Tweederde van alleenstaande bijstandsouders lijdt armoede WÊmmmmm- Turkse kleuters krijgen les in eigen taal Sfe Cctebcke Soixxant REGIO LEIDERDORPS EXPERIMENT SUCCESVOL ONDERZOEK VAN FIOM WIJST UIT: Onder redactie van Ton Pieters. LEIDSE COURANT ZATERDAG 18 DECEMBER 1982 PA Ji LEIDERDORP Een ex periment met onderwijs aan Nederlandse en bui tenlandse kinderen op de openbare kleuterschool 't Starblok verloopt succes vol. Dat is de conclusie die na een klein jaar wordt getrokken in de nota van de werkgroep „Onderwijs in multi-cultureel Leider dorp". Het gaat om een experiment dat op 15 fe bruari 1982 van start ging met een klas Turkse kleu ters en de Turkse leidster Umit Cengiz. Na een oriëntatieperiode be gon zij vier halve dagen met haar klas Turkse kleuters te werken. De kleuters werden gegroepeerd in twee klassen die heterogeen zijn naar leef tijd, sexe, ontwikkeling en landsaard. Dit om de ontwik keling van de kinderen zo harmonisch mogelijk te laten verlopen, maar ook om Ne derlandse en anderstalige kleuters zoveel mogelijk met elkaar te laten optrekken. Uitzondering In de ochtenduren werd hierop een uitzondering ge maakt. De eerste anderhalf uur van de dag werkten de Turkse kleuters met hun ei gen Turkse leidster. Dat is een noodzakelijke voorwaar de. De Turkse kleuters moe ten eerst een minimum-ni veau bereiken in hun eigen taal voordat ze met een tweede taal kunnen begin nen. De beheersing van de eigen taal is noodzakelijk vor het contact met de ouders, het principe van het onder wijs moet aansluiten bij de ontwikkeling van het kind. Wanneer de kinderen er aan toe zijn wordt een begin ge maakt met lees- en taalon derwijs. Eerst in de eigen taal, later in het Nederlands. Positief Het aanstellen van de Turkse leidster heeft niet alleen po sitief gewerkt naar de kleu ters toe. Het was duidelijk te merken dat er voor de Turk se ouders een barrière weg viel. Zij konden met Umit Cengiz praten in hun eigen taal en werden op die manier meer bij de schoolgemeen schap betrokken. Uit alles blijkt, aldus de nota, dat de informele contacten beter werken dan de officiële, van de school uit georganiseerde contacten. De ouders van de Neder landse kleuters waren aan vankelijk bang dat hun eigen kinderen door het experi ment tussen wal en schip te recht zouden komen. De sa menstellers van het rapport hebben het idee dat door ge sprekken deze vrees, het ge voel van onbehagen-voor een deel is weggenomen. Toekomst Over de toekomst van het nog niet afgeronde experi ment kan nog niet veel wor den gezegd. De gemeente Leiderdorp staat er zeer posi tief tegenover en is ook be reid er geld voor beschikbaar te stellen. Pas aan het einde van het schooljaar in 1983 zal worden bekeken in hoeverre de zogenaamde verlengde kleuterschoolperiode voor Turkse kleuters een succes is gebleken. Het experiment wordt inten sief begeleid door vertegen woordigers van het Leider- dorpse Onderwijs Advies Centrum en de Leidse Schooladviesdienst. Er be staat een werkgroep opvang- klas waar ook leisters van 't Startblok, een Turkse en een Nederlandse ouder deel van uitmaken. Er bestaat nog een tweede werkgroep, „Onderwijs in een multi-culturele samenle ving", die tot doel heeft de gang van zaken rond het on derwijs in de gaten te hou den. Ook heeft deze werk groep een taak in het ont wikkelen van programma's voor basisscholen met leer lingen met verschillende cul turele achtergronden. Als' overkoepelend orgaan zal nog een zogenaamd Forum in het leven worden geroe pen, onder voorzitterschap van de wethouder van on derwijs, dat voor planning zorgt en voorlichting