Mouter
Laurens Mouter stuurt
Roodenburg „naar voren
der Blom
blijven
hopen op
profcontract
Paul en
Marcel van
D,
Onder redactie van Gert Jan Ónvlee
Boeiend
De feestvreugde. Een oud on
derwerp, maar - zoals dr.
Fok. I. Brouwer dat vroeger
der werp dat leeft en groeit,
en toch altijd weer boeit.
Nu dus Rijnsburgse Boys. Di
rect na de 1-1, verzorgd door
Rob Gillissen. Zie hoe het
leeft, zie hoe het is gegroeid.
Zie hoe doelpuntenmaker
Gillissen door ploegmakkers
Arie van Dijk, Marcel van
der Blom en Henk Merbis
(als het ware, natuurlijk
wordt geboeid....
Tunnelvorm.
Fout
Momenten
De „dode momenten" van
UVS. Niet zo vreemd dat de
Leidse tweedeklasser daaruit
knap gevaarlijk is. Kijk eens
hoe professioneel Bert Jan
sen de andere kant opwijst.
Zie hoe nonchalant Theo van
Seggelen de benen bewust in
tunnelvorm heeft neerge-
plant. En bemerk hoe attent
vrije trapnemer Mario Faber
aanwezig is, alvorens hij de
bal met een ferme uithaal te
gen de SJC-muur zal knal
len.
Maar dat is een ander ver
haal.
OEGSTGEEST Het betaald
voetbalavontuur heeft de ge
broeders Van der Blom tot op
dit moment duidelijk njet ge
bracht wat er van werd ver
wacht. Drie jaar Feijenoord
verliepen ronduit teleurstel
lend, beiden acteerden nauwe
lijks 10 wedstrijden in het
eerste elftal. De 21-jarige
tweeling verliet Rotterdam-
zuid uiteindelijk met ruzie en
toen nieuwe aanbiedingen uit
bleven, werd besloten tot een
terugkeer naar de amateurre-
gionen. Op dat moment kwam
Hong Kong, het jonge voetbal
land waar vele Nederlandse
profvoetballers emplooi vin
den, in beeld. Marcel van der
Blom reisde als eerste af naar
het verre oosten, maar kwam
al spoedig een illusie armer te
rug. Paul van der Blom ver
sierde wel een contract. Hij
zou één jaar voor Morning
Star gaan spelen. Het werden
slechts zeven weken. De club
ging failliet voordat Paul van
der Blom ook maar een com
petitiewedstrijd had gespeeld.
Amper terug in Oegstgeest
blijkt hij zijn aandacht al vol
ledig te hebben gericht op
Rijnsburgse Boys, de club waar
ook Marcel sinds kort speelt.
Een amateuroptreden met
maar een doel: zodanig preste
ren, dat de profclub's zich
weer op de stoep van het ou
derlijk huis zullen melden.
„Het begon allemaal zo leuk.
We speelden bij UVS, toen on
der meer Feijenoord en AZ'67
belanstelling toonden. We ko
zen voor de Rotterdamse club,
die bood als enige een A-con-
tract aan en is bovendien een
topclub. We gingen echt met
het idee dat we daar de beste
kans op een geslaagde carrière
zouden hebben. Nou, dat is dus
vies tegengevallen. Toen Wim
Jansen wegging bij Feijenoord,
stortte het in. De spelers na
men een loopje met Jezek en
wij kregen absoluut geen kans
ons waar te maken", vertelt
Paul. „Ik weet nog dat Pierre
Vermeulen eens een hele
week niet trainde. Hij was ge
blesseerd, zei-ie. Jezek wees
mij als zijn vervanger aan. Een
dag later kwamen we bijeen
voor de wedstrijdbespreking
en wie zit er? Pierre Vermeu
len. Ja, zei Jezek, Pierre heeft
vannacht goed geslapen, is fit
en speelt dus. Dat soort din
gen, daar ga je als jonge speler
toch aan kapot. Ik kreeg ge
woon geen kans om te laten
zien wat ik kon. Als ik wél
speelde en het goed had ge
daan, dan kon ik het de week
erna wel weer schudden. Van
der Blom op de bank. Je komt
routine tekort, zeiden ze dan.
