HANS GALJE
bescheiden én ambitieus
Sauna of
pizza
maakt
veelgoec
ZATERDAG IS J
Hans Galjé: „Bij FC Den Haag werd ik beoordeeld op wat ik goed deed, bij Ajax juist op wat ik fout doe".
AMSTERDAM Een flat,
vlak achter het stadion van
Ajax. Het microfoontje in de
hal knarst. „Met Hans Galjé".
Karakteristieke manier van
voorstellen. Nooit meneer of
alleen Galjé. Altijd zijn voor
naam erbij. Hij doet zelf open,
in wit poloshirt en grijs getin
te broek. „Ik ben juist wat bo
terhammen voor mezelf aan
het klaarmaken, wil je ook
wat?" Onzichtbaar, vanuit de
keuken: „In het begin ging ik
elke keer met de auto vanuit
Delft naar Ajax, maar dat valt
snel tegen. Vooral als je 's
ochtends traint en 's avonds
eej> wedstrijdje hebt. Dan blijf
je hangen en dan verveel je je
ook kapot. Via Ajax ben ik
aan deze flat gekomen, ik heb
'm gekocht". Hal, twee ka
mers, keuken, badkamer, niet
overdadig bemeten. Een paar
uur later zal de doelman in
het Ajax-restaurant zeggen:
„Ja, buiten het veld ben ik
bescheiden, maar als je in het
veld met me zou praten, krijg
je een heel andere indruk".
Hans Galjé, bescheiden én
ambitieus.
„Al toen ik vijf was, liep ik te ver
tellen dat ik profvoetballer wilde
worden. Dat zegt mïin moeder ten
minste, zelf weet ik daar niets meer
van. Ik ben natuurlijk opgegroeid
met voetbal, de hele familie is er
gek van. Op zo'n manier rol je er
in. Ik ben van jongs af gek op
spbrten geweest en ik kon er ook
behoorlijk mee overweg. Ik zat op
mijn twaalfde in een selectiegroep
turnen met onder meer Frans van
Elteren, die nog Nederlands kam
pioen is geweest. Hij was iets beter
dan ik. Maar op die leeftijd moest
ik toch kiezen en ik koos voor
voetbal. Waarom? Tja, moeilijk.
Hoe verklaar je iemands ambities?
Toen ik in de junioren van DHL
speelde, dacht ik dat het al heel
wat was om in het eerste te staan.
Als.je daar eenmaal bent, wil je het
wel eens in een C-elftal van een
betaalde club proberen. Is' dat ge
lukt, dan is de eredivisie toch wel
het hoogst bereikbare en daarna ga
je aan een topclub denken. Het gaat
een beetje vanzelf, ik heb altijd ge
probeerd het hoogste te bereiken.
Je grenzen verleggen, kijken wat je
kunt, tot hoe ver je kunt gaan, dat
is boeiend".
Glamour
Hij komt uit de keuken met twee
planken, waarop aantrekkelijk be
legde, verse lichtbruine boterham
men. Schenkt een glas melk in en
nestelt zich in een donkere, leren
stoel. Twee forse boxen zorgen
voor achtergrondmuziek, Hilver
sum 3. „Ja, als kind kijk je natuur
lijk op tegen de glamour en de glit
ter van het betaalde voetbal. Je
verdient goed geld, je staat in de
publiciteit. Dat is aantrekkelijk. De
andere kant zie je niet. Hard wer
ken, veel tegenslagen en er wordt
constant het maximale van je
geëist. Voetballen bij een topclub
vraagt een enorme mentale hard
heid van iemand. Kijk, bij FC Den
Haag werd ik beoordeeld op wat ik
goed deed, maar bij Ajax juist op
wat ik fout doe. Je mag niet falen.
Een foutje bii FC Den Haag had
nauwelijxs gevolgen, ik was zeker
van mijn plaats en dan krijg je au
tomatisch toch dat je het te gemak
kelijk gaat opnemen. Dat is ook één
van de redenen waarom ik twee
jaar geleden besloot daar weg te
gaan. Ik stond stil, na vier jaar ging
ik niet meer vooruit en het zat er
nu eenmaal niet in dat FC Den
Haag binnen enkele jaren een top
club zou worden. Anders had ik
echt niet zo nodig weg gehoeven.
Ik verdiende daar ook goed hoor,
al was, dat gedeeltelijk noodge
dwongen, omdat ze een hoge trans
fersom voor me wilden vangen".
„Ajax is een topclub en topclubs
zijn keiharde, zakelijke bedrijven.