geeft over het project. LEIDEN Tweederde van de alleenstaande ou ders komt geld tekort en leeft onder of rond het bestaansminimum. Een ortderzoek van de FIOM (een organisatie die hulp verleent bij zwangerschap en alleenstaand ouder schap) heeft dat uitgewe zen. „Het leven met voortdurende, zelfs oplo pende schulden, wordt meer regel dan uitzonde ring", concludeert de FIOM. De schuld van deze wantoestand ligt bij de overheid; de bezuinigings voorstellen zullen voor een grote groep alleen staande ouders desastreu ze gevolgen hebben, zo stelt de landelijke afde ling van de FIOM. J. Schram en K. van Leeu wen zijn beiden als maat schappelijk werkster werk zaam bij de afdeling Leiden van de FIOM. Onder 200 van de eigen cliënten hebben ze een enquête gehouden. De cijfers liegen er niet om: 45 procent van de ondervraag den gaf te kennen inciden teel financiële problemen fe hebben. 33 procent beoor deelde de eigen financiële si tuatie als zorgelijk, terwijl 22 procent zei ernstige geldpro blemen te hebben. De bij standsuitkering bedraagt rond de 1300 gulden netto per maand. De bijdrage voor het ziekenfonds is hier al van betaald, de alimentatie wordt door de Sociale Dienst ingehouden, slechts de kin derbijslag en eventuele huur subsidie komt er nog bij. Van deze 1300 gulden moeten alle vaste lasten alsmede de kos ten om in het levensonder houd te voorzien, betaald worden. Onderzoek heeft uitgewezen, dat vooral de bij- standsouder van middelbare leeftijd met twee of drie kin deren volstrekt aan de grond zit. Werk Alleenstaande ouders in de bijstand zijn niet de enigen in de Nederlandse samenle ving die het financieel moei lijk hebben. Het is echter wel een groep met geheel eigen problemen. Mevrouw Schra- ma: „Het is al niet makkelijk om alleen je kinderen groot te brengen. Veelal is het moeilijk om part-time werk te vinden en nu er zo weinig werk is, zijn het juist de al leenstaande ouders met kin deren die niet aan de bak ko men. Bovendien zal er toch iemand op de kinderen moe ten letten, wanneer de ouder werkt en de oppas wordt ook als maar duurder. De situatie doet zich voor dat alleen staande ouders voor lange tijd aangewezen zijn op de bijstand, waar deze uitkering eigenlijk niet geschikt voor is". Regeringsmaatregelen, waar door de bijstandsouders nog verder worden benadeeld, zijn volgens de FIOM: verde re vermindering van de koopkracht van de minima, verlaging van de huursubsi die en het snijden in de bij verdiensten voor bijstand- trekkers. Dit laatste betekent dat de mogelijkheden voor alleenstaande ouders in de bijstand om de uitkering door bij te werken wat aan te vullen, worden beperkt. Depressief De situatie waarin de bij standsouders zijn komen te verkeren, is diep triest. Maatschappelijk werkster K. van Leeuwen: „De ouders worden gedwongen alles wat het leven een beetje leuk maakt, te laten vallen. De krant en het tijdschrift gaan eruit, de kinderen moeten van de sportclub af, mogen niet meer naar veijaarpartij- tjes van vriendjes omdat er geen geld is voor een ca deautje, de WA-verzekering wordt veelal stopgezet, va kanties of even weg met de feestdagen is er niet meer bij, de telefoon wordt afgesneden etc. De mensen voelen zich machteloos, worden depres sief en vereenzamen omdat ze niet meer uitgaan. Ze krij gen schuldgevoelens tegen over hun kinderen. Vaak zie je dat ze het allemaal op den duur niets meer kan schelen. Dan gaan ze via advertenties in de krant geld lenen of ko pen spullen op afbetaling. Maar dat maakt dë zaak al leen maar erger". Daar waar de gewone bur gers al getroffen worden door verhogingen van