Ja, dat is hetzelfde als een ad
vertentie zetten en vragen
naar iemand met ervaring.
Mensen die voor het eerst
gaan werken komen zo dus
nooit aan de bak".
Pesterij
Het mag duidelijk zijn, het
tweetal had weinig plezier in
Rotterdam. Hoewel het uitein
delijke afscheid pas veel later
kwam, vormde een gesprek
met Ger Blok tijdens toernooi
in Volendam de aanleiding tot
het vertrek van de Van der
Blommen. Dat gebeurde in de
aanloop van het vorig seizoen.
Paul van der Blom had vrijwel
de gehele voorbereidingsperio
de in het eerste team gespeeld
en hoopte er ook in het AD-
toernooi, het jaarlijks door
Feijenoord georganiseerde
evenement, bij te zijn. Beiden
werden echter opgesteld in het
C-team, dat in Volerndam een
toernooi zou spelen. In dit
Noordhollandse plaatsje liep
Ger Blok rond, de coach van
het UEFA-team, waarin de
Van der Blommen ooit een
plaatsje vonden. Hij nam de
onvrede van het tweetal waar
en duidde hen op een mogelij
ke overgang naar De Graaf
schap. Toen de technische staf
van Feijenoord daar lucht van
kreeg, vertroebelde de sfeer
dusdanig, dat de kansen op
een doorbraak bij Feijenoord
vrijwel tot nul terugliepen.
Voor de Leidse broers het sein
om in maart van dit jaar af te
haken. In drie jaar had het
tweetal veel geleerd, zonder
werkelijk vooruit te komen.
Maar ook al willen ze niets lie
ver, definitief zijn de banden
met de Rotterdamse eredivi-
sionist nog niet verbroken.
Beiden zijn dan wel tranfer-
vrij, een nieuwe club zal toch
nog een amateurvergoeding,
12.U00 gulden, aan Feijenoord
moeten voldoen, wil het één
der broers kunnen aantrek
ken. „Pure pesterij", weet het
tweetal. „Enkel en alleen om
dat wij niet zulke makke scha
pen waren als de rest".
Belofte
„We zouden aanvankelijk te
rugkeren naar UVS. Er werd
ons door een clubman een
baan beloofd, maar toen we
hem daar kort na de degrada
tie van UVS aan herinnerden,
wist-ie ineens van niets meer.
Dat en het feit dat UVS twee
deklasser werd, was voor ons
aanleiding om naar Rijnsburg
se Boys te gaan", aldus Paul.
RBB heeft echter lang op de
komst van het tweetal moeten
wachten. Dit omdat half au
gustus sprake was van een
profcontract voor beiden. Mar
cel reisde naar Hong Kong om
bij South China te gaan spelen
en Paul was in onderhande
ling met eerste-divisie club
Telstar. Marcel keerde echter
spoedig terug uit het verre
oosten, omdat het allemaal
minder rooskleurig was dan
het in eerste instantie leek. Hij
besloot op dat moment om bij
RBB te gaan spelen. Paul
daarentegen leek meer kans
van slagen te hebben. Hij
stond op het punt om zijn
handtekening bij de Velser
club te zetten. Op dat moment
kwam er een telex uit Hong
Kong met de boodschap dat hij
bij Morning Star kon komen
spelen. De aanbieding was
vele malen lucratiever dan die
van Telstar en dus was de
keuze snel gemaakt. Toch zou
Paul van der Blom niet lang
wegblijven. Wat een verbinte
nis van een jaar had moeten
worden, werd slechts een car
rière van zeven weken. „Ik
ging samen met Ron Goodlass,
de voormalige keeper van
Feijenoord 3 Hugo van Houten
en Kees Storm naar Morning
Star. Vooraf had ik diverse
malen contact gehad met
Storm, want hij had daar al
eerder gespeeld. Ik wist dus
wat me te wachten stond.
