male
„Als de sjah een feest
gaf kon je dat in
Aalsmeer merken"
Trieste balans van gesneuvelden in strijd tegen misdaad
door homme krol
ZATERDAG 22 MEI 1982
hoeft-ie alleen maar een bestelling
op te geven bij een Hollandse ex
porteur en de volgende dag heeft-ie
z'n bloemen. Het veilingsysteem,
zoals wij.dat kennen met z'n ver
plichte leverantie van kwekers,
komt in het buitenland nauwelijks
van de grond. Zodoende dwing je
kopers om hier te kopen".
Overigens moeten de vierduizend
kwekers die Aalsmeer dagelijks
met een zee van bloemen en plan
ten overspoelen, zich 's winters in
hun eigen veilinghuis de concur
rentie laten welgevallen van goed
kope anjers uit Israël en Columbia
en van orchideeën uit Thailand, om
maar wat te noemen.
„Ja, dat is de consequentie, de han
del wil het hele jaar doordraaien",
aldus Van Renssen. „Maar daar
staat weer tegenover, dat onze zo
merbloemen naar Israël gaan. Ook
gebeurt het wel, dat hier op de vei
ling voor die Thailandse orchi
deeën geen belangstelling is. Dan
draaien ze dus door".
Olielanden
Hoe loopt de export naar de rijke
olielanden? Zeggen de sjeiks het
ook al met Hollandse bloemen?
„Ja", reageert Van Renssen een
tikkeltje schamper, „de exporteurs
dachten een jaar of wat terug dat
er een pot met goud voor ze klaar
stond. Dat is nogal tegengevallen.
Vorig jaar is voor een kleine vier
miljoen snijbloemen naar Saoedi-
Arabië uitgevoerd en voor 2,4 mil
joen naar de Verenigde Emiraten".
De export naar Iran is totaal weg
gevallen. Khomeini wil geen Hol
landse bloem meer zien. In tegen
stelling tot zijn voorganger. „Als de
sjah. een feest gaf kon je dat hier
merken aan de oplopende prijzen
van de eerste kwaliteit bloemen.
Datzelfde zie je nu in de tweede
helft van juli gebeuren. Dart geven
in Finland de mannelijke studen
ten de vrouwelijke studenten tradi
zijn kruispunt was geveegd. „Elke
dag dat je naar je werk gaat is het
weer een nieuwe ervaring". En
hoofdschuddend wuift hij weer een
fietser weg, die als een vogelvrij
verklaarde door het verkeer
scheurt. Omdat er totaal geen ver
keersregels zijn voor deze categorie
weggebruikers, worden'ze voortdu
rend aangereden en slinkt hun
aantal jaarlijks.
Vrijwilligers in uniform, vrijwilli
gers in burger en speciale „Block
Watchers" zijn de ogen en oren van
de sterke arm. Eén van hen. een
vrouw die de hele dag voor het
raam de straat in de gaten houdt,
ziet iemand hard weg rennen. Ze
belt het bureau midden in China
town, waar ook Chinese agenten
dienst doen. Dezen treffen op de
negende verdieping een Chinese
vrouw aan, die hevig bloedt uit
verscheidene wonden. „Er was
geen lift en de ambulancedienst lag
een uur achter op het schema",
herinneren ze zich nog, „dus droe
gen we haar naar beneden en
brachten haar naar het ziekenhuis.
Als we dat niet hadden gedaan had
ze geen tien minuten meer geleefd.
Kijk, zulke dingen maken dit tot
een mooi beroep".
Het hangt er maar van af, waar je
dienst doet. De Bronx is de allerge
vaarlijkste wijk van de stad, waar
moord schering en inslag is. Chel-
sey bijvoorbeeld is weer vrij rustig
en heeft vooral met prostitutie te
maken. Als je daar binnenwandelt
tref je een gemoedelijke sfeer, ont
staan door ruwe grappen van de
agenten en pittige repliek van de
prostituées. Harlem, van oudsher
een probleemwijk is veiliger ge
worden door sanering en de vesti
ging vqn een universiteit waar ook
blanke studenten heengaan. Mid-
town North is één van de drukkere
bureaus voor wat betreft de kleine
criminaliteit. Verkeersproblemen
heb je overal. New York werkt wat
dat betreft met een puntentelling.
