r
BOEKEN
ex Veelo moest naar Parijs reizen om andere
ederlandse jeugdorkesten te horen
"Doe voor ons geen
extra moeite, moeder."
Laat eens wat van je
NST
•LEIDSE COURANT
VRIJDAG 21 MEI 1982 PAGINA 9
Ex-minister van Thijn (mid
den) reikte In Eindhoven
de Zilveren stembus-wis
seltrofee uit aan het team
van het NOS-jeugdjour-
naal. Terzijde van de mi
nister presentatrice Leon-
■0?»* tien Ceulemans (rechts) en
verslaggeefster Marga van
Praag.
Twee winnaars
P.C. Hooftprijs
Een zeldzaamheid woens
dagmiddag J.l. Voor de
tweede maal werd de P.C.
Hooftprljs uitgereikt aan
een lid van één familie. De
bekroonde, die de prijs uit
handen van minister Van
der Louw kreeg, was prof.
dr. Karei van het Reve (I.),
die hier wordt gecompli
menteerd door broer Ge
rard, aan wie de prijs en
kele jaren geleden werd
toegekend. Aan deze
Staatsprijs voor letterkun
de, de hoogste in ons land,
Is een bedrag van tiendui
zend gulden verbonden.
Um met as van Groucho
Marx uren zoek
LOS ANGELES Een urn met de
as van de Amerikaanse komische
acteur Groucho Marx is enige uren
ontvreemd geweest van een be
graafplaats in Los Angeles in Cali-
fornië.
De urn, waarop een bordje met de
naam Marx, verdween woensdag
avond laat uit het Memorial Park
Eden in Los Angeles.
De volgende dag werd de um te
ruggevonden in het Memorial Park
Mount Sinai in Glendale onder Los
Angeles, 25 km verderop.
De politie verklaarde dat ze er
geen idee van had wie verantwoor
delijk was, maar het onderzoek
duurt voort. De inhoud van de urn
was niet beroerd.
Naipaul
een treurige zaak ge-
j, het bezoek van de be-
auteur V.S. Naipaul
derland. Deze Engelsta-
jrijver van Caraïbische
t, bekend om zijn groot
in allerlei landen van
je wereld, waar hij over
na een langdurig ver
laar, kwam hier op be
iaar was, toen zijn pro-
k nauwelijks op gang
jn was, alweer afge-
baar zijn woonplaats,
Het was al verbazing-
id dat hij zich voor zo'n
had laten strikken: Ie-
die iets van hem weet,
id met zijn gesloten ka-
zijn eenzelvigheid, zijn
im te gaan met massa-
»n literaire stromingen
afkeer van publiciteit,
t niet zeggen dat zijn
aan Nederland, op uit-
g van de Nederlandse
ub en uitgevers en
ndels, omringd werd
jig begrip voor die kant
persoonlijkheid,
krland werd Naipaul in
enbaar geconfronteerd
in aantal Nederlandse
irs en letterkundigen,
lijk toegeven zijn werk
ijks te hebben gelezen,
intussen wel allerlei
kritische vragen over
:h al gevoelige hoofd
len. Margaretha Fergu-
d daar met name dap-
i mee, met het gevolg
Ipual afhaakte en met
Ie gelegenheid weer af
liet al zijn boeken zijn
Ifrland in vertaling uit-
lt. maar de laatste jaren
§|ij in de afdeling „ver-
T' in de boekhandel
ats in. Naipauls roman
la", een sleutelroman
revolutie in een kolo-
4 vergelijkbaar is met
in het Caraïbische ge-
sltreft, is onlangs in zijn
fdruk uitgegeven door
Éiderspers. Het boek is
ponaal erkend als een
twerk. De vroegere
I van Naipaul zijn in
and uitstekend toegan-
omdat ze in de Pen-
ks zitten. Er zijn fan-
romans bij, zoals dat
uitstekende „A House for Mr.
