klassieken uit vorige eeuw Strip „Trammelantgedegen en humoristisch Alexandra Radius - een danscarrière Vlucht over zee LYDA, WAAR IS DIE KRANT MET DAT FRANSE, ECHTPAAR' DAT HUN HUIS IN PARIJS VOLGENDL ZOMER EEN MAAND WILDE RUILEN. )EKEN LEIDSE COURANT VRIJDAG 17 DECEMBER 1982 PAGINA 13 ent ter! ent teH onze 1 0 Wilti jaar gef aloude Nimmer Dralend nde dets (van uitgever Nijgh en vanijDitiTiar) komt een aantal in hen uit onder de verzamel- irbaarsfi „Nederlandse Klassie- van de negentiende moetf"- Nieuw zijn uitgaven emd! IjJac- van Looy en A. Ale- ndse vt ^an de schrijver van leren, Pje" en „De dood van vooriP°es's een bloemlezing hetpgesteld, onder de titel aatsenf feestdroom", een keuze hebbfgebundeld en ongepubli- ienlintj «wk- wordt Hen van wisselende kwa- iien waarde. Curieuze op- rsierinp. zoals de beschouwing De v(de vormgeving van Sha- ,videotare s „Macbeth", dat Van schri vertaald had, maar waar aardig|eer ideeën over ontwik- eeld dan uitsluitend het velen (element. Per bedrijf en er, bepène noteert hij de visuele or'stin|Ssies- die bet stuk bij te ereiop^ept- hetgeen leidraad moPoeten zijn bij de concep- uitén een voorstelling. Regis- ook hfeduard Verkade heeft bij iet bae Shakespeare-vertalin- (rote lj"an Van Looy wel ge- gemaakt van dergelijke e verlfS- erk. jjetrino, een welhaast ver- 1 de O auteur in de schaduw iefle Tachtigers, wordt in is,feeks opnieuw in de aan- vad gebracht met zijn roman set vii^ha", waarbij gekozen is i een fotografische her- or hetvan de editie uit novem- ka!895. Een pessimistisch Ccmipl. »n navolging van het it H.Ne naturalisme. Zoals veel na, ViTS uit die tijd deden: de t 99, 25rijving van het leven van efoon: zeer gevoelige jonge v, die niet in staat is het DEN 1 waar zij van droomt, te ken. Jergelijk verhaal uit deze „Van de koele meren ds" van Frederik van is door uitgeverij de Idbibliotheek extra goed- I uitgegeven, mede naar Iding van het enorme |l van de filmversie. Voor ien acht gulden ligt het boekhandel, terwijl de >ack normaal 22,- kost. heeft een bundel over Harry \j J*1 samengesteld en De heeft het boek uitgege- „Kritisch Nabeeld". Bij- DE n van auteurs als Gom- Stuiveling, Fens, Wam lotterjoor, Adriaan van der ïiden.en natuurlijk Jan Hein er. Zij komen in het eers- i\ aan het woord, dat is i. dr. \d aan Mulisch' werk. Het 3kuur le deel „Over de per- Rosmc jaat) behalve uiteraard J.H. Donner, mensen j tei. inton Constandse, W.L. )t 13.0 Brugsma, Peter Schat, Han Lammers en Dimitri Frenkel Frank aan het woord. Marcel van Dam vertelt hoe hij op zijn katholieke lyceum „Het zwarte licht" van Mulisch op zijn lijst zette, zonder het gele zen te hebben, hetgeen hem direct bij de moderator deed belanden, die het weliswaar ook niet gelezen had, maar hem er wel over kapittelde. Hugo Claus schrijft een lof dicht in deze bundel: „Recht vaardig was je teken. Die het gezien heeft kan niet anders dan je vinden. Ieder herkent de zijnen". Een uitermate waardevol boek. Vlaams schrijversprentenboek Een fraai ogend boek: „Vlaam se schrijvers", vijfentwintig portretten door Gaston Dur- nez. Een bijzonder mooie uit gave van Manteau, waarin ge schreven portretten van deze Vlaamse auteurs, met veel beeldmateriaal, foto's, hand schriften, documenten. Louis Paul Boon, Hugo Claus, Jef Geeraerts, Hubert Lampo, Gos Vandeloo, om maar een aantal hedendaagse geportretteerde auteurs te noemen. Uit