Toen we er eenmaal waren
kreeg ik echter twijfels. De
Nederlandse manager, Harry
Ze zijn er elk voetbalseizoen
opnieuw. Die momenten dat
„het Bondsbureau" (of
„Zeist") het weer eens hele
maal fout doet. Zo ook de
laatste twee weken. Neem nu
het weekeinde van 9 en 10
Qktober. Een nat, heel nat
weekeinde. Toch besluit de
Afdeling Leiden het voetbal
programma normaal door te
laten gaan. Op zaterdag
wordt inderdaad nog gevoet
bald (al wordt de vijftig pro
cent niet gehaald), 's zondags
dus niet. Geen enkele wed
strijd.
Dan het afgelopen weekein
de. District West 2 gaat over
tot het volledig afgelasten
van het zaterdagse program
ma, de vijf afdelingen binnen
dit district gaan zoals gebrui
kelijk mee in die beslissing.
„Maar ook anders hadden we
tot afgelasten beslotenweet
administrateur Cor van
Steijn. De nationaal en thuis
spelende „Leidse clubs",
Rijnsburgse Boys en Noord-
wijk, spelen wel. De Rijns-
burgers zelfs op een uitste
kend bespeelbaar veld. Op
zondag kan vervolgens tach-
ug procent van net complete
programma worden afge
werkt. Foutjes?
Fout(2)
Van Steijn: We doen het dus
nooit goed, dat is duidelijk.
Toch mag je van me aanne
men dat we het wel goed
doen. Op het moment dat we
tot afgelasten besluiten, is het
merendeel van de velden
binnen de Afdeling Leiden
onbespeelbaar. En als we be
sluiten het programma wel
door te laten gaan, zijn de
meeste velden op het mo
ment van die beslissing ook
wél te bespelen".
„Daarbij dienen we bij onze
beslissingen ook rekening te
houden met de weersvoor
spelling. Als de velden er al
soppend bijliggen en het
weerbericht duidt op nog
meer nattigheid, moeten wij
wel afgelasten. Dat er ver
volgens geen druppel meer
valt en sommige velden dus
toch weer bespeelbaar raken,
is vervelend. Maar niet echt
Boelend.
onze fout. Zo eenvoudig ligt
dat.
Fout(3)
De redactie van Hutspo(r)t,
die overigens van mening is
dat Cor van Steijn c.s. ook
wel eens een complimentje
verdienen voor al die keren
dat de beslissing wél goed
uitpakt, herkent en erkent
hét probleem. En heeft eer
lijk gezegd ook best wel een
beetje medelijden met de ver
antwoordelijke ménsen van
het Leiderdorpse Bondsbu
reau. Immers: „samenwer
ken" met al dan niet verre
gende voetbalvelden gaat nog
wel, is tot daar aan toe. Maar
rekening houden met Pelle-
boer en de zijnen, dat is stuk
ken moeilijker.
Als het al niet onmogelijk is...
Paul en Marcel van der Blom: vla Rijnsburgse Boys zo spoedig mogelijk
terug naar het betaalde voetbal.
Staudt, kwam nogal i
mij over en bovendien werdeï
de trainingen gegeven dooft
een Chinese reserve speleqpc
Nou dat was wat. Alleen rnaap"
lopen, voorzetten en afmakeJ
op de goal. Wij drongen daar!
