Tante Jo Vlasveld slijt
herinneringensnoep en kranten fV
"in een vertederend koninkrijkje
ïdl
^eMócheCowo/nt.
Badmintonhal in Lisse
krijgt vastere vorm
Werkloosheid in
egio Alphen is
feer toegenomen
PAGUjGIO'
LEIDSE COURANT
DONDERDAG 19 AUGUSTUS 1982 PAGINA 5
te/V TACHTIGJARIGE VREDE AAN DE ZOETERWOUDSE HOGE RIJNDIJK
Op mijn omwegen door stad en land
kom ik graag mensen tegen. U kunt
mij telefonisch of schriftelijk vertellen
wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071
- 12 -22 44 op toestel 10.
p pas*
gebeur,
fe'fe}fHallo, hallóóó!" Het
ich uilP11^ als°f het een ver-
Teanet\ass^në was- maar de uit-
•hooptroep (in het gangetje al
het adgeëxclameerd) is een
Beetje routine voor Jo
geworden. Drie stuks
grut zijn binnengekomen
pn staan nu op hun tenen
iroor de toonbank, waar
n Valfye net overheen kunnen
igen inkijken. Het geld ligt al
Ie sterAp tafel, te besteden aan
en^vanfaar ^ie niet &oec* voor
hele dste tere gebitjes kan zijn.
Waar de klantjes zijn ko
ninkjes en koninginne
tjes. Jo Vlasveld, anno
|930 Tante Jo voor de
korden kinderen en vas
te afnemers is na een
j>aar weken Twentse va
kantie weer terug „on
the beat"; terug in haar
Hide ritme en op haar
lude ronde. De deurbel
aangepast aan de voor-
<5 kitgang) bzzzt op hoge
oon, als tevoren. Haar
ingers grijpen weer in
e grote glazen pot, en
alen er onzen snoep uit.
i Zoveel smurfen, voor 5
I ent"; in een bruine pa-
ieren tuut gaat dat. En
en gulden „van die
auwgomballen", en ne-
erzoenen, „en een gul-
V len van die andere"; en
lan kunnen er nog wat
^^Toverballen vanaf, voor
len kwartje.
tante Jo weegt af, wikt en
leschikt, in haar kruide-
iiers-snoepwinkeltje. Ertus
sen door wijdt ze haar druk
te leven van draven en ren
ten aan de L.C., de krant
lanouds, die ze als agente be-
loedt en distribueert via vas-
de brouwerij,
[aar aan de Zoeterwoudse
loge Rijndijk, met aan de
overkant de rusteloze biergi
gant die het op zijn eigen ma
nier doet.
Jo Vlasveld bewoont een
huisje, dat volgens de „adel
brieven" 400 jaar oud moet
zijn. Inclusief alle vertimme
ringen. Het winkeltje voorin
is helemaal een echt oudje.
Daar is nog nooit iets aan
verknoeid. Er ligt alleen een
nieuwe betonvloer in (de pla
vuizen waren kapot en ver
sleten), maar voor de rest is
het er nog net zo als in de da
gen van grootmoeder Janne
tje. vader „bode Piet", oom
Hendrik en oom Hans en
tante Marie. Tachtig jaren
hebben zich hier opgepot en
zijn er bewaard. De blikken
conserven, de soepen en kat-
tevoer, staan er opschepperig
bij en detoneren in het koor
der ouden, waarin de trom
mels en donkere bussen de
baspartij zouden kunnen ver
vullen, en de snoepflessen al
ten konden zijn. Het is een
machtig mooi winkeltje, dal
tante Jo geërfd heeft destijds.
De keuken, achter, is een
woonkeuken, waar de koffie
zowat dag en nacht als een
pleegzuster dienst doet, klaar
voor de enscenering van de
babbel en de vriendenpraat
jes. Hier bouwen we het ge
sprek op. Tot weer het belle
tje gaat. Een rol drop. „Hallo,
hallóóó", doet tante Jo onbe
kommerd. veegt een haarlok
naar achteren die weerspan
nig terugvalt. Na de inciden
tele bediening zegt ze: „Als ik
op de vliering ben, ren ik, na
het belletje, naar beneden,
voor pen pakje kauwgom.