het na bije verleden zijn mensen als Johan Daisne, Willem Els- schot, Stijn Streuvels en Er- nest Claes opgenomen. Maar ook zijn er portretten van ou deren, tot Hendrik Conscience toe. Paul van den Abeele heeft een aantal foto's geleverd, in totaal bevat het boek meer dan 400 illustraties. Gaston Durnez heeft gepoogd elke auteur op een voor ieder specifieke wijze te benaderen: in een anekdote, een biografie, een boekbespreking of een ge sprek. Ook is gekozen voor een pluriforme reeks van au teurs, zodat zoveel mogelijk fa cetten van het Vlaamse literai re leven aan bod konden ko men. Middeleeuws hospitaal met ziekenbedden Een bijzonder bed, reproductie uit „De echte prinses" van Edmond Dulad (Illustraties uit „Naar bed, naar bed") Bed Ook zeer rijk van illustraties voorzien is het grappige en leerzame boek „Naar bed, naar bed" van Anthony Burgess, een soort cultuurhistorie van een niet weg te denken meu bel, dat in onze cultuur een grote rol speelt. Of Anthony Burgess dit helemaal zelf heeft bedacht, is de vraag. Het lijkt er op dat hij zijn verhaal maakte in opdracht van een Italiaanse uitgever, die weer andere medewerkers heeft la ten zorgen voor het overvloe dige illustratiemateriaal (ge heel in kleur weergegeven) van dit boek. Desondanks: leerzaam, verma kelijk, een tikkeltje wijs. Want, zoals Burgess tenslotte zelf opmerkt over zijn opstel len: „Het bestuderen van slaap komt voort uit nieuwsgierig- hëid, het bestuderen van bed den uit angst". Bij de illustraties reprodukties van veel bekende en minder bekende schilderijen, waarin het bed centraal staat. Op fo to's van om een of andere re den beroemde bedden, zoals het veldbed van Napoleon, het interieur van Mussolini's slaapwagen in zijn trein, of het beroemde bed, dat nog in het Londense Victoria and Albert- museum te zien is: het grootste herbergbed van alle tijden, dat heeft gestaan in de zestiende eeuwse Crown Inn, in Londen. Het was meer dan drieëneen halve meter diep en bijna even breed en werd beschouwd als een legendarische plaats van ontmoeting. Het is o.a. door Shakespeare en Ben Johnson genoemd. Dat soort verhalen vind je volop in dit fraaie boek. „Naar bed, naar bed". Fijn op het nachtkastje. Vertaald Van D.M. Thomas verscheen vorig jaar „Het witte hotel", een indrukwekkend boek, dat een groot wereldsucces is ge worden. Uitgeverij Villa brengt nu een andere roman van Thomas, „De fluitspeel ster", waarin een aantal gelijk- Voltaire staat op, geschilderd door Jean Huber. waardige elementen als in doet denken aan St. Peters- „Het witte hotel". Opnieuw burg het verhaal speelt in een allegorisch, fantastisch ge- het milieu van jonge kunste- beuren, dat verwijst naar Rus- naars, die in een wereld van land. Plaats van handeling chaos leven: regimes volgen elkaar "op. Maar ook de ver houdingen binnen de groep blijven in beweging. Hoofd persoon in deze veranderende wereld is de warme, sexueel vrije Elena. Het succes van Italo Calvino's „Als op een winternacht...", dat een half jaar geleden in Nederlandse vertaling ver scheen, was voor uitgever Bert Bakker kennelijk genoeg waarborg om van dezelfde au teur „Het kasteel van de krui sende levenspaden" in het Ne derlands te brengen. Een ver haal waarin het aloude tarot- spel centraal staat: iemand uit een groep reizigers vertelt via het leggen van deze kaarten de onuitgesproken ervaringen van elk lid van de