om aan op de komst
Nederlandse trainer. D,
Spitz Kohn, maar die
nog maar paar dagen en toediM
ging de club failliet. Hij heef^^
net zoals ik en de andere spel
Iers, geen cent ontvangen. Rol
Goodlass speelt inmiddels air
weer bij een andere club ii}
Hong Kong, South China. Eiu p
ook Storm zal daar wel weekt
een club vinden, hij was vorij
jaar immers topscorer. Voor d
anderen is het „terug nr"~ r"*
We hebben inmiddels
vocaat in de arm genomen on
nog wat geld te krijgen. A
met al heeft het avontuur niet
opgeleverd. Gelukkig heb il T°e
alleen maar twee vriendschap"^
pelijke wedstrijden gespeeld
waardoor niets een optredei^e
bij RBB in de weg staat. Al jcj_
het goed is, speel ik vandaag a5ch'
met het tweede mee". Ove
een paar weken hoopt Pau
weer als vanouds naast broed,r"
Marcel te kunnen opereren,"
„Voorlopig is daar weinig kan S1
op", laat Marcel grijnzend wePat:
ten. „We draaien lekker, du'^n
hij zal zich er in moeten spe Ann
Ion" 1*-
SPORT
OEGSTGEEST Niet al
leen de resultaten tot nu
toe, doen Laurens Mouter
op dit moment als een te
vreden oefenmeester door
het voetbalwereldje stap
pen. Natuurlijk, de succes
volle reeks van Rooden-
burg (vijf gespeeld, vijf
gewonnen en een met het
Wilhelmus van Leidse
collega Ruud de Groot ge
deelde koppositie) wordt
door hem in dankbaar
heid aanvaard. Wat de B-
trainer („Tegenwoordig
oefenmeester 1") echter
het meest pleziert, is de
wijze waarop de club die
hij nu voor het vierde jaar
technisch leidt, zich dit
LEIDSE COURANT
ZATERDAG 23 OKTOBER 1982 PAGINA
HUIDIGE TOPPOSITIE GEBASEERD OP EIGEN (OFFENSIEVE) KRACHT
eerste vijf kunnen eindige
En misschien nog wel hog<
De ploeg heeft zich in 1
tijd zo sterk ontwikkeld,
een toppositie in de eera j
klasse nu al tot de mogelijkh
den gaat behoren. Een toppos
tie, gebaseerd op de eig<
kracht. Op de eigen offensiei
speelwijze". Hoe ver Roodei^
burg (in die eerste wedstrijd! e,
:<BO
Jl
djan
ET
Tl,
he
Aat
«8
Groot, 24-jarigen John
Wetering en Richard Kle
zijn nu de meest
spelers) dit seizoen zal kunntjj^
reiken, kan in de komeni
twee wedstrijden duideli
worden. Nummer drie Papei'j,
drecht en mede-koploper Wi
helmus zijn dan de tegenstai
seizoen in de eerste klasse
presenteert. „Er wordt",
zo verduidelijkt hij, en
thousiast, „in het elftal
steeds meer zichtbaar van
mijn visie op het voetbal
spel. En dan weet ik wel
dat je de rol van een trai
ner nooit mag overschat
ten, het is wel zo dat je
een aantal jaren bezig
bent met het opbouwen
van iets. Als er dan op een
gegeven moment patro
nen in het spel terugko
men die je herkent, waar
aan je twee, drie jaar met
de jongens hebt gewerkt,
dan kan je daarvan genie
ten. Dat er dan ook nog
eens vijf keer achter el
kaar wordt gewonnen, is
meegenomen. Maar niet
het belangrijkste. Al besef
ik dat ik dat laatste nu erg
gemakkelijk kan zeg
gen..".
De visie die nu 30-jarige Mou
ter op het voetbalspel heeft
ontwikkeld, is in feite erg een
voudig. Alles en iedereen moet
„zoveel mogelijk" naar voren.
„Aan vleugelverdedigers die
de doellijn van de tegenpartij
niet halen, heb ik niets. Aan
middenvelders die niet tot in
de zestien-meter doordringen,
ook niet. Elke speler moet
aanvallend zijn ingesteld, aan
vallend denken. En natuurlijk,
er moet ook verdedigend werk
worden verricht, met alleen
maar hard naar voren rennen
kom je er niet. Maar offensief
denken staat voorop, daar gaat
het spelletje bij mij om".