Biswas" en geweldige reisbe
schrijvingen, zoals het klassie
ke „The Middle Passage", dat
nu twintig jaar oud is, maar
nog steeds een prachtig beeld
geeft van de (ex-) koloniale ei
landen in het Caraïbisch ge
bied. Onlangs verscheen in
Nederland, bij de Arbeieder-
spers, de vertaling van „De te
rugkeer van Eva Peron" en
andere essays, waarin Naipaul
met meesterhand observaties
neerschrijft over de derde we
reld en de rol van Europese
koloniale naties aldaar.
Ook voor een goed begrip van
wat aan Nederlandstalige lite
ratuur op de Nederlandse An
tillen verschijnt, is kennis van
de visie van Naipaul langza
merhand een noodzaak gewor
den.
Archief Reve -
1961-1982
Pierre H. Dubois en Sjaak Hu-
bregtse hebben een tweede
deel samengesteld van het
„Archief Reve". Ditmaal gaat
het over de tijd van 1961-1982.
Er staan verhalen in, die in
die tijd zijn gepubliceerd in
tijdschriften als Tirade en Hol
lands Diep, maar die nog niet
werden gebundeld, er staat
een uitgebreide reeks gedich
ten in dit Archief, teksten die
tot dusver helemaal niet zijn
uitgegeven. Verder wat kri
tisch proza en een aantal brie
ven. Van het meeste ervan
moet je inderdaad vaststellen
dat publicatie in boekvorm
twijfelachtig of onverstandig
zou zijn, maar in zo'n Archief-
uitgave doet het je weer meer
kennen van Reve. Zoals bij
voorbeeld een gedichtje onder
de titel „Koninklijke Goed
keuring", dat ik maar even ci
teer:
,,'k Kwam bij een Hoogge
plaatst Persoon.
'k Trad nader tot haar troon.
Zij sprak: „Het werk van
Mulles
Is niks als vulles.
Het werk van Reve
Dat is het leven!"
Uit dit Archief-boek krijg je
de indruk dat Reve al erg veel
materiaal in eigen publikaties
heeft verzameld. Het meeste
uit deze woelige Reve-jaren
konden we al lezen in eerdere
uitgaven. Deze meer dan 200
pagina's bijzonderheden zijn
daar een aardige aanvulling
op. Zijn we nu aan het einde?
Zijn de bronnen nu droog?
Een
schaapherder
De schrijver Eelke de Jong is
een tijd (drie jaar) op de Velu-
we schaapherder geweest. Zijn
verbondenheid met dieren en
het heel intensief samenleven
daarmee, is een grote bron van
inspiratie voor zijn werk. Nu
heeft een nieuwe uitgever.
Villa in Bussum, die opereert
onder de paraplu van een
klassieke uitgeversfirma, Van
Holkema en Warendorf, een
nieuwe reeks schaapherders
verhalen gebundeld. „Drama
in het Bosheet dit fraai uit
gegeven boek, waar Kees de
Kiefte illustraties bij leverde.
Allerlei verhalen, zoals de ti
tels aangeven: „Een hachelijke
vriendschap" en „Op zoek
naar een huis" 'en „Sporen in
het kreupelhout". Een in Ne
derland uniek genre, dat bo
vendien bestaat bij de gratie
van het feit dat het zichzelf
voedt.
Kasper: Aart van
der Leeuw en
Louis Bertrand
„Kasper van de Nacht" is de
titel van een merkwaardig
EEMIWMJST
prozagedicht uit de vorige
eeuw, dat vertaald werd door
de „neo-romanticus" Aart van
der Leeuw. Maar diens ma
nuscript van de vertaling
raakte kwijt, tot de Aart van
der Leeuw-kenner Jan Huls-
ker het weer terugvond. Nu is
er een boek van gemaakt,
waarin nogal wat historisch-li-
teraire bijzonderheden hun rol
spelen. Volgens een nawoord
van vertaler Van der Leeuw
was Bertrand een onbekend
gebleven auteur, maar juist in
de tijd dat hij zijn vertaling
maakte, werd door een Ameri
kaanse literatuurvorser van
Friese afkomst in Frankrijk
vreselijk gespeurd naar de
identiteit van Louis Bertrand.