huur en energieprijzen, worden bijstandsouders vaak extra de dupe. Schrama: „Doordat ze in de bijstand zitten wo nen ze vaak in de goedkoop ste en soms slechte huizen. Wanneer een bijstandsouder op een flat woont, is het vaak op de bovenste verdie ping want die zijn het goed koopst. Kortom, ongeïsoleer- de huizen waardoor een ver hoging van de energieprijs extra hard aankomt". Schra ma wijst ook op het duurder worden van het openbaar vervoer waardoor de bij standsouder steeds moeilijker in staat zal zijn om zich in stad of land te verplaatsen. „De armoede is in Nederland teruggekeerd", aldus Schra ma. Ze citeert een uitspraak van een moeder in de bij stand: „Wij staan niet voor de keus of we met Kerstmis een paar daagjes weg gaan of thuisblijven, wij moeten kie zen tussen het al of niet ko pen van een potje jam". Aktiemaand Op verschillende plaatsen in Nederland is door .mensen in de bijstand reeds aktie ge voerd. Januari 1983 is uitge roepen tot aktiemaand. Pro- testakties zullen vooral aan het adres van de regering ge richt zijn, op gemeentelijk niveau kan aan deze schrij nende situatie slechts weinig gedaan worden. Wel kan een J. Schrama (I) en K. van Leeuwen: „De armoede is terug in Nederland". gemeentebestuur zorgen voor een goede kinderop vang om ouders de mogelijk heid bieden hun kinderen onder te brengen zodat ze zelf een parttime baan kun nen nemen. In Leiden trok het gemeenebestuur ondanks de bezuinigingen een ton ex tra uit voor de kinderop vang. Ook de mensen van het FIOM staan machteloos langs de kant. De afdeling Leiden is nog niet zo lang ge leden gestart met gespreks groepen voor ouders die in financiële problemen verke ren. Ouders wisselen op deze manier ervaringen uit en vertellen elkaar hoe er in het huishouden bezuinigd kan worden. Ook bemiddelen FIOM-bureau's bij leningen en schuldsanering en worden ouders geholpen bij het op stellen van een passende huishoud-begroting. De FIOM Leiden is doende om kledingbeurzen te organise ren om de ouders in staat te stellen goedkoop kleding voor hun kinderen te kopen. Het blijft echter dweilen met de kraan open, van het bij standsinkomen kunnen al leenstaande ouders gewoon niet leven, vindt mevrouw Schrama: „Bezuinigen met een bijstandsuitkering is on mogelijk. En hoe zorgvuldig je ook met je geld omgaat, je hebt toch nooit genoeg". GERT VISSER Maar nog meer nieuws iij Zondagsblad der LeidJ* Courant, eind december Daar was een huldigingsF van „onze vier kranige c lerie-officieren, die te York in het internatioj ruiterconcours den prijs voor Nederland wij te behalen. Op het feest ii r Witte Sociëteit zag men f 1 schillende officieren de n. we uniform dragen meilO patroontasch en giberne.l gemeen is de roep over ME uniform heel gunstig", ht [te Dan heb ik tenslotte als [zwi digheidje nog voor u: Jim' ronddragen van het lijkjioo Griekschen Patriarchs hati Constantinopel". De njd c van de overleden „aart|-ho der" werd niet eens het noemd. Het Zondagsfelst kroop weer in de alleenzime makende roomse huid kr; schreef: „Op een zonderlinei plechtigheid wordt daarjises de aandacht gevestigd: uate deze schismatieke (leesiaar terse) hoogwaard igheidhoo kleeder sterft, wordt zijnW in de kathedraal in den jans schopsstoel geplaatst eni Tl stad rondgedragen". Nee,uses waren geheel andere tijaar dan vandaag, met die $elij naamse ellende en oudjnee toenslaven zoals drs. fttap kous, ir. Wijnfust en sergtfe Gerben Korrelbaan. Op weg naar Kerstmis 1912 las ik, terloops, in het Geïl lustreerd Zondagsblad, dat Frans, de heilige makker van Ignatius van Loyola en jeug dig edelman van het