Voor elke overtreding krijg je een
bepaald aantal punten en zodra je
de marge overschrijdt sta je ge
boekstaafd als een onverbeterlijke
brokkenmaker en word je aange
wezen voor een cursus in veiliger
rijden. Weiger je daaraan mee te
doen dan wordt je rijbewijs in be
slag genomen.
New York met zijn lonkende recla
mes, magnifieke wolkenkrabbers
en unieke stratenplan is groot. Men
heeft uitgerekend dat de politie er
vorig jaar meer dan 52 miljoen mijl
heeft afgelegd. De havens van deze
miljoenenstad worden bewaakt
door een speciale havenpolitie die
in datzelfde jaar zelfs meer dan vijf
keer de wereld rond is geweest.
Het fascinerende Manhattan lijkt
zo ongevaarlijk als je naar je hotel
wandelt. Maar om te bewijzen dat
het niet zo is, wordt op de laatste
dag van ons verblijf op nog geen
honderd meter van dat hotel een
man doodgeschoten
CORRY VIS
SPECTACULAIRE EXPORTGROEI BLOEMEN
EN PLANTEN
wers from Holland woensdagmor
gen in huis. Verse bloemen. „Ze
worden hier voorgekoeld en in do
zen op pallets gezet. Een half vuur
voor vertrek van het vliegtuig wor
den de pallets op Schiphol aange
voerd. Zo werkt dat", vertelt Van
Renssen.
Het gros van de bloemen gaat per
vrachtauto Europa door. Naar ver
re bestemmingen zorgzaam inge
pakt in koelwagens op een houd
baar temperatuurtje van zes gra
den.
Met lede ogen zien de buitenlandse
kwekers de dagelijkse invasie van
Hollandse bloemen en potplanten.
Vooral de Engelsen zijn bang, dat
de Hollanders hun thuismarkt gaan
„verduitsen". Er is wel reden voor
die gedachte, gezien de zevenvou
dige groei van onze export naar Al
bion. Van Renssen: „Ze gaan
enorm tekeer tegen de goedkopere
gasprijzen voor onze tuinders. Maar
dat is niet de werkelijke reden van
hun verzet. Ook al zouden ze met
hun energie even duur uit zijn, dan
nog konden ze niet tegen onze
kwekers op. Want wij leveren een
totaalpakket waar ze niet aan kun
nen tippen. Hun-produktie-appa-
raat is sterk verouderd. Ze kunnen
ons niet aan. Hoewel onze lonen
plus sociale lasten veel hoger liggen
dan in Engeland en Duitsland. Bo
vendien krijgen de Duitsers van
hun overheid nog faciliteiten in de
vorm van verlaagde belasting en
oudedagsvoorzieningen".
In Londen en Parijs zijn pogingen
gedaan om centrale bloemenmark
ten van de grond te tillen, naar het
voorbeeld van Aalsmeer. Tot nu
toe zijn ze mislukt.
Van Renssen: „Bloemen die in Pa
rijs gekweekt worden, worden hier
geveild en weer naar Parijs ver
voerd om in de winkels verkocht te
worden. Ja, wat wil je? Een Parijse
bloemist is anders de hele dag bezig
om bloemen te kopen. Er is daar
geen concentratie van aanbod. Nu
tiegetrouw een roos. Rozen uit
Aalsmeer".
Op welke punten troeven onze
kwekers de concurrentie af?
Van Renssen: „Door een prima
produkt, een totaal-pakket met een
zeer breed assortiment en grote
slagvaardigheid. We hebben een
voorsprong op het gebied van on
derwijs en onderzoek, niet in het
minst dank zij consequente over
heidshulp. Onze kwekers zijn uit
stekend geschoolde vaklui. In sa
menwerking met de proefstations
zoeken ze naar steeds betere bloe
men en planten. Ook bijvoorbeeld
naar energie-arme teelten, wat met
het oog op de stijgende gasprijs zeer
wenselijk is. En natuurlijk naar be
tere vermeerderingstechnieken.