Ach. ik verdien er niet veel
aan". „Maar wel de hemel,
tante Jo; de hemel heeft u in
het eeuwige pakket opgeno
men", had ik willen opmer
ken, maar ze is alweer weg.
Ik meen voor een half pond
sprits met chocola en crème.
D'r koffie wordt koud. Zal ze
wel gewend zijn, denk ik.
Tante Jo Vlasveld in haar oude domeintje van snoep en andere waren.
Café
Het is dan zó, dat grootmoe
der Janna Vlasveld een tach
tig jaar terug in het huisje
(dat vastgezeten heeft aan
het eens vermaarde café „Ik
leer nog", een uitspanning
de opei
Bosch gé
t beidel,
moeten
it geen'
rijd bar
'ijk
du diei
>or de
ans hei
leidstei
gen is
en dat
^etTTieeórt^ek^^agbladiji 011 Om^taeken
metjiatiA^eïlliiütod Zondagsblad e/ngtalh
wt/jekc/ii/ng Jcge/n ongwaiie/n..
;visi (Jiootote publiciteit vooiGdncntontim.
Pka Süccmtuidaa/iv^
;eesk 3 3 3 ---
Het bord
met deze
tekst sierde
de
voorgevel
van het
L.C.-
agentschap
Zoeter-
woude H.R.
vele
decennia,
en werd een
jaar of twee
terug pas
verwijderd,
omdat het
„niet geheel
conform de
werke
lijkheid"
meer was.
Maar het
was wel
prachtig.
ook voor postkoetsen en stu
denten, en een jaar of 20 al
weer verdwenen, jammer)
zo'n beetje met de winkel be
gon. „Mijn vader, Piet Vlas
veld hij was ook bode
was van 1900; hij werd hier
geboren. Nou kijk, grootmoe
der Janna van der Werf
trouwde in 1893 met Cornelis
Vlasveld, die heette altijd
Cornelis, werd ook zo ge
noemd hè. Vader Piet was de
jongste, oom Hendrik de oud
ste zoon. Oom Hendrik had
longaandoeningen, maar wil
de toch wat te doen hebben.
Geen ambacht of zo, maar hij
kreeg „de krant". Hij wilde
er graag een paar centjes bij
verdienen, niet. Vader reed
met z'n negotie, boter, potjes
en pannetjes, met de honde-
kar naar Stompwijk. De
zweep heb ik nog".
Enfin, oom Hendrik kon niet
en z'n vader, grootvader Cor
nelis, ging in 1911 de krant
doen. „Toen werd ie agent,
geld innen; tot in de oorlog.
In '43 overleed grootvader"
Het was een echt familiebe
drijfje. Wie kón deed de
krant. Ook pleegzoon Hans
Eckl, die, ondervoed, na de
eerste wereldoorlog uit Oos
tenrijk naar Zoeterwoude
kwam. „Oom Hans was niet
katholiek, maar zijn Oosten
rijkse familie wilde dat hij bij
een katholiek gezin kwam.
Mijn ouders hadden het arm,
maar ze zeiden: waar er twee
eten, kunnen er ook drie
eten. En dan had je tante Ma
rie, die liep wel 25 jaar die
krant, samen met oom Hans
en grootvader. Oom Hans is
na '45 alleen verder gegaan,
tot z'n 65ste. Hij is in '77
overleden. Als het allemaal
te moeilijk voor u wordt, laat
u het maar zitten".
Subsidies
Tante Jo stiefelt weg, nood
gedwongen, want er moet
een kilo suiker verkocht
worden. Ze werkt efficiënt,
een overbodig woord is er
niet bij; ze zal ook nieipand
een pak hagelslag aanpraten,
als men om jujubes komt.
Suubsubes, zei ik altijd; en
dat blijft voor mij verwant
met subsidies. Jo Vlasveld is
terug, met d'r lok naar rechts
afvallend. „Ik ben ook altijd
bij m'n grootouders geweest.