kasteel Xavier beter bekend als St. Franciscus Xaverius eeuwen geleden in Azië furo re maakte als geloofsverkon diger. Dat waren nog eens Jezuieten! En ook veel Spaanser dan oud-Sociëteit lid Huub Oosterhuis, die de gebondenheid niet meer kon harden. Een bijna dodelijk vermoeiende opgave, het winnen van zielen voor Christus. Maar Frans moet een begenadigde gigant zijn geweest, die „ontelbare be keeringen bewerkte". Niet als poëet, maar in proza. Neem, bijvoorbeeld, Goa, de hoofdstad van Portugees-In- dië. „Daar heerschte de grootste ongebondenheid en onverschilligheid. Franciscus' hart bloedde bij het zien van al die beleedigingen. God aangedaan en hij besloot, daar de ouderen verstokt ble ven in de boosheid, met de kinderen te beginnen. Hij doorliep met een bel de stra- ten der stad en riep de kinde ren eiken dag bijeen, die in grooten getale met den „hei ligen vader" meegingen. Weldra werd het gedrag der kinderen een voortdurende vermaning voor de ouders en Franciscus kon nu den rijken oogst binnenhalen, dien hij onder zooveel zwoegen had voorbereid". De „zielenvanger van Goa". En dan niet 's nachts slapen! „Neen, na zijn inspannenden arbeid bracht hij nog een groot gedeelte van den nacht biddende door". Het blad wist zelfs, dat Xaverius op1 zijn reizen door Ceylon, Ach- ter-Indie, Malakka, de Mo- lukken jawel en Japan „dikwijls zoo vermoeid was van het doopen, dat zijn ar men slap langs zijn lichaam vielen. Maar God had hem dan ook de gave der talen verleend, waardoor ieder, wanneer hij predikte, hem in zijn eigen taal verstond". Een aziatisch Pinksterwonder. Toch was Franciscus, deze charismatische mannetjesput ter, nog niet voldaan: „China was het land van belofte voor hem, dat hij niet zou betre den. God was tevreden met het werk van Zijn dienaar, dien Hij tot Zich riep op 46- jarigen leeftijd. In het gezicht van China, op het eiland Sanchian, stierf hij eenzaam in een bouwvallige schuur onder het uitspreken der woorden: „Heer, op U heb ik gehoopt en in eeuwigheid zal ik niet beschaamd worden!" Meer dan 700.000 heidenen moet hij naar schatting heb ben bekeerd". DE HOLLANDSCHE OFFICIEREN DIE IN AMERIKA DEN NAAM VAN NEDERLAND Hgeg HIELDEN IN DE PAARDENSPORT: „Bij aankomst per S.S. Rotterdam gekiekt: v.l.n.r.bve Labouchère, ritmeester van Gellicum, generaal Mathon, luit. Mathon, luit. Trapman en Coblijn". PRINS-REGENT LUITPgen VAN BEIEREN f: „De ouPgei vorst van Europa, die ifen dan 20 jaren eerst voor:de krankzinnig-geworden M* dewijk, en daarna voor IP ongeneeslijk-krankzinnig koning Otto (die nog li..... het Staatsbestuur waarri||||||| De prins stierf, in heel B ren diepbetreurd, de vo week in den ouderdom k— 91 jaren". j DE LAATSTE TOCHT VAN DEN GRIEKSCH-SCHISMATIEKEN PATRIARCH VAN KONS TINOPEL DOOR DE STRATEN DER TURKSCHE HOOFDSTAD: „Van een even treffende zonderlinge plechtigheid geeft onze foto hierbij een beeldt De Grieksch-schismatieke arch van Konstantinopel overleed onlangs, en vóór de begrafenis werd zijn gebalsei chaam, dat dagen lang in de Kathedraal ter vereering in den patriarchalen troon had ten, met troon en al in de straten rondgedragen!" NSTb 3f endfte b keP» sent* OVERWINNINGS- EN PRENTBRIEFKAARTEN UIT SERVIE: „Links de vier Balkanvorsten, waarbij Peter I bescheidenlijk bovenaan staat. Het opschrift beteekent: Het Balkanver- bond, waaruit bliksemschichten schieten naar de verschil lende plaatsen van Turkije. Rechts koning Peter als over winnaar staande op de gebroken Turksche vlag, bij Skoplje, de oude Servische hoofdstad (Uskub)".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1982 | | pagina 4