Kaagzicht": honderd jaar
luwte in weer en wind, bij
nacht en ontij
Marktenroute autovrij
en snelheid in woon- en
winkelgebieden omlaag
kleine
klusjes.
IOE HET KLEINTJE PILS GROEIDE TOT EEN MODERN GEOUTILLEERD
31EDRIJF VOOR JE SLAPEN, NATJE EN DROOGJE
Weer vragen over
dierencrematorium
r~1
&QeidM<2owuMit
3iNjElDhiN
LEIDSE COURANT
WOENSDAG 14 APRIL 1982 PAGINA S
Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen
tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi-
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
VHm|
is het nog zo guur en
coud en nat, al vinden
•1 wat toeristische
gswippers het er soms
iheimlich", het kan er
>g zo winderig zijn: aan
rass#* Buitenkaag hebben ze
laar geen centje pijn aan.
ntegendeel; een stijve
iries over de baren van
Ringvaart zwiept de
a7en^ezoekers en passanten
tijné anzelf wel naar binnen.
n aai Jitsluitend van de mooi-
rken veermensen moet men
iet niet hebben, in
Kaagzicht"; de water-re-
reanten leveren de
loofdmoot van de nering
n deze herberg, die op 1
nei honderd jaar in vele
mdt lehoeften heeft voorzien.
ove i
Fsvej ton Möllers en zijn eigen
ija, die het etablissement
nnen, blijven lachen; ook al
ler tien jaar lang. Geen golf
iter of bezoekersstroom gaat
ld, dien te hoog. Ze hebben hun
ntwoord dan allang klaar.
Ike karrevracht aan Duit-
ers, Engelsen, Zweden, Bei
en, of welke andere soort
oortrekkers ook, wordt door
iasvi et echtpaar adequaat opge
geid angen en van het nodige en
ewenste voorzien. In een
eeuw tijd zijn daar, aan het
dindje van de Haarlemmer-
veneer en met uitzicht op het
vie ijna onneembare en wonder-
ne larlijke eiland Kaag, heel
'smit at bedjes gespreid en schier
mcui itelbare inwendige mensen
n ka ersterkt. Dat moet gevierd
lorden, vinden de Möllers;
nder meer met een maan
dlang durende „lage-prij-
enslag".
ftotel", dat was in 1882 nog
Mi groot, ongedacht woord
40 k éor Arnold den Elzen, die op
n 9.1 'mei van dat jaar zijn „Kaag-
si ki fcht" opende met een ver-
voi [inning voor het slijten van
kil éak-alcoholische dranken,
i een kommervolle wereld
an drankmisbruik. De ma-
van „ach vader, drink
meer". Het mogen tappen
an tamme biertjes kwam de
ndernemende Den Elzen wel
gulden per jaar te staan,
rant een gemeente kan ook
iet van de wind leven. Maar
en al dacht Arnoldus:
/acht maar, mijn tijd komt
og wel". Den Elzen bouwde
jn rijkje als een zogeheten
ubbele dijkwoning: de rech-
rhelft werd als café inge-
cht en in het andere deel
on gewoond, geleefd en gele
en worden. Arnold was niet
echts kastelein, hij maakte
ch buitendien verdienstelijk
Dorstige zeilers In de vijftiger jaren, „die er een frisse drank kwamen halen en een
uitsmijter aten" op het harde zitje van Piet Möllers. maar wel uit de wind.
Dat wil zeg
gen, hij trok met z'n paard
hort, juu schepen voort
door de ringvaart, als er een
doodenkel keertje geen wind
stond, of als een schip averij
had opgelopen en niet op ei
gen kracht verder kon. Nee,
goede Den Elzen tapte uit
heel wat verschillende vaat
jes, als duvelstoejagende
kroegbaas zonder neut. Tot hij
op een dag in 1913 toe was
aan de eeuwige rust.
Jan Tromp was, na de uit
vaart, Arnolds opvolger in het
knusse, opgeruimde „Kaag-
zicht". Hoelang Tromp de
honneurs heeft waargenomen
is niet bekend. Misschien
werd er toen nog nietssecuur
genoeg boekgehouden. In elk
geval was daar opeens een ze
kere S. Kuyper, die in 1936
vergunning en klanten weer
overdeed aan Kees de Bruin.
In 1946 verscheen in „Kaag-
zicht" Piet Möllers uit Nieuwe
Wetering. Piet was een schip
perszoon die, aan vaster wal,
al een jaar of tien als groente-
venter in de Haarlemmer
meer de boer opging.