Toen ik een beetje kon
schrijven, maakte ik al de lij
sten voor de krant, en liep
een wijkje, tot Oosthoek hier.
Goh, we hadden een wijk
vanaf de Wilhelminabrug tot
bij Hazerswoude, en van de
Spanjaardsbrug tot eind Lei
derdorp, bij Achthoven. Als
dat u iets zegt. Fietsend en
lopend ging dat". God, Jo,
waar hebben jullie dat van
kunnen doen! Na Jo zal er
ook niemand meer zijn die
het haar na doet.
Jo Vlasveld, de bezige, runt
nog steeds het agentschap
van de Leidse Courant. „Ik
heb nu vier lopertjes, en bui
tengewoon goeie ook. Nooit
narigheden met ziekte of zo
wat; er is altijd wel een ver
vanger. Ik heb een kleine 200
kranteklanten. Maar de wijk
is veel kleiner geworden; al
leen Zoeterwoude H.R. is er
nog van over. Oom Hans en
ik erfden het huis; ik zit er
nu alleen voor. Maar ik rooi
het best en heb 't druk. Die
winkel, ja. Mooi hè? Radio
Veronica is er voor geweest.
Ze zouden erover denken.
Niet meer teruggeweest. Ik
stond wel in de personeels-
krant van Van Nelle (blik
ken vol) en in het Leider
dorps krantje. Van oorsprong
was het hier een kruideniers
zaak, met tabaksvergunning.
Tabaksartikelen waren trou
wens vroeger de hoofdzaak,
naast de volle bakken met
suiker en koffie. Na de oor
log is er van lieverlee van al
les bijgekomen. Veel snoep
hè".
Telefoontje
Nu iedereen zowat van va
kantie terug is, zoemt 't belle
tje weer danig. Een klantje
van 50 cent. En een telefoon
tje. ,,'s Middags is het 't
drukst. Een gezin zou er niet
van kunnen bestaan, van die
winkel, maar ik kan mezelf
bedruipen. Ik zou ook het
contact met mensen en hun
vertrouwen vreselijk missen
Ook als mensen hier soms
komen uithuilen. Men gaat
hier opgeruimd weg. Ja, er is
een sfeer van vertrouwen,
bejaarden die wat aanspraak
willen hebben, samen een
kopje koffie drinken. Bi;
Oosthoek is een kern van
Spaanse gastarbeiders, een
man of zes nog. Ik ben de
„moeder" van de Spanjaar
den, zeggen ze wel. Als het
eten klaar is eten ze mee, oi
ik eet daar, bij hen. Nou, dat
contact wil ik houden"
„Ach, het loopt hier leuk. De
marktdagen kun je merken
de Leidse markt en de Lei-
derdorpse. Als mensen een
logeetje hebben zeggen ze: ga
bij tante Jo maar halen, die
weet 't wel. Een vast patroon,
altijd hetzelfde. O, je komt
van die en die, nou dan weet
ik wel wat je moet hebben
zeg ik dan. Ik neem er dan
ook nooit een artikel bij, ten
zij men een speciale wens
heeft. Daar kan ik dan in
voorzien; daar zorg ik we)
Het gave dienblad in de keu
ken is van „Willem II":
„Wilde Havana anno" (maar
daarna komt niets meer. be
halve 't meest in trek").
Mooie krullen, in tekst en af
beelding. En het belletje gaat
weer. „Hallóóó!", in de góng.
op weg naar de nering. Weer
lood om oud ijzer: voor 1 gul
den 10; instant pudding wel
licht, met een glimlach van
het schap gehaald. Het kan
ook iets anders zijn, want ik
ben niet prijsbewust. „Tante
Jo", hoor ik, „Tante Jo, wat
hebt u voor spul? Die andere
waren echt heel lekker..."
„Goh joh, ik heb jouw moe
der pas nog in de Viva ge-
Piepklein winkeltje, waar
tante Jo net in past, met nog
wat ruimte voor de klandizie.