Neem de gerbera's, vroeger een vrij
zeldzame, dure bloem. Er is op 't
ogenblik een explosie van gerbe
ra's. Ook van orchideeën. Drie,
vier jaar terug betaalde je voor één
orchidee op een vaasje nog vijfen
twintig gulden. Nu ben je met vijf
gulden al klaar".
Tenslotte een voorbeeld van slag
vaardigheid.
Hiervoor staan de Vliegende Hol
landers model. Dat zijn een paar
honderd bloemenkooplieden, me
rendeels jongelui, die twee, drie
keer per week hun rolluikenauto's
vol kopen op de Aalsmeerse veiling
en dan in het holst van de nacht
koers zetten naar Duitsland en in
middels ook al naar Engeland.
Frankrijk en zelfs Oostenrijk. Ze
vliegen een aantal winkels langs en
verkopen hun restanten ergens op
een markt of zomaar op een par
keerterrein tegen afbraakprijzen.
Binnenkort gaan sommigen hun
auto op de trein zetten. Om nog
vlugger bij hun klanten te zijn.
Van Renssen: „Als gevolg van de
stijgende gasprijs zal er ongetwij
feld een aantal kwekers moeten af
vallen, maar zolang deze mentali
teit de mensen hier nog kenmerkt,
zie ik voor de tuinbouw in Neder
land echt nog wel toekomst".
Steeds meer Engelsen
zetten een potplant voor
I de ramen en ze nemen
Meeds vaker een bloe
metje mee naar huis.
Niet in het minst dank
zij de zee van bloemen
en planten waarmee de
Hollandse handelaars
Albion overspoelen.
Zo'n breed assortiment hadden de Amerikanen nog nooit gezien
Opmerkelijk, want de traditionele
markten in West-Europa vertonen
geen gaten meer. Een goed voor
beeld is West-Duitsland. In het be
gin van de jaren zeventig namen de
Duitsers nog bijna 90 procent van
de snijbloemenexport voor hun re
kening, dit jaar naar verwachting
nog geen 60 procent.
„De laatste vijf jaar heeft de handel
nieuwe markten opgezocht. Frank
rijk, Engeland, Oostenrijk, Dene
marken en Italië zijn steeds belang
rijker geworden. Het Engelse aan
deel in snijbloemen bijvoorbeeld is
in die vijf jaar gestegen van 0,6
procent naar 4,2 procent. Maar
ronduit spectaculair is de uitvoer
naar Amerika. Twee jaar terug
ging daar voor hoogstens twee mil
joen aan snijbloemen naartoe, Vorig
jaar voor dertig miljoen gulden. De
Amerikanen zitten nu al op een
aandeel van twee procent. En het
zal niemand bij ons verbazen als ze
aan het eind van het jaar op de zes
de plaats van de ranglijst prijken.
Een ongelooflijke ontwikkeling".
Ogen op steeltjes
De komst naar ons land vorig jaar
van driehonderd Amerikaanse
bloemengroothandelaren werpt nu
al rijke bestellingen af. Ze moesten
hun eigen overtocht betalen, maar
na eer* week brainwashing gingen
ze opgetogen naar huis terug. „Hun
ogen stonden op steeltjes", vertelt
Van Renssen. „Zo'n breed assorti
ment hadden ze nog nooit gezien.
Wisten zij veel, dat wij zeventig
soorten rozen aanvoeren, 80 a 90
soorten tulpen en honderd soorten
gerbera's. We hebben speciale pos
ters laten maken met al die soorten
erop. Om mee te nemen naar Ame
rika. Anjers en chrysanten hebben
ze zelf wel, maar die andere bloe
men niet. Ja, uit Amerika kunnen
we nog wel wat verwachten".