Ontwikkeling
Het gegeven dat Roodenburg
dit seizoen de zienswijze van
Mouter zo aardig vertaalt
(„We hebben nu een enorm
aanvallend ploeg, technisch en
conditioneel goed, tactisch nog
wat minder") doet de jeugdige
oefenmeester zichtbaar goed.
„Maar, er is ook hard aan ge
werkt om het team zo ver te
krijgen. Toen ik vier seizoenen
geleden bij Roodenburg kwam,
belandde ik niet alleen bij een
net naar de tweede klasse ge
degradeerde ploeg, maar ook
bij een vereniging die per defi
nitie verdedigend speelde. Ik
heb op dat moment onmiddel
lijk gezegd dat er dingen zou
den moeten veranderen. Zon
der nu direct aan sub-doelen
voorbij te gaan (je moet als elf
tal wel eens alleen aan de pun
ten denken, je speelwijze
enigszins aan het resultaat
aanpassen), werkten we met
z'n allen naar dat echte doel
toe: aanvallend voetbal. En
dan inderdaad met z'n allen.
Want Mouter kan wel zeggen
dat-ie het wil, er moeten na
tuurlijk wel mensen om hem
heen lopen die dat ook willen.
Spelers zijn die die omschake-
Werk
Aan het eerste optreden b
Rijnsburg is deze week hariv
gewerkt. Naast de gewon
trainingen heeft Paul van de
Blom apart met trainer Arij6Cl
Lagendijk („een fijne tr:
die we nog kennen uit de UV!_
tijd") geoefend. Broer Marce^e
nc rloir pwpnppnc ki 1 TT 11 m
s daar eveneens bij. Dit c
dat het tweetal zonder wH I
zit. Beiden hopen dat daar bin 'e'
nenkort verandering in kom1
Via de club wordt naar eei ?r
baan gezocht. Iets in de admiu
nistratieve sector. Maar dat i1, -
bepaald niet wat de Van de
Blommen het liefste zoudei:a>'
doen. „We willen zo spoedi
mogelijk terug naar het betaal
de voetbal. Als er iemand me ,ed
een redelijk contract koml>edl
dan ga tekenen we. Voetballei ï,nd
ïrs ons werk".
MAARTEN NOOTE1,nd
ONDANKS ACTIVITEITEN
BIJ RIJNSBURGSE BOYS:
de team als een goede opvang
plaats zal fungeren".
De omschakeling van verdedi
gend naar aanvallend voetbal
en het inpassen van de jeugdi
ge talenten, is niet zonder pro
blemen verlopen. Mouter, te
rugkijkend: „Kijk alleen maar
naar het doelsaldo van Rood
enburg, de afgelopen jaren.
Het eerste seizoen hadden we
er 51 voor en 36 tegen, het
tweede (kampioensjaar was
het nog gekker: 49 voor en 39
tegen. Op de bank wist je in
die tijd ook alleen maar dat er
niets zeker was. In de rust met
2-0 voorstaan bood nog vol
strekt geen garanties voor een
goed resultaat. De jonge jon
gens in het team hebben het
vooral vorig jaar, het eerste
seizoen in de eerste klasse,
heel moeilijk gehad. Klappen
gekregen waarvan je je kon
afvragen of ze die wel zouden
kunnen opvangen. Uiteinde
lijk bleek dat ze dat wel kon
den. We handhaafden ons ei
genlijk nog vrij eenvoudig".