Dorpscafé
In de herinneringen van de
oudere Kagenaars was „Kaag-
zicht" een „eenvoudig oud
dorpscafé, waar men gezellig
een biertje ging halen en
waar dorpsgenoten en henge
laars een partijtje kwamen
biljarten". Möllers, evenwel,
dacht meteen aan de toe
komst, zo'n jaartje na de oor
log, en bracht de nodige ver
nieuwingen, laat ik zeggen
een stevige vloer, aan. De mi
nimale omzet bezorgde Möl
lers vele hoofdbrekens, want
na de oorlog was er, volgens
de overlevering, maar mond
jesmaat bier te krijgen. Daar
waren toen, bijvoorbeeld,
voetballers die na de maan
dagse training 's avonds op
één pilsje moesten zien te le
ven. Dat moet, bij een zwakke
vergunning, een heroïsch uit
houdingsvermogen en veel
fantasie gekost hebben. Voet
ballers, trainingsmoe, en dat
op één kleintje bier. Geen
wonder, dat ook Piet soms het
huilen nader stond dan het la
chen.
Maar zie: de economie her
stelde zich, de welvaart zette
in en Piet hield daarmee con
stant gelijke tred op „Kaag-
zicht". De aantallen schui
mende pilsjes namen toe met
de groeiende aantallen aan
leggende zeilers en hengelen
de lieden. En water maakt
dorstig. „Ome Piet" en zijn
vrouw die door het water-
volkje gemeenlijk „moeders"
werd genoemd leefden ge
heel op en hadden de handen
vol aan het lessen van zoveel
dorst. Ze deden het graag, al
had „moeders" ook nog eens
zes kinderen te verzorgen.
Ome Piet maakte buiten een
„zitje" van tweedehands stoel
tjes en tafeltjes die door hem
zelf werden opgeknapt. De
zaak gedijde en trok steeds
meer publiek. In de vijftiger
jaren zaten de toeristen opge
propt in het te kleine café
achter hun lafenis. Het eerste
„Kaagzicht" was als bouwval
aan het einde van z'n (vissers-
)latijn. In 1958 stond er een
nieuw „bedrijfspand" om de
klandizie op te vangen; uiter
aard aangepast aan de eisen
van de tijd.
Het tweede „Kaagzicht" had
een aantal gezichten: het bleef
café, maar het „droogje"
kreeg gestalte in het restau
rant annex. Sportvissers met
starre liefde voor hun stekkie
konden er blijven slapen. In
acht kamers of op een slaap
zaal; dat beet elkaar niet. De
hotelgedachte was geboren,
maar zou pas tot wasdom ko
men in '75. Enfin, de burge
meester van Haarlemmer
meer, Van der Willige later
eerste burger van Leiden en
thans rustend opende op
zijn eigen feestelijke manier
die 14e mei '58 het goed ogen
de „Kaagzicht". 's Ochtends
waren er al geestelijke krach
ten tfan het werk geweest,
toen pastoor Van Teijlingen
zegenend rondging om „dit
huis en allen die daarin wo
nen" te wijden. Want terwijl
de keuken op volle kracht
draaide, bleven de Möllers
zich bewust van het feit dat
alle zegen van boven komt.
En ook het stipendium van de
dorpsherder voer daarbij wel.
Zoveel toewijding heeft
„Kaagzicht" geen windeieren
gelegd. Eens gewijd, blijft ge
wijd; een mogelijk enkele
kleine ontwijding daargela
ten. Eén café is geen dagka
pel, nietwaar?, en ook onze
Heer had een geschil op te
lossen als bruiloftsganger. In
middels bleef de stijgende lijn
bij „Kaagzicht" gehandhaafd.
Mond tot mond-reclame is
een goede aangelegenheid,
dus Holland en de rest van
Europa wisten de smaakma
kende Buitenkaag te vinden.
In '72 vonden „ome Piet" en
„moeders" het echter welle
tjes en droegen hun levens
werk over aan zoon Ton, die
^lietlande"
niengesteld
a
ÓRSCHOTEN Het
zo tisvervangende tehuis
ietlande" wordt vrij-
23 april officieel geo-
ïSaJd door staatssecretaris
i de Boer van CRM.
e bei ffafgaand aan de ope-
rderg zal een bijeenkomst
de Nederlands her-
rJmde Dorpskerk aan
1'Jj Kerkplein 2 in Voor-
Tdsv Pten worden gehouden
medewerking van
de dg-muziekgroep „De
oneiuteis" en een kamer-
a teIP
ing i
!g i if half twee arriveren de
een om twee uur spreekt
ritter J.A. Smits van het
uur van de protestants-
itelijke stichting van ou-
en vrienden van verstan-
-.k gehandicapten in Lei-
'en omstreken het wel
pwoord uit. Om kwart
twee houdt de staatsse-
iris zijn openingsrede uit.