De Newyorkse bloemenwinkelier,
die 's maandagsmorgens bij zijn
Amerikaanse groothandelaar een
bestelling opgeeft, heeft zijn flo
iet alleen koningin Beatrix
jsde onlangs naar de Ver-
[r (igde Staten om de 200-jari-
betrekkingen met deze
idi oor een officieel
jn patsbezoek te bekrachtigen.
ok een gezelschap Neder-
ndse politiemensen bezocht
ider meer New York om de
enfcnden met Run Amërikaan-
ith collega's vaster aan te
topen. Verslaggeefster
rel orry Vis reisde met hen
schreef onderstaande
"^npressie over het reilen en
tilen van de New Yorkse
and ad: een korps veel
eplaagde ordehandhavers in
e#n voortdurend escalerende
:ro ad.
NEWYORKSE POLITIE
NEW YORK „Er gaan er
hier heel wat!". Deze sombere
conclusie van een Newyorkse
politieman wordt bevestigd
door een koperen plakkaat in
de hal van het nieuwe hoofd
bureau van politie aan de Po
lice Plaza, waar de trieste ba
lans van gesneuvelde politie
mannen wordt bijgehouden
als waarschuwing aan de ove
rigen om voorzichtig te zijn.
hypermoderne meldkamer, waarover vele Amerikaanse politiebureaus
hikken. Op zo'n centraal punt komen dagelijks duizenden telefoontjes
Uilp binnen.
jl worden op het ogenblik 3000 recruten opgeleid om het Newyork-
[ekort aan personeel weer enigszins op te vullen.
Gesneuveld in hun vastberaden
strijd tegen de misdaad ondanks
een grondige training en de mo
dernste uitrusting ter wereld. Sinds
steeds meer misdadigers er een
sport van maken om vanuit een
hinderlaag politiewagens onder
vuur te nemeir is geen enkele poli
tieman meer veilig. Hij trekt zijn
kogelvrije vest dan ook alleen uit
als hij gaat slapen en heeft behalve
zijn dienstpistool ook nog een
schietwapen in een enkelholster of
in zijn broekband. Op straat pro
beert hij zijn lichaam te bescher
men door zijn proces-verbaal in te
vullen op een kogelvrij bord. Er
wordt gewerkt met vaste koppels
zodat ze precies weten wat ze aan
elkaar hebben. Want deze miljoe
nenstad, hoe adembenemend mooi
ook, wordt met de dag gevaarlijker.
Als je zo, onder de hoede van de
sterke man, door de indrukwek
kende straten van Manhattan loopt
merk je weinig van het gevaar.
Maar als je vraagt of je mee mag
rijden tijdens een surveillance,
moet je allereerst een papier onder
tekenen dat je dat doet op volledig
eigen risico. „Het is gewoon te ge
vaarlijk", zegt de wachtcomman
dant verontschuldigend en laat als
pleister op de wonde het bureau
zien.
Midtown North, het mooiste deel
van Manhattan. Een gebied van
twee vierkante mijl met maar
250.000 inwoners, waar op een
doordeweekse dag zo'n slordige zes
miljoen mensen rondlopen. Talloze
uitgaanscentra, mondaine hotels,
torenhoge conferentiecentra en
chique winkels zorgen voor ^en
scala van problemen. Het aangifte-
boek over de maand april vertoont
bijna 20.000 aangiften, maar als je
rondkijkt zit één overwerkte poli
tieman alles op te nemen. Toch telt
het oude, rommelige bureau 500
man personeel. Een wijk met veel
berovingen, inbraken en verkrach
tingen, relatief weinig moorden. De
twintig cellen herbergen doorgaans
zakkenrollers en prostituées. Alles
ziet er extreem verwaarloosd uit,
alsof er geen cent te veel gespen
deerd wordt aan deze doorgaans
opvallend grote en g?harde politie
mensen, die ook wat slordiger in
het pak zitten dan de onze.
Sombere score
Help politie! Bijna elke vijf secon
den worden deze twee kleine
woordjes in New York uitgeroepen.
