Het wordt dringen om de Gouden Palm
IN EN OM HET HUIS
voor
„Koele kast
voedsel buiten deijskai
KUNST /IN EN OM HET HUIS
Festival van jonge musici in Parijs afgesloten
BRITTANIA HOSPITAL" GOOIT HOGE OGEN
Kleine kinderen
hoeven de wereld
nog niet te ontdekken
LEIDSE COURANT
MAANDAG 24 MEI 1982 PAG!
AMERSFOORT Vrijdagavond en zaterdag
middag vonden in een gemeenschapscentrum
in een buitenwijk van Parijs de afsluitende con
certen plaats. In deze Salle la Roquette, die
over een gortdroge accoustiek beschikte, con
certeerden de deelnemende orkesten uit zes
Europese landen voor een plechtige, op de eer
ste rij tronende jury.
De uitreiking van de prijzen vond geheel plaats
in de stijl, waarin de week was georganiseerd:
onvoorziende omstandigheden bepaalden de
gang van zaken. Omdat men er geen rekening
mee had gehouden dat het concert kon uitlo
pen, en de honderden jonge musici voor een ze
kere tijd het avondmaal moesten hebben genut
tigd, vond de prijsuitreiking plaats in intieme
kring. Slechts vertegenwoordigers van de or
kesten, zoals begeleiders en dirigenten, verna
men het oordeel van de jury. Maar niemand
maakte zich daar meer druk over. Had men
aan het begin van de week nog verontwaardigd
gereageerd op de voortdurende improvisatie, in
de loop van de week was de houding van de
begeleiders van de orkesten veranderd in ver
bazing, terwijl aan het eind van de week men
slechts nog geamuseerd kon reageren op de on
voorspelbaarheid. De Franse manier van orga
niseren mist een zekere charme niet.
Zoals verwacht ging de speciale prijs van de
burgemeester van de stad Parijs naar het sym
fonie-orkest uit Sofia, Bulgarije. De jury was de
mening toegedaan, dat het hier weliswaar een
orkest betrof van conservatorium-studenten,
maar dat zij toch amateurs waren aangezien zij
hun studie nog niet hadden voltooid. De eerste
prijs (met medaille) in de categorie Niveau Su
perieur ging naar de senioren van Hofstads
Jeugdorkest, die de goedkeuring van de jury
wegdroegen met onder meer „Dodeneiland"
van Rachmaninov. Het Duitse jeugdorkest uit
Baden-Württemberg eindigde ex equo met de
Hagenaars. De eerste prijs (zonder medaille)
was voor het Amersfoorts Jeugdorkest, dat on
der meer een vertolking gaf van „Capricio Ita-
lien" van Tsjaikovski.
De eerste plaats in de categorie moyen kreeg
het Jeugdorkest Noord-Oost-Veluwe, dat op
deze succesvolle manier zijn eerste buitenlandse
reis afsloot. De eerste prijs zonder medaille was
voor de junioren van Hofstads Jeugdorkest.
In de derde categorieën werden behalve ver
scheidene eerste prijzen ook twee tweede prij
zen uitgereikt: aan het Zweedse Jeugdorkest
(Niveau Superieur) en Wuppertal (moyen).
De waarde van de toegekende prijzen is rela
tief: de orkesten die deelnamen, kwamen niet
naar de lichtstad om prijzen in de wacht te sle
pen en het oordeel van de jury werd zelfs in
twijfel getrokken door de dirigent van een or
kest dat een eerste plaats met medaille behaal
de. De eerste reactie van de dirigent van Hof
stad Jeugdorkest, Lex Veelo, was dat Amers
foort eerder in aanmerking had moeten komen
voor de eerste prijs met medaille.
Zondagmorgen rond negen uur reisden de or
kesten af richting Nederland. De gezichten wa
ren zichtbaar vermoeid door een gebrek aan
nachtrust. Amor, in het bezit van vele pijlen,
glimlachte tevreden, terwijl tot in de kleine
uurtjes in de cantine van de kazerne Mortier
werd feest gevierd. De bussen werden hartelijk
uitgezwaaid door de dienstdoende soldaten,
waarvan men vermoedde dat zij misschien wel
blij waren dat de rust was weergekeerd en het
normale leven zijn gang kon hervatten.
CANNES Het wordt
dringen rond de Gouden
Palm. Na Scola (De nacht
van Varennes), Costa-Gra-
vas (Missing), de Taviani-
broers (de nacht van San
Lorenzo) en Alan Parker
(Shoot the Moon) hebben
zich nu ook Lindsay An
derson (Britannia Hosp-
tial) en Michelangelo An-
tonioni (identificatie van
een vrouw) in de strijd ge
mengd.