af kwart voor drie worden
kswensen aangeboden, om
over drie spreekt me-
J. Brinkman, hoofd
-..Vlietlande" een dank-
rd. Om tien voor half vier
t dan het slotwoord door
tem LK. van der Schoot. Om
vier wordt vertrokken
ugeli ihet gezinsvervangende
p waar de officiële ope-
|-plaatsvindt, het huis kan
'in bezichtigd en aanslui-
een receptie wordt ge
in. Om vijf uur wordt de
'lomst afgesloten.
pten
PPR IN VERKIEZINGSPROGRAMMA:
LEIDEN De PPR vindt
dat de marktenroute auto
vrij moet worden gemaakt
evenals een gedeelte van
de Nieuwe Rijn. De partij
vindt bovendien dat de
maximum snelheid voor
auto's in woongebieden
verlaagd moet worden
van 50 naar 30 krn. per
uur. Eén en ander staat in
het verkiezingsprogram
ma van de PPR.
De radicalen pleiten voor
meer aandacht voor het lang
zaam verkeer. Er zou een be
waakte fietsenstalling in het
centrum moeten worden ge
realiseerd en de verkeerslich
ten moeten beter op fietsers
worden afgesteld. Ook het o-
penbaar vervoer moet volgens
de PPR beter geregeld wor
den. In dit kader wordt gepleit
voor herinvoering van de
tram. Het fout-parkeren wil de
PPR beter bestrijden door
mfter auto's weg te slepen.
Pairkeerfaciliteiten mogen
geen gemeenschapsgeld kos
ten.
De mogelijkheden van goed
koper bouwen moeten worden
onderzocht terwijl er in de nog
te bouwen wijken ruimte moet
worden ingebouwd voor expe
rimenten met pyramide- en
zonnewoningen. Leegstaande
gebouwen waaraan nog geen
bestemming is gegeven, die
nen omgebouwd te worden
voor huisvesting. De normen
om in te schrijven voor een
woning in Leiden moeten
worden verruimd.
De radicalen pleiten voor een
aparte wethouder voor werk
gelegenheid, die als eerste taak
neeft het bestrijden van de
werkloosheid. Bovendien moet
deze wethouder bewerkstelli
gen dat er experimenten met
een vijf-urige werkdag van
start gaan. De PPR wil niet
dat de café's langer open blij
ven dan nu het geval is. Ten
aanzien van het bejaardenbe
leid meent de PPR dat de be
jaardentehuizen ingekrompen
moeten worden tot 50 bewo-
n^£s en over de stad worden
vetfspreid. De radicalen willen
streven naar de oprichting van
een crisiscentrum dat doorlo
pend bereikbaar is. De ge
meente Leiden moet bevorde
ren dat er in Leiden een mid
denschool wordt opgericht. De
PPR wil in alle openbare
ruimten een rookverbod in
stellen. Voor het milieu wordt
het gescheiden ophalen van
huisvuil en het het apart opha
len van schillen bepleit
„Medezeggenschap in bijvoor
beeld het onderwijs en de ge
zondheidszorg, het milieube
leid en aandacht voor culture
le minderheden zijn de kern
punten in het programma", al
dus lijsttrekker F. van Oosten.
De PPR stelt ten aanzien van
de vorming van een nieuw
college van B en W dat zij al
leen bereid is in het college
f>laats te nemen als het een
inks college is. „Een dergelijk
college zal onze actieve steun
krijgen", aldus Van Oosten.
Hij vindt het jammer dat D'66
zich niet vóór de verkiezingen
uitspreekt over een links col
lege. Van Oosten is bereid het
wethouderschap op zich te i
mén.
al in zijn jeugdjaren vaders
bedrijf van nabij had meege
maakt en er, evenals z'n
broers en zusters, werkend
was opgeklommen tot een
eerste klas horecaman met de
vereiste diploma's. Vrouw
Anja nam de taak van haar
schoonmoeder over en draagt
nog steeds man en bedrijf een
trouw, warmkloppend hart
toe.