En daar kwam een heel ander
plaatje uit, zoals Hulsker nu
kan meedelen. „Kasper van de
Nacht", „Caspar de la nuit" is
het werk van een „poète mau-
dit", die in 1841 op jonge leef
tijd stierf (33 jaar oud). Het is
geïnspireerd door oude schil
derkunst, o.a. Rembrandt, Dü-
rer, Breughel spelen een rol.
Adriaan van der Veen
Voor een Frans poëtisch ver
haal staat het erg dicht bij
onze traditie het is heel be
grijpelijk dat Aart van der
Leeuw er belang aan hechtte
het te vertalen.
Adriaan van der
Veen
Verschillende romans van
Adriaan van der Veen krijgen
bij uitgeverij Elsevier een
nieuwe verspreiding. „In lief
desnaam", „Een idealist" en
vooral ook het befaamde en zo
vaak in een andere serie her
drukte „Het wilde feest" kre
gen nieuwe edities. Steeds met
zeer agressieve omslag-ont
werpen van Milou Hermus. De
nieuwe uitgaven zijn op een
populaire prijs gezet, ze blijven
onder de twintig gulden, en
achter dit alles vermoed je de
hand van Hemmo B. Drexha-
ge, de literair agent die zijn
schrijversstal UDD noemt,
United Dutch Dramatists, al
zijn er steeds meer niet-toneel-
schrijvers in zijn groep.
Sinds enige tijd is Adriaan van
der Veen toegetreden tot UDD
en de relatie die Drexhage met
Elsevier heeft waar hij ook
zijn schrijver Herman Pieter
de Boer heeft ondergebracht,
om maar iets te noemen zal
Adriaan van der Veen geen
windeieren leggen.
Astrid Roemer
„Met Suriname ben ik ge
trouwd, Nederland is mijn
minnaar, met Afrika heb ik
een homofiele relatie en met
elk ander land ben ik geneigd
slippertjes te maken". Met
deze uitspraak van Astrid Roe
mer wordt de uitgave van een
roman, „Over de gekte van
een vrouw", ingeluid. De
schrijfster is afkomstig uit Pa
ramaribo, met dit boek breekt
zij eigenlijk door in Nederland.
„Over de gekte van een
vrouw" is een emotioneel, heel
persoonlijk en gespannen ge
schrift, dat nog dicht tegen het
al te autobiografische aan
hangt, maar wel veel belooft
voor een ontwikkeling van
een schrijfster, die op beelden
de wijze gestalte kan geven
aan de culturele crisis, waar
mensen in een ex-kolonie in
gedompeld zijn. Zo zijn we te
rug bij V.S. Naipaul, zonder
wiens werk een boek als dit
van Astrid Roemer ondenk
baar zou zijn.
Hierboven genoemde boe
ken:
V.S. Naipaul: „De terugkeer
van Eva Peron", vert Geer
tje Lammers, uitgave reeks
Synopsis-De Arbeiderspers.
Prijs ƒ38,50
„Archief Reve - 1961-1982" -
Uitgeverij De Prom. Prijs
ƒ29,50
Eelke de Jong: „Drama in
het bos" - uit het leven van
een schaapherder. Illustra
ties Kees de Kiefte. Uitgave
„Villa". Prijs ƒ29,50
Louis Bertrand: „Kasper
van der Nacht" - vertaling
Aart van der Leeuw, uitgave
verzorgd door JJ. Hulsker.
Uitg. De Prom. Prijs ƒ18.50
Adriaan van der Veen: „Het
wilde feest", „In liefdes
naam" en „Een idealist".
Uitgave Elsevier-Manteau.
Prijzen resp. ƒ14,90, ƒ19,50
en ƒ19.50
Astrid Roemer „Over de ge
kte van een vrouw" ro
man (een fragmentarische
biografie). Uitgave In de
Knipscheer. Prijs 26,50.
Festivaldans
startte als een
strovuur
De tijd, dat een Markies de
Cuevas zijn gehele stoeterij
van ballerina's voor de dan
sante feestweken naar Ne
derland bracht, is voorgoed
voorbij. De kleinschalige
Duitse expressiedans heeft
het nu van de Franse podi-
umpracht overgenomen. In
de Folk wang Tanzstudio in
Essen heeft de danseres-cho
reografe Susanne Linke het
nu voor 't zeggen.