Bijna elke twee minuten wordt er
iemand gearresteerd. Brian Hillen,
hoofd voorlichting geeft graag wat
cijfermateriaal, dat aantoont, dat de
stad weliswaar vroeger Nieuw Am
sterdam heette, maar dat ons Am
sterdam vergeleken bij New York
niet meer is dan een provinciestad
je. Vorig jaar was de sombere score
bijna 2000 moorden, 1700 verkrach
tingen, 25.000 inbraken, meer dan
10.000 autodiefstallen, 16.000 mis
handelingen en bijna 20.000 bero
vingen. De helft van alle zaken
wordt opgelost. Zodra iemand het
centrale nummer 911 belt (overal
gratis te bereiken) komt er een gi
gantisch raderwerk op gang. Ne
derlandse politiemensen worden
helemaal stil als ze de meldkamer
in het Newyorkse hoofdbureau
binnenwandelen.
Vijf volledig bemande radioka
mers, waarin de 65 districten van
de city zijn aangesloten, zorgen via
de computer dat elk telefoontje
binnen twee minuten resulteert in
hulp. Niet Engelstalig, maar Spaans
of anders sprekend? Geen nood, je
roep om hulp wordt rechtstreeks
doorgeplugd naar de tolkenkamer.
Tweehonderd mensen behandelen
daar via 52 lijnen tegelijk proble
men van velerlei aard. Het geeft
menige telefoniste hoofdpijn. In dit
zenuwcentrum van de New York
City Police Department worden
ook de beveiligingsplannen voor
staatsbezoeken, parades en demon
straties uitgewerkt: Bij het bezoek
van de paus waren er 6000 politie
mensen op de been om hem te be
schermen.
Twee van de tien telefoontjes bete
kenen misdaad of geweld. De ande
re acht zijn verzoeken om hulp. Af
gelopen jaar redde de politie men
sen uit duizenden vastgelopen lif
ten, ingestorte gebouwen of on
klaar geraakte pleziervaartuigen.
Honderden mensen dreigden van
hoge gebouwen af te springen en
tienduizenden raakten zoek. Maar
liefst 46 baby's \verden door een
sterke man ter wereld geholpen.
De Newyorkse politieman is 24 uur
per dag in dienst. Ook al is hij vrij
en loopt hij met zijn vrouw te win
kelen, dan nog is hij verplicht in te
grijpen als er iets gebeurt dat niet
door de beugel kan. Daarom krijgt
hij van dienstwege een klein model
revolver voor in zijn vrije tijd. Hij
is pas vrij als hij de stad uit is.
Daarom kan iedere politieman na
vijftien jaar actieve dienst met pen
sioen gaan, ook al is hij dan pas
achter in de dertig. Niet dat velen
dat ook doen, want het bijgeloof
(versterkt door officiële statistie
ken) dat een politieman nog vijf
Duizenden wapens van elke grootte en kaliber worden jaarlijks in beslag
genomen. Sommige bureaus, zoals hier in Philadelphia, maken er kijkvitri-
nes van.
jaar meegaat na zijn pensionering
houdt menigeen langer bij het
korps. Het echtscheidingspercenta
ge onder de Newyorkse dienders is
extreem hoog, evenals hun alcohol
gebruik. Door de voortdurende
wisseldiensten raakt hun leven
ontregeld, wat ook zijn weerslag
heeft op gezondheid en gezinsle-
Wrange vruchten
Door geldgebrek werd het korps
een paar jaar geleden van 35.000
man teruggebracht tot 20.000, een
terugval in sterkte waarvan nu nog
de wrange vruchten geplukt wor
den. Een record aantal recruten op
de politieschool moet dit aantal nu
weer opvijzelen. Een kijkje in deze
Police Academy, waar ook het poli
tiemuseum en het gerechtelijk la
boratorium gevestigd zijn, leert hoe
de 3000 toekomstige agenten ge
traind worden in verdedigingstech-
ni'eken. Na een strenge selectie
krijgen ze de beste opleiding van
het hele land. Dat is wel nodig ook,
want er zijn in New York wijken
waar vier tot zes moorden per dag
gepleegd worden en jaarlijks wordt
er zo'n zeventien ton vuurwapens
in beslag genomen. De gigantische
problematiek van deze stad blijkt
alleen al uit het aantal telefoontjes
om hulp dat de politie jaarlijks te
verwerken krijgt: meer dan twee
biljoen!