Er wordt een puur professionele in
stelling. gekweekt. Als je iets fout
doet, krijg je het onherroepelijk te
horen. Het is een opgave om dat
aan te kunnen als je die instelling
niet hebt. Ik heb het moeten aanle
ren en je mag best zeggen, dat ik
een beetje verhard ben. Zoiets
werkt ook een beetje door in je pri-
vé-leven. Ik ben dus wel veran
derd tert opzichte van een paar jaar
geleden. In Delft woonde ik bij m'n
ouders en bij Den Haag ging het
erg goed. Ik hoefde me nergens
zorgen om te maken. Nu woon ik
op deze flat met m'n vriendin en
bij Ajax gaat het niet zoals ik het
graag zou willen zien. Je leven ziet
er heel anders uit".
„Ik ben twee jaar geleden door
Ajax aangetrokken als keeper voor
de toekomst. Dat je dan niet direct
eerste keus bent, kan ik me goed
voorstellen. Dus ik dacht: een jaar
tje wachten en dan komt m'n kans.
Maar dat is goed tegengevallen. Ik
héb pas aan het einde van dit sei
zoen zes wedstrijden achter elkaar
gespeeld en dat was een soort test.
Daarvoor ben ik geslaagd, dat heeft
iedereen tegen me gezegd, ook trai
ner Kurt Linder. In die reeks zat
de wedstrijd tegen PSV, waar het
in feite toch om het kampioenschap
ging. De donderdag daarna hoor ik
dat ik voor de wedstrijd van zater
dag tegen Go Ahead Eagles op de
bank zit, omdat ze Piet Schrijvers
na z'n blessure weer een kans wil
len geven. Zoiets komt aan hoor. Ik
kan nog begrijpen dat ze Piet er te
gen PSV weer bij willen hebben
vanwege de routine in zo'n belang
rijke duel. Had ik ook niet leuk ge
vonden, maar ik had er nog in
kunnen komen. Maar dit, nee. Na
PSV had ik echt het idee, dat het
gebeurd was, dat ik vast in het eer
ste stond".
„Daarna zijn er goede gesprekken
geweest tussen mij en het bestuur.
Ajax wilde Piet Schrijvers volgend
jaar als trainer hebben en dan zou
ik mijn kans krijgen. Maar Piet
heeft daar schijnbaar nog niet zo
veel zin in. Die wil het laatste jaar
van z'n contract ook nog als speler
uitdienen. Hij wil blijkbaar nog één
keer met Johan Cruijff en Wim
Jansen in de Europa Cup spelen.
Dat is dan weer zo'n domper. Ik
durf de concurrentie met Piet, echt
wel aan, daar gaat het niet om".
Zekerheid
„Ik wil nu zekerheid. Daarom heb
ik ook gezegd, dat als Piet nog een
jaartje wil doorgaan, Ajax mij maar
een seizoen moet uitlenen. Het
moet nu gebeuren, ik wil niet nog
een jaar Wachten. Nog een seizoen
op de bank zou zowel voor mij als
voor Ajak een slechte zaak zijn. Ik
heb ritme nodig. Als je niet speelt,
kun je je niet ontwikkelen. Ik be
grijp Piet best en ik vind ook, dat je
hem zeker niet zomaar aan de kant
kunt schuiven. Maar daarnaast
vind ik het gezien de hele ontwik
keling bij Ajax, waar toch duidelijk
sprake is van een veijonging, een
logische zaak als ik erin kom".
Op weg naar het veld van Ajax,
voor een foto. Omdat hij die mid
dag verder nog wil besteden om
naar kleren te kijken, vindt het
laatste, kortste deel van het ge
sprek plaats in het Ajax-restaurant.
Na een half uurtje kijkt hij eventjes
schichtig op z'n horloge. Betrapt:
„Nee, nee, ik heb geen haast".
Johnny Dusbaba komt ter sprake.
Ook ooit speler van FC Den Haag
en Ajax. Verdiende in een paar jaar
zakken vol geld, woont in België in
een paleis met complete boerderij
en tennisbaan, rijdt in de duurste
auto, maar zit nu volledig in de
vernieling. Bij zijn huidige club
Standard Luik is hij al weken niet
meer gesignaleerd, maar ook vrien
den en kennissen weten niet wat er
in hem is gevaren. Dusbaba, 26 jaar
Hans Galjé, 25 jaar, en hoe dan ook
op de drempel van een mooie car
rière, wacht even. Dan: „Tja. Je
mag niet zomaar over hem oorde
len, maar het is een uitstekend
voorbeeld hoe het óok kan gaan.
Het onderstreept het relatieve van
de hele voetballerij en het goed
geld verdienen. Ik heb het geluk,
dat Dusbaba's idealen niet de mijne
zijn. Geld is een bijkomstigheid
voor mij, ook al probeer je er uit te
halen wat er in die paar jaar in zit
Het zal bij mij nooit voorop staan.