Begin van de jaren zeventig
danste zij in werk van de nu
wereldberoemde Pina Bausch
ook al in het HOT. Zij pro
beert vergeleken met de
navrante Pina wat vriende
lijker en menselijker over te
komen, maar wij zien bij haar
vooralsnog meer beweging
dan inhoud. Verder dan de
werkelijkheid kan men in het
realisme tenslotte niet komen.
En dat realisme gaat zowel in
„Frauenballett" als in „Tsjai-
kowsky (Wir können nicht
alle nur Schwöne sein)", dat
gisteren in wereldpremière
ging, bij Susanne Linke tevens
gepaard met een lichte hyste
rie. Men leeft op het dansvlak
zinloos langs elkaar heen, zo
wel in die sloverige lappenleg-
gerij van de sjouwende, slaan
de, dweilende, vouwende,
plooiende, rimpelende, trek
kende, metende en schuivende
vrouwen met die ene huisman,
als in de zichtbaar gemaakte
Symphonie Pathétique, waar
van de componist zo'n 90 jaar
geleden zijn „zielsprogramma"
geheim hield. En eigenlijk
blijft ook Susanne Linke artis
tiek verscholen achter de soms
even drukke als droevige
danskunst van haar zichtbaar
goed getrainde ensemble.
HEIDEMARIE BEHNSEN
Folkwang Tanzstudio - HOT - Frau
enballett - Tsjaikowsky - donderdag
- herhaling: vrijdag, 21 mei 1982
hzichtbare
■placht droomt Vincent
lil onzichtbare hand die
gliijd behulpzaam is. De
laakt zijn ontbijt, slaat
—Tide jongetjes neer en
Ie meester op school bij
de lezer denkt dat het
371k gaat worden, neemt
leel een andere wen-
schrijver van het ver-
i het verhaal van Vin-
het te tikken is. be
alle e's op de tikma-
:hine omhoog schieten. Hij
kan de machine niet repare
ren. Als hij zijn werkkamer
verlaat, beginnen alle e's op de
getypte bladen te bewegen. Ze
laten zich van de bladen glij
den en ontsteken in een hyste
risch gelach. Om de beurt zeg
gen ze woorden tegen elkaar
waarin ze zelf voorkomen.
Plotseling verstoren de a's en
i's de pret. Ook zij raken bui
ten zinnen en voelen zich net
zo belangrijk als de e's.
Jammer dat het geheel zo wei
nig boeiend wordt verteld.
Bladzijden lang gaat de schrij
ver maar door met de dialogen
tussen de letters. Het lijkt erop
alsof de fantasie van Dieter
Kilhn aan erosie onderhevig is
geweest. De tekeningen van
Dirk Zimmer geven het boek
nog wat aanzien.
Dieter Kühn: De onzichtbare
hand, vertaling Truus Luy-
ken. Uitgeverij Zwijssen.
Voor kinderen van 9-12 jaar.
prijs 12,50.
Nieuw tekenboek
op basis van
oeroud principe
Het gezegde „goed voorbeeld
doet goed volgen" is eigenlijk
de strekking van „De Kunst
van het Tekenen".
De auteur en tekenaar Jeffery
Camp probeert amateur-teke
naars met aanleg ertoe te be
wegen door het natekenen van
werk van oude en minder
oude meesters meer vaardig
heid en vooral meer gevoel
voor de tekenkunst meester te
worden. Nieuw is die aanpak
niet. Sterker: zij is zo oud als
de weg naar Kralingen en was
eigenlijk al in het vergeetboek
geraakt. De oude meesters zelf
leerden het vak door nateke
nen en -schilderen en wie het
Louvre bezoekt ziet daar altijd
wel een of meer aankomende
artiesten bezig met het copië-
ren van oude werken.