groep. In deze rubriek genoemde boeken: Jac. van Looy: „Een feest droom" (ƒ24,90) en A. Ale- trino: „Martha" (ƒ24,50), uit gaven Nijgh en Van Ditmar. Frederik van Eeden: „Van de koele meren des doods", uitg. De Wereldbibliotheek. Prijs ƒ7,90. „Kritisch Nabeeld over Har ry Mulisch". Beschouwin gen, samengesteld door Hans Dütting. Uitg. De Prom. Prijs 34,50. „Vlaamse schrijvers" - 25 portretten door Gaston Dur nez. Uitg. Manteau. Prijs ƒ26,90. Anthony Burgess: „Naar bed, naar bed". Prijs ƒ19,50. Uitg. Bosch en Keuning n.v. D.M. Thomas: „De fluit speelster", uitg. Villa. Prijs 24,50. Italo Calvino: „Het kasteel van de kruisende levenspa den" uitg. Bert Bakker. Prijs 19,50. dr. Vi vS&t om in ktijk te keer te lezen L Ui Met. |vend door het Franse het achtste boekje van heeft van de uitge- ïiansbgn handzaam, smal for- Van>CrneeSekregen- serie Vj bespiegelingen, handig 3 tel. a bed te lezen. Hoewel: oor d« dan geen pocket om in 3Uihanrer U'1 te *ezen- Halver- dat menigeen onmo- tel. worden gemaakt door- zich daar bijzonder J' Jy^nd en aanstekelijk ver- 'n "8aPen 3ls veijon- Esstuur". Op gezag van een e hoogleraar houdt hij bor, dat ongeremd geeu- len -invoorstelbaar goed voor Oj en het voordeel heeft te werken. Een .eidM 6aPer laat zeker zeven el. 2ïn gapen, zo citeert een Frans spreek- .pe volgende avond Zchotreffelijk uitgeslapen n en iiseerd verder leest, dorp t een goede kans na een Loftoofdstukken opnieuw te insoer0. Dat gebeurt dan op f |)oor platanen overscha- an 9-1 dorpspleintje ergens in n 12frankrijk, waar de klok telit Romaanse torentje 's igs met twaalf slagen het LLEtfeeft om na een uitste- iond I lunch weg te zinken in la-Uitgebreide siësta. „De j^d^trilt van de warmte en jgont ^et verkeerd je buitens- teP begeven. Café du Cer- n: La Café du Progrès zijn 9 'VUle huizen hebben hun i gesloten. Men slaapt", de ogen dan nog öpen Veaouden verzekert Brusse •8chde siësta geenszins een 516 «"venheid van een zonni- ïatschappij is. Wat hem t dient ook in Alaska de ^^spoorslag te worden in- ^d. "Denkt u misschien M hier na de middag- ijd wel opblijven wann- II iet eens een keer regent? II En dan levert Brusse "\n verwachte bijdrage ter Nng van een actueel pro- „De siësta is een maat- pelijke noodzaak gewor- De trend is immers dat U inder moeten werken om Nawerk te verschaffen. Be- y! in het licht van de y* werkverdeling is de iï de oplossing". Een ver- lijk boekje met grappige aties van Bert Zeijlstra. Jprusse: Zwervend door ■dpanse leven. Uitg.: Van Warendorf. ƒ13,25. Alexandra Radius en Rudolf Nurejev, repetitiefoto pas de deux uit „Le Corsaire". Dat- Nederland balletland is geworden blijkt ook uit de welis waar niet zo snel, maar toch gestaag groeiende stroom boeken en boekjes over de danskunst. De moeilijkheid ligt echter in het •feit, dat in tegenstelling tot muziek bij voorbeeld het aantal werkelijke deskundigen, die dan ook nog kunnen schrijven, ta melijk gering is. Men neemt dan zijn toevlucht tot een overmaat van foto's, hetgeen nu juist bij bewegingskunsten óp weinig be zwaren stuit. Plaatjes kijken is een geliefde bezigheid geworden. Er is nu evenwel een boek verschenen, dat veel goede eigen schappen in zich verenigt. De schrijfster, Ine Rietstap, is bij uit stek deskundig, want zij danste zelf zo'n twintig jaar op het toenmalige voorste plan en als de Vereniging van Danscritici nog bestond, zou zij voorwaar een