Het neerzetten van een prestatie in
het veld, daar gaat het om. Dat
geeft je een gevoel dat niemand je
kan afpakken. Dat is zoiets fijns,
daar doe je alles voor en daardoor
kun je veel incasseren. Buiten het
veld vind ik dat bescheidenheid de
mens siert, maar in het doel gelden
voor mij andere normen. Dan doe
ik mijn mond open, moeten ze naar
me luisteren. Daar moet ik een
krachtige indruk maken. Van na
ture ben ik bescheiden, maar dat
wil niet zeggen, dat ik niet voor
mezelf opkom. Op bepaalde mo
menten zeg ik echt wel wat ik
vind, anders delf je het onderspit,
lopen ze over je heen. Maar ik heb
niet het karakter van een schreeu
wer, nee".
Aan de studie
Sinds kort is hij weer aan de studie:
rechten. In juni en augustus zijn de
eerste tentamens. Ooit brak hij, na
drie jaar, zijn studie economie aan
de Erasmus Universiteit in Rotter
dam af. Het lag hem niet zo én het
voetballen eiste veel tijd. Met het
oog op later wil hij toch niet met
lege handen blijven: „Ik houd van
zekerheid". Leren ging hem altijd
vrij gemakkelijk af en geld ver
dient hij nu ook genoeg. Minister
van Economische Zaken worden
heeft hem nooit aangesproken, een
landhuis met privé-zwembad ook
niet. Wel een plaats onder de lat bij
een topclub.
„Je kunt het ook omdraaien. Ik
kan me voorstellen, dat een rechter
zijn hele leven gebiologeerd is ge
weest door rechten en dat die man
naast zijn studie ook sport heeft ge
daan. Stel, dat hij daar ook ver in
had kunnen komen, waarom is-ie
dan toch rechter geworden? Ik
weet het niet, sommige dingen kun
je niet verklaren. Op voetbalgebied
heb ik het verlangen boven de
middelmaat uit te steken. Daar wil
ik alles voor doen en veel voor la
ten. Op dit moment tenminste, het
houdt uiteraard eens op. Voetbal is
mijn leven geworden, ik ben er dag
en nacht mee bezig. Maar ik staar
me toch zeker niet blind op dat
voetbal. Ik weet dat er daarna nog
een heel leven komt. Daarom ben
ik weer gaan leren. Met rechten
hoef je niet per se advocaat of nota
ris te worden. Je kunt bijna overal
terecht, ook in de sport. Elke ge
meente heeft tegenwoordig een
sportambtenaar"
Buiten wordt hij aangesproken
door een paar heren die naar het
trainingsveld zijn gekomen, ook al
wordt er niet getraind. „Zaterdag
kampioen, hè Hans?", roept één
van hen. Nog geen vijf minuten
daarvoor: „Ik hoop dat we het wor
den, want Ajax is toch je club.
Maar twee dagen erna ben ik het al
weer vergeten. Als je een paar
wedstrijden speelt beleef je het nu
eenmaal minder, je bent er niet
écht bij. Maar als ik bij Ajax nog
zeven, acht topjaren mag beleven,
dan zijn zelfs de afgelopen twee
jaar het ondanks alle teleurstelling
toch waard geweest. Na afloop van
zo'n carrière kun je immers niet
anders dan tevreden zijn". En
hoopvol, terwijl hij naar zijn auto
loopt: „Je weet nooit hoe je leven
loopt, maar ik heb eigenlijk altijd
geluk gehad".
DICK HOFLAND
FOTO: CEES VERKERK
Ik dacht dat het langzameï
was uitgestorven, maar deze 1
dook er weer een fraai staal(f
venhandel in de voetbalweri
In België. Nog niet zo lang
kon je nog zeggen: ach, het
België. Maar de tijd dat wij,
diegenen van boven de grote
ren, ons superieur achtten aan
zuiderburen moet als voorbij
den beschouwd. Niet alleen c
gebied van voetbal. Denk ook\
eens aan onze politieke tod
die alle mogelijke overeen kcA
is gaan vertonen met die v|
Bel ?en. Bij wie vallende kabim
bijna net zo vaak voorkomË
sneeuw in de winter in de j
nen.
Maar, net als in ons land, hë
aanwezige kapitaal hee/t|
macht Hetgeen vertaald i/i|
baltermen betekent dat zo.