Het natekenen en -schilderen
heeft niet alleen een prakti
sche, maar vooral een gevoels
matige kant. Evenals bij een
musicus, die een werk van een
groot componist speelt en
daardoor van de schoonheid
ervan onder de indruk raakt
kan ook de tekenaar door het
„na-spelen van de partituur"
emotioneel geraakt worden.
Het maken van dezelfde pen-
ne- of penseelstreken als de
oorspronkelijke meester maakt
de oorspronkelijke kracht van
zo'n werk voelbaar. Daarnaast
leert een tekenaar op deze ma
nier bijna spelenderwijs tech
nieken aan, die langs de weg
van bijvoorbeeld een gewone
tekencursus slechts moeizaam
kunnen worden verworven.
Het boek is het meest waarde
vol voor amateur-tekenaars
met talent en de nodige vaar
digheden, maar kan ook heel
goed sluimerend talent loswe
ken. Resumerend: een fantas
tisch uitgevoerd, rijk geïllu
streerd boek dat een oud in
zicht nieuw leven heeft inge
blazen en dat daarom uniek
mag worden genoemd in het
(Nederlandse) aanbod aan te
ken- en schilderboeken. En de
prijs van het boek is beslist
niet te hoog.
Jeffery Camp: „De Kunst
van het Tekenen". Uitgeve
rij H.J.W. Becht; 253 blz. ge
bonden. Prijs: 49,50
Staat en
gezondheidszorg
in Nederland
In het boek „Staat en gezond
heidszorg in Nederland" word.
verslag gedaan van een onder
zoek van Paul Juffermans, die
hiermee promoveerde tot doc
tor in de geneeskunde, naar
enige belangrijke aspekten
van het volksgezondheidsbe
leid van de staat in Nederland.
In het eerste deel geeft de pro
movendus een theoretische be
schouwing over de achter
gronden van het proces van
staatsinterventie in de gezond
heidszorg. Juffermans bena
dert deze materie vanuit een
historisch-materialistische op
tiek en gaat daarbij in op de fi
nanciering. de belangen die er
op het spel staan, de groepen
en krachten uit wier strijd uit
eindelijk een beleid voort
komt.
In het tweede deel onderzoekt
hij de geschiedenis van het
overheidsbeleid op het gebied
van de volksgezondheid over
de jaren 1945 - 1970. Daarin
komen onder meer aan de
orde: de wetgeving ten aan
zien van de organisatie en de
financiering van de gezond
heidszorg, het beleid ten aan
zien van ziekenfonds- en zie
kenhuiswezen en de subsidie
politiek voor kruisverenigin
gen.
Paul Juffermans: Staat en
gezondheidszorg in Neder
land. Socialistiese Uitgeve
rij Nijmegen (SUN). Prijs
ƒ34,50.
'S Tijdens de ont-
Ig van de Europese
tkesten stond de
woensdag in' het
^van het concert dat
ir Nederlandse or-
met het Bul-
symfonieorkest
in Eglise Notre
jdes Camps in het
van Montparnasse.
irvaring wijs gewor-
d men in onderling
Z een repetitiesche-
or de kerk samen-
l, maar dat bleek
?efs: de Nederlan-
Jkten, maar de Bul-
beschikten. Zjj ble-
md middags bij de or-
p*ie de wens kenbaar
l ben gemaakt om la-
W afgesproken te re-
s. Op het moment
Jofstad Jeugdorkest
Xmgeroosterd, schoof
Jilgaarse Orkest op
jttsen.
j|pm zich soms niet aan de
pnttrekken dat de Bul-
ïn zekere voorkeursbe-
ng genieten. Boven-
jiakt de taalbarrière
geen enkele Bulgaar
spreekt een vreemde taal
overleg bijna onmogelijk en de
Bulgaren lijken ongevoelig
voor de in de gegeven omstan
digheden noodzakelijke impro
visatie. Het regelen van de op
slagruimte van de instrumen
ten in de kerk en het opzetten
van de muzieklessenaars zijn
zaken waarin zij geen interes
se tonen.