Uitbreiding
De belangstelling voor „Kaag
zicht" liep dermate de spuiga
ten uit (ik hoorde, dat ook
Turken en verre oosterlingen
op de tamtam van „Kaag
zicht" en het altijd klotsende
ringvaartwater afkwamen).
de interesse nam dus zulke
exuberante vormen aan, dat
vooruitziende Ton Möllers de
tijd rijp genoeg achtte voor
het nemen van actie. De
hotelaccommodatie werd in
'75 van acht kamers uitge
breid tot zesentwintig, en de
zaal kan nu ongeveer hon
derdvijftig gasten bevatten,
tegen tachtig voordien. Bed-
deke pluim is daar wel verze
kerd, dunkt me. Ton en Anja
hadden onderwijl gezorgd, dat
ze nooit meer met hun mond
vol tanden zouden staan: zo
wat elke courante taal kan
desgewenst door hen gebezigd
worden.
Natuurlijk drijft „Kaagzicht"
ook op een goede service. Het
veronachtzamen van dat as
pect zou dodelijk zijn. Dat
doet Kaagzicht-Möllers daar
om ook niet; hij heeft, met het
reserveringen- en kasboek bij
de hand, een naam hoog te
houden. Möllers houdt ook
van smakelijke verrassingen,
leuke klantenbindertjes. Ik
noem hier slechts de jaarlijks
terugkerende „visdagen".
Dan wordt de naburige vis in
vaart en plas niet tot de dis
toegelaten en even vergeten,
maar doet men zich onbe
perkt tegoed aan verse schol,
direct afkomstig van de vi-
safslag in IJmuiden. Tot men
geen schol meer kan zien, laat
staan eten. Maar toch lachen
Ton en Anja dan in hun vuis
tje.
En nu dan weer die jubi-
leum-lage-prijzenslag
het kan niet op tot en
zelfs met november.
Zoiets als „eten voor
drie", terwijl je maar met
z'n tweeën bent. In elk
geval aantrekkelijk en
smakelijk bunkeren. Ik
hoor, dat er nog een fees
telijke bijeenkomst in de
maak is voor, onder an
dere, de „direct- en indi
rect betrokkenen bij
„Kaagzicht". Daarna
staan nog meer attractie
ve evenementen op de
agenda van Ton en Anja
Möllers, „maar daar hoort
men later nog wel over".
Anja en Ton Möllers voor één keer rustig zittend In hun „Kaagzicht". Een naam die een eeuw meeging.
LEIDSCHENDAM
PvdA-fractievoorzitter
Frits IJmkes heeft burge
meester en wethouders
van Leidschendam op
nieuw vragen gesteld over
de pluimveefokkerij- an
nex dierenpension en cre
matorium aan het Oost
einde in Stompwijk. Op
vragen over het verbran
den van radio-actieve ka
davers heeft hij enkele
weken geleden te horen
gekregen dat deze zaak
nog in onderzoek is.
IJmkes vraagt nu welke maat
regelen zijn genomen of wor
den genomen om een einde te
maken aan de illegale woonsi
tuatie en de illegale bouwacti
viteiten van de eigenaar, de
heer Van der Made. Verder
wordt gevraagd wat wordt ge
daan aan overtredingen van
de Hinderwet als het laten
openstaan van de deur van de
verbrandingsoven, waardoor
geluidsoverlast ontstaat, en
aan het feit dat de verbran
dingsinstallatie dikwijls zeer
vuile rook afgeeft. De installa
tie zou vaak ook tot ver na
17.00 uur in bedrijf zijn. „Heeft
het college de zekerheid dat de
waterleiding van het dieren
pension over voldoende druk
beschikt om te voldoen aan de
voorschriften van de Hinder
wet?", zo vraagt IJmkes. Hij
vraagt tenslotte of het college
niet met hem van mening is
dat eventueel oogluikend toe
staan van die overtredingen
ongewenste rechtsongelijkheid
in de hand werkt.
Aansluitend hieraan vraagt
het PvdA-raadslid of het colle
ge weet dat vlakbij het dieren-
nsion in strijd met geldende
palingen een paardenschuur
is opgericht, een soort race- of
trainingsbaan in het open ge
bied is aangelegd en illegaal in
een caravan wordt gewoond.
IJmkes vraagt deze zaak te
onderzoeken en aan de illegale
toestanden een eind te maken.
Noteer m.i.vals nieuwe abonnee I
I
Naam_
I van de Leidse Courant
Postcode/Plaats_
I"
I
Betaald wordt per maand (met automatische afschrijving) i
per kwartaal
Stuur een miniatuur bankschroefje naar:
Naam
J Adres1
Postcode/PlaatsI
I TelefoonI
Stuur deze bon in open envelop - geen postzegel plakken -
I naar: Leidse Courant, Antwoordnummer 10070,
^2300 VB Leiden.
Dit handige miniatuur
bankschroefje krijgt u
toegestuurd als dank voor
het opgeven van een
nieuwe abonnee.