Daar komt een opgeschoten
bromfietsrijder voor een pak
je halfzware. Met vloei. Een
beetje stoer; geen prevele-
mentjes. 't Liefst zouden ze
niks zeggen, maar alleen wat
onduidelijks mompelen, die
jongens. Maar goudeerlijk
hoor, dat wel. Zijn nog in de
groei, moet je maar denken.
En als ze eenmaal uit de
groei zijn, is er vaak nog
niets veranderd, moet je ook
maar denken. Hollands glo
rie, potverdorie.
Kimono
De vitrine etaleert het nodi
ge, onder een hangende va
renplant. Boven de doorgang
naar het woongedeelte een
groot reclamebord, dat ook al
een half eeuwtje achter zich
lijkt te hebben: een dromeri
ge dame. roze in kimono;
schenkend, met haar gedach
ten ver weg. Ze vertelt, op
schrift: „Ik zal 't Moeder toch
ook eens zeggen dat Van Nel-
le's gebroken thee zoo geurig
en krachtig is en zoo voor-
deelig". Op tegels van kar
ton.
Als bastion op de hoek van
de toonbank een hardhouten
kijkkast met chocoladewa
ren: „Chocolat De Jong",
staat in de fries gekerfd. En
op de achtergrond trommels
en prachtblikken; allang rijp
voor een heilig museum. Een
bleue trommel van de „Kof-
fiebaal, Verkouw Stokhuij-
zen, Middelweg 3, Leiden,
tel. 69". Telefoonnummer 69.
Dat is oud. Daar. in die Kof-
fiebaal, in die branderij zit
nu een café, heeft tante Jo
ontdekt.
Geschiedenis
Voorlopig is tante Jo Vlas
veld nog niet uitverkocht, en
slijt ze, in commissie en blij
van geest, ook haar couran
ten. Trommels en drums (lol
lies en veel drop: „geef er
maar 5"; „dank je wel") uit
een voorbij tijdvak kijken
neer op een jeugd, die zo in
geburgerd is dat ze niet in de
gaten heeft hoezeer hier, bij
tante Jo en haar voorzaten,
geschiedenis is geschreven en
uitgestald. Pas als het er niet
meer zou zijn, zou het gemist
worden. Maar dat komt meer
voor, in het leven
iet kal
Oegsl
;ort z<
rograrr
igen. I
n de"
heid
uitbre
FM-r«
;ele
de uil
/isiezef
^HEN AAN DEN RIJN De werkloosheid in het
len onjict Van het gewestelijk arbeidsbureau Alphen aan
od23 is in cle maanc* weer toegenomen. Bij de
heden Pen steeg ZÜ met 60 naar 1695, bij de de vrouwen
jk voor63 naar 745.
rd en
van onP mannen hadden de grootste stijgingen plaats binnen de
lurendePsgroepen metaalbewerkers (+20), kantoor- en onderwij-
voorkT^r50066! (+16) en handelspersoneel (+10). Bij de vrouwen
breking Je stijgingen zich vooral voor binnen de beroepsgroepen
i radio p>r" en onderwijzend personeel (+20) en sociaal geneeskun-
Na vol^rsoneel 19).
nees o<Fname wordt voornamelijk veroorzaakt door de komst van
Vlaams geriaters op de arbeidsmarkt. In juli steeg het aantal
BBC boekende mannelijke schoolverlaters van 168 naar 208 en
abonnfotal vrouwelijke schoolverlaters van 206 naar 253.
januai^tal vacatures nam in juli toe van 110 naar 135. Deze stij-
ma wofi deden zich met name voor in de beroepsgroepen kan-
loogd rten onderwijzend personeel (+9), sociaal geneeskundig per
il (+8) en horecapersoneel (+&Y
LISSE De kans dat de
badmintonvereniging Lis-
se een eigen hal krijgt, is
toegenomen. De hal
maakt nu onderdeel uit
van een meerjarenplan
van de gemeente. De ge
meente is daartoe overge
gaan nadat uit een enquê
te was gebleken dat er
voldoende belangstelling
bestaat voor de badmin-
tonsport in Lisse om de
bouw van een dergelijke
accommodatie te recht
vaardigen. Niettemin
moeten er nog een aantal
voetangels en klemmen
worden overwonnen om
tot de daadwerkelijke
bouw te komen, dat blijkt
uit een interimrapport van
de badmintonvereniging
Lisse.