Bij de repetitie in de kerk
bleek dat deze ruimte geheel
andere eisen aan de orkesten
stelde dan een concertzaal: het
samenspel tussen instrumen
tengroepen, zoals de blazers en
de strijkers, werd bemoeilijkt
door de sterke nagalm. Diri
gent Qui van Woerdekom van
het Amersfoorts Jeugd Orkest
(AJO) verklaarde achteraf dat
hij misschien een ander stuk
dan het pianoconcert in F. van
Gershwin zou hebben ingestu
deerd, indien hij van deze om
standigheden op de hoogte was
geweest.
Improviseren
De Franse organisatie, een
overvloedige bron van anecdo
tes, is overigens niet van di
recte invloed op de sfeer. Het
zou verkeerd zijn te conclude
ren dat de muziekweek grote
hinder ondervindt van de
voortdurende improvisatie. De
er in zit en Parijs heeft genoeg
te bieden. Het lijkt er alleszins
op dat de Franse organisatoren
zich hebben verkeken op het
onderbrengen, voeden en ver
voeren van 800 musici, die
zich voortdurend bevinden op
verschillende plaatsen in de
stad, op zich ook geen geringe
taak. Dirigent van Hofstad
Jeugdorkest, Lex Veelo: „De
kinderen merken er niet zo
veel van en we laten het ook
niet zo merken. Ik vind het
positieve van dit geheel dat de
Fransen zeggen: we doen dit,
wat er ook gebeurt. Zij hebben
een talent tot improviseren,
maar ze kunnen het niet van-
tevoren regelen".
Tot woensdag at iedereen in
de kazerne Mortier waar het
merendeel van de orkesten
verblijft. Dit was daarna niet
meer mogelijk en men vond
voor tout la familie een eetge
legenheid in een recreatiecen
trum in een ander deel van
Parijs. Het eten overigens is
ook al zullen er altijd mensen
zijn die van mening verschil
len goed van kwaliteit. In
principe wordt tweemaal per
dag warm gegeten. De Franse
maaltijden zijn uitgebreid en
in het recreatiecentrum is zelfs
sprake van een zekere luxe:
keuze uit verscheidene voor-
en hoofdgerechten en toetjes,
plus een verfrissing. Tot vrij
dag verblijft tweederde van
Hofstad in een huis van de
padvinderij. De organisatie
moet voor honderd kinderen
onderkomens in gastgezinnen
vinden voor de resterende da
gen, maar die zullen er wel
komen.
Tussenbalans
De dag na het eerste concert
van de Nederlandse orkesten
wordt met de drie dirigenten
een voorzichtige, tussentijdse
balans opgemaakt. Voldoet de
muziekweek tot dusver aan de
verwachtingen? Is er inder
daad sprake van een „Rencon
tre", een ontmoeting tussen de
verschillende orkesten? Hoe
heeft men het eerste officiële
optreden ervaren?
Lex Veelo: „Of er sprake is
van een uitwisseling, dat vind
ik zelf wat moeilijk om te zeg
gen. Vanmiddag (donderdag,
red.) gaan we het in de prak
tijk brengen. Vanmiddag gaan
we eerst met het eigen orkest
repeteren. Met het gevoel: we
horen bij elkaar, het heeft zin
dat we hier zijn, dat is belang
rijk. Gisteren hebben we be
zoek gehad van Fransen, die
hebben meegespeeld. Ze kon
den goed mee komen en men
sen die er naast zaten vonden
het leuk, die hebben ook con
tact met elkaar gehad. Omdat
je met veel Nederlanders bent,
is het makkelijk om met el
kaar contact te hebben. De
taal is een barrière. Onze or
kesten zijn twee aparte eenhe
den, die apart repeteren.
Motiverend
„Het is en enorm motiverend
om betere orkesten te horen",
vindt Lex Veelo en Roland
Kieft de dirigent van het Ju
niorenorkest, vult aan: „dan
denken ze: dat wil ik ook kun
nen. Het is heel speciaal voor
ze om in het buitenland te spe
len". Lex Veelo en Qui van'
Woerdekom zijn het onafhan
kelijk van elkaar eens dat on
voorbereid samenspelen wel
leuk is voor de jongeren, aar
dat er ook nadelen aan kleven.