Vooral Anderson, die al eerder
voor „If" een Gouden Palm
kreeg, gooit hoge ogen. Zijn
Britannia Hospital is een cyni
sche satire waarin Anderson
de Britse maatschappij over
hoop haalt terwijl Londen tot
anarchie vervalt. Een gigan
tisch ziekenhuis waar de ge-,
niale, Frankenstein-achtige
gek prof. Miller (Graham
Crowden) probeert god te spe
len, vormt de plaats van alle
actie. Buiten sneuvelen de
laatste resten van het Britse
imperium, wisselen de vak
bonden iedere minuut van
kleur en huilen de demon
stranten mee met alle wolven
in het bos. Binnen probeert
ziekenhuisdirecteur Potter
(Leonard Rossiter) via omko
perij en chantage het konink
lijke bezoek te redden terwijl
f>rof. Millar hoofden afhakt en
ijken steelt om zijn eigen
monster, de genesis, te produ
ceren. Anderson is keihard in
zijn kritiek en zijn twijfel aan
iedere vorm van macht. Gena
deloos slacht hij alle heilige
koeien en rekent af met de in
stituties van staat, monarchie.
Links: De Duitse acteur Klaus
Kinski, de Itaiaanse actrice
Claudia Cardinale en de Duitse
regisseur Werner Herzog bij de
presentatie van de film „Fit-
zcarraldo"
kerk en vakbond. De bittere
grappen rollen over elkaar
heen terwijl in de zaal het ge
bulder steeds zachter wordt.
Zwarte humor zoals we het
maar zelden te zien krijgen.
Come-back van
Antonioni
Michelangelo Antonoini is na
de artistieke flop van „II mis-
tero di Oberwald" weer hele
maal terug aan het filmfront
met „identificatie van een
vrouw". Zijn film verhaalt van
een regisseur (Tomas Milian)
in een persoonlijke crisis en
bezig met een film waarvoor
hij een vrouwenfiguur zoekt
Hij verzamelt vrouwengezich
ten en knoopt relaties aan met
de mysterieuze Mavi die hem
in de steek laat. Op zoek naar
Mavi komt de tweede vrouw
de zeer fysiek levende ac
trice Ida in zijn leven. Rond
dit drietal weeft Antonioni fei
ten, emoties en illusies. Een
speurtocht naar de eigen iden
titeit met meesterhand gere
gisseerd via grandioze kleu-
rexperimenten en labyrinti
sche camarabewegingen.
Als geen ander weet Antonio
ni met een minimum aan dia
loog en een maximum aan vi-
sualiteit universele emoties en
relaties tot uitdrukking te
brengen. Een film over het
Cannes
Rechts: De Amerikaans actrice
Faye Dunaway met haar regis
seur Michael Winner in het
Carlton Hotel te Cannes.
menselijk tekort met daar
doorheen bijna onmerkbare
politieke lijnen over het he
dendaagse Italië.
Teleurtellingen
Teleurstellingen zijn er ook in
het hoofdprogramma van het
Cannes-festival. De Duitse
„Neue Welle" is hier vertegen
woordigd met het enorme
spektakelstuk „Fitzcarraldo"
van Werner Herzog en „Ham-
mett" van Wim Wenders (een
produktie van Francis Coppo
la). Beide films zijn magnifiek
van vormgeving maar leeg en
inhoudelijk oninteressant.
„Fitzcarraldo" handelt over de
gelijknamige dromer die een
opera wil bouwen in het Ama
zonegebied. Klaus Kinkski
speelt de rol van de geobse
deerde man die probeert geld
te krijgen door een rubberge-
bied open te leggen. Daarvoor
wordt een grote rivierboot
door honderden indianen over
een berg gesleept en maken
we opwindende riviertochten
en stroomversnellingen mee.
Maar het blijft spektakel en
vormgeving. Geen moment
krijg je contact met de obses
sies en dromen van Fitzcarral
do en de figuren rondom hem,
zoals Claudia Cardinale als de
hoerenmadam en financier
van Fitz, zij bleek, kleurloos
en onuitgewerkt.