Iers te kopen, Anderlecht
België doet. PSV stortte zich £iV
met de Hofjes (Kool-en LoF
vooralsnog op tweede gariyt
Anderlecht pakte de zaken' i
grootser aan. De erkende topip j
ter Erwin Vandenbergh werd^(
het verdienstelijke bedrag va/.
miljoen gulden aan de club g.
den. De club van bierbrouweria
stant Vandenstock heeft bovejbe
het oog laten vallen op Jan (am
mans. En als die transactie rrr
gaat kan Tomaslav Ivic ein„i
zijn credo (verdedigen is de i
aan vals methode) wijzigen. Fe
dat laatste even terzijde.
Waar het me even om gaaffU
vorm waarin de transactie
Vandenbergh tussen Lierse
Anderlecht is gegoten. Andei?s
dreigde natuurlijk een paar ai1 c
Iers te veel te gaan krijgen alsfoe
denbergh eenmaal in het
park rond loopt. En zeker alse 1
binnenkort ook topaanvallefc
Ceulemans van Club Bruggéi"e'
meldt. Daarom kwamen de I n~
ren van Anderlecht en Liertje
overeen dat tegenover het Vii
van Vandenbergh de komsiï*
aanvallers Cluytens en Geurtaa
staan. Maar nu komt het: de l b
Cluytens en Geurts voelen fs
voor een overgang van het mi r
ne Brussel naar het prowai
plaatsje Lier. Zoals bekend i ge
goed toeven in het Bruscels&o
terecht lovend bezongen door te
beth List En de Kempen sté><
nu niet direct om bekend er± ri
jolijt en boert voort te brt t
hooguit bier. Vandaar ook i b
me best kan voorstellen dat ta%
ren Cluytens en Geurts er *ai
trek in hebben. s-
Begrijpelijk, maar toch ietwatm
genstelling tot wat ik regelmfei
voetbalkringen hoor, nameli A
kreet „Nu wil ik het grote'g(
pakken en het maakt me nfli
wéér". Die prijsbewustheid le
vooral Nederlandse voetballe
trainers inmiddels al overal f^'J
reld in actie: Hongkong, Ani c
Koeweit, Mexico enzovoort, t 1
voor Belgen is een overstap
Brussel naar Lier kennelijk
heel grote. Maar waarom
schien wel, omdat zoals !e
meldde de Belgische hooM'
toch wat meer terrasjes enaa
heeft dan de Kempische orrigV^
Misschien ook wel, omdat C7i/er
en Geurts (voor wie, ik mof'
toegeven, de stadions nu niet i d<
zullen volstromen, maar dafis
niets af aan het principe) wat 2
der moeten gaan verdienen iitm
Hetgeen met minder cafés efro
dersoortige etablissementen
Noord-België misschien nogPr
eens zo slecht is, maar goed. J8'
Ik denk niet dat het duo Gêa:
/Cluytens zijn bezwaren tegle
overgang van AnderlechtBv
Lierse SK baseert op de SFe
koorden van Helsinki. Waf
rechten van de mens nader w|v
geformuleerd en waarondeic
België zijn handtekening hee\ t
zet. Ook hebben CluytenPal
Geurts vast niet gedacht aaieri
Verdrag van Rome, waar oolfkr
damentele zaken werden afglfc
ken over de mensenrechteff1"'
toch zijn voetballers, hoe je hè
wendt of keert, mensen. !°r
Is het bezwaar van de heren
tens en Geurts terecht? Ik vinP
wel. Laat ik een voorbeeld g h
Stel er is een vuilnisman die I 6
lijks in pak-weg Amsterdam'
eindprodukten van onze conf
tiemaatschappij aan de stoefxa
weghaalt. De man is gehech
de stad, doet zijn werk met pl
maar krijgt opeens te horen tr-
een collega op zijn plaats »q<
neergezet, die in plaats vat
zakken er wel vier tegelijk ml
sierlijke boog in de vuilnisautfai
gooien. De eerste krijgt te vei.
dat hij een maand later mdie
Finsterwolde aan de slag moéj01"
recht krijgt hij enorm de prn
want niets ten nadele gezegd
Finsterwolde, maar het ve/?n
net zo veel overeenkomst mett(
sterdam als een van veel opd'
voorziene bruidstaart met eeirs
gedroogd saucijzebroodje.
de vuilnisman loopt toch**-
maand later door de strafei?
Finsterwolde. Want Helsini1®
Rome zijn wel erg ver weg. j-h
Dus de slavenhandel zal, zo'n*e
derd jaar na de officiële afschP I
er van, nog wel even voortJ1".
Er is één verschil: slaven wPJ1
niet betaald en de heren ClJ 1
en Geurts krijgen keurig
maand een leuk bedrag op hiP
kening bijgeschreven. WaarvP*
gemakkelijk een vakantii r
naar de Finse of Italiaanse H
stad kunt maken. En een san
een pizza, of je die nou in 2T~
of in Lier geniet, is ook nooiXü
T1NUS L. JB