Lex Veelo: „Het Franse idee
van Rencontre, het elkaar ont
moeten en een stuk muziek op
de lessenaar zetten, spreekt
ons niet zo aan, dat is toch te
amateuristisch". Qui van
Woerdekom: „Wij willen
steeds weer zo diep mogelijk
doordringen op de materie.
Dan weet je altijd dat je weer
meer kan. Het is een verplich
ting tegenover de muziek om
het zo goed mogelijk te doen
en te weten dat het altijd beter
kan".
Terwijl dit gesprek wordt ge
voerd, kan men door de glazen
wanden van het paviljoen
heen zien dat buiten in kleine
groepjes spontaan wordt ge
musiceerd. Op een klein heu
veltje staan een viertal ukkies
viool te spelen, een onvermij
delijk charmant tafreel. In het
paviljoen van het AJO is op
dat moment een orkest met
veel nationaliteiten geconcen
treerd aan het studeren. Ver
schillende dirigenten staan
achtereenvolgens voor het ge
legenheidsorkest. Door het
park lopen musicerend een
paar slimmerikken, een geld-
bakje in de hand. En het pu
bliek in het op Hemelvaarts
dag druk bezochte park is mild
gestemd, de recette gezien. Na
het langdurig concert in de
kerk, de vorige avond, is er
veel „spielerei" in het park.
Lex Veelo over het concert:
„Dat vond ik op een hoog peil
huis was het programma toch
tamelijk romantisch, behou
dend".
Roland Kieft: „In feite is het
concert van gisteravond ook
een Rencontre. Vrijwel ieder
een heeft naar elkaar geluis
terd en dat is een stimulans.
Het zijn geen orkesten om
prestaties mee neer te leggen.
Het gaat er om dat je op zo'n
prettig mogelijke manier, zo
goed mogelijk muziek speelt
en die twee hoeven elkaar niet
uit te sluiten".
Qui van Woerdekom is van
mening dat de uitwisseling
„lekker op gang begint te ko
men". Maar voor het AJO
heeft het repeteren met het
orkest een hoge prioriteit. Het
verblijf in Parijs geldt ook als
de jaarlijkse repetitieweek.
„Het is heerlijk als je iederen
dag als groep kunt spelen. Het
is een proces wat je dan door
maakt. In die paar dagen krijg
je een rijping, waar je anders
een paar maanden over doet".
MARIJKE PRINS
kunst en
kunstenaars
Het Nederlands Kameror
kest gaat van 22 t/m 29 mei
op tournee in Oostenrijk en
Tsjechoslowakije. Gespeeld
worden werken van Haydn,
Mozart, Heppener, Corelli en
Britten.
Kunsthandel Borzo, Verwer-
straat 21 Den Bosch, houdt
van 22 mei t/m 12 juni haar
voorjaarstentoonstelling van
o.m. schilders van de Haagse
School. Er zijn werken van
o.a. Apol, Blommers, Hart Nib-
brig, I. Israels, Jongkind, W.
Maris, Roelofs. Tholen, De
Vlaminck, Weissenbruch en
De Zwart.
Galerie Edison, Javastraat 16
Den Haag, exposeert van 22
mei t/m 13 juni schilderijen
van Frederika Wijsenbeek en
Peter Piket en litho's van de
in Den Haag wonende Ierse
kunstenaar Brendan Langlois-
Kennedy.
rijk leert kennen. Amersfoort
hoor ik voor het eerst in Pa
rijs. In vond ook het Jeugdor
kest Noord-Oost Veluwe goed
klinken, verzorgd, zuiver. Ik
stond er echt van te kijken.
Dat geeft een enorme voldoe
ning. Ook een zekere trots: de
Nederlanders komen niet
slecht voor de dag. Het viel me
op dat de Nederlanders met ta
melijk moderne stukken (on
der meer H.Badings en
F.Steenhuis) kwamen. De
avond daarvoor in het stad
ptt telecommunicatie
Buiten je eigen regio bel ie "s avonds na zessen en in het weekend vi