„Hamett" - een portret van de
befaamde detectiveschrijver
aan de hand van zijn stijl en
werkwijze - wordt in de han
den van Wenders een amusant
periode stuk met knauwende
gangsters, corrupte politie en
flaphoeden. Sfeervol met veel
actie en een mooie hoofdrol
van Frederic Forrest. Maar hij
kan nergens de Hammett-rol
van Jason Robards uit „Julia"
doen vergeten. En dat ligt niet
aan de acteur maar aan Wen-
des zelf die zich net als. Herzog
verliest in pure vormgeving.
Het lijkt erop dat het Duitse
talent in handen gevallen is
van de Hollywood-machine-
REG TEN ZIJTHOFF
Breestraat 126 Leiden
^elefbon071-130960^^^^^
Zes man
aangehouden bij
inbraken in Katwijk
KATWIJK De Katwijkse
politie heeft dit weekeinde zes
jongens van 17 en 18 jaar aan
gehouden na diefstallen en in
braken. In de nacht van vrij
dag op zaterdag werden drie
knapen betrapt bij een inbraak
in een snackbar aan de Boule
vard. Zij namen 900 gulden
mee en vernielden veel.
Het andere drietal werd in de
nacht van zaterdag op zondag
betrapt bij het stelen van bezi-
ne uit een auto op de Boslaan.
Zij bekenden de dag tevoren
ook al benzine uit een auto te
hebben gestolen. Verder blijkt
in Katwijk van zaterdag op
zondag een sporttas met voor
2.500 gulden aan kleding en
schoeisel te zijn gestolen uit
een auto op de Zuiderparkeer
plaats. De daders kwamen bij
de tas door een autoruitje te
vernielen. Uit een woning aan
de Overrijn werd tot slot in de
nacht van donderdag op vrij
dag voor een bedrag van 7.000
gulden aan sieraden, geld en
een bontjas gestolen.
Christelijke Techit
School Alphen aant
Rijn i
AVONDCURSUSSEN:
Autogeen latten beginnen: J'
W. F. Boeretijn. M. J. B. van Giiz
Mooy. J. C. Spelt.
Gog. F. Hill<
P. J. Leliveld. J. Poolen. M. F
W. W. J. van Rijn. J. C. Spelt. T. T|c
Zijden, M. van den Bos. A.
A. J. C. Heemskerk. A.
W. A. J. Lenting.
L. S. Bakker. B L. M. Borsl. M^
M. H. Güler. C. Nieuwzwaag.
Ploeg. R. R. v.d. Quasi. J. P.
Booglatter gevorderden: P
v.d. Laan. A. Noordslj, P. RoeloUË
mijn. W. J. H. van der Voort. J
Hngh. R. de Wit.
Academisch
Leiden
Diploma Ziekenverpleging-A: i
Bakker, dhr. T. Bergman, mw. L
nard. mw. H. E. Bulder, dhr. M. FM|
mw. M. A. G. v J
Donoso-Morales Mendoza. dhr.
dhr. F. M. E. Fonville. mw. J. J.
mw. J. C. Gillebaart. mw. M. J.
velt. mw. J. Hekkelman, mw. A.
mw. M. H. Hoes. mw. M. C. M
J. M. M. van Hulst. mw. E. M. Ji
R. L. H. Kole. mw. A. C. Ma:
Meijers. mw. B. Nobrega. dhr
Vijf inbraken inf
Lisse opgelost cc
LISSE Drie jongerim
uit Lisse hebben zatenjrr
kend vijf inbraken te p
gepleegd. Het drietal vjci
de nacht van vrijdag opr
dag betrapt bij een inbfrc
de bloembollenveiling ru
Grachtweg. Tijdens h«z
hoor bleek dat zij oolin
clubhuizen van de ten)
en de honkbalverenigb
het sportpark hadden I
Daar werden de fooiej1
en sigaretten meegenoot!
de tennisclub werd vo«j
gulden schade aangericl
bij de honkbalverenigira
flinke schade aanT
AL WIETE VERRE REIZEN DOET..
Mary van den Dries, als
kinderpsycholoog ver
bonden aan het Haagse
Juliana Kinderzieken
huis, en kort geleden te
ruggekeerd van vakantie
in Marokko, vindt dat
kleine kinderen op va
kantie vaak te ver wor
den meegesleept in de
grote-mensenwereld.
Een kleine schittering komt
van achter de brilleglazen:
„Op reis naar een ver land
denk ik altijd weer: die lan
den lopen niet weg. Er is zo'n
ongeduld van ouders om hun
kinderen de. wereld te laten
zien terwijl ze er nog hele
maal niet aan toe zijn. De be
dragen die een strand in
Spanje of op Sicilië kosten.
