn
die in West-Berlijn nauwelijks
vier mark kost, doet in het so
cialistische Berlijn minstens
negentien mark. Wodka, in de
DDR uiteraard een zeer favo
riete „klare" loopt tegen de
veertig mark. Bij een doorsnee
maandloon van rond de dui
zend mark loopt een
DDR-burger dus weinig ge
vaar alcoholicus te worden.
Aan thee zal hij zich trouwens
ook niet kunnen verslaven,
want het nationale merk is
vrijwel ondrinkbaar en een
doosje theezakjes van Pic
kwick kost zes mark. Sterke
drank en thee zijn dus luxe ar
tikelen die trouwens allemaal
gepeperde prijzen hebben:
4.200 mark voor een kleuren
televisie, ruim tweeduizend
mark voor een woonkamerzit
groep, waarmee men in West-
-Berlijn wellicht nog een wo
ningkraker gelukkig zou kun
nen maken.
Ook in de socialistisch-vier-
kante herenkostuums en dito
dameskleren zijn naar verhou
ding bespottelijk duur en in
snit hopeloos ouderwets. In
Leipzig (de stad van de be
roemde beurs) zijn echter een
paar aardige modewinkels die
dan ook prompt „boutique"
heten.
Het eten in de restaurants is
goedkoop, maar de moderne
DDR-keuken kan wat kwali
teit betreft wedijveren met de
slechte naam die de Britse
keuken heeft. In het Leipzigse
hotel Merkur kookt een kun
dige kok en Erfurter Hof in de
gelijknamige stad verdient
zelfs een dikke ster, maar de
als exquis aangeprezen alche-
mistenklause in Halle is de
moeite van het zoeken niet
waard en wat de keukenchef
van het vijfsterrenhotel Palast
in Oost-Berlijn op tafel brengt
is zonder kraak of smaak,
doch wel voor het dubbele van
de normale prijzen.
Blijft de vraag hoe het komt,
dat de DDR, die enkele jaren
geleden nog vrij goed boerde,
nu plotseling in de voedselpro
blemen zit. Een van de oorza
ken, zo verklaart de regering,
is de uitzonderlijk droge zo
mer. De aardappels hebben te
weinig vocht gekregen en zijn
kleiner dan ooit, de groente is
van slechte kwaliteit. Boven
dien heeft de veestapel ge
duchte klappen gekregen door
een mond- en klauwzeerepide-
De belangrijkste reden van de
voedselschaarste is echter, dat
Oost-Berlijn het afgelopen jaar
de export sterk heeft bevor
derd en de import drastisch
beperkte. Dit leverde een
overschot op de betalingsba
lans op van bijna vier miljard
gulden. Met dat bedrag was de
DDR als enig socialistisch land
in staat ruim eenderde van
haar schuld aan het westen af
te betalen. Deze bedraagt nu
nog slechts een dikke zeven
miljard gulden.
Uit het oogpunt van econo
misch beleid is dit natuurlijk
een huzarenstukje, maar voor
de bevolking is het een pijnlij
ke operatie geweest en het
wordt steeds duidelijker, dat
de DDR-burgers hevig teleur
gesteld zijn. Hun droom van
een consumptiemaatschappij
naar Westduits voorbeeld is
voorlopig weer vervlogen.
Voor de meesten zal het kerst
menu niet veel verschillen
van het menu van alledag: kip
of konijn. De kersttulband zal
zonder krenten en rozijnen
niet smaken. Het Oostberlijnse
jongetje zal het met Kerstmis
zonder chocolade-paashaas
moeten stellen, en waarschijn
lijk krijgt hij die over enkele
maanden, wanneer het echt
Pasen is, evenmin.
De DDR zal zeker geen hon
gerwinter beleven, maar dorre
maanden worden het wel. En
de ruim tien jaar achterstand
die de DDR-burgers nog steeds
bij hun kapitalistische broer
tjes in de westen hebben, zul
len zij voorlopig zeker niet
kunnen inlopen.
LEÖ VAN VLIJMEN
Warm weer
in ski-oord
De weiden van
Bregenz, waar nor
maal gesproken
rond deze tijd dui
zenden toeristen in
warme skikleding
en op lange latten
naar beneden sui
zen, zijn nu groen,
het weer is er
zacht en de skilift
staat ongebruikt.
Nu In uw Tandy-wlnkel:
de Catalogus 83 GRATISI
Geen krant ontvangen? Bel tussen 18.00 en 19.00 uur, zaterdags tusen 14.00
en 15.00 uur, nummer 071-122248 en uw krant wordt nog dezelfde avond na
bezorgd.