De meeste huidige sporthal
len in Lisse zijn in feite te
laag om goed badminton te
kunnen spelen. Eigenlijk is
alleen de gemeentelijke
sporthal geschikt. Daar komt
volgend seizoen meer ruimte
vrij wanneer de nieuwe hal
„Ter Specke" aan de Spek-
kelaan in gebruik wordt ge
nomen. De gemeente wil
daar het zaalvoetbal gaan
concentreren. De vereniging
kan dan vanuit de gemeente
lijke sporthal gefaseerd gaan
groeien tot het tijd wordt een
eigen hal in gebruik te ne
men. Die eigen hal zou ove
rigens ook weer voor andere
sporten gebruikt kunnen
worden.
Uit de enquête is gebleken
dat 320 Lissenaren badmin
ton zouden willen spelen.
Momenteel zijn er 170 leden
(senioren). Overigens sluit de
vereniging een streekfunctie
voor het badminton niet uit,
zodat ook van buiten Lisse
beoefenaars kunnen worden
binnengehaald en het aantal
gebruikers van een hal ver
der stijgt.
Opzet
De badmintonvereniging
heeft een exploitatie-opzet
gemaakt die uitgaat van een
hal met acht banen waar 500
junioren en 50 jeugdleden te
recht zouden kunnen. De
stichtingskosten van een der
gelijke hal zouden 1.100.000
gulden bedragen. Dan wordt
uitgegaan van een subsidie
van 300.000 gulden en een ei
gen bijdrage van de leden
van 100.000 gulden, op te
brengen door middel van ac
ties. Het zelf exploiteren van
de kantine zou jaarlijks
70.900 gulden in het laatje
kunnn brengen. Uitgaande
van het bedrag dat dan nog
geleend zou moeten worden
zou de jaarlijkse contributie
neerkomen op 250 gulden
voor senioren en 180 gulden
voor junioren. De vereniging
heeft inmiddels al een globa
le schets gemaakt van" de te
bouwen hal.
Volgens het interimrapport
moet er nu een derde com
missie „eigen hal" komen die
zorgdraagt voor een verdere
detaillering van het bouw
plan met een financierings
plan Ook zullen gemeente
en vereniging moeten gaan
praten over de lokatie van
de nieuwe hal en de priori
teit die het project zou kun
nen krijgen.
Margriet kleuterschool
gaat volgend jaar dicht
LEIDEN De openba
re kleuterschool „De
Margriet" aan de Drie
Oktoberstraat gaat vol
gend jaar juli definitief
dicht. Dat blijkt uit een
beschikking van staats
secretaris A.J. Hermes
van onderwijs.
De staatssecretaris sluit
hiermee aan op een besluit
van de gemeenteraad om de
kleuterschool nog een jaar
in stand te houden, ondanks
het gebrek aan leerlingen.
In 1981 telde deze school
nog maar 24 leerlingen, ter
wijl de wet voorschrijft dai
een kleuterschool minimaal
60 leerlingen moet hebben.
Dit jaar daalde het aantal
leerlingen nog verder.
De staatssecretaris wil de
school toch nog een jaar
handhaven om de gemeente
de kans te geven een oplos
sing te vinden voor de leer
lingen, die van de school
gebruik maken. Bij het be
sluit van de gemeenteraad
over het lot van de leerlin
gen van de school, speelt de
integratie van kleuterscho
len en lagere scholen in één
basisschool een belangrijke
rol.
Geen krant ontvangen? Bel tussen 18.00 en 19.00 uur. zaterdags tussen 14.00
en 15.00 uur. nummer 071-122248 en uw krant wordt nog dezelfde avond na-
bezcfgd.