Zo'n kind is net zo gelukkig
met een emmertje en een
schepje in Zandvoort".
Mevrouw Van den Dries: „In
de grote-mensenwereld moe
ten de peuters dan met pijn
en moeite ronddraaien. Je
moet van die kleine kinderen
niet te veel verwachten. Als
ik bijvoorbeeld aan mijn hotel
in Marokko terugdenk, zie ik
't weer voor me: een broertje
van een jaar of twaalf, die in
het diepe rondzwemt met een
kind van nog geen drie op z'n
rug. De ouders zitten lekker
in de zon, maar die peuter
kijkt opgelucht als-ie uit het
water is. Hij rent naar zijn
moeder om toch nog even uit
te huilen. Over dat enge wa
ter!. Hij moet z'n ellende
kwijt, maar hij kan een draai
om zijn oren krijgen, „omdat
hij zeurt", 's Avonds is het
dan weer gezellig eten met
een paar andere echtparen.
Als zo'n kind zich dan op een
normale manier gaat verve
len, krijgt hij wéér op z'n du
vel".
„Je kunt zo'n kleintje ook
vooraf laten eten", constateer
ik. „Ja natuurlijk, maar daar
zijn ze in die landen niet op
ingesteld".
Kinderen spelen net zo lief in Scheveningen of Katwijk als op het strand in Tunesië
of Spanje.
Vliegen
Een zucht over het vliegver
keer. „Voor volwassenen is
het al geen pretje: inchecken,
üitchecken, douane, paspoort
controle. Een heel gedoe.
Moeders zenuwen slaan over
op de kinderen, die op een
goed moment beginnen te
brullen. Ze zijn gewoon uit
hun doen geraakt. Op de te
rugreis ontmoette ik zo'n ner
veuze familie met drie kinde
ren. In de vertrekhal was het
al mis, ruzie en meppen. Zul
ke situaties komen thuis ook
voor, maar dan is het in een
vertrouwde omgeving, daar is
't niet zo erg. Op een kleine
vliegbasis is het al een vrese
lijke herrie; de motoren staan
vlak voor je neus te gieren.
Dat alleen moet al angstaanja
gend zijn voor kleintjes".
Steeds weer in onze gesprek
ken klinkt bij Mary van den
Dries haar bezorgdheid door
om kinderen in voor hen „on
veilige situaties" te plaatsen,
zoals zij het noemt. Anders
gezegd: ze te confronteren
met een omgeving of een toe
stand, waar de aandacht voor
hun kleine wel en wee weg
valt. En wat erger is: waar
moeder zelf zenuwachtig
wordt, zodat ze de knipperen
de oogjes en het bibberlipje
van de kinderen niet ziet, om-
Mevr. Mary van den Dries
dat ze op dat moment geen
signalen kan opvangen van:
„ik ben bang", „ik vind het
griezelig", „ik voel me al
leen". Mary van den Dries wil
de „kleine-kinderwereld" die
zekerheid geven: een gerust
stellende blik als 't een beetje
te veel wordt; dan moet een
kleverig pootje houvast vin
den in een warme grote-men-
senhand.
„Kunnen door te zware psy
chische belasting van grote-
mensenbelevenissen op reis
traumatische gevolgen ont
staan?"
„Dat weet ik niet", aarzelt ze.
„Dat is niet nader te definië
ren, dat merk je trouwens pas
later". Ze zegt met zekere na
druk: „Sommige dingen kun
nen wél angst geven Ik vind
altijd: blijf met kleine kinde
ren lekker in je eigen land.
De Middellandse-Zeestreken
zijn bijvoorbeeld in juli en au
gustus medisch nauwelijks
verantwoord voor peuters.
Het voedsel is anders, er
heerst onwetendheid over het
water. Aan het water in Ma
rokko mankeert niets, maar
"in alle landen is het water an
ders. Dan hoor je over darm-
stoornissen, spuugpartijen,
zonder dat er sprake is van
verontreiniging".
Onderkoeld
Mary van den Dries beschikt
over een soort afstandelijke
humor, die de Engelsen met
„understatement" aanduiden.
„Dan krijg je in september
een kind voor je neus", praat
ze, „dat van zijn vakantie wil
vertellen. „Waar ben je ge
weest?", vraag ik. „Oh, dat
weet ik niet", en dan komen
ze van Bali. Ik ging op mijn
negende naar de Veluwe.
Daar vertelde mijn vader dan
tevoren iets van. Of we maak
ten een Rijnreisje, dan kreeg
je zo'n kaartje van de route,
omkranst met druiventrosjes.