De stad vormt een broeinest van
openlijke en verborgen misdaad en
de politie accepteert dan ook alle
hulp die ze krijgen kan. Er zijn
unieke helpers. Zoals Brandy en
Sally, twee uit de kluiten gewassen
honden die bommen kunnen op
sporen en daardoor van onschatba
re waarde zijn voor de twintig man
die de Bomb Squad vormen. Vorig
jaar trokken ze er niet minder dan
4300 keer op uit. Er zijn ook spe
ciaal getrainde honden voor drugs.
leed als hippies, oude dametjes,
zeelui of zelfs rabbies en artsen
struinen de onveilige buurten van
de stad af en pakken alles aan wat
ze tegenkomen.
Er zijn speciale afdelingen voor de
monstraties, gijzelingen en ver
keersovertredingen. Als onschuldi
ge burgers door terroristen gegij
zeld worden is het de taak van de
beroemde Hostage Negotiation Unit
om zonder bloedvergieten de men
sen te bevrijden en de zaak te rege
len. Een ander uniek onderdeel is
de Sex Crimes Analysis Unit, waar
uitsluitend vrouwelijke agenten
slachtoffers van verkrachting hel
pen.
De Newyorkse politie, gekleed in
het blauw, wordt vaak „the tin
blue line" genoemd tussen de ge
meenschap en wanorde. In zo'n
grote, turbulente stad zijn wanorde
lijkheden en misdaad onvermijde
lijke onderdelen van haar taak.
Maar het blijft een gevaarlijke
baan. Honderden keren per jaar
heeft de Newyorkse agent hulp no
dig omdat hij is neergestoken, neer
geschoten, geschopt, gebeten, in èl-
kaar geslagen of op een andere ma
nier gewond is geraakt. Je hoeft
geen superman te zijn óm politie
man in deze stad te worden maar
het zou geen kwaad kunnen als je
er wel een was. „Toch hou ik van
dit werk en zal er altijd van blijven
houden", zo formuleerde een ver
keersagent zijn opvatting over zijn
werk, waarbij hij al vier keer van
Vandaag de vierde afle-
Ïering in het veertig-
riljard-gulden-verhaal
van Neerlands boeren
jn tuinders. Dit keer
pze sierteelt, goed voor
,5 miljard gulden ex-
(tLSMEER Zeg het
bloemen. In Aals
eer vertellen ze een
Isprekend verhaal,
ke werkmorgen vroeg
men daar in 's werelds
e^otste veiling een klei-
9 miljoen snijbloemen
zo'n 700.000 potplan-
onder de klok. Een
16 srdonderend gebeuren
la araan tweehonderd-
izend toeristen (drie
*oi 'art buitenlanders)
!h jaarlijks vergapen.
lai
v| wijl een dikke tweeduizend uit-
e2 apen kopers elkaar in de zes af-
je walen de loef afsteken, praat ik
PR-hoofd A. H. van Renssen
de Verenigde Bloemenveilin-
Aalsmeer over de handel en
idel van onze sierteelt. Maar
t wil Van Renssen even zijn
F'belijden. „Wist u, dat deze vei-
het gebouw is met de grootste
idoppervlakte ter wereld? Vijf-
erwoetbalvelden groot. Er werken
m j,900 mensen in dienst van de
al jng. Tel je de kopers en de op
let [(terrein gevestigde exporteurs
,nog bij op, dan kom je op vijf-
pnd mensen die hier dagelijks
,brood verdienen".
öntkomen niet aan nog wat cij-
Aalsmeer veilt bijkans de helft
de 2,5 miljard gulden sierteel-
irt. De andere helft komt aan
,n de overige elf bloemenvei-
en in ons vaderland. „Met dien
j tande", maakt Van Renssen
j, „dat de helft van hun om-
laar Aalsmeer gebracht wordt,
lat hier de exporteurs zitten. In
wordt dus drie kwart van de
Qje export in Aalsmeer verhan-
uitvoer die spectaculair blijft
oen. Vorig jaar met 16 procent.