vooraanstaand en gezagheb bend lid zijn geweest. Haar onderwerp is de sterdanseres Alexandra Radius, wier danscarrière zij met een keur van inte ressante foto's en met een passend commentaar van technische opmerkingen, historische feiten en anecdotische mededelingen uit de doeken doet. „Lex" is nu 40 jaar en tot nu toe de enige Nederlandse danseres met een danscarrière van een kwart eeuw. De enige landgenote ook, die internationaal, zowel in het grote klassieke als in het eigentijdse danswerk een vooraan staande plaats heeft verworven. Met recht en reden een ster zonder ster-allures! voor wie dansen niet alleen een vak, maar ook een manier van leven is. Een kunstenares, die als geen ander de titel „prima ballerina assoluta" zou verdienen, maar en dat is typisch Nederlands niemand heeft er blijkbaar aan gedacht haar daarmede te honoreren. Vanaf het balletklasje bij Nel Roos tot en met het weinige wel en het vele wee van de chaotische Gaskel-periode, de triomfen in de Verenigde Staten bij het American Ballet Theatre en het vererende partnerschap met de lastige Tartaar Rudolf Nurejev, passeert het dansleven van Alexandra Radius de revue. Een groot danseres, die weet dat kunst van kunnen komt. De enige nog van haar lichting, die er niet onderdoor is gegaan te vroeg *e zware rollen te moeten dansen. Met wat meer tekst zou Ine Rietstap iets meer dansge- schiedenis in haar boek 80 bladzijden hebben kunnen in lassen, bijvoorbeeld wat betreft de enige echte ballerina uit de jaren vijftig, de Haagse Marianna Hilarides, die haar tijd ver vooruit was en die bijna geruisloos van het ballettoneel ver dween. FRANK DELBOY Ine Rietstap: Alexandra Radius een danscarrière. Uitge verij J. H. Gottmer, Haarlem, 25,-. In de wereld van de strips is iets nieuws verschenen, de strip Die plus staat er ken nelijk niet alleen, omdat de in houd van de boekjes iets meer biedt dan een gewone strip pleegt te doen, maar ook om dat het tweede deel van het boek bestaat uit gewone ge drukte tekst, die dieper ingaat op de achtergronden van de strips. De twee bedoelde boe ken gaan over de handel. In vier kleuren worden de avon turen van Maro Polo in het ene boek verteld, terwijl in het andere een strip te vinden is over de krach van Wall Street in 1929 en de gevolgen daar van tijdens de crisisjaren. In de tekst achterin de boekjes gaat men dan dieper in op de handel, de goudjacht en de pe riode van de Gouden Eeuw tot nu. Veel kinderen lezen nu eenmaal strips. Wellicht heb ben de uitgevers bedoeld de kinderen ook op deze wijze iets meer te vertellen dan een of ander onwaarschijnlijk fu turistisch monsterverhaal. Een studieboek in de vorm van Kuifje en Suske en Wiske. Strip De avonturen van Marco Polo en Crisis. Uitg. J. H. Gottmer, Haarlem. Prijs: 17.90 per deel. Het gevoel voor humor van Hans Henkes is onmiddellijk herkenbaar, droog en van de lichtverteerbare soort, maar toch niet kinderlijk eenvoudig. Hierdoor werd het mogelijk dat hij in zijn kinderboek „Trammelant" eeh verhaal kon schrijven over Dorrie uit Wasp, een meisje dat een an dere naam wil hebben maar daarmee in strijd komt met de autoriteiten. Op heel knappe manier heeft Henkes het meis je op haar strijdbare pad ge volgd en tevens uit de doeken gedaan hoe hogere en lagere overheden in elkaar zitten. Henkes gebruikte daarvoor drie stijlmiddelen. Zijn eigen tekeningen die aan duidelijk heid niets