De grote reizen heb ik als vol
wassene gemaakt en niet zo
weinig". Tegelijk gaat ze
rechtop zitten, laconiek stel
lend: „Kleine kinderen heb
ben enorm last van sta
tussymbolen. Op de lagere
school worden ze gewoon ge
pest als ze nog nooit over de
grens zijn geweest. „Dan heb
jij dus nog nooit de Alpen ge
zien", krijgen ze naar hun
hoofd".
Voor drs. Van den Dries hoeft
het niet zo nodig: kinderen in
volgepropte treinen of vlieg
tuigen stoppen of eindeloze
autoritten naar de „Cóte" te
laten maken. „Dat is 1200 ki
lometer „rustig" zijn. Ga er
als kind maar aanstaan Nee,
ik zie op mijn reizen te vaak
het schouwspel dat mij doen
denken aan het verkeerd ver
kennen van de zee. Zo van
„hup, jongens en nou erin, je
hoeft niet bang te zijn. Een
beetje gauw onderdompelen,
da's juist lekker!" Dat gaat
voor hen niet op. „De zee is
engWant als je valt dan lig
je water op te hijgen. Met rei
zen gaat het net zo".
TINY FRANCIS
Heel wat flatbewoners
kunnen in de zomer bij
temperaturen boven de
20 graden moeilijk een
koele plaats vinden voor
consumptie-artikelen die
niet geschikt zijn voor de
koelkast. Vroeger werden
die bewaard in kelders of
vertrekken met een be
tonnen vloer, waar ze
lang goed bleven, maar
tussen de 3 en 14 graden
niet „onderkoeld" raak
ten. Niet te koud en niet
te warm dus. Aardappe
len, kaas, groenten, fruit,
salades, druiven, boontjes,
vruchten en bepaalde
witte wijnen en dergelij
ke horen echter niet in
een koelkast. Ze dienen
apart te worden bewaard
op een plekje waar het
niet te warm is en de zon
geen toegang heeft. Een
struikelblok voor klein-
behuisden, dat echter op
gelost lijkt met de intro-
duktie van de „koele
kast".
Het Bouwcentrum Roterdam
noemt het de koele kast, een
apparaat waar de temperatuur
constant op 8 lot 10 graden
wordt gehouden. Het is een
vrijstaande kast zonder vries
vak, bijvoorbeeld met 364 li
ter inhoud en een bewaartem-
peratuur-regelaar tussen de 3
en 14 graden. Door een ver
dampingsplaat tegen de ach
terwand ligt de vochtigheids
graad tussen 75 en 95 procent
en is de kast voor het langdu
rig bewaren van groenten en
fruit en dergelijke ideaal. Bo
vendien is hij zeer geschikt
als „wijnkelder", want daarin
heerst er het klimaat van
oma's kelderkast uit de hui
zen, gebouwd rond 1914 of
eerder.
De „longfresh", een groenten-
kast verkrijgbaar bij de firma
Scholtes te Bijlen, is in drie
zones verdeeld. De levens
middelen blijven er tot zes
maanden vers in. Het ver
bruik per etmaal is 2.15 watt.
Ook Philips heeft zijn krach
ten geprobeerd op het nieuwe
koelkastsysteem, waarin be-
ui:
\e
halve een koeler en een ]B
zer ook genoemde „kelde.
ondergebracht. Hierin 1
dan wijn, bier, kaas. Den
zer (4 sterren) heeft 75
bruto inhoud met eigen
Hier zijn aluminium-wa.
ingebracht, terwijl de r'
door een rek in tweeën
deeld. Daaronder kan
voedsel worden ingevjT
(adviesprijs 1380).
Onder dit vriesgedeelte
koeler met een inhout
188 liter bruto met af'
aluminium binnenwal
voor een goede koudeL
ding. Het derde deel is d<L
derne „kelder" met een
bewaartemperatuur vz~
graden Celcius voor da;
in aanmerking kot
etenswaren. In de ruimt
ten twee laden voor fl(
blikken en kaas, de om
lade is bedoeld voor frt
groenten en gebak. ViauJ
schuifrooster tussen koel
kelder kan men de tei
tuur in deze opslagplaats!^
dalen tot circa zes grad
naar gelang wat men
heeft gestopt. Deze kast
kort op de markt.
ARB 424, waarin behalve een koeler en Nieuw voor 1982, de ARB 428 met
een freezer een „kelder" is aangebracht schuiflade voor kelderruimte"