(33).
Canada hee)®* ^.e
OTTAWA/BRUSSEL/AMSTERDAM
weekeinde verklaard, dat het in maart zal doorgaan met d
op zeehonden. Dit doet het ondanks het besluit dat de ti^O
-landen in de nacht van vrijdag op zaterdag namen o
voer van vellen van jonge zeehonden zoveel mogelijk te
ken in afwachting van een zo mogelijk vóór maart af te
studie om na te gaan of de jacht een gevaar vormt v<1
voortbestaan van bepaalde soorten. HZ.
mie
(3o;
Ber
earre
bei<
De tien ministers voor milieu van de Europese Gemeei
namen hun besluit zaterdag na tien uur vergaderen in I
Elke lidstaat zal „al het mogelijke doen wat in zijn verj
ligt om de invoer van vellen van jonge zeehonden te v
men", zonder dat er sprake is van een verplichting voor a
staten. In Nederland is de invoer van zeehondenbont al
den. De Europese Commissie zal op korte termijn met de
dese autoriteiten gaan praten over de (methoden van de
op jonge zeehonden op de ijsschotsen bij Newfoundland,
lijk komt er nog vóór de opening van het jachtseizoei
maart 1983 een dwingende regeling in EG-verband. In de
ten van de Europese Gemeenschap hebben vijf miljoen n
hun handtekening gezet onder een oproep om de invo
zeehondenbont te verbieden, terwijl 90 procent van de afj
digden in het Europese Parlement zich in gelijke zin hebb
gesproken.
De Europese Commissie zal op korte termijn ook gaan
met de Canadese autoriteiten over de methoden die bij dj
worden gebruikt. „Deze gaat zonder twijfel door, alleen isl
probleem de slechte markt", zo zei een woordvoerder vL
Canadese ministerie van visserij zaterdag in een reactie i
besluit van de Europese Gemeenschap. Bij de jacht heel
het vooral gemunt op de vellen van de jongen. Rond za
procent van het bont gaat naar West-Europa, waar juist i
groepen en het grote publiek in het geweer zijn gekomeil
het doodknuppelen van jonge zeehondjes. Nederland h«
invoer van zeehondenbont al verboden, maar de andere!]
lid-staten kwamen in de vergadering van de milieuminisT
Brussel overeen individueel al het mogelijke te doen om
te voorkomen. Mogelijk komt er evenwel nog voor de of
van het jachtseizoen op 1 maart een dwingende regeling i
-verband, maar voorlopig is er dus geen verplichting. 1
Teleurgesteld over het uitblijven van een algeheel verboJ
invoer in de Europese Gemeenschap verklaarde zich na
kendworden van het besluit van de ministers in eerste ira
de milieu-organisatie Greenpeace. De organisatie kondigdl
uit Amsterdam aan direct in actie te zullen komen als zij 1
in of vervoer van zeehondenbont signaleert. Vooral Westf
land zou moeilijk zitten met een verbod, daar het 9.000 tr
beljauw in de Canadese wateren mag vangen van het conL
van in totaal ongeveer 17.000 ton vis voor de Europese G«
schap, maar Frankrijk vangt 5.000 ton en Engeland 2.00C
mogelijke vergeldingsmaatregelen door Canada tegen
wilde de woordvoerder van het Canadese ministerie ej
niets zeggen. Hij wees er wel op, dat het besluit van de I
rampzalige uitwerking zou hebben op de situatie van eej
groep mensen in Canada die het altijd al het minst breed lj
gehad en al 400 jaar jacht maakt op zeehonden op de ijssc)
voor de kust van Newfoundland. „In sommige gebieden f
vissers die zes tot zevenduizend dollar per jaar verdienen
extra 2.000 die zij maken door de jacht op zeehonden „is l
het verschil tussen hun voortbestaan of niet". Canada, i "j
jacht in wezen niet wreder acht dan het doden van j0ILan J,
zoals kalveren en lammeren, in Europese slachthuizen, ha.. -
pleit voor de instelling van een onafhankelijke internat
instantie, die alle aspecten van de jacht onder de loep mi
Japon in polyester spun in
zwart met pastelgarnering.
Mt. 36 t/m 46
Acryl col-japon in zwart met oker.
Mt. 38 t/m 46
Japon in polyester spun in
zwart met pastelgarnering.
Mt. 36 t/m 46
Leiden. Leidsenhage.
k roj
Batiej
rbest
Iruis
fegev
fcaties
onde
frs he:
:hol
ids bl
het
Itenscl
egt v<