te wensen overla ten, het humoristisch geschre ven verhaal van Dorrie in ge wone letters en in cursief de werkwijze van de overheid en officiële instanties. Het bijzondere is voorts, dat Henkes elke vorm van saai heid heeft weten te vermijden, waardoor het kind dat dit boek leest niet alleen een aar dig verhaal onder ogen krijgt van strijdbare Dorrie, maar te vens te weten komt hoe een raadsvergadering eruit ziet, hoe het toegaat in de Tweede Kamer, waaraan een bode zijn macht ontleent en hoe beperkt sommige gezagsdragers in hun macht zijn. Henkes volgt Dorrie in „Trammelant" op de hielen op haar pad, waarop zij van het kastje naar de muur wordt ge stuurd. Zij wil een andere naam, op zichzelf geen inge wikkelde zaak. Maar omdat zij een klein meisje is, neemt nie mand haar serieus, tot zij in de publiciteit raakt en daarmee haar doel bereikt. Die publici teit krijgt zij echter uitsluitend van mensen die winst ruiken. mensen die het gezag uitoefe nen betreft, maar nooit de in stelling zelf. Wel ongenuan ceerd, waardoor de tegenstel lingen en de trage werkwijze van instanties duidelijk naar voren komen. Henkes heeft zich beschermd tegen fouten, door mensen uit de overheden die hij licht belachelijk maakt, zijn verhaal te laten lezen. Deze deskundigen zullen zich zelf ongetwijfeld hebben her kend en wat witjes hebben meegelachen. Hans Henkes: Trammelant. Uitg. Ploegsma. Prijs ƒ24,90. Levensechte uitvluchten in „Het smoezenboek" „Ik kan alleen maar werken met een elektrische schrijfma chine, anders kan ik mijn her sens er niet bij houden Aldus luidt een van de vele smoezen van schrijvers, die er geen trek in hebben aan het werk te gaan. Deze werden ge noteerd en verder uitgewerkt door Nico Scheepmaker, die er bij de Fontein in Baarn ver volgens een boekje over open deed, dat hij „Het smoezen boek" noemde. Omdat het in één moeite doorging, rustte hij dat boek verder uit met een reeks hoofdstukken, gewijd aan moeilijke levenssituaties, waaruit we ons alleen kunnen redden met een smoes, een soort handleiding dus, zo niet een standaardwerk. Houden we ons nog even met de schrijvende medemens be zig, dan vernemen we uit dit boek, dat de Britse toneel schrijver Alan Ayckbourn een plot voor een nieuw stuk be denkt en vervolgens alles in het werk stelt om tot een voorstelling te komen. De spe lers moeten gecontracteerd, de decors gebouwd, zalen bespro ken en meer nog van dit soort noodzakelijke voorwaarden, zoals een menigte notabelen uitnodigen voor de première. Als Alan uiteindelijk geen kant meer uit kan en de men sen om hem heen eisen begin nen te stellen, dan pas gaat hij als een haas aan het werk. Die man heeft de druk van zijn omgeving nodig om regels op het papier te kunnen krijgen. In dit hoofdstuk lazen we niet de smoes van de veelschrij vers, nl. dat zij het niet laten kunnen. Die krijgen dan te maken met weigerende uitge vers, die als smoes bedenken, dat uitgerekend jouw boek niet in hun fonds past. Van Simon Vestdijk ging het verhaal, dat hij alleen maar kon werken als er een stofzui ger in zijn buurt stond te brul len. Mede een reden voor hem om op latere leeftijd nog een jonge vrouw te trouwen, die er lust in had het huishouden te bestieren. Want ook het ge rammel van potten en pannen schenen hem tot schrijven te stimuleren. De smoes van de lekke band werkt niet meer in deze ver- techniseerde samenleving. Die is