Handhaven „met overwegend
positief spel" was ook het doel
dat Mouter voor dat seizoen
voor ogen had. Deze jaargang
had hij dat doel vooraf met
een plaats bij de eerste acht
(„En dan geen achtste"), al
enigszins bijgesteld. Maar, niet
voldoende, zo blijkt nu. Na de
zo succesvolle seizoensopening,
heeft Mouter de zesde tot en
met de achtste plek dan ook
maar weggeschrapt. „We moe
ten, afgaande op de nu ge
speelde wedstrijden, bij de
gestart aan de tweede jaargang
in het eerste en sterke Marco
van Alphen is pas dit seizoen
ingepast in de derhalve zeer
jeugdige hoofdmacht van de
Noord-club. „En", weet Mou
ter, „Eenzelfde verhaal kan je
ophangen over het tweede
team. Ook al omdat Rooden
burg bij mijn entree beschikte
over een heel sterk, door Jan
Lovink geleid. A-junioren
team, heeft er de laatste jaren
een zeer sterke doorstroming
plaatsgevonden. Hebben zo'n
vijftien jonge jongens zich
waargemaakt in de selecties
van het eerste en tweede. En
dan heb ik het nog niet eens
over spelers als Ed Strijk, Bob
van Bohemen en Ron de
Roode, die om allerlei, gegron
de redenen nu ergens anders
voetballen." Mouter beaamt
wel direct dat het voor jeugdi
ge spelers in de nabije toe
komst steeds lastiger zal wor
den door te stoten naar de
eerste selectie, omdat het ver
loop binnen dat keurkorps,
door de gemiddeld jeugdige
leeftijd, niet groot zal zijn.
„Maar als er zich spelers uit de
jeugd aanbieden, zullen ze hun
kans krijgen. Niet omdat ik
verjong om het verjongen,
maar gewoon omdat een vent
met kwaliteiten een kans ver
dient. Belangrijk is daarbij dan
weer wel dat er bij de jongens
die het eerste of tweede niet
halen geen onvrede ontstaat,
dat juist zij goed begeleid wor
den. En dat bijvoorbeeld na
het tweede elftal, ook het der-
Haalbaar
Zelf praat Mouter, in het dagi
lijks leven onderwijzer i
Jenaplanschool „De Kring'
nog niet over een kampioer
schap, over promotie naar A/"
hoofdklasse. „Natuurlijk kr
men er twee belangrijke wec_TC
strijden aan. Maar zelf zal i
ongeacht het resultaat, al ti
vreden zijn als dat twee goean
gespeelde wedstrijden wordeieu£
Dat komt, behalve door on2aW(
goede positie op de ranglijs
ook omdat ik ervan over
ben dat een ploeg, die
slaagt op eigen kwaliteiten ee f.
aantal jaren in de top van ee'
klasse mee te draaien, er oers'
een gegeven moment ook aa?.?"
de goede kant van de ranglijf j*'
uitgaat. Wat dat betreft maal^
het resultaat op korte termij n>
dus niet zoveel uit." ,ert
Indien Roodenburg binnen er i"1
kele seizoenen inderdaad in d e"
hoogste afdeling van de zonda
gamateurs belandt, heeft Moi 'na
ter ook in een optreden op d<
niveau vertrouwen. „Als dez
ploeg bij elkaar blijft, als
jongens blijven begrijpen dat j
met een combinatie van max
male inzet en technische kwa
liteiten erg ver komt, geloof il
ook dat we na een 1
wenningsperiode ii.
klasse niet zullen misstaan
Laat ik het zo zeggen: de 1
van de eerste klasse is voor
Roodenburg zeker niet I
hoogst haalbare".
GERT-JAN ONVLEl!
'aarl
i
rat
ling aankunnen. Wat dat be
treft heb ik natuurlijk geluk
gehad dat ik bij Roodenburg
aan de slag kon. Een vereni
ging met een bestuur dat een
trainer de mogelijkheden geeft
langer dan een seizoen vooruit
te denken. En een vereniging
met een enorm goede jeugdo
pleiding".
Met name die goede jeugdo
pleiding is in het Roodenburg
van nu weer volledig te her
kennen. Jiirgen Kok, Hennie
Koet en Ronald Jansen zijn
net hun derde seizoen inge
gaan, Henri Pouw, Arno Lan-
cel en Boudy Pijnacker zijn
Laurens Mouter: "Elke speler moet aanvallend zijn Ingesteld. Alleen bij de doelverde-
diger plaats ik zo m'n vraagtekens".