intussen dan ook al door fantasievolle mensen vervan gen door verzonnen mini- rampjes als: mijn fiets vertrok te laat, mijn wekker liep ach teruit, mijn privé-chauffeur was ziek en mijn tandpasta bleek bevroren. De haan is vannacht overleden roept meelij op, net als: mijn schoe nen zaten in de wasmachine. Sterker: „Ik had op tijd kun nen zijn als ik geen smoes had hoeven bedenken". In zijn doorwrochte voor woord wijst de auteur er op, dat smoezen variëren met de maatschappelijke gesteldheid van de verzinner. Zo kon de directeur zelfs geen foute par keerplek voor zijn auto vin den, terwijl zijn personeel kan wijzen op een stroomstoring bij de tram De artistieke waarde van een smoes moet hoger worden aangeslagen dan het waar heidsgehalte. Daarin wordt voorlopig de kroon gespannen door Ramses Shaffy: „Er vloog een meeuw irt mijn oog". Een snoes van een smoes. Dit boek bevat zulke fraaie smoezen uit alle lagen van de bevolking, dat Nico Scheep maker geen kans zag een smoes te verzinnen om dit boek ongeschreven te laten. Hij noteerde honderden leu gens per dag per mens. Zelfs hypermoderne om van ie mands vragen af te komen als: „Het zit in de computer". En de handige lezer, die dit boek gratis in huis wil halen, kan tegenover de boekhande laar Scheepmakers eigen smoes ten nutte maken: „Ik heb al gegireerd". TON OLIEMULLER Nico Scheepmaker Het smoezenboek. Uitgeverij: Fontein te Baarn. Prijs: ƒ15.- TA Prisma-pocketboek kV van de maand PRISMA VAN DE MAAND DECEMBER EEN KERST VERTELLING VAN CHARLES DICKENS Deze uit 1843 daterende wereldberoemde story over de harteloze behoort in 1982 nog tot een van de werken van deze beroemde auteur. Vastgestelde prijs is 9.90 Prisma van de maand prijs Natuurlijk verkrijgbaar bij de boekhandel van uw warenhuis. i'. VROOM DREESMANN Bootvluchtelingen. Nog maar enkele jaren geleden waren ze bij na dagelijks „in het nieuws". Tot op de dag van vandaag worden ze aangetroffen, zoals nu weer door een Nederlandse tanker, die er vijfenzestig uit zee oppikte. Ze mogen ook naar Nederland komen, zoals zovele Vietnamezen er inmiddels een nieuw thuis vonden. Maar wat daar allemaal voor de betrokken families aan voorafgegaan is en wat er aan verschrikkelijks is gebeurd heb ben velen helaas niet meer kunnen navertellen. Zij kwamen om in de Golf van Thailand of in de Zuidchinese Zee. Om de jeugd van twaalf jaar af een goed inzicht te geven in de achter gronden van dit drama schreef de Austalische journalist Jack Bennett het boek „Vlucht over zee" met als hoofdpersoon Kwan, een jongen van dezelfde leeftijd als de jonge lezers. Eerst maakte hij als klein kind de oorlog mee, later de vrede en daar na de grote veranderingen, die zich onder het nieuwe bewind voordeden. Zo moest de toko van Kwans vader worden gesloten, omdat die „kapitalistisch" werd genoemd. De familie besloot te vertrekken, eerst naar Kwans grootvader, die aan de kust woon de. Met diens vissersboot vluchtte men tenslotte de zee op. Het boek is niet geïllustreerd, maar bevat wel een duidelijk kaartje waarop te zien is over welke landen het precies gaat. Ook gaan er aan het boek zelf twee inleidingen vooraf, zowel van de schrijver zelf als van Henk Barnard, waarmee het boek in een juist perspectief wordt geplaatst. Jack Bennet: Vlucht over zee, Uitg. Uniekboek bv, prijs: ƒ17,50.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1982 | | pagina 13